സ്ഥലകാല മുദ്രകള്‍ : എന്‍.എസ്‌.മാധവന്റെ കൃതികളില്‍
കോഴിക്കോട്‌ സര്‍വ്വുകലാശാലയുടെ ഫാക്കല്‍റ്റി ഓഫ്‌ ഇന്ത്യന്‍
ലാംഗേജസില്‍ ഡോകടര്‍ ഓഫ്‌ ഫിലോസഫി
ബിരുദത്തിനായി സമര്‍പ്പിക്കുന്ന ഗവേഷണ പ്രബന്ധം
സംശോധിയതപ്പതിച്ച്‌
ദീപ്‌ ഏംംവി,
മാര്‍ഗ്ഗനിര്‍ദ്ദേേശകന്‍
ഡോം. സി.ത്ൃര്‍.രാജഗോപോലൻ
പ്രൊഫസര്‍, മലയാള വിഭാഗം
ദകേരളസര്‍വുകലാശാല, കാര്യവടും
തിരുവനന്തപുരം
മലയാള വിഭാഗം
ശ്രീ കേരളവര്‍മ്മ കോളേജ, തൃശ്ശൂര്‍
കോഴിക്കോട്‌ സര്‍വുകലാശാല ഗവേഷണ കേന്ദ്രം
2017
ഡോ. സി.ആര്‍, രാജഗോപാലന്‍
പ്രൊഫസര്‍. ഡിപ്പാര്‍ട്ടമെന്റ്‌ ഓഫ്‌ മലയാളം
കേരള സര്‍വ്ുകലാശാല, കാര്യവടും
തിരുവനന്തപുരം
സാകഷൃപ്രതം
കാലിക്കറ്റ്‌ സര്‍വ്വകലാശാലയില്‍ ഡോക്ടര്‍ ഓഫ്‌ ഫിലോസഫി ബിരുദത്തി
BE as ക 3
നായി സമര്‍പ്പിക്കുന്ന “സ്ഥലകാല മുദകള്‍ എന്‍.എസ്‌.മാധവന്റെ
കൃതികളില്‍” എന്ന ്രബന്ധാം ദീപ എം.വി. മാര്‍ഗ്ഗനിര്‍ദ്ദേശമനുസരിച്ച്‌ നിര്‍വ്ത
ഹിച്ചു ഗവേഷണത്തിന്റെ രേഖയാണെന്ന്‌ ഇതിനാല്‍ സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്നു.
ഡോം. സി, തആൃര്‍,.രാജഗോപോലൻ
CQO :5.7.2016
സത്യവാച്കം
ഈ പ്രബന്ധം ഇതിനുമുമ്പ്‌ ഏതെങ്കിലും ബിരുദത്തിനോ ഫെല്ലോഷിച്ചിനോ
അതുപോലുള്ള മറേതെങ്കിലും അംഗികാരത്തിനോ വേണ്ടി ഏഴുതിയതലു എന്ന്‌
3 © & OY
ഇതിനാല്‍ ബോധിപ്പിക്കുന്നു.
കാലിക്കറ്റ സര്‍വ്വകലാശാല ദീപ്‌.എം. വി.
ത്രിയ്യതി:5.7.2016
നന്ദി

ഗവേഷണ ്രബന്ധാത്തിനു വേണ്ട മാര്‍ഗ്ഗനിര്‍ദ്ദേശങ്ങള്‍ നല്‍കിയ എന്റെ
മാര്‍ഗ്ഗനിരദ്ദേശകനായ ഡോ.സി.ആര്‍.രാജഗോപാലിനോട്‌ ആദ്യമായി നന്ദി രേഖ
പ്പെടുത്തുന്നു. ഗവേഷണത്തിന്റെ വഴിയില്‍ പിന്തുണയും പ്രോത്സാഹനവും
നല്‍കി കുടെ നിന്ന എന്റെ പ്രിയ ഗുരുവും മാത്ൃതുല്യയുമായ ഡോ.ഉഷാ
ബാലകൃഷ്ണനോടുള്ള നന്ദി ഈ അവസരത്തില്‍ രേഖപ്പെടുത്തുന്നു. അറി
വിന്റെ ലോകത്തേക്ക്‌ വഴിതെളിയിച്ച രാജന്‍ മാസ്റ്റര്‍ മുതലുള്ള എല്ലാ ഗുരു
സ്ഥാനീയരെയും നന്ദിയോടെ [പണമിക്കുന്നു. ഗവേഷണത്തിന്റെ വഴിയില്‍
എന്നെ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചു നാട്ടിക എസ്‌.എന്‍.കോളേജിലെ ഡോ.എന്‍.ആര്‍.
ഗാമ്പകാള്‍, വി.എസ്‌.റെജി, ശ്രീമതി ലത എന്നിവരെയും നന്ദിയോടെ സ്മരി
ക്കുന്നു. എന്റെ പ്രിയ സുഹൃത്തുക്കളായ രാജി, ഷിബിലി, അല്‍ഫോന്‍സ,
മീഥുന്‍, സിസ്റ്റര്‍ അനു ഡേവിഡ്‌ എന്നിവരുടെ പിന്തുണയെയും നന്ദിയോടെ
ഓര്‍ക്കുന്നു. ഗവേഷണത്തിനു വേണ്ട സൌകര്യങ്ങള്‍ ചെയ്തു തന്ന ദകരള
സാഹിത്യ അക്കാദമിയോടും അവിടുത്തെ ജീവനക്കാരോടുമുള്ള നന്ദിയും
ഇവിടെ ്രകാശിപ്പിക്കുന്നു. ഈ പ്രബന്ധത്തിന്റെ ഡി.ടി.പി.വര്‍ക്കുകള്‍ ചെയ്തു
തന്ന ശശികല, സുമി സനീഷ്‌ എന്നിവരോടും ഈ അവസരത്തില്‍ നന്ദി soo
പ്പെടുത്തുന്നു. ഗവേഷണത്തിന്റെ ആദ്യാവസാനം എന്നെ പിന്തുണയ്ക്കുകയും
കുടെ നില്ക്കുകയും ചെയ്ത ഏന്റെ വീട്ടുകാരെയും നന്ദിയോടെ ഓര്‍ക്കുന്നു.
എന്നെ വിദ്യാഭ്യാസത്തിന്‌ ച്രോത്സാഹിപ്പിച്ച്‌ താങ്ങും തണലുമായിരുന്ന മണ്‍മ
റഞ്ഞ എന്റെ പിതാവിന്റെ സ്നേഹസ്മരണകള്‍ക്കു മുമ്പില്‍ സ്നേഹാഞ്ജലി
യര്‍പ്പിക്കുന്നു.
ഉളളടക്കം
GHD) Oo 1-8
അദ്ധ്യായം ഒന്ന്‌ - സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ 9 - 68
1.1 സ്ഥലകാലങ്ങള്‍
12 സ്ഥലം
3 കാലം
13.1 ആനുഭവിക കാലം
13.2 അതിഗന്രിയ കാലം
13.32 മാനസിക കാലം
13.4 ഭതാഭേദാത്മക കാലം
13.5 പഞ്ചാംഗ കാലം
4 കാലത്തിന്റെ അടയാളപ്പെടുത്തലുകള്‍
1.5 സ്ഥലത്തിന്റെ അടയാളപ്പെടുത്തലുകള്‍
16 സ്ഥലകാലങ്ങളുടെ ചരി്രപശ്ചാത്തലം
16.1 സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ വേദങ്ങളില്‍
1.6.2 സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ ഉപനിഷത്തുകളില്‍
1.6 സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ ശാസ്ത്ര ചിന്തയില്‍
16.4 സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ സാഹ്തൃത്തില്‍
16.4.1 സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ പഴന്തമിഴ്പാട്ടുകളില്‍
16.4.2 സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ പ്രാചീന മണിപ്രവാള കൃതികളില്‍
16.4.3 സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ പ്രാചിന കവ്ശ്യത്തില്‍
16.4.4 സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ നോവലിലും ചെറുകഥയിലും
7 സ്ഥലകാലങ്ങളും ആഖ്യാന ശാസ്ത്രവും
18 ആഖ്യാനശാസ്ത്രവും കാലവും
1.8.1 മഠ
1.8.2 കാലയളവി
18.3 ആവൃത്തി
.  ആബ്ദാന വ്യവഹാരം
1. ആഖ്യാന രീതികള്‍
അദ്ധ്യായം രണ്ട്‌ - ചെറുകഥയിലെ സ്ഥലകാലമു്കള്‍ 69 - 177
21 കചെതെകഥ
22  കചെരെകഥയും സ്ഥലകാലങ്ങളും
23 എന്‍.എസ്‌.മാധവന്റെ ചെറുകഥകള്‍
24 കചെറെകഥകളിലെ സ്ഥലകാല മുദ്രകള്‍
3.4.1 ദുരന്തത്തിന്റെ ജനനം
2.4.2 ഇരുളേ വിഴുങഞ്ജു
2.4.3 പുളൈമേടിലെ ശവങ്ങള്‍
2.4.4 ഹിഗ്വിറ്റ
2.4.5 എന്റെ മകള്‍ ഒരു സ്ത്രീ
2.4.6 നാലോം ലോകം
2.4.7 കാണി
2.4.8 വന്‍മരങ്ങള്‍ വിഴുമ്വപോള്‍
2.4.9 കാര്‍മെന്‍
2.4.10 തിരുത്ത്‌
2.4.11 കപ്പിത്താന്റെ മകള്‍
2.4.12 മുയല്‍ വേട്ട
2.4.13 Sco sins
2.4.14 അനുഷ്റാനഹത്യകള്‍
2.4.15 മുംബൈ
2.4.16 ആയിരത്തിരണ്ടാമത്തെ രാവ്‌
2.4.17 അമമ
2.4.18 പ്യുലപ്പേടി
2,48 ശേഷം
2.4.20  കത്തിയേറുകാരന്‍
2.4.21 ഒര്‌ പ്രണയകഥ
2.4.22 ശര്‍മ്മിഷ്ഠ
24.23 നിലവിള)
2.4.24 ചത്‌
2.4.25 നാനാര്‍ത്ഥം
2.4.26  കിച്ന ഒരു റോഡ്കഥ
2.4.27  അഹ്ല്യ
24.28 ഹുമയൂണിന്റെ ശവകുടിരത്തില്‍
2.4.29 കേസര്‍
2.5 സ്ഥലകാലങ്ങളുടെ അടയാളപ്പെടുത്തലുകള്‍
അദ്ധ്യായം മൂന്ന്‌ -
സ്ഥലകാലമുദകള്‍ മലയാള നോവലുകളില്‍ 178 - 251
3.1 നോവല്‍
3.2 സ്ഥലകാലമുദ്ദകകള്‍ ആദ്യകാല നോവലുകളില്‍
3.3 സ്ഥലകാലമുദ്രകള്‍ നവോത്ഥാന നോവലുകളില്‍
3.4 സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ ആധുനിക നോവലുകളില്‍
35 സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ ആധുനികാനന്തര നോവലുകളില്‍
3.6 സ്ഥലകാലമുദ്രകള്‍ ലന്തൻബത്തേരിയിലെ ലുത്തിനിയകളില്‍
3.6.1 ലന്തന്‍ബത്തേരിയിലെ ദേഷ്്രീയ സ്ഥലകാലങ്ങള്‍
3.6.2 അധിനിവേശവും സ്ഥലകാലമുഗകളും
3.6.3 സിനിമയുടെയും സംഗിതത്തിന്റെയും സ്ഥലകാലങ്ങള്‍
3.6.4 ക്രൈസ്തവ സംന്ക്കാരവും സ്ഥലകാലങ്ങളും
3.7 നോവലും സ്ഥലവും
3.7.1 ഭാവനാത്മക സ്ഥലം
3.7.2 ആനുഭവിക സ്ഥലം
3.7.3 ഇന്ദിയഗോചരമായ സ്ഥലം
3.7.4 കേവലന്ഥലം
3.7.5 മുര്‍ത്തസ്ഥലം
3.7.6 വൈജാത്ൃയ സ്ഥലം
3.8 നോവലും കാലവും
അദ്ധയയേം നാല്‌
നൊവലിലെ ആഖാനതന്തങ്ങളും സ്ഥലകാലങ്ങളുപാടമ - 330
4.1 സ്ഥലകാലവ്ും നോവലും
42 ദനാവലും ആഖ്ധയൊനവും
43 ആഖ്യാനവും സ്ഥലകാലങ്ങളും
4.3.1 വാമൊഴി സംന്ക്കാരം
4.3.2 പ്രദേശവും ചരിത്രവും
4.3.3 ദേശവും ദേശീയതയും
4,3.4 ഭുപടനിര്‍മ്മാണവും ലന്തന്‍ബത്തേരിയും
4.3.5 ഭൂമിശാസ്്രപരമായ പ്രത്യേകതകള്‍
4,3.6 ലന്തൻബത്തേരിയിലെ സസ്യജാലങ്ങള്‍
4.3.7 ഭക്ഷണസംസന്ക്കാരവും ജീവിതവും
4.3.8 ഉത്സവങ്ങളും ആഘോഷങ്ങളും
4.3.9 നാട്ടുവൈദ്യം
4.3.10 വാസ്തുവിദ്യ
4.3.11 സംഗീതം
4.3.12 മതം
4.3.13 ചവിട്ടുനാടകം
43.14 ഹോര്‍ത്തുന്്‌ മലബാറിക്കുസ്‌
44 ലന്തൻബത്തേരിയിലെ സ്ഥലങ്ങള്‍
4.4.1 അരയക്കുടി
4.4.2 ലന്തന്‍കൊടുാരം
4.4.3 ബോട്ടുപ്ര
4,4.4 പീരങ്കിമൈതാനം
4.4.5 പറക്കികപ്പോള
4.4.6 മലാക്കാഹനസ്‌
4.4.7 കൊട്ടാരംജെട്ടി
45 സ്ഥലനാമങ്ങള്‍
4.5.1 മുളവുകാട്‌
4.5.2 പനന്ധുകാട്‌
4.5.3 കടമക്കുടി
4.5.4 ഞാറയ്ക്കല്‍
4.5.5 പോഞ്ഞിക്കര
4.5.6 കൊച്ചി
4.5.7 എറണാകുളം
4.5.8 തൃപ്പുണിത്തുറ
4.5.9 ഗോതുരുത്ത്‌
4.5.10  വില്ലിംങ്ങണ്‍ ഐലന്റ്‌
46 പരിസ്ഥിതിയും സ്ഥലകാലങ്ങളും
ഉപദര്‍ശനങ്ങള്‍ 331 - 336
ഗന്ഥസ്ധൂചി 337 ~ 347
(GY Bi) ola

സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ മനുഷ്യജിവിതത്തിന്റെ സമസ്ത മേഖലകളെയും
സ്വാധീനിക്കുകയും നിലനിര്‍ത്തുകയും ചെയ്യുന്ന അടിസ്ഥാന ഘടകമാണ്‌.
പാപഞ്ചിക വസ്തുക്കളുടെ ചലനം കാലത്തെയും ശ്രിമാനങ്ങളിലുളള വ്യാപ്തി
സ്ഥലത്തെയും ബോധ്യപ്പെടുത്തുന്നു. സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ അമൂര്‍ത്തമാണെന്ന
സങ്കല്പവും നിലനില്‍ക്കുന്നുണ്ട്‌. ദര്‍ശനക്ഷമമായ ഭനതികലോകം
വസ്തുക്കളുടെ പാരസ്പര്യബോധത്തില്‍ നിന്നാണ്‌ ഉടലെടുക്കുന്നത്‌. ഇത്‌
സഹവര്‍ത്തിത്വചിന്തയില്‍ നിന്നുണ്ടാകുന്നതാണ്‌. എന്നാല്‍ ജീവിത
ബന്ധങ്ങളുടെ ഭാഗമായി അനന്തമായ സ്ഥലകാലങ്ങളെ അനുഭവവുമായി
ബന്ധപ്പെടുത്തി മനസ്സിലാക്കാനാണ്‌ മനുഷ്യര്‍ ശ്രമിയ്ക്കുന്നത്‌. അങ്ങനെയാ
കുമ്പോള്‍ സ്ഥലകാല സാന്നിധ്യം യഥാര്‍ത്ഥ്യവും മുര്‍ത്തവുമാണ്‌.

യഗാര്‍ത്ഥവസ്തുക്കളെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള സാങ്കല്പിക അസ്തിത്വ
ബോധമാണ്‌ സ്ഥലദര്‍ശനം മുന്നോട്ടു വെയ്ക്കുന്നത്‌. അനന്തമായ വസ്തുക്കള്‍
നിലനില്ക്കുന്നതിന്‌ നിയാമക ഘടകമായി വര്‍ത്തിക്കുന്നത്‌ സ്ഥലമാണ്‌.
വസ്തുക്കള്‍ യ്ഥാര്‍ത്ഥുൃത്തെ ഉള്‍ക്കൊളളുന്നവയാണ്‌. വസ്തുക്കള്‍
സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന ഇടവും സ്ഥലം തന്നെയാണ്‌. സാമാന്യമായി വ്യവഹരിക്കുന്ന
സ്ഥലത്തെ കുറിക്കുന്ന വാക്കുകള്‍ ഭുമിയുടെ ഉപരിതലം എന്നര്‍ത്ഥമാണ്‌
നല്‍കുന്നത്‌. സ്ഥലവാചിയായ വാക്കുകള്‍ സ്ഥലത്തിന്റെ മുദ്രകള്‍ വഹിക്കുന്നു.
ഇത്തരം അടയാളപ്പെടുത്തലുകള്‍ മനുഷ്യന്റെ സാമൂഹിക, രാഷ്ട്രീയ, ചരിത്ര
ബോധത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തില്‍ രുപപ്പെടുവയാണ്‌. മനുഷ്യാഖ്യാനങ്ങളില്‍
ഇവ പ്രത്ൃക്ഷപ്പെടുന്നത്‌ വ്യത്യസ്ത പരിതസ്ഥിതികളെ അവതരിപ്പിക്കാനുളള
സുചകങ്ങളായിട്ടാണ്‌. ഈ സ്ഥലകാലമുഗകളിലൂുടെ മനുഷ്യാവസ്ഥയുടെ
വിഭിന്നതലങ്ങള്‍ മനസ്സിലാക്കാന്‍ സാധിക്കുന്നു.

മനുഷ്യജീവിതം സ്ഥലകാലങ്ങളിലൂുടെയാണ്‌ കടന്നുപോകുന്നത്‌. ജീവി
തത്തിന്റെ സര്‍ഗ്ഗാത്മകമായ പുന:സൂൃഷ്ടികളെന്ന നിലയില്‍ കലയിലും സാഹി

1
തൃത്തിലും സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ക്ക്‌ സവിശേഷമായ സ്ഥാനമാണുളളത്‌. സ്ഥലം
ഭനതികതയെ അടിസ്ഥാനമാക്കുന്ന ഒന്നാണ്‌. കാലമാകടടു അതിഭനതികമായ
അര്‍ത്ഥസാധ്യതകള്‍ നൽകുന്നതുമാണ്‌. സ്ഥലകാലങ്ങളെ ഭനതികവസ്തു
ക്കളുമായി ബന്ധപ്പെടുത്തി നാം മനസ്സിലാക്കുന്നു. സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ സചേത
നമായ ആവിഷ്കാരങ്ങളെ സാധ്യമാക്കുന്ന സൂക്ഷ്മവും ഗഹനവുമായ സാന്നി
WRI) നിലകൊളളുന്നു.

കാലം ചലനാത്മക ലോകത്തെക്കുറിക്കുന്ന പൊതുബോധത്തിന്റെ
സൃഷ്ടിയാണ്‌. ആവത്തേനമാണ്‌ കാലബോധമുണ്ടാക്കുന്നത്‌. മനുഷ്യാനു
ഭവങ്ങളുടെ അടിസ്ഥാനമായി വര്‍ത്തിക്കുന്നത്‌ കാലബോധമാണ്‌. ഭൂതം, ഭാവി,
വര്‍ത്തമാനങ്ങളായി കാലത്തെ മനസ്സിലാക്കുന്നു. ്രകൃതി പ്രതിഭാസങ്ങളിലുടെ
അനുഭൂതമാകുന്ന കാലം മനുഷ്യാസ്തിത്വത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനമാണ്‌. സ്ഥലം,
കാലം, ചരീ്രം എന്നിവ പരസ്പരം ബന്ധപ്പെട്ടു കിടക്കുന്നവയാണ്‌. മനുഷ്യന്‍
തന്റെ അനുഭവത്തില്‍ നിന്ന്‌ മനസ്സിലാക്കുന്ന സര്‍വ്വവും ഭൂതകാലത്തെ
അടിസ്ഥാനമാക്കിയ വസ്തുതകളാണ്‌. ദര്‍ശനക്ഷമമായ ജീവിതം അനുനിമിഷം
ഭുതകാലത്തിലേക്കു നിങ്ങിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു,. എന്നാല്‍ യാഥാര്‍ത്ഥ്യത്തെ
ബോധ്യപ്പെടുന്നത്‌ വര്‍ത്തമാന കാലത്തിലാണ്‌. ഭാവികാലത്തെ നാം
അനുമാനിക്കുകയാണ്‌ ചെയ്യുന്നത്‌. ഭുതവര്‍ത്തമാന ഭാവികളിലൂടെ നിങ്ങുന്ന
നിരന്തരമായ ചലനാത്മകതയാണ്‌ കാലസങ്കല്പം.
പ്ഠനത്തിന്റെ പ്രസക്തിയും ലക്ഷ്യവും

നിലനില്‍ക്കുന്ന ചരിത്രബോധത്തില്‍ നിന്ന്‌ മുക്തി നേടികൊണ്ട്‌ ജന
ങ്ങള്‍ തന്നെ തങ്ങളുടെ സംസ്കാരത്തെ നിര്‍ണ്ണയിക്കുന്ന കാലഘട്ടമാണിത്‌.
വര്‍ത്തമാനകാല സാമൂഹിക രാഷ്ട്രീയ പ്രതൃയശാസ്ത്രങ്ങളെ ജനങ്ങള്‍ വില
യിരുത്തുകയും അപ്രഗ്ഥിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. എന്‍.എസ്‌.മാധവന്റെ കഥക
ളില്‍ സ്ഥലകാലമുദ്രകകള്‍ സവിശേഷമായ അര്‍ത്ഥസാധ്യതകളിലേക്ക്‌ വിക
സിക്കുന്നതെങ്ങനെയെന്ന്‌ കണ്ടത്തുകയാണ്‌ ഈ പഠനത്തിന്റെ ലക്ഷ്യം.
സ്ഥലകാലങ്ങളുടെ നേര്‍രേഖയില്‍ നിന്ന്‌ വൃതിചലിക്കുമ്പോള്‍ ലഭിക്കുന്ന

2
കാഴ്ചകളാണ്‌ കഥകളില്‍ കാണുന്നത്‌. രേഖപ്പെടുത്തപ്പെട്ട ചരിത്രവും അധി
കാരവും സ്യഷ്ടിക്കുന്ന മാനുഷികതയുടെ നേര്‍ക്കുള്ള അടിച്ചമര്‍ത്തലുകളെ
എന്‍.എസ്‌. മാധവന്‍ കഥകളിലൂടെ ചോദ്യം ചെയ്യുന്നു. സ്ഥലകാലങ്ങളുടെ
ആവിഷ്കാരം ഇവിടെ കഥയുടെ അടിസ്ഥാനഘടകമായി മാറുന്നത്‌ സംസ്കാ
രടത്ത പുനര്‍നിര്‍മ്മിക്കുന്നു എന്നതുകൊണ്ടാണ്‌.

അധിനിവേശ സംസ്കാരത്തിന്റെ അവശേഷിപ്പുകള്‍ നിറഞ്ഞുനില്‍ക്കുന്ന
സ്ഥലത്തിന്റെയും അവിടത്തെ ജനങ്ങളുടെയും അവര്‍ ജീവിക്കുന്ന കാല
ത്തിന്റെയും ആവിഷ്കാരമാണ്‌ എന്‍.എസ്‌. മാധവന്റെ ലത്തന്‍ബത്തേരിയിലെ
ലുത്തിനിയകള്‍ എന്ന നോവലില്‍ നിര്‍വ്വുഹിച്ചിരിക്കുന്നത്‌. ഒരു സ്ഥലത്തിന്റെ
ഭു്രകൃതിയും സാമൂഹൃജീവിതവും അതിന്റെ പ്രാദേശികചരിത്രവും സാമൂ
ഹിക രാഷ്്രീയതലങ്ങള്‍ ഉള്‍പ്പെടെ കാലത്തിന്റെ കുട്ടുപിടിച്ചുകൊണ്ട്‌ എഴു
ത്തിലേക്ക്‌ ആവിഷ്കരിക്കുന്ന രചനാതന്തരം എന്‍.എന്‌.മാധവന്‍ പയോജന
പ്െടുത്തിയിതിക്കുന്നു. അവ സാധ്യമാകുന്നത്‌ സ്ഥലകാലങ്ങളെ അടയാളപ്പെ
ടുത്തിക്കൊണ്ടാണ്‌. ഈയൊരു ആഖ്യാനതന്ത്രം എന്‍.എസ്‌.മാധവന്‍ തന്റെ
ങൃതികളിലുടനിളം ദിക്ഷിക്കുന്നതായി കാണാം.

സ്ഥലകാലങ്ങളെകുറിച്ച്‌ ദാര്‍ശനികര്‍ വൃത്യസ്ത അഭിപ്രായക്കാരാ
യിരുന്നു. ഇമ്മാനുവല്‍ കാന്റ്‌, അരിസ്റ്റോട്ടില്‍, പ്ലോറ്റോ എന്നിവര്‍ സ്ഥലകാല
ങ്ങളെകുറിച്ചുളള ചിന്തകള്‍ അവതരിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്‌. പാശ്ചാത്യ ചിന്തയില്‍ മാത്രമല്ല
സ്ഥലകാലങ്ങളെ കുറിച്ചുളള വീക്ഷണങ്ങള്‍ കാണുന്നത്‌. പനരസ്തൃചിന്തയില്‍
ദൂഗ്വേദം മുതല്‍ സ്ഥലകാലങ്ങളെകുറിച്ചുളള പരികല്പനകൾ കാണാന്‍
സാധിക്കും. വേദങ്ങളും പുരാണങ്ങളും ഉപനിഷത്തുകളും ഭാരതീയ ചിന്തയുടെ
സ്ഥലകാലങ്ങളെകുറിച്ചുളള ദാര്‍ശനികപശ്ചാത്തലം ഉള്‍ക്കൊളളുന്ന വയാണ്‌.
ശാസ്രതത്തില്‍ മഹാവിസ്‌ ഫോടേന സിദ്ധാന്തവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടാണ്‌
സ്ഥലകാലങ്ങളുടെ ഉത്പത്തിയെ ബുന്ധപ്പെടുത്തുന്നത്‌. സാഹിതൃത്തില്‍
സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ കൃതിയുടെ ആന്തരികവും ബാഹ്യവുമായ തലങ്ങളെ
ബോധ്യപ്പെടുത്തി തരുന്ന മനലികഘടകമാണ്‌. സ്ഥലകാല നിരപേക്ഷമായ

3
സാഹിത്യരചന അസാധ്യമാണ്‌. സ്ഥലകാലങ്ങളുടെ വ്യത്യസ്തമായ സന്നി
വേശമാണ്‌ ഓരോ കൃതിയെയും മനലികമാക്കുന്നത്‌. സ്ഥലങ്ങള്‍ക്ക്‌ വൃത്യൃസ്ത
നാമങ്ങള്‍ നല്‍കി അവയെ പരിഗണിക്കുമ്പോള്‍ ഓരോ ജീവിത പരിസരവും
വ്യത്യസ്തമാണെന്ന ചിന്തയെ ഉനട്ടിയുറപ്പിക്കുകയാണ്‌ ചെയ്യുന്നത. കൃതി
കളിലെ സംഭവങ്ങളില്‍ അനുക്രമമായ വികാസം ദര്‍ശിക്കാന്‍ സാധിക്കും. ഇത്‌
കാലബോധത്തെ അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു. ഏതൊരു ആഖ്യാനവും ഭനതികവും
മാനസികവും ആയ സ്ഥലകാലങ്ങളെ സ്യുഷടിക്കുന്നുണ്ട. സാഹിതൃകൃതി
കളില്‍ ആഖ്യാനവുമായി ബന്ധപ്പെട്‌ സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ മുഖ്യഘടകങ്ങളായി
പരിഗണിക്കുന്നുണ്ട. സ്ഥലകാലങ്ങളുടെ സമ്മിശ്രമായ അവതരണമാണ്‌
ആഖ്യാനത്തിന്റെ നൈരന്തര്യത്തെ അടയാളപ്പെടുത്തുന്നത്‌. സാമൂഹിക
സാംസ്കാരിക ഘടകങ്ങള്‍ ആഖ്യാനങ്ങളില്‍ സ്ഥലകാലമുദ്രകളെ സ്യഷ്ടി
ക്കുന്ന. ഈ സ്ഥലകാലമുദ്രകള്‍ പാരായണത്തിന്‌ വിധേയമാക്കുന്നതിലുടെ
കൃതിയുടെ വ്യതൃസ്ത പാഠനിര്‍മ്മിതി തന്നെയാണ്‌ സാധ്യമാകുന്നത്‌. ആഖ്യാ
നത്തില്‍ ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്ന സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ സ്യഷ്ടിക്കുന്ന ആന്തരാര്‍ത്ഥം
കൃതിയെ സവിശേഷമാക്കുന്നു. അനുവാചകന്‍ തന്റെ അനുഭവങ്ങളും ഭാവ
നയും ഇഴചേര്‍ത്ത്‌ കൃതിക്ക്‌ വൃത്യസ്ത നിരീക്ഷണങ്ങള്‍ രൂപപ്പെടുത്തുന്നു.
ഓരോ കാലഘട്ടത്തിലേയും വായനക്കാരന്‍ കൃതിയ്ക്ക്‌ നല്‍കുന്നത്‌ വൃത്യസ്ത
വായനകളാണ്‌. ഇപ്രകാരം എഴുത്തുകാരനെയും വായനക്കാരനെയും സ്വാധീ
നിക്കുന്നവയാണ്‌ സ്ഥലകാലങ്ങള്‍.

സാഹിത്യം മാ്രമല്ല മനുഷ്യന്റെ എല്ലാ വ്യവഹാരങ്ങളും സ്ഥലകാല
മാനങ്ങള്‍ പുലര്‍ത്തുന്നുണ്ട്‌. സാമുഹിക ബന്ധങ്ങളുടേയും വിശ്വാസങ്ങളു
ടേയും കാഴ്ചപ്പാടുകളുടേയും അടയാളപെടുത്തലുകള്‍ സ്ഥലകാല സംബ
ന്ധിയായവയാണ്‌. എഴുത്തുകാര്‍ മനുഷ്യജീവിതങ്ങളെ തങ്ങളുടെ അസംസ്‌കൃത
വസ്തുക്കളായിയെടുക്കുമ്പോള്‍ അവയെ നിയ്യര്ത്രിക്കുന്ന എല്ലാ ഘടകങ്ങളെ
യും പരിഗണിക്കേണ്ടി വരുന്നു. ഭൂപ്രകൃതി, ആചാരങ്ങള്‍, വിശ്വാസങ്ങള്‍, ഭക്ഷ
ണം, ഭാഷ എന്നിങ്ങനെ നിരവധി ഘടകങ്ങളിലൊന്നാണ്‌ സ്ഥലകാലങ്ങള്‍.

4
രീതിശാസ്ത്രം

സ്ഥലകാലമുദ്രകള്‍ ഏന്‍. എസ്‌.മാധവന്റെ കൃതികളില്‍ എന്ന ഈ ര്പബ
ന്ധത്തില്‍ എന്‍.എസ്‌.മാധവന്റെ ചെറുകഥകളെയും ഏകനോവലായ ലന്തന്‍
ബചെത്മേരിയിലെ ല്ത്തിതിയകളുമാണ്‌ പഠനവിഗേയമാക്കുന്നത്‌. 2011ല്‍ ഡി.
സി.ബുക്സ്‌ പസിദ്ധീകരിച്ച എ൯.എസ്‌.മാധവ്റെ കഥകള്‍ സന്ധ്ര്‍ണ്ണവ്ും
2014ല്‍ ഡി.സി.ബുക്‌സ്‌ പ്രസിദ്ധികരിച്ച പഞ്ചകമ്പകകള്‍്‌ എന്ന സമാഹാരവും,
2600ല്‍ ഡി.സി.ബുക്‌ന്‌ ്രസിദ്ധീികരിച്ച ലന്തന്‍ ബത്തേരിയിലെ ലുത്തിനിയ
കള്‍ എന്ന നോവലമാണ്‌ പഠനത്തിനായി ഉപയോഗപ്പെടുത്തിയിട്ടുളളത്‌. ചെറു
കഥകളില്‍ തന്നെ തിരഞ്ഞെടുത്ത ഇരുപത്തിയൊമ്പത്‌ കഥകളുടെ പഠനവും
മറ്റുളളവയെക്കുറിച്ചുള്ള സാമാന്യവലോകനമാണ്‌ നിര്‍വ്വുഹിച്ചിട്ടുള്ളത്‌. സ്ഥല
കാലമുദ്രകള്‍ ആഖ്യാനശാസ്ത്രവുമായി ബന്ധപ്പെടുത്തി കണ്ടെത്താനാണ്‌
ശ്രമിച്ചിട്ടുള്ളത്‌. നോവല്‍ പഠനത്തില്‍ ആഖ്യാനശാസ്ര്രത്തോടൊപ്പം
സ്ഥലനിര്‍മ്മിതിയെക്കുറിച്ചുളള ഹെന്റിലെവ്റയുടെ പരികല്പനകളും ഉപയോ
ഗപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു. സ്ഥലകാലത്തിന്റെ മുദ്രകള്‍ എന്ന വിഷയമായതിനാല്‍
സ്ഥലകാലത്തിന്റെ മുദ്ദഷകള്‍ വഹിക്കുന്ന ഉദ്ധരണികള്‍ കൂടുതലായി ഉപയോ
ഗിച്ചിട്ടുണ്ട്‌. സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ കൃതിയുടെ സവിശേഷതകള്‍ വ്യക്തമാക്കിതരുന്ന
ഘടകങ്ങളാണ്‌. എഴുത്തുകാരന്‍ തന്റെ ആശയങ്ങളെ അവതരിപ്പിക്കുന്നത്‌ ഭാഷ
യിലൂടെയാണ്‌. ഭാഷയാണ്‌ എഴുത്തുകാരന്റെ മനലികതയെ വ്യക്തമാക്കുന്ന
തില്‍ നിണ്ണോയകമാവുന്നത്‌. അത്തരത്തില്‍ നോക്കുമ്പോള്‍ സ്ഥലകാലമുദ്ര
കള്‍ അവതരിപ്പിക്കപ്പെടുന്നത്‌ വാക്കുകളിലൂടെയാണ്‌. ഇവയാണ്‌ സ്ഥലകാല
ങ്ങളെ സൂചിപ്പിക്കുന്ന പ്രധാന ഘടകങ്ങളിലൊന്ന്‌. മറ്റൊന്ന്‌ ക്ഥാബ്യാനത്തിലെ
സംഭവങ്ങളുടെ പശ്ചാത്തലവും വികാസവുമാണ്‌. ഇത്തരത്തില്‍ കൃതികളില്‍
ആഖ്യാനതന്ത്മായി സ്ഥലകാലമുഗ്രകള്‍ സന്നിവേശിപ്പിയ്ക്കപ്പെടുന്നു.
പ്ര്‍വു പഠനങ്ങള്‍

മലയാളത്തില്‍ സ്ഥലകാലങ്ങളെ പഠനവിധേയമാക്കുന്ന ഗയരവമായ പഠ
നങ്ങള്‍ കുറവാണ്‌. കെ.പി.അപ്പന്റെ സാഹിത്യകലയും സമയപവാഹവ്യും എന്ന

3
കൃതി കാലത്തിന്റെ സൈദ്ധാന്തികവശങ്ങളെ പഠനവിധേയമാക്കുന്നുണ്ട്‌.
പി.കെ.രാജശേഖരന്റെ അന്ധനായ ഒരദവം മലയാളനോവലിമ്്‌ നുറുവര്‍ഷ
ങ്ങള്‍ എന്ന പുസ്തകത്തിന്റെ ഒരദ്ധ്യായത്തില്‍ നോവലും സ്ഥലവും തമ്മിലു
ളള ബന്ധത്തെക്കുറിച്ച്‌ പഠനം നടത്തിയിട്ടുണ്ട്‌. കുടാതെ സ്ഥലം കാലം ചെറു
കഥ എന്ന നെല്ലിവിള സോമന്റെ കൃതിയില്‍ ചെറുകഥയിലെ സ്ഥലകാലങ്ങളെ
പഠനവിധേയാക്കിയിട്ുണ്ട്‌.

സ്ഥലകാലങ്ങളെ പഠനവിധേയമാക്കുന്ന ്രധാനപ്പെട്ു മറ്റ്രഗന്ഥങ്ങളാണ്‌.
Concepts of space ancient and Modern Kapila Valsyanan, B.K. Ridley
Time, Space and things Graham Park oo Space, Time and Man എന്നിവ
ഇവ കുടാതെ സ്ഥലത്തിന്റെ വിവിധമാനങ്ങളെക്കുറിക], The production of
space (Henry lefevare) Gaston Bachelard The Poetics of space, Hiller
mills fopograpnhics, Edward Soja The Post Modern Geographics തുട
ങ്ങിയ പുസ്തകങ്ങള്‍ സ്ഥലതെക്കുറിച്ചുളള വൃത്യസ്തമായ കാഴ്ചപ്പാടുകളെ
പഠനവിധേയമാക്കിയിരിക്കുന്നു.

എന്‍.എസ്‌.മാശവന്റെ കൃതികളെക്കുറിച്ചു നിരവധി പഠനങ്ങള്‍ വന്നിട്ടു
ണ്ട്‌. കെ.പി.അപ്പന്റെ ആഖ്യാനവും അനുഭവസത്തയും, എം.കെ.ഹരികുമാറിന്റെ
ക്ഥ ആധുനികതയ്ക്ക്‌ ശേഷം, കെ.എസ്‌.രവികുമാറിന്റെ കഥയും ഭാവ്ുകത്യ
പരിണാമവും, വി.ആര്‍.സുധീഷിന്റെ കഥാന്തരം, വി.രാജകൃഷ്ണന്റെ ചെറുക
ഗയുമട ഛന്ദസ്സ്‌ എന്നി കൃതികളില്‍ എന്‍.എസ്‌.മാധവന്റെ ചെറുകഥകളെക്കു
റിച്ചുള്ള പഠനങ്ങള്‍ വന്നിട്ടുണ്ട്‌. വി. വിജയകുമാറിന്റെ മാഷ്ിയത്തിന്റെ
ഭശനേര്‍വായനകള്‍,മണ്ണാര്‍കാട മാത്യുവിന്റെ എഴുത്തില്‍ ഇടചടുന്വേോള്‍, ലിസ?
മാത്യുവിന്റെ ഇവള്‍ പൂക്കും ഇലഞ്ഞിമരങ്ങള്‍, എം൦.ആര്‍.ചന്ദരശേഖരടന്റെ മല
യാള നോവല്‍ ഇന്തും ഇന്നലെയും എന്നീ കൃതികളില്‍ ഓരോ ലേഖനങ്ങ
ളില്‍ ലന്തൻബത്തേരിയിലെ ലുത്തിനിയകളെ പഠനവിധേയമാക്കിയിട്ടുണ്ട്‌.

6
പബന്ധനസ്വരുപം

ഒന്നാം അദ്ധ്യായത്തില്‍ സ്ഥലം, കാലം എന്നീ പരികല്പനങ്ങള്‍
എന്തെന്ന്‌ വിശദികരിക്കുന്നു. സ്ഥലത്തെയും കാലത്തെയും അടയാളപ്പെടുത്തു
ന്നത്‌ എന്തെല്ലാം വിധത്തിലാണെന്ന്‌ കണ്ടെത്തുന്നു. സ്ഥലകാലങ്ങളെ
ശുന്യുതയില്‍ നിത്തോന്‍ സാധിക്കുന്നതല്ല. സ്ഥലകാലങ്ങളെകുറിച്ചുളള
മനുഷ്യന്റെ അവബോധം ്രപഞ്ചസുൃഷ്ടിയുടെ ആരംഭം മുതലുളളതാണ്‌.
ലിഖിതമായ ഗ്രന്ഥങ്ങളില്‍ അവയെകുറിച്ച്‌ പരാമര്‍ശിക്കുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്‌.
ഇവയെ സാമാന്യമായി പരിചയപ്പെടുത്തുന്നു. സാഹിതൃയത്തില്‍ സ്ഥലകാ
ചങ്ങള്‍ കടന്നുവരുന്നതിനെ കുറിച്ചു വ്ൃക്തമാക്കികൊണ്ട്‌ ചെറുക്ഥയിലും നോവ
ലിലും അവ എപ്രകാരം കടന്നുവരുന്നാവെന്ന്‌ ്രതിപാദിക്കുന്നു. ചെറുകഥ
യിലെയും നോവലിലെയും സ്ഥലകാലങ്ങളെ പഠനവിധേയമാക്കുന്നത്‌ ആഖ്യ
നശാസ്ൃതവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടാണ്‌ അതിനാല്‍ ആഖ്യാനശാസ് തത്തിന്റെ
ഡ്ൃത്ൃസ്ത കാഴ്ചപ്പാടുകളെ അവതരിപ്പിക്കുന്നു.

രണ്ടാം അദ്ധ്യായത്തില്‍ ചെറുകഥയെ സാമാന്യമായി പരിചയപ്പെടു
ത്തികൊണ്ട്‌ എന്‍.എസ്‌.മാധവന്റെ ചെറുകഥകളിലെ സ്ഥലകാലമുര്രകള്‍
കണ്ടെത്താന്‍ ശ്രമിക്കുന്നു. തിരഞ്ഞെടുത്ത ഇരുപത്തൊമ്പത്‌ കഥകളുടെ
പഠനവും മറ്റുള്ള കഥകളിലെ സ്ഥലകാലമുദ്രകളെ സാമാന്യമായി കണ്ടെത്തി
അവലോകനം ചെയ്തിരിക്കുന്നു.

മുന്നാം അദ്ധ്യായത്തില്‍ നോവലിനെ സാമാന്യമായി പരിചയപ്പെടു
ത്തികൊണ്ട്‌ നോവലില്‍ കാണുന്ന സ്ഥലകാലമുദ്രകളുടെ സവിശേഷതകളെ
ക്കുറിച്ച്‌ പ്രതിപാദിക്കുന്നു. ആദ്യകാലം മുതല്‍ ആധാനികാനന്തരം വരെയുളള
നോവലുകളിലെ സ്ഥലകാലമുഗ്രകളെ പരാമര്‍ശിച്ചുകൊണ്ട്‌ ലന്തന്‍ ബത്തേരി
യിലെ ലുത്തിനിയകള്‍ എന്ന നോവലിനെ പഠനവിശേയമാക്കിയിരിക്കുന്നു.

അദ്ധ്യായം നാലില്‍ ലന്തന്‍ ബത്തേരിയിലെ ലുത്തിനിയകള്‍ എന്ന
നോവലിലെ ആഖ്യാന തന്ത്രങ്ങള്‍ പഠനവിധേയമാക്കിയിരിയ്ക്കുന്നു. വാമൊഴി

7
സംസ്കാരം മുതല്‍ കലപാരമ്പര്യം വരെ സ്ഥലകാലങ്ങളെ അടയാള
പ്പെടുത്തുന്നതായി മനസ്സിലാക്കുന്നു. ഇവയെല്ലാം പഠനവിധേയമാക്കുന്നു.
ദേശക്ഥനവും ചരിശ്രവും സ്ഥലകാലങ്ങളെ സൃഷ്ടിക്കുന്നത്‌ എങ്ങനെയെന്ന്‌
കണ്ടത്തുന്നു. [പദേശവും (പ്രാദേശിക ചരിത്രവും, ചരിത്രം, ദേശം, ദേശീയത
എന്നിവ സ്ഥലകാല സുചകമായി മാറുന്നതെങ്ങനെയെന്ന്‌ വിശദമാക്കുന്നു.
കൃതികളിലെ ചരിത്രസുചനകളെയും സ്ഥലകാലമുഗകളും എപ്രകാരം എന്‍.
എസ്‌.മാധവന്‍ സന്നിവേശിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നുവെന്ന്‌ കണ്ടെത്താന്‍ ശ്രമിക്കുന്നു.
ദേശവും ചരിത്രവും സ്ഥകാലമുഗ്രകളും ഏര്കാരം നോവലിന്റെ വിതാനങ്ങളെ
രുപപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നുവെന്ന്‌ പഠനവിധേയമാക്കുന്നു.
തുടര്‍ന്ന്‌ ഉപദര്‍ശനങ്ങള്‍ ക്രോഡികരിക്കുന്നു.
ദായം 1
സ്ഥലകാലങ്ങള്‍
1 സ്ഥലകാലങ്ങള്‍

സാഹിത്യം ആവിഷ്കരിക്കുന്നത്‌ സ്ഥലകാലബ്ധമായി നീങ്ങിക്കൊണ്ടി
രിക്കുന്ന മനുഷ്യജീവിതത്തെയാണ്‌. മാറിവരുന്ന കാലത്തിന്റെ സ്പന്ദനം സാഹി
തൃകൃതികളില്‍ കാണാന്‍ സാഗധിക്കും. കാലം അമൂര്‍ത്തമായ ഒന്നിനെ പ്രതി
ഫലിപ്പിക്കുന്പോള്‍ അതിന്റെ മൂര്‍ത്തമായ അസ്തിത്വം മനുഷ്യന്‍ ഗോചരമാകു
ന്നത്‌ സ്ഥലത്തിലുടെയാണ്‌. സാഹിത്യകൃതികളുടെ അസ്ഥിവാരം നിലനില്‍ക്കു
ന്നത്‌ തന്നെ സ്ഥലകാലങ്ങളിലാണ്‌. ചലനാത്മകമായ ഒരു കാലഘടുത്തിന്റെ
ഭാവനാത്മകമായ സ്യൃഷ്ടിയാണ്‌ ഓരോ സാഹിത്ൃകൃതിയും. സ്ഥലകാല
ത്തെ പരിഗണിക്കാതെയുളള സാഹിത്യൃപഠനം അസാധ്യമാണ്‌. ഏഴുത്തുകാ
രനെ സ്വാധിനിക്കുന്ന അസംസ്കൃത വസ്തുക്കളിലൊന്നുതന്തനെയാണ്‌ സ്ഥല
കാലങ്ങള്‍ . അതുകൊണ്ടുതന്നെ സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ സാഹിത്ുകൃതിയുടെ അടി
സ്ഥാനഘടകങ്ങളാണ്‌.

20-00 നൂറ്റാണ്ടിന്റെ ആരംഭത്തില്‍ ഘടനാത്മകഭാഷാശാസ്്രത്തിന്റെ
ഭാഗമായി വളര്‍ന്നു വന്ന രണ്ട്‌ വിജ്ഞാനശാഖകളാണ്‌ ആഖ്യാനശാസ്ത്രവും
ശൈലീവിജ്ഞാനീയവും. ആഖ്യാനശാസ്ത്രത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനഘടകം തന്നെ
സ്ഥലകാലങ്ങളാണ്‌. അനുഭവങ്ങള്‍ വാമൊഴിയായി പറയുന്ന സന്ത്രദായമാണ്‌
കഥാഖ്യാനത്തിന്റെ തുടക്കമായി പരിഗണിക്കാവുന്നത്‌. നൈസര്‍ഗ്ഗികമായ
സനന്ദര്യബോധവും ആഖ്യാനചാതുരിയും സ്ഥലകാലസുഘടിതമായി മാറു
മ്പോള്‍ അത്‌ സവിശേഷമായിത്തീരുന്നു. ഒരു സംഭവത്തെയോ ആശയത്തെയോ
ആവിഷകരിക്കുമ്പോള്‍ ആഖ്യാതാവിന്റെ വക കൂട്ടിച്ചേര്‍ക്കലുകളും ഒഴിവാക്ക
ലുകളും സംഭവിക്കുന്നുണ്ട്‌. അത്‌ സര്‍ഗ്ഗാത്മക സുഷടിയായി മാറുന്നത്‌ ഇപ
കാരമാണ്‌. ആഖ്യാനങ്ങള്‍ക്ക്‌ വ്യക്തിപരവും സാമുഹികപരവുമായ നിലനില്‍പ്പു
ണ്ട്‌. എന്നാല്‍ ആഖ്യാതാവ്‌ സ്യഷടിക്കുന്ന മനലികമായ കഥനസ്രമ്പദായ
മാണ്‌ ആഖ്യാനത്തെ വ്ൃതിരിക്തമാക്കുന്നത്‌. ആഖ്യാനശാസ്ത്രത്തെ കുറിച്ച്‌
ജെറാള്‍ഡ്‌ ്രിന്‍സ്‌ ഇപ്രകാരം അഭിപ്രായപ്പെടുന്നു.

9
“മനുഷ്യന്റെ ഭതികതയിലേക്കും നശ്വരതയിലേക്കും വെളിച്ചം വീശുന്ന
ഒരു ഘടനയും പരിശീലനവുമാണ്‌ ആഖ്യാനശാസ് (തം. പ്ലോട്ട, ആഖ്യാതാവ്‌,
ആഖ്യാനം, കഥാപാത്രേം എന്നീതലങ്ങളില്‍ ക്രമീികരിച്ചുകൊണ്ട്‌ നാം ആ
ഖ്യാനം ഏങ്ങനെ, എന്തുകൊണ്ട്‌ നിര്‍മ്മിക്കുന്നു, ഓര്‍മ്മിക്കുന്നു, ചിട്ടുപെടു
ത്തുന്നു, സം്രഗഹിക്കുന്നു, വിശകലനം ചെയ്യുന്നു ഏന്നുളെളാരു അന്വേഷണ
മാണ്‌ ആഖ്യാനത്തിന്റെ (പകൂതം പഠമിക്കുകയെന്നാല്‍ അര്‍ത്ഥമാക്കുന്നത്‌.
ആഖ്യാനത്തെ പഠിക്കാനുളള അടിസ്ഥാനപരമായ മാര്‍ഗ്ഗങ്ങളിലൊന്നാണിത്‌.
ഇതിലുടെ അര്‍ത്ഥപൂര്‍ണ്ണമായ ഒരു പഠനമേഖലയായി ആഖ്യാനം മാറുന്നു.”
ആഖ്യാനത്തിന്റെ സമസ്തമേഖലകളെയും സ്പര്‍ശിക്കുന്നതാണ്‌ ജെറാള്‍ഡ്‌
പ്പിന്‍സിന്റെ ആഖ്യാനടത്തക്കുറിച്ചുളള ഈ കാഴ്ചപ്പാട്‌. മനുഷ്യജീവിതം സ്ഥല
കാലങ്ങളിലുടെയാണ്‌ കടന്നുപോകുന്നത്‌. ജീവിതത്തിന്റെ സര്‍ഗ്ഗാത്മകമായ
പുനഃസ്യഷ്ടികളെന്ന നിലയില്‍ കലയിലും സാഹിതൃത്തിലും സ്ഥലകാല
ങ്ങള്‍ക്ക്‌ സവിശേഷമായ സ്ഥാനവും ഉണ്ട്‌. സ്ഥലം ഭനതികതയെ അടിസ്ഥാ
നമാക്കുന്ന ഒന്നാണ്‌. കാലമാകുട്ടെ അതിഭയതികമായ അര്‍ത്ഥസാധ്യതകള്‍
നല്‍കുന്നതുമാണ്‌. സ്ഥലത്തെ ഭനതികവസ്തുക്കളുമായി ബന്ധപ്പെടുത്തി
നാം മനസ്സിലാക്കുന്നു. സ്ഥലത്തിന്‌ സാംസ്കാരികമായി നിരവധി അര്‍ത്ഥതല
ങ്ങളുണ്ട്‌.

കാലം നിര്‍വചനങ്ങള്‍ക്കപ്പുറം അര്‍ത്ഥം നല്‍കുന്ന സത്യമാണ്‌. കാല
ത്തിന്റെ ഈ സവിശേഷത അനന്തമായ സാധൃതകള്‍ സൃഷ്ടിക്കുന്നു.
നിത്യവും അനന്തവുമാണ്‌ കാലസങ്കല്പം. കാലം നിഞങ്ങുന്നത്‌ ്രപഞ്ചവ
സതുൂക്കളുടെ മാറ്റങ്ങളില്‍ നിന്ന്‌ നാം തിരിച്ചറിയുന്നു. ഏങ്കിലും അതിന്റെ
ഗതി നിര്‍ണ്ണയിക്കാന്‍ സാധ്യമല്ല. മനുഷ്യന്‍ തന്റെ ഗ്രഹണശേഷികൊണ്ട്‌ മന
സ്സിലാക്കുന്ന കാലത്തെ ഭൂതം, ഭാവി, വര്‍ത്തമാനം എന്നിങ്ങനെ വിഭജിച്ചു
അതിനെ അനുഭവമണ്ഡലവുമായി കുട്ടിയിണക്കുന്നു. എന്നാല്‍ ഇവ ജഇന്രരി
യാനുഭവങ്ങള്‍ക്ക്‌ അതീതമായി നീങ്ങിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. സംഭവങ്ങള്‍
കാലത്തെ അടയാളപ്പെടുത്തുന്നുണ്ടെങ്കിലും അതിന്റെ ഗതി നിര്‍ണ്ണയിക്കുക

10
അസാധ്യമാണ്‌. പ്രപഞ്ചത്തെ മുന്നോട്ടു നയിക്കുന്ന അധീശശക്തിയാണ്‌ കാലം.
സുരൃനും ചന്ദ്രനും ഭൂമിയും ഉള്‍പ്പെടുന്ന ്രാപഞ്ചികലോകത്തെ മനുഷ്യന്‍
തിരിച്ചറിയുന്നത്‌ കാലത്തിന്റെ ഗതിവിഗതികളെ കൊണ്ടാണ്‌. കാലം മനുഷ്യന്റെ
എല്ലാ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളെയും നയിക്കുകയും നിയന്ത്രിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ഗോതകാലം മുതല്‍ ഭൂമിയില്‍ അധിവസിച്ചിരുന്ന ഓരോ ജനതയും
വിഭിന്നമായ സംസ്കാരങ്ങളാണ്‌ പുലര്‍ത്തിയിരുന്നത്‌. നദീതീരത്ത്‌ താമസി
ക്കുന്നവരും മല്രമ്പദേശത്ത്‌ താമസിക്കുന്നവരും ഒരേ രീതിയിലല്ല ജീവിച്ചിരു
ന്നത്‌. ്രകൂതിയെ വെല്ലുവിളിച്ചും ഇണങ്ങിയും മനുഷ്യന്‍ ആദിമകാലത്ത്‌
ജീവിച്ചു. ്രകൃതി വിഭവങ്ങളുടെ ലഭ്ൃതയ്ക്കനുസരിച്ച്‌ മനുഷ്യന്റെ ഭക്ഷണം,
പാര്‍പ്പിടം, ജീവിതരീതി എന്നിവയെല്ലാം വ്യത്ൃസ്തമായിരുന്നു. സ്ഥലപരിസരം
സൃഷ്ടിക്കുന്ന വിഭിന്നമായ അനുഭവങ്ങളും ജീവിതരിതികളും തികച്ചും വ്യ
തൃസ്തമായ സംസ്കാരം ഉടലെടുക്കാന്‍ കാരണമായി.

ഭൂമിയിലുളള എല്ലാവസ്തുക്കള്‍ക്കും സ്ഥിതി ചെയ്യാന്‍ സ്ഥലം ആവശ്യ
മാണ്‌. സ്ഥലപരിസരമാണ്‌ വസ്തുക്കള്‍ക്ക്‌ അസ്തിത്വം നല്‍കുന്നത്‌. ഒരു
യാഥാര്‍ത്ഥ്യമാണ്‌ സ്ഥലം. എന്നാല്‍ അതിന്‌ ബാഹ്യവും ആന്തരികവുമായ
തലങ്ങളുണ്ട്‌. ബാഹ്യമായ സ്ഥലപരിസരം, ആന്തരികമായ സ്ഥലസങ്കല്പം
എന്നിവ മനുഷ്യരില്‍ കാണാന്‍ സാധിക്കും. മൂര്‍ത്തവും അമൂര്‍ത്തവുമായ സ്ഥല
പരികല്പനകളാണ്‌ ഓരോ മനുഷ്യനിലും കാണുന്നത്‌. ഭൌതികമായ അസ്തി
ത്വം സ്ഥലത്തിന്‌ നല്‍കുന്നത്‌ മറ്റു വസ്തുക്കളുടെ സാന്നീദ്ധ്യത്തെ മുന്‍നിര്‍ത്തി
യാണ്‌. സ്ഥലമില്ലാതെ വസ്തുക്കള്‍ക്ക്‌ നിലനില്‍ക്കാന്‍ സാധ്യമല്ല. പരസ്പ
രപൂരകമായ ഈ സ്ഥലബന്ധാമാണ്‌ വസ്തുക്കളുടെ ഘടനയെ നിര്‍ണ്ണയിക്കു
ന്നത്‌. കാലം നിര്‍വചനങ്ങള്‍ക്കപ്പുറം അര്‍ത്ഥം നല്‍കുന്ന സത്യമാണ്‌. കാല
ത്തീന്റെ ഈ സവിശേഷത അനന്തമായ സാധ്യതകള്‍ സൃഷ്ടിക്കുന്നു. നിത്യവും
അനന്തവുമാണ്‌ കാലസങ്കല്പം. കാലം നിങ്ങുന്നത്‌ ്രപഞ്ചവസ്തുക്കളുടെ
മാറ്റങ്ങളില്‍ നിന്ന്‌ നാം തിരിച്ചറിയുന്നു.

11
പേപഞ്ചത്തെ മുന്നോട്ടു നയിക്കുന്ന അധീശശക്തിയാണ്‌ കാലം.
സുരൃനും ചന്ര്നും ഭൂമിയും ഉള്‍പ്പെടുന്ന [പാപഞ്ചികലോകത്തെ മനുഷ്യന്‍
തിരിച്ചറിയുന്നത്‌ അവയില്‍ ഉണ്ടാകുന്ന മാറ്റങ്ങളിലൂടെയാണ്‌. കാലം മനുഷ്യന്റെ
എല്ലാ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളെയും നിയ്ന്തിക്കുകയും മുന്നോട്ടു കൊണ്ടുപോവുകയും
ചെയ്യുന്നു. കാലം അദ്യശൃശക്തിയായി നമ്മെ വിലയം ചെയ്യുമ്പോഴും എല്ലാ
യിടത്തും അനിയന്ത്രിത ശക്തിയായ കാലത്തിന്റെ ഇടപെടലുകളു നാം തിരിച്ച
റിയുന്നു. മനസ്സിന്റെ അബോധപൂര്‍വ്ുമായ തിരിച്ചറിവുകളാണ്‌ ഭൂതവര്‍ത്തമാ
നങ്ങളായി കാലബോധത്തിലേക്ക്‌ നയിക്കുന്നത്‌. കാലം ചലനാത്മകമാ
ണ്‌.പ്രപഞ്ചം എന്ന്‌ ഉത്ഭവിച്ചു എന്ന്‌ അവസാനിക്കും എന്ന്‌ പറയാന്‍ സാധി
ക്കുകയില്ല. അവ കാലത്തില്‍ അധിഷഠിതമാണ്‌. കാലനിരപേക്ഷമായ ഒരു
ജിവിതം ആര്‍ക്കും സാധ്യമല്ല.
1,2 TUDE

എല്ലാ ചരാചരങ്ങളുടെയും അധിവാസകേന്ദ്രമായ ഭൂമിയില്‍ തന്നെയാണ്‌
സ്ഥലസങ്കല്‍പ്പത്തിന്റെ ആധാരം. സ്ഥലത്തിനനുസരിച്ചു അവിടെ ജീവിക്കുന്ന
ജീവജാലങ്ങളും വൃത്യസ്തമായിരിക്കും. മനുഷ്യനുള്‍പ്പെടെ എല്ലാ
ചരാചരങ്ങളുടെയും വാസസ്ഥലവും നിലനില്‍പിന്റെ അടിസ്ഥാനഘടകമായി
വര്‍ത്തിക്കുന്ന സ്ഥലം ഇന്രിയങ്ങള്‍ക്ക്‌ ഗോചരമാണ്‌. വായു, വെളളം, ഭക്ഷണം
എന്നി അടിസ്ഥാനഘടകങ്ങളുള്‍പ്പെടെ സര്‍വ്വവും നല്‍കുന്ന ഭമസ്ഥലം
തന്നെയാണ്‌ സ്ഥലമെന്ന യാഥാര്‍ത്ഥ്യത്തെ ബോധ്യപ്പെടുത്തി തരുന്നത്‌. സര്‍വ്വ
ജീവിവര്‍ഗ്ഗങ്ങളുടെയും അസ്തിത്വം സ്ഥലാധിഷ്ഠിതമാണ്‌.

സ്ഥലതെക്കുറിച്ച്‌ വത്യസ്തമായ കാഴ്ചപ്പാടുകള്‍ പണ്ടുകാലം മുതല്‍
തന്നെ നിലനില്‍ക്കുന്നുണ്ട്‌. സ്ഥലം ഒരു ഭനതിക യാഥാര്‍ത്ഥ്യമാണ്‌. ഭനതിക്‌
യഥാര്‍ത്ഥയമായ സ്ഥല സങ്കല്‍പ്പത്തിനപ്പുറം മനുഷ്യര്‍ക്ക്‌ മഠ്ൃതമായി
മാനസികസ്ഥലമെന്ന ഒരു പരികല്‍പന കൂടിയുണ്ട്‌. നതികവസ്തുക്കളുമായി
ബന്ധപ്പെടുത്തി കൊണ്ടാണ്‌ നാം സ്ഥലത്തെ മനസ്സിലാക്കുന്നത്‌. ഇമ്മാനുവല്‍
കാന്റിന്റെ അഭിപ്രായത്തില്‍ “*ഇന്ദ്രിയ്ഗഹണത്തിനും ബൌദ്ധിക സങ്കല്പ

12
ത്തിനും മുന്ന്‌ നിലനില്‍ക്കുന്ന ഒരു തുപമാണ്‌ സ്ഥലം” സ്ഥലത്തിന്‌ അസ്തിത്വ
മുണ്ടാകുന്നത്‌ വസ്തുക്കളുമായുളള സഹഅസ്തിത്വവുമായി ബന്ധപ്പെടു
മ്പോഴാണ്‌. “സഹഅസ്തിത്വത്തിന്റെ എല്ലാ ബന്ധങ്ങളുടെയും അമൂര്‍ത്ത
സങ്കല്പമാണ്‌ സ്ഥലം” എന്ന ഹെര്‍ബര്‍ട്ട്‌ സ്പെന്‍സര്‍ അഭിപ്രായപ്പെടുന്നു.

പാശ്ചാത്യ,പനരസ്ത്യചിന്തകര്‍ സ്ഥലത്തിന്റെ അമൂര്‍ത്തവും മൂര്‍ത്ത
വുമായ പരിവര്‍ത്തനങ്ങളെ തങ്ങളുടെ കാഴ്ചപ്പാടിലൂടെ അവതരിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്‌.
 പ്പഞ്ചത്തില്‍ വസ്തുക്കള്‍ നിലനില്‍ക്കുന്നു. അവയ്ക്ക്‌ വ്യാപ്തിയുണ്ട്‌.
ശ്രിമാനങ്ങളുളള അവയുടെ സഹവര്‍ത്തിത്വമാഞ്‌ സ്ഥലബോധമുണ്ടാക്കുന്നത്‌.
ലോകം ഒരു യഥാര്‍ത്ഥ്യമാണ്‌. അതുകൊണ്ടുതന്നെ വസ്തുക്കള്‍ക്ക്‌ വ്യാപ്തി
മാതമല്ല ചരങ്ങള്‍ക്ക്‌ ചലനവുമുണ്ട്‌. സ്ഥലവും (പപഞ്ചവസ്‌ തുക്കളും
യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ വ്യത്യസ്തമല്ല. സ്ഥലത്തെ സ്ഥലമാക്കി തീര്‍ക്കുന്ന അതേ
വ്യാപ്തി തടന്നെയാണ്‌ വസ്തുക്കളെയും വസ്തുക്കളാക്കിത്തീര്‍ക്കുന്നത്‌*
സ്ഥലസങ്കല്‍പത്തിന്റെ മറ്റൊരുതലമാണ്‌ മാനസികസ്ഥലം എന്ന സങ്കല്‍പ
ത്തിലുള്ളത്‌. മാനസികസ്ഥലം മനുഷ്യന്‍ തന്റെ അനുഭവങ്ങളുമായി ബന്ധ
പ്പെടുത്തി സ്യഷ്ടിച്ചെടുക്കുന്ന അമൂര്‍ത്തമായ ഒന്നാണ്‌. അത്‌ യഥാര്‍ത്ഥ്യമല്ല.
ചുറ്റും നാം കാണുന്നവയില്‍ നിന്ന്‌ വ്യക്തി മനസ്സ്‌ രുപപ്പെടുത്തിയെടുക്കുന്ന
സാങ്കല്പിക ഭൂമികയാണ്‌ മാനസികസ്ഥലം. അത്‌ അമൂര്‍ത്തമാണ്‌. മനുഷ്യന്‍
ഭുമിയുടെ ഒരംശം മാത്രമാണ്‌. പ്രപഞ്ചത്തില്‍ മുഴുവന്‍ വസ്തുക്കളെയും അവ
യുള്‍പ്പെടുന്ന സ്ഥലത്തെയും ദര്‍ശിയ്ക്കാന്‍ നമുക്ക്‌ സാധിക്കുകയില്ല. അഗ്ര
കകാരം സ്ഥലം അമൂര്‍ത്തമായ യഥാര്‍ത്ഥ്യമാണ്‌ എന്ന ചിന്ത കടന്നുവരുന്നു.

“താനനുഭവിക്കുന്ന പ്രദേശത്തെയും ജീവിക്കുന്നിടത്തെയും അനുഭ
വങ്ങള്‍ ഓരോരുത്തര്‍ക്കും പ്രധാനമാണ്‌. ആ പ്രദേശവും സമയവും എന്ന
ഭനതികാന)ദവം ( Material and empirical experience of place and
moments) മനുഷ്യബുദ്ധിയെ ഉയര്‍ന്ന ചിന്തയിലേക്കു നയിച്ചപ്പോള്‍
അതിഭനതികസ്ഥലകാലസമന്വയം ( Meta physical space and timejaidlap.
ജത്‌ ഓരോരുത്തരും അവരവരുടെ നാട്ടറിവുകളിലുടെ സ്വയമേവ ആര്‍ജ്ജി

13
ച്ചിട്ടുണ്ട്‌. ഓരോ അറിവും അടുത്ത തലമുറയിലേക്ക്‌ പകരുമ്പോള്‍ അതു
വികലമാവുകയും പരിണാമവിശേയമാവുകയും വളരുകയും തളരുകയും
ചെയ്യും ” എന്ന വിജയകുമാര്‍ മേനോന്റെ അഭിപ്രായം ഇവിടെ പ്രസക്ത
മാണ്‌.

മനുഷ്യന്‌ അവന്റെ സംസ്കാരം രൂപപ്പെടുന്നതിന്‌ അടിസ്ഥാനമായതും
സാംസ്കാരിക വൈചിത്രങ്ങളെ സൃഷ്ടിക്കാന്‍ കാരണമായതുമായ ഒന്നാണ്‌
സ്ഥലം. ഭൂമിയില്‍ അനേകം രാജ്യങ്ങളും സംസ്കാരങ്ങളും രുപപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്‌
ഈ സ്ഥലരാശിയുടെ അടിസ്ഥാനത്തിലാണ്‌. സ്ഥലങ്ങള്‍ സ്യൃഷടിക്കുന്ന
വൃതൃസ്ത ജീവിതദശേനം മനുഷ്യനെ പല അനുഭവമേഖലകളിലേക്ക്‌
നയിക്കുന്നു. ്രക്ൃതിയുമായി അവന്‍ ഇണങ്ങുന്നത്‌ സ്ഥലത്തെ അവന്റെ
വരുതിയിലാക്കിക്കൊണ്ടാണ്‌. കൃഷി ചെയ്തും ജലസേചന സനകര്യങ്ങ
മൊരുക്കിയും അതിര്‍ത്തികള്‍ നിശ്ചയിച്ചും സ്ഥലത്തെ അവന്‍ സ്വന്തമാക്കുന്നു.
സ്ഥലം യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ അവന്റെ കൃഷിസ്ഥലം മാത്രമല്ല വാസസ്ഥലം
കുടിയായിത്തീരുന്നു. അതായത്‌ “നമുക്ക്‌ ചുറ്റുമുളളതെന്താരണോ അതാണ്‌
സ്ഥലമെന്നും അതിലൂടെയാണ്‌ മുന്നോട്ടോ പിന്നോട്ടോ നമുക്ക്‌ നീങ്ങാന്‍
കഴിയുന്നതെന്നും നാം പറഞ്ഞേക്കാം. സ്വതന്ത്രവും എന്നാല്‍ അന്യോന്യം
ലംബവ്ുമായ മൂന്നുദിശകളുണ്ടെന്നുളളതാണ്‌ നാം ജീവിക്കുന്ന ലോകത്തിന്റെ
മനലികസന്പഭാവങ്ങളിലൊന്ന്‌, അതായത്‌ സ്ഥലം ത്രിദിശകളോടനുബന്ധിച്ച
കുറിക്കാന്‍ സാധിക്കും.”

സ്ഥലത്തിന്റെ അമൂര്‍ത്തത മൂര്‍ത്തവത്കരിക്കപ്പെടുന്നത്‌ ബാഹൂ
പശ്ചാത്തലം കുടി കണക്കിലെടുത്താണ്‌. സ്ഥലസ്വഭാവത്തെ മനസ്സിലാ
ക്കുന്നതിന്‌ അതിന്‌ ജീവജാലങ്ങളോടുളള സ്വാധീനം കൂടി കണക്കി
ലെടുക്കേണ്ടി വരുന്നു. സ്ഥലത്തിന്റെ വൃതൃസ്തത വ്യൃക്തമാക്കുന്നതിനു
കൂടിയാണിത്‌. അതായത്‌ വസ്തുക്കളും സംഭവങ്ങളും സ്ഥലനാമങ്ങളും
സ്ഥലത്തിന്‌ തനിമ നല്‍കുകയും മറ്റു സ്ഥലങ്ങളില്‍ നിന്ന്‌ വേര്‍തിരിച്ചറിയാന്‍
ഇടയാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

14
ഒരു വൃക്തിയുടെ ജീവ്തത്തിനും സംഭവങ്ങള്‍ക്കും പശ്ചാത്തലമായി
വരുന്നത്‌ സ്ഥലമാണ്‌. സ്ഥലത്തില്‍ സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന വസ്തുക്കളുടെ
ആവിഷകാരത്തിലുടെ സ്ഥലത്െക്കുറിച്ച്‌ വ്യക്തമായ ധാരണയുണ്ടാക്കാന്‍
സാശിക്കും. ഈ ധാരണ യാഥാര്‍ത്ഥ്യമാവണമെന്നില്ല. മാനസികമായ
സ്ഥലപരിസരം സ്യഷ്ടിക്കപ്പെടുന്നുണ്ട. മാനസികമായ ഈ സ്ഥലപരിസരം
ഭാവനാത്മകമായിരിക്കും. മനുഷ്യന്‍ ജീവിക്കുന്നത്‌ യാഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ മാത്രമല്ല
സമാന്തരമായി ഒരു ഭാവനാലോകം അവന്‍ സ്യഷ്ടിക്കുന്നുണ്ട്‌. ദേശ
കാലങ്ങള്‍ക്ക്‌ അദ്വതഭാവമാണുളളതെന്ന്‌ സ്വാമി വിവേകാനന്ദന്‍
പറയുന്നുണ്ട്‌. സമുദ്രത്തിലെ തിരകളെ ഉദാഹരിച്ചുകൊണ്ട്‌ അദ്ദേഹം അത്‌
ഇങ്ങനെ സമര്‍ത്ഥിച്ചിരിക്കുന്നു. “ഇതര വസ്തുക്കളെ വിട്ടു സ്വതത്രമായ
നിലയില്ലെന്നാണ്‌ ദേശകാലനിമിത്തങ്ങള്‍ക്കുളള വിശേഷം. ദേശത്തെപ്പറ്റി
വിചാരിച്ചു നോക്കുക. വര്‍ണ്ണമോ പരിധിയോ ഇതര പദാര്‍ത്ഥ ബന്ധമോ കൂടാതെ
വെറും ദേശം എന്നു ഭാവന ചെയ്തു നോക്കുക. അതു സാദ്ധ്യമല്ല രണ്ട
തിര്‍ത്തിക്കുള്ളില്‍ അല്ലെങ്കില്‍ മുന്നു വസ്തുക്കള്‍ക്കിടയിലുളള ദേശം എന്നേ
വിചാരിച്ചു കുടു. ഒരു വസ്തുവോടു ചേര്‍ന്നേ ദേശത്തിനു നിലയുളളു. അതു
പോലെ കാലവും, കേവല കാലഭാവന സാധ്യമല്ല. മുമ്പും പിമ്പുമായ രണ്ടു
സംഭവങ്ങളെടുത്ത്‌ അവയെ പനര്‍വ്മാപര്യം കൊണ്ടു ബന്ധിക്കണം. ദേശം
ബാഹ്യവസ്തുക്കളോടു ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.”” അയാള്‍ക്കു ചുറ്റുമുളള
സ്ഥലപരിസരം തന്നെയാണ്‌ ദേശകാലങ്ങളെ ബോധ്യപ്പെടുത്തിതരുന്നത്‌.
മനുഷ്യന്‌ അവന ചുറ്റുമുളള സ്ഥലത്തെ ഏകരുപമായി കാണാന്‍ സാധ്യമല്ല.
അത്‌ നിരന്തരം മാറ്റത്തിന്‌ വിധേയമാണ്‌. വ്യത്യസ്ത സ്ഥലപരിസരങ്ങളില്‍
മനുഷ്യജീവിതം വ്ൃത്യസ്തമായിരിക്കും. മനുഷ്യജീവിതത്തിന്റെ വൈചിത്രത
ഒരുതരത്തില്‍ പറഞ്ഞാല്‍ സ്ഥലപരിസരവുമായി ബന്ധപ്പെടുതു കുടിയാണ്‌.

സ്ഥലരാശിക്ക്‌ വൃക്തിയെ രൂപപ്പെടുത്തുന്നതില്‍ മാശ്രമല്ല അവന്റെ
ദൈനംദിനജിവിത വ്യവഹാരത്തെ ചിട്ടപ്പെടുത്തുന്നതിലും വലിയ പങ്കുണ്ട്‌.
വൃതൃസത സ്ഥലപരിസരത്ത്‌ ജീവിക്കുന്നവര്‍ പ്രകൃതിയോട കാണിക്കുന്ന

15
ജിവിതാഭിമുഖ്യം അതിന്‌ തെളിവാണ്‌. ജീവിതബന്ധങ്ങള്‍ രൂപപ്പെടുന്നതും
സ്ഥലപരിസരത്താണ്‌. അറിവുകളും ആഭിമുഖ്യങ്ങളും രൂപപ്പെടുന്നതും അവ
വിനിമയം ചെയ്യപ്പെടുന്നതിനും നിയാമകഘടകമായി തീരുന്നത്‌ സ്ഥലരാശി
യുടെ വൃത്യൃസ്തതയെ കൂടി അടിസ്ഥാനമാക്കിയാണ്‌.

ഇന്ത്യയില്‍ ഉല്പാദനത്തിന്റെ വ്യാപനം ആരംഭിച്ചപ്പോള്‍ വസ്തുക്കള്‍
ഒരു സ്ഥലത്ത്‌ നിന്ന്‌ മറ്റൊരു സ്ഥലത്തേക്ക്‌ ്രയവിശ്രയം ചെയ്യപ്പെട്ടു. വിഭവ
സമൃദ്ധമായ പ്രദേശങ്ങള്‍ സമ്വന്നമാവുകയും അവിടെ സ്ഥിരവോസസ്ഥാനമായി
മാറുകയും ചെയ്തു. “കാടുകള്‍ വെട്ടിത്തെളിച്ചും ചുട്ടുകരിച്ചു൦ ഉത്പാദന
ത്തിനായി പാകപ്പെടുത്തുന്നതാണ്‌ നാടുകളുടെ ഉദയത്തിന്‌ തുടക്കം കുറി
ക്കുന്നത്‌. അതില്‍ സ്ഥിരമായ പാര്‍പ്പിടക്കുട്ടങ്ങള്‍ ഉയര്‍ന്നുവരുന്നു. നാടുകള്‍ക്ക്‌
കൃത്യമായ അതിരുകളുണ്ടായിരുന്നില്ല്‌”*

ഇന്ത്ൃയില്‍ പ്രാചീനകാലത്ത്‌ നിലനിന്നിരുന്ന ഗ്രാമവ്യവസ്ഥസ്ഥല
പരമായ ഒന്നായിരുന്നു. ഗ്രാമങ്ങള്‍ സ്ഥലപരമോയ അതിരുകള്‍ നിര്‍ണ്ണയിച്ചു
വയും അതേസമയം ജാതീയമായ വ്യവസ്ഥകളെ പരിപാലിക്കുന്നവയുമായി
രുന്നു. ബ്രാഹ്മണ്രഗാമങ്ങളാണ്‌ സ്ഥലപരിസരങ്ങളുടെ രാഷ്ട്രീയാധികാര
കേന്ദരമായിരുന്നത്‌. അവയ്ക്ക്‌ പുറത്ത്‌ മറ്റു ജാതിയില്‍പ്പെട്ടവരും ജീവിച്ചിരുന്നു.
“നാടുകളില്‍ നിന്ന്‌ വ്യത്യസ്തമായി കൃത്യമായ അതിരുകളുളളതും കാര്‍ഷിക
വൃത്തിയുടെ ക്രമികരണത്തിന്റെയും ഭൂമിയുടെ മേലുളള ഉടമസ്ഥാവകാശ
ത്തിന്റെയും അടിസ്ഥാനത്തിലുളളതുമായ കാര്‍ഷികസമുഹങ്ങളാണ്‌ ബ്രാഹ്മണ
ഗ്രാമങ്ങള്‍ സ്ഥലപരമായ ഒരന്നത്യം ബ്രാഹണഗ്രാമങ്ങള്‍ക്ക്‌ കല്‍പ്പിക്കപ്പെ
ടുകയും മറ്റുള്ളവര്‍ പാര്‍ശ്വവത്കരിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്തു. കേരളത്തില്‍
താമസസ്ഥലത്തിനു അത്തരമൊരു വിഭജനം കാണാന്‍ സാധിക്കുകയില്ല.
നമ്പുതിരിമാരോയിരുന്നു ജയ്മികള്‍ അഥവാ ഭുവുടമകളായിരുന്നത്‌. അവര്‍ക്ക്‌
കീഴില്‍ അനവധി വിഭാഗത്തിലുളളവര്‍ പ്ണിയെടുത്തിരുന്നു. കേരളത്തിലെ
അയിത്താചാരത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനം സ്ഥലപരമായ അളവുകളാ യിരുന്നു.
മുപ്പരതടി, അറുപതടി എന്നി അലിഖബിതനിയമങ്ങള്‍ നിലവിലുണ്ടായിരുന്നു.

16
ഭൂവുടമാസ്ന്്രദായത്തിന്റെ തകര്‍ച്ച കൃഷിക്കാരുടെ സ്വത്വപരവും രാഷ്്രീയവു
മായ ഉണര്‍വിന്റെ ഫലമായിരുന്നു. “കൃഷി ഭൂമി കര്‍ഷകന്‌ എന്ന മുഗ്രാവാക്യം
സ്ഥലത്തെ സ്വന്തമാക്കുന്നവനാണ്‌ കര്‍ഷകന്‍ എന്ന തലടത്ത കൂടി അവത
രിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്‌.

ഭൂപ്രകൃതി സ്ഥലത്തിന്റെ മൂര്‍ത്തമായ യഥാര്‍ത്ഥ്യമാണ്‌. കടല്‍, മലകള്‍,
പുഴകള്‍, കര, പര്‍വ്വതങ്ങള്‍, പാടം, ദീപുകള്‍ എന്നിങ്ങനെയെല്ലാം ഭുക്തി
യുടെ ഭാഗമായി നിലനില്‍ക്കുന്ന യാഥാര്‍ത്ഥ്യങ്ങളാണ്‌. ഈ വസ്തുക്കളുടെ
സാന്നിധ്യമാണ്‌ 'ഭനതിക പ്രകൃതി” എന്ന സ്ഥലനങ്കല്‍പ്പത്തിന്‌ ആധാരമാകു
ന്നത്‌. സ്ഥലത്തിലുളള മനുഷ്യന്റെ ഇടപെടലുകളാണ്‌ സ്ഥലത്തിന്റെ ഘടന
യിലും സ്വഭാവത്തിലുമുളള പരിവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ക്ക്‌ കാരണമായി ഭവിക്കുന്നത്‌.
സ്ഥലം അധികാരത്തിന്റെ :പതികമാണ്‌. സ്ഥലത്തിന്റെ മേലുളള അധികാര
സ്ഥാപനമാണ്‌ നാടുവാഴികളെയും രാജാക്കന്മാരെയും ഭരണകുടങ്ങളെയും
സൃഷ്ടിച്ചത്‌. ഇപ്രകാരം സ്ഥലങ്ങള്‍ കൈയടക്കുവാന്‍ യുദ്ധങ്ങള്‍ വരെ നടന്നു.

സ്ഥലങ്ങളെക്കുറിച്ചറിയാന്‍ കണ്ടെഴുത്ത്‌, ഭുപടനിര്‍മ്മാണം എന്നിവ
ആരംഭിക്കുന്നതും അധികാരവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടുകൊണ്ടാണ്‌. സ്ഥലത്തിലുളള
വിവിധ സ്ഥാപനങ്ങള്‍ സാമൂഹികമായ അധികാരത്തിന്റെ പതികങ്ങളാണ്‌.
സ്ഥലത്തിന്റെ ഉടമസ്ഥാവകാശം അധികാരത്തിന്റെ മറ്റൊരു മുഖമാണ്‌.
ഇത്തരത്തില്‍ സാമൂഹിക രാഷ്്രിയമാനങ്ങളുള്ള ഒന്നാണ്‌ സ്ഥലം.
കോളനിവത്കരണകാലത്ത്‌ രാജ്യങ്ങള്‍ പിടിച്ചടക്കുകയെന്നത്‌ വാണിജ്യബന്ധ
ങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെടുത്തിയാണ്‌ കരുതപ്പെട്ടിരുന്നത്‌. എന്നാല്‍ സാ്മാജ്യത്വ
ശക്തികള്‍ ചെന്നെത്തിയ സ്ഥലത്ത്‌ രാഷ്ര്ിയാധികാരം സ്ഥാപിക്കാന്‍
ആരഭിച്ചുപ്പോള്‍ സ്ഥലത്തിന്‌ കോളനികള്‍ എന്ന നാമമുണ്ടായി. സ്ഥലപരമായ
അധിനിവേശമാണ്‌ കൊളോണിയലിസം. സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ പരിണാമത്തിന്‌
വിധേയമായിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. 2ഹോം നുറ്റാണ്ടില്‍ സ്ഥലകാലചിന് ശക്തമായി.
വൃത്യസ്ത കാലഘട്ടങ്ങളില്‍ ജിവിച്ച മനുഷ്യരുടെ സ്ഥലകാലബോധം തികച്ചും
LOLS MAIN.

17
കൊളോണിയലിസത്തിന്‌ ശേഷം ആധുനികരാഷ്ട്രങ്ങളുടെ രുപീകര
ണത്തോടെ സ്ഥലത്തിന്‌ ദേശം, ദേശീയത എന്നീ സങ്കല്‍പ്പങ്ങളുമായി അഭേദ്യ
മായി ബന്ധം കല്‍പ്പിക്കപ്ചെട്ടു. ഭൂപടങ്ങള്‍ അതിരുകള്‍ നിശ്ചയിച്ചു. രാഷ്ട്രീ
യവവും സാമൂഹികവുമായ അധികാരകേന്ദങ്ങള്‍ക്ക്‌ സമൂലമായ മാറ്റങ്ങള്‍
സംഭവിച്ചു. ആധുനിക ദേശരാഷ്ട്രങ്ങളുടെ സ്ഥലപരിസരങ്ങള്‍ക്ക്‌ സ്ഥലം എന്ന
പരിമിതമായ അർത്ഥമല്ല ഇന്നുളളത്‌. അത്‌ വിജ്ഞാനത്തിന്റെയും
സാങ്കേതികതയുടെയും വളര്‍ച്ചയോടെ സാര്‍വ്പലനകികമായ തലത്തിലേക്ക്‌
ഉയര്‍ത്തപ്പെടുകയും ലോകം ആഗോള്രഗാമങ്ങളായി മാറുകയും ചെയ്തു.

ചിത്രകലയില്‍ സ്ഥലത്തിന്‌ വലിയ പ്രാധാന്യമുണ്ട്‌. അത്‌ സ്ഥലത്തെ
സൂക്ഷ്മമായി രേഖപ്പെടുത്തുന്ന ഒന്നാണ്‌. എന്നാല്‍ കാലത്തിന്റെ ചലനത്തെ
രേഖപ്പെടുത്താന്‍ ചീത്രകലയ്ക്ക്‌ സാധിക്കുകയില്ലയെന്നും കരുതപ്പെട്ടിരുന്നു.
കാവ്യകലയും ചിത്രകലയും സ്ഥലകാലങ്ങളെ ഉപയോഗപ്പെടുത്തുന്നതിലെ
വ്യത്യാസത്ക്കുറിച്ച്‌ ലസ്സിങ്ങ്‌ ഇപ്രകാരംപറയുന്നു.

ദര്‍ശനക്ഷമമായ വൂൃക്തധര്‍മ്മങ്ങളോടു കൂടിയ മൂര്‍ത്ത വസ്തുത
കളാണ്‌ ചിത്രണകലയ്ക്കും ്രതിമാകരണത്തിനും അവലംബം. കവിതയുടെ
വിഷയമാകട്ടെ മനുഷ്യശ്രിയകളാണ്‌. ക്ിയാംശങ്ങള്‍ കാലത്തിലൂടെ ബന്ധ
പടുന്നു. അതിനു കാലപനര്‍വ്യാപര്യം (Te ടന്ന) ഉണ്ട്‌. മറ്റു രണ്ടു
കലകളിലാകട്െ നിങ്ചലമായ ഒരവസ്ഥയല്ലാതെ കാലത്തിലുടെയുളള വളര്‍
ചചകള്‍ യാതൊന്നും പകര്‍ത്താന്‍ പറ്റില്ല. അവയില്‍ ക്രിയകള്‍ ഒതുക്കാന്‍
കഴിയാത്തതിനാല്‍ ക്രിയയെ ദ്യോതിപ്പിക്കുന്ന സൂചനകള്‍ നല്‍കുക മാത്രമേ
സാധ്യമാകൂ. ദൃശ്യപ്രതൃക്ഷതയുളള മൂര്‍ത്ത വസ്തു പരമ്പരയെ ഉള്‍ക്കൊ
ുളാന്‍ കവിതയ്ക്കു കഴിവില്ല. ഈ അന്തരം ഒരു കാര്യം വ്യക്തമാക്കുന്നു.
ഒരു കൊച്ചു നിമിഷമേ കൈയില്‍ ഒതുങ്ങു എന്നതു കൊണ്ടുതന്നെ, ആ നിമിഷം
ഏറ്റവും അര്‍ത്ഥഗര്‍ഭമാക്കാന്‍ ചി്രകാരന്‍ ശ്രദ്ധിക്കണം. അതുപോലെത്തന്നെ,
മൂര്‍ത്തമായ നിശങ്ചവലവസ്തുതകളെ നിരത്തി വര്‍ണ്ണിക്കാതിരിക്കാന്‍ കവിയും
ശ്രദ്ധിക്കണം. ഒന്നു സ്ഥലത്തിന്റെയും മറ്റേതു കാലത്തിന്റെയും കലയാണ്‌."

18
സ്ഥലവും കാലവും മനുഷ്യചിന്തയെ ആശയപരമായും നനയന്ദര്യാ
ത്മകുമായും സ്വാധിനിച്ചിട്ടുണ്ട. പല സൈദ്ധാന്തികരും സാഹിത്ൃകലയുടെ
ആഖ്യാനേത്തില്‍ കാലം ആവിഷ്കരിക്കാന്‍ സാധിക്കുമെന്നും എന്നാല്‍
പിത്രശില്പകലകളില്‍ കാലത്തെ ആവിഷകരിക്കാന്‍ സാധിക്കുകയില്ല എന്നും
കരുതിപോന്നു. എന്നാല്‍ നവചിന്താഗാരയില്‍ ചിതശില്പ്കലകളില്‍
കാലത്തെ സചേതനമായി അവതരിപ്പിക്കാന്‍ കഴിയുമെന്ന്‌ തെളിയിക്ക
പെട്ടിരിക്കുന്നു. കലകളില്‍ സ്ഥലകാലം അമൂര്‍ത്തമായ (പതിഭാസമാണ്‌.
അതിനെ വായിച്ചെടുക്കാന്‍ സരന്ദര്യാത്മകമായ വീക്ഷണം അത്യവേശ്യമാണ്‌.

ഓരോ ദേശത്ത്‌ നിലനില്‍ക്കുന്ന ചിന്തയും പ്രവ്യത്തിയും സംസ്കാരിക
ചിഹ്നങ്ങളായി പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നു. ശാസ്ത്രമായും കലയായും സാഹിത്യമായും
അവ സമുഹത്തില്‍ സ്വാധിനം ചെലുത്തുന്ന ഘടകങ്ങളായി പരിണമിക്കുന്നു.
സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ അവയില്‍ സൂക്ഷ്മമായും സ്ഥുലമായും പ്രതിഫലിക്കുകയും
ചെയ്യും. ഓരോ സാംസ്കാരിക [പവര്‍ത്തനവും ആഖ്യാനം ചെയ്യപ്പെടുന്നത്‌
കാല്രപവാഹത്തിലുടെയാണ്‌. അതുകൊണ്ടു തന്നെ ജനതയുടെ ചരിത്രവും
അതിന്റെ ഭാഗമായി മാറും. സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ക്ക്‌ അനുസരിച്ച്‌ സാമൂഹികമായ
പരിണാമങ്ങള്‍ ഉണ്ടാവുക സ്വാഭാവികം മാത്രമാണ്‌ അതോടൊപ്പം അത്‌
കലയുള്‍പ്പെടെ സമസ്തമേഖലകളെയും സ്വാധീനിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

മനുഷ്യന്റെ ആദിമകാലത്തില്‍ സ്ഥലത്തിന്‌ കര, കടല്‍ എന്നീ വിഭജനം
മാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുളളു. ഗുഹാജീവിയായി മാറുന്ന മനുഷ്യന്റെ സ്വാഭാ
വികമായ പവ്ൃത്തിയാണ്‌ ചി്രകലയായി പരിണമിക്കുന്നത്‌ “ജീവിക്കാനുളള
ഈ സ്ഥലത്തിന്റെ ഭിത്തികളില്‍ ആദിമമനുഷ്യന്‍ അവന്റെ പലകാര്യങ്ങളും
എഴുതുകയാണ്‌. ആദിയെഴുത്ത്‌ ചിത്രരൂപത്തിലാണുത്ഭവിക്കുന്നത്‌. ഇവിടെ
സ്ഥലത്തിന്റെ ആലു പ്രഭാവം വരുന്നു. ഗുഹാസ്ഥലം അവന്‍ ജീവിക്കുന്ന
സ്ഥലവും ( living ടക) അവന്റെ മാനസികസ്ഥലവും ആകുന്നു. വെളളവും
കരയും എന്ന സാമാന്യവിഭജനം മാറി, തനിക്കു ജീവിക്കാന്‍ സാധിക്കുന്ന
സ്ഥലം എന്നത്‌ തന്റെ ചിന്തയുടെ (ഭാവനയുടെ) സ്ഥലവും കൂടിയായി മാറുന്നു.

19
തന്റെ മനസ്സിലുളള കാര്യം ഗുഹാഭിത്തിയിലേക്കു മാറുമ്പോള്‍ തന്റെ
aniaimeio (Mental space) ogame) താന്‍ ജിവിക്കുന്ന ഗുഹയുടെ ഭിത്തി
പതലമായിത്തീരുകയാണ്‌ 7"

നസാഹിത്ൃകലയുടെ ആഖ്യാനത്തില്‍ സ്ഥലത്തിനേക്കാള്‍ ച്രാധാന്യും
കാലത്തിന്‌ നല്‍കിപോന്നു. കാലത്തിന്റെ അന്ിയന്തിതമായ പവ്രവാഹം ദര്‍ശി
ക്കത്ത മനുഷ്യരില്ല. അമുര്‍ത്തമെങ്കിലും (പാകൃതിക ്രതിഭാസങ്ങളിലുടെ
കാലം അനുഭവസിദ്ധമാകുന്നു. താന്‍ ജീവിക്കുന്ന സ്ഥലത്തിലെ അനുഭവങ്ങള്‍
ഓരോരുത്തരെയും രൂപപ്പെടുത്തുന്ന പ്രധാനഘടകമാണ്‌. സ്ഥലവും സമയവും
മനുഷ്യചിന്തയെ ഉയര്‍ന്ന വിതാനങ്ങളിലേക്ക്‌ നയിച്ചു. പ്രാകൃതിക ്രതിഭാസ
ങ്ങളെയും കാലാവസ്ഥയെയും മനുഷ്യന്‍ മനസ്സിലാക്കുകയും അവന്റെ ജീവി
തത്തെ അതിന്‌ പൂരകമായി ചിട്ടപ്പടുത്തുകയും ചെയ്തു. ഓരോ
സ്ഥലത്തെയും മനുഷ്യൂര്‍ അവരുടെ നാട്ടറിവുകളില്‍ അമുല്യനിധിയായി ഈ
അറിവിനെ സുക്ഷിച്ചു വെച്ചിരിക്കുന്നു.

കാലപരിധിക്കകത്താണ്‌ ഇന്ദ്രിയ പ്രതൃക്ഷമായ എല്ലാ അനുഭവങ്ങളും
നാം ദര്‍ശിക്കുന്നത്‌. എങ്കിലും കാലമെന്താണെന്ന്‌ അനുഭവിച്ചറിയാന്‍ നമുക്ക്‌
സാധ്യമല്ല. എല്ലാ പദാര്‍ത്ഥങ്ങള്‍ക്കും കാലപ്രവാഹത്താല്‍ നാശം സംഭവി
ക്കുന്നുവെന്നു എന്നതില്‍ നിന്ന്‌ നശ്വരവും അമുര്‍ത്തവുമാണ്‌ കാലം ഏന്ന്‌
ബോധ്യപ്പെടുന്നു. ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടില്‍ എത്തുമ്പോള്‍ സ്ഥലകാല ചിന്ത
കൂടുതല്‍ തീവ്രവും വ്യാപകവുമായ അനുഭവമായി മാറി.

പഞ്ചത്തില്‍ നിരന്തം സംഭവിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന മാറ്റങ്ങളെയും
പ്രതിഭാസങ്ങളെയും പൂര്‍ണ്ണമായി മനസ്സിലാക്കാന്‍ സാധ്യമല്ല. മനുഷ്യന്റെ
ഈ പരിമിതി (പ്പഞ്ചത്തിന്റെ നിഗുഡതയെക്കുറിച്ചു ചിന്തിക്കാനും അവയെ
ഭേദിക്കാനും ശ്രമിക്കുന്നു. ശാസ്ത്രവും തത്ത്വചിന്തയും അവയെ പഠനവിഷ
യമാക്കിയിട്ടുണ്ട്‌. പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ ഇടവും ചലനവുമായ സ്ഥലത്തെയും കാല
തത്തയും കുറിച്ചു പരിമിതമായ അറിവുകള്‍ മാത്രമേ മനുഷ്യനുളളു. സ്ഥലവും
കാലവും ്രപഞ്ചവസ്തുക്കളുടെയും സംഭവങ്ങളുടെയും രുപവും അടിസ്ഥാ

pal)
നവുമാണ്‌. പനരസ്ത്യ ചിന്തയില്‍ മാത്രമല്ല പാശ്ചാതൃചിന്തയിലും സ്ഥലകാ
ലങ്ങള്‍ക്ക്‌ പ്രാധാന്യമുണ്ടായിരുന്നു. “എപ്പിക്യുറസ്‌, ഡമോകരിറ്റസ്‌, ഹെരാ
ക്ലീറ്റസ്‌ മുതലായ പ്രാചീനഭനതികവാദികള്‍ സ്ഥലവും കാലവും വസ്തുനിഷ്ഠ
അനസ്തിത്വങ്ങളായി കരുതിയിരുന്നു. ഒഴിച്ചു കുടാന്‍ പാടില്ലാത്തതും സൃഷ്ടി
പിട്ടിലാത്തതും അനശ്വരവുമായ അസ്തിത്വമാണ്‌ സ്ഥലം എന്ന്‌ ഇവര്‍ നിരി
ക്ഷിച്ചിരുന്നു.” കാലം നിതൃതയുടെ അയഥാര്‍ത്ഥമായ ്രതിഫലനമാണെന്ന്‌
പ്ലേറ്റോ അഭി ്രായപ്പെടുന്നു. അരിസ്റ്രോട്ടിലിന്റെ കാലബോധത്െുക്കുറിച്ച്‌ കെ.
പി.അപ്പന്‍ ഇ്രപകാരം പറയുന്നു. “അതു ഭൂമിയുടെ യുക്തിയെ സ്പര്‍ശിച്ചു
നില്‍ക്കുന്നു. കാലം എല്ലാറ്റിനെയും തന്നില്‍ ലയിപ്പിക്കുന്നു. എന്നിട്ട അതിനെ
പയെതാക്കിത്തീര്‍ക്കുന്നു എന്ന്‌ അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു. കാലത്തെക്കാള്‍ പ്രാധാ
ന്യം അദ്ദേഹം ചലനത്തിനു നല്‍കി. എന്നാല്‍ കാലത്തിന്റെ പ്രാധാന്യം
അദ്ദേഹം അംഗീകരിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ലോകം ്്കിയയുടെയും ആയി
ത്തിലിന്റെയും ലോകമായിരുന്നു. ്രകൃതിയുടെ എല്ലാ പദ്ധതികളിലും
അദ്ദേഹം കാലത്തെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. എല്ലാ പദ്ധതികളിലും കാലമുണ്ട്‌.
1,3 ക്ല

കാലം നിരന്തരമായ ചലനമാണ്‌. ചലനമാണ്‌ കാലത്തിന്റെ സ്വഭാവത്തെ
വ്യക്തമാക്കി തരുന്നത്‌. മനുഷ്യ ജീവിതവും കാലത്തിലുടെയുളള യാത്രയാണ്‌.
ബാല്യം, കാമാരം, യാവ്ുനം, വാര്‍ദ്ധക്യം എന്നീ അവസ്ഥാന്തരങ്ങള്‍ കാല
ത്തിന്റെ സുചനങ്ങളാണ്‌. കാലത്തിന്റെ മാറ്റത്തിനനുസരിച്ചു മനുഷ്യര്‍ക്കും
പ്രകൃതിക്കും സര്‍വ്ു ചരാചരങ്ങള്‍ക്കും അവസ്ഥാഭേദങ്ങളുണ്ടാകുന്നു.

പകൃതി സഹജമാണ്‌ കാലം. അത്‌ ക്യതിമമായി നിര്‍മ്മിക്ക
പ്ലപെടുന്നതല്ല. സ്വയം ഭൂവാണ്‌. സമയത്തിന്റെ അതിസുൂക്ഷമങ്ങളായ കണികകള്‍
പോലും നഷ്ടമാകാത്തത്‌ എന്നാണ്‌ കാലം എന്ന പദത്തിനര്‍ത്ഥം.
പ്രപഞ്ചത്തിലെ ചേതനവും-അചേതനവും സൂക്ഷമ സ്ഥുലങ്ങളുമായ
സമസതഭാവങ്ങളെയുമുള്‍ക്കൊളളുന്നത്‌ എന്ന്‌ കാലമെന്ന പദത്തിനര്‍ത്ഥമുണ്ട്‌.

al
ജീവജാലങ്ങളുടെ ജനനവും നിലനില്പും മരണവും കാലവുമായി
ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.*

കാലത്തെ നാം തിരിച്ചറിയുന്നത്‌ ്രകൃതിയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടു കൊണ്ടും
മനുഷ്യാവസ്ഥകളെ പരിഗണിച്ചുമാണ്‌. കാലം ഒരു അനുഭവ യഥാര്‍ത്ഥ്യമാണ്‌.
ജീവിതബോധത്തില്‍ നിന്ന്‌ ഉയിര്‍ക്കൊണ്ട കാലബോധമാണ്‌ മനുഷ്യനെ
നയിക്കുന്നത്‌. കഴിഞ്ഞുപോയ അനുഭവങ്ങളെല്ലാം ഭൂതകാലമായി മാറി.
ഭൂതകാലത്തെയും വര്‍ത്തമാനകാലത്തെയും തിരിച്ചറിയാന്‍ മനുഷ്യന്‌
സാധിക്കുകയും കാലത്തെകുറിച്ചുളള ധാരണകള്‍ ഉടലെടുക്കുകയും ചെയ്തു.
പ്രപഞ്ചവസ്തുക്കളുടെ പരിണാമത്തില്‍ നിന്നാണ്‌ കാലബോധമുണ്ടാകുന്നത്‌.
1.34 ആനുഭവികകാലം

സംഭവങ്ങളിലുടെയും അനുഭവങ്ങളിലുടെയും മനുഷ്യന്‌ സിദ്ധ
മാകുന്നതാണ്‌ ആനുഭവിക കാലം. സംഭവങ്ങളാണ്‌ ഇവിടെ കാലബോധ
മുണ്ടാക്കുന്നത്‌. സംഭവങ്ങളുടെ തുടര്‍ച്ചയാണ്‌ കാലത്തിന്റെ അടിസ്ഥാന
സ്വഭാവം. സംഭവങ്ങള്‍ ചലനാത്മകമായ കാലത്തിന്റെ ഭാഗമായി
അടയാളപ്പെടുത്തുന്നവയാണ്‌. കാലബോധത്തിന്റെ ഈ സവിശേഷതയാണ്‌
ആനുഭവിക കാലമെന്നതുകൊണ്ടുദ്ദേശിക്കുന്നത്‌.
1.3.2 അതിശ്ങിയകാലേം

കാലം ഇന്ര്രിയങ്ങള്‍ക്കപ്പുറത്ത്‌ നിലനില്‍ക്കുന്നതാണ്‌ എന്ന ചിന്തയാണ്‌
അതിന്ര്രീയ കാലമെന്ന സങ്കല്‍പ്പനത്തിനടിസ്ഥാനം. സംഭവങ്ങളില്ലെങ്കിലും
കാലം പ്രവഹിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കും എന്ന ബോധ്യത്തില്‍ നിന്നാണ്‌ കാലത്തിന്‌
അമൂര്‍ത്തമായ തലമുണ്ട്‌ എന്നര്‍ത്ഥമുണ്ടാകുന്നത്‌. ഇതിന്‌ പ്രാപഞ്ചികകാലം
എന്നും പറയുന്നു.

ae
1.3.3 മാനസികകാലം

മാനസികകാലം വ്യക്തികളുടെ അനുഭവങ്ങളുമായും മനോഭാവവുമായി
ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. കാലത്തില്‍ ജീവിക്കുന്ന മനുഷ്യമനസ്സ്‌ സമാന്തരമായി
മറ്റൊരു കാലബോധം പുലര്‍ത്തുന്നുണ്ട്‌. അതുപോലെ കാലദൈര്‍ഘ്യം
മനോഭാവത്തിനനുസരിച്ച്‌ മാറികൊണ്ടിരിക്കുന്നതായി കാണാം. ഇത്തരത്തില്‍
രൂപപ്പെടുന്ന കാലബോധമാണ്‌ മാനസികകാലം എന്നു പറയുന്നത്‌.

മനുഷ്യന്റെ അനുഭവങ്ങളെ മനലികമാകുന്നതില്‍ പ്രധനേ പങ്കുവഹി
ക്കുന്ന ഒന്നാണ്‌ കാലം. ബാഹ്യജിവിതവുമായും ആന്തരികജീവിതവുമായും
നടക്കുന്ന കീയകളെ സംയോജിച്പിക്കുന്ന ഒന്നാണ്‌ കാലബോധം. “ഒരേ
നദിയില്‍ നിങ്ങള്‍ക്ക്‌ ഒന്നില്‍ കൂടുതല്‍ പ്രാവശ്യം മുങ്ങുവാനാവില്ല. ജലം
അനുസ്യൂതം ഒഴുകിക്കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു. എന്ന ഹെരാക്നിറ്റസിന്റെ വാക്കു
കള്‍ കാലത്തിന്റെ ഗതി നിര്‍ണ്ണയാതിീതമാണ്‌ എന്ന്‌ സൂചിപ്പിക്കുന്നു.

സാധാരണയായി കാലത്തിന്റെ മുന്ന്‌ അവസ്ഥാന്തരങ്ങളാണ്‌ ഭൂതം,
ഭാവി, വര്‍ത്തമാനം എന്നിവ. ഇവയില്‍ ഭുതകാലവും വര്‍ത്തമാനവും അനുഭവ
ങ്ങളില്‍ നിന്ന്‌ മനുഷന്‌ ബോധ്യപ്പെട്ടവയാണ്‌. വര്‍ത്തമാനകാലം ക്ഷണിക
മാണ്‌. അത്‌ ഭൂതകാലത്തിലേക്ക്‌ ലയിച്ചുപോകുന്നു. ഭാവികാലം അമൂര്‍ത്തമായ
കാലമാണ്‌.

നാം കാണുന്ന ഭുപ്രകൃതിയിലെ മാറ്റങ്ങളില്‍ നിന്ന്‌ നേടിയെടുക്കുന്ന
കാല ബോധമാണ്‌ കാര്‍ഷികജീവിതത്തിന്റെ അടിത്തറ. ര്പകൂതിയിലെ
സുരൃചന്രന്മാരെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയാണ്‌ മനുഷ്യന്‍ കാലത്തെ ക്രമീകരിയ്ക്കു
കയും രൂപപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തത. ആ അവബോധത്തില്‍ നിന്ന്‌ ആര്‍ജ്ജിച്ച
അറിവുകളില്‍ നിന്നാണ്‌ കൃഷി ചെയ്യാന്‍ ആരംഭിച്ചത്‌ കെ.പി. പത്മനാഭമേ
നോന്‍ കൃഷിയും കാലവും തമ്മിലുള്ള ബന്ധത്െക്കുറിച്ചു കൊച്ചിരാജ്യ ചരി
തത്തില്‍ ഇപ്രകാരം പറയുന്നു.

ക
“വര്‍ഷക്കാലത്ത്‌ കൊല്ലം തോറും വെള്ളം കയറി മൂടി നില്‍ക്കുന്ന
നിലങ്ങളിലും വേനല്‍ക്കാലത്ത്‌ തുടികൊണ്ട്‌ വെള്ളം കോരി കളഞ്ഞു. കൊല്ല
ത്തില്‍ ഒരുവിള കോള്‍ക്യൃഷി നടക്കുന്നതുമായ പൊന്നാനിയിലെ ആഴം കുറഞ്ഞ
കായലുകളുടെ അടിയിലും മാത്രമേ കളിമണ്ണ്‌ അധികമായി കാണപ്പെടുന്നുള്ളൂു.
പുഴമണ്ണും ചളിയും കൂടിയതും അല്പം ഉപ്പ്‌ ഉള്ളതുമായ അലുവിയല്‍ എന്ന
മണ്ണ്‌ തെങ്ങിന്‌ അത്യന്തം പറ്റുന്നതായിരുന്നു. ഈ വക മണ്ണുകള്‍ കായലുക
ളുടെ തിരങ്ങളിലും കുടല്‍ക്കരയ്ക്കുടുത്ത പുഴകളുടെ മുഖങ്ങള്‍ക്കു സമീപ
മുള്ള സ്ഥലങ്ങളിലും കാണപ്പെടുന്നു. ഈ വക ദിക്കുകളിലാണ്‌ തെങ്ങുകള്‍
വളരെ പുഷ്ടിയായിരിക്കുന്നത്‌ താനും.” കാര്‍ഷികവൃത്തി രൂപപ്പെടുന്നത്‌ കാല
ത്തിന്റെ ആവര്‍ത്തനസ്വഭാവത്തെ മനസ്സിലാക്കികൊണഞ്ടാണ്‌. കൃഷിയുമായി
ബന്ധപ്പെട്ട കാലഗണനാരീതിയാണ്‌ ളുൃതുഭേദാത്മകകാലവും പഞ്ചാംഗ
കാലവും.

13.4 ടയഭരാത്മുക കാലം

പകൃതിയിലെ മാറ്റങ്ങളില്‍ നിന്നാണ്‌ നാം കാലത്തെ അറിയുന്നത്‌.
ആവര്‍ത്തിച്ചുവരുന്ന സുര്യച്ര്രന്മാരുടെ ശ്രമണത്തില്‍ നിന്ന്‌ വൃത്ൃസ്ത
കാലാവബോധമുണ്ടായി. “നിശ്ചിത പകൃതി ലക്ഷണങ്ങള്‍ക്കനുസരിച്ചു
ഗണിക്കപ്പെടുന്നതാണ്‌ ലുൃതുഭേദാത്മക കാലം. കാറ്റ്‌, മഞ്ഞ്‌, മഴ, വെയില്‍,
തണുപ്‌, ചുട്‌ തുടങ്ങിയ അനേകം പതൃക്ഷ ലക്ഷണങ്ങള്‍ ഭുൃതുഭേദ
ഗണിതത്തിന്‌ സഹായിക്കുന്നു. മാശ്രമല്ല അന്തരിക്ഷസ്ഥിതിക്കനുസരിച്ച്‌
വ്യുക്ഷലതാദികളിലും പക്ഷിമൃഗാദികളും മാറ്റങ്ങള്‍ക്ക്‌ വിധേയമാകുന്നതും
ഗണിതത്തെ സഹായിക്കുന്ന പ്രധാന ഘടകങ്ങള്‍ തന്നെയാണ്‌. 7”

13.8 പ്ഞ്ചാംഗകാലേം

കാലത്തിന്റെ ഗണിതപരമായ തലം പഞ്ചാംഗപരമായ കാലഗണനയ്ക്ക്‌
കാരണമായി. കലണ്ടര്‍ വര്‍ഷം എന്നറിയപ്ചെടുന്നതും ഇതു തന്നെയാണ്‌.
കാലത്തെ പല ഘട്ടങ്ങളായി വിഭജിച്ചു തിയൃതികളും ദിവസങ്ങളും മാസങ്ങ
കുമാക്കി പഞ്ചാംഗകാലത്തെ രൂപപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു.

a4
14 കാലത്തിന്റെ അടയാളപ്പെടുത്തലുകള്‍

കാലത്തെ അനുഭവവേദ്യമാക്കുന്നത്‌ രണ്ടു സംഭവങ്ങള്‍ക്കിടയിലുളള
സമയവ്ൃത്ടാസത്തെ പരിഗണിച്ചാണ്‌. മനുഷ്യന്‍ അവന്‍ ജീവിക്കുന്ന
സ്ഥലത്തെയും അനുഭവിക്കുന്ന കാലത്തെയും തന്റേതായ രീതിയില്‍
വിവേചിക്കാനുളള കഴിവുളളവനായി കണക്കാക്കുന്നു. (പക്യൃതിയില്‍
സംഭവിക്കുന്ന മാറ്റങ്ങളിലൂടെ മനുഷ്യന്‍ കാലത്തെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു.
ൃതുഭേദങ്ങള്‍ മാറി വരുമ്പോള്‍ പ്രകൃതിയില്‍ വ്ൃത്യാസമുണ്ടാകുന്നു. അത്‌
കാലബോധത്തെ മുന്നോട്ടു നയിക്കുന്നു. ദിവസങ്ങള്‍, ആഴ്ചകള്‍, മാസങ്ങള്‍,
വര്‍ഷങ്ങള്‍ എന്നിങ്ങനെ മനുഷ്യന്‍ കാലത്തെ, അളക്കാന്‍ തുടങ്ങി. ജനനം,
മരണം, ഉദയം, അസ്തമയം, എന്നിവ ആനുഭവിക കാലത്തെ മുന്നോട്ടു നയിച്ചു.
കാലത്തെ വരുതിയിലാക്കാന്‍ നിഴല്‍ ഘടികാരം, ജലഘടികാരം, സൂര്യ
ഘടികാരം, ക്ലോക്ക്‌ മുതലായവ കണ്ടുപിടിയ്ക്കപ്പെടുു.

കൃഷിയുടെ വ്യാപനം കാലത്തെ അനുഭവിച്ചറിയാന്‍ അവനെ
പ്രാപ്തനാക്കി. ഞാറ്റുവേല കൃഷിക്കാരന്റെ കാലഗണനയെക്കുറിച്ചുളള
അടിസ്ഥാനമാണ്‌. മഴ, പുക്കള്‍, പുഴയുടെ സമൃദ്ധി, കിളികളുടെ ചലനം
എന്നിവ കാലത്തെ മനസ്സിലാക്കാന്‍ മനുഷ്യനെ സഹായിച്ചു. സൂര്യചന്ദ്രന്മാരുടെ
ഉദയാസ്തമയങ്ങള്‍, വൃദ്ധിക്ഷയങ്ങള്‍ എന്നിവ കാലത്തിന്റെ അടയാള
പെടുത്തലുകളാണ്‌. നക്ഷത്രങ്ങളെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുളള കാലബോധവും
ഉടലെടുത്തിരുന്നു. ശുഭസൂചകമായ നാളുകള്‍, വിശിഷ്ടദിനങ്ങള്‍ എന്നിവയെ
അവലംബമാക്കി ഉത്സവങ്ങളും അനുഷ്ഠാനങ്ങളും രുപപ്ചെട്ടു. ഓണം,
തിരുവാതിര, പൂയ്യം എന്നിവ കാലബോധത്തെ ഉണര്‍ത്തുന്നവയാണ്‌.
ഇവയെല്ലാം കേരളിയ ജീവിതത്തില്‍ വലിയ സ്വാധീനം ചെലുത്തിയിരുന്നവ
കുടിയാണ്‌.

അമാവാസി, പൌരണ്ണമി, മരണദിനം, ജനിച്ച ദിവസം എന്നിവ കാല
സങ്കല്‍പ്പത്തോടൊപ്പം അനുഭവലോകത്തെയും വിപുലപ്പെടുത്തി.
കാലത്തിന്റെ ചാക്രികഗതിയെ സൂചിപ്പിക്കുന്നതാണ്‌ ഇടവപ്പാതി മുതല്‍ ഓണം

PS
വരെ മുതലായ പ്രയോഗങ്ങള്‍. കേരളത്തിലെ ഓരോ മാസങ്ങള്‍ക്കുമുളളൂ
പ്രത്യേകതകളും കാലത്തിന്റെ സൂചകങ്ങളാണ്‌. ചിങ്ങം സമൃദ്ധിയുടെയും
കര്‍ക്കിടകം പഞ്ഞമാസവുമാണ്‌. തുലാവര്‍ഷം, ഇടവപ്പാതി എന്നിവ മഴയെയും
കാലത്തെയും കുട്ടിയിണക്കുന്നു. മകരം വിളവെടുപ്പു മാസമാണ്‌. മകര
കൊയ്ത്ത്‌ അതിനെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു.

ഭരണാധിപന്മാരുടെ ശാസനങ്ങള്‍, ഭരണപരമായ രേഖകള്‍, വിജയ
പരാജയങ്ങള്‍ എന്നിവ കാലത്തെ രേഖപ്പെടുത്തിയവയാണ്‌. ഇത്‌ കാലഗണന
യെക്കുറിച്ച്‌ അവബോധമുണ്ടാക്കുന്നു. ഉത്സവാഘോഷങ്ങള്‍ കാലത്തെ
അടയാളപ്പെടുത്തുന്ന മറ്റൊരു ഘടകമാണ്‌. (കിസ്തുമസ്‌, പുതുവര്‍ഷം,
പെരുന്നാളുകള്‍, ഓണം, വിഷു, എന്നിവയും അനുഷ്ഠാനപരമായ കലാരുപ
ങ്ങളും അവ അവതരിപ്പിക്കുന്ന ദിനങ്ങളും ചാക്രികമായ കാലബോധത്തെ
യുണ്ടാക്കുന്നു. രണ്ടുതരം കാലഗണനാശക്രമങ്ങള്‍ സമാന്തരമായി നിലനില്‍ക്കു
ന്നുണ്ട. ഓണവും, ഞാറ്ററവേലയും, തിരുവാതിരയും പൂയ്യവും മകവുമെല്ലാം
ജനങ്ങളുടെ അനുഭവവുമായി ബന്ധമുളളവയാണ്‌. മറ്റൊന്ന്‌ നാടുവഴികളുടെ
ഭരണവര്‍ഷവും കൊല്ലവര്‍ഷേവും വഴി രൂപപ്പെട്ട, നാടുവഴികളുടെ ശാസനങ്ങളു
ടെയും കരണങ്ങളുടെയും നാള്‍വഴി കണക്കുകളുടെയും അടിസ്ഥാനത്തിലു
ളൂളതാണ്‌ മറ്റൊന്ന്‌.

കൊല്ലവര്‍ഷം, ക്രിസ്തുവര്‍ഷം, കലിവര്‍ഷം, എന്നിങ്ങനെയുളളവയും
കാലത്തെ അടയാളപ്പെടുത്തുന്നവയാണ്‌. ഇന്നലെ, ഇന്ന്‌, നാളെ, രാതി,
രാവിലെ, ഉച്ചയ്ക്ക്‌, കാലത്ത്‌, വൈകുന്നേരം, മിനിഞ്ഞാന്ന്‌, എന്നിങ്ങനെയുളള
പ്രയോഗങ്ങളും നിഴലുകള്‍ വലുതാക്കല്‍' തുടങ്ങിയ അലങ്കാരിക
പപയോഗങ്ങളും കാലത്തെ സുചിപ്പിക്കുന്നവയാണ്‌.
5 സ്ഥലത്തിന്റെ അടയാളപ്പെടുത്തലുകള്‍

സ്ഥലം ഒരു സാംസ്കാരിക നിര്‍മ്മിതിയായിട്ടാണ്‌ ഇന്നു കണക്കാ
ക്കുന്നത്‌. മനുഷ്യന്റെ എല്ലാ വ്യവഹാരങ്ങളും സ്ഥലകാലത്തിലധിഷഠിതമാണ്‌.

26
സാമൂഹികബന്ധങ്ങളും വിശ്വാസങ്ങളും കാഴ്ചപ്പാടുകളും രൂപപ്പെട്ടു
വരുന്നതില്‍ സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ക്ക്‌ നിര്‍ണ്ണായകമായ സ്വാധീനമുണ്ട്‌. “ വസ്തു
സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന അമൂര്‍ത്ത വ്യാപ്തിയെ അല്ലെങ്കില്‍ അതിന്റെ സ്ഥലത്തെ
മനസ്സുകൊണ്ട്‌ അനന്തമായി വികസിപ്പിക്കാന്‍ കഴിയും. അപ്പോള്‍ ദൃശ്യമാകുന്ന
പരിധിയില്ലാത്തതും അനന്തവും ശുന്യവുമായ യാഥാര്‍ത്ഥുമാണ്‌ സ്ഥലം. അതി
നാല്‍ സ്ഥലം ഒരു അമൂര്‍ത്തയാഥാര്‍ത്ഥ്യമാണ”*എന്ന നെല്ലിവിള സോമന്റെ
അഭിപ്രായം പ്രസക്തമാണ്‌. സ്ഥലത്തിന്‌ മനുഷ്യന്‍ നാമങ്ങള്‍ നല്‍കി വ്യത്യ
സ്തതയെ അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു.

സ്ഥലത്തിനു ശബ്ദതാരാവലിയില്‍ “സ്ഥലത്തിന്‌ തറ, ജലശുന്യമായ
ഭൂഭാഗം, ഉറച്ച നിലം, വര്‍ത്തിക്കുന്ന ദിക്ക്‌**എന്നീ അര്‍ത്ഥങ്ങള്‍ നല്‍കിയി
രിക്കുന്നു. “സ്ഥലത്തിന്‌ സ്ഥിതിചെയ്യുന്നു എന്നര്‍ത്ഥമാണ്‌ ധാതു നിഘണ്ടു
നല്‍കുന്നത്‌.” അമരകോശത്തില്‍ “കൃ്തിമമായും അക്ൃത്രിമമായും ഉള്ള
പ്രദേശത്തിന്റെ പേര ”* എന്നാണ്‌ സ്ഥലത്തിന്‌ അര്‍ത്ഥം കൊടുത്തിട്ടുളളൂത്‌.

 പദേശം, തറ, നിലം, ധര, പറമ്പ്‌, മണ്ണ്‌, ലോകം, സ്വദേശം ഭൂമി, തീരേ,
വയല്‍, കരപ്രദേശം, സംഭവസ്ഥലം, ഇരിപ്പിടം, ആവാസം, താമസസ്ഥലം,
ഗൃഹപരിസരം, ്രാന്തം, ചുറ്റുപാട, ദിക്ക്‌, പ്രവൃത്തിസ്ഥലം, താവളം, കേന്ദ്രം,
ഇടം,ഇട, മുക്ക്‌, മുല, പറ്റിയ സ്ഥാനം, എങ്ങാണ്ടൊരിടം, വല്ലേടം, അവ്വിടം,
ഇവിടം, ഗ്രാമം, പട്ടണം, നഗരം, ദേശം, രാജ്യം, വസ്തുവക, അടിത്തടു,
അസ്തിവശം”* എന്നിങ്ങനെ മലയാളം തിസോറസ്‌ സ്ഥലത്തിന്‌ അര്‍ത്ഥം
നല്‍കിയിരിക്കുന്നു. ഇവയെല്ലാം സാമാന്യവ്യവഹാരത്തില്‍ ഉപയോഗിക്കുന്ന
സ്ഥലവാചിയായ പദങ്ങള്‍ തന്നെയാണ്‌. എല്ലാപദങ്ങളും സ്ഥലത്തിന്റെ
അടയാളപ്പെടുത്തലുകളുമാണ്‌.

മനുഷ്യന്റെ സാമൂഹികമായ ഇടപെടലുകളുടെ അടയാളപ്പെടുത്തലായി
മാറുന്ന സ്ഥലം അവന്റെ സംസ്കാരപരിണാമത്തില്‍ സ്ൃപധാനപങ്കു
വഹിക്കുന്ന ഒന്നാണ്‌. സ്ഥലപരിസരം സ്യഷ്ടിക്കുന്ന ജീവിതപശത്ചാത്തലം

ae
മനുഷ്യരെ സ്വാധിനിക്കുന്നു. മനുഷ്യന്‍ നിത്യജിവിതത്തില്‍ ഉപയോഗിക്കുന്ന
സ്ഥലവാചിയായ പദങ്ങള്‍ ഏറെയാണ്‌. ദേശം, രാഷ്ട്രം, ഉനര്‍, കര, ഗ്രാമം,
നഗരം, നാട്‌ എന്നിങ്ങനെ നിരവധി പദങ്ങള്‍ സ്ഥലത്തെ കുറിക്കുന്നു. മനു
ഷ്യന്റെ സാമൂഹിക ജീവിതത്തില്‍ സ്ഥലത്തെ ഒഴിച്ചു നിര്‍ത്താന്‍ സാധ്യമല്ല.
അതിനാല്‍ നമ്മുടെ വിനിമയങ്ങളിലും ജീവിതത്തിലും സ്ഥലവാചിയായ
വാക്കുകള്‍ ഇഴുകി ചേനന്നിരിക്കുന്നു;.

““പാചീനകാലത്ത്‌ സ്ഥലവാചിയായി ഉപയോഗിച്ചിരുന്ന പദമാണ്‌ മന്റം.
അറം ആഥവാ ധര്‍മ്മം പാലിച്ചിരുന്ന സ്ഥലമായിട്ടാണ്‌ മന്റത്തെ വിവരിച്ചിട്ടുളളത്‌.
അറം വളര്‍ക്കും മന്റും (നീതി പുലര്‍ത്തുന്ന സ്ഥലം) എന്നും ഉലക അറവൈ
(ലോക ധര്‍മ്മത്തിന്റെ സ്ഥാനം) എന്നും മന്റത്തെ സംഘസാഹിത്യകൃതികളില്‍
വിശേഷിപ്പിച്ചു കാണുന്നു. കേരളത്തില്‍ മന്റത്തെ മന്നം എന്ന പേരിലാണ്‌
അറിയപ്പെട്ടിരുന്നത്‌.” *

സ്ഥലത്തെ കുറിക്കാന്‍ ഉപയോഗിക്കുന്ന വാക്കുകളില്‍ ്രധാനപ്പെടു
സ്ഥാനമാണ്‌ സ്ഥലനാമങ്ങള്‍ക്കുളളത്‌. ഒരു സ്ഥലത്തിന്റെ, പ്രദേശത്തിന്റെ
നാമം ഉടലെടുക്കുന്നത്‌ സാംസ്കാരിക പരിണാമത്തിന്റെ ഭാഗമായാണ്‌
അത്തരത്തില്‍ നോക്കുമ്പോള്‍ സ്ഥലനാമങ്ങള്‍ക്ക്‌ വലിയ പ്രാധാന്യമുണ്ട്‌.

ഇന്ത്ൃയില്‍ ഭാഷാടിസ്ഥാനത്തില്‍ സ്ഥലങ്ങളെ വേര്‍തിരിച്ചിരിക്കുന്നു.
സംസ്ഥാനങ്ങളുടെ രുപീകരണത്തിന്‌ ആധാരമാക്കിയത്‌ ഭാഷയാണെങ്കിലും,
അത്‌ രാഷ്്രീയമാനങ്ങള്‍ക്കപ്പുറം സാമൂഹികമായ സ്വത്വബോധത്തിന്റെയും
സ്ഥലപരിസരങ്ങളുടെയും സുചകുവുമാണ്‌.

1.6 സ്ലലമ്ലങ്ങളിടെ പരിശ്ര പശ്ചാത്തലം

സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ക്ക്‌ ആദിമകാലം മുതല്‍ തന്നെ മനുഷ്യ ജീവിതത്തില്‍
(പാധാന്യം കല്‍പ്പിക്കപ്പെട്ടിരുന്നു പരരസ്ത്യ പാശ്ചാതൃ ചിന്തകളിലെല്ലാം
സ്ഥലകാലങ്ങളെ കുറിച്ചുളള സങ്കല്‍പങ്ങള്‍ കാണാന്‍ സാധിയ്ക്കും. പാങ്ചാതു
ചിന്തയില്‍ ഇമ്മാനുവല്‍ കാന്റ്‌, അരിസ്റ്റോട്ടില്‍ എന്നിവരുടെ ചിന്തകളിലും

ae
സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ പരാമര്‍ശിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഇന്ത്യയിലാകട്ടെ വേദകാലം മുതല്‍
സ്ഥലകാലങ്ങളെ കുറിച്ചുളള നങ്കല്‍പനങ്ങള്‍ കാണാന്‍ സാധിയ്ക്കും.
1.6.1 സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ വേദങ്ങളില്‍
വേദകാലം മുതല്‍ ഇന്നുവരെയുളള എലാ മനുഷ്യരെയും സ്വാധീനി
OW
ക്കുന്ന ഒന്നാണ്‌ കാലസകങ്കല്പം. കാലത്െക്കുറിച്ചുളള ശ്രദ്ധേയമായ ഒരു പരി
കല്പന ഭുഗ്വേദത്തില്‍ കാണാം.

“ഈ സേവനിയനും പാലയിതാവുമായ ആഹ്വാനാര്‍ഹന്‍ മധഗൃമനും
സര്‍വ്ുവ്യാപിയുമായ ഒരു ഭശ്രാതാവുണ്ട്‌. മുന്നാമനായി മുതുകില്‍ നെയ്യോലുന്ന
ഒരു ഭ്രാതാവും അവിടെയ്ക്കുണ്ട്‌.. ഇവരില്‍ ഏഴുമക്കളുളള ്രജാധിപനെ
ഞാന്‍ ദര്‍ശിക്കുന്നു.

ഒരു ച്രകം മാത്രമുളള തേര്‍ ഏഴെണ്ടത്തെ പൂട്ടുന്നു. എന്നാല്‍ ഒരേ
അശ്വംതന്നെയാണ്‌ ഏഴുതേരുകള്‍ പുണ്ടുവലിക്കുന്നത്‌. അറുതിയും ആഴവു
മിലാത്തതും മുന്നു കുടങ്ങളുളളതുമാണ്‌ ച്ക്രം, ഭുവനമെലാം ഇതിനെ അവ

ov 9 ‘ OB
ലംബിച്ചു നില്‍ക്കുന്നു.” “ കാലത്തിന്‌ സ്ഥലത്തോടുളള ബന്ധും അഭേദ്യമാണ്‌.
പ്രപഞ്ചത്തെ നിയ്യന്ത്രിക്കുന്ന കാലസങ്കല്പത്തിന്റെ അനന്തതയെക്കുറിച്ചു പറ
യുക അസാധ്യമാണ്‌. ലുൃഗ്വേദത്തില്‍ ച്കസമാനമായ സ്വഭാവം വഹിക്കുന്ന
ഒന്നാണ്‌ കാലം

“ഒരുവന്‍ മുന്നമ്മമാരെയും മുന്നച്ഛയാരെയും ഭരിച്ചു കൊണ്ടു നിവര്‍ന്നു
നില്ക്കുന്നു. അവനു വാട്ടം വരലില്ല. അവന്റെ എല്ലാം അറിയുന്ന എല്ലാ
ടത്തും വ്യാപിയ്ക്കാത്ത ശബ്ദത്തെപ്പററി, വാനിന്‍ മുകളില്‍ ഗൂഡ്ദ സല്ലാപം
നടക്കുന്നു. 77%

കാലം ത്രിലോകങ്ങളാകുന്ന സ്ഥലങ്ങളേയും അഗ്നി, വായു, സുര്യന്‍
എന്നിവരെ ഭരിച്ചുകൊണ്ട്‌ നില്‍ക്കുന്നു. ആ കാലത്തെകുറിച്ച്‌ ദേവന്മാര്‍ സംസ്ധ
രിക്കുന്നു. സ്ഥലത്തെ ഭരിക്കുന്നത്‌ കാലമാണെന്ന്‌ ജുഗ്വേദം പറയുന്നു. സ്ഥല
ത്തെകുറിച്ച്‌ പറയുമ്പോള്‍ മുന്നുലോകങ്ങളേയും ഉള്‍ക്കൊള്ളിച്ചാണ്‌ പരാമർശി

29
ച്ചിരിക്കുന്നത്‌. അഞ്ചുഴ്ുതുക്കളും പന്തിരണ്ട്‌ മാസങ്ങളും നിറഞ്ഞ കാലഗ
ണനനസനേങ്കല്പവും ഭൂഗേദത്തിലുണ്ട്‌. ഹേമന്തശിശിരങ്ങള്‍ക്ക്‌ ഏകത്വം ആരോ
പിച്ചിരിക്കുന്നു

അഥര്‍വുവേദത്തിലും കാലത്തെക്കുറിച്ചുളള ചിന്തകള്‍ കാണാഡുന്നതാ
ണ്‌.“കാലാത്മകവസ്തുക്കളില്‍ വ്യാപ്തമായിരിക്കുന്ന ഈ അശ്വം സപ്തര
ശ്മികളാലും സഹസ്രനേത്രങ്ങളാലും നിത്യയുവത്വത്താലും ഭാരിച്ച വീര്യ
ത്താലും യുക്തമാകുന്നു. ആ അശ്വത്തിന്മേൽ ജ്ഞാനികളു മാത്രം ആരുന്ധ
രാകുന്നു. എല്ലാ ലോകങ്ങളും ആ അശ്വത്തിന്റെ ച്രകങ്ങളാകുന്നു. കാലാത്മ
കമായ സംവത്സരം സ്പതച്ശങ്ങളും ഭൃതുക്കളെ വഹിക്കുന്ന ഈ ച്രകങ്ങള്‍
ഇതിന്റെ നാഭിരുപവും അമൃതവും അക്ഷവും ആകുന്നു.ഇതേ കാലാത്മ
ക്രബഹ്മം തന്നെ ചരാചരത്മകബ്രഹ്മത്തിന്റെ രചന നടത്തുകയും നശിപ്പിക്കു
കയുംചെയ്തുകൊണ്ട്‌ വിരാജിക്കുന്ന

കാലത്തിന്റെ രഹസ്യം അറിയാനുളള മനുഷ്യമനസ്സിന്റെ തൃഷ്ണ വേദ
ങ്ങളില്‍ കാണുന്നു. വാക്കുകള്‍കൊണ്ട്‌ നിര്‍വചിക്കാവുന്നതോ പൂര്‍ണ്ണമായി
മനസ്സിലാക്കാന്‍ കഴിയുന്നതോ ആയ ഒന്നല്ല കാലം. ളുഗ്വേദത്തില്‍ കാലത്തെ
പ്രജാപതിയായാണ്‌ ദര്‍ശിച്ചിരിക്കുന്നത്‌. കാലത്തെ അതിദ്രുതം മുന്നോട്ടു കുതി
യ്ക്കുന്ന അശ്വമായും കല്‍പിച്ചിരിക്കുന്നു. കാലത്തിന്റെ മാറ്റങ്ങളെ സൂചിപ്പി
ക്കാന്‍ ലുഗ്വേദത്തിലും അഥര്‍വുവേദത്തിലും ച്രരത്തെ കുട്ടുപിടിച്ചിരിക്കുന്നു.
ഏഴു ജതുക്കളും ഭൂതഭാവി വര്‍ത്തമാനങ്ങളും കാലാത്മകമായ സംവത്സര
ത്തില്‍ ഉള്‍ച്ചേര്‍ന്നിരിക്കുന്നു. കാലചശ്രത്തെ നാഭിരുപമായി അഥര്‍വവേദം സജ
ല്പനം ചെയ്തിരിക്കുന്നു.

സ്ഥലസങ്കല്‍പം ബ്രഹ്മം എന്ന പരികല്പനയായാണ്‌ കടന്നു വരുന്ന
ത്‌. കാലത്തിന്റെ അനിര്‍വചനീയമായ സ്വാഗീനത്െക്കുറിച്ച്‌ കാലാപവാദം
എന്ന ഒരു സര്‍ഗ്ഗം തന്നെയുണ്ട്‌ ബൃഹദ്‌ യോഗാവാസിഷ്ാത്തില്‍. അതില്‍
കാലത്തെ ഇപ്രകാരം സങ്കല്‍പനം ചെയ്തിരിയ്ക്കുന്നു.

30
“സമുദ്രം തിരമാലകളെയെന്നവണ്ണം കാലന്‍ (കാലം) ഭൂതകാലത്തി
ലെയും വര്‍ത്തമാനകാലത്തിലെയും ഭാവികാലത്തിലെയും സൃഷ്ടികളെ
തന്നില്‍തന്നെ ദിവാനിശം ധരിക്കുന്നു” കാലത്തിന്റെ പ്രഭാവത്തെക്കുറിച്ച്‌ മതി
വരാത്ത കവി മനസ്സ ഈ കൂതിയീല്‍ കാണാം. സ്വയം സച്ചിദാനന്ദമ്വരുപമാ
കുന്ന കാലം രുദ്രനായും മഹേന്ദ്രനായും പിതാമഹന്‍, ശ്രരന്‍, വൈ്ൈശവണന്‍
എന്നിവരായി മാറുന്നതായി കല്പിക്കുന്നു. കാലത്തിന്റെ രൂപം മഹാമേരു
പര്‍വതം പോലെ ഉന്നതവും അതിബ്യഹത്തും ബ്രഹും പോലെ അപരിമേ
യവും സീമാതിീതവുമായി സങ്കല്‍പ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. കാലത്തിന്റെ സര്‍വ്വവും നശി
പിക്കാനുളള കഴിവിനെക്കുറിച്ചും കവി സൂചിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്‌. സംസാരജീവിത
ത്തീല്‍ മനുഷ്യന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്ന എല്ലാ സുഖങ്ങളും ഇല്ലാതാക്കുന്ന ഒന്നാണ്‌
കാലം. ചന്രോദയത്തില്‍ റ്റം വന്ന സമുദ്രത്തെയും ഗ്രസിക്കുന്ന ബഡവാ
ഗിപോലെയാണു കാലം. ഈ കാലം വിഴുങ്ങിക്കളയാത്ത ഒരു വസ്തുവും
ലോകത്തിലില്ല. കാലം സംഹാരരുഗ്രനെപോലെയാണ്‌.

കാലത്തിന്റെ സംഹാരഭാവതെെക്കുറിച്ചു ഭര്‍ത്ത്യഹതി ഇങ്ങനെ പറയുന്നു.
“ ആ മനോഹരമായ രാജധാനിയും ആ മഹാനായ രാജാവും അദ്ദേഹത്തിന്റെ
കിഴിലുള്ള ആ സാമന്തരാജാക്കന്മാരും, അദ്ദേഹത്തിന്റെ ചുറ്റുമുണ്ടായിരുന്ന
ആ പണ്ഡിതസദസ്ത്ും ആ സുനുരിമാരും മദമത്തന്മാരായ ആ രാജനയന്മാരും
ആ സ്തുതി പാഠകന്മാരും അവര്‍ പാടിയിരുന്ന ആ കഥകളും എല്ലാം തന്നെ
ആരുടെ പ്രഭാവം കൊണ്ട്‌ നശിച്ചുവോ ആ കാലത്തിന്‌ നമസ്കാരം” ഭൂമി
യില്‍ മനുഷ്യന്‍ നേടുന്ന സര്‍വുഭാതികസുഖങ്ങള്‍ കാലത്തിന്റെ കടന്നുപോ
കലില്‍ നഷ്ടമാകുന്നുവെന്നും ആരും കാലത്തിന്‌ അതിതരല്ലെന്നുമുളള തിരി
ചുറിവ്‌ ഭര്‍ത്തൃഹരി നമുക്ക്‌ നല്‍കുന്നു.

സൂര്യന്റെ ഉദയാസ്തമയങ്ങളെ കൊണ്ട്‌ ആയുസ്സ്‌ കുറഞ്ഞുകൊണ്ടിരി
ക്കുകയാണെന്‌ കാലം ബോധ്യപ്പെടുത്തുന്നുണ്ടെങ്കിലും അനവധി പ്രവര്‍ത്ത
നങ്ങളില്‍ ഏര്‍പ്പെട്ടിരിക്കുന്ന മനുഷ്യന്‍ കാലം കടന്നുപോകുന്നത്‌ അറിയു
ന്നില്ല. ജനനം, വാര്‍ദ്ധകും, ആപത്തുകള്‍, മരണം എന്നിവയൊക്കെ നിതൃജി

31
വിതത്തില്‍ ദര്‍ശിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും മനുഷ്യന്‍ അവയെക്കുറിച്ചു ചിന്തിക്കുന്നില്ല.
പമാദമാകുന്ന മദ്യം പാനം ചെയ്ത്‌ മദമത്തമായിരിക്കയാണ്‌ ലോകമെന്ന്‌ കവി
ദര്‍ശിക്കുന്നു. കാലത്തിന്റെ മുന്നോടുള്ള ്പയാണത്തെക്കുറിച്ച്‌ മനുഷ്യന്‍ ആകു
ലനല്ല.

മനുഷ്യന്‍ നൈമിഷികമായ സുഖങ്ങള്‍ക്ക്‌ അടിമപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. അതി
നാല്‍ അവന്‍ ജീവിതത്തിലെ ദുരന്തങ്ങളെക്കുറിച്ചു ബോധവാനാകുന്നില്ല. കാലം
കടന്നുപോകുന്നത്‌ മനസ്സിലാകാതെ ജീവിക്കുന്ന മനുഷ്യരോടുള്ള കവിയുടെ
വിപ്രതിപത്തി ഈ വാക്കുകളില്‍ ദര്‍ശിക്കാം. കാലമാകുന്ന സമസ്യ പൂരിപ്പി
ക്കാന്‍ കഴിയാത്തതാണെന്ന്‌ തിരിച്ചറിയുന്ന കവി ആയുസ്സ്‌ മനുഷ്യന്റെ മാത്ര
മല്ല ്രപഞ്ചത്തിന്റെതടക്കം അടുത്തെത്തിയിരിക്കുന്നു എന്ന്‌ ദീര്‍ഘദര്‍ശനം
ചെയ്തിരിക്കുന്നു. കാലത്െക്കുറിച്ചുളള വാത്സ്യായനന്റെ അഭിപ്രായം നിത്യ
വര്‍ത്തമാനകാലത്തിന്‌ പ്രാധാന്യം നല്‍കുന്നതാണ്‌. കാലപരിധിക്കകത്താണ്‌
ഇനിയ (പതൃക്ഷമായ എല്ലാ അനുഭവങ്ങളും അസ്തിത്വം നേടുന്നത്‌. എങ്കിലും
കാലമെന്താണെന്ന്‌ അനുഭവിച്ചറിയാന്‍ നമുക്ക്‌ സാധ്യമല്ല. എല്ലാ പദാര്‍ത്ഥ
ങ്ങളും കാലപ്രവാഹത്തില്‍ നശിച്ചുപോകുന്നു. വേദങ്ങളില്‍ പരാമര്‍ശിച്ചിരി
യ്ക്കുന്ന സ്ഥലകാലങ്ങളെ കുറിച്ച്‌ ശ്രീ ശ്രി രവിശങ്കര്‍ ഇപ്രകാരം അഭിപ്രായ
പെടുന്നു.

“വൈദികമാര്‍ഗ്ഗദര്‍ശനം അനുസരിച്ച്‌ അസ്തിത്വത്തെ സ്ഥലകാലങ്ങ
ളില്‍ അധിഷ്ഠിതമെന്നും സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ക്ക്‌ ആധാരഭുതമെന്നും രണ്ടായി തരം
തിരിക്കാം. സ്വയം സ്ഥായിയായ സ്ഥലകാലങ്ങളുടെ ആധാരം എന്ന നില
യ്ക്കാണ്‌ പരാ(്രകൃതി പരാമര്‍ശിക്കപ്പെടുന്നത്‌. ആ പരാപ്രകൃതിയാകട്ടെ സ്ഥല
കാലങ്ങളില്‍ ഒതുങ്ങുന്നതും ദരവ്യോര്‍ജ്ജങ്ങളുടെ വ്യുതൃസ്തരുപങ്ങളുടെ ചല
നാത്മകത പിടിച്ചെടുക്കുന്നതുമാണ്‌. കാലത്തെ ധര്‍മ്മം എന്നും വ്യാപദേശി
ക്കാറുണ്ട്‌. നിയതി നിയമത്തിനു കാലാതീതമായ അസ്തിത്രമില്ല. വസ്തുവി
നോ, നിയമങ്ങള്‍ക്കോ കാലത്തിന്റെ പ്രവര്‍ത്തനപരിധിക്കപ്പുറത്ത്‌ അസ്തിത്വ
മുണ്ടാവാന്‍ സാധ്യമല്ല. ””*

32
16,2 സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ ഉപനിഷത്തുകളില്‍

ഛരാന്ദോഗ്യാപനിഷത്തില്‍ സ്ഥലകാലങ്ങളെ ആകാശം എന്ന പരികല്‍പ
നയുമായി ബന്ധപ്പെടുത്തികൊണ്ടാണ്‌ അവതതരിപ്പിക്കുന്നത്‌. 'ഈ ലോകത്തിന്റെ
ഗതി എന്തെന്നു ചോദിച്ചു. ആകാശമെന്നു പറഞ്ഞു. ആ ഭുതങ്ങളെല്ലാം ആകാ
ശത്തു നിന്നും തന്നെ ഉണ്ടാകുന്നു. ആകാശത്തില്‍ അസ്തമിക്കുന്നു. ആകാശം
ഈ ഭൂതങ്ങളെ എല്ലാത്തിനേക്കാള്‍ മഹത്തരമാണ്‌. ആകാശം പ്രതിഷഠാമാകു
ന്നു. മുന്നുകാലേത്തിലും, ഭൂതങ്ങളുടെ ഉല്പത്തി സ്ഥിതിലയങ്ങള്‍ ആകാശ
ത്തിലാകുന്നു.  ബ്രഹദാരണ്ുകോപനിഷത്തില്‍ കാലസങ്കല്‍പത്തിന്‌ ചരാ
ചരങ്ങളുമായി അഭേദ്യമായ ബന്ധം കല്‍പിച്ചിരിയ്ക്കുന്നു.

“ഈ പ്രജാപതി പതിനാറുകലയോട്‌ കുടിയ സംവത്സരമാകുന്നു.
അവന്റെ പതിനഞ്ചു കലകള്‍ രാത്രികള്‍ തന്നെയാകുന്നു. ഈ സംവത്സരാ
ത്മകമായ പ്രജാപതിയുടെ പതിനാറാമത്തെകല നിത്യൃതന്തനെയാകുന്നു. അവന്‍
രാത്രികളെ കൊണ്ടുതന്നെ അപൂര്‍ണ്ണനാവുകയും ക്ഷയിച്ചുപോകയും ചെയ്യു
ന്നു. അവന്‍ കാലാത്മാവായ ആ പ്രജപേതി കറുത്തവാവുനാള്‍ രാത്രിയില്‍
ഈ പ്രാണികളിലെല്ലാം അനു്രവേശിച്ചിട്ട അനന്തരം രാവിലെ ജനിയ്ക്കുന്നു.
അതിനാല്‍ ഈ രാത്രിയിൽ ഈ സോമദേവതയുടെ തന്നെ പൂജയ്ക്കായി
പ്രാണിയുടെ, ഒരു പ്രാണിയുടെയും - ഓന്തിന്റെ പോലും പ്രാണനെ വിച്ചഛേദി
ക്കരുത്‌- നശിപ്പിയ്ക്കരുത്‌.*" ഇപ്രകാരം ഉപനിഷത്തുകളിലും മനുഷ്യജീവി
തവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട സ്ഥലകാലങ്ങളെയാണ്‌ അവതരിപ്പിച്ചിട്ടുളളത്‌
1.63 സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ ശാസ്ത്ര ചിന്തയില്‍

ഭനതികശാസ്ത്രത്തില്‍ സ്ഥലവും കാലവും പ്രപഞ്ചസംഭവങ്ങളെ സ്പാ
ധീനിക്കുന്നതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ചിന്തകളുണ്ട്‌. “ല്‍ (ഗ്രസിദ്ധീകരിച്ചു
“്വിന്‍സിപ്പിയ മാത്തമാറ്റിക്ക'യിലൂടെ ഐസക്‌ ന്യൂട്ടന്‍ സ്ഥലകാലങ്ങളെക്കു
റിച്ചുളള ആദ്യത്തെ ഗണിതശാസ്ത്ര മാതൃക നമുക്കു നല്‍കി. കേംബ്രിഡ്ജിലെ
ലൂക്കേസിയന്‍ ചെയര്‍ ഒരിക്കല്‍ ന്യൂട്ടന്റേതായിരുന്നു. അന്ന്‌ അത്‌ വിദ്യുച്ഛക്തി

33
ഉപയോഗിച്ചു പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്നതല്ലായിരുന്നു. ന്യൂട്ടന്റെ ഗണിതമാത്യകയില്‍
സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ സംഭവങ്ങള്‍ നടക്കുന്നതിന്റെ പശ്വാത്തലമായിരുന്നു. എന്നാല്‍
സംഭവങ്ങള്‍ സ്ഥലകാലങ്ങളെ ഒട്ടുംതന്നെ ബാധിക്കുന്നില്ല എന്നും കരുതിയി
രുന്നു. കാലം സ്ഥലത്തില്‍ നിന്നും സ്വത്രന്തവും നേര്‍രേഖയിലുളളതുമായി
ഗണിച്ചു. ഒരു റയില്‍പ്പാതപ്പോലെ ഇരുദിശകളിലേക്കും അനന്തമായി പോകുന്ന
ഒന്ന്‌. കാലം ശാശ്വതവും, എന്നും എങ്ങനെയോ അങ്ങനെതന്നെ എനേക്കും
നിലനില്‍ക്കുന്ന ഒന്നുമായി കരുതിയിരുന്നു?

1905 ല്‍ ഐന്‍സ്റ്റീന്‍ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു വിശിഷ്ടാപേക്ഷികസിദ്ധാന്തം
ശാസ്ത്രത്തിന്റെ ചരിത്രഗതിയെയും സ്ഥലകാലചിന്തകളെയും മാറ്റി മറിച്ചു.
൭എന്‍സ്റ്റിന്റെ സിദ്ധാന്തത്തിന്റെ സവിശേഷത കേവലസ്ഥലം, കേവലസമയം
എന്നീ സങ്കല്‍പ്പങ്ങളെ അതു തകര്‍ത്തു. പ്രകാശ്രപവേഗം സ്ഥിരമാണെന്ന
കണ്ടുപിടുത്തം ആധുനിക ഭനതികശാസ്ത്രത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ കണ്ടുപി
ടുത്തങ്ങളിലൊന്നായിരുന്നു. “വസ്തുക്കള്‍ സഞ്ചരിക്കുമ്പോള്‍ ആകര്‍ഷണബ
ലവും വികര്‍ഷണബലവും ഉണ്ടാകുന്നു. എന്നാല്‍ കാലവും സ്ഥലവും മാറ്റ
ത്തിനു വിധേയമായി അനുസ്യൂതം തുടരുന്നു എന്നതായിരുന്നു വിശ്വാസം.
സ്ഥലവും കാലവും എന്നും മുന്നോട്ടുപോകുമെന്നും ചിന്തിച്ചു. പൊതു ആപേ
ക്ഷികുത സിദ്ധാന്തത്തില്‍ സ്ഥലവും കാലവും ചലനാത്മക ഗതികപരിണാമ
ങ്ങളാണ്‌. ഒരു വസ്തു സഞ്ചരിക്കുമ്പോള്‍ അത്‌ സ്ഥലത്തിന്റെയും വ്രകതയെ
ബാധിക്കുന്നു. തിരിച്ചു വസ്തു സഞ്ചരിക്കുന്നതും ബലം പ്രയോഗിക്കുന്നതു
മായ രീതിക്കനുസരിച്ച്‌ സ്ഥലകാലത്തിന്റെ ഘടനയിലും മാറ്റം ഉണ്ടാകുന്നു.
സ്ഥലത്തിലും കാലത്തിലും മാശ്രമല്ല പ്രപഞ്ചത്തില്‍ എന്തുമാറ്റം സംഭവിക്കു
മ്പോഴും മാറ്റം ഉണ്ടാവുന്നു.” സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ പരിണമിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കു
ന്നുവെന്ന സാരം സ്ഥലകാലങ്ങളെക്കുറിച്ചുളള പുതിയ അറിവ്‌ അന്നുവരെയു
ണ്ടായിരുന്ന വിക്ഷണങ്ങളില്‍ വലിയമാറ്റത്തിനു കാരണമായി,

സ്ഥലകാലസങ്കല്പം ശാസ്ത്രരംഗത്ത്‌ മാ്രമല്ല സ്വാധീനം ചെലുത്തി
യിരുന്നത്‌. സ്ഥലനക്കല്പം പ്രാദേശികമായ അറിവിനെ മുന്‍നിര്‍ത്തിയോ,

34
ഭൂമിശാസ്ത്രപരമായ സ്ഥലരാശിയെ സൂചിപ്പിക്കുന്നതോ മാശ്രമായി ഒതുങ്ങു
ന്നവയായിരുന്നില്ല. പ്രപഞ്ചത്തോളം വിസ്തൃതവും വിശാലവുമായ സ്ഥല
രാശി എന്നും മനുഷ്യനെ ചിന്തിപ്പിച്ചുകൊണ്ടി്രുന്നു. മൂര്‍ത്തവും അമൂര്‍ത്തവു
മായ സ്ഥലസങ്കല്‍പ്പം എല്ലാക്കാലത്തും നിലനിന്നിരുന്നു. കാലത്തിന്റെ (aids
ഹത്തില്‍ സ്ഥലങ്ങള്‍ക്ക്‌ സംഭവിക്കുന്ന മാറ്റങ്ങള്‍ അതിനുമുമ്പ്‌ നിലനിന്നി
രുന്ന സ്ഥലരാശിയെ തകിടം മറിയ്ക്കുന്നു. കാലവും സ്ഥലവും പരസ്പരപു
രകമായി വര്‍ത്തിക്കുന്നു.മനുഷ്യജിവിതം പരിണാമവിധേയമാണ്‌. സ്ഥലകാല
ങ്ങളിലൂടെ വ്യാപരിക്കുന്ന മനുഷ്യജിവിതമാണ്‌ സാഹിത്യത്തിന്റെ വിഷയം.
മനുഷ്യജീവിതത്തിലെ പതിണാമങ്ങളും അന്തര്‍സംഘര്‍ഷങ്ങളും നടക്കുന്നതു
തടന്ന സ്ഥലകാലത്തിനു വിധേയമാണ്‌. സ്ഥലകാല ബോധം ബോഗഫൂറര്‍വ്യൂ
മാകണമെന്നില്ലെങ്കില്‍പോലും ജീവിതത്തിന്റെ മുന്നോട്ടുള്ള ഗതിയില്‍ കാല
ത്തെയും സ്ഥലത്തെയും അവഗണിക്കാന്‍ മനുഷ്യന്‍ സാധിക്കുകയില്ല. വസ്തു
സ്ഥലകാലത്തിന്റെ ഘടനയില്‍ മാറ്റം വരുത്തുന്നു ഏന്ന ഐന്‍സ്റ്റീനിന്റെ
സ്സിദ്ധാന്തം പരിണാമവിധേയമായ മനുഷ്യജീവിതത്തെ സംബന്ധിച്ചും പ്രസ
ക്തമാണ്‌. അതുകൊണ്ടുതന്നെ ഭാതികമായ സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ സാഹിത്യ
ത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനമാണ്‌.
1.6.4 സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ സാഹിത്യത്തില്‍

നമ്മുടെ തത്ത്വചിന്തകളിലും ശാസ്ത്രത്തിലും മാശ്രമല്ല കലയിലും സ്ഥല
കാലങ്ങള്‍ക്ക്‌ പ്രാധാന്യം ഉണ്ട്‌. “ഒരു സ്ഥലത്തിലും കാലത്തിലും കഴിയുന്ന
മനുഷ്യന്‌ മനസ്സുകൊണ്ടും ശരീരം കൊണ്ടും എത്തിപ്പെടാന്‍ കഴിയുന്ന പ്രപഞ്ച
ജീവിതത്തെ ഉള്‍ക്കൊളളുന്നതാണ്‌ സാഹിതൃത്തിന്റെ വിഷയം. ജീവിത
ത്തിന്റെ എല്ലാതലങ്ങളും സ്ഥലകാലങ്ങളുടെ സ്വാധീനത്തിനു വിധേയമാണ്‌.
അതായത്‌ സാഹിത്യം ജീവിതത്തിന്റെ സമസ്ത മേഖലകളെയും ആവിഷ്ക
രിക്കുന്ന ഒന്നാണ്‌. നോവലും ചെറുകഥയും സ്ഥലകാലങ്ങളെ ഒഴിവാക്കി രചി
ക്കാന്‍ സാധ്യമല്ല. കഥയില്‍ അവതരിപ്പിക്കുന്ന സ്ഥലകാലങ്ങളുടെ പ്രത്യേക
തയെക്കുറിച്ച്‌ കെ.എം. തരകന്‍ ഇ്രകാരം അഭിപ്രായപ്പെടുന്നു. “സ്ഥലത്ത്‌

5
ഒരു സമുഹമുണ്ടാവും. മനുഷ്യന്‍ മറ്റ മനുഷ്യന്മാരുമായാണല്ലോ ഇടപെടുക.
കര്‍മ്മമണ്ഡലത്തില്ലെങ്കില്‍ ചിന്താമണ ഡലത്തിലോ മറ്റു മനുഷ്യര്‍ ഉണ്ടാവാതെ
വയ്യ. മനുഷ്യര്‍ ഭാഗികമോ പൂര്‍ണ്ണമോ ആയ സമൂഹം സ്യഷടിക്കുന്നു. അന്ദയോ
ന്യം ബന്ധപ്പെടുന്ന മനുഷ്ൃരുണ്ടെങ്കില്‍ സമുഹമാകും. സ്ഥലം കഥയുടെ ശരീ
രമാണെങ്കില്‍ കാലം കഥയുടെ ആത്മാവാണ്‌. കാലത്തിനു രണ്ടു മുഖങ്ങളു
ണ്ട. കഥയിലെ മനുഷ്യര്‍ ജീവിച്ച കാലഘടും. ഇത്‌ സ്ഥലത്തോട്‌ ഗാഡമായി
ബുന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഇത്‌ സ്ഥലത്തിന്റെ മറ്റൊരു മാനമെന്നതുപോലെ ഇത്‌
ഒരുമുഖം കഥാഗതിക്കാവശ്യമായ കാലമാണ്‌ മറ്റേ മുഖം ഒരു പ്രത്യേക കാല
ഘട്ടത്തില്‍ ഒരു പ്രത്യേകസ്ഥലത്ത്‌ ജീവിച്ച മനുഷ്യന്റെ അഥവാ മനുഷ്യരുടെ
ജീവിതം-അതാണ്‌ കഥ്‌്‌്‌

മനുഷ്യനും ഗ്രപഞ്ചവും തമ്മിലുളള ബന്ധത്തിന്റെ പഴക്കം നിശ്ചയി
ക്കാന്‍ കഴിയില്ല. വൃത്ൃസ്തമായ സ്ഥലകാലാനുഭവങ്ങളാണ്‌ ഓരോ ജനത
യിലും കാണുന്നത്‌. ്രകൃതി മനുഷ്യന്റെ സംസ്കൃതിയുടെ ഭാഗമാകുമ്പോള്‍
സ്ഥലകാലങ്ങളെക്കുറിച്ചുളള പുതിയ കാഴ്ചപ്പാടുകള്‍ രൂപപ്പെടുന്നു. സ്ഥല
കാലങ്ങള്‍ മനുഷ്യരെ സ്വാധീനിക്കുന്നുണ്ട്‌. എഴുത്തുകാരില്‍ അത്‌ അനുഭവ
ങ്ങളുടെ, ദര്‍ശനങ്ങളുടെ ഒരു പുതിയ ലോകം തുറക്കാനിടയാക്കുന്നു.

ആഖ്യാനത്തില്‍ സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ യാഥാര്‍ത്ഥ്യമാകണമെന്നില്ല. അത്‌
യുക്തി നിരപേക്ഷവുമല്ല. എഴുത്തുകാരന്‍ നിര്‍മ്മിക്കുന്ന ഭാവനാത്മകമായ
സ്ഥലപരിസരവും യഥാര്‍ത്ഥസ്ഥലവും തികച്ചും വൃത്ൃസ്തമാകാം. എന്നാല്‍
കൃതികളിലെ മനുഷ്യജീവിതം ഒരു സ്ഥലകാലപരിസരം സ്യഷ്ടിക്കുന്നു. അത്‌
ഓര്‍മ്മകളിലൂടെ ആഖ്യുനേത്തിലേക്ക്‌ കൊണ്ടുവരുന്ന രീതിയുമുണ്ട്‌. ആഖബ്യാ
നത്തിന്റെ വഴികള്‍ ഓരോ എഴുത്തുകാരനിലും വ്യത്യസ്തവുമാണ്‌. നോവ
ലിലെ സ്ഥലദാലങ്ങളെക്കുറിച്ചുളള ചര്‍ച്ചയില്‍ കെ.എം. തരകന്‍ സ്ഥലകാല
ങ്ങള്‍ നോവലിനെ സ്വാധിനിക്കുന്നതെങ്ങനെയെന്നും സൂചിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്‌.
“ഡധാമാറ്റിക നോവലില്‍ പ്ലോട്ടിനും ക്യാരക്ടറിനും തുല്യ സ്ഥാനം ലഭിക്കുന്നു.
സ്ഥലവിസ്തൃതിയും കാലവിസ്തൃതിയും അതിനാവശ്യമാണ്‌ താനും. ഏത്‌

36
ക്രിയക്കും കാലദൈര്‍ഘ്യം ആവശ്യമാണല്ലോ. ഒന്നും സംഭവിക്കാത്ത ലോക
ത്തില്‍ കാലം തന്നെ ഇല്ലെന്ന്‌ തോന്നിയെന്ന്‌ വരാം. എന്നാല്‍ എന്തെങ്കിലും
സംഭവിക്കണമെങ്കില്‍ കാലദൈര്‍ഘ്യം വധം) ആവശൃമാണ്‌. സംഭവം
ആരംഭിക്കുന്നു. വികസിക്കുന്നു. പുര്‍ണ്ണതയിലെത്തുന്നു. സംഭവത്തിന്റെ
ഉദയവികാസ പരിണാമങ്ങള്‍ക്ക്‌ കാലം അനിവാര്യമാണ്‌. കണ്ുടയ്ക്കണമെ
ങ്കില്‍, അടച്ചു തുറക്കണമെങ്കില്‍ കാലം ആവശ്യമാണ്‌. നോവലിലെ ക്രീയ
കാലം ആവശുപ്പെടുന്നു. അല്‍പമായോ അധികമായോ കാലത്തെ ഉള്‍ക്കൊ
ളളാതെ നോവല്‍ രചിക്കാനാവില്ല. *
16.4.1 സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ പഴന്തമിഴ്‌ പാട്ടുകളില്‍

മലയാളസാഹിതൃത്തിന്റെ തായ്‌ വേരുകള്‍ അന്വേഷിക്കുമ്പോള്‍ എത്തി
ച്ടരുന്നത്‌ പഴന്തമിഴ്‌ പാട്ടുകളിലാണ്‌. ഏത്‌ രാജ്യത്തിനും വാമൊഴിയായി
നിലനിന്നു പോന്ന വിശ്വാസങ്ങളും കഥകളും പാട്ടുകളും ഉണ്ടായിരിക്കും. കാലാ
ന്തരത്തില്‍ വാമൊഴിയായി നിലനിന്നുപോന്ന ഇത്തരം വാമൊഴി സാഹിത്യം
സമാഹരിക്കപ്പെടുകയും അവ അക്കാലഘട്ടത്തിന്റെ സാംസ്കാരികമായ ഈടു
വെയ്പ്പുകളായി മാറുകയും ചെയ്യുന്നു. കേരളവും തമിഴ്നാടും ഒന്നായി കിട
ന്നിരുന്ന ഭുഭാഗമാണ്‌ പ്രാചീനതമിഴകം എന്നറിയപ്പെട്ടിരുന്നത്‌. അവിടെ രൂപം
കൊണ്ട പഴന്തമിഴ്‌ പാട്ടുകളില്‍ സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ക്ക്‌ പ്രമുഖമായ സ്ഥാനം നല്‍കി
യിരുന്നു. സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ കൃത്യമായി അടയാളപ്പെടുത്തിയ ഈ കൃതികളില്‍
ഭൂമിശാസ്ശ്രപരമായി മാത്രമല്ല മനുഷ്യവികാരങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെടു സ്ഥല
കാല വ്യതിയാനങ്ങളും ഈ പാട്ടുകളില്‍ കടന്നുവരുന്നു.

പ്രാചീന തമിഴകത്തിന്റെ വാമൊഴി വഴക്കങ്ങളായ പഴന്തമിഴ്‌ പാട്ടുകള്‍
സംഘസാഹിത്യം എന്നറിയപ്പെടുന്നു. ഇവയില്‍ പരാമര്‍ശിക്കപ്പെട്ടിട്ടുളള തിണ
ക്കള്‍ ഭൂമിശാന്ത്രാധിഷഠിതമായ സാമൂഹികജീവിതത്തെയാണ്‌ പ്രതിനിധാനം
ചെയ്യുന്നത്‌. ഒരു ദേശത്തിന്റെ സംസ്കാരവും, അവിടുത്തെ ജീവിതവും അവി
ടത്തെ പ്രകൃതിയുമായും കാലവുമായും ബന്ധപ്പെട്ടു നില്‍ക്കുന്ന മനുഷ്യരുടെ
കൂട്ടായ്മയില്‍ നിന്ന്‌ രൂപം കൊണ്ടതാണ്‌. ഇവയില്‍ പരാമര്‍ശിക്കപ്പെട്ടിട്ടുളള

37
തീണകള്‍ ഭുമിശാസ്ത്രാധിഷ്ഠിതമായ സാമുഹികജീവിതത്തെയാണ്‌ പ്രതി
നിധാനം ചെയ്യുന്നത്‌.

“കവ്യേത്തില്‍ ആവിഷ്കരിക്കപ്പെടുന്ന അനുഭവങ്ങള്‍ക്കും സംഭവ
ങ്ങള്‍ക്കും ആധാരവും പതശ്ചാത്തലവുമായ പ്രകൃതി രംഗങ്ങളുടെ അടിസ്ഥാന
ത്തിലാണ്‌ അകത്തിണകളും പുറത്തിണകളും ഏഴ്‌ വിതം വിഭജിച്ചിട്ടുള്ളത്‌.
ഓരോ തിണയ്ക്കും പ്രത്യേകം ്രസക്തമാകുന്ന കാലാവസ്ഥകളും ചുണ്ടി
ക്കാണിക്കപെട്ടിട്ടുണ്ട. കാലസൂചനയില്‍ വര്‍ഷ വിഭാഗങ്ങളായ ജുതുക്കളും
ദിവസ വിഭാഗങ്ങളായ യാമങ്ങളും ഉള്‍ക്കൊളളിച്ചിരിക്കുന്നു. ഒരു ചെടിയുടെയോ
മരത്തിന്റെയോ വേരാണ്‌ ഓരോ തിണയെയും സൂചിപ്പിക്കാനുള്ള ചുരുക്കെഴു
ത്തായി സ്വികരിച്ചിട്ുള്ളത്‌. സ്ഥലകാലാവേസ്ഥകളുടെ ഒരു സംയുക്തമാണ്‌
ഓരോ തിണയും. തൊല്‍ക്കാപ്പിയരുടെ കാലത്തെ തെക്കേ ഇന്ത്യന്‍ ഭുപ്രകൃതി
ആധാരമാക്കിയാണ്‌ ഏഴ്‌ തിണകളും ഏഴ്‌ പുറത്തിണകളും നിര്‍ദ്ദേശിക്കപ്പെട്ടി
ടുളളത്‌.

ഓരോ തിണയിലും മുതൽ, കരു, ഉരി എന്നിങ്ങനെ മുന്ന്‌ വസ്തുതകളു
ണ്ട. മുതല്‍ പൊരുള്‍ സ്ഥലകാലങ്ങളെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ഭൃപക്യൃതിയുമായി
ബന്ധപ്പെട്ട കാര്യങ്ങള്‍ ഇതില്‍ വര്‍ണ്ണിക്കുന്നു. മനുഷ്യന്‍, ദൈവം, കൃഷി,
പക്ഷി, മൃഗം, മരം, പുവ്‌, തൊഴില്‍, രാഗം എന്നിവയൊക്കെ കരുപ്പൊരുള്‍
എന്നതില്‍ ഉള്‍പ്പെടുന്നു. ഓരോ തിണയ്ക്കുമുളള വൈകാരികഭാവങ്ങളെയാണ്‌
ഉരിപ്പൊരുളില്‍ കാണുന്നത്‌. സംഘംകൃതികളെ അകം,പൂറം എന്നിങ്ങനെ
വിഭജിച്ചിരിക്കുന്നു. വൈകാര്കനിമിഷങ്ങളും മനുഷ്ൃജിവിതവും കാലദേശ
ങ്ങളൂമെല്ലാം ്രകൃതിയോട ഇണങ്ങിയ രീതിയിലാണ്‌ സംഘകൃതികളില്‍ ആവി
ഷ്കരിക്കപ്പെട്ടിരിയ്ക്കുന്നത്‌.

നൂറ്റാണ്ടുകള്‍ക്കു മുമ്പു രചിക്കപ്പെട്ട പഴന്തമിഴ്പ്പാട്ടുകളില്‍ ഭൂപ്രകൃതി
യെക്കുറിച്ചു മാത്രമല്ല ടൃതുക്കളെക്കുറിച്ചുളള വര്‍ണ്ണനകളിലൂടെ കാലത്െക്കു
റിച്ചുമുളള സൂചനകള്‍ ലഭിക്കുന്നു. ഭൂപ്രകൃതി മനുഷ്യരുടെ സ്വഭാവത്തെ രൂപ
പ്െടുത്തുന്നതിന്‌ ഉദാഹരണമാണ്‌ വരണ്ട പ്രദേശമായ പാലൈ നിലത്തി

38
ലുളളവര്‍ എയ്നറും മറവരും കുളളരുമാണെന്ന സുചനയിലൂടെ ലഭിക്കുന്ന
ത്‌.ഇതില്‍ നിന്നെല്ലാം സ്ഥലവും കാലവും ചേര്‍ന്നിണങ്ങിയ ജീവിത പരിസരം
സുവ്യക്തമാണ്‌. കാലതെെക്കുറിച്ചുളള മനുഷ്യന്റെ തിരിച്ചറിവുകളില്‍ അനുഭ
വസ്ഥലവും കൂട്ടിയിണക്കപ്പെട്ടിരുന്നു.

“രണ്ടായിരത്തോളം കൊല്ലങ്ങള്‍ക്ക്‌ മുമ്പ്‌ തെക്കന്‍ദ്രാവിഡ ജനതയുടെ
ലാവണ്യാവബോധത്തിന്റെ ആവിഷകാരം നാം കാണുന്നത്‌ പൊരുളതികാരം
എന്ന ഗ്രന്ഥത്തിലാണ്‌. മുതല്‍പ്പൊരുളായി പൊരുളതികാരം ചുണ്ടിക്കാണി
ക്കുന്നത്‌ സ്ഥലകാലങ്ങളെയാണ്‌ സ്ഥലകാലബന്ധമില്ലാതെ സാഹിത്യകൃതി
ഉണ്ടാവുകയില്ല. അതിനാല്‍ സ്ഥലകാലങ്ങളോടു ബുന്ധിപ്പിക്കാതെ സാഹിത്യ
രചനയും സാഹിത്യാന്വാദനവും പൂര്‍ണ്ണമാവില്ല. തിണകളില്‍ കരുപ്പൊരുളും
ഉരിപ്പൊരുളും രൂപം കൊളളുന്നത്‌ തന്നെ മുതല്‍പ്പൊരുളിനെ അടിസ്ഥാനമാ
ക്കിയാണ്‌. സ്ഥലകാലങ്ങളെക്കൊണ്ട്‌ തൊല്‍ക്കാപ്പിയര്‍ വിവക്ഷിക്കുന്നത്‌
ഏറ്റവും വിശാലമായ അര്‍ത്ഥത്തിലുളള ഭുമിശാസ്ത്രവസ്തുതകളാണ്‌. കാല
മെന്നാല്‍ കര്‍ത്താവിന്റെയും കൃതിയുടെയും കഥാപാത്രങ്ങളുടെയും വായന
ക്കാരന്റെയും ബാഹ്യവും ആന്തരവുമായ അനുഭവങ്ങള്‍ക്കു സാക്ഷ്യം വഹി
ക്കുന്ന കാലഘടും കുടിയാണ്‌. ദേശസങ്കല്പത്തില്‍ പുതിയ ്രകൃതി മേഖല
കള്‍ വരുന്നതുപോലെ അവയ്ക്കനുസരിച്ചുളള കാലവും പൊരുളുകളും മാറി
ക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.?”*

സംഘസാഹിതൃത്തിനു ശേഷമുളള കാലഘട്ടത്തിലെ സാഹിത്ൃപരിശ്ര
മങ്ങാളക്കുറിച്ച്‌ വ്ൃക്തമായ തെളിവുകളില്ല. പിന്നീട്‌ ലഭിക്കുന്ന കൃതി രാമചരി
തമാണ്‌. രാമായണത്തിലെ യുദ്ധകാണ്ഡമാണ്‌ രാമചരിതത്തില്‍ ആവിഷ്ക
രിച്ചിട്ടുളളത്‌. കണ്ണശ്ൂരാമായണം, തിരുനിഴല്‍മാല, രാമകഥാപ്പാട്ട എന്നിവയില്‍
കണ്ണശൂരാമയണത്തിലും രാമകഥാപ്പാട്ടിലും രാമകഥ തന്നെ പ്രമേയം. തിരുനി
ഴല്‍ മാലയില്‍ കൃഷ്ണന്‍ മലയര്‍ നല്‍കുന്ന ബലിയാണ്‌ മുഖ്യ്രമേയമായി
കടന്നുവന്നത്‌. ദേശകാലങ്ങളെക്കാള്‍ അക്കാലത്തെ സാഹിത്യസരണിയെ പിന്തു
ടരുന്നവയായിരുന്നു മേല്‍ പറഞ്ഞ രചേനകളെല്ലാം. ദേശവും അങ്ങാടികളും

39
ഭൂപ്രദേശങ്ങളും രാജാക്കന്മാരുടെ കാലവും സാധാരണജനങ്ങളുടെ ജീവിതാ
വസ്ഥയില്‍ സംഭവിച്ച മാറ്റങ്ങളും കടന്നുവരുന്നത്‌ മണി്രവാളക്യൃതികളിലു
ടെയാണ്‌. ഒരു കാലഘട്ടത്തിന്റെ സാമൂഹിക സാംസ്കാരിക രാഷ്ട്രീയാവ
സ്ഥകളിലേക്ക്‌ വെളിച്ചം വീശുന്നതോടൊപ്പം ആ കാലഘട്ടത്തിലെ ദേശ
സംസ്കൃതിയെയും ഈ കൃതികളില്‍ നിന്ന്‌ കണ്ടെടുക്കാന്‍ കഴിയും.
1.6.4.2 സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ പാചിന മണിപ്രവാളക്ൃതികളില്‍

ദേശം എന്നത്‌ സാമാന്യമായി സ്ഥലം കൂടിയാണ്‌. എഴുത്തുകാര്‍ കൃതി
യില്‍ സുഷടിക്കുന്ന സ്ഥലപരിസരം കാലവുമായി കൂട്ടിയിണക്കപ്പെട്ടിരിക്കു
ന്നു. നമ്മുടെ സ്ഥലവര്‍ണ്ണനകള്‍ക്ക്‌ അച്ചിചരിതങ്ങളോളം പഴക്കമുണ്ട്‌. അതിലെ
ദദേശവണ്ണേനകള്‍ക്ക്‌ ദേശക്കാലത്തെ അടയാളപ്പെടുത്താന്‍ കഴിഞ്ഞതിനാല്‍
തന്നെ ചരിത്രര്രധാന്യം ഉണ്ട്‌. ഉണ്ണിയച്ചി ചരിത്രത്തിലെ നായിക തന്നെ സ്ഥല
നാമത്തോട കുടിയാണ്‌ അറിയപ്പെട്ടിരുന്നത്‌. തിരുമരുതുര്‍ ഉഞ്ണിയച്ചി. തിരുമ
രുതൂര്‍ ദേശത്തെക്കുറിച്ചു അത്‌ രാക്ഷസന്മാരുടെ ലങ്കയെക്കാളും നാഗന്മാരുടെ
ഭോവതത്തെക്കാള്‍ മികച്ചതാണെന്ന്‌ പറയുന്നു. ഇപ്രകാരം സ്ഥലസുചനകള്‍
മ്രത്മല്ല അക്കാലത്തുണ്ടായിരുന്ന ബുദ്ധമതത്െക്കുറിച്ചും വർണ്ണവ്യവസ്ഥ
യെക്കുറിച്ചുമുളള സൂചനകള്‍കൊണ്ട്‌ കാലഘട്ടത്തെയും അടയാളപ്പെടുത്തി
യിരിക്കുന്നു.

ഉണ്ണിച്ചിരുതേവി ചരിതത്തിലെ കഥ്‌ നടക്കുന്ന സ്ഥലം ചോകിരം ഗ്രാമ
മാണ്‌. പണ്ഡിതന്മാരും സ്ത്രീലബടന്മാരുമടങ്ങിയ സദ ഗ്രാമങ്ങളില്‍ ഏറ്റവും
ശ്രേഷ്ഠതയുള്ള ്രാഹ്മണന്മാര്‍ താമസിച്ചിരുന്ന സ്ഥലമാണ്‌ ചോകീരം ഗ്രാമം.
ആഴ്വാഞ്ചേരി തന്വ്ാക്കള്‍, ചൊവുരം, പന്നിയൂര്‍ ഗ്രാമങ്ങള്‍, ചൊയവുര-പന്നി
യൂര്‍ ഗ്രാമക്കാരുടെ ശ്രതുത, ആര്യാഗമനത്തിന്‌ ശേഷം ബ്രാഹ്മണര്‍ക്ക്‌ ലഭിച്ച
ഉന്നതപദവി, കായികവും കാര്‍ഷികവുമായ തൊഴിലുകള്‍ ചെയ്യുന്നവര്‍ക്ക്‌
അനാദരവ്‌ എന്നിവ സ്ഥലകാലപരമായ മാറ്റങ്ങളായി ഉണ്ണിച്ചിരുതേവി ചരിത
ത്തില്‍ നിന്ന്‌ കണ്ടെടുക്കാന്‍ സാധിക്കും. ഉണ്ണിച്ചിരുതേവി ചരിതത്തിലെ ഏറ്റവും
പ്രധാനപ്പെട്ട മാറ്റം ആ കാലഘട്ടത്തില്‍ “സ്ഥലനാമങ്ങളായോ, ഗോത്രസമൂ

40
ഹങ്ങളായോ ഉപയോഗിച്ചിരുന്ന കൂട്ടങ്ങളുടെ പ്രതിനിധാന നാമങ്ങള്‍ക്ക്‌ ജാതി
മാനം നല്‍കുകയും സ്ഥലങ്ങളുടെ പിടിചെടുക്കലും ഗോ്രസമൂഹങ്ങള്‍ക്കു
മേല്‍ നടത്തിയ കുടന്നാര്രമണങ്ങളില്‍ നിന്നും രൂപം കൊണ്ടു ഭിന്നിപ്പുകള്‍
സ്ഥല/സമുഹ ശ്രതൂതാ നാമങ്ങളായി വിളിക്കപ്പെടുകയും അത്‌ പിന്നീട ജാതി
നാമങ്ങളാക്കി സം(കമപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ട്‌ ശ്തരുതയെ കൂടുതല്‍ മ്ലേചുപ്പെടുത്തു
കയും തരംതാഴ്ത്തുകയുമായിരുന്നു. ” പ്രാദേശികമായ, ജാതിപരമായ ഭിന്നി
പുകള്‍ ആരംഭിക്കുന്നതിന്റെ, കാലപരമായി സംഭവിച്ചു ഈ മാറ്റത്തെ ഉണ്ണിച്ചി
രുതേവ്‌ ചത്തത്തില്‍ വ്രതിപാദിച്ചിരിക്കുന്ന?;.

14ഹാം നൂറ്റാണ്ടില്‍ രചിക്കപ്പെട്ടു എന്നു കരുതുന്ന ഉണ്ണിയാടി ചരിതത്തില്‍
വലിയങ്ങാടി, തലപ്പിള്ളി, ഓടനാട്‌ എന്നീ സ്ഥലങ്ങളെ കുറിച്ചു പ്രതിപാദി
യ്ക്കുന്നുണ്ട. പഴയകാലത്തെ കച്ചവടസമുഹങ്ങളും ശുഗരരരിലെ ചില വിഭാഗ
ങ്ങളും പുലയരും പറയരും കുറവരുമെല്ലാം കച്ചവടവ്ൃത്തിയിലേക്ക്‌ തിരിഞ്ഞ
തായി വലിയങ്ങാടി വര്‍ണ്ണനയില്‍ ബോധ്യമാവുന്നു. വാരം, പാടും, കാണം
മുതലായ നികുതികളെക്കുറിച്ചു സൂചനയുണ്ട്‌. മാത്രമല്ല ബ്രാഹ്മണരാല്‍ നയി
ക്കപ്പെട്ട രാജാക്കന്മാരുടെ അധികാരവ്യവസ്ഥ ഉണ്ണിയാടി ചരിതത്തില്‍ കാണാന്‍
സാധിക്കും.

ഉണ്ണുനിലിസന്ദേശത്തില്‍ നായികയുടെ അരികിലെത്താന്‍ ആദിത്യ
വര്‍മ്മയ്ക്ക്‌ മാര്‍ഗ്ഗം പറഞ്ഞുകൊടുക്കുമ്പോഴാണ്‌ കേരളത്തിലെ (പസിദ്ധമായ
പല സ്ഥലങ്ങളെക്കുറിച്ച്‌ പരാമര്‍ശിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്‌. ““അടിമത്തൊഴില്‍ക്കു
ടുങ്ങള്‍, പ്രാദേശികപോരുകളും യുദ്ധങ്ങളും, ജാതിവ്യവസ്ഥയുടെ കാര്‍ക്കശ്യ
രൂപത്തിലുളള ഉറഞ്ഞുപോയ സമൂഹം, ജഡങ്ങളെയും മനുഷ്യരക്തത്തെയും
ആഗ്രഹിക്കുന്ന ത്രൈവര്‍ണ്ണിക ദൈവങ്ങള്‍ തുടങ്ങി നിരവധി അതി സങ്കീര്‍ണ്ണ
തകളുടെ കാലഘട്ടത്തെ അടയാളപ്പെടുത്തുന്നുണ്ട്‌ ഈ കൃതി.”
1.6.4.3 സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ പ്രാചീന കവിശ്രയത്തില്‍

കൃഷ്ണഗാഥയിലെത്തുമ്പോള്‍ ഇതിഹാസത്തിലെ സ്ഥലകാലങ്ങള്‍
പുനഃസ്യഷടിക്കപ്പെടുന്നു. കൃഷ്ണഗാഥയിലെ അമ്പാടിയും വ്യന്ദാവനവും മധു

41
രയും ദ്വാരകയുമെല്ലാം സ്ഥലപരിസരങ്ങളായി കൃഷ്ണഗാഥയിലും കടന്നുവ
രുന്നു. “സ്ഥലത്തിന്റെ സാധാരണതയ്ക്കുമേല്‍ അധികാരത്തിന്‍െറ നിയന്ത്ര
ണം വരുന്നതും അങ്ങനെ ചരി(്രവത്കരിക്കപ്പെടുന്നതുമാണ കൃഷ്ണഗാഥ
യിലെ സ്ഥലികതയുടെ ഭനതികദിശ.” കൃഷ്ണഗാഥയില്‍ തനിമയാര്‍ന്ന
ഭാഷയും ലാളിതൃവും കവിതാഗതിയില്‍ കൊണ്ടുവന്നു എന്നതാണ്‌ ചെറു
ശേരി കവിതയുടെ കാലപരമായ സവിശേഷത.

എഴുത്തച്ഛന്റെ കവിതകളിലെ സ്ഥലപരികല്പന ആത്മീയതയുടെതാ
ണ്‌. ഭനതികമായ സ്ഥലസങ്കല്‍പത്തെക്കാള്‍ അതിഭനതികമായ സ്ഥലത്തെ
വിഭാവനം ചെയ്തുകൊണ്ട്‌ ആധ്യാത്മികമായ ഭാവനലോകത്തെയാണ്‌ എഴു
ത്തച്ഛന്‍ സൃഷ്ടിച്ചത്‌. “എഴുത്തച്ഛന്റെ കവിതയിലൂടെ കടന്നുപോകുമ്പോള്‍
വിഷയത്തിന്റെ ്രത്യേകതകൊണ്ട്‌ ഒരുപുരാവ്യത്തകാലത്തിലുടെയാണ്‌ ജീവി
ക്കുന്ന കാലമായതിനാല്‍ ഇത്തരം കാലത്തെ മമെല്‍വിലി അവിശ്വസനീയമായ
ഭൂതകാലം (Time അതതംന്ക! ) എന്നാണു വിശേഷിപ്പിക്കുന്നത്‌. ഈ അവി
ശാസനീയമായ ഭുതകാലത്തിലെ സംഭവങ്ങളെ കണ്‍മുമ്പിലെന്ന പോലെ
കാണിച്ചു തന്നുകൊണ്ട്‌ അതിനെ നിതൃമായ വര്‍ത്തമാനകാലമായും അതോ
ടൊപ്പം കവിതയിലുടനീളം ഭഗവദ്കഥകളുടെ ദിവ്യാനേന്ദം സൃഷ്ടിച്ചുകൊണ്ട്‌
അതിനെ നിത്യമായ ഭൂതകാലമായും മാറ്റുകയാണ്‌ എഴുത്തച്ഛന്‍ ചെയ്തത്‌.

നമ്പ്യാരിലെത്തുമ്പോള്‍ സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ രേഖീയതയില്‍ നിന്ന്‌ മാറി
സഞ്ചരിക്കുന്നു. ഇതിഹാസകഥാപാത്രങ്ങളെ കേരളീയമായ സ്ഥലപരിസരത്തി
ലേക്ക്‌ കൊണ്ടുവന്നുകൊണ്ട്‌ കവിതയ്ക്ക്‌ സാമൂുഹികമയേ ഒരു തലം കൈവ
ന്നിരിക്കുന്നു. “” ദേവന്മാരെയും പുരാണകഥാപാത്രങ്ങളെയും സമകാലീകത
യുടെ ഹൃദ്യമായ കളങ്കത്തിലേയ്ക്ക്‌ കൂട്ടിക്കൊണ്ടു വരുകവഴി പുരാണകഥക
ളിലെ കാലത്തെയും സമകാലിക ചരിത്രകാലത്തെയും പരസ്പരം കലര്‍ത്തു
കയാണ്‌ നന്പ്യാർ ചെയ്തത്‌. മനുഷ്യവര്‍ഷവും ദേവവര്‍ഷവും കൂടിക്കലരു
മ്വോള്‍ ഒരു ദേവവര്‍ഷേം അനേകം മനുഷുവര്‍ഷങ്ങള്‍ ചേന്നേതാണെന്ന കാല
ഗണന കീഴ്മേല്‍ മറിയുന്നു. ദേവവര്‍ഷഡവും മനുഷ്യവര്‍ഷവും ഒരേ ്രവാഹ

42
പാതയില്‍ ഏന്നവണ്ണം ചലിക്കുന്ന അനുഭവം ഉണ്ടാകുന്നു. വായനയുടെ സര്‍ഗ്ഗാ
തമകമയേ വേള കലരുമ്പോള്‍ ഒരു ദേവവര്‍ഷം അനേകം മനുഷ്യവര്‍ഷങ്ങള്‍
ചേര്‍ന്നതാണെന്ന കാലഗണന കീഴ്മേല്‍ മറിയുന്നു. ദേവവര്‍ഷവും മനുഷ്യ
വര്‍ഷവും ഒരേ ്രവാഹപാതയില്‍ എന്നവണ്ണം ചലിക്കുന്ന അനുഭവം ഉണ്ടാ
കുന്നു. വായനയുടെ സര്‍ശഴ്ലാത്മകമായ വേളയില്‍ രണ്ടിന്റെയും ഏകകാലിക്‌
മായ നിലനില്‍പ്പ്‌ സ്പര്‍ശിച്ചറിയുന്ന നല്ല വായനക്കാരന്‍ ഒരേഘട്ടത്തില്‍ രണ്ടു
കാലങ്ങളില്‍ ജീവിക്കുന്നു. ഈ സങ്കീര്‍ണ്ണമായ കാലദര്‍ശനം അവതരിപ്പിക്കാ
നുളള ഉപാധിയായിരുന്നു നനമ്പ്യാര്‍ക്കു പുരാണങ്ങളും സമകാലിക ജീവി
തവും പഞ്ചേന്ദ്രോപഖ്യാനത്തില്‍ കാലനില്ലാത്ത കാലത്തെ സ്ൃഷ്ടിച്ചതിലൂടെ
നമ്പ്യാരുടെ കാലദര്‍ശനമാണ്‌ വൃക്തമാവുന്നത്‌. ഇപ്രകാരം കാലത്തിന്റെ ദാര്‍ശ
നികതലം നമ്പ്യാര്‍ കൃതികളില്‍ കടന്നുവരുന്നു. സ്ഥലകാലങ്ങളുടെ സമ്മിരശ
മായ ഇഴച്ചേരല്‍ നന്പ്യാര്‍കവിതയുടെ സവിശേഷതയാണ്‌. നോവലിന്റെയും
ചെറുകഥയുടെയും പൂര്‍വ കാലഘട്ടത്തിലെ സാഹിത്യ രൂപം എന്ന
നിലയിലാണ്‌ കവിതാസംസ്കാരത്തെ അടയാളപ്പെടുത്തിയത്‌
1.6.4.4 സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ - നോവലിലും ചെറുകഥയിലും

നവോത്ഥാനകാലത്തിന്റെ സാഹിതൃരൂപങ്ങളായ ചെറുകഥയിലും
നോവലിലും സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ സവിശേഷമായൊരു ആഖ്യാന ഘടകമായി
പ്രതൃക്ഷപ്പെടുന്നു. ആദ്യകഥയായി പരിഗണിക്കപ്പെടുന്ന വാസനാവികൃതി
മുതലുളള കൃതികളില്‍ കാലം,ദേശം എന്നിവ അടയാളപ്പെടുത്തിയിട്ുുണ്ട്‌.
കഥാഗതിയില്‍ സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ ഭാവനാസൃഷ്ടിയായി ഇടപ്പെടലുകള്‍
നടത്തുന്നു. കഥ പറയാന്‍ ഒരു ദേശവും കാലവും എന്നതിനപ്പുറം സ്ഥലകാല
ങ്ങള്‍ക്ക്‌ പ്രത്യേകമായ സ്ഥാനമൊന്നും കാണാന്‍ സാഗധിക്കുകയില്ല. നോവലി
ലാകേടടു ആദ്ൃകാലനോവലുകളില്‍ സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ പശ്ചാത്തല വിവരണങ്ങള്‍
മാത്മായി ഒതുങ്ങുന്നു.

പുരോഗമനകാലഘട്ടത്തില്‍ കഥയില്‍ ദേശമെന്ന സ്ഥലപരിസരത്തിന്‌
പാധാന്യൃം കടന്നുവരുന്നു. ്രതൃയശാസ് തത്തിന്‌ അനുകൂലമായ

43
ദദേശകാലങ്ങള്‍ സ്ധൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ട കാലഘട്ടമായിരുന്നു. എന്നാല്‍ ആ
കാലഘട്ടത്തിലെ കൃതികള്‍ പഠനേവിധേയമാകുമ്വപോള്‍ അവയ്ക്ക്‌ സവി
ശേഷമായ സാമൂഹികവും ചരിത്രപരവുമായ പ്രാധാന്യമുണ്ട്‌. നോവലിലും
കഥയിലും ര്രതിബദ്ധതയ്ക്ക്‌ പ്രധാന്യം കൊടുത്തുകൊണ്ടുളള ആഖ്യാന
രീതിയാണ്‌ സ്വീകരിച്ചിതിക്കുന്നത്‌.

ആധുനികതയില്‍ എത്തുമ്പോള്‍ വ്യക്തിയുടെ സ്വത്വപരമായ അനുഭ
വങ്ങളും നഗര സംസ്കാരവും എല്‍പിച്ച സംഘര്‍ഷം കഥയിലെ പവ്രമേയതല
ത്തെ രൂപപ്പെടുത്തി. അസ്തിത്ചചിന്ത, മൃത്യുബോധം, പലായനാത്മകുത എന്നിവ
ദാര്‍ശനിക പരിസരത്തെ സ്യഷടിച്ചു. ഉത്തരാശാനികതയില്‍ എത്തുമ്പോള്‍
വിഷയവൈചിത്രം കഥകളില്‍ കാണാന്‍ സാധിയ്ക്കും. കാലപരമായി
ആധുനികര്‍ക്കൊപ്പം നില്‍ക്കുന്ന എന്‍.എസ്‌. മാധവന്റെ കഥകളില്‍
കാലദേശങ്ങളെ അടയാളപ്പെടുത്തുന്നതില്‍ തികച്ചും വേറിട്ട നില്‍ക്കുന്ന
പ്രികല്‍പനങ്ങളാണ്‌ ഉപയോഗിച്ചിട്ടുളളത്‌. സമകാലികരില്‍ നിന്ന്‌
വ്യത്യസ്തമായി കഥയെ ചരിത്രത്തോടും രാഷ്ര്രീയത്തോടും ബന്ധിപ്പിച്ചു
കൊണ്ട്‌ കാലദേശങ്ങളില്‍ നിലനില്‍ക്കുന്ന ധാരണകളെ സുക്ഷമമായി
അവലോകനം ചെയ്തുകൊണ്ട്‌ കഥയുടെ ഉടും പാവുമാക്കി മാറ്റുകയാണ്‌
എന്‍.എസ്‌. മാധവന്‍ തന്റെ കഥകളിലൂടെ ചെയ്യുന്നത്‌.

ച്റുകഥകളിലെന്നപ്പോലെ സ്ഥലകാലത്തിന്റെ നൈരന്തര്യവും
വിച്ഛേദനവും നോവല്‍ ചരിശ്രത്തിലും കഴിയും. ഇന്ദുലേഖയില്‍ നിന്ന്‌
ഖസാക്കിലേക്കെത്തുമ്പോള്‍ സ്ഥലകാലങ്ങളെ ഉപയോഗട്പെടുത്തുന്നതില്‍
സ്ഥലകാലങ്ങളുടെ ഒരു ദിശാവ്യൃതിയാനം നടക്കുന്നുണ്ട്‌. തസ്റാക്ക്‌ ഖസാക്ക്‌
ആകുന്നതിലുടെ അത്‌ വ്യക്തമാണ്‌. പുര്‍ണ്ണമായും സ്ഥലകാലബദ്ധമായ
കൃതിയാണ്‌ ഖസാക്ക്‌. ആനന്ദിന്റെ ഗോവര്‍ധന്റെ യാത്രകള്‍, കോവിലന്റെ
തഴുകാം, എന്‍. പ്രഭാകരന്റെ ത്യ്യര്‍ രേഖകശള്‍്‌ വരെയുളള നോവലുകളില്‍ സ്ഥല
കാലങ്ങള്‍ ആഖ്യാന തന്ത്രമായി കടന്നുവരുന്നുണ്ട്‌. സ്ഥലകാലങ്ങളുടെ ആവി
ഷ്കാരത്തിലുടെ രാഷ്ട്രിയ സാമൂഹിക ചരിത്രപരമായ നിരവധി ്രശനങ്ങളെ

44
മുഖ്യധാരയിലേക്ക്‌ കൊണ്ടുവരാന്‍ എഴുത്തുകാര്‍ ശ്രമിക്കുന്നു. എന്‍.എസ്‌. മാധ
വന്റെ ഏക നോവലായ ലന്തൻബത്തേരിയിലെ ലുത്തിനിയകള്‍ മുന്നോട്ടുവെ
യ്ക്കുന്ന സ്ഥലകാല സമന്ധുകള്‍ തികച്ചും വ്യത്യസ്തമാണ്‌. സ്ഥലകാലങ്ങള്‍
ചരിത്രപരം, ദാര്‍ശനികം, സാമൂഹികം, രാഷ്ട്രീയം എന്നി വ്യത്യസ്ത മാനങ്ങ
ളിലൂടെ ആവിഷകരിച്ചിരിയ്ക്കുന്നു. സ്ഥലകാല സാന്നിധൃത്തിന്റെ ഉള്ളടരുക
ളാല്‍ അര്‍ത്ഥഭേദങ്ങളും വൃതിയാനങ്ങളും സ്ഥാപിക്കപപെടുന്ന അപൂര്‍വ്വുതയാണ്‌
നോവലില്‍ ദര്‍ശിക്കാന്‍ കഴിയുന്നത്‌
7 സഥലകാലങ്ങളും ആഖ്യാനശാസ്രതവ്യം

കഥയുടെ ചരി്രം ആഖ്യാനത്തിലൂടെയാണ്‌ തുടങ്ങുന്നത്‌. മനുഷ്യന്റെ
ആദിമകാലം പ്രകൃതിയുമായുള്ള സമ്പര്‍ക്കത്തിന്റൈതാണ്‌. മനുഷ്യന്‍ നേരിടു
വെല്ലുവിളികളെ മറ്റുളളവര്‍ക്കു മുന്നില്‍ അവതരിപ്പിക്കുന്നതു മുതല്‍ ആഖ്യാനം
ആരംഭിക്കുന്നു. മനുഷ്യന്‍ തന്റെ അനുഭവങ്ങളെയും ഭാവനകളെയും കോര്‍ത്തി
ണക്കി കൊണ്ട്‌ പറയാന്‍ തുടങ്ങുമ്പോള്‍ ആഖ്യാനം ഒരു സര്‍ഗ്രര്രകിയയായി
മാറുന്നു. അത്‌ മനുഷ്യൃജിവിതവുമായി അഭേദ്യമായി ബന്ധപ്പെട്ടു നില്‍ക്കുന്നു.
കാലദേശങ്ങള്‍, ലിംഗം, വക്താവ്‌ എന്നിവയ്ക്കനുസരിച്ചു ആഖ്യാനത്തിന്‌ വ്യ
തുാസമുണ്ടായിരിക്കും.

ആഖ്യാനം കടന്നുവരുന്നത്‌ വാമൊഴി, വരമൊഴി എന്നിവയെ അടിസ്ഥാ
നമാക്കിയാണ്‌. ആശയവിനിമയത്തിനുളള ഭാഷ എന്ന മാധ്യമത്തെ സവിശേ
ഷമായി സര്‍ഗ്ഗാത്മകമായി അവതരിപ്പിക്കുകയാണ്‌ ആഖ്യാനത്തില്‍ ചെയ്യുന്നത്‌.
ഒരാശയത്തെ, സംഭവത്തെ എന്തിനെയും ആഖ്യാനം ചെയ്യുമ്പോള്‍ വക്താ
വിന്റെ മാനസികവ്യാപാരങ്ങള്‍ക്ക്‌ അതില്‍ നിര്‍ണ്ണായകസ്ഥാനമുണ്ട്‌. അതു
കൊ്‌ തന്നെ ആഖ്യാനഭാഷ (Narrative Language) agaijomeoduens
(Narrative Parole) എന്നിവ ്രസക്തമാകുന്നു. ആഖ്യാനത്തിന്‌ പ്രാധാ
നൃമുണ്ടാകുന്നത്‌ അത്‌ സമൂഹത്തിന്‌ മുന്നില്‍ അവതരിപ്പിക്കുപ്പെടുമ്പോള്‍ മാത്ര
മാണ്‌. സാമൂഹികസാഹചര്യങ്ങളാണ്‌ ആഖ്യാനത്തെ സാര്‍ത്ഥകമാകുന്നത്‌.

43
അതുകൊണ്ടുതന്നെ ആഖ്യാനത്തിന്‌ രണ്ട്‌ തലങ്ങളുണ്ട്‌. അത്‌ വ്യക്ത്യാധി
ഷ്ഠിതവും സമുഹാധിഷ്ഠിതവുമാകുന്നു.

“നത്ഗാര്‍ത്ഥമോ സമ്കല്പികമോ ആയ ഭുതകാലസ്മരണകള്‍ ഭാഷയി
ലുടെ ആവിഷ്കരിക്കുമ്പോള്‍ അത്‌ ആഖ്യാനമായി മാറുന്നു

സംസ്കാരത്തിന്റെ വിവിധതലങ്ങള്‍ ആഖ്യാനവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടു
നില്‍ക്കുന്നു. മനുഷ്യന്റെ സഹജാവബോധത്തിന്റെ നിദര്‍ശനമാണ്‌ ആഖ്യാനം.
ഒരോ ആഖ്യാനവും സാമൂുഹികാവബോധത്തില്‍ നിന്ന്‌ ഉടലെടുക്കുന്നു. അതു
കൊണ്ടുതന്നെ ആഖ്യാനത്തിന്റെ മേഖല അതിവിപുലമാണ്‌. ഇതിഹാസം,
ഐതിഹ്യം, മിത്ത്‌,നാടകം, കഥ, നോവല്‍, ചിത്രകല, സിനിമ, ചരിത്രം, സംഭാ
ഷ്ണം, ഇവയെല്ലാം ആഖ്യാനത്തിന്റെ സാധ്യതകളെ ഫലപ്രദമായി ഉപയോ
ഗപ്പടുത്തിയിതിക്കുന്നു. മനുഷ്യചതിത്രത്തോളം പഴക്കം സങ്കല്‍പിക്കാവുന്ന
ആഖ്യാനത്തിന്‌ ഏതൊരു സമൂഹത്തിന്റെയും കാഴ്ചപ്പാടുകളെ അവതരിപ്പി
ക്കാനുള്ള ശേഷിയുണ്ട്‌. അതുകൊണ്ടുതന്നെ സാംസ്കാരികമായ അവസ്ഥ
ഭേദങ്ങളെ അതുള്‍കൊളളുന്നു. സംഭവവ്യാഖ്യാനം ഏന്നതില്‍ കവിഞ്ഞ്‌ മനുഷ്യ
പുരോഗതിയുടെയും ചിന്താമണ്ഡലത്തിന്റെയും വീക്ഷണത്തില്‍ വന്ന മാറ്റും
ആഖ്യാനത്തെയും സ്വാധീനിച്ചു. കാലദേശങ്ങളും സംസ്കാരപരിണാമങ്ങളും
ആഖ്യാനത്തെക്കുറിച്ചുളള മുന്‍ധാരണകളെ മാറ്റിയതോടടൊപ്പം ആഖ്യാനത്തിന്‌
അന്തര്‍വൈജ്ഞാനികമായ നിരവധി തലങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെടുത്താന്‍ സാധ്യ
മാവുമെന്നും തിരിച്ചറിഞ്ഞു.

“കാലികമായി കോര്‍ത്തിണക്കപ്പെടുന്ന യഥാര്‍ത്ഥമോ കല്പനസ്യ
ഷ്ടമോ ആയ സംഭവങ്ങളുടെ ്രതിനിധാനമാണ്‌ ആഖ്യാനമെന്ന്‌്‌ ജെറാള്‍ഡ്‌
(പിന്‍സിന്റെ നിര്‍വചനം ഇവിടെ (പസക്തമാണ്‌.

കാലപരിണാമത്തിനനുസരിച്ചു സംഭവങ്ങളുടെ ഗതിവിഗതികളില്‍ മാറ്റ
മുണ്ടാവുക സ്വാഭാവികമാണ്‌. ആഖ്യാതാവിന്റെ കഥനരീതിയാണ്‌ ആഖ്യാന
മായി മാറുന്നത്‌. ആഖ്യാതാവിന്റെ ഭാവനാത്മകത, ചരി്രബോധം, ്രത്യയ

46
ശാസ്ത്രം,സ്ഥലകാലബോധം, നിരീക്ഷണപാടവം, യുക്തിബോധം, വിശകലന
ഉവെഭവം, സര്‍ഗാത്മകത എന്നിവ ആഖ്യാനത്തെ സ്വാധീനിക്കുന്നു. NGS
സ്തമായ ആഖ്യാന മാതൃകകള്‍ നിലനില്‍ക്കുന്ന സാംനസ്കാതികാന്തരീക്ഷ
ത്തില്‍ വെച്ചു ആഖ്യാനപഠനത്തെ നിര്‍ണ്ണയിക്കുമ്പോള്‍ അത്‌ സംസ്കാരപഠ
നം, ചരിത്രപഠനം, ഭാഷാശാസ്ത്രം, നരവംശശാസ്ത്രം, ഫോക്ലോര്‍ തുട
ങ്ങിയ ഇതര വിജ്ഞാനശാഖകള്‍ ഉള്‍കൊളജളുന്നുവെന്ന്‌ മനസ്സിലാക്കാന്‍
സാധിക്കും.

ആഖ്യാനത്തിന്‌ പാശ്ചവാതൃചിന്തയില്‍ മാത്രമല്ല [പാധാന്യമുണ്ടായിരു
ന്നത്‌. രാജാക്കന്മാരുടെയും പ്രസിദ്ധരായ വ്യക്തികളുടെയും കഥകള്‍ പറയു
ന്നതിന്‌ പണ്ട്‌ ആഖ്യാനം എന്ന്‌ പറഞ്ഞിരുന്നു. ആഖ്യാനം പദ്യമായും ആഖ്യാ
യീകഗദ്യമായും ആവിഷ്കരിക്കപ്പെടുന്നു. “ആഖ്യായിക എന്ന പദം ഖ്യാ
എന്ന ധാതുവില്‍ നിന്നുണ്ടായതാണ്‌. ഖ്യു എന്നാല്‍ പറയുക, കഥപറയുക
എന്നര്‍ത്ഥം”

ഭാരതിയ സാഹിതൃത്തിലെ ഹര്‍ഷചരിതം, കാദംബരി എന്നിങ്ങനെ നിര
വധി കൃതികള്‍ വ്യത്യസ്തമായ ആഖ്യാനമാത്യകുകളില്‍ രചിക്കപ്പെട്ടതാണ്‌.
നിരവധി ആഖ്യാനേ മാതൃകകള്‍ ഭാരതേത്തിലുണ്ടായിരുന്നു. ഉപകഥ, ബ്യഹ്‌
ത്കഥ, ചമ്പു, കാവ്യശാസ്ത്രം, കോശം, സംഹിത, ഖണ്ഡകഥ, സംഘാതം
എന്നിങ്ങനെ പല മാത്യകയിലുളളവ. പലതും ലഭ്യമല്ല എന്നത്‌ വാസ്തവമാ
ണ്‌. സംസ്കൃത സാഹിത്ൃത്തിലുളളവ പലതും ലഭ്യമാണ്‌ എന്നിരിക്കിലും
മറ്റു ആഖ്യാന മാതൃകകള്‍ കണ്ടെത്തുക അസാധ്യമായിത്തിീന്നിരിക്കുന്നു.
ഭാരതീയ ചിന്തയിലെ ആഖ്യാനതെക്കുറിച്ചുളള വീക്ഷണങ്ങള്‍ പലതാണ്‌.

്വനസ്യാലോകം മുന്നാം ഉദ്യോതത്തില്‍ ആനന്ദവര്‍ദ്ധനന്‍ രചനയുടെ
നിഗുഡ്തത്വങ്ങളും ആഖ്യാനപ്രഭോങ്ങളും ഒൌചിത്യം, സംഘടന മുതലായ
കാവൃഗുണ വിശേഷങ്ങളും നാതി വിസ്താരമായി പ്രതിപാദിക്കുന്നുണ്ട്‌. കൃതി
യിലെ വക്താവിനെക്കുറിച്ചു പറയുന്ന കാര്യങ്ങള്‍ ആഖ്യാതാവുമായി ബന്ധ
പെടുത്തി പഠിക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. പരിക്ഥയിലും ഖണ്ഡകഥ്യിലും സകല

47
കഥയിലും ്രബന്ധത്തിലും രസേവ്യജ്ഞനം എങ്ങനെ സാധിക്കണമെന്നു
നിഷ്കര്‍ഷിക്കുന്ന ഭാഗങ്ങള്‍ വിശദമാക്കി നോക്കുമ്പോള്‍ ജുന്നത്തെ ആഖ്യ
നശാസ്ത്രത്തിനു പ്രസക്തമാണെന്നു കാണാന്‍ കഴിയുമെന്ന്‌ അയ്യപ്പപണി
ക്കര്‍ അഭിപ്രായപ്പെടുന്നു. ”*

ആഖ്യാനം കാലാതീതമാണ്‌. നമ്മുടെ നാടോടിപാരമ്പരയങ്ങളില്‍
ആഖ്ടൊനം കാണാന്‍ സാധിക്കും. അടിസ്ഥാന ജനവിഭാഗത്തിന്റെ ജീവിത രിതി
കളും വിശ്വാസങ്ങളും സാമുഹികബോധവും നാടോടി കഥകളിലും ഗാനങ്ങ
ളിലും കാണാന്‍ സാധിക്കും. ആഖ്യാതാവിനാണ്‌ ഇവിടെ (്രാധാന്യം.
ദ്രോതാവ്‌ പലപ്പോഴും അദ്യശ്യസാന്നിദ്ധ്യമാണ്‌. സമുഹത്തിന്റെ വികാസപ
രിണാമങ്ങളും സംസ്കാര വിശേഷങ്ങളും ഇത്തരം ആഖ്യാനത്തില്‍ കാണാന്‍
സാധിക്കും. കാലം, സംഭവം, കഥനം എന്നിങ്ങനെ മുന്ന്‌ തലങ്ങള്‍ ആഖ്യാനേ
ത്തില്‍ കടന്നുവരുന്നുണ്ട്‌. ഇവയുടെ സമ്മേളനമാണ്‌ ആഖ്യാനത്തെ സാധ്യ
മാക്കിത്തീര്‍ക്കുന്നത്‌.

ആഖ്യാനങ്ങളില്‍ ഏറ്റവും ്രധാനപ്പെട്ട ഘടകങ്ങളിലൊന്നാണ്‌ ആഖ്യാ
താവ. “ആഖ്യാനത്തില്‍ ആഖ്യാതാവ്‌ നേരിട്‌ പറയുന്നവിഗത്തിലോ കഥാപാ
തങ്ങളെക്കൊണ്ട്‌ പറയുന്നവിധത്തിലോ ആഖ്യാനം നിര്‍വഹിക്കാറുണ്ട്‌. കുറ
ഞ്ഞപക്ഷം ഒരാഖ്യാതാവും ആഖ്യാതവസ്തുവും അതിന്റെ സ്വീകര്‍ത്താവും
ആഖ്യാന ദ്രശക്രിയയ്ക്കു കുടിയേ കഴിയു. ആഖ്യാനത്തിന്റെ പാലം ആഖ്യായി
കയാണെന്ന കാര്യത്തില്‍ തര്‍ക്കമുണ്ടാവാനിടയില്ല. അത്‌ നോവലാവാം, ചെറു
കഥയാവാം, മിനിക്കഥയാവാം, കഥ, ശ്ൃംഖലയാവാം തുടര്‍ക്കഥയാവാം. ലഘു,
(ania, ദിര്‍ഘം, നങ്കിര്‍ണ്ണം എന്നിങ്ങനെയുളള വിഭജനമാവാം. വിഷയമനു
സരിച്ചു ചരിത്രപരം, പനരാണികം, കാല്പനികം, സാമുഹികം, കുടുംബപരം,
ബരദ്ധികം, മതപരം, കുറ്റാന്വേഷണപരം, ശാസ്ത്രാധിഷ്ഠിതം എന്നിങ്ങനെ
മറ്റൊരുതരത്തലും ആഖ്യായികളെ വിഭജിക്കാം. ഒരാഖ്യാന (പ്രകീയയില്‍ ആറ്‌
എ കാരങ്ങള്‍ ഉള്‍പെടുന്നു. എവന്‍, എവള്‍, എപ്പോള്‍, എവിടെ, എത്‌, എന്തിന്‌,
എങ്ങനെ ഈ ചോദ്യങ്ങള്‍ക്കുള്ള സമാധാനം ആഖ്യാനസനദ്ദര്‍ഭത്തില്‍ പ്രസ
ക്തമാവുന്നു.” *

48
26-ാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ തുടക്കത്തില്‍ ഘടനാത്മക ഭാഷാശാസ്ത്രത്തിന്റെ
ഭാഗമായാണ്‌ ആഖ്യാനശാന്ത്രം വളര്‍ന്നുവന്നത്‌. “' നടന്ന സംഭവങ്ങള്‍ വിവ
രിക്കുക എന്നര്‍ത്ഥമുള്ള “Narraഴe “എന്ന ലാറ്റിന്‍ പദത്തില്‍ നിന്നാണ്‌
‘Narrative എന്ന പദത്തിന്റെ വ്യുല്‍പത്തി. നൈപുണ്യം, അറിവ്‌ എന്നി
ത്യാദി അര്‍ത്ഥം വരുന്ന “ണട്‌” എന്ന ശബ്ദവുമായും ആഖ്യാനത്തിനു ബന്ധ
മുണ്ട്‌. വ്യാപകമായ മേഖലയാണ്‌ ആഖ്യാനത്തിന്റെതെന്നാണ്‌ ഇത്‌ സൂചിപ്പി
ക്കുന്നത്‌.

ആഖ്യാനതെൌതക്കുറിച്ച്‌ ചിന്തിക്കുമ്പോള്‍ മുന്ന്‌ സംജ്ഞകള്‍ ഉപയോഗി
ക്കപ്പെടുന്നുണ്ട്‌. ആഖ്യാനവിജ്ഞാനം, ആഖ്യാനകല, ആഖ്യാനശാസ്ത്രം എന്നി
വയാണ്‌ അവ. കൃതികളില്‍ ആവിഷ്കരിക്കപ്പെടുന്ന ആശയങ്ങള്‍, സംഭവ
ങ്ങള്‍ കാലഗണനയുടെ യാഥാര്‍ത്ഥ്യത്തെ അതുപോലെതന്നെ പിന്തുടരണ
മെന്നില്ല. ഭൂതകാലവും ഭാവികാലവും ആഖ്യാനത്തില്‍ കടന്നുവരുന്നത്‌ സൂച
നകളായോ വ്യംഗ്യമായോ ആകാം. വാമൊഴി കഥാപാരമ്പര്യമാണ്‌ പലപ്പോഴും
എഴുത്തുകാര്‍ രചനകളില്‍ പിന്‍തുടരുന്നത്‌. വായനക്കാരെ കൃതിയിലേക്ക്‌
ആകര്‍ഷിക്കുവാനും സംവേദനം സാധ്യമാക്കാനും വാമൊഴി ക്ഥാപാരമ്പര്യ
ത്തിനു കഴിയും. പാരമ്പര്യാര്‍ജ്ജിതമായ കഥനപാരമ്പര്യത്തിന്റെ ഈ സിദ്ധിയെ
എഴുത്തുകാര്‍ സര്‍ഗാത്മകമായി ആവിഷകരിക്കുന്നിടത്താണ്‌ എഴുത്തുകാരന്റെ
മൌലികത ദൃശ്യമാകുന്നത്‌.

ആഖ്യാനം കഥനത്തിന്റെ തന്ത്മാണ്‌. കഥയെ മലികമാക്കുന്നത്‌
ആഖ്യാനത്തിന്റെ വൃതിരിക്ത കൊണ്ടാണ്‌. “സംഭവ്രകമണികയോട്‌ വാങ്മയ
ഛക്മണികയെ ഇണക്കിക്കൊണ്ട ഭുതകാലാനുഭവത്തെ സംക്ഷേപിക്കാനുളള
വാമൊഴി കഥാപാരമ്പര്യമാണ്‌ പലപ്പോഴും എഴുത്തുകാര്‍ രചനകളില്‍
പിന്തുടുന്നു. മാര്‍ഗമാണ്‌ ആഖ്യാനം (Wലനമtഴല) എന്ന്‌ 50 വില്യം ലബോവും
“രു നരേറ്റീവ്‌ എന്നാല്‍ (പഷിതനും സ്വീകര്‍ത്താവും തമ്മിലുളള
ആശയവിനിമയമാണ്‌” ൦ എന്ന്‌ സെയ്മോര്‍ചാറ്റ്മാനും അഭിപ്രായപ്പെടുന്നു.
ടക്കിയകളുടെയും സംഭവങ്ങളുടെയും ഒരു ക്രമീകൃതരൂപമാണ്‌ കഥ. കഥയുടെ
കഥനം അഗവാ ആഖ്യാനമാണ്‌ വ്യവഹാരം. ആഖ്യാനം കഥ എന്നര്‍ത്ഥത്തില്‍

49
ഉപയോഗിക്കാറുണ്ടെങ്കിലും അത്‌ ഒരു വ്യവഹാരമാകുന്നത്‌ കഥാകഥനം
നടത്തുമ്പോഴാണ്‌ റ എന്ന്‌ ജോനാഥന്‍ കളളറും “കഥയുടെ സാന്നിധ്യം
ആഖ്യാതാവ്‌ എന്നീ രണ്ടു സവിശേഷതകള്‍ ആഖ്യാനത്തെ ഇതര സാഹിതീയ
സൃഷ്ടികളില്‍ നിന്ന്‌ വേര്‍തിരിക്കുന്നു എന്ന്‌ റോബര്‍ട്ട്‌ സ്കോളറും റോബര്‍ട്‌
കൊല്ലോഗും അഭിപ്രായപ്പെടുന്നു.*താന്‍ പറയുന്നത്‌ വായനക്കാരെ കൊണ്ട്‌
അംഗീകരിപ്പിക്കാന്‍ എഴുത്തുകാരന്‍ സ്വീകരിക്കുന്ന ഫല്ര്രദമായ മാര്‍ഗ്ഗമാണ്‌
ആഖ്യാനമെന്ന്‌ ഇ.എം.ഫോസ്റ്റര്‍ നിര്‍വചിക്കുന്നു.” ഈ നിര്‍വചനങ്ങളില്‍
നിന്ന്‌ ആഖ്യാതാവിനും, കഥ പറയുന്ന തരന്തങ്ങള്‍ക്കും, കേള്‍ക്കുന്നവനും
എല്ലാം പ്രാധാന്യമുളള ഒന്നാണ്‌ ആഖ്യാനമെന്ന്‌ സിദ്ധിക്കുന്നു.

കഥ പലവിധത്തില്‍ ആഖ്യാനം ചെയ്യാന്‍ സാധിക്കും. കഥയ്ക്ക്‌ ഒരു
ഇതിവ്യത്തമുണ്ടായിരിക്കും. സംഭവങ്ങളെ കമീകൃതമായി അവതരിപ്പിക്കുന്നത്‌
വ്യത്യസ്ത രീതികളില്‍ പിന്തുടരുന്നു. ക്രമമായി സംഭവങ്ങളെ രൌെചിതൃപൂര്‍വ്യും
വാങ്മയങ്ങളായി ആവിഷ്കരിക്കുകയാണ്‌ ആഖ്യാനത്തില്‍ ചെയ്യുന്നത്‌.
ക്ഷിയകളുടെയും സംഭവങ്ങളുടെയും (കമണിക (Sequence) woem) sin.
കഥയുടെ കഥനം അഥവാ ആഖ്യാനമാണ്‌ വ്യവഹാരം. റഷ്യന്‍ ഫോര്‍മ
ലിസ്റ്റുകളുടെ ഭാഷയില്‍ ഇവ ഫാബുല (F&മ്രധിമു യും സ്ജുഴദ) (Sjuzhet)
മാണ്‌ "* ഇവയ്ക്ക്‌ ആഖ്യാന ചിന്തകരെല്ലാം വ്ൃത്ൃസ്ത പദങ്ങള്‍ സങ്കല്‍പ്പനം
ചെയ്തിട്ടുണ്ട്‌.

ആഖ്യാനരീതി ഇന്ത്യയിലെയും പാങ്ചാതൃയ രേോജ്യത്തെയും തികച്ചും
വൃതൃസ്തമായിരുന്നു. ഗ്രീക്ക്‌ നാടകങ്ങളുടെയും ഭാരതീയനാടകങ്ങളുടെയും
ലക്ഷ്യം ക്ഥാര്‍സിസിലുടെയും സാധാരണികരണത്തിലുടെയും സ്ഥാപിക്കാന്‍
ചിന്തകര്‍ക്ക്‌ സാധിച്ചു. ആഖ്യാനത്തിന്റെ സവിശേഷമായ സാധ്യതകളെ
തൊട്ടറിഞ്ഞതു കൊണ്ടുതന്നെയാണ്‌ നാടകത്തിന്‌ അരിസ്സോട്ടില്‍ ഐക്യ
്രയങ്ങള്‍ കല്‍പ്പിച്ചത്‌. കാലദേശൈക്ൃത്തെക്കുറിച്ച്‌ അരിസ്റ്റോട്ടില്‍
പ്രസ്താവിച്ചത്‌ ഇപ്രകാരമാണ്‌. “*്രാജഡിക്ക്‌ കഴിയുന്നതും സുരുന്റെ പ്രദക്ഷി
ണത്തിനുവേണ്ട്ര സമയമേ, അല്പം കൂടുതലോ ആകാം. ഇതിഹാസത്തിലെ

30
കഥയെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം കാലത്തിനു പരിധിയില്ല്‌”* നാടകത്തിന്‌
സ്ഥലകാലഐക്യം രൌെചിത്യപുൂര്‍വ്ും ദിക്ഷിക്കുകയാണ്‌ വേണ്ടതെന്ന
ചിന്തയാണ്‌ ഇതിലൂടെ വ്യക്തമാകുന്നത്‌.

നരറ്റോളജി അഥവാ ആഖ്യാനശാസ്ത്രം എന്ന പദം സംഭാവന ചെയ്തത്‌
തോദറോവ്‌ ആണ്‌. എന്നാല്‍ റഷ്യയില്‍ രൂപം കൊണ്ട ഫോര്‍മലിസ്റ്റു പ്രസ്ഥാന
മാണ്‌ ആഖ്യാനത്തിന്‌ പ്രത്യേക ശ്രദ്ധ നല്‍കിയത്‌. എന്നാല്‍ ഇന്നത്തെ ആഖ്യ
നശാസ്ത്രം വളന്നുവന്നത്‌ ഘടനവാദത്തിന്റെ ഭൂമികയില്‍ നിന്നായിരുന്നു.
വ്ലാഡിമര്‍ പ്രോപ്പിന്റെ “മോര്‍ഫോളജി ഓഫ്‌ ഫോക്ടെയില്‍സ്‌ "എന്ന ഗ്രന്ഥം
ഘുടനവാദത്തിലും ആഖ്യാനശാസ്ത്രത്തിലും ആ വലിയ സ്വാധീനം ചെലു
ത്തിയ കൃതിയാണ്‌. 1970 കളില്‍ ജെറാള്‍ഡ്‌ ജെനറ്റ്‌, മിക്കിബാല്‍, ജെറാള്‍ഡ്‌
പ്രിന്‍സ്‌ എന്നിവര്‍ ആഖ്യാനവിജ്ഞാനം എന്ന ശാഖയെ ശക്തമാക്കി.

റഷ്യന്‍ കഥകളുടെ വിശകലനമാണ്‌ “മോര്‍ഫോളജി ഓഫ്‌ ദി
ഫോക്ടെയിത്ന്‌ ? എന്ന കൃതിയില്‍ പ്രോപ്പ്‌ നിര്‍വഹിച്ചിരിക്കുന്നത്‌. ആഖ്യാന
മതയകയുടെ പൂര്‍വുരുപമാണ്‌ നാടന്‍കഥകള്‍. കഥാപാ്രധര്‍മ്മങ്ങള്‍
ഇതിവ്യത്തില്‍ വഹിക്കുന്ന പങ്കു കണ്ടെത്തുകയാണ്‌ പ്രോപ്പ ഈ കൃതിയില്‍
ചെയ്തിതിക്കുന്നത്‌. കഥാഘടനയുടെ വ്ൃത്യസ്തതലങ്ങളെ പഠനവിധേയ
മാക്കുമ്പോള്‍ രൂപത്തിന്‌ വലിയ ്രാധാന്യമുണ്ടെന്ന്‌ വരുന്നു. “കഥയിലെ
ഘടകങ്ങള്‍ക്ക്‌ പരസ്‌ പരവും കഥയുടെ ആകെത്തുകയോടും ഉളള
ബന്ധത്തിന്റെ വിവരണം” എന്നാണ്‌ രുപവിജ്ഞാനത്തെ കുറിച്ച്‌ ര്രോപ്പ്‌
പറയുന്നത്‌. മാറ്റമില്ലാതെ ആവര്‍ത്തിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ധര്‍മ്മങ്ങള്‍
(functions) കഗയിലെ സ്ഥിരഘടകമാണെന്ന്‌ പ്പോപ്പ്‌ കണ്ടെത്തുന്നു.
സ്ഥിരമായവയുടെയും ചരങ്ങളുടെയും വൈവിധ്യമാര്‍ന്ന സംയേോജേനങ്ങള്‍
രുപവൈവിധ്യം നല്കുന്നു. ഇവ ഏകരുപതയും ആവര്‍ത്തന സ്വഭാവമ
ളളവയുമാണ്‌. സ്ഥിരമായ ഘടകങ്ങളെയാണ്‌ പ്രോപ്പ്‌ തന്റെ പഠനത്തില്‍
ഉപയുക്തമാക്കുന്നത്‌. കഥയില്‍ മുപ്രത്തൊന്ന്‌ പാത്രധര്‍മ്മങ്ങളെ പ്രോപ്പ്‌
കണ്ടത്തി വിവരിക്കുന്നുണ്ട. ജെറാള്‍ഡ്‌ ജെനറ്റ്‌ ആഖ്യാന വിജ്ഞാനീയത്തില്‍

st
(ലവ) ആഖ്യാനം, ശ്രമം, (&ല൦1) യഥാര്‍ത്ഥസംഭവം (historic)
എന്നിവയെക്കുറിച്ച്‌ പ്രതിപാദിച്ചിരിക്കുന്നു. ഇതില്‍ ആഖ്യാനത്തെ സംബന്ധി
ക്കുന്ന അഞ്ച്‌ ഘടകക്agില്‍ sequence, duration, frequency, mood, voice
എന്നിവയില്‍ ആഖ്യാനത്തിന്‌ കാലവുമായുളള ബന്ധത്തെ വിശദീകരിച്ചിട്ടുണ്ട്‌.
8 ആഖ്ദാനശാസ്വും കാലവും

മനുഷ്യചിന്തയുടെ കേന്ദ്ര സ്ഥനേത്തു നില്‍ക്കുന്ന ചിന്തകളിലൊന്നാണ്‌
കാലത്തെക്കുറിച്ചുളളത്‌. ര്രാദേശികമായ ചുറ്റുപാടുകളില്‍ നിന്നാണ്‌ നാം
കാലത്തെ അറിയുന്നത്‌. വര്‍ത്തമാനകാലത്തെ അറിയുന്ന മനുഷ്യമനസ്സ്‌ ഭുത
കാലത്തിലേക്കും ഭാവികാലത്തിലേക്കും യഥേഷ്ടം സഞ്ചരിച്ചു. കാലത്തിന്റെ
അനുഭവം ജീവിതത്തിലധിഷ്ഠിതമാണ്‌. മനുഷ്യന്‍ തന്റെ അനുഭവങ്ങളെ
വാക്കുകളിലുടെ വിവരിക്കാന്‍ തുടങ്ങുന്നതു മുതല്‍ ആഖ്യാനം ആരംഭിക്കുന്നു.
വാമൊഴി വഴക്കങ്ങളിലും നാടോടി സാഹിതൃത്തിലും ആഖ്യാനത്തിന്റെ
സര്‍ഗാത്മകമായ അവതരണമാണ്‌ കാണാന്‍ സാദിക്കുന്നത്‌. സ്ഥലകാല
ബന്ധമായി നിങ്ങിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ജീവിതവുമായി ആഖ്യാനത്തിന്‌
ബന്ധമുണ്ട്‌. തന്റെ ആഖ്യാനങ്ങളില്‍ സ്ഥലകാല ഐക്യം വരുത്താന്‍
ആഖ്യാതാവ്‌ ശ്രമിക്കുന്നു. ഒരൌചിതൃമില്ലാത്ത ആഖ്യാനം വസ്തുനിഷഠമല്ല.

ആഖ്യാന ശാസ്ശ്രത്തില്‍ കാലത്തിന്‌ കഥയുമായി അഭേദ്യമായ
ബന്ധമുണ്ട്‌. കഥാകാലം പലപ്പോഴും രേഖീയമാവാം. എന്നാല്‍ പാഠവുമായി
അതിനെ ബന്ധപ്പെടുത്തുന്നുമ്പോള്‍ അത്‌ ക്ഷണികമായി മാറുന്നു. പാഠത്തിലെ
ഭാഷാഘടകങ്ങളുടെ സ്ഥലപരമായ സ്വഭാവത്തില്‍ നിന്നാണ്‌ കാലത്തെ
ദനസ്സിലാക്കുന്നത്‌.

പാഠകാലവും (Tലണ 1m കഥകോലവും ദ്രാസ്‌ വനല)തമ്മിലുളള
ബന്ധത്തെ ജെറാര്‍ഡ്‌ ജെനറ്റ്‌ പഠനവിധേയമാക്കുന്നു. മം (Orders),
കാലയളവ്‌ (്വംനു, ആവൃത്തി((നലസ്ധനേയ ) എന്നിങ്ങനെ മുന്നു
വിഭാഗത്തിലാണ്‌ കാലത്തെ പഠനവിധേയമാക്കുന്നത്‌.

5
1.8.1 (mo (Order)

കഥയിലെ സംഭവങ്ങളുടെ പുര്‍വ്വാപരാശ്രമവും പാഠത്തിലെ അവയുടെ
രേഖീയ കമീകരണവും തമ്മിലുളള ബന്ധമാണ്‌ ശ്രമം. Anachronട എന്ന
പദമാണ്‌ കാലത്െതെക്കുറിച്ചുളള ഘടകങ്ങളെ സുചിപ്പിക്കുന്നതിന്‌ ജെനറ്റ്‌
ഉപയോഗിച്ചിട്ടുളളത്‌. പത്ചാത്ക്ഷേപണം, പുരഃക്ഷേപണം (Analipsis, Pro-
നേട്ട) എന്നിവയിലൂടെയാണ്‌ ആഖ്യാനത്തില്‍ കാലം കടന്നുവരുന്നത്‌. മുമ്പ്‌
നടന്നിട്ടുള്ള സംഭവങ്ങളുടെ വിവരണം പശ്ചാത്‌ ക്ഷേപണവും. കഥയിലെ
പില്‍ക്കാല സംഭവങ്ങളുടെ കഥനം പുരഃക്ഷേപണവുമാണ്‌.

1.8.2 കാലയളവ്‌ (Duration)

കഥയിലെ ഓരോ സംഭവവും നടക്കാനെടുക്കുന്ന കാലയളവിനെയാണ്‌
ഇത്‌ സൂചിപ്പിക്കുന്നത്‌. കഥാകാലം രേഖീയമാണ്‌. എന്നാല്‍ പാഠകാലത്തെ
പഠനവിധേയമാക്കാന്‍ സാധിക്കുകയില്ല. വാചികമായ ആഖ്യായികയുടെ
കാലയളവ്‌ നിര്‍ണ്ണയിക്കാന്‍ സാധിക്കും. എന്നാല്‍ ലിഖിതമായവയെ
അത്തരത്തില്‍ അളക്കാന്‍ സാധിക്കുകയില്ല. വായനരിതിക്കനുസരിച്ചു
കാലയളവ്‌ മാറികൊണ്ടിരിക്കും.

1.8.3 @QRancaml Grequency)

കഥയില്‍ ഒരു സംഭവം എത്ര തവണ ആവര്‍ത്തിക്കപ്പെട്ടു എന്നതാണ്‌
ആവ്യത്തി എന്നത്‌ കൊണ്ട്‌ അര്‍ത്ഥമാക്കുന്നത്‌. കഥയില്‍ ഒരു സംഭവം
ആവര്‍ത്തിക്കുമ്പോള്‍ പലതും കൂട്ടിച്ചേര്‍ക്കപ്പെടുകയോ ഒഴിവാക്കുകയോ
ചെയ്യുന്നുണ്ട്‌. ഇത്‌ വ്യതൃസ്ത പാഠങ്ങള്‍ നിര്‍മ്മിയ്ക്കുന്ന.

“സംഭവങ്ങള്‍ക്ക്‌ കാലികമായ ഒരു ക്രമം ഉണ്ട്‌. കഥയിലെ സംഭവ
ങ്ങള്‍ക്ക്‌ കാലബന്ധം ഉണ്ടാവണം. പ്രസ്തുത സംഭവങ്ങള്‍ക്ക്‌ സ്ഥലപരമായ
ഒരധിഷ്ഠാനം ഉണ്ടായിരിക്കും. സംഭവങ്ങള്‍ക്കുളള കഥാപാത്രബന്ധവും കഥ
യുടെ അനിവാരൃതകളിലൊന്നാണ്‌”** ആഖ്യാനത്തെകുറിച്ച്‌ മിക്കിബാല്‍ അഭി
പയേപ്പെടുന്നതി്രകാരമാണ്‌.

3S
1.3 ത്തൃഖ്ടാന്‌ വവഹാരം

ക്കഥഥ ജനിക്കുന്നത്‌ സ്ഥലകാലങ്ങളിലാണ്‌. സ്ഥലകാലങ്ങളിലൂടെ
വളര്‍ന്നു പന്തലിക്കുന്ന കഥാഖ്യാനം സ്ഥലകാലങ്ങളുടെ വിസ്ത്ൃതിയെക്കുറി
ചും, ആഴങ്ങളെക്കുറിച്ചും അറിവുനേടുന്നതോടെ കഥാഖ്യാനത്തിനു സവിശേ
ഷമായ അര്‍ത്ഥതലങ്ങള്‍ കൈവരുന്നു. ആഖ്യാനത്തിന്റെ ഈ സവിശേഷത
വാക്കുകള്‍ക്ക്‌ അനന്തമായ അര്‍ത്ഥവിതാനത്തെ ചുണ്ടികാണിക്കുകയും ചെയ്യു
ന്നു. അ്രകാരം ആഖ്യാനം മനലീകതയുടെ ലക്ഷണമായി മാറുന്നു. “ആഖ്യ
നം അതിന്റെ നിയോജകറഘടകങ്ങളുടെ സമുക്കായ സംയോഗഫലമാണെന്ന്‌
ആഖ്യാനവ്യവഹാരം എന്ന ഗ്രന്ഥത്തില്‍ നറൊളാങ്‌ ബാര്‍ത്ത്‌ പറയുന്നു.
പ്രായോഗിക വിമര്‍ശകനും ഭാഷാശാസ്ത്രകാരനോമായ ബാര്‍ത്ത്‌ നാടകങ്ങ
ളുടെ പരസ്പരബന്ധം പഠിക്കാന്‍ ഭാഷാപരവും വ്യാകരണപരവുമായ ദൃഷ്ടാ
ന്തങ്ങളാണ്‌ മാതൃകയാക്കുന്നത്‌. എല്ലാവിധ ആഖ്യാന രീതിക്കും സ്വന്തമായ
ആന്തരികനിയമങ്ങളും യുക്തിയുമുണ്ടെന്ന്‌ ബാര്‍ത്ത്‌ നിരീക്ഷിക്കുന്നു. ഇവയെ
കണ്ടെത്തുക എന്നതാണ്‌ നിരൂപക ധര്‍മ്മേം. അതുകൊണ്ട്‌ നിരൂപണത്തിന്‌
കൃതൃമായ വിശേഷണ ധര്‍മ്മമുണ്ട. കഥ, ശൈലി, കഥാപാത്രങ്ങള്‍, സ്ഥല
കാലനിര്‍ദ്ദേശം, പുരണാനുപുരണങ്ങള്‍ എന്നിങ്ങനെ ആഖ്യാനങ്ങളുടെ ഘട
നാപരമായ അപ്ഗഥ്നത്തിന്‌ വിധേയമാക്കേണ്ട ഘടകങ്ങള്‍ നിരവധിയാണെന്ന്‌
ബാര്‍ത്ത്‌ നിരീക്ഷിച്ചു.

ആഖ്യാനതെക്കുറിച്ചുളള പഠനത്തില്‍ സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ക്ക്‌ റൊളാങ്ങ്‌
ബാര്‍ത്ത്‌ പ്രാധാന്യും നല്‍കുന്നുണ്ട്‌. ആഖ്യാനത്തിന്റെ ഘടനാപരമയ അപ
ശ്രഥനത്തിന്‌ നിരുപകരെ സഹായിക്കുന്ന ഘടകങ്ങളിലൊന്നാണ്‌ സ്ഥലകാല
ങ്ങള്‍. സാഹിത്യം ജീവിതാനുഭവങ്ങളുടെ ഭാവനാത്മകമായ സ്യൃഷ്ടിയാവു
മ്പോള്‍ കഥയ്ക്കും എഴുത്തുകാരനും സ്ഥലകാലങ്ങളെ അവഗണിക്കുക
സാധ്യമല്ല. മനുഷ്യജീവിതത്തിലെ സംഭവങ്ങളാണ്‌ പലപ്പോഴും സാഹിത്യ
കൃതിയില്‍ ആവിഷകരിക്കപ്പെടുന്നത്‌. റൊളാങ്‌ ബര്‍ത്ത്‌ ആഖ്യാനത്തെ വിവ
രിക്കുന്നത്‌ ഇപ്രകാരമാണ്‌. “കമികൃതവും പരസ്പരബന്ധിയുമായ സംഭവ

34
ങ്ങളുടെ കൂടും എന്നാണ്‌”, ഇപ്രകാരം സംഭവങ്ങള്‍ക്ക്‌ ആഖ്യാനത്തില്‍ പ്രമു
ഖമായ സ്ഥാനമുണ്ട്‌. സംഭവങ്ങള്‍ നടക്കുന്നതിന്‌ ഒരു പശ്ചാത്തലം അഥവാ
ഒരു സ്ഥലം ആവശ്യമാണ്‌ ഏത്കാലത്ത്‌ നടന്നു എന്നതും അതുപോലെ ്പധാ
നമാണ്‌. ഇപ്രകാരം സംഭവങ്ങളുടെ ആഖ്യാനത്തിന്റെ വിശ്വാസ്യത നിലനില്‍ക്കു
ന്നത്‌ സ്ഥലകാലങ്ങളെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയാണ്‌.

ട/£ എന്ന കൃതിയിലാണ്‌ ബാര്‍ത്ത്‌ തന്റെ ആഖ്യാനത്തെ സംബന്ധിച്ച
അഞ്ചുഘടകങ്ങളിലുടെ സരസീന്‍ എന്ന കഥയെ പഠനവിധേയമാക്കിയത്‌.
“ഹെര്‍മന്യുട്ട കോഡ്‌, സീമിക്‌ കോഡ്‌, സിംബോളിക കോഡ്‌, പ്രോയ്റെറ്റിക്‌
കോഡ്‌, കള്‍ചറല്‍ കോഡ്‌ എന്നിവയാണ്‌ ബാര്‍ത്ത്‌ അവതരിപ്പിക്കുന്ന കോഡു
കള്‍. കഥയുടെ എല്ലാ ലെകസിയകളും ഇവയില്‍ ഏതെങ്കിലും ഒന്നിലെങ്കിലും
സ്ഥാനമുളളതായിരിക്കും. ഇത്തരത്തില്‍ ചിഹശാസ്ത്രം ഉപയോഗിച്ച്‌ സൂച
നാത്മകവും, വ്ൃഞ്ജനാത്മകവുമായ അര്‍ത്ഥതലങ്ങളിലേക്ക്‌ പോകാന്‍
ബാര്‍ത്തിന്‌ സാധിച്ചു.

കഥയുടെ അനുക്രമമായ വികാസം ആഖ്യാന തന്തങ്ങളിലൊന്നാണ്‌.
എന്നാല്‍ ആഖ്യാനത്തില്‍ ഭുതം,ഭാവി, വര്‍ത്തമാനങ്ങള്‍ രേഖീയമായ രീതി
പിന്തുടരണമെന്ന്‌ നിര്‍ബന്ധമില്ല. എഴുത്തുകാരന്റെ മനോധര്‍മ്മം പോലെ അവ
കൃതികളില്‍ വിനൃസിക്കപച്ചെടുന്നു. കഥയുടെ സംവേദനാത്മകതയ്ക്കാണ്‌
പ്രധാന്യം നല്‍കുന്നത്‌. ആഖ്യാനതന്രങ്ങളുടെ വുത്ൃസതതകളിലുടെയാണ്‌
എഴുത്തുകാര്‍ ആഖ്യാനത്തെ സാധ്യമാക്കുന്നത്‌.

“ആഖ്യാനകാലിക (Tense) ആഖ്യാനപരിച്രേക്ഷ്യം (Aspeല്‍t ) ആഖ്യാ
നബഹുലകം (ലല ) എന്നിങ്ങനെ ആഖ്യാനകലയ്ക്ക്‌ മുന്നുതലങ്ങളുണ്ടെന്ന
തൊദറോവ്‌ പറയുന്നു. കഥയുടെ കാലവും കഥാവ്യവഹാരത്തിന്റെ കാലവും
തമ്മിലുളള ബന്ധപഠനമാണ്‌ ആഖ്യനേ കാലികത. ആഖ്യാതാവിന്റെ കഥ
യിലെ സംഭവങ്ങളോടുള്ള പരിപ്രേക്ഷ്യുത്തെ ആഖ്യാന പരിച്രേക്ഷ്യമെന്നു
പറയാം. ആഖ്യാനത്തില്‍ ആഖ്യാതാവ്‌ ഏതുതരത്തിലുളള ബഹുലകമാണ്‌

3S
ഉപയോഗിക്കുന്നത്‌ എന്നതാണ്‌ ആഖ്യാനബഹുലകം. എന്നാല്‍ ജെറാള്‍ഡ്‌
ജെന്നറ്‌ ഈ വിഭാഗങ്ങള്‍ക്ക്‌ ആഖ്യാനകാലം, ആഖ്യാനപരിപ്രേക്ഷ്യം, ആഖ്യാ
നശബ്ദം എന്നി സംജ്ഞകളാണ്‌ നല്‍കുന്നത്‌. ആഖ്യാനത്തിന്റെ അടിസ്ഥാ
നഘടകങ്ങളായ വീക്ഷണസ്ഥാനം ( Point of ഗ്യ) സ്ഥലം (pac) കാലം
(Time) wvo.omoyais! (Characterisation) som ( Language) opaiiaimyo
വിശദമായ വിശകലനത്തിന്‌ അദ്ദേഹം വിധേയമാക്കുന്നുണ്ട്‌. ആഖ്യാനരുപ
ത്തിന്റെ അടിസ്ഥാന വഡീക്ഷണസ്ഥാനത്തെ നിര്‍ണ്ണയിക്കുന്നത്‌ ശ്രീയകളും സംഭാ
ഷണങ്ങളുമാണ്‌. കഥയുടെ അന്തര്‍ഭാവത്തെ വ്യഞ്ജിപ്പിക്കുന്ന തരത്തില്‍
ഒരു വീക്ഷണകോണില്‍ നിന്നുകൊണ്ടാണ്‌ ആഖ്യാതാവ്‌ ആഖ്യാനവ്യത്തിയി
ലേര്‍പ്പെടുക ഈ വീക്ഷണസ്ഥാനം നിര്‍ണ്ണയിക്കുന്നതില്‍ സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ക്കും
വ്യക്തമായ പങ്കുണ്ട്‌. ?*

എഫ്‌.കെ. സ്റ്റാന്‍സന്റെ തരേറ്റിവ്‌ സിദ്യുവേഷന്‍്സ്‌ ഇല്‍ ദ ന്നോവല്‍,
സെയ്മോര്‍ ചാറ്റ്മാന്റെ സ്തോറ? ആന്റ്‌ ഡിസ്കോഴ്‌ന്‌, വെയ്‌.സി. ബൂത്തിന്റെ
3 800th ഓാഫ്‌ ഹിക്ഷന്‍, മോണിക്ക ഫ്ളുഡന്‍ നിക്കിന്റെ വ്ൃവേര്‍ദ്ഥ്സ്‌ ഏ
നാച്ച്യാറത്‌ മരതോളജി, ഗിബ്സന്റെ റ്റുവേഡ്സ്‌ എ പോസ്റ്റ്‌ മോഡേണ്‍ തിയറി
ഓഫ്‌ നരേറ്റീവ്‌ എന്നീ കൃതികള്‍ ആഖ്യാനവുമായ ബന്ധപ്പെട്ട നിരവധി ചിന്താ
ഗതികളെ അവതരിപ്പിയ്ക്കുന്നുണ്ട്‌.

ആഖ്യാനത്തിന്റെ ്രധാനസവിശേഷതകളിലൊന്നാണ്‌ സ്ഥലകാലങ്ങള്‍.
സ്ഥലത്തിന്‌ ആഖ്യാനത്തില്‍ വ്ൃത്യസ്തതലങ്ങളെ പ്രതിനിധാനം ചെയ്യാന്‍
കഴിയും. കഥാജനകസ്ഥലം, കഥാജനിതസ്ഥലം, ആഖ്യാനസ്ഥലം എന്നിവയെ
അടിസ്ഥാനമാക്കിയാണ്‌ ആഖ്യാനത്തിലെ സ്ഥലസങ്കല്‍പത്തെ മനസ്സിലാക്കേ
ണ്ടത്‌. നീളം, വിതി, പൊക്കം എന്നി മുന്നു മാനങ്ങള്‍ സ്ഥലത്തിനുണ്ട്‌. ആഖ്യാ
നത്തില്‍ ആഖ്യാതാവ്‌ സ്യൃഷടിക്കുന്ന സ്ഥലമാണ്‌ കഥാജനകസ്ഥലം. എന്നാല്‍
അതു വായിക്കുന്ന, കേള്‍ക്കുന്ന അനുവാചകന്‍ തന്റെ അനുഭവങ്ങളിലൂടെ
ആഖ്യാനസ്ഥലത്തെ രൂപാന്തരപ്പെടുത്തുന്നു. ഇതാണ്‌ കഥാജനിതസ്ഥലം.
ക്ഥ ഏതൊക്കെ സംഭവങ്ങളെയാണോ ആവിഷകരിക്കുന്നത്‌ അവ നടക്കുന്ന

36
സ്ഥലമാണ്‌ ആഖ്യാനസ്ഥലം. ഇതുതന്നെയാണ്‌ കഥയിടവും. കൃതിയില്‍ സംഭ
വങ്ങള്‍ നടക്കുന്നത്‌ പലപ്പോഴും അവ്യക്തമോ, ശുന്യമോ ആയാല്‍ പോലും
ഇത്‌ സഫലികരിക്കപ്പെടുന്നത്‌ വായനക്കാരന്റെ വായനയിലൂടെയാണ്‌.

സ്ഥലകാലസനങ്കല്‍പം സാഹിതൃത്തിലും കലകളിലും വൃത്ൃസ്തമായ
രീതിയിലാണ്‌ ആവിഷകരിക്കപ്പെടുന്നത്‌. ആഖ്യാനത്തിന്റെ മയലിക ലക്ഷണ
ങ്ങളെ ഡി.രാധാക്ൃഷണന്‍ ആഖ്യാന വിജ്ഞാനം എന്ന ഗ്രന്ഥത്തില്‍ നാലായി
വിഭജിച്ചിരിക്കുന്നു. ൭ ആഖ്യാനത, 2ു മാധ്ൃയമത ൫) കാലികത ൫) സ്ഥലികത.

ഇംഗ്ലീഷിലെ നരേറ്റിവിറ്റിയെന്ന പദത്തിനു തുല്യമായാണ്‌ ഈ ഗ്രന്ഥ
ത്തില്‍ ആഖ്യാനത എന്ന വാക്ക്‌ ഉപയോഗിച്ചിതിക്കുന്നത്‌. “ആഖ്യാനത്തെ
ആഖ്യാനമാക്കുന്ന രൂുപപരവും സാന്ദര്‍ഭികവുമായ സവിശേഷതകളെ ലക്ഷ
ണങ്ങളെയാണ്‌ ആഖ്യാനത എന്ന്‌ പറയുന്നത്‌

ആഖ്യാനത്തെ അനുവാചകര്‍ മനസ്സിലാക്കുന്നത്‌ വ്യത്യസ്തമായ കാഴ്ച
പാടിലൂടെയാണ്‌. ആഖ്യാനത്തില്‍ അന്തര്‍ലിനമായ കഥാസന്ദര്‍ഭത്തിന്റെ വിഭി
ന്നതലങ്ങളെ അനാവരണം ചെയ്യാന്‍ അനുവാചകനെ പ്രാപ്തമാക്കുന്നത്‌
ആഖ്യനേതയുടെ സവിശേഷതകൊണ്ടാണ്‌. അതിനാല്‍ ആഖ്യാനത്തില്‍ നിന്ന്‌
സാംസ്കാരിക സാമൂഹികതലങ്ങളെ മനസ്സിലാക്കാന്‍ ആഖ്യാനത സഹായി
ക്കുന്നു.

ആഖ്യാനം മനുഷ്യജീവിതവുമായി ബന്ധം പുലര്‍ത്തുന്ന ഒന്നാണ്‌. വ്യത്യ
സ്തസംസ്കാരങ്ങള്‍ നിലനില്‍ക്കുന്ന ദേശത്ത്‌ മിത്തുകള്‍, ഐതീഹ്യങ്ങള്‍,
നാടോടികഥകള്‍ എന്നിവയെല്ലാം വൃത്ൃസ്ത ആഖ്യാനമാത്ൃകകളാണ്‌. വാക്കു
കളിലുടെ വസ്തുതകളെ വിവരിക്കുകയാണ്‌ ആഖ്യാനത്തില്‍ ചെയ്യുന്നത്‌.
ആഖ്യാനത്തില്‍ ബോധപുൂര്വേമായോ അബോധപൂര്‍വുമായോ കെട്ടിച്ചമയ്ക്കല്‍
നടക്കുന്നുണ്ട്‌. ആഖ്യാനത്തില്‍ ഓരോരുത്തര്‍ക്കും വ്യത്യസ്തമായ സഞ്ചാര
പ്ഥങ്ങളുണ്ടായിരിക്കും. അതില്‍ പ്രധനേമാണ്‌ ആഖ്യാനത്തിന്‌ ആദിമദ്ധ്യന്തേ
പൊരുത്തമുണ്ടായിരിക്കണം എന്നത്‌. ആഖ്യാനത്തിന്‌ വക്താവും ശ്രോതാവും

Se
ഉണ്ടാകുമ്പോഴാണ്‌ അത്‌ സംദവേദനതലത്തിലേക്കുയരുന്നത്‌. അതിനാല്‍
ആഖ്യാനം ഭാഷയിലുടെയുളള ആശയവിനിമയമാണ്‌ സാധ്യമാക്കുന്നത്‌.
മിറ്റല്‍ ബാര്‍ക്കിറ്റ്‌ (Mitte! barkeit) എന്ന ജര്‍മ്മന്‍ പദത്തിന്‌ പകര
മായി ഉപയോഗിക്കുന്ന (വമ) എന്ന പദത്തിന്‌ മലയാളത്തിലുപയോഗി
ച്ചിരിക്കുന്ന വാക്കാണ്‌ മാധ്യമത. എഫ്‌.കെ.സ്റ്റാന്‍സന്റെ “നരേറ്റീവ്‌ സിറ്റിവേ
ഷന്‍ ഇന്‍ ദ നോവല്‍ “എന്ന കൃതിയിലാണ്‌ ഈ സങ്കല്‍പം അവതരിപ്പിച്ചത്‌.
കരു വിവരമോ സംഭവമോ മറ്റൊരാളെ അറിയിക്കുന്നതിന്‌ ഒരു മധ്യ
വര്‍ത്തിയുടെ ആവശ്യം വേണ്ടി വരുന്നു, അതായത്‌ ഒരു മധ്യവര്‍ത്തിയുടെ
ശബ്ദത്തിന്റെ സഹായമോ പ്രയോജനമോ തേടേണ്ടി വരുന്നു. ഒരാഖ്യാതാ
വിന്റെ ശബ്ദം അനിവാരൃമായിത്തീരുന്നു. ഇത്തരത്തിലുളള ആഖ്യാതാവിന്റെ
ശബ്ദമെന്ന ്രതിഭാസമാണ്‌ മാധ്യമതാ സങ്കല്‍പ്പത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനം. ആഖ്യാ
നത്തെയും അനാഖ്യാനത്തെയും തമ്മില്‍ മാധ്യമതയാണ്‌ വേര്‍തിരിക്കുന്നത്‌.
ഈ മാധ്യമതയാണ്‌ ആഖ്യാനത്തിന്റെ മനലികത സൂചിപ്പിക്കുന്നത്‌**
കഥയുടെ അടിസ്ഥാനമായി വര്‍ത്തിക്കുന്നത്‌ പ്രമേയം, ഭാഷ, ആഖ്യാനം
എന്നിവയാണ്‌. ഇപ്രകാരം ആഖ്യാനത്തിന്‌ സാഹിതൃത്തില്‍ പ്രമുഖമായ
സ്ഥാനമുണ്ട. കഥയുടെ പ്രമേയം അഥവാ കല്പിത സംഭവങ്ങള്‍ നടക്കുന്നത്‌
ഒരു പ്രത്യേക കാലഘട്ടത്തിലാണ്‌. കൃതിയുടെ പശ്ചാത്തലമായി സംഭവങ്ങള്‍
നടക്കുന്ന കാലത്തിന്‌ കഥാഗതിയില്‍ വലിയ പ്രധാന്യമുണ്ട്‌.
ആഖ്യാനത്തിന്റെ മുഖ്യലക്ഷണങ്ങളിലൊന്നാണ്‌ സ്ഥലികത. കഥയിലെ
സംഭവങ്ങള്‍ നടക്കുന്ന സ്ഥലത്തെ കുറിക്കുന്ന പദമാണിത്‌. നീളം, വീതി,
പൊക്കം എന്നിവ ചേര്‍ന്നതാണ്‌ സ്ഥലസങ്കല്‍പം. എന്നാല്‍ ആഖ്യാനത്തില്‍
സംഭവങ്ങള്‍ നടക്കുന്ന കാലത്തിന്‌ പ്രാധാന്യമുണ്ട്‌. അതുകൊണ്ടു തന്നെ
കാലവും സ്ഥലത്തോട്‌ ചേര്‍ക്കുന്നു. ചതുര്‍മാനീയമായ ഒന്നായി സ്ഥലകാലം
മാറുന്നു.
38
Narrative pace അഥവാ ആഖ്യാനസ്ഥലം എന്നതുകൊണ്ട്‌ കഥ
യില്‍ ഏതൊക്കെ സംഭവങ്ങള്‍ നടക്കുന്നുവോ ആ കീയ നടക്കുന്ന സ്ഥല
മാണ്‌ ആഖ്യാനസ്ഥലം. ഇങ്ങനെ മനുഷ്യാനുഭവങ്ങളിലൂുടെ ബോധ്യമാകുന്ന
കാലബോഗധം പ്രകൃതിയുമായി അഭേദ്യമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. മാറ്റം കാല
ത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനമാണ്‌. സാഹിത്യത്തില്‍ കാലം കടന്നു വരുന്നത്‌ രണ്ട്‌
തരത്തിലാണ്‌. ഒന്ന്‌ കാലത്തിന്റെ കഥകള്‍, രണ്ട്‌ കാലസംബന്ധിയായ കഥ
കള്‍ എന്നിങ്ങനെയാണ്‌. ആഖ്യാന പഠനങ്ങളുടെ വെളിച്ചത്തില്‍ കാലത്തിന്റെ
കഥകളെ (1 യുക്തിപരമായ കാലം (3) സഹജമായ കാലം (2) ദൈവാനുഗ്ര
ഹത്തിന്റെ കാലം രുന്വപ്നസംബന്ധമായ കാലം (4) ആന്ദോളന കാലം ദ)
നരകേ കാലം 6) അതീന്ദ്രീയ കാലവും ച്വായോഗികകാലവും ൦) നശ്വരകാ
ലവും അന ശ്വരകാലവും എന്നിങ്ങനെ ആഖ്യൊനവിജ്ഞാനം എന്ന ഗ്രന്ഥ
ത്തില്‍ ഡി.രാധാക്ൃഷണന്‍ കാലത്തെ വിജഭജിച്ചിരിക്കുന്നു.

കാലം അനുഭവസിഡമാണ്‌. ആഖ്യാനത്തില്‍ അനുഭവങ്ങളുടെ സംഭ
വങ്ങളുടെ ക്രമാനുഗതമായ ഒഴുക്ക്‌ സാധ്യമാക്കുന്നത്‌ സ്ഥലകാലങ്ങളിലുടെ
യാണ്‌. കഥയിലും നോവലിലുമെല്ലാം സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ കടന്നുവരിക സ്വാഭാ
വികമാണ്‌. സംഭവങ്ങളെ ശുന്ൃതയില്‍ നിര്‍ത്താന്‍ സാധിക്കുകയില്ല അവ
നിലനില്‍ക്കുന്നത്‌ സ്ഥലകാലങ്ങളുടെ പാരസ്പര്ൃത്തിലാണ്‌. *“കാലികത”
എന്ന പദം മുന്നോട്ടുവെയ്ക്കുന്നത്‌ കാലസങ്കല്‍പത്തെയാണ്‌. സംഭവങ്ങള്‍
നടക്കുന്നതിന്‌ ഒരു പശ്ചാത്തലം അഥവാ ഒരു സ്ഥലം ആവശ്യമാണ്‌. അതിനെ
കഥയിടം എന്നു വിളിക്കാവുന്നതാണ്‌. ഏത്‌ കാലത്ത്‌ നടന്നു എന്നതും അതു
പോലെ ്രധാനമാണ്‌. ഇ്രകാരം സംഭവങ്ങളുടെ ആഖ്യാനത്തിന്റെ വിശ്വാ
ന്ദ്ത നിലനില്‍ക്കുന്നത്‌ സ്ഥലകാലങ്ങളെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയാണ്‌.

ആഖ്യാനശാസ്ത്രത്തെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ ആഖ്യാ
നത്തിന്റെ ആധാരശിലയാണ്‌. ആഖ്യാനത്തില്‍ സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ക്ക്‌ നിര്‍ണ്ണാ
യകമായ സ്വാധീനം ചെലുത്താന്‍ സാധിക്കും. എഴുത്തുകാരന്‍ തന്റെ ആശയ
ങ്ങളെ വാക്കുകളിലുടെ ആവിഷ്കരിക്കുമ്പോള്‍ സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ കഥയുടെ
ഗതിയെ മുന്നോട്ടു നയിക്കുന്നു. ദേശം എഴുത്തുകാരന്റെ മുഖ്യചാലകശക്തി

39
യായി മാറിയ അവസ്ഥയില്‍ കാലത്തെ അവഗണിക്കുക അസാധ്യമാണ്‌.
ആത്മഭാവങ്ങളെയും ആശയങ്ങളെയും കോര്‍ത്തിണക്കുന്ന സാഹിത്യകൃതിക
ളില്‍ രചനാതന്ത്രത്തിന്റെ ഭാഗമെന്ന നിലയില്‍ സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ കടന്നുവരുന്നു.

എഴുത്തുകാര്‍ തനിക്ക്‌ പരിചിതമായ ്രദേശങ്ങളുടെ രാഷ്ദ്രീയ
സാമൂഹിക, സാംസ്കാരിക ചലനങ്ങളെക്കുറിച്ച ബോധവനായിരിക്കും. അവ
എഴുത്തുകാരന്റെ രചനകളെ സാര്‍ത്ഥമാക്കുന്ന ഘടകങ്ങള്‍ കുടിയാണ്‌.
അവിടത്തെ സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ ആ രചനകളില്‍ പ്രതിഫലിക്കുകയും ചെയ്യും.
ഇത്‌ എഴുത്തിനെ സ്വാധീനിക്കുന്ന നിര്‍ണ്ണായകഘടകമായി മാറുന്നു.
ആഖ്യാനതെതെക്കുറിച്ചുളള സമ്ഗവും സൂക്ഷ്മവുമായ പഠനത്തില്‍
സ്ഥലകാലങ്ങളെ അവഗണിക്കാന്‍ കഴിയാത്ത ഘടകങ്ങളായി നിലകൊളളുന്നു.
സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ പരസ്പരം സ്വാധീനിക്കുകയും ആഖ്യാനത്തെ നിയന്ത്രി
ക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. അതുകൊണ്ടു തന്നെ അവ പരസ്പരപുരകമാണ്‌.
1. ആൃഖ്ാനരിതികള്‍

ആഖ്യാനത്തിനായി പല രീതികളും എഴുത്തുകാര്‍ സ്വീകരിക്കാറുണ്ട്‌.
അതിലൊന്നാണ്‌ ഉത്തമപുരുഷാഖ്യനേം. കഥപറയുന്ന ആളിന്‌ ഈ സ്ര്പദാ
യത്തില്‍ വലിയ പ്രാധാന്യമുണ്ട. ഉത്തമപുരുഷാഖ്യാതാവ്‌ കഥയിലെ പ്രധാനേ
ക്ഥാപാത്രമായിട്ടായിരിക്കും ്രതൃക്ഷപ്പെടുന്നത്‌. സര്‍വജ്ഞനായ ആഖ്യാതാവ്‌
നടത്തുന്ന ആഖ്യാനവും കൃതികളില്‍ കാണാം. ഇപ്രകാരം രണ്ടുതരത്തില്‍
ആഖ്യാനം നിര്‍വഹിക്കപ്പെടുന്നു. ആന്തരിക സ്വാഗതാഖ്യാനം (interior
onoിഠയ്ചലു, ആന്തരിക പ്രതൃക്ഷചിന്തകള്‍ rect Thought), സ്വതത്രപ
ദരോക്ഷ വ്യവഹാരം (Free Indirect Disoവനടല) എന്നിങ്ങനെ പല രീതികള്‍
ഇവയിലൂപയോഗപ്പെടുത്താറുണ്ട്‌.

ഗ്ന്ഥകാരാഖ്യാനമാണ്‌ മട്റാരുരീതി. ആഖ്യാതാവ്‌ മാറി നിന്നുകൊണ്ട്‌
വായനക്കാരോട കഥ പറയുന്ന രീതിയാണിത്‌. കഥാപാത്രത്തിന്റെയും സംഭവ
ങ്ങളുടെയും ആധികാരികമായ അവസ്ഥഭേദങ്ങളെ നിര്‍ണയിക്കുന്നത്‌ ആഖ്യ

60
നമാണ്‌. സര്‍വജ്ഞനായ ആഖ്യാതാവാണ്‌ ഗ്രന്ഥകാരാഖ്യാനത്തില്‍ കടന്നു
വരുന്നത്‌.മറ്റൊരുരീതി സൂചിതാഖ്യാനമാണ്‌. ആഖ്യാതാവ്‌ ക്ഥാപാത്രങ്ങളി
ലുടെ ചിന്തയിലൂടെയും പ്രതികരണങ്ങളിലുടെയുമാണ്‌ [പതൃയക്ഷപ്പെടുന്നത്‌.
കഥയെ നയിക്കുന്നത്‌ കഥാപാത്രങ്ങളാണ്‌. അവര്‍ തന്നെയാണ്‌ ക്ഥയുടെ
കേന്ദ്രമായി വര്‍ത്തിക്കുന്നത്‌. ആഖ്യാതാവ്‌ ഇവിടെ (പതുക്ഷനാവുന്നില്ല. കഥാ
പഠ്രതങ്ങളിലുടെയാണ്‌ ആഖ്യാതാവ്‌ പ്രത്ൃക്ഷപ്പെടുന്നത്‌.

ഭുതാഖ്യാനം ഏഴുത്തുകാര്‍ ആഖ്യാനത്തിന്‌ സ്വീകരിക്കുന്ന മറ്റൊരു രീതി
യാണ്‌. ഭൂതകാലത്തെ ആവിഷകരിക്കുന്ന രീതിയാണിത്‌. ഭൂതകാലം ചരിഴ്ര
കാലം തന്നെയാവാം. അവയെ വര്‍ത്തമാനവുമായി കുട്ടിയിണക്കികൊണ്ടാണ്‌
എഴുത്തുകാര്‍ പുതിയ പാഠനിര്‍മ്മിതികള്‍ സാധ്യമാക്കുന്നത്‌. ഇവിടെ സ്ഥല
കാലങ്ങള്‍ക്ക്‌ ഏറെ ്പാധാനയമുണ്ട്‌. സംഭവങ്ങളില്‍ നിന്ന്‌ മാറി നിന്ന്‌ നോക്കി
കാണാനും ക്ഥാപാത്രങ്ങളിലൂടെ കഥപറയാനും ഓര്‍മ്മകളിലൂടെ ആഖ്യാനം
നടത്താനും എല്ലാം സാധ്യമാക്കുന്ന കഥനസ്വ്രദായമാണ്‌ ഭുതാഖ്യാനം.

ആഖ്യാനം ്രപഞ്ചത്തിലെ സമസ്തഭാവങ്ങളെയും ഉള്‍ക്കൊളജളുന്നു.
സാമൂഹിക ക്രമത്തിലേക്കുള്ള മാറ്റം പോലെ ആഖബ്യാനരീതികളിലും വിഷയത്തി
ലും ദേശകാല വൂത്യാസങ്ങള്‍ ഉടലെടുക്കുന്നു. ഇപ്രകാരമുള്ള ആഖ്യാനങ്ങ
ളാണ്‌ സംസ്കാരികമുദ്രകളായി അവശേഷിപ്പിച്ചത്‌. ആഖ്യാനമുള്‍ക്കൊളജുന്നത്‌
മനുഷ്യന്റെ വികാരവിചാരങ്ങളെയാണ്‌. അവയുടെ പ്രത്യക്ഷീകരണം കഥക
ളെയും കഥനരിതികളെയും രുപപ്പെടുത്തുന്നു. ഓരോ ആഖ്യാനത്തിലും
ആവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ കടന്നുവരാം. അത്‌ സംഭവങ്ങളോ വാക്യങ്ങളോ ആകാം.
അതില്‍ സവിശേഷമായ അര്‍ത്ഥതലങ്ങളെ ഉള്‍കൊളളജളിക്കാനുള്ള കഥാകാ
രന്റെ ത്രന്തമാണ്‌ ആവര്‍ത്തനത്തിലുടെ സാധ്യമാകുന്നത്‌. സ്ഥലികവും കാലവി
ക്വുമായ അംശങ്ങളെ ആഖ്ധാനത്തിലേക്ക്‌ കൊണ്ടുവരുന്നു. കഥാജനകവും
കഥാജനിതവും രൂപപ്പെടുന്നത്‌ ഭുതവര്‍ത്തമാനങ്ങളെ അടിസ്ഥാനമാക്കികൂടി
യാണ്‌. കഥ ജനിക്കുന്നത്‌ വര്‍ത്തമാനത്തിലാണെങ്കില്‍ കഥയുടെ അടരുകള്‍
വേര്‍തിരിയുന്നത്‌ ഭുതകാലവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടു കുടിയാണ്‌. സംഭവങ്ങളുടെ

61
കഥനമാണ്‌ കഥാജനകത്തില്‍ കാണുന്നത്‌. കഥ നിര്‍മ്മാണത്തില്‍ കഥാകാ
രന ഉപയോഗിക്കുന്ന തന്ത്രങ്ങളാണ്‌ കഥാജനിതത്തെ സാധ്യമാക്കുന്നത്‌.

ആഖ്യാനത്തിന്റെ മുഖ്യ ലക്ഷണങ്ങളിലൊന്നാണ്‌ സ്ഥലം . മറ്റൊന്ന്‌
കാലമാണ്‌. നമ്മുടെ പാരമ്പര്യമായി നിലനില്‍ക്കുന്ന പല കഥനസ്ര്വദായ
ങ്ങളും സ്ഥലകാലബന്ധിതമാണ്‌. നോവലിലും ചെറുകഥയിലുമെത്തുമ്പോള്‍
ആഖ്യാനത്തിന്റെ വ്യത്യസ്തമായ ല്വനിപാഠങ്ങളെ നിര്‍മ്മിക്കാന്‍ സാധ്യമാവുന്നു.
എഴുത്തുകാരന്റെ ആന്തരികസ്വത്വം വെളിവാക്കുന്നത്‌ കഥനരീതിയിലുടെയാണ്‌.
ഈ കഥനരിീതിയാണ്‌ കൃതിയെ സര്‍ഗാത്മകവും മനലികവുമാക്കുന്നത്‌. ആഖ്ടയാ
നത്തില്‍ അത്‌ കഥയായാലും നോവലായാലും സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ക്ക്‌ പ്രാമുഖ്യം
നല്‍കുന്നുണ്ട്‌. “സ്ഥലികതയില്‍ ആഖ്യാനവും അനുവാചകനും പാലിക്കുന്ന
സ്ഥലികുതയുടെ യുക്തിയാണ്‌ ആഖ്യാനത്തിലെ സാഹചര്യങ്ങളെയും സംഭ
വങ്ങളെയും യഥോചിതം നമുക്ക്‌ അനുഭവവേദ്യമാക്കിത്തരുന്നത്‌.*

ആഖ്യാനത്തില്‍ കാലത്തിന്‌ ലഭിക്കുന്ന ്പാധാന്യം സംഭവങ്ങളുടെ
തുടര്‍ച്ചയെ ബോധ്യപ്പെടുത്തുന്ന അവസ്ഥയെ മുന്‍നിര്‍ത്തിയാണ്‌. കാലത്തിന്റെ
പത്മിതികളെ ലംഘിക്കുന്ന തുടര്‍ച്ചയാണ്‌ ആഖ്യാനത്തെ മുന്നോട്ടു കൊണ്ടു
പോകുന്നത്‌.ആഖ്യാനത്തിന്‌ ഒരു ദാതാവ്‌ ഉണ്ട്‌. അതു സംവദിക്കുന്ന അനുവാ
ചകന്‍ മറ്റൊരു കാലഘട്ടത്തിന്റെ പ്രതിനിധിയാവാം. പക്ഷേ ആഖ്യാനം ഏത്‌
ദേശകാലാദികളോടും സംവേദന ക്ഷമമായിരിക്കണം. കൃതികളുടെ ആഖ്യാന
കാലവും കഥഗാകാലവും ചിലപ്പോള്‍ ഒന്നുതന്നെയാവാം. എന്നാല്‍ കഥാകാല
ത്തിന്‌ കൃതി തന്നെ സാക്ഷ്യം വഹിക്കുന്നു. ആഖ്യാനകാലം ശ്രോതാവിനെ
മുന്നില്‍ കണ്ടുകൊണ്ടുള്ളതാണ്‌. കഥയിലെ ക്രീയകള്‍ സംഭവങ്ങളുമായി ബന്ധ
പെട്ടിരിക്കുന്നു. നോവലും ചെറുകഥ്യും ആഖ്യാനത്തിന്റെ അനന്തമായ സാധ്യ
തകള്‍ ഉള്‍ക്കൊളളുന്ന പാഠനിര്‍മ്മിതികളാണ്‌.

എന്‍. എസ്‌. മാധവന്റെ ആദ്യകഥയായ ശിശു മുതല്‍ ആഖ്യാനത്തില്‍
അദ്ദേഹം നസ്വീകരിച്ചിട്ടുളള വ്ൃത്ൃസ്തകള്‍ ശ്രദ്ധേയമാണ്‌. വിക്കനായ ഹരി
യുടെ അഭിലാഷം അനേകം പേര്‍ ഇരിക്കുന്ന ഗ്യാലറിയെ അഭിസംബോധന

62
ചെയ്യുകയാണ്‌. എന്നാല്‍ അയാള്‍ക്ക്‌ ഭാഷ വഴങ്ങുന്നില്ല. അതിന്റെ നിസ്തഹാ
യതയില്‍ അയാള്‍ സൃഷ്ടിക്കുന്ന ലോകം സ്വപ്നാത്മകമാണ്‌. ചുളൈയ്മേടി
ലെത്തുമ്പോള്‍ എഴുപതുകളിലെ രാഷ്ട്രീയാവസ്ഥയുടെ ചിത്രം മാത്രമല്ല. സ്ഥല
കാലബദ്ധമായി നിങ്ങുന്ന അരികുജീവിതങ്ങളെ പ്രശ്നവത്കരിക്കുന്നു.
ഹിഗ്വിറ്റയിലെത്തുമ്പോള്‍ കഥയ്ക്കുള്ളില്‍ തന്നെ സ്ഥലകാലങ്ങളുടെ വ്യതി
യാനം ദൃശ്യമാണ്‌. കാലത്തെ കീഴ്മേല്‍ മറിയ്ക്കുന്ന ആഖ്യാനം അതില്‍
കാണാം. തിരുത്ത്‌, വന്‍മരങ്ങള്‍ വീഴുമ്പോള്‍, നാലോം ലോകം, കാര്‍മെന്‍ എന്നി
ങ്ങനെ നിരവധി കഥകളിലും ലന്തന്‍ ബത്തേരിയിലെ ലുത്തിനിയകളിലും സ്ഥല
കാലത്തിന്റെ മുദ്രകളെ ആഖ്യാനത്തില്‍ ഉള്‍ച്ചേര്‍ത്തിരിക്കുന്നു.

“മാധവന്റെ തന്നെ കഥകളില്‍ ഭിന്നവും മിശവുമായ ആഖ്യാനസ്വര
ങ്ങള്‍ (സarratng ഴവ്ലുകേള്‍ക്കാവുന്നതാണ്‌. ആഖ്യാതാവ്‌ വ്യവഹാരത്തില്‍
ഉളള ഒരു വ്യക്തി മാത്രമായിവരുന്നു ചുളൈമേട്ടിലെ ശവങ്ങളില്‍ തന്നെ കട
ന്നുവരുന്ന തിരക്കഥയുടെ ഘടന ഓര്‍ക്കാവുന്നതാണ്‌. നാലാംലോകം എന്ന
കഥയില്‍ ഒരു ഫലിതത്തില്‍ തുടങ്ങാന്‍ ശമിക്കുന്ന കഥ മറ്റൊരു ആഖ്യാനത
ലത്തിലേക്കു മാറുന്നുണ്ട്‌. കഥയിലെ ചില ഘട്ടങ്ങളില്‍ ഞാന്‍ എന്ന ആഖ്യ
താവിന്റെ അച്ഛനാണ്‌ കഥ പറഞ്ഞ്‌ ആഖ്യാനത്തെതന്നെ പൂര്‍ണമാകുന്നത്‌.
ആഖ്യാതാവിന്റെ ഏകമാനമായ സ്വത്വം എന്ന സങ്കല്‍പ്പം തന്നെ പ്രശ്നവല്‍ക്യ
തമാക്കുന്നു. വിഭിന്ന ആഖ്യാന സ്വരങ്ങളെ ചേര്‍ക്കുന്ന ഒരു ഗ്വശ്രിയയായി
ആബ്യാനം മാറുകയും ചെയ്യുന്നു.

എന്‍.എസ്‌. മാധവന്റെ കൃതികളില്‍ സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ ആവിഷകരിക്കപ്പെ
ട്ടിരിക്കുന്നത്‌ എഴുത്തുകാരന്റെ സാമൂഹികരാഷ്ട്രീയ സംസ്കാരിക ബോധ്യ
ങ്ങളെ മുന്‍നിര്‍ത്തികൊണ്ടാണ്‌. എഴുത്തുകാരന്റെ ദേശം എന്ന സങ്കല്‍പത്തി
നപ്പുറം സ്ഥലത്തിന്‌ അതിരുകളില്ലാതെ കഥാലോകമാണ്‌ മാധവന്റെ കൂതി
കള്‍ പങ്കുവെക്കുന്നത്‌. എന്‍.എസ്‌. മാധവന്റെ ചരിത്രത്തെ ്രശനവത്കരിക്കുന്ന
കഥകള്‍ കാലത്തിന്റെയും സ്ഥലത്തിന്റെയും അടയാളപ്പെടുത്തലുകളായി കണ

63
ക്കാക്കാവുന്നത്‌. ആഖ്യാനത്തിന്റെ മുഖ്യഘടകങ്ങളായി ആഖ്യാന സൈദ്ധാ
ന്തികല്‍ വിലയിരുത്തുന്ന സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ കൃതികളില്‍ എപ്രകാരം ഉപയോ
ഗിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു എന്നതാണ്‌ അടുത്ത അദ്ധ്യയേങ്ങളില്‍ പാനവിധേയമാ
ക്കുന്നത്‌.

64
ക്കുറിപ്പുകള്‍

11 Geralad Prince, 1990, on Narratology (Past, Present, future),
French literature series Amsterdam, Netherlands, Vol.17.,P.1-2

2. D.NYS (Trans.Sidny ARaemers) 1942, Cosmology, Vo.li, University of Noire
Dame, The Bruce Publishing company, USA,P.352

3. D.NYS (Trans.sidny ARaemers) 1942, Cosmology, Vo.H, University of Notre
Dame, fhe Bruce Publishing company,USA, P.372

4. Jadunath Sinha, 1961, introduction of Philosophy Third Edition, Sinha
Publishing House ,culcutta .P.1718

5. വിജയകുമാര്‍ മേനോന്‍, 2068, സ്ഥലം കാലം കല, കേരളസാഹിത്യ
അക്കാദമി, പു.

6 ജോര്‍ജ്ജ്‌ ഗാമോവ്‌, (വിവ.കെ.ഗോപാലക്ൃഷണന്‍), 1992, ഒന്ന്‌, രഞ്ട്‌,
മുന്ന്‌...അനന്തം, ഭാഷാ ഇന്‍സ്പറിറ്റൂട്ട, പുറം 33

7. വിവേകാനന്ദന്‍, 1962, വിയേകാനദ്ദ സാഹ്ത്യ സര്‍വസ്വം രണ്ളാാഭാഗം
ജഞ്താനഭയാഗം, ശതാബ്ത സ്മാരക ്രസിദ്ധികരണം, പ.5

8. ഗണേശ്‌ കെ.എന്‍,2ദേകേരളത്തിന്റെ ഇന്നാലകള്‍്‌ ,കേരള ഭാഷാ ഇന്‍സ്റ്റി
റ്ുടും വു.27

9. ഗണേള്‍ കെ.എന്‍, കേരളത്തിന്‌ ഇന്നലകള്‍്‌,കേരള ഭാഷാ ഇന൯സ്റ്റി
QMS » 0.29

0. അച്യുതന്‍ എം,1997, പാശ്ചാത്യ സാഹിത്യദര്‍ശനം, കറന്റ്‌ ബുക്‌സ്‌, പു.36

11. വിജയകുമാര്‍ മേനോന്‍, 2008, സഥലം കാലം കല്യ കേരളേ സാഹിത്യ
അക്കാദമി, പൂ.12

12. D NYS (Trans.Sidny A Raemers) ,1942, Cosmology, Voll, University of
Notre Dame, The Bruce Publishing company,USA,P 347.

3. അപ്പന്‍ കെ.പി, 1996, സമയ ്രവഥഹ്വ്യം സാഹ്ത്യകലയും, ഡി.സി,
ബുക്‌സ്‌, പൂു.27

4. നൂുജും എ, 1997, സാംവ്ധാദത്ചിന്റെ ബലത്ത്തം - ആശാന്‍ കവിത
പുനര്‍വായന, കറന്റ്‌ ബുക്‌സ്‌ പൂ.41

ടട. രാധാകൃഷ്ണന്‍ നായര്‍.ഡി, 2060, തൃമ്ധാന വിജ്ഞാനം, കേരള ഭാഷാ
ഇന്‍സ്റിറ്റുട്ട, തിരുവനന്തപുരം, പു.67

16. പത്മനാഭമേനോന്‍.കെ.പി., 1989, കൊച്ചി രാജ്യ ചരിതം, മാതൃഭൂമി പ്രിന്റിംഗ്‌

65
& പബ്ബിഷിംഗ കമ്പനി, കോഴിക്കോട, പൂ.268-269

7. നുജും. എ, 1997, സംവാദത്തിന്‌ ബലതത്തം ആശാന്‍ കവ്വിത പുനര്‍
വായന, കറന്റ്‌ ബുകസ്‌, പൂ.42

8. സോമന്‍ നെല്ലിവിള,സ്ഥലം കാലം ചെതുകഥ,കറന്റ്‌ ബുകസ്‌,തൃശൂര്‍, പൂ.28

1. ശീകണ്ഠേശ്വരം ജി.പത്മനാഭപിളള, 2010, ശബ്്ദത്മാതാവലി, ഡി.സി.ബു
കസ്‌, കോട്ടയം, al. 1970

20. രവി നന്ധൂതിരിപ്പാട, 2063, ധാതുനിഘണ്ജു, തൃശ്ശൂര്‍, പൂ.523

21. പരമേശ്വരന്‍ മുസത്‌.ടി.സി. (വ്യാഖ്യ), 2000, അമരകോശം എസ്‌.പി.സി.
എസ്‌, കോട്ടയം, പൂു.244

22, കേണല്‍ നായര്‍ എന്‍.ബി, 20ദേ, മലയാളം തിസ്വോറസ്പ്‌, ഡി.സി.ബുക്‌സ്‌
കോടുയം, പൂു.641

23. വേലായുധന്‍ പണിക്കശ്ശേരി, 27, കേരളചതിത പഠനങ്ങള്‍, കറന്റ്‌ ബുക്‌സ്‌,
൨4).45

24. വള്ളത്തോള്‍ നാരായണമേനോന്‍, 198% ഉജുഗ്വേദസംഹിത വാല്യം ഒന്ന്‌,
കേരളു സര്‍വ്വകലാശാല, തിരുവനന്തഹരം, പൂു.373

25. നമ്പൂതിരിപ്പാട്‌ ഒ.എം.സി. 1986, ടൂഗ്വേദം, ദേവിപ്രസാദം മഹാഭാഷ്യം,
വാള്യം 8, കൈരളി ബുകസ്‌, തൃശ്ശൂര്‍, പുറം. 377

26. ബാലകൃഷണന്‍ വി, ലീിലവേതി ആര്‍. (്വ്യാഖ്യാതേോ, 1976, അഥര്‍വവേദം,
വിദ്യാര്‍ത്ഥി മിത്രം ബുകസ്‌ ഡിപ്പോ. പു.1024-1025.

27. ശഗോപാലേപ്പണിക്കര്‍ എന്‍, ബൃഹദ്‌ യോഗ വാസ്സിഷ്ഠം കൈരള വ്യാഖ്യാനം
ഒന്നാം വാല്യം, യോഗവാസിഷ്ഠം പബ്ജിക്കേഷന്‍സ്‌, പു.518

28. ദകേശവന്‍നായര്‍.കെ. (വിവി), ടാ, ഭര്‍ത്യഹര്‌ ദര്‍ശനം, ശ്മീരാമകൃഷ്ണാ
ശമാ, പുറനാട്ടുകര, പു.33-34

29. ്രര്ശി.രവിശങ്കര്‍, (വിവ.പി.എന്‍.നമ്പുതിര്‌) 20, കാലം, വ്യക്തി വികാസ്‌
കേര ഇന്ത പ്രസിദ്ധികരണം, പൂ.5

30. ഉണ്ണി എന്‍.പി, 201, 108 ഉപനിഷത്ത്‌ (ഉപനിഷത്‌ പ്രപഞ്ചം), ര്രശാന്തി
പബ്ലിഷേഴ്സ്‌, തിരുവനന്തപുരം, പു. 119

31. ഉണ്ണി എന്‍.പി, 201, 18 ഉപനിഷത്ത്‌ (ഉപനിഷത്‌ പ്രപഞ്ചം), പ്രശാന്തി
പബണ്ഡിഷേഴ്സ്‌, തിരുവനന്തപുരം, പൂ. 204

32. സ്റ്റീഫന്‍ ഹോക്കിങ്ങ്‌ സ്വിവു, (എ.രാജഗോപാല്‍ കമ്മത്ത്‌), 2,
കാലത്തിന്റെ ആകൃതി, പ്രോഗ്രസ്സ്‌ പബ്ലിക്കേഷന്‍, കോഴിക്കോട്‌, പു.36.

33. കേശവന്‍ നായര്‍ പി, 1996, സ്ഫ മഹാക്ക്ങ്ങിനന്റെ ചപഞ്ചം ഡി.സി.
ബുക്സ്‌, കോട്ടയം, പു.26

66
34. സോമന്‍ നെല്ലിവിള, സ്ഥലംകാലം ചെറുകഥ, കറന്റ്‌ ബുകസ്‌,ത്ൃശൂര്‍, പു.

ട. തരകന്‍ കെ.എം, 1982, ആശുതിക നോവല്‍ ദര്‍ശനം, നാഷണല്‍ ബുക്ക്‌
സ്സാള്‍ കോട്ടയം, പൂ.16

36. തരകന്‍ കെ.എം., 1982, ആധുനിക ദനാവത്‌ ദര്‍ശനം, നാഷണല്‍ ബുക്ക്‌
സ്ാള്‍, കോട്ടയം, പൂ.150

37. അയ്യപ്പപ്പണിക്കര്‍.കെ, 1999, ഇത്ച്ൃശ്‌ സാഹിത്യ സിദ്ധാന്തം ്ചരസക്തിയും
സാധ്യതയും , കേരള ഭാഷാ ഇന്‍ സ്ററിറ്റയുട്ു, പൂ.94

38. അയ്യപ്പപ്പണിക്കര്‍ കെ, 1999, ഇത്ര സാഹ്ത്യ മ്പിദ്ധാന്തം (ചസക്തിയും
സാധ്യതയും , കേരള ഭാഷാ ഇന്‍ സ്റ്റിറ്റുട്ടു, പു.102

39. മനോജ്‌ എം.ബി, 2011, ദേശം ദേശ്‌, മാദ, സാഹ്ത്യമമത ഉപാദാന
സാമഗി, പാപ്പിറസ്‌ ബുക്ക്സ്‌, പു.21

4. മനോജ്‌ എം.ബി., 2 ദശം ദേശ? മാര്‍ഗ്ഗ}, സാഹ്്‌ത്യമെന്ന ഉപാദാന
സാമഗ്‌, പാപ്പിറസ്‌ ബുക്ക്സ്‌, പൂ.21

41. രാജഗോപാലന്‍ ഇ.പി, 2044, സഥലവ്യും കാലവ്യം അധികാരവ്യം കൃഷ്ണ
ഗാഥയിലെ സ്ഥലസങ്കല്‍പം, മാതൃഭൂമി ആഴ്ചപ്പതിപ്പ്‌, ല.8.പൂ.18

42. അപ്പന്‍ കെ.പി, 1996, സമയ്രചവാഹവ്യം സാഹ്ത്വകലയും,
ഡി.സി.ബുക്സ്‌, കോട്ടയം പുൂ.50

43. അപ്പന്‍ കെ.പി, 1996, സമയ്രപവാഹവ്യം സാഹ്ത്യകലയ്യും,
ഡി.സി.ബുകസ്‌, കോട്ടയം, പൂ.60

44, Traugott and pratt, 1980, Linguistics for students of Literature, Harcourt
College pub, orlando florida ,USA,P.248

45. Prince Gerald, 1987, A Dictionary of Narratology, University of Nebraska
Press London. P.36

4. സര്‍യ്യവിജ്ഞാന കോശം, 1978, സ്റ്റേറ്റ്‌ ഇന്‍സ്റ്റിറ്റുട്ട ഓഫ്‌ പണ്ജിക്കേഷന്‍,
തിരുവനന്തപുരം, പു.685

47. അയ്യപ്പപ്പണിക്കര്‍ കെ, 1997, ഭാഷാപോഷിണ്‌, ജനുവരി, പൂ.27,

48. അയ്യപ്പപ്പണിക്കര്‍ കെ, 1999, ഇന്ച്ൃയന്‍ സാഹിത്യ സിദ്ധാന്തം ചസക്ത്യും
സാധ്യതയും, കേരള ഭാഷാ ഇന്‍സ്ററിറ്റുടു, തിരുവനന്തപുരം, പൂ.161

കട, (൯രീധരന്‍ എ.എം, 2012, തൃഖ്യാനം കാലം കഥ,
നാഷ്ണല്‍ ബുക്ക്‌ സ്റ്റാള്‍, പൂ.

so. Wiliam labov, 1972, Language in the innercity, Universitynot Pennsylvania
Pre പു.360

67
si Chatman seymore,1980,Story and Discourse, Narrative structure in fiction
and fiim,corneil university press Ithaca and London, P 28

52. Jonathan culler, 2001, The Persuit of signs, The story and discourse in
the analysis of Narrative, Cornel University Press, P.189-190

53. Scholes Robert and kellogg Robert,1966, The nature of Narrative, oxford
university Press,London ,P.4

54. ൭ക.ഏം. തരകന്‍, 1982, ആശുനിക നോവ്‌ ദര്‍ശനം, നാഷണല്‍
ബൂക്ക്സ്റ്റാള്‍, കോടുയം, പു. 164

ടട. നെല്ലിക്കല്‍ മുരളിധരന്‍,മാദേ, വിശ്വസാഹിത്യ ദര്‍ശനങ്ങള്‍, ഡി.സി.
ബുക്‌സ്‌ പു.26

56. അച്യുതന്‍ എം,1997, പാശ്ചാത്യ സ്ാഹിത്യദര്‍ശനം, കറന്റ്‌ ബുകസ്‌ പു.217

57. Propp. Viadmer (Trans. Laurence Scott), 1968, Morphology of the folk tale,
Universiry of Texas, an.19

58. നല്കിക്കല്‍ മുരളീധരന്‍,2008, വിശ്വസാഹ്ത്യ ദര്‍ശനങ്ങള്‍, ഡി.സി.
ബുകസ്‌, പൂ.273

ടട. ശശീധരന്‍ എ.എട, 2, ആഖ്യാനം കാലം കഥ, നാഷ്ണല്‍ ബുക്ക്‌
സ്സാള്‍, കോട്ടയം പൂ.19

60. Roland Barthes,( Trans.Stephen Heath),1978, image and Music Text farrar
siraus and girous(Pub), 01.46

6. ജോര്‍ജ്ജ്‌ സി.ജെ, 1996, ആഗശുനികാനന്തര സാഹിത്യ സമിചനങ്ങള്‍,
ബുക്ക്വേം , തൃശ്ശൂര്‍, പു. 24.

62. ശ്രീധരന്‍ ഏ.എട, 2032, ആഖ്യാനം കാലം കഥ, നാഷ്ണല്‍ ബുക്ക്‌
സ്റാള്‍, കോട്ടയം, പൂ.19

63. രാധക്യേഷ്ണന്‍ നായര്‍ ഡി, 2000, തൃഖ്യാനവിജ്ഞാനം കേരള
ഭാഷാ ഇന്‍സ്റ്റിറ്റുട്ട, തിരുവനന്തപുരം, പൂ.36

64. രാധാക്യഷണന്‍ നായര്‍ ഡി, 2 ആലഖ്ധാനവിജ്ഞാനം കേരള
ഭാഷാ ഇന്‍സ്ററിറ്റുട്ു, തിരുവനന്തപുരം, പൂ.45

65. ആന്‍സിസെബാസ്റ്യന്‍, (എഡി), 2033, പാരവ്വര്യവ്ും ആമഴ്ലാനവ്ും-സമ
കാലിക കഥയിലെ ലാവണ്യാന്ുഭവങ്ങള്‍, കൈരളി ബുക്സ്‌, പൂു.51

66. ക്യഷ്ണന്‍ കെ. എം., 1998, ഭാഷാപോഷിണി, ആഖ്യാനശാസ്ത്രം.
നവംബര്‍ , പു.70

68
ദായം രണ്ട
ചെറുകഥയിലെ സ്ഥലകാലമുദ്രകള്‍
2,4 ച്റുക്ഥ

കഥകള്‍ മനുഷ്യന്റെ സാംസ്കാരിക നിര്‍മ്മിതിയാണ്‌. അനുഭവങ്ങളും
ഭാവനയും കഥ രൂപപ്പെടാന്‍ കാരണമായി. അതുകൊണ്ടുതന്നെ കഥയും
ജീവിതവും തമ്മില്‍ അഭേദ്യമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. വാമൊഴി വഴക്കങ്ങ
ളിലുടെയാണ്‌ പുരാതനകാലത്ത്‌ കഥകള്‍ വ്രചരിച്ചിരുന്നത്‌. ദേശകാലങ്ങളി
ലുടെ പ്രചരിക്കുന്ന ഇത്തരം കഥകള്‍ വൃത്ൃസ്തമായ പാഠങ്ങള്‍ നിര്‍മ്മിക്കുന്നു.
കാലികമായ അര്‍ത്ഥോല്‍പാദനപ്രകിയയാണ്‌ ഇവിടെ നടക്കുന്നത്‌. “6 fin
പറയുന്നവന്‍ കാലത്തിന്റെ പ്രതിനിധിയാണ്‌. അവിടെ ഒരു സംസ്കാരത്തിന്റെ
ഭുതകാല പുനസ്യേഷ്ടിയാണ്‌ നടക്കുന്നതെങ്കിലും വര്‍ത്തമാനകാലവുമായി
ബന്ധിക്കുന്നു. ക്ഥ എഴുതുന്നവന്‍ സ്ഥലത്തിന്റെ പ്രതിനിധിയാണ്‌. അവിടെ
ഒരു സംസ്കാരത്തിന്റെ ഒരു നിമിഷത്തിന്റെ പ്രതിഫലനം സാധിക്കുന്നു *7t

കഥയുടെ ഉത്ഭവം ദേശസംസ്കൃതിയുടെ സാംസ്കാരിക ചരി്ര
പശ്ചാത്തലത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയാണ്‌ ഉയിര്‍കൊണ്ടത്‌. നാടന്‍ കഥകളായും
കഥാഗാനങ്ങളായും നാടന്‍പാട്ടുകളായും വീചേരിതങ്ങളായും അത്‌
നിലനിന്നിരുന്നു. തലമുറകളില്‍ നിന്ന്‌ തലമുറകളിലേക്ക്‌ കൈമാറി വന്ന
കഥകളുടെ കര്‍ത്താവ്‌ ആരെന്നറിയാന്‍ കഴിയില്ല. അത്‌ സാമൂഹികമായ
സൃഷ്ടിയാണ്‌. കേള്‍വിക്കാരെ രസിപ്പിക്കുകയാണ്‌ അതിന്റെ ലക്ഷ്യം.
നിലനിന്നിരുന്ന ധര്‍മ്മങ്ങളെ അരക്കിട്ടുറപ്പിക്കുന്ന തരത്തിലുളള ഉപദേശങ്ങളും
ഈ കഥകളില്‍ കാണാന്‍ കഴിയും.

കഥയില്‍ സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ക്ക്‌ ലഭിക്കുന്ന പ്രാധാന്യം ഇതില്‍ നിന്നു
വ്യക്തമാണ്‌. മൃഗകഥ, യക്ഷിക്കഥ, അന്യാപദേശം, ദൃഷ്ടാന്തകഥ, ഐതീഹ്യം,
മിത്ത്‌, അനുഭവകഥനം എന്നിവയെല്ലാം ചെറുകഥയുടെ പുര്‍വ്വമാത്ൃകകളാണ്‌.
AWG, പനൌരസ്ത്യദേശങ്ങളിലും നിരവധി കഥകള്‍ പ്രപാരത്തിലുണ്ടാ
യിരുന്നു. ഈസോപ്പു കഥകള്‍, യെക്കാമറോണ്‍ കഥകള്‍, ജാതക കഥകള്‍,
പഞ്ചതന്ത്രം, ബ്ൃഹത്കഥ, വിശ്രമാദിതൃക്ഥ, അറബികഥകള്‍ എന്നിങ്ങനെ
കഥയ്ക്ക്‌ നൂറ്റാണ്ടുകളോളം പഴക്കമുളള ആഖബ്യാനരീതികളുണ്ട്‌.

69
എന്നാല്‍ ചെറ്കഥ എന്ന സാഹിത്യ രുപം ആവിര്‍ഭവിച്ചതുതന്നെ വ്യവ
സായിക വിപ്ലവത്തിനുശേഷമുണ്ടായ പുതുസംസ്കാരത്തിന്റെ ഭാഗമായാണ്‌.
കേരളത്തില്‍ 19-0൦ നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അവസാനത്തിലാണ്‌ ചെറുകഥ എന്ന സാഹി
തൃരൂപം ആവിര്‍ഭവിക്കുന്നത്‌. പ്രതമാധ്യമങ്ങളുടെ കടന്നുവരവും ഇംഗ്ലീഷ്‌
വിദ്യാഭാസം നല്‍കിയ പുതിയ ലോകബോധവും ചെറുകഥ എന്ന സാഹ്ത്യ
രൂപത്തെ അടുത്തറിയാന്‍ അവസരമൊരുക്കി. പത്രമാസികകളിലെ രസനീയ
മായ വിഭവം എന്ന നിലയിലാണ്‌ ആദ്യകാലചെറുകഥകള്‍ വിലയിരുത്തപ്പെടുത്‌.
എന്നാല്‍ ജീവിതാനുഭവങ്ങളിലേക്ക്‌ കാലികമായ ഒരു സഞ്ചാരമാണ്‌ എല്ലാ
ചെറുകഥകളും നടത്തുന്നത്‌. കെട്ടുക്ഥകളില്‍നിന്ന്‌ മാറികൊണ്ട്‌ അനുഭവയാ
ഥാര്‍ത്ഥ്യങ്ങളിലേക്ക്‌ കഥാകാരന്‍ കടന്നുവരുമ്പോള്‍ ഭാഷ, അനുഭവങ്ങള്‍,
സ്ഥലകാലങ്ങള്‍, എന്നിങ്ങനെ നിരവധി ഘടകങ്ങള്‍ സ്വാധിനിക്കുന്നു.
ഏകാഗ്രതയാണ്‌ ചെറുകഥയുടെ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട ഗുണം.

“ബിംബങ്ങളും സൂചകങ്ങളും സ്ഥലകാലപശ്ചാത്തലവും എല്ലാം കൂടി
ചേര്‍ന്ന്‌ സ്യഷ്ടിക്കുന്ന അന്തരീക്ഷം ചെറുകഥയില്‍ ഏറെ പ്രധനേമാണ്‌.
അതുപോലെ തന്നെ ആഖ്യാനത്തിന്റെ സ്വരഘടന ചെറുകഥയുടെ ഭാവത്തെ
നിര്‍ണ്ണയിക്കുന്ന മറ്റൊരു പ്രമുഖാംശമാണ്‌ ഇതിലൊക്കെ പ്രധാനം, ഇങ്ങനെ
എടുത്തുപറഞ്ഞതും അല്ലാത്തതുമായേ വിഭിന്ന ഘടകങ്ങളുടെ ജൈവവലയ
ത്തിലുടെ ലഭിക്കുന്ന ഏകികൃത പ്രതീതി (Unity of effect) ageni *”

കഥാപാത്രങ്ങളും സംഭവങ്ങളുമാണ്‌ കഥയെ മുന്നോട്ടു കൊണ്ടുപോകു
ന്നത്‌. രസാനുഭൂതി ജനിപ്പിക്കുന്ന കഥകള്‍ വായനക്കാരെ ആകര്‍ഷിക്കുന്നു.
ജീവിതത്തെക്കുറിച്ചുളള ഉള്‍ക്കാഴ്ച നല്‍കാനും, മാനസികോല്ലാസം നേടാനും
കഥയ്ക്ക്‌ കഴിയുന്നത്‌ ആഖ്യാനത്തിലും ച്വമേയത്തിലും കഥാകാരന്‍ പുലര്‍
ത്തുന്ന വൈഭവത്താലാണ്‌. ചെറുകഥയിലെ ജീവിതാവിഷ്കാരം അനുകരണ
മല്ല. അത്‌ ഫലപ്രദമായി ആവിഷ്കരിക്കാന്‍ പലമാര്‍ഗ്ഗങ്ങളും കഥാക്യത്തു
ക്കള്‍ തെരഞ്ഞെടുക്കുന്നു. ചരിത്ര രാഷ്രീയ സങ്കല്പങ്ങള്‍, ജീവിതസമീപന
ങ്ങള്‍, സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ എന്നിങ്ങനെ നിരവധി ഘടകങ്ങള്‍ കഥയെ സ്വാധിനി
ക്കുന്നുണ്ട്‌.

70
“സംഭവങ്ങളില്‍ നിന്ന്‌ സംഭവങ്ങളിലേയ്ക്കുളള ഗതിയാണ്‌ കഥ എന്നു
ലളിതമായി പറയാം. അതല്ലെങ്കില്‍ ആ രിതിയിലുളള സംഭവങ്ങളുടെ
അനുക്രമമായ സംവിധാനമാണ്‌ കഥ. ഒരു സംഭവം വേറൊരുസംഭവത്തി
ലേയ്ക്കും അത്‌ മറ്റൊന്നിലേയ്ക്കും നീളുന്നു. ഘടനാപരവിശകലനത്തില്‍
ഈരിീതിയിലുളള സംഭവങ്ങളുടെ ഏകകത്തെ ഫങ്ഷണല്‍ യുണിറ്റ്‌ എന്നാണ്‌
വ്ളാദ്മിര്‍ പ്രോപ്പ്‌ വിളിക്കുന്നത്‌. അമേരിക്കനിന്ത്യന്‍ നാടോടിക്കഥകളെക്കുറിച്ചു
രുപപഠനം നടത്തിയ അലന്‍ഡാന്‍സിസ്‌ അതിന്‌ മോട്ടി ഫീം എന്ന പേരു
നല്‍കുന്നു. ഇത്തരം ഏകകങ്ങളുടെ പരമ്പരയാണ്‌ ഓരോ കഥയിലുമുളളത്‌.
കഥയിലെ ഓരോ സംഭവത്തിനും അതിന്റെതായ ധര്‍മ്മങ്ങളുണ്ട്‌.””

2.2. ചിറ്കഥശയും സ്ഥലകാലേവും

ജീവിതത്തിലെ സംഭവങ്ങളാണ്‌ കഥാകഥയത്തിന്‌ ഉപയുക്തമാക്കുന്നത്‌.
“കഥാഖ്യാനം ജീവിതാനുഭവങ്ങളുടെ അന്വേഷണവും പരിശോധനയുമാ
ണെന്ന്‌്‌ പോള്‍റിക്കര്‍ വ്യക്തമാക്കുന്നു. മലയാളത്തിലെ ആദ്യത്തെ ചെറു
കഥയായി അംഗീകരിക്കപ്പെട്ട വാസനവികൃതി കഥാനായകന്റെ ജീവിതാനുഭവം
തന്നെയാണ്‌. ഇക്കണ്ടക്കുറുപ്പ എന്ന കള്ളന്റെ കഥയാണ്‌ വാസനാവികൃതി.

“എന്റെ വീട്‌ കൊച്ചിശ്ശീമയിലാണ്‌. കാടരികായിട്ടുളള ഒരു സ്ഥല
ത്താണെന്നു മാത്രമേ ഇവിടെ പറയാന്‍ വിചാരിക്കുന്നുളളു എന്ന പരാമര്‍
ശത്തില്‍ നിന്ന്‌ തന്നെ സ്ഥലം വ്യക്തമാണ്‌. “കാടരികില്‍ വിടായതുകൊണ്ട
ഇടയ്ക്കിടെ കാട്ടിൽ പോകുവാനും” “വീട്ടില്‍നിന്നു ചാടിപ്പോന്നതില്‍ പിന്നെ
അഞ്ചു കൊല്ലത്തോളം ഞാന്‍ പുറത്തിറങ്ങി അപ്പോഴേക്ക്‌ കൊച്ചി രാജ്യത്ത്‌
പുതിയ പോലീസ്‌ ഏര്‍പ്പെടുത്തി. അക്കാലത്ത്‌ തൃശ്ശിവപേരൂര്‍ക്ക്‌ സമീപം ഒരു
ദിക്കില്‍ ഞാനൊരു കളവ്‌ നടത്തി”

“മദിരാശിയില്‍ ചെന്ന്‌ ഒരു മാസത്തോളം കാഴ്ച കണ്ടു നിന്നു.”

“ഒരു ദിവസം ഗുജിലിത്തെരുവില്‍ ചെന്നപ്പോള്‍”

ഇക്കണ്ടക്കുറുപ്പിന്റെ കഥ്പറയാന്‍ ഉത്തമപുരുഷാഖ്യാനമാണ്‌
കഥക്യേത്ത്‌ തിരഞ്ഞെടുത്തിരിക്കുന്നത്‌. സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ അനുഭവങ്ങളെ

71
സൂക്ഷമമായി രേഖപ്പെടുത്താന്‍ കഥാകുത്ത്‌ ഉപയോഗപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു.
‘AOA’, മുതലനായാട്ട, കണ്ണിപറമ്പിലെ കൊലപാതകം മുതലായ ആദ്യകാല
കഥകളില്‍ കഥ നടക്കുന്ന സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ സൂക്ഷ്മമായി അവതരിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്‌.
സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ക്ക്‌ ദാര്‍ശനികമായ ഒരുതലമല്ല ആദ്യകാല കഥകളില്‍
കാണുന്നത്‌. അത്‌ കേവലം കഥ നടക്കുന്നതിന്റെ പശ്ചാത്തലം മറ്രതമാണ്‌.

നവോത്ഥാനകാലത്തെ ചെറുകഥ്കളില്‍ ആ കാലഘട്ടത്തിന്റെ
സാമുഹിക രാഷ്ട്രീയ പശ്ചാത്തലമുണ്ടായിരുന്നു. തകഴി, കേശവദേവ്‌, പൊന്‍
കുന്നം വര്‍ക്കി മുതലായ കാഥികര്‍ ആ കാലഘടുത്തിന്റെ പ്രതൃയശാസ്രത
ത്തിന്റെ വെളിച്ചം ഉള്‍ക്കൊണ്ട്‌ അവ രചനയില്‍ സ്വാംശീകരിച്ചവരാണ്‌.
അന്നുവരെ സാഹിതൃത്തില്‍ നിന്ന്‌ മാറ്റി നിര്‍ത്തപ്പെട്ട പാർശ്വവൽക്കരിക്ക
പെട്ടവരുടെ കഥകള്‍ രചനയില്‍ ആവിഷ്കരിക്കപ്പെടുപ്പോള്‍ സ്ഥലത്തിനും
കാലത്തിനും സവിശേഷമായേ അര്‍ത്ഥസാധ്ൃതകള്‍ കലല്‍പിക്കപ്പെട്ടു. തകഴി
കുടുനാട്ടിലെ കര്‍ഷകരുടെ ജീവിതവും ദേവ്‌ ആലപ്പുഴയിലെ തൊഴിലാളികളുടെ
ജീവിതവും പൊന്‍കുന്നം വര്‍ക്കി മലയോരകര്‍ഷകരുടെ ജീവിതവും കഥകളുടെ
ആഖ്യാനഭുമികയായി തിരഞ്ഞെടുത്തു.ആ സ്ഥലപരിസരം സ്യൃഷടിക്കുന്ന
ദുരിതപൂര്‍ണ്ണമായ ജീവിതാനുഭവങ്ങളോടൊപ്പം ഒരു കാലഘടും മനുഷ്യരില്‍
ഏല്‍പിച്ച ദുരിതങ്ങളും നവോത്ഥാനക്ഥാകൃത്തുകള്‍ക്ക്‌ കഥാവിഷയമായി.
ജന്മിത്തത്തിന്റെയും മുതലാളിത്തത്തിന്ദെയും കാലഘട്ടത്തില്‍ മനുഷ്യരനുഭ
വിച്ചിരുന്ന പീഡനങ്ങളും അന്തര്‍സനോഘര്‍ ഷങ്ങളും കഥകളില്‍
സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ക്ക്‌ പുതിയ വഴിത്തിരിവുണ്ടാക്കി. ഓരോ പ്രദേശവും നിരവേധി
സമോഹിക സാംസ്കാരികതലങ്ങളെ ഉള്‍ക്കൊളളുന്നുവെന്നും എഴുത്തു
കാരന്റെ ദേശകാലങ്ങള്‍ കൃതിയുടെ ആന്തരികചൈതന്യമായി മാറുന്നുവെന്ന്‌
തിരിച്ചറിയപ്പെട്ടു.

ആധുനികതയിലെത്തിയപ്പോള്‍ സാമുഹികതയില്‍ നിന്ന്‌ വൈയക്തി
കമായ സ്വകാരയതകളിലേക്ക്‌ കഥയുടെ ആഖ്യാനം കടന്നു ചെന്നു. വ്യക്തി
നിഷ്ഠതയ്ക്ക്‌ പ്രാധാന്യം ലഭിച്ച ആ കഥകളില്‍, ദേശത്തിനും കാലത്തിനും

72
വ്യക്തിയെ രൂപപ്പെടുത്തിയ പശ്ചാത്തലങ്ങള്‍ എന്ന നിലവിട്ടു ആന്തരികമായി
അവയേല്‍പിച്ച അന്താസംഘര്‍ഷങ്ങള്‍ ചി(തികരിക്കപ്പെട്ടു. എം.ടിയുടെ
കുടല്ലുരും സമീപ്രപദേശങ്ങളും കഥകളില്‍ ഗൃഹാതുരമായ ഗ്രാമസങ്കല്‍പ്പ
ങ്ങളായി കടന്നുവന്നു. ജന്മിത്തത്തിന്റെ തകര്‍ച്ച കാലഘടുത്തിന്റെ അനിവാര്യ
തയായിരുന്നുവെങ്കിലും അതേല്‍പിച്ച മുറിവുകള്‍ വ്യക്തികളെ സ്വദേശം വിടു
അന്യദേശങ്ങളിലേയ്ക്ക്‌ നിതൃവ്യത്തിയ്ക്കായി പോകാന്‍ നിബേന്ധിതരാക്കി.
ഈ സാമുഹികസാഹകചര്യം സ്വദേശം ഓര്‍മ്മകളായി ആവിഷ്കരിക്കാനും കാല
ബ്ോധമുണര്‍ത്താനും ഇടയാക്കി. ആധുനിക കഥകളുടെ ദാര്‍ശനിക പരിസരം
സൃഷ്ടിക്കുന്നതില്‍ സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ക്ക്‌ അത്തരത്തില്‍ പ്രമുഖസ്ഥാനമുണ്ട്‌.
ആധുനികതയിലെത്തുമ്പോള്‍ നോവലിലും കഥയിലും സ്ഥലകാലങ്ങള്‍
ദാര്‍ശനിക പരിവേഷം ലഭിക്കുന്നു. എഴുത്തുകാരന്റെ ദര്‍ശനത്തെ സാധു
കരിക്കുന്ന മുഖ്യ ഘടകങ്ങളായി സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ രൂപാന്തരം /പാപിക്കുന്നു.
ഈ സമീപനത്തിന്റെ വികാസമാണ്‌ ആധുനികതയെ ഒരു ്രസ്ഥാനമാക്കി
മാറ്റിയത്‌. അന്യവത്കരിക്കപ്പെട്ട മനുഷ്യര്‍, അസ്തിത്വ ചിന്ത, മൃത്യു ബോധം,
നഗരജീവിതത്തിന്റെ സംഘര്‍ഷങ്ങള്‍, പലായന സ്വാഭാവം എന്നിങ്ങനെയുളള
പ്രമേയങ്ങള്‍ കഥാസാഹിത്ൃത്തിലേക്ക്‌ കുടന്നു വന്നു. ജീവിതത്തിലെ വൈരു
ദ്യാത്മകതയെ ആവിഷകരിച്ചുപ്പോള്‍ അത്‌ തികച്ചും അസാധാരണമായ ഭാവ
തലങ്ങള്‍ പ്രദാനം ചെയ്തു. ദാര്‍ശനിക ചിന്തകളും, പാദേശിക വിശ്വാസ
ങ്ങളും, മിത്തുകളും സ്വത്വബോധവും ആധുനിക കഥകളില്‍ കടന്നുവന്നു. വ്യ
വസ്ഥാപിതമായ കഥാഖ്യാനത്തെ വെല്ലുവിളിക്കുന്ന കഥകള്‍ ആധുനികതയുടെ
പ്രതയേകതയായിരുന്നു. കാക്കനാടന്‍, ഒ.വി.വിജയന്‍, എം. മുകുന്ദന്‍,ആനന്‍,
സക്കറിയ എന്നിങ്ങനെ നിരവേധി പേര്‍ ഈ കാലഘട്ടത്തെ മുന്നോടു നയിച്ചവ
രായിരുന്നു. എന്നാല്‍ എഴുപതുകളുടെ തുടക്കത്തില്‍ തീവ്ര ഇടതുപക്ഷ രാഷ്രീ
യത്തോട ആഭിമുഖ്യം പുലര്‍ത്തികൊണ്ടുളള രചേനകളുണ്ടായി. എം. സുകുമാ
രന്‍, പട്ടത്തുവിള കരുണാകരന്‍ മുതലായ കഥാക്യത്തുകള്‍ പുതിയ ലോകതത്തെ
സ്വപ്നം കണ്ട്‌ അവ പ്രമേയതലത്തില്‍ ആവിഷ്കരിച്ചവരായിരുന്നു. ആധു
73
നിക ചിന്തകളും, ചാദേശിക വിശ്വാസങ്ങളും, മിത്തുകളും സ്വത്വബോധവും
ആധുനിക കഥയില്‍ കടന്നുവന്നു. വ്യവസ്ഥാപിതമായ കഥാഖ്യാനത്തെ വെല്ലു
വിളിക്കുന്ന കഥകള്‍ ആധുനികതയുടെ പ്രത്യേകതയായിരുന്നു. കാക്കനാടന്‍,
ഒ.വി.വിജയന്‍, എം. മുകുന്ദന്‍,ആനന്‍്‌, സക്കറിയ എന്നിങ്ങനെ നിരവധി പേര്‍
ഈ കാലലട്ടത്തെ മുന്നോട്ടു നയിച്ചവരായിരുന്നു. എന്നാല്‍ എഴുപതുകളുടെ
തുടക്കത്തില്‍ തീവ്ര ഇടതുപക്ഷ രാഷ്ട്രിയത്തോട ആഭിമുഖ്യം പുലര്‍ത്തി
കൊണ്ടുളള രചനകളുണ്ടായി. എം. സുകുമാരന്‍, പട്ടത്തുവിള കരുണാകരന്‍
മുതലായ കഥാകൃത്തുകള്‍ പുതിയ ലോകത്തെ സ്വപ്നം കണ്ട്‌ അവ പ്രമേയ
തലത്തില്‍ ആവിഷകരിച്ചവരായിരുന്നു. ആധുനികതയുടെ തുടര്‍ച്ചയ്ക്കു ശേഷം
മലയാളത്തിലുണ്ടായ കഥകളെ ആധുനികാനന്തര സാഹിത്യമായാണ്‌ കരുത
പെടുന്നത്‌. ്രമേയത്തെക്കാളും ആവിഷ്കാരത്തെക്കാളും ജീവിതത്തിലെ [പത്യ
ക്ഷമായ ഏതു വിഷയവും കഥയ്ക്ക്‌ ഇതിവ്യത്തമായി. സ്ത്രീവാദം, പരിസ്ഥി
തിവാദം, ദലിത്‌ സാഹിത്യം, സൈബര്‍ സാഹിത്യം, മാധ്യമ സംസ്കാരം എന്നി
ങ്ങനെ കഥയുടെ ആഖ്യാന ച്രമേയങ്ങള്‍ക്കും ആഖ്യാന തന്ത്രങ്ങള്‍ക്കും തുപ
പരമായും ഭാവപരമായും വൃത്ൃസ്തകള്‍ ഉടലെടുത്തു. ആധുനികര്‍ക്കൊപ്പം
സാഹിതൃത്തിലേക്ക്‌ കടന്നുവന്ന എന്‍.എസ്‌. മാധവന്റെ കഥകള്‍ സവിശേഷ
മായ സ്ഥലകാല സാന്നിദ്ധ്യം അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു.
2.3 ഏന്‍.എസ്‌, മാധവന്റെ ചെറുകഥകള്‍

എന്‍ എസ്‌ മാധവന്റെ ആദുകഥ്യായ ശിശു ആദിമമായ ജനിമൃതിക
ളുടെ ആഖ്യാനമാണ്‌. ഈ കഥയില്‍ കുഞ്ഞിനെ പ്രതിക്ഷിച്ചിരുന്ന ദമ്പതിമാ
രെയാണ്‌ അവതരിപ്പിക്കുന്നത്‌. ശിശു മാതൃഗര്‍ഭത്തിലാണ്‌. എല്ലാ മനുഷ്യരു
ടേയും ജന്മസ്ഥലം. പിറവിയുടെ കാലത്തിന്‌ മുമ്പ്‌ അവന്‍ സ്വന്തമാക്കിയ സ്ഥലം.
കാലപരിമിതികൊണ്ട അവന്‍ നഷടമായേക്കാവുന്ന ഒന്ന്‌. ഗര്‍ഭ ജലത്തിലെ
ഇളം ചൂടില്‍ കുഞ്ഞിക്കണ്ണുകള്‍ ഉറക്കം പിടിച്ചടഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോള്‍
എന്ന്‌ BIO AO പറയുമ്പോള്‍ സ്ഥലം വ്യക്തമാണ്‌. ഹരി എന്ന വിക്കനായ
കഥാപാത്രത്തിലുടെയാണ്‌ കഥയുടെ ആഖ്യാനം നിര്‍വ്ൂഹിച്ചിരിക്കുന്നത്‌.

74
കഥയില്‍ ഹരി എന്ന കഥാപാത്രത്തിന്റെ ചിന്തകളില്‍ പത്മവ്യൂഹത്തി
ലകപ്പെട്ട അഭിമന്യുവിനെക്കുറിച്ചുളള പരാമര്‍ശങ്ങളുണ്ട്‌. ഇതിഹാസകഥാപാതം
നിസ്സഹായതയുടെ മിത്താണ്‌. ആ മിത്ത്‌ ഹരിയില്‍ ആവര്‍ത്തിക്കപ്പെടുന്നു.
ദേശകാലങ്ങള്‍ക്ക്‌ അതീതമായ ജീവിതത്തിന്റെ നൈരന്തര്യം കഥയെ മുന്നോട്ട
നയിക്കുന്നു. ജീവിതത്തില്‍ പ്രതീക്ഷകള്‍ ഒരു നിമിഷംകൊണ്ട്‌ ഇല്ലാതാവു
മ്പോള്‍ അയാളനുഭവിക്കുന്ന നിസ്സഹായത അതാണ്‌ ഈ കഥയിലെ ഡവൈകാ
രികതയെ സ്യൃഷടിക്കുന്നത്‌. കാലാതീതസത്യമായ മരണത്തെക്കുറിച്ചു ക്ലാസ്സെ
ടുക്കുന്നതായി ഹരിഹരന്‍ സ്വപ്നം കാണുന്നുണ്ട്‌. സ്വപ്നത്തില്‍ ക്ലാസ്റ്റ മുറി
യാണ്‌ സ്ഥലം. ഇവിടെയും പത്മവ്യൂഹം പരാമര്‍ശിക്കപ്പെടുന്നുണ്ട്‌. ഹരി താന്‍
ക്ലാസ്സെടുക്കുന്നതായി സ്വപ്നം കാണുന്നു. വിക്കനായി ഒരുവന്റെ സ്വപ്നമാണത്‌.
ഇവിടെ സ്വപ്നസംബന്ധമായ കാലം (്നടെലംധട വസ) ആഖ്യാനത്തിലേക്ക്‌
കടന്നു വരുന്നു. “' ന്വപ്നത്തില്‍ ഭൂതത്തിനോ ഭാവിക്കോ അസതിത്വമില്ല. സ്വപന
ത്തിന്റെ അസ്തിത്വം വര്‍ത്തമാനകാലത്തിലാണ്‌. ഈ കാലം സ്വപ്നത്തിന്റെ
അസ്തിത്വവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.”

കഴിഞ്ഞവര്‍ഷം അച്ഛന്റെ വെലിക്ക്‌ വീട്ടില്‍ പോയിരുന്നപ്പോള്‍ അച്ഛന്‍
പറഞ്ഞത്‌ ഹരി ഓര്‍ത്തെടുക്കുന്നു. തര്‍പ്പണം നടത്താന്‍ പുശ്രനുണ്ടാവേണ്ടത്‌
ജീവിതത്തിന്റെ ഭാഗമാണ്‌. പുത്‌ എന്ന നരകത്തില്‍ നിന്ന്‌ തന്നെ രക്ഷിക്കാനാ
രൂുമില്ലയെന്നയാള്‍ തിരിച്ചറിയുന്നു. ഭൂതകാലം സ്മരണകളിലൂടെ കടന്നുവരൂ
ന്നു. പുത്‌ എന്നത്‌ ഈ ലോകം തന്നെയാണ്‌. ഒടുവിലൊരു പുലരിയില്‍ വിമല
മഞ്ഞജലം ഛര്‍ദിച്ചു. വിമലയുടേയും ഹരിയുടേയും സന്തോഷത്ത അടയാളപ്പെ
ടുത്തുന്ന സമയസുചന, പിന്നെ സ്ഥലപര്‍സരം ആശുപ്രതിയാണ്‌.

ഹരി വിണ്ടും ക്ലാസ്മുറി എന്ന തന്റെ സ്വപ്നത്തിലേക്ക്‌ തിരിച്ചുവരുന്നു.
വലിയ ജനസഞ്ചയമാണ്‌ അപ്പോള്‍ ഹരിയെ കേള്‍ക്കാനുണ്ടായിരുന്നത്‌. ആ
വിക്രമാത്മകമായ ലോകത്ത്‌ തന്നെ പുനഃസ്യഷ്ടിക്കുകയാണ്‌ അയാള്‍ ചെയ്യു
ന്നത്‌. വാക്കിന്‌ ജന്മം കൊടുക്കാന്‍ സാധിക്കാത്തവനാണ്‌ അയാള്‍. ഒടുവില്‍
തന്റെ ഭാര്യയുടെ ഗര്‍ഭത്തിലിരിക്കുന്ന കുഞ്ഞ്‌ അര്‍ബുദമാണെന്ന തിരിച്ചറിയു

73
ന്നു. അധ്യാപകനാകാനാഗ്രഹിച്ചു ഹ്രിഹ്രന്‍ ഗ്യലേറികളെയും കുട്ടികളെയും
സ്വപ്നം കാണുന്നു. “ഹരിഹരന്‍ എന്ന പേറ്‌ നല്‍കുന്ന അര്‍ത്ഥസാധ്യത മറ്റൊ
ന്നാണ്‌. രണ്ടുപുരുഷനാമങ്ങള്‍ ചേര്‍ന്നത്‌. ഹരിഹരപൂര്തന്‍ അയ്യപ്പനാണ്‌. ഉര്‍വ്മു
രതയിലേക്കു വളരാത്ത ബ്രഹചാരി. മാതൃത്വത്തിന്റെ ഉര്‍വ്വുരതാതലം സ്വത്വ
ത്തിലില്ല. നഗരസ്വത്വബോധം പിന്തളളുന്ന കാര്‍ഷിക സ്വത്വമാണിവിടെ സ്ത്രീ.
ഹരിഹരന്‍ ആണ്‍മയുടെ പ്രജനനശേഷി നേടുന്നതില്‍ പരാജയപ്പെടുന്നു പകരം
വികൃതമായ വാക്കിന്റെയും വികൃതമായ ശിശുവിന്റെയും പിതൃത്വം വന്നുചേ
രുന്നു.” കഥാഖ്യാനത്തില്‍ വീട്‌, ക്ലാന്ററ്‌ മുറി, ഗ്യാലറി, ആശുപത്രി എന്നി
ങ്ങനെ സ്ഥലങ്ങള്‍ മാറിമറിയുന്നു. ഭുതകാലം ഓര്‍മ്മയിലുടെ കടന്നുവരുന്നു.
ആഖ്യാനത്തില്‍ ഭുതകാലങ്ങള്‍ക്കൊപ്പം അഭിമന്യു ഏന്ന കഥാപാത്രവും മിത്തി
ക്കല്‍ സ്ഥലം സ്യഷടിക്കുന്നു. ഇവിടെ അഭിമന്യുവിനെപ്പോലെ നിസ്സഹായനായ
വ്യക്തിയാണ്‌ ഹത്ഹരന്‍. വിക്കനായ അയാള്‍ തട പ്രസംഗം കേള്‍ക്കുന്ന
ജനസഞ്ചയങ്ങളെ സ്വപ്നം കാണുന്നു. നഷ്ടമായ സ്വപ്നലോകമാണ്‌ അത്‌.
ആശുപ്ര്രിയിലെ ഓപ്പറേഷന്‍ തിയ്യറ്ററിനെ പരോക്ഷമായി അവതരിപ്പിച്ചുകൊ
ണ്ടാണ്‌ കഥയവസാനിക്കുന്നത്‌. കേവല സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ക്ക്‌ അപ്പുറമുള്ള സ്ഥല
കാലസനങ്കല്‍പമാണ്‌ ഈ കഥ മുന്നോട്ടുവെയ്ക്കുന്നത്‌.

പക്ഷി എന്ന കഗയില്‍ പടിഞ്ഞാറുനിന്ന്‌ പറന്നെത്താറുള്ള കടൽകാക്ക
കളുടെ വയറ്റിലെ മുട്ടകളെപ്പറ്റി കുട്ടിക്ക്‌ കൂട്ടുകാരന്‍ നേരത്തെ പറഞ്ഞുകൊടു
ത്തിരുന്നു പക്ഷി ഏന്ന കഥയുടെ തുടക്കത്തില്‍ത്തന്തെ ദിശാസുചനയുണ്ട്‌.
കടല്‍കാക്കകളെ കാണാന്‍ കാത്ത്രിക്കുന്ന കുട്ടി കാലത്തെ, സമയതെക്കു
റിച്ച്‌ ബോധവാനാണ്‌.

“പെടെന്ന്‌ ദുശ്മാസനന്റെ ആദ്യത്തെ അലര്‍ച്ചയ്ക്കു തുല്യം ഞെട്ടിച്പി
പുകൊണ്ട്‌ സൈറണ്‍ മുഴങ്ങാന്‍ തുടങ്ങി. മണിയ്െ്രയായിക്കാണും. കൂട്ടുക
രന്റെ വാച്ചില്‍ നോക്കിയപ്പോള്‍ വലിയ സുചി അഞ്ചില്‍ ചെറിയ സൂചി വലതും
ചെറുതുമായ സുചികളുടെ കടങ്കഥ അവനെ ബുദ്ധിമുടിക്കുമ്പോഴും സൈറണ്‍
നിലച്ചിരുന്നില്ല.” സമയത്തെക്കുറിച്ചുളള സൂചന കാലത്തെ വ്ൃക്തമാക്കുന്നു.

76
സമയതതെക്കുറിച്ചുളള ആകുലതകള്‍ മാറ്റിവെച്ചുകൊണ്ട്‌ കടല്‍കാക്കകളെ
കാണാനുള്ള കനതുകം വളരുന്നു. കടല്‍കാക്കുകള്‍ മുട്ടയിടുന്നത്‌ കാണാന്‍
പാടില്ലെന്ന്‌ കൂട്ടുകാരന്‍ പറഞ്ഞെങ്കിലും അവനെ ധിക്കരിച്ചു കാക്ക മുടുയിടു
ന്നത്‌ കാണുന്നു. പാപമാണെന്ന തോന്നലുണ്ടാകുമ്വോള്‍ കൂട്ടി മണ്ണിലേക്ക്‌
മുഖമമര്‍ത്തുന്നു. ജനനം ഈ കഥയിലും പരാമര്‍ശിക്കപ്പെടുന്ന വിഷയമാണ്‌
അത്‌ കാണാനുള്ളതല്ല. അത്‌ മറച്ചുവെയ്ക്കേണ്ട ഒന്നാണെന്ന വ്യവസ്ഥാപിത
മായ സാമുഹികധാരണയില്‍ നിന്നാണ്‌ കൂട്ടുകാരന്‍ സംസാരിച്ചതെങ്കില്‍ കുട്ടി
അതിനെ ബോധപൂര്‍വ്വം വെല്ലുവിളിയ്ക്കുന്നു.

“മണലിന്റെ കൊടും ചൂടില്‍ വരളുമ്പോള്‍ തലയോട്ടിയിലെ തിരുമുറി
വില്‍ ഒരു കൂണ്‍ വിത്തുവീണ്‌ വേരുകള്‍ പൊട്ടി, ആനപ്പുറത്തെ കുടയോളം
വളര്‍ന്നു തണല്‍ തന്നു” അറിവ്‌ പാപംആകുമെന്ന സാമുഹികധാരണയെ
തിരിച്ചറിവുകളാണ്‌ ആനപ്ുറത്തെ കുടയോളം വളര്‍ന്ന്‌ മുന്നോട്ടുളള ജീവിത
ത്തിന്‌ തണലേകാന്‍ സാധിക്കുകയുള്ളു എന്ന അവബോധമുണ്ടാക്കാന്‍ ഈ
ക്ഥയ്ക്കുകഴിയുന്നു.

കടല്‍ത്തീരത്ത്‌ കടല്‍കാക്കകളെ കാണാനെത്തുന്ന രണ്ടു കുട്ടികളാണ്‌
ഈ കഥയിലെ പ്രധാന ക്ഥാപാത്രങ്ങള്‍. കടലിന്റെ സ്ഥലപഞത്ചാത്തലത്തില്‍
കാലത്തെ മറികടന്ന്‌ അറിവിന്റെ ലോകത്തേക്ക്‌ കുട്ടിയെ കുട്ടികൊണ്ടുപോകു
ന്നു. നിസാരയായ കടല്‍കാക്കയില്‍ സ്യഷ്ടിയെക്കുറിച്ചുളള ആദ്യപാഠങ്ങള്‍
കുട്ടി മനസ്സിലാക്കുന്നു. കടപ്പുറത്തെ മണലിന്റെ കൊടും ചൂടില്‍ കൈകള്‍
പരത്തി പാപിയാണെന്ന ബോധത്തോടെ കിടക്കുന്ന കുട്ടി പറുദിസകള്‍ നഷ്ട
പ്പെടുവനല്ല. അറിവിന്റെ പറുദിസകള്‍ നേടിയവനാണ്‌. വരാന്‍ പോകുന്ന സ്ഥല
കാലങ്ങളുടെ അനുഭവങ്ങളിലേക്കുളള ആദ്യത്തെ ചുവടുവെയ്പുകുടിയാണ്‌.
ആഖ്യാനത്തില്‍ കുട്ടികളുടെ സാന്നിദ്ധ്യം, അറിവ്‌ എന്നിവ ആഖ്യാനത്തിന്റെ
ഭൂമികയെ സൃഷ്ടിക്കുന്നു. കാലത്തിന്റെ രേഖീയമായ പ്രയാണത്തില്‍ നേടി
ഉയടുക്കേണ്ട അറിവിന്റെ പരിമിതി കാലംകൊണ്ട്‌ ലംഘിക്കാനുള്ളതാണ്‌ എന്ന
ചിന്ത ഈ കഥ നല്‍കുന്നു.

Tt
രാജസം എന്ന കഥ ഈ സമാഹാരത്തിലെ കഥകളില്‍ നിന്ന്‌ തികച്ചും
വ്യത്യസ്തമായ കഥയാണ്‌. ഇതിഹാസകഥയുടെ പശ്ചാത്തലവിവരണത്തോടെ
ആരംഭിക്കുന്ന പ്രസ്തുത കഥയുടെ ആന്തരിക ചൈതന്യം കേരളീയമാണ്‌.
കേരളത്തിന്റെ പഴയ നാട്ടു സംസ്കാരത്തിന്റെ തനിമയിലേക്ക്‌ കൂട്ടിക്കൊണ്ടു
പോകുന്ന ആഖ്യാനമാണ്‌ ഈ കഥയില്‍ സ്വികരിച്ചിട്ടുളളത്‌.

പുതിയ കാലത്‌ കുരുക്ഷേത്രയുദ്ധം നേരിടുന്ന രാഘവന്‍. കണ്ണോത്ത്‌
രാഘവക്കുറുപ്പ്‌. സ്ഥലഭാവന അനേകം അര്‍ത്ഥതലങ്ങള്‍ സുഷ്ടിക്കുന്ന കുരു
ക്ഷ്േേതഭൂമി. സ്ഥലരാശിക്കപ്പുറം നീളുന്ന കാലപരിസരം ഈ കഥയ്ക്കുണ്ട്‌.
രാഘവന്‍ ജുഗ്വേദം, അഷടാംഗഹൃദയം, മാതംഗലീല, മക്കല്ലന്‍ധ്വരയുടെ കീഴില്‍
പ്ടിഞ്ഞാറന്‍ തത്ത്വശാസ്ത്രം എന്നിവ പഠിച്ചു. ഒടുവില്‍ മൊയ്തു മനലവി
യുടെ അരികില്‍ പഠിക്കാന്‍ ചെല്ലുന്നു.

“അറുപത്തിനാലു ചതുര വിസ്തൃതികളില്‍ ധര്‍മ്മക്ഷേ്രത്തില്‍ വച്ച
ടരാടാന്‍ നിന്നെ പഠിപ്പിക്കാം ലൈലത്തുല്‍ തദിരീമിന്‍ അല്‍ഫിഷഹറ്‌ ആയിരം
മാസങ്ങളെക്കാള്‍ വിലപിടിപ്പുളെളാരു ദിവസം നിന്നെ ഞാന്‍ മഹാര്ഥനാക്കാം*
രാഘവന്‍ മാലവി കൊടുത്ത വാക്ക്‌ പാലിക്കപ്പെട്ടു. ഏഴുവര്‍ഷവും ഏഴുനാളും
കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ മനലവിയെ തോല്‍പ്പിച്ചു തന്റെ പ്രയാണം തുടങ്ങുന്നു. പിറന്ന
നാട്ടിലേക്ക്‌ തിരിച്ചുവരുന്ന അയാള്‍ ചതുരംഗപലകയിലെ രാജാവായി. അയാ
ളുടെ വിജയത്തെ അവതരിപ്പിക്കുന്നതിങ്ങനെയാണ്‌.

“അമ്പലപ്പടിക്കലെ കളിപ്പുരയില്‍ നിലത്തു ചതുരംഗക്കളം വരച്ചു കാത്തി
രുന്നു. റാന്തലിന്റെ വെളിച്ചത്തില്‍ വിചാരിപ്പുകാരുടെ സാക്ഷിത്വത്തില്‍ നുറ്റൊന്നു
കളികളിച്ചു. നുറ്റൊന്നരചന്മാരുടെ തലകൊയ്തു * ഈ വര്‍ണ്ണന സ്ഥലസുച
നയും നല്‍കുന്നുണ്ട്‌. അടുത്ത കളിക്കായി തയ്യാറായിരിക്കുന്ന രാഘവനെ
കാണാന്‍ ഒരു സ്ത്രീയെത്തുന്നു. നാളെ പടവെട്ടാന്‍ പോകുന്ന പരമേശ്വരനും
നീയും എന്റെ വയറ്റില്‍ കുരുത്തതാണ്‌ എന്ന്‌ പറയുമ്പോള്‍ തന്റെ ജാരത്തിന്റെ
ഭുമദ്ധ്യരേഖയായി കാത്ത ഉറുക്ക്‌ ഉനരി കൊടുക്കുന്നു. ഈ കഥയില്‍ അവതരി
പിച്ചിരിക്കുന്ന കുരുക്ഷ്രേതം ഏന്ന സ്ഥലസൂചന മഹാഭാരതകഥയെ ഓര്‍മ്മി

78
പിയ്ക്കുന്നു. കുന്തിയുടേയും കര്‍ണ്ണാര്‍ജ്ജുന കഥയുടെ മറ്റൊരു ആവിഷ്കാര
മായും മാറുന്നു.

“ഇതു രാത്രിയാണ്‌ എടന്റെ പിതാവ്‌ മറ്റേതോ സാമാന്തരാജ്ൃത്തില്‍ പട
വെട്ടാന്‍ പോയിരിക്കുന്നു. * ഈ വാക്യം കാലസൂചനയെകുറിക്കുന്നതോടൊച്ചപം
പഴയകാല നാട്ടുരജാക്കന്മാരുടെ യുദ്ധസംസ്കാരത്തെയും അടയാളപെടുത്തു
ന്നു. രാജാക്കന്മാരുടെ ഇഷടവിനോദമായിരുന്ന ചതുരംഗമാണ്‌ ഇവിടെ വിധി
നിര്‍ണയിക്കുന്നത്‌.

“കളപ്പുരയിലെ തിരുനാവായയില്‍ കറുത്ത രാജാവിനെ കൊല്ലുവാന്‍
പായുന്ന ചേകവന്മാരെ, വേഗം വേഗം, ഏരന്റെ കാരണപുരുഷന്‍ ഇപ്പോള്‍ തന്റെ
മദ്ധ്യാഹത്തിന്റെ ഉച്ചകോടിയില്‍ വച്ചു തന്നെ വിണ്ലിലമരും”

സ്ഥലകാലങ്ങളെ അവതരിപ്പിക്കുന്നതോടൊപ്പം ചരി്രസംഭവമായിരുന്ന
മാമാങ്കത്തിന്റെ പ്രതീതിയുണ്ടാക്കുന്നു. തിരുനാവായ മണപ്പുറത്ത്‌ അരങ്ങേറി
യിരുന്ന മാമാങ്കത്തില്‍ സാമൂതിരിയെ വധിക്കാന്‍ ചേകവന്മാർ വന്നിരുന്നതിന്റെ
ദൃശ്ൃസൂചന ഈ വാക്യൃത്തിലുണ്ട്‌. കുരുക്ഷേത്ഭൂമിയില്‍ നിന്ന്‌ സ്ഥലം തിരു
നവോയയിലേക്കു മാറുന്നത്‌ കഥയിലെ പ്രധാന പരിവര്‍ത്തനമാണ്‌. കുരുക്ഷേ
ശ്രജൂമിയില്‍ കര്‍ണന്‍ നിരായുധനായിപ്പോയതുപോലെ രാഘവക്കുറുപ്പും നിരാ
യുശനായി മാറുന്നു. കഥയില്‍ രണ്ട്‌ കാലഘട്ടത്തെ ആഖ്യാനത്തില്‍ കൊണ്ടു
വരുന്നുണ്ട്‌. ഒന്ന്‌ ഇതിഹാസകാലവും മറ്റൊന്ന്‌ ചരിത്രകാലവുമാണ്‌. ഇവയ്ക്കി
ടയില്‍ നാട്ടുരാജാക്കന്മാര്‍ ഭരിച്ചിരുന്ന കാലഭുമികയില്‍ നിന്നുള്ള സ്ഥലകാല
ങ്ങള്‍ കഥയില്‍ കടന്നുവരുന്നു.

ദാരിദ്യം, വാര്‍ദ്ധക്യം, മരണം കഥയുടെ പേര്‍ മനുഷ്യജിവിതത്തിലെ
പധാന്യമുള്ള അവസ്ഥാവിശേഷങ്ങളെ അവതരിപ്പിക്കുന്നവയാണ്‌. എന്നാല്‍
അവയിലേക്ക്‌ കടന്നുചെല്ലാതെ എഴുത്തുകാരന്‍ കഥയില്‍ ഒരു ദുരൂഹതയെ
ഒതുക്കി വെയ്ക്കുന്ന ആന്രികഘടനയാണ്‌ ഈ കഥയ്ക്കുളളത്‌. കഥയുടെ
ആന്തരികസ്ഥലം ബാഹൃസ്ഥലത്തില്‍ നിന്ന്‌ വ്ൃതുസ്തമാകുന്നത്‌ ആഖ്യാന

79
ത്തിന്റെ സവിശേഷത കൊണ്ടാണ്‌. കഥ നടക്കുന്ന സ്ഥലം തീവണ്ടിയാണ്‌.
അതില്‍ വെച്ചു പരിചയപ്പെട്ട വൂദ്ധന്‍ തനിക്ക്‌ ചെറുപ്പക്കാരുടെ മുഖം കണ്ടു
ഉകാണ്ടിതരിക്കുന്നതു വലിയ ഇഷ്ടമാണ്‌ എന്ന്‌ പറയുമ്പോള്‍ ഗനതമന്‍ വെറുതെ
മൂളുന്നു. തന്റെ മുഖം ഷേവ്‌ ചെയ്യുമ്പോള്‍ മാത്രമേ കാണാറുള്ളൂ എന്ന്‌ വൃദ്ധന്‍
പറയുമ്പോള്‍ കുറച്ചു കഴിഞ്ഞാല്‍ അതും ഇല്ലാതാകുമെന്ന്‌ ഗൌതമന്‍ പിറുപി
റുക്കുന്നു.

തീവണ്ടിയുടെ ച്ക്രങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ വൃദ്ധന്‍ പിടഞ്ഞുതിരുമ്വപോള്‍ ഞാന്‍
സുരക്ഷിതനാണ്‌ എന്ന ബോധത്തോടെ ഗൌതമന്‍ നടന്നു നിങ്ങുന്നു. വിഭ്രമി
പിക്കുന്ന സംഭവാഖ്യാനമാണിവിടെ ക്ഥാകൃത്ത്‌ നിര്‍വഹിച്ചിട്ടുള്ളത്‌ എന്തിനാണ്‌
വൃദ്ധനെ തള്ളിയിടുത്‌ എന്ന ചോദ്യം ഉയരുന്നു. പക്ഷേ അതിനുത്തരം കാല
ത്തിന്റെ പ്രയാണത്തെ അമൂര്‍ത്തവത്കരിച്ചുകൊണ്ടാണ്‌ ക്ഥാക്യത്ത്‌ നല്‍കു
ന്നത്‌. വാര്‍ദ്ധക്യം, ദാരിദ്രം, മരണം ഇതൊന്നും ഗൌതമനെ ബാധിക്കുന്നില്ല.
തന്റെ അമരത്വത്തില്‍ വിശ്വസിച്ചുകൊണ്ട്‌ അയാള്‍ നടപ്പു തുടര്‍ന്നു.

വാര്‍ദ്ധക്യം, മരണം എന്നിവ കഥയില്‍ ആവിഷകരിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്‌. തന്നെ
ഇതൊന്നും ബാധിക്കില്ല എന്നു ചിന്തിക്കുന്ന യുവതലമുറയുടെ [പതിനിധി
യാണ്‌ ഗൌതമന്‍. അമരത്വം ഒരു മനുഷ്യനും വിധിച്ചിട്ടില്ല. ദാരിഗ്യം കേവല
മായ ദാരിദ്യ്യമല്ല. മനുഷ്യത്വമില്ലായമ ദാരിദ്രത്തിന്റെ പുതിയ ആകാശങ്ങള്‍
സ്യഷ്ടിക്കുന്നു. ആഖ്യാനസ്ഥലം തിവണ്ടിയാകുമ്വപോള്‍ യാത്ര എന്ന ബിംബം
കടന്നുവരുന്നു. കാലം അമൂര്‍ത്തമാണ്‌ ഈ കഥയില്‍. പുതിയ കാലത്തിന്റെ
പ്രതിനിധിയായി കടന്നുവരുന്ന ഗൌതമന്‍ നടത്തുന്ന ദാരുണമായ പ്രവ്യത്തി
ക്ഥാകാലത്തേയും ആബ്യാനകാലത്തേയും ഒന്നാക്കി തീര്‍ക്കുന്നു.

സ്ഥലവും കാലവും ഇഴചേര്‍ന്ന്‌ വിന്യസിക്കുന്നതാണ്‌ എനിക്കുമാത്തം
എന്ന കഥയുടെ ആഖ്യാനപരസരം. മാനസിക സ്ഥലം ഭനാതികസ്ഥലവും കഥ
യുടെ ആഖ്യാനത്തില്‍ കടന്നു വരുന്നുണ്ട്‌. പതിവുപോലെ പുക്കള്‍ വില്‍ക്കു
ന്നവരുടെ തെരുവിലൂടെ കഥാനായകനും ഭാര്യയായ ത്രേസ്യയും വീട്ടിലേക്കു
മടങ്ങി. എല്ലാ പൂക്കളും ജമന്തിപ്പുക്കളാക്കി മാറ്റുന്ന ഇത്തരം വേനല്‍ സായാ

30
ATR തെരുവ്‌, വേനല്‍, സായോഹം എന്നി പരാമര്‍ശങ്ങള്‍ സ്ഥലകാല
ങ്ങളെ അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു. വൈകുന്നേരം തെരുവിലൂടെ നടക്കാനിറങ്ങിയ
ദമ്പതിമാരാണ്‌ കഥാപാത്രങ്ങള്‍. ത്രേസ്യയോട്‌ താന്‍ കണ്ട സ്വപ്നത്തിന്റെ
കഥ പറയുമ്പോള്‍ സ്വപ്നത്തിലെ സ്ഥലകാലം അവതരിപ്പിയ്ക്കുന്നു.

56 on 7 { Se

കുന്നിന്റെ മുകളില്‍ ഒരു പള്ളി, ഗോപുരപ്പടര്‍പ്പുകള്‍ക്കപ്പുറം ക്രിസ്തു
മസ്‌ കാര്‍ഡുകളിലെ ചിത്രങ്ങളില്‍ കാണാനുളള നിലരാത്രി. പളളിയുടെ മുന്നാം
നിലയിലെ ബാല്‍ക്കണിയില്‍ നിയൊരു കൊച്ചു കുട്ടിയായി നിന്ന്‌ എന്തെ
നോക്കി കെവീശി* അവള്‍ ഗര്‍ഭിണിയായിരുന്നുവെന്നും പ്രസവിച്ചത്‌ മുട്ടയാ
യിരുന്നുവെന്നും അയാള്‍ കൂട്ടിച്ചേര്‍ക്കുന്നു.

ഈ സ്വപ്നദര്‍ശനവിശേഷം ഭാര്യയോട പങ്കുവെച്ച്‌ ഫ്ളാറ്റിലെത്തുന്നു.
പിന്നെ കഥ നടക്കുന്ന സ്ഥലം ഫ്ളാറ്റാണ്‌. അയാള്‍ക്ക്‌ കഴിക്കാനായി
ബുള്‍സ്‌ഐ ഉണ്ടാക്കികൊണ്ടുവെച്ചു അയാളത്‌ കഴിച്ചു പകുതിയായപ്പോള്‍
“നമ്മുടെ മുട്ടയേശ്‌ എന്ന്‌ പറഞ്ഞ്‌ അവള്‍ കരയുന്നു. അയാള്‍ മുന്നാമതൊരാ
ളുടെ കാഴ്ചയില്‍ തന്നെയും ഈ സംഭവത്തെയും നോക്കി ചിരിയടക്കുന്നു.
ഒടുവില്‍ എന്റെ പിഴയെന്ന്‌ തിരിച്ചറിയുന്നു. അയാള്‍ സ്ഥലകാലങ്ങളില്‍ തനി
ചാകാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. കഥയില്‍ മുട്ടയേശു എന്ന പരാമര്‍ശം കഥയുടെ
അതുവരെയുള്ള കഥാഗതിയെ മാറ്റിമറിയ്ക്കുന്നു. ദമ്പതിമാര്‍ക്ക്‌ കുട്ടികളില്ല എന്ന്‌
കഥാപരിസരം വ്യക്തമാക്കുന്നു.

“പെട്ടെന്ന്‌ ഏനിക്ക്‌ ഒറ്റയ്ക്കാകുവാന്‍ തോന്നി. എനിക്കു മാത്രമായി
നാല്പതു പകലുകളും നാല്പതുരാത്രികളും. എനിക്കു മാത്രം ഒരു പുതിയ
ഭൂഖണ്ഡം, ഒരു പുതിയ സംസ്കൃതി, മുഖപേശികളുടെ പുതിയ ചുളിവുകള്‍,
പുതിയ ഭൂഗുരുത്വ നിയമങ്ങള്‍. വര്‍ത്തമാന സ്ഥലകാലങ്ങളില്‍ നിന്ന്‌ ഒഴി
ഞ്ഞുമാറി പുതിയ സ്ഥലകാലങ്ങളിലേക്ക്‌ നീങ്ങാനുള്ള മാനസികാവസ്ഥയാ
ണിവിടെ കാണുന്നത്‌.

ജിബ്രാൾട്ടർ എന്ന കഥയില്‍ ദമ്പതിമാര്‍ കടലിനടുത്ത്‌ ഒരു സ്ഥലത്തെ
നിര്‍മിക്കുന്നു. “ജിബ്രാൾട്ടർ ഞങ്ങളുടെ ആളില്ലാത്തുരുത്ത്‌ ഞങ്ങള്‍ക്കു മാത

ol
മായി ഒരു പുതിയ സംസ്കൃതി. ഇഷടികയ്ക്കുമേല്‍ ഇഷ്ടികവെച്ചു സന്ധ്യക
ളില്‍ ഞങ്ങള്‍ അതിനെ പടുത്തുയര്‍ത്തി രാഘവനും രോഹിണിയും അവരു
ടേതയേ ലോകം ഉണ്ടാക്കിയെടുത്തത്‌ ഇപ്രകാരമായിരുന്നു. കാലത്തെ, സമ
യത്തെ അവര്‍ അതിനുവേണ്ടി നീക്കിവെച്ചു. കഥയില്‍ ദമ്പതിമാര്‍ തന്നെയാണ്‌
കഥാപാത്രങ്ങളാകുന്നത്‌.

കഥയില്‍ സ്ഥലകാലങ്ങളെ ആവിഷകരിക്കപ്പെട്ട്രിക്കുന്നത്‌ ജീവിതവ്യാ
പഠരങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ടാണ്‌. ഈ സന്ധ്യകള്‍, ഈ നട്ടുച്ചകള്‍
ജി്രാര്‍ട്ടര്‍ ഇല്ലായിരുന്തനെങ്കില്‍ എത്ര വിരസമായിരുന്നു എന്നവര്‍ ചിന്തിക്കുന്നു.
ഈ പുലരി ആറുമണികള്‍.. ആറുമണിയുടെ ശബ്ദങ്ങള്‍ എന്നിങ്ങനെ തങ്ങ
ളുടെ ദിനചര്യകളെ അവര്‍ അതുമായി സംയോജിപ്പിച്ചു. ഏടരെമണിയ്ക്ക്‌ ഗേറ്റു
തുറക്കുന്ന ശബ്ദം കേള്‍ക്കുമ്പോള്‍ രോഹിണി രാഘവനെ ഒറ്റയ്ക്കാക്കികൊണ്ട്‌
കൈ എടുത്തുമാറ്റുന്നു.

അങ്ങനെ ആദ്യമായി അവര്‍ ജിസ്രാള്‍ട്ടറിലെ സമയത്തെ നിശ്ചലമാക്കി.

എപ്പോഴുമെപ്പോഴും പുലരി ആറുമണിയുടെ ഇളം തണുപ്പില്‍ മഹാകാലത്തെ
തളച്ചിടുന്നു. ദമ്പതിമാര്‍ ഏകാന്തതകളെ വിസ്മരിക്കാനായി തീര്‍ത്ത തുരുത്ത്‌
സ്ഥലം. അവയില്‍ സമയടത്തെ കാലത്തെ മനോഹരമായി കുട്ടിയിണക്കിയിരി
ക്കുന്നു. അവര്‍ ചിന്തിക്കുന്നത്‌ കേവലമായേ സമയത്തെക്കാള്‍ ജിബ്രാൾട്ടർ എന്ന
സ്വയം സ്യൃഷടിച്ച സ്ഥലത്തെയും സമയത്തെയും കുറിച്ചാണ്‌. ജിത്രാള്‍ട്ടറില്‍
സംഗീതവും നിറങ്ങളും അവര്‍ കണ്ടെത്തുന്നു.

ജി്ബാള്‍ട്ടര്‍ അവരുടെ ജീവിതത്തെ ചുറ്റിപറ്റി നിങ്ങുന്നു. ഒരേ സമയത്ത്‌
ഒരേ സ്വപ്നം കാണാന്‍ അവരാഗ്രഹിക്കുന്നു. അവിടെ മരണമെന്ന സങ്കല്‍പമു
ണ്ട്‌. ജി്രാള്‍ട്ടറില്‍ മരണമുണ്ടാക്കുന്നതിനെപ്പറ്റിയായി അവരുടെ സംസാരം.
രാഘവന്‍ മരിചുവരെപോലെ അഭിനയിച്ചാല്‍ മതിയെന്ന്‌ തീരുമാനിക്കുന്നു. അഭി
നയത്തിന്റെ പാരമ്യതയില്‍ രാഘവന്‍ സഖാവ്‌ ജോണായി മാറുന്നു. രോഹിണി
അയാളെ രാഘവനാകാന്‍ ശമിക്കുമ്പോള്‍ അയാള്‍ വെളുത്തേടന്‍ രാമുവായി
മാറുന്നു. ഒടുവില്‍ രോഹിണി കരയാന്‍ തുടങ്ങുന്നു അവരുടെ ജീവിതത്തിലെ
ആദ്യത്തെ കൂട്ടായ സ്വപ്നത്തിന്‌ അവര്‍ സാക്ഷികളായി.

ര 2
“ഒരു ജിബ്രാൾട്ടർ സ്വപ്നം. സ്വപ്നത്തിന്റെ ശമിയ്ക്കുന്ന അന്തരീക്ഷ
ത്തിലേക്ക്‌ കഥ മാറുന്നുണ്ട്‌. ജിബ്രാൾട്ടർ എന്ന സ്ഥലസങ്കല്‍പത്തില്‍ നിന്ന്‌
സ്വപ്നത്തിലേക്ക്‌ അതു നീങ്ങുന്നു. ആന്തരികമായി സ്ൃഷ്ടിയ്ക്കപ്പെടുന്ന ഈ
സ്ഥലം ഒരേ സ്വപ്നം കാണാന്‍ അവരെ ്രാപ്തരാക്കുന്നു. സ്ഥലത്തില്‍ നിന്ന്‌
കാലത്തിലേക്ക്‌ നിങ്ങുന്ന ആഖ്യാനമാണിവിടെ കഥാകൃത്ത്‌ നിവേഹികച്ചിരിക്കു
ന്നത്‌.

കൃഷ്ണപക്ഷത്തിലെ ആദ്യരാത്രി അവര്‍ ഇരുണ്ട കടലിനെതിരെ
വെളിച്ച മൊടുങ്ങിയ രണ്ടു വിളക്കുമാടങ്ങളായി നില്‍ക്കുകയായിീരുന്നു. പക്ഷേ
ജിരബ്ബാള്‍ട്ടര്‍ മാഞ്ഞു പോകാത്ത പൊട്ടുപോലെ മായാദൃശ്യം പോലെ അവശേ
ഷിക്കുന്നത്‌ അവര്‍ കാണുന്നു.

കാലത്തിന്റെയും സ്ഥലത്തിന്റെയും സാങ്കല്‍പികഡവും സ്വപ്നാത്മകവു
മായ കഥാന്തരിക്ഷമാണ്‌ ഈ കഥ പങ്കുവെയ്ക്കുന്നത്‌. വര്‍ത്തമാനകാലത്തെയും
സ്വപ്നത്തെയും സ്ഥലത്തെയും കൂട്ടിയിണക്കുന്നതിലുടെ കഥയിലെ പ്രധാന
സ്ഥലമായ ജിബ്രാൾട്ടർ ഉത്തരം കിട്ടാത്ത സ്ഥലകാല സാന്നിധ്യമായി മാറുന്നു.

സ്ഥലകാല പരിസരങ്ങളുടെ ചിത്രികരണത്തിനപ്പുറം ലളിതമായ
ആഖ്യാനം നിര്‍വേഹിച്ചിരിക്കുന്ന കഥയാണ്‌ കനകം. ഇതിലെ കഥ നടക്കുന്നത്‌
കേരളിയ പരിസരത്താണ്‌. ജിവിതത്തില്‍ നാം കണ്ടുമുട്ടിയതോ അങ്ങനെ സംഭ
വിക്കാന്‍ ഇടയുളളതോ ആയ നിരവധി സംഭവങ്ങള്‍ പോലെ തികുച്ചും
യാഥാര്‍ത്ഥ്യ പ്രതീതി ഉളവാകും വിധമാണ്‌ ഇതിന്റെ ആഖ്യാനം നിര്‍വഹിച്ചിരി
ക്കുന്നത്‌. കനകത്തിന്റെയും ബാലേട്ടന്റെയും വീടുതന്നെയാണ്‌ സ്ഥലപരിസരം.
വേനല്‍ അവധികാലത്ത്‌ സംഭവിക്കുന്ന കഥയായാണ്‌ കനകം അവതരിപ്പിച്ചി
ട്ടുള്ളത്‌.

പിരിലുസായ പെണ്‍കുട്ടിയായാണ്‌ കനകത്തെ അവതരിപ്പിക്കുന്നത്‌. ഉണ്ണി
എന്ന കഥാപാത്രത്തിന്റെ കാഴ്ചപ്പാടില്‍ നിന്നുള്ള കഥാഖ്യാനമാണിവിടെ നിര്‍വ
ഹിച്ചിട്ടുളളത്‌. “മനംശ്ചാഞ്ചല്യത്തിന്റൈയും കാലം കുടിയായ ബാല്യം

3
ജീവിതയാത്രയുടെ (്രഥമ പടിയാണ്‌." സ്ഥലകാലത്തിന്റെ മുദ്രകള്‍ ഇപ്ര
കാരം കഥയില്‍ കാണുന്നു.

“ഒരു നട്ടുച്ചയ്ക്ക്‌ ഞാന്‍ ബാലേട്ടന്റെ വീട്ടിലെ സര്‍പ്പക്കാവിന്റെ അടുത്ത
കുളത്തില്‍ കണ്ണും നട്ടു ഇരിക്കുകയായിരുന്നു.”

“ജനലില്‍ കുടി മേടരാത്രിയെ തുരന്നുകൊണ്ട്‌ കനകത്തിന്റെ കരച്ചില്‍”

“വൈകുന്നേരങ്ങളില്‍ ദിവസവും കനകം പുഴക്കരെ പുളിമരത്തിന്റെ
താഴെ ചെന്നിരിക്കുവാന്‍ തുടങ്ങി.

“ഞാനും ഗീതയും ഞങ്ങളുടെ മനസ്സിലെ ഭാവിയില്‍ സ്ത്രീയും പുരു
ഷനുമാകുന്ന വ്യത്യാസങ്ങള്‍ കണ്ടെത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നതില്‍ മുഴുകിയ ഉച്ച
കള്‍.

ഇവിടെയെല്ലാം സ്ഥലത്തെയും കാലത്തെയും കുട്ടിയിണക്കിയിരുന്നു.
കനകത്തിന്റെ ജിവിതത്തിലെ ദാരുഞ്മായ അവസ്ഥകളെയും ഇവ സൂചിപ്പി
യ്ക്കുന്നുണ്ട്‌. ഉണ്ളിയോടും ഗിതയോടും എന്താ കാട്ടുന്നത്‌ എന്ന്‌ കനകം
ചോദിക്കുമ്പോള്‍ അവര്‍ക്ക്‌ നഷടപ്പെട്ടത്‌ ബാല്യത്തിന്റെ നിഷകളങ്കതയാണ്‌.
ആകാശത്തില്‍ കണ്ണുകള്‍ പിന്നെ ഞങ്ങള്‍ക്കുവേണ്ടി തുറന്നിട്ടില്ല ഏന്ന്‌ ഈ
അവസ്ഥയെ കഥാകൃത്ത്‌ പരാമര്‍ശിക്കുന്നു.

കനകത്തെ മുറിയിലടയ്ക്കാന്‍ ഇടയാകുന്ന നുണകഥ ഉണ്ണിമെനഞ്ഞെ
ടുത്തത്‌ പുഴക്കരയില്‍, പുളിക്കീഴിലാണ്‌. സ്ഥലത്തിന്റെ ഈ പരിസരം ദാരുണ
മായ ക്ഥാന്ത്യത്തിന്‌ കാരണമായിത്തിരുകയും ചെയ്യുന്നു ഇവിടെ “ഒരു ദുഷ്ട
നാടകം അരങ്ങേറുന്നു. കഥയില്‍ യുക്തി രഹിതവും വിഭ്രാന്തവുമായ സംഭവ
ത്തിന്റെ രൂപത്തില്‍ ക്രുരമായ കാലം (n man te) ജനിക്കുന്നു.” ഇത്തര
ത്തില്‍ കാലം കടന്നുവരുന്നു എന്ന്‌ കെ പി അപ്പന്‍ അഭിപ്രായപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്‌.
കനകം മുടികള്‍ ഛേദിക്കപ്പെട്ട കരയാന്‍ മറന്ന്‌ ബാലേട്ടന്റെ വീട്ടിലെ മുല
കളിലെ നിഴലുകളില്‍ അമര്‍ന്നു. സ്ഥലം വീട്‌ തന്നെയാണെങ്കിലും അത്‌ ഇരു
ഉടഞ്ഞതാണെന്ന സുചന അവസാനവരികളിലുണ്ട്‌.

ടക
“ഹിതകരമല്ലാത്ത ചുറ്റുപാടുകളുടെ ചിത്രീകരണം ദയാരഹിതമായ ചുറ്റു
പാടുകളുടെ ദര്‍ശനമാണ്‌. അതിന്റെ ശകാരിക്കുന്ന സധാഹുദത്തില്‍ കനകത്തി
ന്റേത്‌ അയുക്തികമായ നിലനില്‍പ്പാണെന്നും ചുറ്റുപാടുകള്‍ മനുഷ്യന്റെ പ്രസാ
ദാത്മകത്വം നശിപ്പിക്കുന്നു ഏന്ന്‌ നാം മനസ്തിലാക്കുന്നു. ഈ അറിവിന്റെ സന്ദര്‍ഭ
ത്തില്‍ കഥയുടെ തരളതകളെ വായനക്കാരന്റെ ബോധം റദ്ദാക്കുന്നു. വസ്തു
വായി തരം താഴുന്ന വികാരത്തിന്റെ ഏറ്റവും സത്യസന്ധമായ ചിത്രീകരണ
മായി കനകം എന്ന കഥയെ അയാള്‍ മനസ്സിലാക്കുന്നു. ഈ കഥയിലെ ദയാ
രഹിതമായ ചുറ്റുപാടുകളില്‍ തെളിയുന്നത്‌ സമകാലിക ജീവിതം വസ്തുവായി
തരം താഴ്ത്തിയ മനുഷ്യവികാരങ്ങളാണ്‌. ഇങ്ങനെ കനകം എന്ന കഥ നാം
സ്പര്‍ശിച്ചു മനസ്സിലാക്കിയിട്ടില്ലാത്ത യാഥാര്‍ത്ഥ്യത്തിന്റെ ആഖ്യാനമായി
മാറുന്നു.

ഈദ്‌ എന്ന കഥയില്‍ കപ്പല്‍ യാത്രയുടെ കഥയാണ്‌ ഇതില്‍ പറയു
ന്നത്‌. ദവീപിലേക്ക്‌ ചരക്കുമായി പോകുന്ന കുറെ മനുഷ്യര്‍ സ്ഥലത്തിന്റെ വര്‍ണ്ണന
ഇപ്രകാരമാണ്‌. ഭൂപടത്തിന്റെ പരപ്പില്‍ അക്ഷാംശങ്ങളുടെയും രേഖാംശങ്ങളു
ടെയും പറഞ്ഞെത്ത ഒരു സന്ധിപ്പില്‍ വീപ്‌ കിടക്കുന്നു എന്നാണ്‌ തുഴക്കാര്‍
ഒത്തുപിടിച്ച്‌ കപ്പലിനെ മുന്നോട്ടു നയിക്കുന്നു. ഒടുവില്‍ ഓരോരുത്തരായി വീഴു
ന്നു. കാലത്തെക്കുറിച്ചു അ്ബഹാം അപ്പോള്‍ ചിനിക്കുന്നു. ദീപിലേക്ക്‌ ഞങ്ങള്‍
കൊണ്ടുപോകുന്ന വിളക്ക്‌ കെടാറോയി എന്ന്‌, ഇനി ഞങ്ങള്‍ക്കെന്ത്‌ സാംഗ
തം? ഞങ്ങളുടെ ഭുതകാലത്തിനെന്ത്‌ സാംഗത്യം എന്നിങ്ങനെ ചിന്തിക്കുന്നു.
കപ്പല്‍ കരയ്ക്കടിഞ്ഞപ്പോള്‍ അ്രാഹമും ഇസ്മേയിലും മാ്രമായി.

വിലാപങ്ങള്‍ എന്ന കഥ തുടങ്ങുന്നത്‌ കഠിനപാപങ്ങള്‍ ചെയ്ത്‌ അതി
ശ്രമങ്ങള്‍ പെരുകി. ദൈവത്തിന്റെ കോപത്തിനു പഠ്രതമായി തരിശാക്കപ്പെട്ു
ജറുസ്ലേം നഗരത്തിന്റെ വിലാപങ്ങള്‍ വേദപുസ്തകത്തില്‍ നിന്നും ഉദ്ധരിച്ചു
ചേര്‍ത്തിട്ടാണ്‌. ഈ കഥയില്‍ മസൂറി എന്ന തുരുത്ത്‌ അഥവാ രാജ്യം ഭരിച്ചി
രുന്ന നെട്ടൂര്‍ ഹാജി പെരുമാളിന്റെ കഥയാണ്‌ കഥാകാരന്‍ പറയുന്നത്‌.

eS
സ്ഥലം മസുറിയാണ്‌. കാലം കഥയില്‍ കടന്നുവരുന്നത്‌ പെരുമാളിലു
SSDI ഒരു നുറ്റാണ്ട്‌ പഴക്കമുള്ള തന്റെ കൃഷ്ണമണികള്‍ എന്ന പരാമര്‍ശം
പെരുമാളിന്റെ ജീവിതകാലത്തെ പ്രായത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. മസുറിലെ കടല്‍കാ
ക്കകളുടെ കാഷ്ഠം ഖനനം ചെയ്തു സാമ്വത്തികാഭിവ്യദ്ധി നേടിയപ്പോള്‍ അധി
കാരം തലയ്ക്കു പിടിച്ചു പെരുമാള്‍ തനിക്കെതിരെയുള്ള ചുമരെഴുത്തുകളില്ലാ
താക്കാന്‍ ചുമരുകള്‍ തനന്നെ ഇല്ലാതാക്കി.

രാഷ്ട്രം അഭിവ്യദ്ധി നേടുമ്പോള്‍ രാജാധികാരി എന്നും അധികാരസ്ഥാ
നങ്ങളുടെ മത്ത്‌ പിടിക്കുന്നവനായി മാറുന്നു. ചുറ്റുമുളളവരെല്ലാം തനിക്കായി
മാത്രം സ്തുതിപാടണമെന്ന്‌ ശഠിക്കുന്ന അധികാരികള്‍ അതും നിലനിര്‍ത്താ
നായി എന്തും ചെയ്യും. രാഷ്രരരീയത്തിന്റെ ജീര്‍ണ്ണമുഖങ്ങള്‍ ആഖ്യാനംചെയ്യ
പെടുന്നത്‌ ഇ്രകാരത്തിലാണ്‌. ആധുനിക കാലത്ത്‌ തനിക്കെതിരെ സംസാരി
ക്കുന്നവനെ ഇല്ലാതാക്കുന്ന രാഷ്രീയ തന്ത്രം തന്നെയാണ്‌ രാജാവ്‌ പിന്തുടരു
ന്നത്‌.

മകന്‍ ചെയ്ത കുറ്റങ്ങളിലൊന്നായി പെരുമാള്‍ പറയുന്നത്‌. താന്‍ എത്ര
കാലം കൂടി ജീവിക്കുമെന്ന്‌ അവന്റെ ച്രപാസിയോട ചോദിച്ചു എന്നാണ്‌. കാലം
തന്റെ കൈകളിലൂടെ കടന്നുപോകുന്ന ഒന്നായിട്ടാണ്‌ പെരുമാള്‍ കാണുന്നത്‌.
ഈച്ചരവാര്യരുടെ വൈദ്ൃത്തിലൂടട തനിക്ക്‌ എന്നും അമരത്വമുളളവനാകാന്‍
കഴിയുമെന്ന്‌ അയാള്‍ വിശ്വസിച്ചു. കുട്ടിക്കാലത്ത്‌, കൊച്ചിയില്‍ നിന്ന്‌ മഡഗാ
സ്കറിലേക്കുളള പത്തേമാരിയാത്ര മുഴുവന്‍ നീണ്ടുനിന്ന ചാഞ്ചാടും പെരുമാ
ളിന്‌ ഓര്‍മ്മവന്നു. കൊടുങ്കാറ്റില്‍ തകര്‍ന്ന പത്തേമാരി ഒരു തുരുത്തില്‍ അടി
യുന്നു. കടല്‍ കാക്കയും പക്കീരിക്കുട്ടിയും മാത്രം ബാക്കിയാവുന്നു. അവിടെ
നിന്നാണ്‌ മുസുറിയുടെ ചരിശ്രം ആരംഭിയ്ക്കുന്നത്‌. പക്കീരികള്‍ക്ക്‌ പുറകി
ലായി ചാവക്കാട്ടുകാരും വര്‍ക്കലകാരും കുറച്ചു പാലസ്തീനികളും മസൂറി
യില്‍ എത്തി. കാഷ്ഠം ദേശസാത്കരിച്ചുപ്പോള്‍ പെരുമാളിന്‌ വയസ്സ്‌ എണ്‍പ
തായിരുന്നു. കാലം പെരുമാളിനൊപ്പം തളം കെട്ടി നില്ക്കുന്ന തുരുത്ത്‌. പിന്നീട്‌
സ്പീഡിന്‌ പുറകെയായി. പെരുമാള്‍ പല്ലക്ക്‌ കസേര എന്നത്‌ വഞ്ചി ഹെലി

$6
കോപ്റ്റര്‍ എന്നിവയായി മാറുന്നു. പെരുമാള്‍ ഹെലികോപ്റ്ററില്‍ കുറങ്ങാന്‍
തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ പക്ഷികള്‍ ആ തുരുത്ത്‌ വിട്ടുപോകാന്‍ തുടങ്ങി. ആ
രാജ്യത്തിന്റെ സാമ്പത്തികാവസ്ഥ തകര്‍ന്നു. ആളുകള്‍ പാലായനം ചെയ്തു.

ഒരു വെള്ളിയാഴ്ച്ച കായലിലെ പളളിയില്‍ നിസ്കരിക്കരിക്കണമെന്ന്‌
പറഞ്ഞ്‌ ബിസ്മാര്‍ക്ക്‌ ചുണ്ടനെ ഇറക്കി പെരുമാള്‍. അത്‌ ഒരുപാട്‌ വള്ളങ്ങളെ
മറിച്ചിട്ടു. എതിരെ വന്ന ചുണ്ടന്‍ ഇടിച്ച്‌ കായലിന്റെ അടിയിലേക്കു താണു.
പെരുമാളിന്റെ ശവം തൊടാന്‍ പക്കീരികള്‍ പോലും ഭയന്നു. ഒടുവില്‍ ഈച്ചര
വാരിയര്‍ വന്ന്‌ അയാളെ ജീവിപ്പിക്കുന്നതിനു മുമ്പ്‌ സ്പീഡ്‌ ബോട്ടില്‍ ആ
ശവം മാത്രമാക്കി ഓടിച്ചു വിട്ടു. ഈശ്വരവാര്യര്‍ വന്ന്‌ പെരുമാളിനെ ജീവിപ്പിക്ക
രുതെന്ന്‌ അവിടത്തെ മനുഷ്യര്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. പത്തുദിവസം കഴിഞ്ഞ്‌ ശവം
കരയ്ക്കടിഞ്ഞു. കാലത്തേയും ഒപ്പം സ്ഥലത്തേയും വരുതിയില്‍ നിര്‍ത്തുന്ന
പെരുമാളിന്‌ മരണത്തെ ജയിക്കാന്‍ സാധച്ചില്ല. കാലം ഒരിക്കലും മനുഷ്യനിയ
ന്തിതമല്ല എന്ന്‌ ഈ കഥ ഓര്‍മ്മിപ്പിക്കുന്നു. അധികാരത്തിന്റ സ്ഥലകാലപരി
സരങ്ങളെ ആഖ്യാനത്തിലേക്ക്‌ കൊണ്ടുവരുന്നു. അധികാര മോഹികളെ
വിമര്‍ശന വിധേയമാക്കുന്നതിന്‌ ഏഴുത്തുകാരന്‍ കണ്ടെത്തിയ സ്ഥലം മസൂറി
യെന്ന ദിപാണ്‌. അവിടത്തെ ജനങ്ങളാകുടുെ പെരുമാള്‍ഭരണത്തില്‍ അസംതൃൂ
പതരും. എന്തുവന്നാലും ഈച്ചരവാരിയര്‍ വന്ന്‌ രക്ഷിക്കുമെന്ന്‌ കരുതുന്ന പെരു
മാള്‍ ഏന്ന കഥാപാത്രം അധികാരത്തിന്റെ ദുഷിച്ചു വശങ്ങളെ ബോധ്യപ്പെടു
ത്താനുളള ആഖ്യാന പരിപ്രേക്ഷ്യമായി മാറുന്നു.

മണ്ഡോദരി എന്ന കഥയില്‍ രാമായണ കഥയോട്‌ സാധര്‍മ്മൃം കാണാം.
പഞ്ചഗുസ്തിക്കാരന്‍ റെയ്മോണ്‍ ഏഴുപേരെ തോല്‍പ്പിച്ചാണ്‌ സീറ്റാ
ജോഹന്‍സിനെ കല്ല്യാണം കഴിച്ചത്‌. കഥ നടക്കുന്ന സ്ഥലം ഗോവയിലെ
അഞ്ചുന കടല്‍ത്തീരത്താണ്‌. സീറ്റാജോഹന്‍സ്‌ ഏഴുപേരെ പഞ്ചഗുസ്തിയില്‍
തോല്‍പ്പിക്കുന്നവനെ മാത്രമേ വിവാഹം കഴിക്കു എന്ന്‌ തീരുമാനിച്ചിരുന്നു.
അതുകേട്ടാണ്‌ റെയ്മോണ്‍ ഏഴുപേരെ പഞ്ചഗുസ്തിയ്ക്കായി വെല്ലുവിളിച്ചത്‌.
ഇതറിഞ്ഞ കൽല്‍വിം ദ്വീപില്‍ താമസിക്കുന്ന റാഫേല്‍ കടപ്പുറത്ത്‌ എത്തി. സീറ്റാ

o7
ജോഹന്‍സിനെ കണ്ട അയാള്‍ അവളില്‍ ആകൃഷ്ടനായി. റാഫേല്‍ മയക്കുമ
രുന്നു സംഘേക്കാരുടേയും ഗുണ്ടകളുടേയും നേതാവും പേരുകേട്ട പഞ്ച
ഗുസ്തികാരനുമായിരുന്നു. അയാളുടെ ഭാര്യ മാന്റി. സീറ്റയെ കണ്ടശേഷമളള
റാഫേലിന്റെ മാറ്റത്തെ മാന്റി തിരിച്ചറിയുന്നുണ്ട്‌. ഒടുവില്‍ ഒരു ദിവസം റാഫേല്‍
റയ്മോണിന്റെ ഭാര്യയായിരുന്ന സീറ്റാജോഹന്‍സിനെ തട്ടികൊണ്ടു വന്നു.
മാന്ദി എതിര്‍ത്തു.

“കല്‍വിമില്‍ തന്നെയുളള അശോകമരങ്ങളുടെ നീണ്ട മറ മറയ്ക്കുന്ന
ഒരു പഴയ പോര്‍ച്ചുഗീസ്‌ ബംഗ്ലാവിലാണ്‌ റാഫേല്‍ സീറ്റാ ജോഹന്‍സിനെ
പാര്‍പ്പിച്ചത്‌ സീറ്റയെ അവിടെ നിന്നും രക്ഷിക്കാന്‍ മാന്റി ശ്രമിച്ചെങ്കിലും,
തന്നെ റെയ്മോണ്‍ വന്നു രക്ഷിക്കണമെന്ന്‌ സീറ്റ വാശിപിടിച്ചു. താന്‍ ഗര്‍ഭി
ണിയാണെന്നും റെയ്മോണ്‍ വന്നില്ലെങ്കിലും തന്റെ കുഞ്ഞുങ്ങളെ വളര്‍ത്തി
കൊണ്ട്‌ ഇവിടെ ജീവിക്കുമെന്നും മാന്റിയോട അവള്‍ പറഞ്ഞു.

ഉറയ്മോണ്‍ സീറ്റയെ രക്ഷിക്കാനെത്തിച്ചേരുന്നു. പഞ്ചഗുസ്തി പിടിക്കാന്‍
റെയ്മോണ്‍ റാഫേലിനെ വെല്ലുവിളിച്ചു. മാന്റിയുടെ കരച്ചില്‍ കണ്ട റാഫേലിന്റെ
മനസ്സിടറി. റെയ്മോണ്‍ അയാളെ തോല്‍പ്പിച്ച്‌ സീറ്റയെകൊണ്ട്‌ റാഫേലി ഹാര്‍ലി
ഉഡവിഡ്സണ്‍ സ്റ്റാര്‍ട്ടാക്കി പോന്നു. അയാള്‍ അവളെ കൊണ്ടുപോയത്‌ ഇരു
മ്പയി൪ ഖനിക്കുന്ന തരിശുപറമ്പിലായിരുന്നു. സീറ്റയെ റെയ്മോണ്‍ ചോദ്യം
ചെയ്യുന്നു. “നിന്നെ അയാള്‍ വല്ലതും ചെയ്തിട്ടുണ്ടോ? ഈ ചോദ്യം ചെയ്യലി
ഉനാടുവില്‍ പെട്രോള്‍ ഒഴിച്ചു സീറ്റയെ കത്തിക്കുന്നു. “എന്റെ വയറ്റില്‍ നിങ്ങ
ളുടെ കുട്ടികളാണ്‌” എന്നവള്‍ വിളിച്ചുപറയുന്നുണ്ട. തിയുമായി ഒരു പൊട്ടക്കു
ത്തിലേക്ക്‌ ചാടുന്നു. അപ്പോള്‍ ജെസിബി കൊണ്ട്‌ വന്ന്‌ മണ്ണിട്ട അവളെ മുടി.
കുളം മുഴുവന്‍ നികത്തിയതിനു ശേഷം റെയ്മോണ്‍ പട്ടണത്തിലെത്തി കുപ്പ
ത്തൊട്ടിയില്‍ കടക്കാര്‍ ഉപേക്ഷിച്ച ഒരു പ്ലാസ്റ്രിക ബൊമ്മയെടുത്ത്‌ ബൈക്കിനു
പുറകില്‍ വെച്ച്‌ “ഇനി നിന്നേയും വച്ച്‌ ഞാന്‍ അഞ്ചുനയും ഗോവയിലെ എല്ലാ
ബീച്ചുകളും പിടിച്ചെടുക്കും എന്ന്‌ പറയുന്നു. സ്ഥലകാലങ്ങളെ ജ്രപകാരം
അടയാളപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു. ഉദാഹരണം.

oe
“അസ്തമിക്കുന്ന സൂര്യന്റെ ചുവന്ന വടുത്തിന്റെ നടുവില്‍” (പൂ.46)

“അസ്തമയം കഴിഞ്ഞ്‌ കുടല്‍ കനറുക്കുവാന്‍ തുടങ്ങിയ നേരത്ത്‌ (പു.46)

“കരയില്‍ നിന്നു വൈകുന്നേരം തിരിച്ചു വീശുന്ന കാറ്റ്‌ (പൂ. 46)

“കല്‍വിം രാത്രിയുടെ നിശബ്ദത തകര്‍ത്ത്‌ (പു. 57

എന്നിങ്ങനെ കാലസുചനകള്‍ സംഭവവിവരണത്തിനനുസരിച്ച്‌ കാണാന്‍
സാധിക്കുന്നുണ്ട്‌. പഞ്ചഗുസ്തി മത്സരം നടക്കുന്നത്‌ അഞ്ചുനയില്‍ വെച്ചാണ്‌
റാഫേല്‍ സീറ്റയെ തട്ടിക്കൊണ്ടുപോകുന്നത്‌ കാല്‍വിം ദീപിലേക്കാണ്‌.
കടല്‍ത്തീരം, കാല്‍വിം, ഫെറി, പോര്‍ച്ചുഗീസ്‌ ബംഗ്ലാവ്‌, തരിശുനിലം, പട്ടണം
എന്നിങ്ങനെ നിരവധി സ്ഥലസുചനകള്‍ ക്ഥയില്‍ കാണാം.

രാമായണ കഥയുടെ പുനര്‍സ്യഷ്ടിയാണ്‌ മണ്ഡോദരി എന്ന കഥ.
റെയ്മോണ്‍ രാമന്‍, സീറ്റ-സീത, റാഫേല്‍-രാവണന്‍, മാന്റി-മണ്ഡോദരി എന്നി
ങ്ങനെ കഥാപാത്രങ്ങളെ പുതിയ സ്ഥലകാലങ്ങളിലേക്ക്‌ പറിച്ചുനടന്നു. പുതിയ
സ്ഥലത്തിന്‌ അനുയോജ്യമാം വിധത്തില്‍ കഥാതന്തുവിനെ വികസിച്ചിക്കു
മ്പോള്‍ ആധുനിക കാലത്തിന്റെ ജീവിതയാഥാര്‍ത്ഥ്യങ്ങളില്‍ നിന്ന്‌ വൃതിച
ലിക്കാതെ പുതുപാഠ നിര്‍മ്മിതി സാധ്യമാകുന്നു.

താരാ ഫെര്‍ണാണ്ടസ്‌ എന്ന കഥ ബാലി സുഗ്രീവന്‍മാരുടേയും താര
യുടേയും കഥയുടെ മറ്റൊരു തരത്തിലുള്ള ആഖ്യാനമാണ്‌. വാലറി ഫെര്‍ണാ
ണ്ടസിന്റെ ഗോവയില്‍ നടക്കുന്ന ശവമടക്ക്‌ അവതരിപ്പിച്ചു കൊണ്ടാണ്‌ ഈ
കഥയുടെ തുടക്കം. മോട്ടോര്‍ സൈക്കിളുകളുടേയും കുടലിന്റെ ഇരമ്പമായി
രുന്നു ചരമശശൂഷയുടെ പശ്ചാത്തലസംഗീതം. വാലിയുടെ ഭാര്യയാണ്‌ താര,
മക്കന്‍ ആന്‍സ്രാസ്‌. പഞ്ചഗുസ്തിക്കാരനായിരുന്ന വാലി അഷ്െ ബീിച്ചിനട
ത്തുള്ള പഴയവിട്ടില്‍ അവരുടെ വാലിയുടെ മരണമടക്കിനു ശേഷം മടങ്ങിയെ
ത്തിയ താരാ ഫെര്‍ണാണ്ടിന്റെ ഓര്‍മ്മകളിലൂടെയാണ്‌ കഥ അവതരിപ്പിക്കുന്ന
ത്‌. വിവാഹത്തിന്റെ ആദ്യദിനങ്ങളില്‍ തന്നെ വാലിയുടെ അസാധാരണമായ
പെരുമാറ്റം താരയെ അസ്വസ്ഥയാക്കി. എട്ടുവയസ്സുകാരനായ അനിയന്‍ സാക്കി

ao
നോട മൃഗീയമായി അയാള്‍ പെരുമാറി. ഇടയ്ക്കിടെ അപ്രതൃക്ഷനാകുന്ന വാലി
യെക്കുറിച്ചറിയാന്‍ താര സാക്കിനെയും കുടെ ആരംബോലിലേക്ക്‌ പോയി.
അവിടെ ഒരു ബംഗ്ലാവില്‍ ഏകാകിയായി “എഴുത്ത്‌ നടക്കാന്‍ പരിശ്രമിക്കുക
യായിരുന്നു. എഴുത്താനുള്ള വാക്കുകള്‍ക്ക്‌ വേണ്ടി (്പാര്‍ത്ഥിക്കുന്ന വാലേ
റിയെ കണ്ട്‌ താര പൊട്ടിച്ചിരിക്കുന്നു. പിന്നിട അവള്‍ സാക്കിനൊപ്പം തിരിച്ചു
പോരുന്നു.

നീലും വാലിയും തമ്മിലുളള പഞ്ചഗുസ്തി മത്സരം കാണാനെത്തിയ
സാക്കിന്റെ കാമുകി റൂമ വാലിയെ ആകര്‍ഷിക്കുന്നു. സാക്കീന്റെ കാമുകിയെയും
കൊണ്ട്‌ അയാള്‍ പോകുമ്പോള്‍ താരയ്ക്കും സാക്കിനും അയാളെ തടയാന്‍
കഴിഞ്ഞില്ല. പിന്നിട്‌ മോട്ടോര്‍ സൈക്കിളില്‍ പോയിരുന്ന വാലിയെ റോഡില്‍
വെച്ച്‌ ആരോ പുറകില്‍ നിന്നും വെടിവെച്ചു കൊന്നു. അയാളുടെ മരണശേഷ
മുള്ള അത്താഴം കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ റൂമ താന്‍ പോകുകയാണെന്നും സാക്കി
നോട്‌ നീ താരയുമൊത്ത്‌ ജീവിക്കുക. വാലിയുടെ വിധവയായി കഴിഞ്ഞോളോം
എന്നിങ്ങനെ പറഞ്ഞ്‌ പോകുന്നു. ബാലി സുഗ്രീവ കഥയുമായി, സാധര്‍മ്മും
തോന്നുന്ന ഈ കഥ ആരും തോല്‍പിക്കാന്‍ കഴിയാത്ത പഞ്ചഗുസ്തിക്കാര
നായ വാലിയുടെ കഥയാണ്‌. ഗോവ അംഷ്വം കടപ്പുറമാണ്‌ പധാന സ്ഥലം.
കാലടത്തക്കുറിച്ച്‌ സാമാന്യമായ വിവരണം മാ്രമാണാളളതെങ്കിലും ബാലി-
സുഗ്രീവ കഥ ഹുതിയ കാലത്ത്‌ നടന്നാല്‍ അത്‌ ഒരു പക്ഷേ ഇത്തരത്തി
ലുക്കാ.

കുന്തിയും ഹെമ്മിങ്ങ്വേയും എന്ന കഥയില്‍ ഏകാകിനിയായി ഒരു
ഫ്ളാറ്റില്‍ ജീവിക്കുന്ന കുന്തി എന്ന സ്ത്രിയുടെ ക്ഥ പറയുന്നു. ഫ്ളാറ്റാണ്‌
കഥാസ്ഥലം. കുട്ടിക്കാലത്ത്‌ തന്നെ കുന്തിക്കും അച്ഛനും പക്ഷികളോട്‌ താല്‍പ
രൃമുണ്ടായിരുന്നു. എന്നാല്‍ അച്ഛന്റെ മരണശേഷം ഫുറത്ത്‌ വട്ടമിട്ട പറക്കുന്ന
പക്ഷികളെയെല്ലാം അവള്‍ ഭയന്നു. പേടിയില്‍ രണ്ട്‌ തവണ ആത്മഹതൃയ്ക്ക്‌
ശ്രമിച്ചു. നിന്റെ പേര്‍ പുരാണത്തിലെ കുന്തിയുടേതല്ലെന്നും, നീ സൈലന്റ്‌
വാലിയിലൂടെ ഒഴുകുന്ന കുന്തിപ്പുഴയിലെ കുന്തിയാണെന്നും അച്ഛന്‍ അവളോട്‌

9G
പറയുമായിരുന്നു. ഒരിക്കല്‍ അച്ഛന്റെ സുഹൃത്തായ ദുര്‍ഗ്ഗാദാസ്‌ അവരുടെ നീട്ടി
ലെത്തിയപ്പോള്‍ അയാള്‍ക്ക്‌ കുടിക്കാന്‍ വെളളവും ഒരൊഴിഞ്ഞ ഗ്ലാസ്സുമായി
അവള്‍ ചെന്നു. അയാള്‍ക്ക്‌ അതിഷടമായി. അയാള്‍ ഹെമിങ്ങ്വെയെക്കുറിച്ചു
അവള്‍ക്ക്‌ പറഞ്ഞുകൊടുത്തു. “ആര്‍ക്കുവേണ്ടി മണിമുഴങ്ങുമ്പോശ്‌ എന്ന
നോവലില്‍ ഇണചേരുമ്പോള്‍ അതിന്റെ മുര്‍ധന്യത്തില്‍ ഭൂമി അനങ്ങണമെന്ന
വാക്യം അവളെ ഓര്‍മ്മിപ്പിച്ചുകൊണ്ട്‌ അയാള്‍ പോയി. അച്ഛന്റെ മരണ ശേഷം
അവള്‍ മദൃത്തിനടിമയായി. ദീര്‍ഘദൂര ഓടുക്കാരിയായിരുന്നു അവര്‍. പരിശീല
കനായിരുന്ന സൂര്യന്‍, അമ്മയുടെ ചേടുന്റെ മകനായ ധര്‍മ്മന്‍, വള്ളങ്ങളുടെ
ഉടമയായ പവന്‍, ദേവരാജ്‌ എന്നിവരുമായി ബന്ധപ്പെടുന്നു. ദേവരാജന്റെ അരി
ക്കില്‍ നിന്ന്‌ അപ്പാര്‍ട്ടുമെന്റിലെത്തുന്ന അവള്‍ തോക്കെടുത്ത്‌ വെടിവെച്ച്‌ മരി
ക്കുന്നു. അവളുടെ ഹൃദയത്തിലും പുറത്തുമുളള പക്ഷികളെ ഓടിക്കാന്‍ അവള്‍
കണ്ട വഴിയാണത്‌. ഫ്ളാറ്റ്‌, കടല്‍ത്തീരം, സെമിത്തേരി എന്നിവയാണ്‌ കഥ
നടക്കുന്ന സ്ഥലങ്ങള്‍.

“ഒരൊറ്റ ഇന്നലെ; കുന്തിക്കുവേണ്ടിയിരുന്നത്‌ അതായിരുന്നു. ഒരു ഇന്നലെ
ദിനരാശ്രങ്ങളെ പകുത്തിടുന്ന ഉറക്കം നഷ്ടപ്പെട്ട അവള്‍ ജീവിക്കുന്ന ദിവസ
ങ്ങളുടെ കണക്കുതന്നെ തെറ്റിയിരിക്കുന്നു.

കാലം ആവര്‍ത്തനവിരസേമായ തുടര്‍ച്ചയായി. ഇന്നലെകള്‍ നഷ്ട
പെട്ടതിനെക്കുറിച്ച്‌, കുന്തിക്കു വിശ്രാന്തി തുടങ്ങിയപ്പോള്‍

നഷ്ടപ്പെട്ട ഭുതകാലത്തെ തിരിച്ചു പിടിക്കാന്‍ ശമിക്കുന്ന കുന്തിക്ക്‌
അതിനു സാധിക്കുന്നില്ല. അച്ഛന്റെ ഓര്‍മ്മകളും കുട്ടിക്കാലത്തെ പക്ഷികളോ
ടുള്ള താല്പര്യവും ഭുതകാലത്ത്‌ നിന്ന്‌ വര്‍ത്തമാനത്തിലെത്തി കുന്തിയെ വിഷ
മിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ധര്‍മ്മന്‍, പവന്‍, സുര്യന്‍, ദേവരാജ്‌ എന്നിവര്‍ പുരാണ
കഥാപാത്രമായ കുന്തിയുടെ മക്കളുടെ പിതാക്കളായിരുന്ന ധര്‍മ്മരാജന്‍ വായു
ദേവന്‍, സുര്യന്‍, ദേവേന്ദന്‍ എന്നിവരെ അനുസ്മരിപ്പിക്കുന്നു. കുന്തിയ്ക്ക്‌
ഹെമിങ്‌ വേയുടെ കഥപറഞ്ഞു കൊടുക്കുന്ന ദുര്‍ഗാദാസ്‌ ദുര്‍വാസവ്‌ മഹര്‍ഷി
ഉയയും ഓര്‍മ്മിപ്പിക്കുന്നു. എന്നാല്‍ ഏകാകിനിയായി ജീവിതം തളളി നിക്കു

91
മ്വോള്‍ കുന്തി ഭുതകാലത്തെ സ്നേഹിക്കുകയും പക്ഷികളെ ഭയക്കുകയും
ചെയ്തു. പക്ഷികള്‍ കുന്തിയുടെ മനസ്സിന്റെ ചിന്തകളായും കണക്കാക്കാം.
ഒടുവില്‍ ഹെമിങ്വേ ചെയ്തതുപോലെ തോക്കെടുത്ത്‌ മരണത്തെ വരിക്കു
ന്നു. സ്ഥലകാലങ്ങളുടെ അവതരണം കുന്തിയുടെ മനസ്സിനെ ബോധുപ്പെടു
ത്താനുളള മാര്‍ഗം കൂടിയാണ്‌. ആഖ്യാനത്തില്‍ കടന്നുവരുന്ന ഇതിഹാസ
പശ്ചാത്തലം സ്ഥലകാലത്തിന്റെ മറ്റൊരു നിര്‍മ്മിതിയാണ്‌. കുന്തിയുടെ മന
GRIN ആകാശത്ത്‌ വടുമിട്ട പറക്കുന്ന പക്ഷികള്‍. ഭൂതകാലവും വര്‍ത്തമാന
കാലവും സമ്മിശ്രമായി കടന്നുവരുന്നു.

അശ്ലീല വാരികയും പത്രാധിപരും രമണിക്കുട്ടിയും എന്ന കവിതയില്‍
“ചീ” എന്ന ശബ്ദം അഞ്ചുവയസ്സുമുതല്‍ പിന്തുടരുന്ന രമണികുട്ടി മത്താപ്പ്‌
അശ്ലീലവാരികയുടെ പ്രാധിപരായിരുന്ന മണികണ്ഠന്‍നായരുടെ മകളാണ്‌.
ബാംഗ്ളൂരിലും മദ്രാസിലുമാണ്‌ നാണക്കേടില്‍ നിന്ന്‌ രക്ഷപ്പെടാന്‍ രമണി
ക്കുട്ടി പഠിച്ചത്‌. മത്താപ്പ്‌ ഏന്ന അശ്ലീലവാരികുടെ ഉടമയുടെ മകളായതിനാല്‍
അവളുടെ വിവാഹാലോചനകള്‍ മുടങ്ങി. ഒടുവില്‍ അവള്‍ കല്‍പ്പറ്റയില്‍ പോയി
സ്ക്കൂളില്‍ ജോലി നോക്കുന്നു. അച്ഛന്റെ മരണവിവരം അറിഞ്ഞ്‌ തിരിച്ചെത്തു
ന്നു. അസ്ഥി ആലുവപ്പുടഴയില്‍ ഒഴുക്കാന്‍പോകുമ്പോള്‍ അച്ഛന്‍ റെക്കോര്‍ഡ്‌
ചെയ്തു വച്ചിരുന്ന അയാളുടെ സംഭാഷണങ്ങള്‍ അവള്‍ കേള്‍ക്കുന്നു. അസ്ഥി
ഒഴുകി തിരിച്ചുവരുമ്പോള്‍ ആ സംഭാഷണങ്ങളിലൊന്നും അച്ഛന്‍ രമണിക്കു
ട്ടിയെ പരാമര്‍ശിക്കുന്നില്ല എന്ന്‌ തിരിച്ചറിയുന്ന അവള്‍ക്ക്‌ കാലുകള്‍ കുഴയു
ന്നതായി തോന്നി. പിതാവിന്റെ മനസ്സിനെ മനസ്റിലാക്കാന്‍ അപ്പോഴാണ്‌
അവള്‍ക്ക്‌ സാധിക്കുന്നത്‌. ഒരു കാലഘട്ടത്തിന്റെ ആവശ്യത്തെയാണ്‌ മത്താപ്പ്‌
നിര്‍വ്വഹിച്ചിരുന്നതെന്ന്‌ മണികണ്ഠന്‍ വിശ്വസിച്ചിരുന്ന.

“ഒന്നുമില്ലെങ്കിലും മത്താപ്പ്‌ നാലഞ്ചു തലമുറകളുടെ കുമിഞ്ഞു കൂടുന്ന
വികാരങ്ങള്‍ പുറത്തുവിട്ടിരുന്ന ഒരു വാല്‍വായിരുന്നു. അതുകൊണ്ട്‌ പല റേപ്പു
കളും തടയാന്‍ പറ്റിയെന്നു ഞാന്‍ വിശ്വസിക്കുന്നു. മത്താപ്പില്‍ ഒരു ചെറിയ
സോഷ്യലിസം കൂടി ഉണ്ടെന്നു ഞാന്‍ പറയട്ടെ. ഇന്റര്‍നെറ്റ പണക്കാരുടേ

92
താണ്‌. മത്താപ്പ്‌ എല്ലാവരുടെയും” ഒരു കാലഘട്ടത്തിന്റെ സ്പന്ദനമായിരുന്ന
മത്താപ്പ്‌ വാരികയുടെ പ്രതാധിപര്‍ മണികണ്ഠനിലൂടെ സ്ഥലകാലങ്ങളെ അട
യാളപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു.

കടപ്പുറത്ത്‌ ഒരു സായാഹം എന്ന കഥയുടെ പേരുതന്നെ സ്ഥലകാല
ങ്ങളെ വ്യക്തമാക്കുന്നു. കടപ്പുറത്ത്‌ പിറന്നാള്‍ ആഘോഷിക്കാന്‍ വന്ന കുടും
TUTOR കഥയാണിത്‌. മൂത്തമകന്‍ സലിമിന്റെ പിറന്നാള്‍ ആഘോഷിക്കാന്‍
കടപ്പുറത്തെത്തിയ സൈറ-ഹമീദ ദമ്പതികള്‍, സലിം, അന്‍വര്‍, അസിസ്‌,
ഫാത്തിമ നാലുകുട്ടികള്‍. എപ്പോഴും പുസ്തകം തുറന്നു പിടിച്ചിരിക്കുന്ന സലിം
മറ്റുള്ളവരില്‍ നിന്നും വ്ൃത്യസ്തനായിരുന്നു. കടപ്പുറത്ത്‌ വെച്ചു കുട്ടികള്‍ കളി
ക്കുന്നു. എന്നാല്‍ ആ കളി ടി.വി ചാനലുകളിലെ അവതാരകരെപോലെ അഭി
നയിച്ചുകൊണ്ടായിരുന്നു എന്നാല്‍ തോപ്പുംപടിയില്‍ എത്രപേരെ കൊന്നു.
മറൈന്‍ന്രൈവില്‍ മുപ്പതുപേരെ കൊന്നു എന്നിങ്ങനെ വാര്‍ത്താവതാരകരെ
അനുകരിക്കാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ സൈറ ഓടിച്ചെന്ന്‌ സലീമിനെ അടിയ്ക്കുന്നു.
പിന്നിട്‌ സൈറ കടപ്പുറത്ത്‌ വെച്ചു ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്നു. അതിനുശേഷം കരയുന്ന
സലീമിനെ ആശ്വസിപ്പിക്കുന്നു. കഥ നടക്കുന്നത്‌ കടപ്പുറത്തണെങ്കിലും അത്‌
സമകാലിക ്രാധാന്യമുളളതാണ്‌. കുട്ടികള്‍ അനുകരണ ശീലമുളളവരാണ്‌.
കൊലപാതകങ്ങളെ താല്‍പര്യപൂര്‍വം നോക്കികാണുന്ന കുട്ടികള്‍ അതിനെ
നിന്ധാരവത്ക്കരിക്കുന്നു. ആ ചിന്താഗതിയില്‍ നിന്ന്‌ അവരെ മാറ്റാനാണ്‌ സൈറ
പതികുരിക്കുന്നത്‌.

“ആകാശത്ത്‌ ചെമ്മാനം പൂത്തിരുന്നു. സുര്യനും മേഘങ്ങളും വളരെ
പുവന്നതായിരുന്നു. കടലിന്റെ നിറമാകുട്ടെ കരിനീലയും. അന്നത്തെ അസ്ത
മനം ഫോട്ടോഷോപ്പില്‍ ചെയ്തതുപോലെ ആയിരുന്നു." ഇപ്രകാരം ആ
സന്ധ്യയെ അടയാളപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു. പുതിയ സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ സൃഷ്ടി
ക്കുന്ന ദാരുണമായ സ്വാധീനങ്ങളെയാണ്‌ കടപ്പുറത്ത്‌ ഒരു സായാഹം എന്ന
കഥ മുന്നോട്ടു വെയ്ക്കുന്നത്‌.

93
വിവാഹത്തലേന്ന്‌ തന്റെ കൂട്ടുകാരികളുമായി വരന്റെ ബാച്ചിലര്‍
പാര്‍ട്ടിയ്ക്ക്‌ ചെല്ലുന്ന മല്ലികയ്ക്ക്‌ അവിടെയെത്തുമ്പോള്‍ എഴുപതുകളിലെ
വസ്രതങ്ങളിഞ്ഞവരെയാണ്‌ കാണുന്നത്‌. മല്ലികയുടെ വരനായ സുരേഷിന്റെ
പെരുമാറ്റം മല്ലികയില്‍ മടുപ്പുളവാക്കുന്നു. വിവാഹദിനത്തിന്റെ പ്രഭാതത്തില്‍
ഏനിക്ക്‌ കല്ല്യാണം വേണ്ടയെന്നു അമ്മയോട്‌ പറയുമ്പോള്‍ എല്ലാ പെണ്‍കു
ട്ടികള്‍ക്കുള്ള തോന്നലായി അതിനെ കാണുന്നു. മല്ലികയുടെ വീട, ഫ്ളാറ്റ്‌,
എന്നിവയാണ്‌ കഥ നടക്കുന്ന സ്ഥലം. രാത്രിയിലാണ്‌ ബാച്ചിലര്‍ പാര്‍ട്ടി നട
ക്കുന്നത്‌. മല്ലികയുടെ തോന്നലുകളെ കാലത്തിന്റെ നൈമിഷികമായ ഒന്നാ
യാണ്‌ അമ്മ കാണുന്നത്‌. സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ കുടന്നുവരുന്നത്‌ സാധാരണ
സംഭവമെന്ന നിലയിലാണ്‌.

ലോട്ടറിക്കാരനായ പതിനാലു വയസ്സുകാരന്റെ കഥയാണിത്‌. തക്കാളി
വാസു എന്ന പരിചയക്കാരന്‍ കടു മുതലുകള്‍ വില്‍ക്കാന്‍ മോഹനനെ ഏല്‍പി
ക്കുമ്പോള്‍ അവന്‌ അതെല്ലാം മോഷ്ടിച്ചതാണെന്ന്‌ അറിയില്ലായിരുന്നു. ഒടു
വില്‍ പോലീസ്‌ അറസ്റ്റു ചെയ്തു. സദനത്തിലെത്തിയ അന്ന്‌ രാത്രി മുതല്‍
വടക്കന്‍ വീരഗാഥ സിനിമ സ്വപ്നത്തില്‍ കാണാന്‍ തുടങ്ങി. സിനിമ കൊട്ടക
യില്‍ ഇരുന്ന്‌ അമ്മയോടൊപ്പം സിനിമ കാണുന്നതായി സ്വപ്നം കണ്ടു. വൈദ്യ
പരിശോധനയ്ക്ക്‌ എത്തിയ ഡോകടര്‍ വയസ്സ്‌ കൂട്ടിയെഴുതുമെന്ന്‌ പറഞ്ഞ്‌
വൈകുന്നേരത്തിനകം ഇരുപതിനായിരം രൂപ ആവശ്യപ്പെടുന്നു. പലതവണ
ആവര്‍ത്തിക്കുന്നു. ഒടുവില്‍ മോഹന്റെ അമ്മ അയാളുടെ ഇംഗിതത്തിനു വഴ
ങ്ങുന്നു. ഡോകടറെ വധിക്കാന്‍ അയാളുടെ വീട്ടിലെത്തുമ്പോള്‍ അവിടെ
അമ്മയെ കണ്ട്‌ മോഹന്‍ തിരിച്ചുപോരുന്നു. കബീര്‍ എന്നയാളിനെയും കൂട്ടി
പിന്നിട്‌ ഡോകടറെ വധിക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നു. എന്നാല്‍ അമ്മയെ ഓര്‍മ്മ വരു
മ്പോള്‍ കബീറിനെ അതില്‍ നിന്ന്‌ പിന്തിരിപ്പിയ്ക്കുന്നു. ആധുനിക കാലത്ത്‌
മനുഷ്യന്‍ എത്തിപ്പെടുന്ന ദാരുണമായ അവസ്ഥാഭേദങ്ങള്‍ ഈ കഥ്‌ പങ്കുവെ
യ്ക്കുന്നു.

94
ജീവിതത്തിന്റെ പല മുഖങ്ങളും കാലത്തെ (പതിഫലിപ്പിക്കുന്നത്‌ വ്യത്യ
സ്തമായാണ്‌. സാധാരണക്കാരനായ ഒരുവന്‌ സംഭവിക്കുന്ന ചെറിയ തെറ്റ്‌
മറ്റുളളവരുടെ ഇടപെടലിലൂടെ മറ്റൊരു തലത്തിലെത്തിക്കുന്നു. മോഹനന്‍ വട
ക്കന്‍ വീരഗാഥ സിനിമ കാണുന്നതിലൂടെ ചേകവന്‍മാരെക്കുറിച്ച്‌ ചിന്തിക്കു
ന്നുണ്ട്‌. ആ സ്വപ്നം സ്ഥലകാലങ്ങളെ കഥാബ്യാനത്തിലെക്ക്‌ കൊണ്ടു വരു
ന്നുണ്ട്‌. അമ്മയുടെ കണ്ണിന്റെ വെള്ളകള്‍ ഓര്‍ക്കുമ്പോഴാണ്‌ കൊലപാതക
ത്തില്‍ നിന്ന്‌ പിന്തിരിയുന്നത്‌. ഒരിക്കല്‍ മകനെ രക്ഷിക്കാന്‍ പണമില്ലാതിരുന്ന
പ്പോള്‍ അമ്മയുടെ കണ്ണുകള്‍ ഇത്തരത്തിലായിരുന്നു. ഇനിയും ആ അവസ്ഥ
ഇനിയും വരും എന്ന തിരിച്ചറിവ്‌ മോഹനുണ്ടാകുന്നു. സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ സംഭ
വാഖ്യാനത്തെ മുന്നോട്ടുനയിക്കുന്ന ഘടകങ്ങളായി ഈ കഥയിൽ കടന്നുവ
രുന്നു.

പട്ടാളവിപ്ലവം എന്ന കഥയില്‍ സുരക്ഷാ ഉദ്യോഗസ്ഥനായ രാംസി
ങ്ങിന്റെ ്രതിഷേധത്തിന്റെ ഭാഗമായി പട്ടാളവിച്ഛവമുണ്ടാകുന്നു. ദീപാവലിക്കു
പോലും അവധി നല്‍കാതെ പണിയെടുപ്പിച്ചു. രാത്രിയും പകലും എന്ന വ്യത്യാ
സമില്ലാതെ കാവല്‍ നിന്നു. ഒടുവില്‍ തുറക്കലും അടയ്ക്കലും നിറുത്തികൊണ്ട
അയാള്‍ പ്രതിഷേധിച്ചു. തന്റെ ഒപ്പമുള്ളവര്‍ക്ക്‌ നിര്‍ദ്ദേശവും നല്‍കി. ടി.വി.
കള്‍ നിലച്ചു. ടെലിഫോണ്‍ ശബ്ദിക്കാതായി. പിന്നീട ഈ വിപ്ലവത്തില്‍ തേപ്പു
കാര്‍, ലിഫ്റ്റില്‍ പണിയെടുക്കുന്നവര്‍, തയ്യല്‍ക്കാര്‍, സൈക്കിള്‍ റിക്ഷാക്കാര്‍,
വീട്ടമ്മമാര്‍ എന്നിവരെല്ലാം പങ്കെടുത്തു. ഒടുവില്‍ രാംസിങ്ങ്‌ ഗ്പധാനമന്ത്രിയാ
യീ. അപ്പോളാണ്‌ ഭാര്യ കൈത്തണ്ടയില്‍ ബ്ജേഡ്‌ വെച്ച്‌ മുറിച്ച്‌ ആത്മഹത്യ
ചെയ്യാന്‍ ശ്രമിച്ചെന്ന്‌ അയാള്‍ അറിഞ്ഞത്‌. ഈ ദീപാവലി അടുക്കാറായി എന്ന്‌
മനസ്സിലാക്കിയ അയാള്‍ ഭരണം ഒഴിയാന്‍ തയ്യാറായി. നാട്ടിലേക്ക്‌ മടങ്ങാ
നായീ ഭരണം ആരെടയങ്കിലും ഏല്‍പിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചപ്പോള്‍ എല്ലാവരും ഒഴി
ഞ്ഞുമാറി. ഒടുവില്‍ ആക്രി കചവടക്കാരുടെ നേതാവായ ഭഗവാന്‍ മെഹ്ത്തേ
പഴയസാധനങ്ങള്‍ കൊണ്ടുനടക്കുന്നതിഷടമാണെന്നും താന്‍ ഏടററടുത്തോ
ളാമെന്നും പറയുന്നു. അധികാരം ഒരു പാഴ്വസ്തുവായി മാറുന്ന കാലഘട്ട

95
മാണിത്‌. ഈ കഥയില്‍ സ്ഥലകാലങ്ങളുടെ നിര്‍മ്മിതി അധികാരവുമായി
ബന്ധപ്പെട്ട ്രള്‍നവത്കരിക്കുന്നു. അധികാരം ഒരു ഭാരമാണെന്ന്‌ രാംസിങ്ങ്‌
തിരിച്ചറിയുന്നു.
2,4 ചെറുകഥകളിലെ സ്ഥലകാലമൃദകള്‍

എന്‍.എസ്‌.മാധവന്റെ ആദ്യകഥയായ “ശിശു” ശ്രദ്ധിക്കപ്പെട്ടിരുന്നെങ്കിലും
കഥാലോകത്ത്‌ അദ്ദേഹം ശ്രദ്ധേയനാകുന്നത്‌ “ഹിധ്വിറ്റ്‌ എന്ന കഥാസമാഹാര
ത്തോട്‌ കൂടിയാണ്‌. ഭാഷാപരമായും ചരിശ്രപരമായുമുളള കാഴ്ചപ്പാടുകളെ
ഈ കഥകളില്‍ കാണാന്‍ സാധിക്കും. ചുളൈമേടിലെ ശവങ്ങള്‍, വന്‍മരങ്ങള്‍
വീഴുമ്പോള്‍, തിരുത്ത്‌, നിലവിളി എന്നിവയില്‍ ചരിത്രം വിഷയമായി തീരു
മ്പോള്‍ മുയല്‍വേട്ട, അമ്മ, കിച്ന ഒരു റോഡ്കഥ എന്നിവയില്‍ നകനസലിസ
വുമായി ബന്ധപ്പെടു ്രമേയപരിസരങ്ങളെ അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു. കനകം, ശിശു,
എന്റെ മകള്‍ ഒരു സ്ത്രീ, അഹല്യ, കേസര്‍, നാനാര്‍ത്ഥം എന്നിവ ഗാര്‍ഹിക
പരിസരങ്ങളെയും കാണി, കാര്‍മ്മെന്‍, ആയിരത്തിരണ്ടാമത്തെ രാവ്‌, അനു
ഷ്ഠാനഹത്യകള്‍, പുലപ്പേടി, ശേഷം, കത്തിയേറുകാരന്‍, ഒരു പ്രണയകഥ,
ശര്‍മ്മിഷ്ഠ, ഹുമയൂണിന്റെ ശവകുടീരത്തില്‍, മണ്ഡോദരി, താരാഫെര്‍ണാ
ണ്ടസ്‌ എന്നീ കഥകളില്‍ വിവാഹവും വിവാഹേതര ബന്ധങ്ങളും സ്ഥലകാല
ങ്ങളെ രൂപപ്പെടുത്തുന്ന ആശയപരിസരത്തെ സുഷടിച്ചു. താന്‍ ജീവിക്കുന്ന
കാലഘട്ടത്തോട നിരന്തരം കഥകളിലുടെ സംവദിക്കുന്ന എന്‍.എസ്‌.മാധവന്റെ
കഥകളിലെ സ്ഥലകാല മുദ്രകള്‍ എഴുത്തുകാരന്റെ സ്ഥലകാലബോഗത്തി
ന്റെയും കാലഘട്ടത്തിന്റെ സമസ്യുകളെയും അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു.
2,4. ദുരന്തത്തിന്റെ ജനനം

ദുരന്തത്തിന്റെ ജനനം എന്ന കഥ നിഷേയുടെ ദുരന്തസങ്കല്‍പം അവ
തരിപ്പിക്കാന്‍ വരുന്ന ശൈലജാമുഖജി എന്ന ഗവേഷകയുടേയും രാഘവ
ന്റെയും കഥയാണ്‌. ദല്‍ഹിയുണിവേഴ്സിറ്റിയില്‍ തത്ത്വശാസ്ത്രത്തില്‍ ഗവേ
ഷണം നടത്തികൊണ്ടിരിക്കുന്ന ശൈലജ മുഖര്‍ജിയെ ന്വീകതിക്കാനെത്തിയ

96
രാഘവന തുടക്കത്തില്‍ അവരോട യാതൊരു മമതയും തോന്നുന്നില്ല. ശൈലജ
തിരുവനന്തപുരം നഗരത്തെ മൃതനഗരമായി വിലയിരുത്തുന്നു. കാല്‍പനികമായ
ചിന്തകളും അവള്‍ പങ്കുവെയ്ക്കുന്നുണ്ട്‌. “ഇവിടുന്ന്‌ യാത്രതിരിക്കുന്ന മേഘ
ങ്ങള്‍ കൃത്യം ഒരു മാസത്തിനുശേഷം ചാന്നി ചനക്കിന്റെമേല്‍ (പ്്തൃക്ഷ
പ്പെടും ഈ പ്രസ്താവന സ്ഥലഭാലദന്ധങ്ങളെ അമുര്‍ത്തവത്കരിക്കുന്നു.
ഹൈക്കു എന്ന ജപ്പനിസ്‌ കവിതാരീതിയാണ്‌ തന്റെ ഹോബിയെന്ന്‌
രാഘവനോട്‌ അവള്‍ പറയുന്നുണ്ട്‌. ശിശിരത്തില്‍ ചെറിബ്ജോസം വാടിവീഴുന്ന
തിനെക്കുറിച്ചുളള കവിതകച്ചൊല്ലിക്കേള്‍പ്പിച്ചു. ഈ കവിതയും കാലത്തെ അട
യാളപ്പെടുത്തുന്നതാണ്‌. ജപ്പാന്‍, ക്യോട്ടോ, ദക്ഷിണേന്ത്യ, ചൈന എന്നീ സ്ഥല
ങ്ങളെക്കുറിച്ചും ബോധിധര്‍മ്മനെക്കുറ്ച്ചാ൦ ശൈലജ വാചാലയാവുന്നു.
ശൈലജയ്ക്ക്‌ തിരുവനന്തപുരം നഗരം കാണണമെന്ന ആശ പൂർത്തീ
കരിക്കാന്‍ അവര്‍ യാത്രയാരംഭിക്കുന്നത്‌ പത്മനാഭമ്പാമിക്ഷേത്രത്തില്‍ നിന്നാ
ണ്‌. ആയിരം തുണുകള്‍ക്കു താഴെ നടന്നപ്പോള്‍ ആകാശം ഒരു അസ്വസ്ഥത
യായി. സാലഭജ്ജികകളുടെ നിഷിദ്ധമായ മര്‍മ്മരങ്ങള്‍ക്ക്‌ അവര്‍ ചെവിയോര്‍ത്തു
നിന്നു. അവര്‍ മ്യുസിയം, ചിത്രാലയാആര്‍ട്ുടഗ്യാലറി എന്നിവ സന്ദര്‍ശിക്കുന്നു.
പരിത്രകാലത്തിന്റെ അവശേഷിപ്പുകളായി ഇന്നും നിലനില്‍ക്കുന്ന സ്ഥലരുപ
ങ്ങളാണിവ. ചരിശ്രം പ്രചോദിപ്പിക്കാത്ത എഴുത്തുകാതില്ല. പക്ഷേ തിരുവനന്ത
പുരം നഗരത്തിന്റെ സാംസ്കാരികചരിത്രത്തിലേക്ക്‌ കഥയില്‍ സൂചനകളില്ല.
ശൈലജ മലയുടെ പുത്രിയാണെന്ന്‌ പറയുന്നിടത്ത്‌ പ്രകൃതിബോധ
ത്തിന്റെ അനിര്‍വചനീയമായ തലം ആവിഷകരിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. സെന്‍ബ്ുു
ദ്ധിസം മുന്നോട്ടുവെയ്ക്കുന്ന ്രകൃതിബോധത്തില്‍ അടിയുറച്ചുവിശ്വസിക്കുന്ന
ശൈലജ-കവടിയാര്‍ -വെള്ളയമ്പലം റോഡിലെ വഴിവിളക്കു തകര്‍ന്നതു കുണ്ട്‌
ദുഃഖിക്കുന്നു. വിളക്കു തകരാത്ത പുര്‍ണ്ഠതയെക്കുറിച്ച്‌ സെന്‍ബുദ്ധിസത്തെക്കു
റിച്ച്‌ പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു. കഥയുടെ ഗതിയില്‍ കടന്നുവരുന്ന സെന്‍ബ്ു
ദ്ധിസവും ്രകൃതിബോധവുമെല്ലാം കഥയുടെ ആന്തരികചൈതന്യമായി മാറു
ന്നില്ല, കഥാപരിസരം തിരുവനന്തപുരം നഗരത്തിന്റെ വിവിധഭാഗങ്ങളിലായി
97
നിങ്ങികൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ശൈലജയുടെ വാചാലതയില്‍ ക്ഷമ നശിച്ചു രാഘ
വന്‍ അവളെ ശാസിക്കുന്നു. രാഘവന്‍ താന്‍ ധ്യാനിക്കുന്ന സ്ഥലം വാനനിരിീ
ക്ഷണകേന്രരം നില്‍ക്കുന്ന കുന്നിന്റെ മുകളിലെ സിമന്റു ബെഞ്ചിലാണ്‌ എന്ന്‌
പറയുന്നിടത്ത്‌ ദാര്‍ശനികതയുണ്ട. ധ്യാനിക്കാനായി ചൈനയില്‍ പോയ ശൈല
ജയെ കളിയാക്കുന്നുണ്ടിത്‌. അപ്രാപ്യമായ ദുരങ്ങള്‍ താണ്ടി സമാധാനം തേടുന്ന
മനുഷ്യരുടെ ്രതിനിധിയാണ്‌ ശൈലജയെങ്കില്‍ തനിക്ക്‌ ചുറ്റുമുളള ലോക
ത്തീന്റെ വിശാലതയിലേക്ക്‌ കണ്ണുതുറക്കുന്നവനാണ്‌ രാഘവന്‍.

സെമിനാറിന്റെ അവസാനമത്ത സന്ധ്യയില്‍ ശൈലജയുടെ സാധനങ്ങള്‍
പെട്ടിയിലടുക്കുന്നതിന്‌ അവള്‍ താമസിക്കുന്ന ഹോടുലിലെത്തുന്നു. പുനര്‍ജ
നിയുടെ കഥപറയുന്ന അവളെ രാഘവന്‍ കളിയാക്കുന്നു.

തന്നെക്കാള്‍ വിപുലവും അധികാരപരവുമായ സ്ഥലരാശിയില്‍
നിന്നുവരുന്ന പെണ്ണുങ്ങള്‍ക്കു മുമ്പിലാണ്‌ നായകപുരുഷന്‍ പരാജയപ്പെടുന്നത്‌.
ദുരന്തത്തിന്റെ ജനനം എന്ന കഥയിലുള്ളത്‌ ദല്‍ഹി യൂണിവേഴ്സിറ്റിയില്‍
നിന്നു വരുന്ന ശൈലജാമുഖര്‍ജിയാണ്‌. ദല്‍ഹി / തിരുവനന്തപുരം എന്ന വന്ദ്യ
ത്തിന്റെ അധികാരബന്ധമാണ്‌ ശൈലജാ മുഖര്‍ജിയും രാഘവനും തമ്മിലു
ള്ളത്‌.

ശശൈലജ തിരിച്ചുപോകുന്നു. രതിയുടെ നിമിഷങ്ങള്‍ പിന്നിട്ട റെയില്‍വേ
സ്റ്റേഷനില്‍ രാഘവനെതിരെ മുഖം തിരിച്ചിരിക്കുന്ന ശൈലജ. രാത്രിവണ്ടിക്കാണ്‌
അവള്‍ പോകുന്നതെന്ന കാലസുചനയുണ്ട്‌. റെയില്‍വേ സ്റ്റേഷനും രാത്രിയും
സ്ഥലകാലങ്ങളെ അവതരിപ്പിക്കുമന്പോള്‍ കാലത്തിന്റെ പ്വാഹത്തിനൊപ്പം
നിങ്ങുന്ന കഥാപോത്രേമായി രാഘവന്‍ മാറുന്നു. “കലേദുരങ്ങളുടെ ഗര്‍ഭപാത്ര
ത്തിലെന്താണ്‌ എന്ന്‌ കാത്തുനിന്നു. പിന്നെ രാത്രിയിലേക്കിറങ്ങി തിരുവനന്ത
പുരം നിശയുടെ താഴെ ഇതാ ഒരു ഒറ്റപ്പെട്ടവന്‍.””

സ്ഥലകാലങ്ങളുടെ ്രയാണത്തിനിടയിലുടെ നീങ്ങുന്ന മനുഷുജിവിത
മാണ്‌ കഥയില്‍ ആവിഷകരിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ളത്‌. താന്‍ എവിടെ നിന്നാണ്‌ വന്നത്‌,

Os
എഏവിടെയ്ക്കാണ്‌ പോകുന്നത്‌ എന്ന്‌ അന്വേഷിക്കുകതന്നെയാണ്‌ ഓരോ മനു
ഷ്ൃനും. തന്റെ കര്‍മ്മഗതിയോ വിധിയോ തിരിച്ചറിയാത്ത മനുഷ്യജിവിതം
തന്നെയാണ്‌ ഈ കഥയിലും അവതരിപ്പിച്ചിട്ടുളളത്‌. ഞാനെന്തിനാണു വന്നത്‌
എന്ന രാഘവന്റെ ചോദ്യം ധ്വനിപ്പിക്കുന്നത്‌ അതാണ്‌. രാത്രിയുടെ യാമങ്ങ
ളില്‍ ഒറ്റപ്പെടടവനായി മാറുന്ന രാഘവന്‍ കാലദുരങ്ങളുടെ ഗര്‍ഭപാത്രത്തില്‍
തനിക്കായി കാത്തിതിക്കുന്നത്‌ എന്താണ്‌ എന്ന്‌ തിരിച്ചറിയാത്തവനാണ്‌.
വാഷ്ബേസനില്‍ തന്റെ മുഖം തിരിച്ചറിയാന്‍ കഴിയാത്തവനായി അവന്‍ മാറു
മ്പോള്‍ ഈ നാടിന്റെ ദുരന്തം പണ്ടേ ജനിച്ചു കഴിഞ്ഞതാണ്‌ എന്ന്‌ അവന്റെ
മനസ്സ്‌ പറയുന്നു. നിഷേയുടെ ദുരന്തത്തിന്റെ ജനനം എന്ന നാടകസിദ്ധാന്തം
അത്യന്തികമായി രാഘവന്റെ ജീവിതത്തെക്കുടി ്രശ്നവത്കരിക്കുന്നു.
2,42 ഇരുളേ വിഴുങ്ങു

ഈ കഥയുടെ തുടക്കത്തില്‍ പിതൃ-പുശ്രബന്ധത്തെ അവതരിപ്പിക്കുന്ന.
ശിവന്‍ തന്റെ പിതാവിനെ കാണുന്നത്‌ തീന്‍മേശയിലെ രാജാവായാണ്‌. തന്റെ
ജനനത്തെക്കുറിച്ച്‌ ഇപ്രകാരം അയാള്‍ പറയുന്നു.

“ഇതുപോലൊരു സന്ധ്യയിലേക്കാണ്‌ എന്നെ പെറ്റത്‌. സഫലികരി
ക്കാത്ത വാഗ്ദാനംപോലെ, പാതി മുറിഞ്ഞു കിടന്ന എന്റെ പൊക്കിള്‍ഒ്കൊടി
എവിടെയാണ്‌ ഉനരിപ്പോയത്ട്‌ സന്ധ്യ എന്ന കാലസുചന കഥയിലുടനീളം
കാണുന്നുണ്ട്‌. ജനനത്തിനപ്പുറം മനുഷ്യന്‍ ശുന്യനായി പോകുന്നതിന്റെ വേദ
നയും ഈ വരികള്‍ പങ്കുവെയ്ക്കുന്നുണ്ട്‌. തന്റെ മക്കള്‍ ലോകത്തേക്ക്‌
കടന്നുവരുന്നത്‌, അക്ഷരമാലക്രമത്തില്‍ പേരുകള്‍ നിര്‍ദ്ദേശിക്കുന്ന ശിവന്‍.
ഉറുമ്പുകളെ കൊന്നൊടുക്കുമ്പോള്‍ അമ്മ ശാസിക്കുന്നു. ഉറുമ്പിന്‌ ആത്മാവു
ണ്ടെന്ന അമ്മയുടെ വാക്കുകള്‍ സ്ഥലകാലത്തിന്റെ നിര്‍വചിക്കാ൯ കഴിയാത്ത
ലോകത്തേക്ക്‌ ശിവനെ കൂട്ടിക്കൊണ്ടു പോകുന്നു.

“ചകവാളത്തിന്റെ കൃത്യം നടുവില്‍ ചുവന്നമേടസുര്യന്റെ മുമ്പില്‍,
സൂര്യനിലെ കറുത്ത പൊട്ടായിീ ഒരു ചെറിയ തലകണ്ടോ? അതില്‍ കുത്താന്‍

99
വേണ്ടി കുലുക്കിവരുന്ന കുഞ്ഞിക്കൊനമ്പുകള്‍ കണ്ടോ? ഞാന്‍ കൊന്ന ഉറുമ്പു
കളുടെ യാത്രശധരുവങ്ങളില്‍ നിന്ന്‌ തുടങ്ങിയതേയുളളൂു.”

വിഭ്മാത്മകമായ കാലസ്ഥലബോധമാണ്‌ ശിവന്‍ പങ്കുവെയ്‌്ക്കുന്നത്‌.

ചേട്ടന്റെ പതം ആവേശിച്ചു ശിവന്റെ ശരീരത്തെ ബാധയില്‍ നിന്ന്‌ രക്ഷി
ക്കാനായി ചോറ്റാനിക്കര അമ്പലത്തിലെത്തുന്നു. സ്ഥലം കൃത്യമായി അവതരി
പിക്കുന്നുണ്ട്‌. എറണാകുളം എന്റെ ശാപമാണ്‌ എന്നയാള്‍ ചിന്തിക്കുന്നു. തേവ
രപാലത്തിനപ്പുറം തീവണ്ടിപ്പാളങ്ങള്‍ക്കുമപ്പുറത്ത്‌ ശിവനുമാ്രതം അറിയാവുന്ന
തിട്ടയിലിരുന്നു. തന്റെ ഉള്ളിലുള്ള ബാധയെ ഒഴിപ്പിക്കാനായി ചോറ്റാനിക്കര
അമ്പലത്തിലെത്തുന്നു. “ജീവിതത്തെ പക്ഷപാതമില്ലാതെ അനുഭവിച്ച കഥാ
കൃത്താണ്‌ എന്‍.എസ്‌.മാധവന്‍. ആവശ്യമില്ലാതെ കടന്നുവന്ന അതിഥിയെ
പ്പോലെ ജീവിതം ചരിത്രഘട്ടത്തില്‍ അവതരിപ്പിക്കുന്നു. “രാജാവിന്റെ നിഴലിന്റെ
സുരക്ഷിതത്വത്തില്‍” എന്നു പ്രയോഗിക്കാനുള്ള ശേഷിയാണ്‌ കഥാകൃത്തിന്‌
ശദ്ധേയനാക്കുന്നത്‌. ഓടിത്തളര്‍ന്നവന്റെ ആലസ്ധയമാകാം, അവന്റെ പൂര്‍ണ്ണത
യാകാം അവിടെ ഒഴുകിയിറങ്ങിയത്‌. എല്ലാം നിഷ്ഫലമാണെന്ന്‌ അറിയുമ്പോഴും
നാം നിരാശ്രയരും വ്ൃഥിതരുമാണല്ലോ. തലചായ്ക്കാനാണ്‌ പിന്നെയിടം വേണ്ട
ത്‌. പുരാതനത്വം ഹിംസയോ നരനിന്ദയോ ആയേക്കാം. എങ്കിലും കലാപത്തി
ലുടെ ഒന്നു വലുതായിത്തിര്‍ന്ന നിശുന്യുനായിത്തീര്‍ന്ന, അടിസ്ഥാനമില്ലാത്ത
വനായിത്തീര്‍ന്ന മനുഷ്യന്‍ പിന്നെന്തുണ്ട്‌ സംരക്ഷിക്കാന്‍. അവന്‍ സ്വപ്നത്തി
ലേക്ക്‌ നിങ്ങുകയാണ്‌. പുനര്‍ജനിയുടെ വിത്തുകള്‍ തേടി പഴയകാലത്തെ
അവന്‍ ഈ സന്ദര്‍ഭത്തില്‍ ഒന്നുകുടി പുനുപരിശോധിക്കുന്നു. കഴിഞ്ഞകാലം
യാഥാര്‍ത്ഥ്യങ്ങളെ സംഗീതാത്മകമാക്കിത്തീര്‍ക്കുന്നു. ഇതിനെയാണ്‌ HG -
schenk Richly Orcherated Score of the Past എന്ന്‌ വിളിച്ചത്‌. അബോധപര
മായ ജീവിതാഭിമുഖ്യം തന്നെയാണത്‌.“

ശിവന്‍ പിന്നീട പട്ടണത്തിലെത്തുന്നു കായലോരത്തിലുടെ നടന്നപ്പോള്‍
യുദ്ധകപ്പലുകളുടെ ചാരനിറം ശിവനെ ദുഃഖിപ്പിച്ചു. ദുരെ വൈപ്പിന്‍കരയുടെ

106
അപ്പുറത്ത്‌ സന്ധ്യഒടുങ്ങി എന്നീ സ്ഥലസൂചനകള്‍ അവനെത്തിയ പട്ടണത്തെ
അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു. അവിടെവെച്ചാണ്‌ അപരിചിതനായേ ഒരാളാല്‍ പാപം
ചെയ്തു എന്ന ബോധമുണ്ടാകുന്ന ശിവന്‍ വീണ്ടും അബോധത്തിന്റെ മാനസി
കവീശ്രാന്തിയിലേക്ക്‌ ആണ്ടുപോകുന്നു. ഡോക്ടര്‍ വൈദ്യനാഥന്റെ അരികിലെ
ത്തിക്കുമ്പോള്‍ മഷിപ്പാടുകള്‍ നോക്കി പല രൂപങ്ങള്‍ കണ്ടെത്തുന്നു. ബോധ
അബോഗധങ്ങളുടെ മാറിമറിച്ചിലുകളില്‍ ചെങ്ങന്നൂര്‍ രാമന്‍പിളളൂയായി, ദുശ്മാ
സനനായി വ്യക്തിത്വങ്ങള്‍ മാറികൊണ്ടിരുന്നു. പരിശോധനയ്ക്കു ശേഷം വൈദ്യ
നമഥന്‍ അച്ഛനോട ഓര്‍മയുടെ ചാലുകള്‍ വഴിതെറ്റിയിരിക്കുന്നുവെന്ന്‌ പറയുന്നു.
തന്റെ മകന്റെ ഈ അവസ്ഥയില്‍ പരിതപിക്കുന്ന അച്ഛന്‍. ഈ പട്ടണത്തില്‍
നിന്ന്‌, ഇതിലെ അപരിചിതന്മാരില്‍ നിന്ന്‌, ഈ നുറ്റാണ്ടില്‍ നിന്ന്‌, ഈ വിനാഴി
കയില്‍ നിന്ന്‌ എല്ലാം ഞാനവനെ നെഞ്ചോടുചേര്‍ത്തു നിര്‍ത്തി കാക്കണമായി
രുന്നു എന്നിങ്ങനെ ചിന്തിക്കുന്നു. സമകാലിക പ്രസക്തി കൈവരുന്ന കഥാഗ
തിയാണ്‌ ഇതില്‍ അവതരിപ്പിച്ചിട്ടുള്ളത്‌. പുരുഷനായാലും മൃഗതൃഷ്ണ
പുലര്‍ത്തുന്നവരില്‍നിന്ന്‌ രക്ഷനേടാന്‍ കഴിയാത്ത ഈ നുറ്റാണ്ടില്‍നിന്ന്‌, സ്ഥല
ത്തില്‍നിന്ന്‌ തന്റെ മകനെ കാത്തുപരിപാലിക്കാന്‍ കഴിയാത്ത പരാജയപ്പെട്ട
ഒരുപിതാവിന്റെ തേങ്ങലാണ്‌ ഈ പരാമര്‍ശത്തില്‍ അടങ്ങിയിരിക്കുന്നത്‌. ഉരു
ളൂന്ന കട്ടിലില്‍ സഞ്ചരിക്കുമ്പോള്‍ ശിവന്‍ ചിന്തിക്കുന്നത്‌ ഇപ്രകാരമാണ്‌.

ഞാന്‍ പിറന്ന സന്ധ്യയിലേക്കുള്ള പോക്കാണിത്‌ എന്നയാള്‍ പറയു
ന്നുണ്ട്‌. കാലത്തിന്റെ അതീ(്രിയ തലമാണ്‌ അനുഭവിപ്പിക്കുന്നത്‌. അവസാനം
“അമ്മേ, ഞാന്‍ പിറന്ന മുവന്തി, രണ്ടായി പിളര്‍ന്നെന്തെ കാക്കൂ ഇരുളേ
വിഴുങ്ങു്‌ എന്ന്‌ ചിന്തിക്കുമ്പോള്‍ സന്ധ്യക്ക്‌ കാലാതീതമായ അര്‍ത്ഥം കൈവ;
രുന്നു. സമയത്തിന്റെ തീക്ഷണമായ അവബോധം ശിവന്‍ പുലര്‍ത്തുന്നുണ്ട്‌.
തന്റെ ജനനവും ആത്മാവിന്റെ ഉച്ചാടനവും തന്റെ മരണത്തെയും ശിവന്‍
സങ്കല്‍പിക്കുന്നത്‌ സന്ധ്യയിലാണ്‌. അത്‌ പിറവിയിലേക്കുള്ള തിരിച്ചുപോക്കാ
ണ്‌. മാനസിക കാലം കഥയില്‍ അനുഭവികകാലമായി പരിണമിക്കുന്നു.

104
2,4,3 പുളളൈമേടിലെ ശവങ്ങള്‍

ഈ കഥയുടെ ശീര്‍ഷകത്തില്‍ തന്നെ സ്ഥലം രേഖ്വപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്‌.
തീവണ്ടിയാത്രയോടെയാണ്‌ കഥ ആരംഭിക്കുന്നത്‌. അമ്മയോട്‌ യാത്ര പറഞ്ഞ്‌
രാഘവന്‍ പോകുന്ന സ്ഥലം പുളൈയ്മേടാണ്‌. നുങ്കപാക്കം സ്റ്റേഷനില്‍ ചെന്നി
റങ്ങി ചുളൈയ്മേടിലെത്തുന്നു. തികച്ചും ദല്‍ഗ്രരായ മനുഷ്യരാണ്‌ അവിടെ
താമസിക്കുന്നത്‌. ചാളവാസികള്‍. രാഘവന്‍ തെരേസ എന്ന കാമുകിയുണ്ട്‌.
സ്പീച്ച്‌ തെറാപ്പിസ്റ്റാണ്‌. ഗവേഷകനായിരുന്ന രാഘവന്‍ ചൂളെയ്മേടിലെ റിക്ഷാ
ക്കാരെകുറിച്ച്‌ പഠറിക്കാനെത്തിയതായിരുന്നു. ഒരു നാള്‍ തെരേസ അവനെ വിട്ടു
പോയി. ചുളൈയ്മേടില്‍ വയറിളക്കവും ഛര്‍ദ്ദിയും പിടിപ്പെട്ട നിരവധി പേര്‍
മരിക്കുന്നു. സ്ഥലകാല മുദകളെ ഇത്തരത്തില്‍ അടയാളപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു.

“ശകുനങ്ങളുടെ കാലം അവസാനിച്ചിരിക്കുന്നു്‌ (പു.ദേ)

“തിരുമണ്‍മ്മിയുരിലെ കുടല്‍ത്തീരത്തിലെ മണല്‍ത്തരികള്‍ (പു.ദേ)

“രാത്രിയില്‍ നുങ്കംപക്കം റെയില്‍വെ സ്നസേഷനില്‍ (പു.63)

6 ‘ bi Ye 39 ~

കാലത്തിനെ എഴുപതുരുപയ്ക്ക്‌ വിറ്റ്‌ (പൂ.64)

“ചോളമണ്‍ഡലപ്പരപ്പിലേക്ക്‌ ഇരമ്പിയിരുന്ന കടല്‍ക്കാററിനെതിരെ” (പൂ.67)

“പുളൈമേടിലെ ചുടലകാടില്‍” (പു.66)

“നാലും കുടിയ വഴില്‍ ഒരു സ്തൂപം ദപാലെ ടെലഫോണ്‍ ബുത്ത്‌”

(പു.69)

¢ v 3

ഇത്‌ ദൈവപുത്രന്റെ രാത്രിയാണ്‌. (പു.ട)

“തീവണ്ടി സ്റ്റേഷനില്‍ കടല്‍വെളുളത്തിന്റെ

Tees . നി്‌ ( *

കറ പറ്റിയ കാലുകളുമായി (1.72)

ദുരെ പുലരിത്തുടക്കത്തില്‍ ഒരു വലിയ ചാരനിറമായി ചുളൈമേട്‌
(പ.73)

102
കഥാവസാനം നിരവധി പേരുടെ മരണംകൊണ്ട്‌ ചരംമുടി സ്ഥലമായി
പുളൈയ്മേട്‌ മാറുന്നു.എഴുപതുകളുടെ രാഷ്ട്രീയ പരിസരത്തുനിന്ന്‌ എഴുത
പ്പെട്ട കഥയാണിത്‌. രാഘവന്‍ എന്ന ക്ഥാപാത്രത്തിന്റെ അനുഭവങ്ങളെ അവ
തരിപ്പിക്കുകയാണിതില്‍. ആഖ്യാനത്തില്‍ കാലഘട്ടത്തിന്റെ സവിശേഷതകളെ
അവതരിപ്പിക്കാന്‍ എഴുത്തുകാരന്‍ തെരഞ്ഞെടുക്കുന്ന പ്രതീകമാണ്‌ കോളറ.
സാധാരണക്കാരുടെ ജീവിതങ്ങളെ കോളറ കാര്‍ന്നു തിന്നുകൊണ്ടിയിരിക്കുന്ന
സാമുഹ്യ വ്യവസ്ഥിതി നിലനില്‍ക്കുന്നു. കഥാസ്ഥലം ചുളൈയ്മേടാണ്‌. കഥാ
ബഖ്യാനത്തില്‍ കാല സുചനകള്‍ കാണാം. ആഖ്യാന പരിപ്രേക്ഷ്യത്തെ രൂപപ്പെ
ടുത്തുന്നത്‌ സാധാരണക്കാരുടെ ജീവിതത്തിനും മരണത്തിനും വിലയില്ലാതാ
കുന്ന സാമുഹ്യവ്യവസ്ഥിതിയെ അവതരിപ്പിക്കുന്നു എന്നിടത്താണ്‌. ചുളെയ്മേട
എന്ന കഥാപരിസരവുമായി കൂട്ടിയിണക്കികൊണ്ടാണ്‌ സ്ഥലകാലങ്ങളുടെ സൂച
നകള്‍ ഇതിന്‌ സഹായിക്കുന്നു. സ്വപ്നം കാണാന്‍ മത്രം വിധിക്കപ്പെട്ട മനു
ഷ്ൃരുടെ കഥയാണിത്‌.

“ചുളൈമേടിലെ ശവങ്ങള്‍ എന്ന കഥ നിതൃതയുടെ സ്വപ്നങ്ങളെ
കാണിച്ചു തരുന്നു. സ്വപ്നം വംശത്തിന്റെതു തന്തെ ഗതിയില്ലായ്മയുടെ വെന്തു
രുകീയ ശരീരവുമായി ഒരാള്‍ സാധാരണക്കാരന്റെ വാസസ്ഥലം ദര്‍ശി
ക്കുകയാണ്‌. എന്നാല്‍ അയാള്‍ക്ക്‌ സ്നേഹമോ കാരുണ്യമോ ലഭിക്കുന്നില്ല.
ലഭിക്കുന്നതാകട്ടെ തിരിച്ചറിയാന്‍ പാടുപെ്ടൊത്ത സനഹ്യൃദങ്ങള്‍ മാശ്രം.
സംസ്കാരങ്ങള്‍ തകരുന്നത്‌ കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ അറ്റു തുടങ്ങുമ്പോഴാണെന്ന്‌ രാഘ
വന്‌ അറിയാമായിരുന്നു. ഈ വാകൃത്തിന്റെ ശീതളഛായ ഏറ്റുവാങ്ങുക. അത
ശ്രയും നമ്മെ കുളിര്‍പ്പിക്കാന്‍ പോന്നതാണ്‌. വെയിലേറ്റ വാടിയ മുകുളത്തിനു
ലഭിച്ച കുളിരുതന്നെയാണത്‌. തീവണ്ടിയുടെ അടിച്ചെത്തിയ പച്ച കൊളുന്തി
ന്റെയും കറുത്ത തമിഴത്തികളുടെയും മണം അസത്യങ്ങളാണെന്ന്‌ എഴുതു
ന്നതും ദര്‍ശനമായി പരിണമിച്ചേക്കാവുന്ന വൈകാരികാനുഭവങ്ങളുടെ പിന്‍ബ
ലത്താലാണ്‌.”* രാഘവന്‍ ചുളൈയ്മേടിനോടുള്ള അടുപ്പം ഈ വരികളില്‍
വ്യക്തമാണ്‌. കോളറ ബാധിച്ച്‌ കുട്ടികളും മുതിനന്നവരും മരണമടയുന്നു. രാഘ
വന്‍ തിരിച്ചു പോകാനായി റെയില്‍വേ സ്റ്റേഷനിലേക്ക്‌ പോകുന്നുണ്ടെങ്കിലും

103
അയാള്‍ക്കതിന്‌ സാധിക്കുന്നില്ല. അയാള്‍ തിരിച്ചു ചുളൈയ്മേടിലേക്ക്‌ തന്നെ
മടങ്ങുന്നു. വര്‍ത്തമാന കാലത്തെ അടയാളപ്പെടുത്തുന്ന ഈ കഥയില്‍ രാഘ
വന്റെ പ്രണയതെക്കുറിച്ച്‌ പറയുന്നത്‌ ഭുതകാലവ്ുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഓര്‍മ്മക
ളായിട്ടാണ്‌. പിന്നീട വര്‍ത്തമാനത്തിലേക്ക്‌ തിരിച്ചു വരുന്നു. ഗവേഷകനായി
പുളൈയ്മേടിലെത്തുന്ന രാഘവന്‍ ചുളൈയ്മേടിന്റെ ഭാഗമായി മാറുന്നതാണ്‌
കഥാവസാനം അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്‌. സ്ഥലകാലപരിസരങ്ങളുടെ സമന്വയം
ഒരു കാലഘട്ടത്തിലെ രാഷ്ട്രിയ നൈതികതയെ ചോദ്യചെയ്യുന്നുണ്ട്‌..

2,44 ഹിഗമിറ്റ

കൊളംബിയയുടെ ഹിഗ്വിറ്റ എന്ന ഗോളിയുടെ നാമത്തില്‍ നിന്നാണ്‌
കഥയ്ക്ക്‌ ഹിഗ്വിറ്റ എന്ന പേര്‍ നല്‍കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്‌. സ്ഥലകാലങ്ങളെ ആ
പേര ആഖ്യാനത്തിലേക്ക്‌ കൊണ്ടുവരുന്നു. സ്ഥലകാല മുദ്രകളെ ജരപകാരം
അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നുണ്ട്‌.

കുറച്ചു നാളുകള്‍ക്കു ശേഷം ഗോളി ഗോളിയത്തായി.” (പൂു.77)

“ഗീവര്‍ഗ്ഗീസച്ചന്റെ ഇടവക തെക്കന്‍ ദില്ലിയിലായിരുന്നു.” (പു.77)

“കൊയ്ത്‌ കഴിഞ്ഞ വയലുകളില്‍” (പു.

“ഷക്കൂര്‍പൂര്‍ ബസ്തിയുടെ അടുത്താണ്‌ ഗീവര്‍ഗ്ഗീനച്ചന്റെ പിതാവിനെ
കുറിച്ചുളള ഓര്‍മ്മ ഇ്രപകാരം അവതരിപ്പിക്കുന്നു.” (പൂ.82)

“പഴയ ഫോട്ടോഗ്രാഫുകളുടെ മഞ്ഞനിറമുള്ള ഓര്‍മ്മയില്‍ പി.ടി.മാഷ്‌
ദുരെ ഒരു കവുങ്ങും ചാരി നില്‍ക്കുന്നത്‌ കണ്ണിന്റെ സീമകളില്‍ പാട പറ്റിക്കിട
ക്കുമ്പോള്‍. (പൂ.83)

സ്ഥലകാലങ്ങളെ സംഭവങ്ങളുമായി കുട്ടിയിണക്കികൊണ്ടുളള ആഖ്യാ
നമാണിവിടെ കാണുന്നത്‌. കഥ നടക്കുന്നത്‌ തെക്കന്‍ ദില്ലിയിലാണെങ്കിലും
കുന്നംകുളം, ഒല്ലൂര്‍ മുതലായവ ഓര്‍മ്മയായും കടന്നുവരുന്നു. കുടാതെ ഗോളി
യത്ത്‌, യേശു, ഒനാല്‍ എന്നിവരിലൂടെ ഒരു ബൈബിള്‍ സ്ഥലകാലങ്ങളും ആവി
ഷ്കരിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.

104
ലോകകപ്പ്‌ കാണുന്ന ഗീവര്‍ഗ്ഗീസച്ചന്‍ ഹിഗ്വിറ്റ എന്ന കൊളംബിയന്‍
ഗോളിയില്‍ ആകൃഷടനാകുന്നു. ഇത്‌ കഥയില്‍ വൃത്യസ്ത അര്‍ത്ഥതലങ്ങള്‍
സൃഷ്ടിക്കാന്‍ ഇടയാക്കുന്നു. ഹിഗ്വിറ്റ പലപ്പോഴും യേശുവാക്കുന്നു. ശിവനാ
കുന്നു. സ്ഥലകാലങ്ങളുടെ പരിമിതികളെ ലംഘിക്കുന്ന കഥനരീതി ഈ കഥ
യുടെ ആഖ്യാനത്തെ വൃത്യസ്തമാക്കുന്നു. ഫുടബോളിന്റെ ആന്തരികമായ
സനന്ദര്യത്തെ ആരാധിക്കുന്ന ഗീവര്‍ഗിസനച്ചന്‍, ലൂസി എന്നിവരിലുടെ ക്ഥ
പറയുന്നു. വര്‍ത്തമാനത്തില്‍ നിന്ന്‌ ഭുതകാലത്തിലേക്കും പിന്നിട ഭുതകാല
ത്തില്‍ നിന്ന്‌ വര്‍ത്തമാനത്തിലേക്കും കഥ നിങ്ങുന്നു. ഭുതകാലത്തെ അടയാ
ഉപ്പെടുത്തികൊണ്ട്‌ ഗീവര്‍ഗ്ലിീസച്ചന്‍ പഠിക്കുന്ന കാലത്തെ സംഭവങ്ങള്‍, നട
ക്കുന്ന സ്ഥലം എന്നിവ ഓര്‍മ്മകളായി കടന്നുവരുന്നു. വര്‍ത്തമാന കാലത്തെ
അടയാളപ്പെടുത്തികൊണ്ട്‌ ലൂസി അവളുടെ അവസ്ഥ, കഥയിലെ കാലം, ലോക
കപ്പ്‌ നടക്കുന്ന സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ എന്നിങ്ങനെ സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ വ്യതിയാനം
വരുത്തികൊണ്ട്‌ കഥ മുന്നേറുന്നു. ഇത്തരത്തില്‍ സ്ഥലകാലങ്ങളുടെ രേഖീയ
തില്‍ നിന്ന്‌ മാറികൊണ്ട്‌ നീങ്ങുന്ന ആഖ്യാനതന്രതമാണ്‌ ഈ കഥയില്‍ എന്‍.
എസ്‌.മാധവന്‍ സ്വികരിച്ചിരിക്കുന്നത്‌. ഹിഗ്വിറ്റ എന്ന കഥയിലെ ആഖ്യാനം
വികസിക്കുന്നത്‌ ഫുട്ബോള്‍ കളിയെ ആശ്രയിച്ചാണ്‌. വാക്കുകള്‍ ഫുട്ബോ
ളുമായി ബന്ധപ്പെട്ടവയാണ്‌ മാധവന്‍ തെരഞ്ഞെടുത്തിരിക്കുന്നത്‌ LowMens,
കാണികള്‍, ഇരിപ്പിടം, ഗോളടിക്കല്‍, പെനാല്‍റ്റികിക്ക്‌, സെവന്‍സ്‌, ദ്യകസാക്ഷി
വിവരണം, ഗോളിയുടെ ഉത്കണ്ഠം മാത്രം നിറഞ്ഞ നിമിഷങ്ങള്‍, കുകല്‍,
ഗോളിയുടെ ഏകാന്തത എന്നിങ്ങനെ വാക്കുകള്‍ അര്‍ത്ഥോല്‍പാദനത്തിന്റെ
ദവറിട്ട വഴി കാണിച്ചുതരുന്നു.

പീറ്റര്‍ ഹാന്‍ഡേയ്ക്ക്‌ എന്ന എഴുത്തുകാരന്റെ “പെൌല്‍റ്റിക്ക്കാത്ത്‌
നില്‍ക്കുന്ന ഗോളിയുടെ ഏകാന്തത്‌ എന്ന ജര്‍മ്മന്‍ നോവല്‍ കഥയുടെ തുട
ക്കത്തില്‍ പരാമര്‍ശിക്കപ്പെടുന്നു. ഹിഗ്വിറ്റ എന്ന കൊളംബിയന്‍ ഗോളിയെ കുറി
പുള്ള അറിവ്‌ കഥയില്‍ പ്രധാനമാകുന്നു. കഥയുടെ ഏറ്റവും വലിയ പ്രത്യേ
കത ആഖ്യാനത്തില്‍ ദൃശ്ൃഭാഷാസങ്കേതം ഉപയോഗപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു ഏന്ന

105
താണ്‌. ജന്രപിയ സിനിമയുടെ ഇതിവ്യത്തഘടനയോട്‌ സാദ്ൃശ്യപ്പെടുത്താ
വുന്ന രപ്മേയമാണ്‌ കഥയില്‍ അവതരിപ്പിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്‌. ജന്രപിയ സിനി
മകളിലെ നായകനു തുല്യമായ കഥാപാത്രമാണ്‌ ഗീവര്‍ഗ്ഗിസച്ചന്‍. കഥയില്‍
ജബ്ബാറിനെകുറിച്ച്‌ ലൂസി പറയുന്ന (പധാനപ്പെട്ട ഒരു കാര്യമാണ്‌ അയാള്‍
ഏതോ ഹിന്ദി സിനിമയിലെ വില്ലനെ പോലയാണ്‌ എന്നത്‌. ഇത്‌ ദൃശൃസം
സ്കാരത്തിന്റെ തലത്തെ ഉനട്ടിയുറപ്പിക്കുന്നു. കഥാവസാനം ജബ്ബാറും ഗീവര്‍ഗീ
നച്ചനും തമ്മിലുളള സംഘട്ടനം ജന്രപിയ സിനിമയുടെ അവസാനരംഗമത്തെ
പോലെ തന്നെയാണ്‌ അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്‌. നായകന്‍ വിജയിച്ചു വരുന്ന
താണ്‌ ജന്രപിയ സിനിമയുടെ സ്ഥിരം ശൈലി. നന്മതിന്മകളുടെ പോരാടുത്തില്‍
വിജയം വരിക്കുന്ന നായകന്‍ ഗീവര്‍ഗ്ഗിസച്ചനിലൂടെ സാക്ഷാത്കരിക്കപ്പെടുന്നു.
ദൃകസാക്ഷി വിവരണം കഥയിലെ പലഭാഗങ്ങളിലും കാണാന്‍ സാധിക്കും.

രണ്ട്‌ കൈകളും വായുവില്‍ വിശി, ഒരു ഓര്‍ക്കസ്ര്രയുടെ കണ്ട
കുടറെപ്പോലെ, ചന്ദരകലപോലെ വളഞ്ഞു കിടക്കുന്ന സ്റ്റേഡിയത്തിലെ കാണി
കള്‍ക്കായി അശ്രാവ്യമായ സംഗീതത്തിന്റെ ഉചചസ്ഥായികള്‍ ഹിധ്വിറ്റ തീര്‍ത്തു.”

ഹിഗ്വിറ്റ എന്ന കഥയിലെ ധ്വനിപരമായ അര്‍ത്ഥതലങ്ങള്‍ ആഖ്യാന
ത്തിന്‌ കൊടുക്കുന്ന പദമാണ്‌. ഗോളി മറ്റുള്ളവര്‍ വരുത്തുന്ന തെറ്റിന്റെ ശിക്ഷ
ഏറ്റുവാങ്ങുന്ന ഗോളി. എപ്പോഴും ഏകനാണ്‌. നിസ്സഹായനായി പോകുന്ന
ഗോളികള്‍ പിന്നിട്‌ ജറങ്ങി കളിക്കുന്ന അവസ്ഥയുണ്ടായി. ഹിഗ്വിറ്റ അതിനു
തെളിവാണ്‌ എല്ലാവരാലും ഒറ്റുകൊടുക്കപ്പെട്ട ഇരുകൈകളും വീടര്‍ത്തി
പെനല്‍റ്റി കിക്ക്‌ കാത്തു നില്‍ക്കുന്ന ഗോളി ഒറ്റു കൊടുക്കലിന്റെ ്രിസ്തീയ
മിത്തിനെ ആഖ്യാനത്തിലേക്ക്‌ കൊണ്ടുവരുന്നു. ഒരു കാണി മാത്രം മുന്ന്‌ തവണ
കൂവും എന്നുപറയുമ്പോള്‍ ക്രിസ്തുവിനെ തള്ളിപ്പറഞ്ഞ ശിഷ്യനെ ഓര്‍മ്മ
പ്പെടുത്തുന്നു. ബൈബിള്‍ തലം ആഖ്യാനത്തിന്റെ സ്ഥലകാലങ്ങളെ പുനര്‍നിര്‍വ്മു
ചിക്കുന്നു.

ഗീവര്‍ഗ്ഗീസ്‌ എന്ന ഫുടബോൾ കളിക്കാരന്‍, അയാളുടെ ജീവിതം,
ഫുടബോളിനോടുള്ള ആവേശം, സെവന്‍സ്‌ ഫുടബോൾ, അച്ഛന്റെ മരണം,

106
ദൈവവിളി കിട്ടി അച്ചനായത്‌ എന്നിങ്ങനെ കഥയിലെ മുഖ്യ കഥാപാത്രത്തിന്റെ
ഭൂതകാലം എഴുത്തുകാരന്‍ കഥയില്‍ സന്നിവേശിപ്ചിച്ചിട്ടുണ്ട്‌ ഭുതകാലത്തിന്റെ
അനുഭവസമ്പത്താണ്‌ ഗീവര്‍ഗീസച്ചനെ രുപപ്പെടുത്തിയത്‌.

“ഈ കഥയില്‍ കഥാകാലം ആഖ്യാതാവിന്റെ വാക്കുകളിലൂടെ നേരിട്ടു
വായനക്കാരിലെത്തുന്നതാണ്‌. ആഖ്യാനകാലം പ്രധാനമായും ഗിവര്‍ഗ്ഗീസച്ചന്റെ
ഓര്‍മ്മ കളികളിലുടെ വിടരുന്ന ഭുതകാലമടങ്ങിയതും കാലത്തിനു തന്നെ ഭിന്ന
മായ തലങ്ങള്‍ കൈവരുന്നു. വര്‍ത്തമാനകാലം (കഥാകാലം) നേരിട്ടുളള
കഥനം ആയും ഭുതകാലം ആഖ്യാനകാലം കഥാപാത്രങ്ങള്‍ നടത്തുന്ന കഥനം
ആയുമാണ്‌ ക്ഥയിലെ സന്നിവേശിപ്പിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ളത്‌

കളിയില്‍ ഗോള്‍വല കാക്കുന്ന ഗോളി മധ്യനിലയിലിറങ്ങി കളിക്കുന്നത്‌
ഹിഗ്വിറ്റയിലുടെയാണ്‌ അച്ചന്‍ കാണുന്നത്‌. സ്ടരക്കറായിരുന്ന അച്ചന്‌ ഗോളി
കള്‍ വ്രിയപ്പെട്ടവരായി മാറി. തന്റെ ടീമിനെ രക്ഷിക്കാന്‍ ചെറുപ്പത്തില്‍ നല്ല
കളി പുറത്തെടുത്തിരുന്ന ഗീവര്‍ഗീസ്‌ പുതിയ സാഹചര്യങ്ങളിലേക്ക്‌ ഏത്തി
പെടുന്നു. ലൂസിയുടെ അവസ്ഥ കേട്ടു ആദ്യം അച്ചന്‍ അതിനെ അവഗണിക്കു
ന്നുവെന്ന തോന്നുള്ളവാക്കികൊണ്ട്‌ ഫുട്ബോള്‍ ശ്രമം അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കു
ന്നു. പനരോഹിത്യകേടന്നു ചെല്ലാന്‍ പറ്റാത്ത സ്ഥലങ്ങളിലേക്ക്‌ ഗീവര്‍ഗ്ഗിസിനെ
എത്തിച്ചുകൊണ്ട പുതിയതലം സ്യഷടിക്കുന്നു.

ഉത്തരേന്ത്യന്‍ ഗ്രാമങ്ങളിലെ ദാരിദ്യം നിറഞ്ഞ ചുറ്റുപാട, ആദിവാസി
പെണ്‍കുട്ടികളുടെ അരക്ഷിതാവസ്ഥ, പോലിസിനോടുള്ള ഭയം എന്നിവയെല്ലാം
ആഖ്യാനത്തില്‍ സാന്ദര്‍ഭികമായി കടന്നു വന്നതാണെങ്കില്‍പോലും ഹിഗ്ധിറ്റ
യുടെ ആഖ്യാനപരിപ്രേക്ഷ്യത്തെ രുപപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്ന ആന്തരികചൈതന്യം
ഇത്തരം സാമുഹികവിമര്‍ശനം തന്നെയാണ്‌. മറ്റൊരു ഘടകം ദൃശ്യഭാഷയുടെ
സാന്നിദ്ധ്യമാണ്‌. ആഖ്യാനത്തിലെ പ്രധാനപ്പെട്ട ഒന്നാണ്‌ ഗോളിയുടെ ഏകാ
ന്തത എന്ന ജര്‍മ്മന്‍ നോവലിനെകുറിച്ചുളള പരാമര്‍ശം. ഇത്‌ ആഖ്യാന പരി
പ്രക്ഷ്യുത്തെ രുപപ്പെടുത്തിയിട്ടുള്ള ഒന്നാണ്‌. ഗോള്‍വലയ്ക്കുമുമ്പില്‍ ഏകാ
കിയായി നില്‍ക്കേണ്ടി വരുന്ന ഗോളിക്ക്‌ പല മാറ്റങ്ങളും സംഭവിക്കുന്നുണ്ട്‌.

107
ഗോളി ഗീവര്‍ഗ്ഗിനച്ചന്റെ പ്രതിരൂപമായി മാറുന്നു. ഗിവര്‍ഗിീസച്ചനും ജബ്ജാറും
തമ്മിലുളള സംഘട്ടനം ശമാത്മകമായ സ്ഥലാവിഷകരണം സാധ്യമാകുന്ന
ന്നാണ്‌. വര്‍ത്തമാനകാലത്തിലേക്കും ഭൂതകാലത്തിലേക്കും മാറി മാറി നിങ്ങുന്ന
ആഖ്യാനം സ്ഥലത്തെയും കാലത്തെയും ഒരേ സമയം ഉപയോഗപ്പെടുത്തിയി
രിക്കുന്നു. ലൂസിയെ കണ്ട്‌ ശ്രദ്ധിക്കാതെ കടന്നുപോയ ഗീവര്‍ഗീസച്ചന്‍ ഹിഗ്വി
യുടെ കളി കാണുന്നതോടെ ഇങ്ങനെയും കളിക്കാമെന്ന്‌ മനസ്സിലാക്കുന്നു.
ദോഹയും ജപമാലയും ഉനരിവെച്ചുളള ലൂസിയെ കൊണ്ട്‌ ജബ്ബാറിന്റെ അടു
ക്കലേക്കുള്ള യാത്ര ഹിഗ്വിറ്റ സ്ഥലം മാറിയുള്ള കളിയുടെ സാക്ഷ്യമായി ഹിഗ്വിറ്റ
മാറുന്നത്‌ അപ്രകാരമാണ്‌. ഇത്‌ കഥയില്‍ നവിനമായ ഭാവതലം സ്യഷ്ടിച്ചു.
2.4.൭ ഏന്റെ മകള്‍ ഒരു സ്ര്തീ

എന്റെ മകള്‍ ഒരു സ്രതീ എന്ന കഥയില്‍ കഥ നടക്കുന്നത്‌ നഗരത്തിലെ
ഫ്ളാറ്റിലാണ്‌. ഉത്തമപുരുഷന്‍ നടത്തുന്ന രീതിയിലുള്ള കഥാപ്യൊനമാണ്‌ ഈ
ക്കഥയില്‍ നിര്‍വഹിച്ചിരിക്കുന്നത്‌. കഥാനായകന്‍ ഭാര്യ സുഭദ്ര മകള്‍ കമല
എന്നിവരുടെ ജീവിതമാണ്‌ ഇതില്‍ അവതരിപ്പിച്ചിട്ടുള്ളത്‌ രീതി എന്ന കുട്ടിയും
കുടുംബവും അടുത്ത ഫ്ളാറ്റിലാണ്‌ താമസിക്കുന്നത്‌. പ്രീതിയുടെ അച്ഛന്റെ
മരണം കാണാന്‍ മകളെ കൊണ്ടുപോകാന്‍ കൂട്ടാക്കാത്ത സുഭദ്രയോട്‌
അവള്‍ക്ക്‌ വയസ്സു പത്തായില്ലേ, എത്ര കാലമാണെന്നുവെച്ചാ ഇതില്‍ നിന്നൊക്കെ
മാറ്റിനിര്‍ത്തുക എന്ന്‌ അച്ഛന്‍ ചോദിക്കുന്നു. കാലം പോകുന്തോറും തന്റെ
മക്കള്‍ വലുതായി എന്ന്‌ അയാള്‍ തിരിച്ചറിയുന്നുണ്ട്‌.

തന്റെ മകളില്‍ നിന്ന്‌ വൃതൃസ്തമായ സാഹചര്യമാണ്‌ തനിക്കുണ്ടായി
രുന്നതെന്ന്‌ അയാള്‍ ഓര്‍ത്തെടുക്കുന്നു. സ്ഥലനിഷ്ഠമായ ഓര്‍മ്മയാണ്‌ അത്‌
തീവണ്ടിയില്‍ പോകുമ്പോള്‍ പഴനിയില്‍ നിന്നുളള യാത്രയില്‍ വാളയാറിലെ
കാടുകള്‍ തീര്‍ന്നപ്പോള്‍ തന്റെ അച്ഛന്‍ മഴവില്ല്‌ കാണിച്ചു കൊടുത്തത്‌ അയാള്‍
ഓര്‍ക്കുന്നു.

105
കുട്ടികളുടെ വര്‍ത്തമാനകാലത്തിനോടുള്ള ഈ വൈമുഖ്യത്തിനോ
ടൊപ്പം തന്നെ അവര്‍ മനുഷ്യരാശിയില്‍ നിന്നും അകലുകയാണെന്ന്‌ അയാള്‍ക്കു
തോന്നിത്തുടങ്ങിയിരുന്നു. കാലത്തിന്റെ മാററം വ്യക്തിബന്ധങ്ങളെ പുതുതല
മുറയുടെ മനോഭാവങ്ങളെ മാറ്റി മറയ്ക്കുന്നത്‌ പലരീതിയിലാണ്‌. അവര്‍
കാലത്തിനോട്‌ വൈമുഖ്യം പുലര്‍ത്തുന്നവരായി മാറുന്നു എന്ന്‌ അയാള്‍ മന
സിലാക്കുന്നു. പ്രീതിയുടെ അമ്മയും പിന്നീട്‌ മരിയ്ക്കുന്നു. സുഭദ്ര മരണനീട്ടി
ലേയ്ക്ക്‌ പോകുമ്പോള്‍ ഫ്ളാറ്റില്‍ തനിച്ചായ മകളെ ആശ്വസിപ്പിക്കാനായി
തന്റെ പിതാവിന്റെ വാല്‍സല്യം മനസ്സില്‍ സൂക്ഷിക്കുന്ന ആ പിതാവ്‌ മകള്‍ക്കു
നേരെ കൈ നിട്ടി വാല്‍സല്യം പ്രകടിപ്പിക്കാന്‍ നോക്കുമ്പോള്‍ മകള്‍ കമല
അയാളെ ചവിട്ടി നിക്കുന്നു.

മകള്‍-പിതാവ്‌ എന്നീ ബന്ധങ്ങള്‍ പോലും ദാരുണമായ വിശ്വാസത്ത
കര്‍ച്ചു നേരിടുന്നു എന്ന്‌ ഈ കഥാന്ത്യം ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്തുന്നു. എല്ലാ പിതാക്ക
ന്മാരും വര്‍ത്തമാനകാലത്ത്‌ സംശയത്തിന്റെ നിഴലിലാകുന്ന സംഭവങ്ങള്‍
നിത്യേന അറിയുന്ന നാം യഥാര്‍ത്ഥപിതാവിന്റെ സ്നേഹവാത്സല്യത്തെപോലും
തൊ്റിദ്ധരിക്കുന്ന കമലയെപ്പോലുള്ള മക്കള്‍ ഈ സമൂഹത്തിന്റെ ഭാഗമാണെന്ന്‌
തിരിച്ചറിയുന്നു. ഇത്‌ ആധുനികമായ സ്ഥലകാലബോധത്തെ കുറിച്ചുളള തിരി
പൂറിവാണ്‌. പിതാവിന്റെ കാഴ്ചപ്പാടില്ലൂുടെയാണ്‌ കഥാഖ്യാനം നിര്‍വ്വുഹി
പിരിക്കുന്നത്‌. നഗരമാണ്‌ ആഖ്യാനസ്ഥലം. നഗരജീവിതത്തില്‍ ഫ്ളാറ്റുകളില്‍
ജീവിക്കുന്ന മനുഷ്യരുടെ കഥയാണിതില്‍ അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്‌. തന്റെ
മകളെക്കുറിച്ച ആകുലനാകുന്ന പിതാവിന്റെ സൂചനകള്‍ ക്ഥാപരിപ്രേക്ഷ്യത്തെ
മുന്നോട്ടു കൊണ്ടുപോകുന്നു.

“വെളുത്ത സല്‍വാറും കമ്മീസും ഇട്ട കമല സുഭദ്രയുടെ ഒപ്പം പടിയിറ
ങ്ങുമ്പോഴാണ്‌ സുഭദ്രയുടെ തോള്‍ വരെ കമല പൊക്കം വച്ചുവെന്ന്‌ ഞാന്‍
ശ്രദ്ധിച്ചത്‌. അവളുടെ വയറ്റില്‍ ഒരു ചെറിയ ഗര്‍ഭപാശ്രം വിടരുവാന്‍ കാത്തിരി
ക്കുകയാണെന്നും ഞാന്‍ ഓര്‍ത്തു.”

തന്റെ മകളുടെ വളര്‍ച്ചയെ അയാള്‍ തിരിച്ചറിയുന്നു. ഇത്‌ കാല
ബോധമാണ്‌. അച്ഛന്‍ എന്ന കഥാപാത്രത്തിന്റെ ഉത്തമപുരുഷാഖ്യാനമാണ്‌

109
ഈ കഥയെ നയിക്കുന്നത്‌. കഥയില്‍ പ്രീതി എന്ന കുട്ടിയുടെ അച്ഛനും
അമ്മയും നഷടപ്പെടുന്നതിനെക്കുറിച്ച്‌ പരാമര്‍ശിക്കപ്പെടുന്നുണ്ട്‌. പിതാവ്‌ പണ്ട്‌
താനും തന്റെ അച്ഛനും കൂടി നടത്തിയ പഴനിയാത്രയുടെ സ്നേഹവാത്സല്യ
ങ്ങളെ മകളിലേക്ക്‌ പകരാന്‍ ആഗ്രഹിച്ചുകൊണ്ട്‌ തോളില്‍ കൈയിടുമ്പോള്‍
അച്ഛനെ ചെറിയ കാലുകള്‍ കൊണ്ട്‌ ചവിട്ടിയകറ്റുന്ന മകള്‍ക്കും കാലബോധമു
ണ്ടെന്ന്‌ ബോധ്യപ്പെടുത്തുന്നു. തനിക്ക്‌ വളര്‍ച്ചയെത്തിയെന്ന്‌ അവള്‍
മനസ്സിലാക്കുന്നുണ്ട്‌. പുരുഷന്‍ അപരനാണെന്ന കാഴ്ചപ്പാട്‌ കമലയെന്ന
പെണ്‍കുട്ടി പുലര്‍ത്തുന്നതിന്റെ സൂചനയാണിത്‌. നഗരത്തിന്റെ ഒറ്റപ്പെടു
സ്ഥലികള്‍ തീര്‍ക്കുന്ന അനൃതാബോധം പിതൃ-പുഗ്തി ബന്ധത്തിന്റെ
നിഷകളങ്കതയെ കമലയ്ക്ക്‌ ബോധ്യപ്പെടുത്തിക്കൊടുത്തിട്ടില്ല. തന്റെ മകളുടെ
സുരക്ഷയെക്കുറിച്ച ആകുലനാകുന്ന അച്ഛന്‍ മകള്‍ സുരക്ഷിതയാണ്‌ എന്ന്‌
തന്റെ സ്നേഹവാത്സല്യം കൊണ്ട്‌ എന്ന്‌ ബോധ്യപ്പെടുത്താന്‍ ശ്രമിക്കുമ്പോള്‍
കുട്ടിക്ക്‌ അത്‌ മനസ്സിലാകുന്നില്ല. സ്ഥലകാലത്തിന്റെ മുദ്രകള്‍ കഥാഘടനയെ
മികവുറ്റതാക്കി മാറ്റിയിരിക്കുന്നു.
കക, നലം ലോകാ

സ്ഥലം തന്നെ ര്പ്ശ്നവത്കരിക്കുന്ന കഥയാണ്‌ നാലാം ലോകം.
സോവിയറ്റ്‌ യൂണിയന്‍ തൊടുത്തുവിട്ട സോയുസ്‌ ഇരുപത്തിനാല്‍ എന്ന റഷ്യന്‍
ശുനൃകാശ പേടകത്തില്‍ യാശ്രതിരിക്കുന്ന ക്യാപ്റ്റന്‍ ഇഗോര്‍ ബക്കുനിന്‍
ദകരളത്തില്‍ നിന്നുളള ഗോവിന്ദന്‍കുട്ടി എന്നിവരുടെ കഥയാണിതില്‍
പറയുന്നത്‌. സോവിയറ്റ്‌ യൂണിയന്‍ തകര്‍ന്നപ്പോള്‍ ഭൂമിയിലിറങ്ങാന്‍ കഴിയാതെ
ശുന്യാകാശത്ത്‌ ചുറ്റിത്തിരിയുന്നു. ബക്കുനിനും ഗോവിന്ദന്‍ കുട്ടിയുടെയും
ഓര്‍മ്മകളിലുടെയാണ്‌ നാടും രാഷ്ട്രീയവുമെല്ലാം കടന്നു വരുന്നത്‌.

“ഫലിതവും ഭീതിയും സത്യവും ഒന്നായി ലയിച്ചു ചേര്‍ന്നു കിടക്കുന്ന
ഈ ക്വഥയില്‍ ചരിത്രാവസ്ഥകളെ ഉള്‍ക്കാഴ്ചയോടെ, സത്യസന്ധമായി
തിരിച്ചറിയുവാന്‍ കഥാകാരന്‍ ശ്രമിക്കുന്നു. ചരിത്രത്തെയും സംസ്കാരത്തെയും
പറ്റി ഒരു കലാകാരന്‍ പ്രസരിപ്പിക്കുന്ന സത്യവെളിച്ചമാണ്‌ ഈ കഥയ്ക്ക്‌

110
അപൂര്‍വുതയും ശക്തിയും നല്‍കുന്നത്‌ ച്രഹരം പോലെ വന്നു പതിക്കുന്ന
ഫലിതം ചരിത്രത്തിന്റെ തകര്‍ച്ചുകളിലേക്കു വെളിപാടായുണരുന്നു. നമുക്ക്‌
ഒട്ടും രസിക്കാത്ത പരമാര്‍ത്ഥങ്ങള്‍ കലാകാരന്‍ മാത്രം സാധിക്കുന്നവിധത്തില്‍
കഥാക്ഷയൃത്തു പറയുകയാണ്‌.”

നാലാം ലോകത്തില്‍ ഗോവിന്ദന്‍കുട്ടിയുടെ നാട്ടിലെ പലവ്യക്തികളുടെ
കഥകളും കടന്നുവരുന്നുണ്ട്‌. ്രധാനമായും കമ്മ്യുണിസ്റ്റ്‌ പസ്ഥാനത്തിന്റെ
ചരിത്രമാണ്‌. അച്ഛന്‍, അറോറമത്തായി, സാന്റോ ദഗാപാലന്‍, മജീഷ്യന്‍ വിജ
യന്‍, അനന്തന്‍നനമ്പ്യാര്‍, എന്നിങ്ങനെ നിരവധി പേരുടെ ജീവിതവുമായി ബന്ധ
പ്പെട്ടതാണ്‌ ആ നാട്ടിലെ കമ്മ്യുണിസത്തിന്റെ ചരിശ്രം. ഇതോടൊപ്പം സോവി
യറ്റ്‌ യുണിയനിലെ കമ്മ്യുണിസത്തിന്റെ ചരിത്രവും അവതരിപ്പിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്‌.

സ്ഥലകാലങ്ങളുടെ സംയോജനം ഒരു പുതിയ ഭാവതലമാണ്‌ ഈ ക്ഥ
യ്ക്കുണ്ടാകുന്നത്‌. ഗോവിന്ദന്‍കുട്ടിയുടെ അച്ഛന്‍ പയ്യല്ലൂരില്‍ പാര്‍ട്ടി കെട്ടിപ്പടു
ക്കുന്ന കാലഘടും ഗോവിന്ദന്‍കുട്ടിയുടെ ഓാര്‍മ്മകളിലുടെയാണ്‌ അവതരിപ്പി
ക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ളത്‌. എന്നാല്‍ ഗോവിന്ദന്‍ കുട്ടി അനുഭവിച്ചറിയുന്ന ആനുഭവിക
കാലം പാര്‍ട്ടിയുടെ വ്യവസ്ഥാപികരണത്തിനുശേഷമുളള പാര്‍ട്ടി വിരുദ്ധതയെ
തുറന്നുകാണിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഗോവിന്ദന്‍കുട്ടി ബഹിരാകാശത്ത്‌ പെട്ടു
പോകുന്ന വര്‍ത്തമാനകാലത്ത്‌ സോവിയേറ്റ്‌ യുണിയന്‍ തകര്‍ന്നിരുന്നു. വൃത്ൃ
സ്തകാലവും സ്ഥലവും ചരിത്രവും ആഖ്യാനപരിസരത്തെ രുപപ്പെടുത്തിയി
രിക്കുന്നു.

വ്ൃത്ൃസതകാലങ്ങളെ ആഖ്യാനത്തിലേക്ക്‌ കൊണ്ടുവരുന്നതിന്‌ എഴു
ത്തുകാരന്‍ സ്വീകരിക്കുന്ന ആഖബ്യാനതന്ത്രം കാലത്തിന്റെ റേഖീയത ഇല്ലാതാ
ക്കികൊണ്ടാണ്‌ സാധ്യമാക്കുന്നത്‌. കാല്രകമം തെറ്റിച്ച, സംഭവങ്ങളെ ആവി
ഷ്കരിച്ചിരിക്കുന്നു. കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ്‌ സ്ഥാനത്തിന്റെ വികാസപരിണാമങ്ങള്‍ കേര
മുത്തിലെയും റഷ്യൃയിലെയും ഒരു താരത്മ്യം പോലെ കടന്നുവരുന്നു. റഷ്യ
യില്‍ സ്റ്റാലിന്റെ കാലത്ത്‌ ആരും കുറ്റം ചെയ്യണമെന്നില്ല, ഓര്‍ക്കസ്രരയില്‍
പാര്‍ട്ടിക്കെതിരെ പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്ന ഒരു സംഘമുണ്ടായിരുന്നുവെന്നും അച്ഛന്‍

Hi
അതില്‍ സജീവമായിരുന്നു എന്നും കരുതപെട്ടിരുന്നു. പിന്നീട വീട്ടില്‍ നിന്നും
ഒന്നുരണ്ടുമാസം കഴിഞ്ഞ്‌ അച്ഛന്‍ മരിച്ചുവെന്നറിഞ്ഞപ്പോള്‍ അമ്മയ്ക്ക്‌
ഭാന്തായി. അന്നുമുതല്‍ തനിക്കു ഭൂമി വേണ്ടാതായി. ആകാശത്തില്‍ മാശ്രം
ജീവിക്കുവാന്‍ താന്‍ പൈലറ്റായി. ബുക്കുനിന്റെ ഈ വാക്കുകള്‍ കഥയിലെ
സംഘര്‍ഷത്തിന്റെ ഭുമികയാണ്‌. ആഖ്യാനത്തിന്റെ പരിപ്രേക്ഷ്യത്തെ നയിക്കു
ന്നത്‌ ഈ സംഘര്‍ഷമാണ്‌. എന്നാല്‍ കേരളത്തില്‍ ഗോവിന്ദന്‍കുട്ടിയുടെ അച്ഛ
നടക്കും സ്റാലിന്റെ ആരാധകരായിരുന്നു.

പയ്യലൂര്‍, ചേരാനെല്ലൂര്‍, തിരുവാങ്കുളം, ഇടപ്പളളി, ചോറ്റാനിക്കര, തൃശ്ശൂര്‍,
ഏല്ലൂര്‍, തൃപ്പൂണിത്തുറ, കല്‍ക്കത്ത, കണ്ണൂര്‍, കോയമ്പത്തൂര്‍ ബറോഡ്‌, തൃശ്ശി
നാപ്പളളി എന്നിങ്ങനെ പല സ്ഥലങ്ങള്‍ ആഖ്യാനത്തില്‍ കടന്നുവരുന്നുണ്ട്‌.

 വൃത്യസ്തമായ ന്യുക്ടിയസ്സുകളും ചരിത്രസനദ്ദര്‍ഭങ്ങളും കാലങ്ങളും
മാത്രമല്ല, വ്യത്യസ്തമായ സ്ഥലങ്ങളും ഈ കഥയില്‍ കൂട്ടിചേര്‍ക്കപ്പെടുന്നു
ണ്ട്‌. കാലത്തിലും സ്ഥലത്തിലുമായി സംഭവിക്കുന്നതാണ്‌ ചരിത്രം എന്നിരിക്കെ
ഈ സ്ഥലവിസ്തൃതി ചരിത്രത്തിന്റെ വിസ്തൃതി തന്നെയാണ്‌. ചരിഗ്രത്തിന്റെ
വിവിധങ്ങളായ താല്‍പര്യങ്ങളും സാദ്ധൃതകളുമാണ്‌ ഈ സ്ഥല കല്‍പനകളി
ലുടെ തെളിയുന്നത്‌. ആകാശവും ഭുമിയും ഒരേപോലെ ഈ കഥയിലെ ഇടങ്ങ
ളാണ്‌ 3941

കഥയുടെ തുടക്കം മുത്തശ്ശികഥ പോലെയാണ്‌ ഒരിടത്ത്‌ എന്നാരംഭി
ക്കുന്ന ആഖ്യാനം കഥയാണ്‌ പറയുന്നത്‌ എന്ന എഴുത്തുകാരന്റെ സാക്ഷ്യപ
്രമാണ്‌. തമാശക്കഥയല്ല എന്ന്‌ ബോധ്യപ്പെടുത്തുന്ന വിധത്തിലാണ്‌ ആഖ്യാനം
നിര്‍വഹിച്ചിട്ടുളളത്‌. ചലച്ചിത്രത്തിന്റെ ആഖ്യാന സമ്മത്രദായത്തോട അടുത്തു
നില്‍ക്കുന്ന ആഖ്യാനം കഥയെ സവ്ശേഷമാക്കുന്നു.

ശുന്യാകാശപേടകത്തിലിരുന്ന ഗോവിദ്ദന്‍കുട്ടിയും ബക്കുനിനും
ഓര്‍തത്തെടുക്കുന്ന തങ്ങളുടെ ഓര്‍മ്മകളില്‍ നീന്ന്‌ യാഥാര്‍ത്ഥ്യത്തിലേക്ക്‌ തിരിച്ചു
വരുന്പോള്‍ സോവിയറ്റ്‌ യൂണിയന്‍ തകര്‍ന്നിരിക്കുകയാണ്‌ എന്നും അതിനാല്‍

112
ഇറങ്ങേണ്ടതിനെക്കുറിച്ചു അവ്യവസ്ഥിതത്വം നിലനില്‍ക്കുന്നുവെന്നും ബോധ്യ
പ്പെടുന്ന അവര്‍ എന്തു ചെയ്യണമെന്നറിയാതെ കുഴങ്ങുന്നു. ബക്കുനിന്‍ ശുന്യ
തയില്‍ അഭയം ച്വാപിക്കുന്നു. അയാളുടെ മരണം ഏഴുത്തുകാരന്‍ സ്യഷടി
ക്കുന്ന മറ്റൊരു തീക്ഷണമായ അനുഭവമാണ്‌. ഇത്‌ ആഖ്യാനത്തിന്റെ തലത്തെ
തീവമാക്കുന്നു. സോവിയറ്റ യൂണിയന്റെ അന്താരാഷ്ട്ര ബാധ്യതകള്‍ തങ്ങള്‍ക്ക്‌
ഏറ്റെടുക്കാന്‍ റിപ്പബ്ജിക്കുകള്‍ സാധ്യമല്ല എന്നറിയിപ്പു കിട്ടുന്നതോടെ കഥ
യിലെ ദുരന്തം പൂര്‍ണ്ണമാകുന്നു.

ആഖ്യാനത്തിലെ പ്രധാന തന്ത്ങ്ങളായ ആയഡവ്യത്തി കഥയില്‍ ഉപയോ
ഗപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്‌. ആനാല്‍ തൊഴിലാളി വര്‍ഗം, എന്ന ്പയോഗം രണ്ടിടത്ത്‌
ഉപയോഗിച്ചിരിക്കുന്നു. ഒന്ന്‌ കേരളത്തിലും കമ്മ്യുണിസത്തിന്റെ വളര്‍ച്ചയുടെ
പോരാടുങ്ങളുടെ ചരിത്രത്തെയും രണ്ടാമത്തേത്‌ ഭൂമിയില്‍ ഇറങ്ങാന്‍ സാധ്യ
മല്ല എന്നറിയിപ്പുകിട്ടുമ്പോള്‍ ഗോവിന്ദന്‍കുട്ടി പറയുന്നതുമാണ്‌. രണ്ടും മര്‍മ്മ
പധാനമായ സംഭവങ്ങളെ ആവിഷ്കരിക്കാന്‍ ഉപയോഗിക്കുന്നു. അവസാന
ത്തേത്‌ നിസ്ത്രഹായതയില്‍ നിന്നും ഉടലെടുക്കുന്നതാണ്‌. ഇ്രപകാരം സ്ഥലകാ
ലങ്ങളുടെ സമ്മിശ്രമായ അവതരണമാണ്‌ നാലാംലോകം എന്ന കഥ പങ്കുവെ
സ്ക്കുന്നത്‌.

സോവിയറ്റ്‌ യുണിയന്‍ എന്ന യാഥാര്‍ത്ഥ്യം ബഹിരാകാശതിപ്പെട്ടുപോയ
ബക്കുനിനെയും ഗോവിന്ദന്‍കുട്ടിയെയും രണ്ട്‌ തരത്തില്‍ സ്വാധീനിക്കുന്നത്‌.
ഈ മുന്നാം ലോകത്തിരുന്ന്‌ എന്തുചെയ്യുമെന്ന്‌ ആശങ്കപ്പെടുന്ന ഗോവിന്ദന്‍കു
ട്ടിയോട നാലാം ലേകേത്തോടാണോ ഇങ്ങനെ ചോദിക്കുന്നത്‌ എന്ന മറുപടി
യാണ്‌ ബക്കുനില്‍ നല്‍കുന്നത്‌. പുതിയ സ്ഥലബോധമാണ്‌ ബക്കുനിനെ നയി
ക്കുന്നത്‌. ചരിതവും യാഥാര്‍ത്ഥുവും കീഴമേല്‍ മറിച്ചുകൊണ്ട്‌ സ്ഥലകാലങ്ങ
ലുടെ ആന്തരിക ചൈതന്യമുള്‍ക്കൊണ്ട കഥയാണ്‌ നാലാം ലോകം. ശക്ത
മായ രാഷ്ട്രീയ വിമര്‍ശനം ഈ കഥയുടെ അന്തര്‍ധാരയാണ്‌. ഇത്‌ വ്യക്തമാ
കുന്നത്‌ കഥയിലെ ആഖ്യാനഘടനയില്‍ സന്നിവേശിചപ്ചിച്ചിരിക്കുന്ന സ്ഥല
കാലമുഗ്രകളിലുടെയാണ്‌.

113
2,4.7 കാണി

കാണിയുടെ ആഖ്യാനം തുടങ്ങുന്നത്‌ ഗ്രന്ഥകാരാഖ്യാനരീതിയിലാണ്‌.
പിന്നെ കൃഷ്ണന്‍ എന്ന കഥാപാത്രത്തിലൂടെ ആഖ്യാനം മുന്നോട്ട പോകുന്നു.
പിന്നീട്‌ ശകുന്തളയുടെ വികാരവിചാരങ്ങളെ അടയാളപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ട്‌
കഥയിലെ സംഘര്‍ഷത്തെ വെളിവാക്കിത്തരുന്നു. താന്‍ എഴുതിയ കവിത
ഭര്‍ത്താവിനെ കാണിക്കുമ്പോള്‍ അതിനെ വെണ്മണിയുടെ കവിതചൊല്ലി
പരിഹസിക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുന്ന ഭര്‍ത്താവിനെ ശകുന്തള തിരിച്ചറിയുന്നതോടുകുൂടി
ശകുന്തളയില്‍ ആന്തരികമായ സംഘര്‍ഷം ഉടലെടുക്കുന്നു. തൊദറോവിന്റെ
ആഖ്യാനബഹുലകം (Mode) രൂപപ്പെടുന്നതിവിടെയാണ്‌.

“ഈ അടുത്തകാലത്താണ്‌ ഞാന്‍ എഴുതുവാന്‍ തുടങ്ങിയത്‌. എനിക്കു
വേണ്ടി മാശ്രം. ഒറ്റയ്ക്കിരുന്ന്‌ കുടിക്കുന്നതുപോലെ ഞാന്‍ എഴുതി.””*
ശകുന്തളയുടെ ആത്മസംഘര്‍ഷം ഇവിടെ വ്യക്തമാണ്‌. ദാമ്പത്യത്തിന്റെ ഈ
വഴിപിരിയല്‍ ശകുന്തളയെ സ്വത്വബോധത്തിലേക്ക്‌ നയിക്കുന്നു.
ക്ഥാപഠ്രതത്തിന്റെ വികാരവിചാരങ്ങള്‍ ആന്തരികമായും ബാഹൃമായും
ആഖ്യാനപരിപ്രേക്ഷ്യത്തെ സ്യഷ്ടിക്കുന്നു. കഥയിലെ സ്ഥലകാലങ്ങളെ
ബോധ്യപ്പെടുത്തുന്നത്‌ ഈ ആഖ്യാനപരിപ്രേക്ഷ്യമാണ്‌.

കഥയില്‍ പീന്നീട്‌ വിജയന്റെ വീക്ഷണകോണില്‍ നിന്നുള്ള
ആഖ്യാനമാണ്‌. ഭര്‍ത്താവിന്റെ സുഹൃത്താണ്‌ വിജയന്‍. ഭര്‍ത്താവില്‍ നിന്ന്‌
ലഭിക്കുന്ന അവഗണനയില്‍ നിന്ന്‌ രക്ഷപ്പെടാന്‍ ബ്യൂട്ടിപാര്‍ലറില്‍ പോകുന്ന
ശകുന്തള മുടിമുറിച്ചുകളയുന്നു. അവിടെ നിന്ന്‌ പോരുന്ന ശകുന്തള വഴി മദ്ധേയ
വിജയനെ കണ്ടുമുട്ടുന്നു. കവിതയും ഉനണും തരാമെന്ന്‌ ശകുന്തള പറയു
ന്വോള്‍ വിജയന്‍ കുടെ വരുന്നു. താന്‍ എഴുതിയ കവിത അയാള്‍ക്ക്‌ വായിക്കാന്‍
കൊടുത്ത അരികില്‍ നില്ക്കുന്ന അവളോട്‌ പെട്ടെന്ന്‌ അടുപ്പം തോന്നിയ
അയാള്‍ അവളെ ചേര്‍ത്തു പിടിക്കുന്നു. എന്നാല്‍ ഈ രംഗം കണ്ട്‌ കടന്നുവ
രുന്ന മകന്‍ ഈ കാഴിച്ചു കണ്ട്‌ തിരിഞ്ഞോടി അപകടത്തില്‍പ്പെട്ട മരിക്കുന്നു.
മകന്റെ മരണം കഴിഞ്ഞതിനു ശോഷമുള്ള സംഭവങ്ങളിലൂടെ യാണ്‌ കഥ

U4
ആഖ്യാനം ചെയ്യപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്‌. വിജയന്റെയും ശകുന്തളയുടെയും കൃഷണ
ന്റെയും ഓര്‍മ്മകളാണ്‌ കഥയില്‍ അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്‌. “ശകുന്തള എന്ന
സ്ത്രീയുടെ സ്വത്വബോധത്തിന്റെയും സ്വാതന്ത്ര പ്രഖ്യാപനത്തിന്റെയും കഥ
യെന്ന രീതിയില്‍ ഈ കഥയെ വായിച്ചെടുക്കാവുന്നതാണ്‌. സ്വാതന്ത്ര്പഖ്യാ
പനം കുടുംബമെന്ന സ്ഥാപനവുമായി ഇടറുന്നതിന്റെ ചി്രമാണ്‌ സനലിന്റെ
മരണത്തിലുടെ തെളിഞ്ഞു വരുന്നത്‌. ഇവിടെ കാണി വ്യവസ്ഥാപിതരിതിയി
ലുള്ള സ്ത്രീ പക്ഷവാദത്തിന്റെ വിമര്‍ശനമായിത്തിരുന്നു.*

കഥാഖ്യാനത്തില്‍ ഒരു വ്യക്തിയെ കേന്ദ്രമാക്കിയുള്ള ആഖ്യാനമല്ല നിര്‍വ
ഹിച്ചിരിക്കുന്നത്‌. ശകുന്തള, വിജയന്‍,ക്യൃഷ്ണന്‍,ഗന്ഥകാരന്‍ എന്നിങ്ങനെ
ആഖ്യാനകാരന്‍ കഥയില്‍ ഇടയ്ക്കിടെ മാറുന്നു. Vartable focalisaton എന്ന
ആഖ്യാനത്രന്തമാണിവിടെ അവതരിപച്ചിച്ചിരിക്കുന്നത്‌. കാണി എന്ന പദം കാഴ്ച
കള്‍ കാണുന്നവനെയാണ്‌ സൂുചിപ്പിക്കുന്നത്‌. ശകുന്തളയുടെ കവിത കാണുന്ന
കൃഷ്ണനിലും വിജയനിലും രണ്ട്‌ തരം പ്രതികരണങ്ങളാണ്‌ ഉണ്ടാവുന്നത്‌.
അതോടൊപ്പം വിജയനെയും ശകുന്തളെയെയും ഒന്നിച്ചു കാണുന്ന സനല്‍
ആ കാഴചയുടെ ദുരന്തേചിഹമായി മാറുകയും ചെയ്യുന്നു.

തന്റെ സര്‍ഗാത്മകതയെ അംഗീകരിക്കാതിതിക്കുകയും ദാമ്പത്ൃയബന്ധ
ത്തില്‍ നിന്ന്‌ അകറ്റി നിര്‍ത്തപ്പെടുകയും ചെയ്തപ്പോള്‍ ശകുന്തളയ്ക്ക്‌ തിരിച്ച
റിവുണ്ടാകുന്നു. ആ തിരിച്ചറിവ്‌, താന്‍ തിരസ്കരിക്കപച്ചെടുന്നു എന്ന ബോധം
കിലോമീറ്ററുകളോളം അവളെ ഒറ്റയ്ക്കു നടത്തുന്നു. കുടുംബവ്യവസ്ഥയ്ക്കത്തെ
സംഘര്‍ഷം മകന്റെ മരണത്തിലൂടെ ദുരന്തമായി പരിണമിക്കുന്നു.

കഥാഖ്യാനേത്തില്‍ ഭുതകാലസംഭവങ്ങള്‍ വ്യത്യസ്ത ക്ഥാപാശ്രങ്ങളി
ലുടെ ആഖ്യാനം ചെയ്യപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. കഥയില്‍ സൃഷ്ടിക്കുന്ന ആന്തരിക-
ബാഹ്യസംഘര്‍ഷം ആഖ്യാനപരിപ്രേക്ഷ്യത്തെ രുപപ്പെടുത്തികൊണ്ട്‌ സ്ഥല
കാലങ്ങളെ അടയാളപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു.

US
2,4,8 വന്‍മരങ്ങള്‍ വീഴുമ്പോള്‍

ചര്രവും ഭാവി വര്‍ത്തമാനങ്ങളും എഴുത്തുകാരുടെ പ്രചോദകഘടക
ങ്ങളാണ്‌. ഇന്ത്യക്കാരെ സംബന്ധിച്ച്‌ ചരിത്രം നിരവധി പാരായണസാധ്യത
കളെ തുറന്നുകാടുന്ന ഒന്നുകുടിയാണ്‌. അത്‌ കേവലമായ ഭൂതകാലമായി ഭാര
തീയനില്‍ നിലനില്‍ക്കുന്നില്ല. വര്‍ത്തമാനത്തിലും ഭാവിയിലും നിരവധി ചിത്ത
കളെയും കാഴ്ചപ്പാടുകളെയും അത്‌ രൂപപ്പെടുത്തുന്നു. അത്തരത്തില്‍ ചരിത്രം
വര്‍ത്തമാനസമസ്യകളുടെ തായ്വേരായിീ മാറുന്നു. ഈ സത്യത്തെ കണ്ടെടു
ക്കലാണ്‌ കാന്തദര്‍ശിയായ ഓരോ എഴുത്തുകാരനും ചെയ്യുന്നത്‌. ചരിത്രസ
ന്ധികള്‍ സ്ൃഷടിക്കപ്പെടുന്നത്‌ ശരീരത്തെ മാത്രമല്ല മനസ്സിനെ കൂടി ബാധി
ക്കുന്നുണ്ടെന്ന സത്യം അടയാളപ്പെടുത്തുന്ന കഥയാണ്‌ വന്‍മരങ്ങള്‍ വീഴു
മ്പോള്‍.

ഇന്ദിരാഗാന്ധി വധത്തിന്‌ ശേഷമുളള സിക്ക്‌ വംശഹ്ത്യയെക്കുറിച്ച്‌
രാജീവ്ഗാന്ധി നടത്തിയ പരാമര്‍ശമാണ്‌ വന്‍മരങ്ങള്‍ വീഴുമ്പോള്‍ എന്നത്‌.
സിക്ക്‌ കലാപത്തിന്റെ മറവില്‍ മനുഷ്യന്‍ നടത്തുന്ന സ്വാര്‍ത്ഥതയുടെ സാക്ഷ്യ
പ്രമാണ്‌ അമര്‍ജിത്തിന്റെയും ജഗ്ഗിയുടെയും ജീവിതം. അമര്‍ജിത്തിന്റെ ഭര്‍ത്താ
വിനെയും ഒരു മകനേയും കലാപകാരികള്‍ വധിക്കുന്നു. പ്രാണരക്ഷാര്‍ത്ഥം
എത്തിപ്പെടുന്നത്‌ ഒരു കന്യാസ്്രീമഠത്തിലാണ്‌. അമര്‍ജിത്തിന്റെ ഭര്‍ത്താവിന്‌
നാലും കുടിയ കവലയില്‍ ഒരു ഇരുമ്പു കടയുണ്ടായിരുന്നു. അത്‌ സ്വന്തമാ
ക്കാന്‍ അയല്‍വാസിയായ രാംസിങ്ങാണ്‌ അമര്‍ജിത്തിന്റെ കുടുംബത്തെ ഇല്ലാ
താക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നത്‌. കലാപത്തിന്റെ മറവില്‍ നടത്തുന്ന സ്വാര്‍ത്ഥതയുടെ
ഇരകളാണ്‌ അമര്‍ജിത്തും ജഗ്ഗിയും. മനുഷ്യന്‍ മനുഷ്യത്വത്തെ മറക്കുന്ന
ഇത്തരം ദശാസന്ധികളിലാണ്‌ ചരിത്രം എഴുതപ്പെട്ടവ മാ്രമായിരിക്കണമെ
ന്നില്ല ഏന്ന ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്തല്‍ അനിവാര്യമാകുന്നത്‌.

സിസ്റ്റര്‍ അഗതയുടെ സംരക്ഷണയിലായിരിക്കുമ്പോള്‍ അവര്‍ രക്ഷക
നിലെത്തിയപോലെ ആശ്വസിക്കുന്നുണ്ട്‌. മതത്തിന്‌ പുറത്ത്‌ അമര്‍ജിത്തിനെയും

116
ജഗ്ഗിയെയും തേടി കൊലയാളികള്‍ വരുമ്പോള്‍ അടുക്കളയില്‍ മൂര്‍ച്ചയുളള
കത്തി തെരഞ്ഞെടുത്ത്‌ അതിനെതിരെ പ്രതികരിക്കാന്‍ സിസ്റ്റര്‍ അഗത തയ്യാ
റാവുന്നുണ്ട്‌. തങ്ങളുടെ കര്‍മ്മപഥത്തില്‍ വിശുദ്ധരായി ജീവിക്കുന്ന കന്യാസ്ത്രി
സമൂഹത്തിലെ ഒരു അന്തേവാസിക്ക്‌ തന്നിലഭയം പ്രാപിച്ചവര്‍ക്കായി എന്തും
നേരിടാന്‍ മടിക്കില്ല എന്ന്‌ ഇത്‌ ബോധ്യപ്പെടുത്തുന്നു. ജഗ്ഗിയെയും അമര്‍ജി
ത്തിനെയും രക്ഷിക്കാനായി തയ്യാറെടുക്കുമ്പോള്‍ ജഗ്ലിയെ അടിമുടി മാറ്റുന്നുണ്ട്‌
അവര്‍.

“അമര്‍ജിത്ത്‌ അവന്റെ തലയിലെ വെള്ളത്തുവാല അഴിച്ചു. ഞാന്‍
നെറുകയില്‍ കെട്ടി വെച്ചിരുന്ന അവന്റെ മുടി അഴിച്ചു. അതു തോളറ്റം വീണു
കിടന്നു. വെളളം തളിച്ചു ഞാന്‍ തന്നെ മുറി ഈറനാക്കി. എന്നിട്ടു വലിയ
കത്രികകൊോണ്ടു മുടി മുറിക്കുവാന്‍ തുടങ്ങി, മുടിയുടെ ഇഴകള്‍ ഓരോന്നായി
മഠത്തിലെ തളത്തില്‍ വീഴുമ്പോള്‍ ജഴ്ഗി കുടുതല്‍ നഗ്നയായി.

വാഹ്‌ ഗുരുവാഹ്‌ അമര്‍ജിത്ത്‌ തേങ്ങിക്കൊണ്ടു പറഞ്ഞും,

ജഗ്ഗിയെയും അമ്മയെയും രുപംമാറ്റിയാണ്‌ അവിടെ നിന്നും രക്ഷിക്കൂ
ന്നത്‌. എന്നിട്ടും അവര്‍ പോകുന്ന വണ്ടിക്കു കുറുകെ കൊലയാളികള്‍ കടന്നു
വരുന്നുണ്ട്‌. കന്യാസ്ത്രീ വേഷം ധരിച്ച അമര്‍ജിത്തിനെയും ശയവപ്ചെട്ടിയിലു
ളള ജഗ്ഗിയെയും അവര്‍ തിരിച്ചറിയുന്നില്ല. ഇവിടെയാണ്‌ സിസ്റ്റര്‍ അഗതയുടെ
ഉള്‍ക്കാഴ്ച വ്യക്തമാവുന്നത്‌.

“സിക്കുകാരുടെ ജീവിതത്തില്‍ പക്ഷേ മുറിച്ചുമാറ്റപ്പെട്ട മുടി നഷ്ടപ്പെ
ടുന്ന സ്വത്വബോഗശം തന്നെയാണ്‌. താടിയും മുടിയുമൊക്കെ സ്നേഹസനമ്പന്ന
നായ ഒരു ഗുരുവിനു സമര്‍പ്പിച്ച അടയാളങ്ങളാണ്‌. രോമങ്ങളൊന്നും മുറിച്ചു
പോകരുതെന്നത്‌ ഒരു സിക്കുകാരന്റെ പുരാതനമായ ഉടമ്പടിയാണ്‌. ഏതൊരു
മതത്തിന്റെയും സത്ത അതിലുളളവര്‍ ഒരു തപസ്സുപോലെയാണ്‌ ഉള്‍ക്കൊ
ഉളുന്നത്‌. അതിന്റെ ലംഘനം ആത്മീയമായ മരണമാണ്‌. ആംബുലന്‍സിനു
ളളിലെ ശവപ്പെട്ടിയില്‍ കിടക്കുന്ന ജഗ്ഗി ബലികഴിക്കപ്പെട്ട സിക്കു മതമാണ്‌.
ന്പ്വന്തം ഗോത്രത്തിന്റെ മഹാസത്തകള്‍ ബലികഴിക്കുന്പോള്‍ ഭാരതം

17
എന്റേതാണ്‌ എന്ന വികാരത്തിന്‌ വിള്ളല്‍ സംഭവിക്കുകയാണ്‌.”

ഒരു ന്യുനപക്ഷത്തിന്റെ ബലി അധികാരസ്ഥാനത്തുളളവരുടെ അധി
കാര കസേരകളെ നിലനിര്‍ത്തുന്ന ഘടകമായി മാറുന്ന ദാരുണമായ അവ
സ്ഥയാണ്‌ ചരിത്രത്തില്‍ കാണുന്നത്‌. അതിജീവനത്തിന്റെയും സ്വാര്‍ത്ഥത
യുടെയും മുഖംമൂടികള്‍ ധശരിച്ചുകൊണ്ട മനുഷ്യത്വരഹിതമായ ്രവര്‍ത്തികളി
ലേക്ക്‌ അധഃപതിക്കുന്ന ജനതയെ ധാര്‍മ്മികമായി വഴി നടത്തേണ്ട ചുമതല
യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ ആര്‍ക്കാണ്‌ ഉള്ളത്‌ എന്ന ചോദ്യം ഇവിടെ പ്രസക്തമാണ്‌.

ആഖ്യാനത്തില്‍ സ്ഥലകാലമുദ്രകള്‍ രേഖീയമായാണ്‌ അവതരിപ്പിക്ക
പെട്ടിരിക്കുന്നത്‌. സിക്കുകലാപത്തിന്റെ മറവില്‍ നടന്ന മനുഷ്യത്വരഹിതമായ
പ്രവണതകളെ തുറന്നു കാട്ടുന്ന ആഖ്യാനമാണ്‌ ഈ കഥ നിര്‍വഹിക്കുന്നത്‌.
ഇന്ദിരാഗാന്ധിവധകാലഘടും ഇവിടെ ചരി്രസ്ഥലകാലങ്ങളെ നിര്‍ണ്ണയിക്കു
ന്നു. ആഖ്യാനപരിപ്രേക്ഷ്യത്തെ രുപപ്പെടുത്തുന്നത്‌ കലാപത്തിന്റെ ദുരന്തമു
ഖങ്ങളെയാണ്‌. കന്യാസ്ത്രിമാം പ്രധാന ആഖ്യാനസ്ഥലമാണ്‌.

ഉത്തമപുരുഷാഖ്യാനത്തിലാണ്‌ ഈ കഥ നിര്‍വൃഹിച്ചിരിക്കുന്നത്‌. സിസ്റ്റര്‍
അഗതയുടെ വീക്ഷണകോണിലാണ്‌ കഥ ആവിഷകരിക്കപ്ചെടിട്ടുള്ളത്‌. ഇന്ദി
രാഗാന്ധി വധിക്കപ്പെട്ടതറിഞ്ഞ്‌ ഒരു കന്യാസ്ത്രീമാത്തില്‍ ഉണ്ടാവുന്ന സ്വാഭാ
വിക പ്രതികരണങ്ങളും അവിടെ അഭയം പ്രാപിച്ച ഒരു കുഞ്ഞിന്റെയും അവന്റെ
അമ്മയുടെയും അനുഭവങ്ങളെയും കലാപവുമായി കൂട്ടിയിണക്കിയിരതിക്കുന്ന;.
ചരിശ്രത്തിലെ ഒരു പ്രതിസന്ധിഘട്ടത്തെ വര്‍ത്തമാനകാലവുമായി ബന്ധപ്പെ
ടുത്തിക്കൊണ്ടുള്ള നിര്‍മ്മിതിയാണ്‌. 1984ലെ നടക്കുന്ന സംഭവമായാണ്‌ കഥാ
ഖ്യാനം ചെയ്യപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്‌. പാര്‍ശ്വവല്‍ക്കരിക്കപ്പെടുന്ന ന്യൂനപക്ഷത്തോട
എഴുത്തുകാരന്‍ അനുഭാവം പുലര്‍ത്തുന്നതാണ്‌ ഈ കഥയുടെ ആഖ്യൊനതന്ത
ത്തിന്റെ സവിശേഷത. അതോടൊപ്പം ചലച്ചിശ്രത്തിന്റെ ദൃശ്യഭാഷ ഉപയോഗി
ക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. സിസ്റ്റര്‍ അഗതയുടെ ഓര്‍മ്മകളിലൂടെയാണ്‌ കഥയുടെ
ആരംഭം. സിസ്റ്റര്‍ അഗതയുടെ ഭൂതകാലം, കന്യാസ്തീമഠത്തിലെ ജീവിതം
എന്നിവ ഭുതകാലാഖ്യാനമായി കടന്നുവരുന്നു. ഫ്ളാഷ്ബാക്കിലൂടെ അവത

US
രീപ്പിക്കപ്പെടുന്ന മഠത്തിന്റെ ചരിത്രവും ഭൂതകാലവും സമ്മിശ്രമായി അവതരി
പിക്കപ്പെടുന്നു. ഈ കഥയിലെ ഫോക്കലൈസര്‍ സിസ്റ്റര്‍ അഗതയാണ്‌. ഇന്ത്യ
യുടെ സമകാലിക സാഹചര്യത്തില്‍ പ്രസക്തമായ ആശയമാണ്‌ ഈ കഥ
മുന്നോടു വയ്ക്കുന്നത്‌.
2,4,9 കാര്‍മെന്‍

കാര്‍മെന്‍ കഥകളിയുടെ സാന്ദര്യഭൂമികയില്‍ നിന്ന്‌ രചിക്കപ്പെട്ട കഥ
യാണ്‌. ഇറ്റലിയിലേക്കുപോയ കേരളത്തിലെ കഥകളിനടനും വെനീസിലുളള
കാര്‍മനും തമ്മിലുളള അടുപ്പമാണ്‌ കഥയിലെ ്രധാന ്രതിപാദ്യം. കഥ നട
ക്കുന്നത്‌ വര്‍ത്തമാനകാലത്തിലാണ്‌. വെനീസാണ്‌ അപ്പോള്‍ സ്ഥലപരിസരത്തെ
അടയാളപ്പെടുത്തുന്നത്‌. കാര്‍മെനിന്‌ രാഘവന്റെ ശരീരത്തോടാണ്‌ ആകര്‍ഷണം
തോന്നുന്നത്‌. വെനിസിലെ മാംസസംസ്കരണശാലയില്‍ ജോലിചെയ്യുന്ന
തനിക്ക്‌ അവയവങ്ങള്‍ മാത്രമായേ മനുഷ്യനെ കാണുവാന്‍ പറ്റുന്നുളളു എന്ന്‌
അവള്‍ ചിന്തിക്കുന്നുണ്ട്‌.

രാഘവന്‍ ഭാര്യയും ഒരു കുഞ്ഞുമുണ്ട്‌. അമ്മ അച്ഛന്‍ നമ്പൂതിരിയുടെ
സംബന്ധകാരിയായിരുന്നു. അച്ഛനോടുള്ള കടപ്പാടുകൊണ്ടാണ്‌ ഗുരു കഥക
ളിക്കാരനാക്കിയത്‌. സംബന്ധത്തെകുറിച്ച്‌ പഠിക്കാനെത്തിയ മിക്കയില എന്ന
വെനീസുകാരിയാണ്‌ കാര്‍മെനെ രാഘവന പരിചയപ്പെടുത്തികൊടുക്കുന്നത്‌.
എന്നാല്‍ രാഘവന്‍ കാര്‍മെനുമായി അടുപ്പം തുടങ്ങിയതറിഞ്ഞ്‌ ഗുരുവിന്‌
നീരസം തോന്നി. ഗുരു ആദ്യം കളിയച്ഛനായിരുന്നു. എന്നാല്‍ പിന്നീട അച്ഛ
നെപ്പോലെയായി. രാഘവന്‍ വേണ്ടി കളരി തന്നെ നിര്‍ത്തിവെച്ച്‌ അയാളെ
മറത്തം ക്ഥകളി പഠിപ്പിച്ച ഗുരുവിന്‌ രാഘവനോടുള്ള സ്നേഹം ഇപ്രകാരം
അവതരിപ്പിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്‌. “മഞ്ഞുകാലമായതുകൊണ്ട്‌ ജനലിനപ്പുറത്ത്‌ ്രഭാതം
വൈകിയേ തുടങ്ങിയുളളു. രാത്രി മുഴുവന്‍ ചാരനിനിറത്തില്‍ ദ്വിമാനമായി
നിലകൊണ്ട്‌ സാല്‍മാര്‍ക്കോ ബസിലിക്കയുടെ കുംഭഗോപുരങ്ങള്‍ക്ക്‌ നിറങ്ങളും
മജ്ജയും വച്ചു തുടങ്ങി. തിരിച്ചു വീശുന്ന കടല്‍ക്കാറ്റ പുറത്ത്‌ തണുപ്പു കുട്ടി
യപ്പോള്‍ രാഘവന്‍ പതുക്കെ കുളിരുന്നതു കണ്ട ആശാന്‍ തന്റെമേല്‍ കിടന്ന
കമ്പിളിക്കുടി ഇട്ടു്‌. സ്ഥലകാലങ്ങളക്കുടി ഈ ഭാഗം അടയാളപ്പെടുത്തു
ന്നുണ്ട്‌.

കഥകളി സംഘം തിരിച്ചു പോയെങ്കിലും രാഘവന്‍ കാര്‍മെനുമൊത്ത്‌
വെനീസില്‍ തന്നെ നിന്നു. പിന്നിട കാശിയിലെത്തുന്നു. ഗംഗയുടെ തീരത്ത്‌
ഗുസ്തിക്കാര്‍ മല്ലയുദ്ധം നടത്തുന്നതു കണ്ട കാര്‍മെന്‍ അതില്‍ ആകൃഷ്ടയാ
യി. അവിടെവെച്ചു മുന്നാം ഷാഹി എന്ന ഗുസ്തിക്കാരനെ പരിചയപ്പെടുന്നു.
എതിരാളിയായ കാളിസിങ്ങിനെ തോല്‍പ്പിക്കുന്ന ദിവസം അയാളുമായി ഗുസ്തി
പിടിക്കാമെന്ന്‌ അവള്‍ സമ്മതിക്കുന്നു. മുന്നാം ഷാഹീയില്‍ ഭൂമിക്കുന്ന കാര്‍മെ
നില്‍ നിന്ന്‌ രാഘവന്‍ അകലുന്നു. ഹിംസാത്മകമായ രതിയിലൂടെ അവളെ
കീഴടക്കികൊണ്ട്‌ കഥകളിയാശാന്റെ അരികിലേക്ക്‌ തിരിച്ചുവന്ന്‌ “ഞാനിപ്പോള്‍
നന്നായി ആടും. എന്റെ ഉളള തുറന്നു. മനോധര്‍മ്മം അസ്സലായി തോന്നും.
കഴിഞ്ഞ ഒരു മാസം കൊണ്ട്‌ ഉറയൊഴിഞ്ഞ പാമ്പിനെ പോലെയായി എന്റെ
മനസ്സ്‌.“ ഇപ്രകാരം പറഞ്ഞ്‌ ആടാന്‍ തുടങ്ങുന്നു. അയാളുടെ ആട്ടം കണ്ട
ആശാന്‍ അന്തം വിട്ടിരിക്കുന്നു. രാഘവനെ സ്വീകരിച്ചതായി സൂചനയൊന്നും
കഥയില്‍ ഇല്ല.

വെനീസ്‌, കാശി, ബനാറസ്‌, കേരളം എന്നിങ്ങനെ വ്യത്യസ്ത സ്ഥല
ങ്ങള്‍ കഥയില്‍ കടന്നുവരുന്നുണ്ട. കഥാകാലം ആഖ്യാനകാലം തന്നെയാ
ണ്‌. കളിയച്ഛന്റെ ഓര്‍മ്മകളിലും മിക്കയീലയുടെ കേരളത്തിലെ ഓര്‍മ്മകളിലും
ഭുതകാലാഖ്യാനം കടന്നുവരുന്നുണ്ട. മിക്കയിലയുമായി രാഘവന്‍ നാട്ടില്‍വെച്ചു
അടുപ്പമുണ്ടായിരുന്നതായി ഇത്‌ വ്യക്തമാക്കുന്നു. രാഘവനിലും മുന്നാം ഷാഹി
യിലും ശ്മിയ്ക്കുന്ന കാര്‍മെനിന്റെ രാശി മീനമാണെന്ന്‌ കഥയില്‍ സുചന
യുണ്ട്‌. ജലമാണ്‌ മുലകം. ചലിക്കുന്ന ജലം അഡവ്യവസ്ഥിതമായ സ്വഭാവസ
വിശേഷതകളെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. തന്നെ കല്യാണം കഴിക്കുമോ ഏന്നു ചോദി
ക്കുന്ന രാഘവനോട അവള്‍ ദേഷ്യത്തോടെ പറയുന്നു. “എല്ലാറ്റിനും എന്ത്‌,
എന്തുകൊണ്ട്‌ ഗംഗയ്ക്കുണ്ടോ എന്തുകൊണ്ട്‌? അതൊഴുകുന്നു. അതുകൊണ്ട
അതൊഴുകുന്നു. ഏന്ന വാക്കുകള്‍ അതിനെ ഉദാഹരിക്കുന്നു.

120
ആഖ്യാനത്തില്‍ എഴുത്തുകാരന്‍ സ്ഥലകാലങ്ങളെ അടയാളപ്പെടുത്തി
യിരിക്കുന്നത്‌ ശ്രദ്ധേയമാണ്‌. ആഖ്യാനകാലത്തില്‍ വര്‍ത്തമാനത്തില്‍ നിന്ന്‌
ഭൂതകാലത്തിലേക്ക്‌ നിങ്ങുന്നു. പിന്നിട്‌ വീണ്ടും വര്‍ത്തമാനകാലം. ഇപ്രകാ
രമുള്ള ആഖ്യാനത്തില്‍ ആഖ്യാനപരിപ്രേക്ഷ്യമായി മാറുന്നത്‌ രാഘവന്റെ കഥ
കള്യോടുളള മമതയില്ലായ്മയാണ്‌. കാര്‍മെയില്‍ ശമിച്ച്‌ കഥകളിയെ മറന്നു
പിന്നീട തിരിച്ചു വരുന്പോള്‍ ഇപ്പോഴാണ്‌ താന്‍ മനോധര്‍മ്മം ആടാന്‍
യോജിച്ചവനായത്‌ എന്ന്‌ പറയുന്നുണ്ട്‌. അത്രയും വര്‍ഷം ആശാന്റെ ്രയത്നം
വ്യഥാവിലായിരുന്നു എന്ന സൂചന കഥയില്‍ ഉണ്ട്‌. തീവ്രമായ കാമത്തിന്റെ
ഒരു തലം കാര്‍മെന്‍ എന്ന കഥയിലുണ്ട്‌. മിക്കയിലയും രാഘവനും തമ്മിലുളള
ബന്ധം, രാഘവനും കാര്‍മെനും തമ്മിലുളള ബന്ധം അവയെ ഉദാഹരിക്കുന്നു.
ശ്രീകൃഷ്ണനും ഗോപികമാരെയും ഒളിച്ചു നിന്ന്‌ കാണുന്നവര്‍ക്ക്‌ ഭാന്തുവരു
മെന്ന വിശ്വാസം, കുറിയേടത്തു താശ്രിയുടേയും കാവുങ്ങല്‍ ശങ്കരപ്പണിക്ക
രെയും കുറിച്ചുളള പരാമര്‍ശങ്ങള്‍ കഥയുടെ ആന്തരിക ഘടനയില്‍ ഏഴുത്തു
കാരന്‍ ഉപയോഗിച്ചിരിക്കുന്ന ആഖ്യാനതനത്രമാണ്‌. ഇത്‌ കാര്‍മെനും ഘഃ
വനും തമ്മിലുള്ള ബന്ധത്തിന്റെ അസ്ഥിരതയിലേക്ക്‌ വിരല്‍ ചൂണ്ടുന്നുണ്ട്‌.
ആഖ്യാനത്തില്‍ ഇവ മറ്റൊരു സ്ഥലകാലപരിസരങ്ങളെ കൊണ്ടുവരുന്നു. ഇത്‌
ആഖ്യാന ഘടനയുടെ ഭാഗമാകുന്നതോടൊപ്പം അര്‍ത്ഥതലങ്ങള്‍ മാറി മറിയു
ന്നു. കൂടാതെ കളിയച്ഛന്‍ എന്ന പ്രയോഗം പി.കുഞ്ഞിരാമന്‍നായരുടെ കളിയ
ചന്‍ എന്ന കവിതയെ ഒഓാര്‍മ്മിപ്പിക്കുന്നു. കവിതയിലെ നായകനും കാര്‍മമ
നിലെ നായകനും ഒരുപോലെയായിത്തിരുന്ന സന്ദര്‍ഭങ്ങളുണ്ട്‌. ഇത്തരമൊരു
അര്‍ത്ഥസാധൃത കുടി ഈ ക്ഥയ്ക്കുണ്ട്‌.

കഥകളിയുടെ പരിസരം സ്ൃഷടിക്കുന്ന മായിക സ്ഥലങ്ങളോടൊപ്പം
രാഘവന്‍ എന്ന കഥകളിക്കാരന്റെ ജീവിതകാലവും കുട്ടിയിണക്കപ്പെട്ടിരിക്കു
ന്നു. മനുഷ്ുബന്ധങ്ങളുടെ ആന്തരികമായ തലങ്ങളെ എഴുത്തുകാരന്‍ അവ
തരിപ്പിക്കുന്നത്‌ കഥകളിയുടെ ഭാഷചിഹ്നങ്ങളുപയോഗിച്ചാണ്‌. ആഖ്യാനേത്തില്‍
ഇത്തരമൊരു വിന്യാസം കഥയെ ഭാവതലത്തിന്‌ അനുയോജ്യമാണ്‌.

121
“അവള്‍ പറഞ്ഞു ഗ്വോ ഗ്വോ

പൂപ്്‌ യീ രാഘവന്‍ അടക്കിയ സ്വരത്തില്‍ അവള്‍ക്കു മറുപടി കൊടുത്തു.

കാര്‍മന്‍ അയാളുടെ ചെവി കടിച്ചു കൊണ്ട്‌ പതുക്കെ മന്ത്രിച്ചു ഗ്‌
ഗുയീ ഇത്തവണ രാഘവന്റെ മനന്ത്ില്‍ ചെണ്ടയും ചേങ്ങലയും പാട്ടുകാരന്‍
കുട്ടുന്‍മേനോനും നിരന്നു. തലവെട്ടിച്ചു, വിയര്‍പ്പുമണികള്‍ ചീറ്റിച്ച്‌ കുട്ടന്‍
മേനോന്‍ ആവേശത്തോടെ പാടി. ഈജനരേഴ്‌ പാരിനീശനായുളള ഞാന്‍
കം പട്ടുകാരനില്‍ നിന്ന്‌ കഥകളിയിലെ ഏറ്റവും വലിയ അട്ടഹാ
നസത്തിനുളള അടയാളം കിട്ടിയ രാഘവന്‍ അതിഭയങ്കരമായി, സിംഹ്നാദത്തില്‍
തരിയിട്ട്‌ അലറി.”**

രതിയെ കഥകളിയുടെ അവസ്ഥാവിശേഷങ്ങളുമായി ബന്ധിപ്പിക്കുന്ന
ആഖ്യാനം ഇതില്‍ നിന്ന്‌ വ്യക്തമാണ്‌. കഥയില്‍ പലയിടത്തും കഥകളിയുടെ
ആംഗുഭാഷ കടന്നുവരുന്നുണ്ട്‌. അതെകുറിച്ചു കാര്‍ഒമെനിന്റെ അമ്മുമ്മ ചോദി
ക്കുമ്പോള്‍ അവള്‍ ഇപ്രകാരം പറയുന്നുണ്ട്‌. “പരിചയപ്പെടുമ്പോള്‍ ഞങ്ങള്‍
സംസാരിക്കുവാന്‍ ഭാഷയില്ലായിരുന്നു. ഇപ്പോള്‍ അയാള്‍ ഇംഗ്ലിഷില്‍ പതുക്കെ
സംസാരിച്ചു തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. ഞങ്ങള്‍ക്കിടയിലെ മനനം തകര്‍ന്നു തുട
ങ്ങിയപ്പോള്‍ ആദ്യം ഞാന്‍ പേടിച്ചു. എന്നാല്‍ ഇപ്പോള്‍ തോന്നുന്നു മിണ്ടാതി
രിക്കുന്നത്‌ പരാജയമാണെന്ന്‌.

രാഘവന്‍ കാര്‍മെനോട ആംഗൃഭാഷയിലാണ്‌ ആദ്യം സംസാരിച്ചിരു
ന്നത്‌. കഥകളി ആംഗികമായ ചലനങ്ങളിലൂടെ സംവേദനം ചെയ്യപ്പെടുന്ന
കലയാണ്‌. വാക്കുകള്‍ അതില്‍ ഉപയോഗിക്കുകയില്ല. എന്നാല്‍ കഥകളിയ്ക്ക്‌
സംഗിതമുണ്ട്‌. ആ സംഗീതമാണ്‌ കാര്‍മെനുമായുളള രതി സമയത്ത്‌ രാഘ
വന്റെ മനസ്സിലുണരുന്ന കൃഷണമേനോന്റെ പാട്ട. ഇപ്രകാരം കഥകളി പരി
സരം ആഖ്യാനത്തില്‍ ഉള്‍ച്ചേര്‍ന്നി രിക്കുന്നു.

“ഏന്‍.എസ്‌ മാധവന്റെ ചെറുകഥകള്‍ ഒരുതരം സമര രൂപങ്ങളാണ്‌.
ഭാഷാ വ്യവസ്ഥയോട്‌ എഴുത്തുകാരന്‍ എന്ന നിലയില്‍ തന്തനോടെ തന്നെയുളള

122
സമരങ്ങള്‍ അതിന്റെ പരിശ്രബദ്ധമയേ ആഖ്യാനമാണ്‌ ഓരോ ചേനയും. ജീവി
തത്തിന്റെ അനിവാര്യമായ സങ്കീര്‍ണതകളില്‍ നിന്ന്‌ ഒഴിഞ്ഞുമാറാതെ വ്യത്യ
സ്തമായ മനുഷ്യരപകൃതിയെ, ചരിത്ര സന്ദര്‍ഭത്തെ നൈതിക സമസ്യയെ
ആവിഷ്കരിക്കാനുള്ള സമരമാണത്‌.* എന്ന കെ.എന്ന്‌.രവികുമാര്‍ അഭിപ്രാ
യപെെടുന്നത്‌ ശദ്ധേയമാണ്‌.

ആഖ്യാനത്തില്‍ ഭാഷ, കഥകളി, കാമം എന്നിവയ്ക്ക്‌ അസാധാരണ
മായ അര്‍ത്ഥതലങ്ങള്‍ കൈവരുന്ന കഥയാണ്‌ കാര്‍മെന്‍. സ്ഥലകാലത്തിന്റെ
മുദ്കള്‍ കഥയുടെ തൃന്തരികഘടനയെ നയിക്കുന്നു. ഭുതവര്‍ത്തമാനങ്ങളിലുൂ
ടെയുളള കഥയുടെ [(പമേയവിന്യാസം, വെനീസ്‌, കേരളം, കാശ്‌ എന്ന്‌ സ്ഥല
ങ്ങള്‍ എന്നിവയെല്ലാം കഥയിലെ സ്ഥലകാല മുദ്രകളെ അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു.
2.4.10 OGG

തിരുത്ത്‌ എന്ന കഥയില്‍ 1992 ഡിസംബര്‍ ആറിന്‌ രാത്രി ഇന്ത്യയിലെ
ഒരു പത്രമാഫിസ്റില്‍ അടുത്ത ദിവസത്തെ പ്രത്തിനുവേണ്ട മുഖ്രപനംഗം
സംബന്ധിച്ചുണ്ടായ ചര്‍ച്ചകളും അതിനനുബന്ധമായ ചെയ്തികളുമാണ്‌
തിരുത്ത്‌ എന്ന കഥയുടെ പ്രമേയം.

കെട്ടുകഴിഞ്ഞ പൈപ്പ്‌ വായില്‍ നിന്നെടുക്കാതെ ചുല്യാറ്റ്‌ ഓഫീസ്‌
മുറിയുടെ ജനലിലൂടെ റോഡിനെ നോക്കി നിന്നു. ഒരു സാധാരണ രാരി
പത്തുമണിയിലെ റോഡിനേക്കാള്‍ വൃത്യന്ന്തമായിട്ടാണ്‌ അയാള്‍ക്ക്‌ അന്നു
റോഡ്‌ അനുഭവപ്പെട്ടത്‌ കഥനടക്കുന്ന സ്ഥലം ഓഫീസും സമയം രാത്രിയു
മാണെന്ന്‌ കഥാകാരന്‍ തുടക്കത്തില്‍ തന്നെ അവതരിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്‌

“എല്ലാ ചരിത്ര സന്ധികളിലും ചുല്യാറ്റിനു പനിപിടിച്ചിരുന്നു. 1947
ഓഗസ്റ്റ്‌ 14-0൦ തിയ്യതി ര്രതി അയാള്‍ മലമ്പനി ബാധിച്ചു വിറച്ചുകിടന്നു. ഗാന്ധി
ജിയെ കൊന്നത്‌ %3 ഡിഗ്രി പനിയിലായിരുന്നു.

ഞാനൊരു അര്‍ദ്ധരാത്രിയിലെ ശിശുവാണ്‌. റുഷ്ദിയുടെ അര്‍ധരാ
ത്രിയിലെ ശിശുക്കളെ 1347ല്‍ ജനനം കല്‍ക്കടുയില്‍

123
വാക്ുങ്ങളില്‍ സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ കഥയില്‍ പരാമര്‍ശിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ടെങ്കിലും
ക്ഥ മുന്നോട്ടു വെയ്ക്കുന്ന സ്ഥലകാലസമങക്കല്പം തികച്ചും വ്യത്യസ്തമാണ്‌.

1947 ഓഗസ്ത്‌ 1 0൦ തിയ്യതി രാത്രി പനിപിടിച്ചു കിടക്കുന്നത്‌ അവതരിപ്പി
ക്കുന്നതോടൊപ്പം ഗാന്ധിജിയെ കൊന്നത്‌ 1 പനിയിലായീരുന്നു എന്നു
പറയുമ്പോള്‍ വെട്ടിമുറിക്കപ്പെട്ട ഇന്ത്യന്‍ ദേശീയത ചോദ്യം ചെയ്യപ്പെടുന്നു.
യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ ഗാന്ധിവധം ഒരു ചരിത്രസന്ധി തന്നെയായിരുന്നു. അത്‌ സ്ഥല
കാലത്തിന്റെ മറ്റൊരു സംഘര്‍ഷത്തെ ആഖ്യാനത്തിലേക്ക്‌ കൊണ്ടുവരുന്നു.

“എന്താ ഇന്ന്‌ കുറച്ച്‌ താഴികക്കുടങ്ങള്‍ അയോദ്ധ്യയില്‍ വീണതൊഴി
ച്ചാല്‍ ഇന്നത്തെ ദിവസത്തിനു കെ കെ ചുല്യാറ്റിന്‌ എന്തു ്രത്യേകത”*
എന്നു അഭിജിത്ത്‌ ചോദിക്കുന്നുണ്ട്‌.

പുരാതനമായ ആ മസ്ജിദ്‌ ഏതൊരു ഭാരതീയന്റെ പൈതൃകം കൂടിയാ
ണ്‌. ഏറ്റവും ആസുത്രിതമായാണ്‌ അതു തകര്‍ത്തത്‌. അയോദ്ധ്യയിലെ മസ്‌ജിദ്‌
തകര്‍ന്നു വീണപ്പോള്‍ ഭാരതത്തിലെ മുസ്ലീം ജനതയ്ക്ക്‌ നഷടമായത്‌ സ്വന്തം
നാടാണ്‌. ബാബറി മസ്ജിര്‍ കെട്ടിടമല്ല. സ്വത്വമാണ്‌. സ്വന്തം ദേശത്തെ സ്ഥലത്തെ
കാലത്തെ നഷടപ്പെടുന്ന ഒരു ജനവിഭാഗത്തിന്റെ നീറുന്ന ബലിരേഖ തന്നെ
യാണ്‌. ഈ സത്യം തകര്‍ച്ചറിയാത്തവരാണ്‌ അത്‌ കെട്ടിടത്തിന്റെ തകര്‍ച്ച
യായി മാതം കാണുന്നത്‌.

“അയോദ്ധ്യയില്‍ രാമക്ഷേരേതവും ബാബറിമസ്ജിദും അളന്നു മാറ്റാന്‍
ആവാത്തേ ദുരത്തിലാണെങ്കില്‍ ഭാരതീയ സംസ്കാരവും അറേബ്യന്‍ സംസ്കാ
രവും അതിനേക്കാള്‍ ഇഴുകിയാണ്‌ ഇന്ത്യാചരിത്രത്തിലിരിക്കുന്നത്‌. രാഷ്ട്ര
ഭാഷയായ ഹിന്ദുസ്ഥാനിയിലും ഭാരതിയ സര്‍ക്കാര്‍ സംവിധാനങ്ങളിലും നിയ
മത്തിന്റെ അലകിലും പിടിയിലും സംഗീതത്തിന്റെ രാഗമൂര്‍ച്ഛചകളിലും ഇതു
കാണാം. പാദുഷമാരും സുല്‍ത്താന്മാരാം നവാബ്ുമാരും രാജ്യം ഭരിച്ചിരുന്ന
പ്പോള്‍ അവരുടെ ഉപദേശകര്‍ ബ്രാഹ്മണരും ക്ഷത്രിയരുമായിരുന്നു. ഹിന്ദു
രാജാക്കന്മാരുടെ ദിവന്മാരും സേനാനായകന്മാരും ടര്‍ക്കികളും THA) Bo

124
യിരുന്നു." സാംസ്കാരികമായ ഈ പൈത്യകമാണ്‌ നമ്മുടെ ദേശത്തിന്റെ
മതേതരത്വത്തെ നിര്‍ണയിക്കുന്നത്‌. ഇതിന്റെ തകര്‍ച്ചയാണ്‌ ബാബറിമസ്ജിദ്‌
തകര്‍ത്തപ്പോള്‍ ജനതയുടെ ഹൃദയത്തിലും ഉണ്ടായത്‌.

തിരുത്ത്‌ എന്ന കഥയില്‍ കഥ നടക്കുന്നത്‌. ഓഫിസിലും പിന്നെ അവര്‍
പോകുന്ന കാന്റീനിലുമാണ്‌. ഓരോരുത്തരും കുട്ടിക്കാലത്തെക്കുറിച്ച്‌ പറയു
ന്വോള്‍ കാലസ്ഥലബന്ധാം ദൃശ്യമാണ്‌. പനി ബാധിച്ച്‌ ചുല്യാറ്റ്‌ എത്തുന്നത്‌
ഇകബാലിന്റെ അടുത്താണ്‌. അപ്പോള്‍ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്ന ഇകബാലിന്റെ
ഭാര്യ ഫറ അങഞ്ഞുമാശ്രമാണ്‌ ഇന്നു നടന്ന സംഭവത്തെക്കുറിച്ചു ചോദിക്കാത്ത
ഒരേയൊരു ഹിന്ദു സുഹൃത്ത്‌ എന്ന്‌ പറയുന്നു, അപ്പോള്‍ കുട്ടികളെ എന്തു
മുതല്‍ക്കാണ്‌ ഞാന്‍ നിങ്ങള്‍ക്ക്‌ ഹിന്ദുവായത്‌ എന്ന്‌ തിരിച്ചു ചോദിക്കുന്നു.
ബാബറിമസ്ജിദിന്റെ തകര്‍ച്ച സുഹൃത്‌ ബന്ധങ്ങളില്‍ പോലും വിള്ളല്‍ വീഴത്തു
ന്നത്‌ ഇതില്‍ നിന്ന്‌ ബോദ്ധുപ്പെടുന്നു. ഈ സംഘര്‍ഷവുമായാണ്‌ ചുല്യാറ്റ
ഓഫീസിലെത്തുന്നത്‌. മുഖരപരസംഗത്തിന്റെ തലക്കെട്ട ആരാണ്‌ കൊടുത്തത്‌
എന്നന്വേഷിച്ച്‌ അദ്ദേഹം ന്യുസ്‌ റുമിലെത്തുന്നു. ആരായാലും ഇനി ഇവിടെ
പണിയെടുക്കേണ്ട എന്ന്‌ ദേഷ്യപ്പെടുന്നു. സുഹ്റ അത്‌ താനാണെന്ന്‌ ഏറ്റുപ
റയുമ്പോള്‍ അവളെ തലോടികൊണ്ട്‌ ഒരു പെന്‍സില്‍ ചോദിച്ചുകൊണ്ട്‌ ചുല്യാറ്റ്‌
പറയുന്നു നീലപെന്‍സിലുകളാണ്‌ പത്രപ്രവര്‍ത്തകരുടെ ആയുധം. നില
പെന്‍സിലുകള്‍ക്ക്‌ വംശനാശം വന്നെങ്കിലും ഈ പേന ഇന്ന്‌ താന്‍ശരിക്കു
പ്രയോഗിക്കും എന്ന്‌ പറഞ്ഞു കൊണ്ട്‌ തര്‍ക്ക മന്ദിരം തകര്‍ത്തു എന്നതിലെ
ആദ്യത്തെ വാക്ക്‌ ഉളിപോലെ പേന മുറുക്കിപ്പിടിച്ചു പലതവണവെട്ടി. എന്നിട്ട
വെട്ടിയ വാക്കിന്റെ മുകളില്‍ എഴുതി. ബാബറി മസ്ജിദ്‌.

ബാബറി മസ്ജിദിനെ തര്‍ക്കമന്ദിരം എന്നു വിളിക്കുന്നതിനുള്ള അപക
ടമാണ്‌ ചുല്യ്യാറ്റ തിരിച്ചറിയുന്നത്‌. ബാബറി മസ്ജിദ്‌ ഒരു സംസ്‌കാരത്തിന്റെ
പ്രതീകവും അതിന്റെ സംസാരിക്കുന്ന ചരിത്രവുമാണ്‌. ഒരു മതേതര രാഷ്ട്ര
ത്തില്‍ ഓരോ സംസ്കാരത്തിനും അതായിത്തന്തനെ നിലനില്‍ക്കാനുള്ള സ്വാത
ത്ത്ൃവും അവകാശവുമുണ്ട്‌. അതിനെ അടിച്ചമര്‍ത്തുകയോ നിസ്താരവല്‍ക്കരി
ക്കുകയോ ചെയ്യുന്നത്‌ നീതിയുക്തമല്ല.

125
തിരുത്ത്‌ എന്ന കഥ മുന്നോട്ടുവെയ്ക്കുന്ന ഒരു രാഷ്ട്രിയപരിസരമോണ്ട്‌.
അതാണ്‌ തര്‍ക്ക മന്ദിരം എന്ന [പ്പയോഗത്തെ സൃഷ്ടിക്കുന്നത്‌. സ്ഥലകാല
ത്തിന്റെ അവതരണം തികച്ചും ബോധപൂര്‍വ്വുമാണ്‌. 996 കാലത്തെ രാഷ്്രി
യമായ ഒരു സംഭവമാണ്‌ ബാബ്റിമസജിദിന്റെ തകര്‍ക്കല്‍. അത്‌ നടന്നത്‌
അയോദ്ധ്യയിലാണെകങ്കിലും അതിന്റെ അനുരണനങ്ങള്‍ ഇന്ത്യയൊട്ടാകെ വ്യാ
പിച്ചു. കഥയില്‍ ചുല്യാറ്റ എന്ന പ്രപവര്‍ത്തകന്‍ മുന്നോട്ടുവെക്കുന്ന ഒരു
ദര്‍ശനമുണ്ട്‌. പതം ഒരു വാര്‍ത്തയെ ജനങ്ങളിലേക്ക്‌ എത്തിക്കുമ്പോള്‍ ആ
വാര്‍ത്ത സമൂഹത്തില്‍ സ്യഷ്ടിക്കുന്ന പലനങ്ങളെക്കുറിച്ച്‌ പത്രപ്രവര്‍ത്തകന്‍
ബോധവാനായിരിക്കണം. ഇന്ത്യന്‍ പത്രപവര്‍ത്തനം മുന്നോട്ടുവെച്ച ഒരു
പ്യോഗം തന്നെയാണ്‌ തക്ക മന്ദിരം. അത്‌ കഥയിലെ സ്ഥലത്തെ കഥയി
ടത്തെ രൂപപ്പെടുത്തുന്നു എന്നതിനപ്പുറം ജനതയുടെ സാമൂുഹിക-സാംസ്കാ
രിക മണ്ഡലങ്ങളില്‍ സംഘര്‍ഷത്തെ നിര്‍മ്മിക്കുന്ന ഒന്നായി മാറുന്നു. ഇത്‌
പ്രി്രപരമായ സത്ൃത്തോടൊപ്പം അനുഭവികസ്ഥലത്തെയും കാലത്തെയും
രൂപപ്പെടുത്തുന്നു.
2.4.11 കപ്പിത്താന്റെ മകള്‍

നഗരജീവിതത്തെ തന്നെയാണ്‌ ഈ കഥയിലും അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന
ത്‌. ഫ്ളാറ്റുകളിലെ ജീവിതത്തിന്റെ മരവിപ്പ്‌ ഈ കഥയിലും ദൃശ്യമാണ്‌.
തെല്‍മയും (ഞാന്‍) കഥാനായകനും വ്ൃത്യസ്തമതക്കാരായതിനാല്‍ വിട്ടിലേക്ക്‌
ബന്ധുക്കള്‍ ആരും വന്നിരുന്നില്ല. ഫ്ളാറ്റിലെ ജീവിതത്തെക്കുറിച്ച്‌ തെല്‍മയുടെ
വാക്കുകളില്‍ പറഞ്ഞാല്‍ മരിച്ചവന്റെ ഈ സി ജി പോലെയാണ്‌. കുറെക്കാലം
ഒന്നിച്ചു പഠിച്ച മാളവിക എന്ന സുഹൃത്ത്‌ ഫ്ളാറ്റില്‍വന്നു താമസിക്കാന്‍ തുട
ങ്ങുന്നതോടെയാണ്‌ ക്ഥയാരംഭിക്കുന്നത്‌. അന്നമറിയ എന്ന ഇംഗ്ലീഷുകാരി
യുടെ കൂടെയാണ്‌ മാളവിക താമസിച്ചിരുന്നത്‌.സ്ഥലകാലതെക്കുറിച്ച്‌ കഥ
യില്‍ അവതരിപ്പിക്കുന്നത്‌ അഞ്ചാറുകൊല്ലം അവള്‍ പാരീസില്‍ ചിത്രവര പഠി
പ്പുവെന്ന്‌ പരാമര്‍ശിക്കുന്നിടത്താണ്‌. ഭ്രാന്തിന്റെ ശ്രമിയ്ക്കുന്ന അവസ്ഥയാണ്‌
മാളവികയെ പിന്തുടരുന്നത്‌. വിൽഹെം റിൽക്കെ തനിക്കെതിരെ രശ്മികള്‍

126
പായിക്കുന്നതായും യേശുവിനോട്‌ സംസാരിക്കാന്‍ കഴിയുമെന്നും അവള്‍ പറ
യുന്നു.

അച്ഛന്‍ അവള്‍ക്കയച്ച കത്തുകളെക്കുറിച്ച അവള്‍ പറയുന്നുണ്ട്‌. നിര
വധി സ്ഥലങ്ങളുടെ മുദ്രയുള്ള സ്റാമ്പുകള്‍. ചാരനിറത്തില്‍ ലിങ്കന്റെ സങ്കട
പെടുന്ന മുഖം അടിച്ചു പത്തുസെന്റിന്റെ അമേതിക്കന്‍ സ്റ്റാമ്പുകള്‍, എലിസ
ബത്ത്‌ രാജ്ഞിയുടെ പിശുക്കുമുഖമുള്ള യു കെ സ്റ്റാന്റുകള്‍ ഇപ്രകാരം നിര
വധിസ്ഥലങ്ങളെ സ്റ്റാമ്പുകള്‍ അടയാളപ്പെടുത്തുന്നുണ്ട്‌. അതെല്ലാം അവളുടെ
അച്ഛന്‍ സഞ്ചരിച്ചിരുന്ന സ്ഥലങ്ങള്‍ കൂടിയാണ്‌.

¢ =~ w

ആഴ്ചയിലെ ദിവസങ്ങള്‍ പലപ്പോഴും ടി.വി. തുടര്‍കഥകളിലുടെയാണ്‌
ഞങ്ങള്‍ അറിഞ്ഞിരുന്നത്‌ (പു.169)

“അഞ്ചാറ്‌ കൊല്ലം അപ്പോഴേക്കും ഞാനൊരു ചീറിപ്പോയ ചിത്രകാരി

SU ൨ 2 2 ൨.

യാണെന്ന്‌ മനസ്സിലായി.” (൭.170)

“എല്ലാ ബുധനാഴ്ചയും വൈകുന്നേരം ഞാന്‍ മാലിനിയെ കാണും.
(പു.173)

“എനിക്ക്‌ ഒമ്പത്‌ വയയസ്സുളുളപ്പോള്‍ അച്ഛന്റെ കപ്പല്‍ കൊച്ചിയില്‍ അടു
ത്തു. (പു. 75)

“അവള്‍ ജനിച്ചത്‌ ഓടിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഒരു കപ്പലിലെ ആശുപത്രിമുറി
യിലാണ്‌. (പു.177) ജ്രപകാരം സ്ഥലകാലങ്ങളെ അടയാളപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു,

ശാന്തിനികേതനില്‍ നിന്ന്‌ ഒരിക്കല്‍ അവധിക്കുവന്നപ്പോള്‍ അച്ഛന്റെ കൂടെ
കോട്ടയത്തേക്ക്‌ കാറില്‍ പോയി. ഏറ്റുമാനൂര്‍ എത്തിയപ്പോള്‍ അച്ഛന്‍ വണ്ടി

is) റ 21%
ക്ഷേത്രത്തിന്റെ മുമ്പില്‍ നിര്‍ത്തി എന്നിട്ടു പടിപ്പുരയില്‍ ശിവന്റെ ഒരു പഴയ
പുമര്‍ചപിത്രം കാണിച്ചുതന്നു കുടാതെ മാളവിക ജനിച്ചത്‌ ഇളകിയാടുന്ന രേഖാം
ശത്തില്‍ ആയതിനാല്‍ ജാതകത്തിലെ ഗ്രഹങ്ങള്‍ ദ്രോഹിക്കുകയാണെന്ന്‌ അവ
ളുടെ അച്ഛന്‍ പറയുന്നുണ്ട്‌. കഥയുടെ അവസാനം നടക്കുന്ന സ്ഥലം തെല്‍മ
127
യുടെ ഫ്ളാറ്റും കാലം രാത്രിയുമാണ്‌. ആ രാ്രിയുടെ തണുപ്പില്‍ തെര്‍മയുടെ
ഭര്‍ത്താവിലേക്ക്‌ ആവേശത്തോടെ പടരാന്‍ ശ്രമിക്കുന്ന മാളവിക പിടിച്ചുമാറ്റി
ചെല്ലുമ്പോള്‍, തെല്‍മ മാളവികയുടെ അച്ഛനോട മുമ്പ്‌ സുചിപ്പിച്ച മെഹ്റോലി
യിലെ ആശുപത്രിയില്‍ മാളവികയെ ആകാന്‍ ആവശ്യപ്പെടുന്നതായി ആഖ്യാ
താവ്‌ കേള്‍ക്കുന്നു. മനുഷ്യത്വമുള്ള സ്ഥലമാണത്രേ എന്നാണ്‌ കഥയില്‍
ഇതിനെ സൂചിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്‌.
2.4.12 BIWGIGUs

മുയല്‍വേട്ട എന്ന കഥയുടെ പേരില്‍ തന്നെ കഥ നടക്കുന്നത്‌ കാട്ടി
ലാണ്‌ എന്ന സുചനയുണ്ട്‌. ഇരയും വേട്ടയാടപ്പെടുന്നവനും എന്നും സമുഹ
ത്തിന്റെ ഭാഗമാണ്‌. രാഷ്ട്രത്തിനും നിതിന്യായവ്യവസ്ഥകള്‍ക്കും അപ്പുറം മനു
ഷ്ൃത്വത്തിന്റെ ലംഘനം തന്നെയാണ്‌ വേടുയില്‍ സംഭവിക്കുന്നത്‌. മാറുന്ന കാല
ഘട്ടത്തിന്റെ കകാരതയുടെ ബാക്കിപ്രതം എന്നും സമുഹമനസാക്ഷിയെ ഞെട്ടി
പിച്ചിട്ടുണ്ട. കേരളത്തിന്റെ രാഷ്ട്രീയചരിത്രവും ചരി്രസംഭവങ്ങളുടെയും ഒരു
പുനര്‍വായനയാണ്‌ ഈ കഥ നല്‍കുന്നത്‌.

എഴുതപ്പെടുന്നതു മാത്രമല്ല ചരിശ്രം. അവയ്ക്കപ്പുറത്ത്‌ നിരവധി സംഭ
വങ്ങള്‍ ഓരോ കാലവും കാത്തുസുക്ഷിച്ചുവെച്ചിട്ടുണ്ട. എഴുപതുകളിലെ
രാഷ്ട്രീയ കാലാവസ്ഥയാണ്‌ ഈ കഥയുടെ ആന്തരികസ്ഥലവും കാലവുമായി
മാറുന്നത്‌. ആ കാലഘടും നക്സല്‍ (്പസ്ഥാനത്തിന്റെയും ഇടതുപക്ഷ രാഷ്്രി
യത്തിന്റെയും തീര്വത നിറഞ്ഞു നിന്നിരുന്ന രാഷ്രരീയപരിസരമാണ്‌ കേരള
ത്തിലുണ്ടായിരുന്നത്‌. പിഡകരും പീഡിപ്പിക്കപ്പെട്ടവരും സമൂഹത്തിന്റെ മുന്നില്‍
കുറ്റവാളികളായി മാറിയ രാഷ്ട്രീയചരിശ്രം കേരളത്തിലുണ്ട്‌. ചെറുത്തുനില്‍ക്കാന്‍
കഴിയാത്ത നിസ്സഹായരായ മനുഷ്യരാണ്‌ എന്നും വിധിയുടെ വേട്ടമ്യൃഗങ്ങളായി
മാറിയത്‌ എന്ന യാഥാര്‍ത്ഥ്യം ഈ കഥ നല്‍കുന്നു.

റിട്ടയേര്‍ഡ്‌ പോലിസ്‌ ഉദ്യോഗസ്ഥനായ കരുണാകരന്‍നായര്‍ തന്റെ പേര
കുട്ടിയായ മനീഷിീനെയും കൊണ്ട്‌ ഒരു വെളുത്തവാവ്‌ ദിവസം മുയല്‍വേട്ടയ്ക്ക്‌

128
വറുതുണ്ണിയുടെ എസ്റ്റേറ്റിലേക്ക്‌ പോകുന്നു. സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ ഇത്തരത്തില്‍
കഥയില്‍ പരാമര്‍ശിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട. മുയലിനെ കൊല്ലാന്‍ മനീഷിന്‌ താല്‍പര്യ
മില്ല. എന്നാല്‍ മുയലിറച്ചിയുടെ സ്വാദാണ്‌ മുത്തച്ചുന്റെ മനസ്സില്‍ ഏറിനില്‍ക്കു
ന്നത്‌. കൃഷിക്കാരെ സഹായിക്കുകയാണ്‌ മുയലിനെ കൊല്ലുന്നതിലൂടെ എന്ന
ന്യായീകരണം പറഞ്ഞപ്പോള്‍ അവന്‍ സമ്മതിയ്ക്കുന്നു. സ്ഥലകാലങ്ങള്‍
ഇങ്ങനെ അടയാളപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു.

“നീ കാന്‍വാസ്‌ ഷുൂസിട്ടാല്‍ മതി. ഫ്രബുവരിമാസമമ്‌*

“മരിക്കല്‍ എഴുപത്തിയഞ്ചിലാണെന്ന്‌ തോന്നുന്നു. അവനെ പിടിച്ചത്‌
കാട്ടില്‍വെച്ചല്ല കോഴിക്കോട്ടു നിന്ന്‌്‌

കഥയിലെ പ്രധാനസംഭവം നടന്നത്‌ ഈ വര്‍ഷത്തിലാണ്‌. ബത്തേരി
കേസിലെ ചതി ബിനോയിനെ പിടിക്കാന്‍ ഹോസ്റ്റലില്‍ പോയ പോലീസു
കാര്‍ക്ക്‌ വര്‍ഗീസ്‌ മണി എന്ന ഒരുവനെ കിട്ടുന്നു. അവന്റെ കഥയെയും കവിത
യെയും നകസ്സലിസവുമായി ബന്ധിപ്പിച്ച്‌ അറസ്റ്റു ചെയ്തെങ്കിലും അവന്‍ പോലീ
സുകാരെ പറ്റിച്ച്‌ രക്ഷപ്പെടാന്‍ ശ്രമിക്കുമ്പോള്‍ വെടിവെച്ചു കൊല്ലുന്നു. അവന്റെ
അവസാന നിലവിളി കരുണാകരന്‍നായരെ ഇപ്പോഴും പിന്തുടരുന്നു.

തെറ്റും കുറ്റമൊന്നും ചെയ്യാതെ പീഡിപ്പിക്കപ്പെടുന്ന ഒരു വിഭാഗം മനു
ഷ്യരുടെ പ്രതിനിധിയാണ്‌ വര്‍ഗീസ്‌ മണി. കണ്ടവനെ പിടിയ്ക്കുന്ന അധികാര
ത്തിന്റെ മര്‍ക്കടമുഷടിതന്നെയാണ്‌ ഇവിടെയും കാണുന്നത്‌. സമകാലികമായി
കുടി പ്രാധാന്യമര്‍ഹിക്കുന്ന പ്രമേയസാധ്യത ഈ കഥയ്ക്കുണ്ട്‌. ഈ കഥ പറ
ഞ്ഞവസാനിക്പിച്ചു മുയല്‍വേട്ടയ്ക്ക്‌ ഇറങ്ങുന്ന മുത്തച്ഛനും പേരകുട്ടിയും സഹാ
യിയും കാടിന്റെ വന്യതയില്‍ ഒരു മുയലിനെ കാണുന്നു. കഥയിടം പിന്നീട
കാടായി മാറുന്നു. തോക്കിന്റെ പാത്തികൊണ്ട്‌ മുയലിന്റെ തലയില്‍ അടിയ്ക്കാ
ഒനൊരുങ്ങുമ്പോള്‍ അത്‌ വര്‍ഗീസ്മണി മരണസമയത്ത്‌ പുറപ്പെടുവിച്ചു ശബ്ദം
ഉണ്ടാക്കുന്നു.

129
തന്റെ തെറ്റുകളിലേക്ക്‌ ഒരു തിരിഞ്ഞുനോട്ടമാണ്‌ ഈ നിമിഷം മനസ്സു
കൊണ്ട്‌ കുരുണാകരന്‍ നായര്‍ നടത്തുന്നത്‌. അതിന്റെ തെളിവാണ്‌ മുയല്‍വേട്ട
അവസാനിപ്പിച്ചുളള അവരുടെ തിരിച്ചുവരവ്‌, മനീഷിനെ അ്പാചീനമായ ഇടം
കൈകൊണ്ട്‌ മുറുകെപിടിച്ചുകൊണ്ടാണ്‌ എന്ന പരാമര്‍ശത്തിന്‌ നിരവധി അര്‍ത്ഥ
തലങ്ങളുണ്ട്‌. ഒരു തലമുറയുടെ തെറ്റുമീതേയാണ്‌ ആ കൈ സ്പര്‍ശിക്കുന്നത്‌.
ആവര്‍ത്തിക്കാതിരിക്കട്ടെ എന്ന്‌ പറയാതെ പറയുന്നുണ്ട്‌. മുയലിനെ കൊല്ലാന്‍
താല്‍പര്യമില്ലാത്ത മനീഷ കര്‍ഷകര്‍ക്ക്‌ ഉപകാരമാണെന്ന്‌ തിരിച്ചറിയുമ്പോള്‍
അതിനു തയ്യാറാകുന്നു. ഇതു തന്നെയാണ്‌ അധികാരവ്യവസ്ഥയിലും സംഭവി
ക്കുന്നത്‌. മാറിവരുന്ന രാഷട്രീയ പ്രതൃയശാസ്ത്രങ്ങളുടെ ന്യായീകരണത്തില്‍
നടക്കുന്ന ദാരുണമായ സംഭവങ്ങള്‍ അധികാരംകൊണ്ട്‌ വളുച്ചൊടിക്കപ്പെടുന്നു.
നീതിയുടെ കാഴ്ചപ്പാടുകള്‍, അകന്നു പോകുന്ന ഇത്തരം സന്ദര്‍ഭങ്ങളിലാണ്‌
മനുഷ്യത്വത്തിന്റെ വാതിലുകള്‍ നഷടപ്പെടുന്നത്‌. ഈ കഥയില്‍ കഥാഖ്യാനം
തുടങ്ങുന്നത്‌ വര്‍ത്തമാനകാലത്തിലാണ്‌.എന്നാല്‍ കഥാഖ്യാനത്തില്‍ ഭുതകാലം
സജിീവസാന്നിധ്യമാണ്‌. കാട എന്ന സ്ഥലം വേട്ടക്കാരുടെ ഭൂമികയാണ്‌. ഒരു
കാലത്ത്‌ നാട്ടില്‍ വേട്ടയാടപ്പെട്ടുവരുണ്ട്‌ എന്ന്‌ വര്‍ഗീസ്‌ മണിയുടെ കഥ സൂചി
പിക്കുന്നു. എഴുപതുകളില്‍ നടന്ന പോലീസ്‌ ഏറ്റുമുട്ടലുകള്‍ സൂചനകളായി
കടന്നുവരുന്നു. അടിയന്തിരാവസ്ഥ കാലത്തെ രാഷ്ട്രീയ ചി്രം തെളിഞ്ഞു
കാണുമ്പോള്‍ സമ്മിശ്രഭൂതാഖ്യാനം (Mixed Anaനട്ട) കടന്നു വരുന്നു.
കുടാതെ ജെറാള്‍ഡ്‌ ജെറ്റിന്റെ ആയവ്യത്തി എന്ന സങ്കല്‍പനം പഴനിയാത്ര-
കാടിലേക്കുള്ള യാത്ര, വര്‍ഗീസ്മണിയെ തേടിയുള്ള യാത്ര ( കാലെച്ച കേള്‍പ്പി
ക്കാതൊ കാട്ടിലേക്കുള്ള മനീഷിന്റെ യാത്ര, വര്‍ഗീസ്‌ മണിയുടെ അന്ത്യ നിമി
ഷത്തില്‍ പുറപ്പെടുവിക്കുന്ന ശബ്ദം, മുയല്‍ രക്ഷപ്പെട്ടുമ്പോഴുള്ള അത്‌ പുറ
പ്െടുവിക്കുന്ന ശബ്ദം, വര്‍ഗീസമണി, മുയൽ എന്നിങ്ങനെയുളള സംഭവങ്ങ
ളില്‍ കാണാന്‍ സാധിക്കും.
2,413 ബിയാട്രീസ്‌

വര്‍ത്തമാനകാലത്തിന്റെ ആകുലതകളെ പ്രശനവല്‍കരിക്കുന്ന കഥയാണ്‌
ബ്ിയാഴശ്രിസ്‌. തൊഴിലില്ലായ്മ ഇക്കാലത്തെ മാത്രമല്ല എക്കാലത്തെയും വലിയ

130
പ്രശനമാണ്‌. അധിനിവേശ സംസ്കാരത്തിന്റെ ഭാഗമായി ഇന്ത്യയില്‍ ആധു
നികമായ പരിഷ്കാരങ്ങള്‍ വ്ൃക്ഞി ജീവിതത്തിലും സാമൂഹിക-സാംസ്കാരി
കമേഖ്ലകളിലും കടന്നുവന്ന കാലഘട്ടത്തെയാണ്‌ ബിയാഴ്രിസ്‌എന്ന കഥ അട
യാളപ്പെടുത്തുന്നത്‌. വിപണികേന്ദ്രിതമായ ജീവിതം മനുഷ്യനെ ഇരയാക്കി
മാറ്റുന്നു. വിപണിയുടെ അനന്തമായ സാധ്യതകള്‍ സ്വാര്‍ത്ഥതയ്ക്കായി ഉപ
യോഗിക്കുന്ന കചുവടസംസ്കാരം വര്‍ത്തമാനകാലത്തിന്റെ പതിവുസംസ്കാര൪
മായി മാറിക്കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.

കഥ നടക്കുന്ന സ്ഥലം അമൃത്സര്‍ എന്ന പഞ്ചാബിലെ ഒരു ഗ്രാമത്തി
ലാണ്‌. ഒരു ബഹുരാഷ്ട്രകമന്പനിയില്‍ ജോലികിട്ടിയതായിരുന്നു ശിവന്‍. തമി
ഴ്നാട്ടുകാരനായ രംഗനാഥ്‌, ഒറീസയില്‍ നിന്നുള്ള പടനായിക്ക്‌, പിന്നെ ശിവന്‍.
ഇന്ത്യയില്‍ സാനിട്ടറി പാഡുകളുടെ വില്പനയായിരുന്നു അവരുടെ ലക്ഷ്യം.
ഇന്ത്യയിലെ ഗ്രാമങ്ങളില്‍ അതിനായി വ്രവര്‍ത്തിക്കുവാന്‍ ചുമതലപ്പെടുത്തി.
അങ്ങനെയാണ്‌ ശിവന്‍ അമൃത്സറിലെത്തുന്നത്‌. മുന്നി പെണ്‍കുട്ടികളെയും
അയാള്‍ക്ക്‌ സഹായത്തിനായി നിയോഗിച്ചു.

ച്ഷ്കന്റെ മുഖം ഏടുത്തണിയേണ്ടിവരുന്ന നിസ്സഹായത ശിവന്റെ ജിവി
തത്തില്‍ കാണാം. സാനിട്ടറി പാഡുകള്‍ ഉപയോഗിക്കേണ്ടവിഗം വരെ മറ്റുള്ള
വര്‍ക്ക്‌ മുന്പില്‍ അവതരിപ്പിക്കേണ്ട ഗതികേട്‌. ഇന്ത്യയിലെ തൊഴില്‍ അന്തേ
ഷിക്കുന്ന ഓരോ യുവതലമുറയും ഇത്തരം അവസ്ഥകളിലൂടെയാണ്‌ കടന്നു
പോകേണ്ടിവരുന്നത്‌. നിലനില്‍പിനായി കഷ്ടപ്പെടുന്ന ശിവന്‍ എത്തിച്ചേരു
ന്നത്‌ ജാലിയന്‍ വാലാബാഗിലാണ്‌. സ്ഥലത്തിന്റെ പരി്രപരമായ പ്രാധാന്യ
ത്തോടൊപ്പം ശിവന്‍ അനുഭവിക്കുന്ന മാനസികസംഘര്‍ഷവും ഈ സ്ഥലചി
ത്രീകരണേത്തിലുണ്ട്‌.

ജാലിയന്‍ വാലാബാഗിന്റെ കവാടങ്ങള്‍ കടന്നപ്പോള്‍ നാലുവശവും
കെട്ടിടങ്ങളാല്‍ മൂടപ്പെട്ട ആ മൈതാനം അയാളുടെ കഴുത്തിലെ മുഴയ്ക്കു
ചുറ്റം വരിയുന്നതായി ശിവനു തോന്നി. വിയര്‍ത്തു കുളിച്ച്‌ അയാള്‍ ജാലിയന്‍
വാലാബാഗിന്റെ പുറത്ത്‌ കടന്നു. ശിവന്‍ അമൃത്സറിലെ മുഖ്യതെരുവിലൂടെ

131
നടക്കുന്ന ശിവന്‍ ഒരു പെണ്‍കുട്ടിയെ കാണുന്നു. അവള്‍ക്ക്‌ ബിയാട്രിസ്‌ ഏന്ന
പേരുനല്‍കി ആയിരടത്തൊന്നുരാവുകളിലെ ഷെഹ്‌സാദിനെക്കുറിച്ച സംസാരി
ക്കുന്നതായി സങ്കല്‍പിക്കുന്നു. ഈ സാങ്കല്‍പികലോകം കഥയിലെ മറ്റൊരു
സ്ഥലപരിസരമാണ്‌.

ബഹുരാഷ്ട്ര കമ്പനികള്‍ ഇന്ത്യഗഗാമങ്ങളെ ലക്ഷ്യം വെച്ച്‌ ഉല്‍പന്ന
ങ്ങള്‍ നിര്‍മ്മിക്കുമ്പോള്‍ അതിനായി ഇവിടെയുള്ളവരെ ചുമതലകള്‍ ഏല്‍പി
ക്കുമ്പോള്‍ ചുഷകരായി ഓരോരുത്തരും മാറുന്നു. സ്വയം കോമാളിയാകുന്ന
അവര്‍ അതിനെതിരെ തീര്‍ക്കുന്ന തിര്‍ക്കുന്ന പ്രതിരോധമാണ്‌ സാനിട്ടറി പാ
ഡുകള്‍ ഒഴുകികളയുന്നതിലുടെ ചെയ്യുന്നത്‌. കാലം ഇവിടെ വര്‍ത്തമാനകാലം
തന്നെയാണ്‌. ജാലിയന്‍ വാലാബാഗ്‌ എന്ന സ്ഥലനാമം മറ്റൊരു കാലത്തെ
കഥയിലേക്ക്‌ കൊണ്ടുവരുന്നുണ്ട്‌. ഉല്‍പന്നങ്ങള്‍ ഒഴുകികളയാനുളള ആര്‍ജ്ജവം
ശിവന ലഭിക്കുന്നത്‌ ഈ ചരിത്രകാലത്തിന്റെ [പതിരോധത്തെ തിരിച്ചറിയുമ്പോ
ടാണ്‌. അധിനിവേശ സംസ്കാരത്തെ തുടച്ചുമാറ്റിയ ചരി്കാലമാണ്‌ ഈ
കഥയില്‍ ശിവനെകൊണ്ട്‌ സാനിട്ടറി പാഡുകള്‍ ഒഴുകികളയാനുള്ള അവ
ബോധത്തിലേക്ക്‌ എത്തിക്കുന്നത്‌.
2.4.14 അനുഷ്ഠാനഹത്യകള്‍

സംഭവങ്ങളുടെ രേഖീയമായ ആഖ്യാനമാണ്‌ ഈ കഥയില്‍ കാണുന്ന
ത്‌. രമണി ഭര്‍ത്താവിനെ വെടിവെച്ച്‌ കൊല്ലാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നു. എന്നാല്‍ അതില്‍
പരാജയപ്പെടുന്നു. അപ്പോള്‍ മകള്‍ മനീഷ അമ്മയെ അച്ഛന്‍ ബന്ധനസ്ഥയാ
കുന്നതുകണ്ട്‌ കരയുന്നുണ്ട്‌. അരവിന്ദന്‍ മുറിയുടെ മുലയില്‍ കിടക്കുന്ന
തോക്കു ചുണ്ടിക്കാണിച്ചുപ്പോള്‍ മനീഷ നിശബ്ദയായി രമണിയെ നോക്കാതെ
മുറിവിട്ടുപോയി. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ അവളുടെ മുറിയുടെ വാതില്‍ അട
യുന്ന ശബ്ദം കേട്ടു അരവിന്ദനും രമേണിയും ഒരു നിമിഷം അവിടെ നിന്ന്‌
തേങ്ങലുകള്‍ ഉയരുന്നുണ്ടോയെന്ന്‌ ചെവിയോര്‍ത്തു. അവസാനമായി ഒരുമിച്ചു
ചെയ്യുന്ന കര്‍മ്മം ഇതാണെന്ന്‌ അവര്‍ക്ക്‌ ഒരേ സമയം മനസ്സിലായി. കൊല്ലാന്‍
ശ്രമിച്ചത്‌ എന്തിനാണ്‌ എന്നതിനെക്കുറിച്ചു കഥയില്‍ സൂചനയില്ല. ആത്മഹത്യ

132
ചെയ്യുക എന്ന ലക്ഷ്യത്തിനായാണ്‌ ഈ കൊലപാതകശ്രമമെന്ന്‌ അവര്‍ പറ
യുന്നുണ്ട. തന്റെ ഒരു കടുത്ത ആഗ്രഹം ഭരണകുടത്തിന്റെ കൈകൊണ്ട്‌ മരി
ക്കുക എന്നതാണ്‌. സര്‍ക്കാരാവട്ടെ മരിക്കാന്‍ തയ്യാറാകാത്തവരെ മമ്രതമേ
കൊല്ലുകയുള്ളു എല്ലാതുക്കിലേറ്റിയവരും അവരുടെ നിരപരാധിത്വം വിളിച്ചു
പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടെന്നും അവള്‍ പറയുന്നുണ്ട്‌. തന്നെ ശാന്തിയാക്കി രക്ഷപ്പെടു
ത്താനുള്ള ശ്രമത്തെ പോലും അവള്‍ നോക്കിക്കാണുന്നത്‌ ഇപ്രകാരമാണ്‌.

“എന്നെ ശിക്ഷിച്ചാലും ഇലെങ്കിലും ഒരുപോലെയാണ്‌ ശിക്ഷിച്ചിലെങ്കില്‍

aa bu os ae Oo
എനിക്കു കിട്ടുന്നതു ശ്രാന്താണ്‌. സമുഹത്തിന്‌ വഴങ്ങാത്ത വ്യക്തികള്‍ക്കു ശ്രാന്ത്‌
നല്‍കി സമൂഹം അതിന്റെ വ്യവസ്ഥ നിലനിര്‍ത്തുന്നു.”

കഥാഖ്യാനം രമണിയെ കേന്ദ്രമാക്കിയാണ്‌ നിങ്ങുന്നത്‌. കഥനടക്കുന്നത്‌
വര്‍ത്തമാനകാലത്തിലാണ്‌. എന്നാല്‍ രമണിയും അരവിന്ദനും ഒന്നിച്ചുള്ള
കാഠ്മണ്ഡു യാത്ര പരാമര്‍ശിക്കപ്പെടുന്നുണ്ട്‌ രമണിയുടെ ജനാധിപത്യവനിതാ
വേദിയുടെ അധുക്ഷ സ്ഥാനത്തു നിന്നു മാറ്റാന്‍ കൊലപാതകശ്രമത്തിന്റെ
കാര്യം പറഞ്ഞ്‌ അരവിന്ദന്‍ ശമിക്കുന്നുണ്ട്‌.

“പതിനഞ്ചു കൊല്ലാം ഒരു വടുപോലെ തലയില്‍ ചൂടി നടക്കുക എന്നത്‌
അസുഖകരമാണ്‌.” (പു 200) ഈ കാലസുചന ദാമ്പത്യത്തില്‍ അരവിന്ദന്റെ
സ്വഭാവത്തെ സൂചനകളിലൂടെ അവതരിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്‌.

“അരവിന്ദന്‌ അടവുകളുടെ കാലം തുടങ്ങുകയാണെന്ന്‌ തോന്നി.”
(പു. 200)

“ജീവീതത്തില്‍ നിന്നു ചലനമെടുത്തു മാറ്റുക. ചിത്രങ്ങള്‍ ദിമാനമാ
ണെന്ന്‌ പറയുന്നതു തെറ്റാണ്‌. അവയില്‍ കാലത്തിന്റെ മനനം കലര്‍ന്നിരിക്കു
ന്നു. ഫിലിമില്‍ ബിംബങ്ങള്‍ വിഴാനുള്ള കുറെ നിമിഷാര്‍ധങ്ങളുടെ മീന്‍ കണ്ണു
കളില്‍ ജീവിച്ചു തി്‌ര്‍ത്ത വര്‍ഷങ്ങള്‍ ഉറഞ്ഞിരിക്കുന്നു.?*

കാലത്തിന്റെ സുചനകള്‍ക്ക്‌ സിനിമ ഫ്രൈയിമുകളിലേതുപോലെ അട
യാളപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു. രമണിയില്‍ കഥാഖ്യാനം അരവിനുനും മനീഷയും

133
തമ്മിലുളള സംഭാഷണത്തിലേക്ക്‌ നിങ്ങുന്നു. അരവിന്ദന്‍ തനിച്ചു രമണിയുടെ
ഫോട്ടോകള്‍ എല്ലാം വെട്ടി മുറിക്കുന്നു. പിന്നീട മനീഷയെയും അതില്‍ പങ്കാ
ളിയാകുന്നു. രമണി ഗര്‍ഭിണിയായിരിക്കുമ്പോഴത്തെ ഒരു ഫോട്ടോയില്‍ രമ
ണിയുടെ വയറില്‍ അരവിന്ദന്‍ കൈവച്ചു നില്‍കുന്നു. ഉദരത്തില്‍ മനിഷയാണ്‌.
ആ തിരിച്ചറിവ്‌ മനീഷയെകൊണ്ട ഫോട്ടോയില്‍ നിന്ന്‌ രമണിയുടെ ചിത്ര
ത്തിനു പകരം അരവിന്ദന്റെ ചിത്രത്തെ വെട്ടിമാറ്റുന്നു. വര്‍ത്തമാനകാലമാണ്‌
കഥാകോലം. കേരളം, കാഠ്മണ്ഡു എന്നിവ ആബ്യാനസ്ഥലങ്ങളായികടന്നു
വരുന്നു. ആത്മഹത്യ ചെയ്യാന്‍ രമണി തിരഞ്ഞെടുക്കുന്ന അസാധാരണമായ
വഴിയാണ്‌ ഭര്‍ത്താവിനെ കൊന്ന്‌ വധശിക്ഷ വാങ്ങുക എന്നത്‌. ആഖ്യാനത്തിന്റെ
തന്ത്രത്തിലൂടെ രമണി അരവിന്ദ ദാമ്പത്യബന്ധത്തെ അവതരിച്ചിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്‌.
രമണിയെ ജനാധിപത്യ വനിതാ വേദിയുടെ അധ്യക്ഷ സ്ഥാനത്തു നിന്ന്‌ മാറ്റണം
എന്ന ആവശും ഉന്നയിക്കുന്നത്‌ കൊലപാതശ്രമത്തിനുശേഷമാണ്‌. സംഭവ
ത്തിന്റെ കാരണമന്വേഷിക്കുമ്പോള്‍ അയാള്‍ പറയുന്നത്‌ “എനിക്കറിയില്ല അറി
യണമെന്നുമില്ല. താങ്കള്‍ അവളെ പുറത്താക്കണം. രമേണിയെ കേരളം മുഴുവന്‍
അറിയും. എന്നെ ആരും അറിയില്ല. സഹതാപം എപ്പോഴും അറിയംപ്പടാത്തവ
രുടെ കുടെയാണ്‌.*

കഥാഖബ്യാനത്തിലേക്ക്‌ മനിഷയെ കൊണ്ടു വരുന്നത്‌ അവള്‍ വരയ്ക്കുന്ന
പിശ്രങ്ങളെക്കുറിച്‌ പരാമര്‍ശിച്ചുകൊണ്ടാണ്‌. അവള്‍ എട്ടുകാലികളുടെ ചിത്ര
മാണ്‌ വരയ്ക്കുന്നത്‌ എന്നും ഇണചേര്‍ന്നതിനുശേഷം ആണിനെ കൊന്നു
തിന്നുന്ന തുലംഎട്ടുകാലികളുമായി അവയ്ക്കു സാദ്യശ്യമുണ്ട്‌ എന്നിങ്ങനെ
ഒരു മനഃശാസ്ത്ജ്ഞന്‍ എഴതിയിരിക്കുന്നുവെന്ന്‌ ജയില്‍ ഡോകടര്‍ രമണി
യോട്‌ പറയുന്നു. അവള്‍ ചിത്രം വരച്ചിരുന്നതായി അറിവില്ല എന്നു രമണി പറ
യുന്നുണ്ട. ഒരു സംഭവത്തിനുശേഷം വാര്‍ത്താമാധ്യമങ്ങളില്‍ നടക്കുന്ന വള
ച്ചൊടിക്കലുകളെ ഇത്‌ പരോക്ഷമായി ധ്രനിപ്പിക്കുന്നു.

“ഞാന്‍ സ്വബോധത്തില്‍ പല ദിവസങ്ങള്‍ ആലോചിച്ച്‌ ചെയ്ത കൃത്യ
മാണിത്‌. പല ദിവസം എന്നു പറഞ്ഞത്‌ തെറ്റാണ്‌ വര്‍ഷങ്ങള്‍ എന്നു തന്നെ
പ്റയേണ്ടിരിക്കുന്നു.*

134
വര്‍ഷങ്ങളുടെ പരിശ്രമമുണ്ടായിരുന്നു ഈ കൊലപാത്ശമത്തിനു
പിന്നില്‍ എന്ന്‌ വാക്കുകളിലുടെ വ്ൃക്തമാവുന്നു. ആഖ്യാനത്തിന്റെ പരി
പ്രേക്ഷ്യം ബാഹ്യവും ആന്തരികവുമായ സംഘര്‍ഷങ്ങളെ അടയാളപ്പെടുത്തി
യിരിക്കുന്നു.

ആഖ്യാനകാലവും കഥാകാലവും ഒന്നുതന്നെയാണ്‌. രമണിയുടെയും
അരവിന്ദന്റെയും ഭാഗത്തു നിന്നുള്ള കഥാഖ്യാനം ഈ കഥയില്‍ കാണാം.
ആഖ്യാനത്തിലെ പരിപ്രേക്ഷ്യം രൂപപ്പെടുന്നത്‌ ആത്മഹത്യചെയ്യാന്‍ മടിക്കുന്ന
രമണി സര്‍ക്കാരിന്റെ കൈകൊണ്ട്‌ മരിക്കാനായി ഭര്‍ത്താവിനെ കൊല്ലാന്‍ ശ്രമി!
ക്കുമ്വോഴാണ്‌. എന്നാല്‍ അരവിന്ദന്‍ അതിനെ കാണാന്‍ ശമിക്കുന്നത്‌ മറ്റൊ
രുവിധത്തിലാണ്‌. തന്റെ ജീവിതത്തില്‍ നിന്നും ഓര്‍മ്മകളില്‍ നിന്നും അവളെ
ഒഴിവാക്കിക്കൊണ്ടാണ്‌. എന്നാല്‍ ക്ഥാന്തൃത്തില്‍ ഫോട്ടോയില്‍ നിന്ന്‌ രമ
ണിയെ വെട്ടിമാറ്റുന്നതിന്‌ പകരം മകള്‍ അരവിനുന്റെ ചിശ്രമാണ്‌ വെട്ടിമാറ്റുന്ന
ത്‌ എന്നത്‌ പ്രധാനപ്പെട്ട ഒന്നാണ്‌. ആഖ്യാനത്തിലെ സംഘര്‍ഷം അനുവാചക
നിലേക്ക്‌ പകര്‍ന്നുകൊണ്ടാണ്‌ ഈ കഥ അവസാനിക്കുന്നത്‌.
2.4.15 Doane

മുംബൈ സമകാലികപ്രസക്തിയുള്ള ്രമേയമാണ്‌ അവവതരിപ്പിക്കുന്നത്‌.
1995 കാലമാണ്‌ കഥാകാലം. ബംഗ്ലാദേശില്‍ നിന്നുള്ള കുടിയേറ്റക്കാരനാക്കി
മാറ്റപ്പെടുന്ന അബ്ദുള്‍ അസീസ്‌ എന്ന ചെറുപ്പക്കാരന്‍ മലപ്പുറത്തുകാരനാണ്‌.
പക്ഷേ അയാളുടെ കൈയില്‍ അതിനുളള തെളിവുകളില്ല. ഈ കഥ ഇന്തുയിലെ
അധികാരം വ്യക്തികളില്‍ നടത്തുന്ന നീതി നിഷേധത്തിന്റെ തുറന്നുകാട്ടല്‍
കുടിയാണ്‌. ഈ കഥയുടെ ആഖ്യാനകാലം തൊണ്ണുറുകളാണെങ്കില്‍ അതിന്‌
സമകാലികമായും നിരവധി അര്‍ത്ഥതലങ്ങള്‍ നല്‍കുന്നുണ്ട്‌. ദേശം ഏതെന്ന
ചോദ്യം ഉന്നയിക്കപ്പെടുന്ന അന്തരീക്ഷത്തിലാണ്‌ ഇന്ത്യന്‍ ജനത കടന്നു
പോകുന്നത്‌. തെദേറോവ്‌ പറയുന്ന ആഖ്യനേകാലികതയുടെ ഒരു തലം ഈ
കഥയ്ക്ക്‌ കൈവരുന്നത്‌ ഇ്പകാരമാണ്‌. കഥയുടെ കാലവും കഥാ വ്യവഹാര
ത്തിന്റെ കാലവും തമ്മിലുള്ള ബന്ധമാണ്‌ ആഖ്യാനകാലികതയെ നിര്‍ണ്ണയി

135
ക്കുന്നത്‌. പാസ്പോര്‍ട്ടിന്‌ അപേക്ഷിച്ച അസീസിന്‌ തന്റെ ദേശം എന്ന ചിന്തയും
അനുഭവവും നഷ്ടപ്പെടുന്നു. സ്വത്വനഷ്ടത്തിന്റെ വ്യാകുലത അയാളില്‍
നിറയുന്നു. മുസ്ലിം സമുദായക്കാരെ ഭീകരവാദിയായി ചിത്രികരിക്കുന്ന ഒരവ
സ്ഥയെ തൊട്ടുകാണിക്കുന്നതിലുടെ സ്ഥലകാലങ്ങളുടെ ആപേക്ഷികതയെ
എന്‍.എസ്‌ മാധവന്‍ തുറന്നുകാട്ടുന്നു. സ്ഥലകാലത്തിന്റെ മുദ്രകള്‍ ഏതു
നിമിഷവും ചോദ്യം ചെയ്യപ്പെടുകയും വളച്ചൊടിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്ന
അധികാരത്തിന്റെ ചിഹമായി പ്രമീള ഗോഖലെ മാറുന്നു. ന്വന്തം സ്ഥലം
അഥവാ ദേശം നഷ്ടപ്പെടുന്നതായി തിരിച്ചറിയുന്ന അസീസ്‌ കട്ടിലിനടിയില്‍
നുഴഞ്ഞുകയറി നിലത്ത്‌ കിടക്കുന്നു. തനിക്ക്‌ ചുറ്റും അധികാരത്തിന്റെ,
ഭരണകൂടത്തിന്റെ കാവല്‍ക്കാരായ പോലീസുകാര്‍ നില്‍ക്കുന്നത്‌ അയാളെ
ഭയചകിതനാകുന്നു. ആഖ്യാനപതപ്രേക്ഷ്യം (4ടറടറ ഇത്തരത്തില്‍ വ്യക്തി
യും ഭരണകുടവും തമ്മിലുള്ള സംഘര്‍ഷഭൂമികയെ അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു.

ടടടലൈ നിയമസഭാ തെരഞ്ഞെടുപ്പില്‍ ബി.ജെ.പി. ശിവസേന സഖ്യം
അധികാരത്തില്‍ വന്നപ്പോള്‍ മുംബെയിലെ ഒരു ബഹുരാഷ്ട്ര കമ്പനിയിലെ
ജോലിക്കാരനായ അബ്ദുള്‍ അസീസ്‌ എന്ന മലയാളിക്ക്‌ നേരിട്ട ഗ്വശനമാണ്‌
ഈ കഥയിലെ പ്രമേയം. മന്റ്റ നഗരങ്ങളിലെപ്പോലെയെല്ല ബോംബെ എന്ന
സ്ഥലത്തെ പ്രധാന സ്ഥലപര്‍രിസരങ്ങളെ കഥയില്‍ അടയാളപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്‌.
നരിമാന്‍ പോയന്റും സബര്‍ബന്‍ തിവണ്ടികളും, ചര്‍ച്ച്‌ ഗേറ്റ്‌ സ്റ്റേഷനും ഡബ്ദാ
വാലകളും താജ്‌ ഹോട്ടല്‍ എന്നിങ്ങനെയുള്ള സ്ഥലങ്ങള്‍ ആഖ്യാതാവിന്റെ
ദ്ൃഷ്ടിയിലൂുടെ അവതരിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു. ദേശമെന്ന സങ്കല്‍പ്പത്തെ ്രശ്നവല്‍ക്ക
രിക്കുന്ന കഥയാണ്‌ മുംബൈ. മലയാളിയായ അയാളെ ബംഗ്ലാദേശില്‍ നിന്നുള്ള
നുഴഞ്ഞുകയറ്റുകാരനായി ചിത്രികതിക്കപ്പെടുന്നതോടു കൂടി അധികാരത്തിന്റെ
നിതിയെക്കുറിച്ചുളള ആകുലതകള്‍ ശക്തമാകുന്നു.
2,4൫ ആയിരത്തി രണ്ടാമത്തെ രാവ്‌

അറബി കഥകളിലെന്നായ ആയിരത്തൊന്‌ രാവുകള്‍ കഥാഖ്യാനത്തില്‍
പലയിടത്തായി പരാമര്‍ശിക്കപെട്ടിട്ടുണ്ട. കഥനം നിറുത്തിയാല്‍ മരണം സംഭ

136
വിക്കുമെന്ന തിരിച്ചറിവ്‌ ഷെഹ്റസാദിനെ പുതിയ കഥകള്‍ പറയാനുള്ള ആന്ത
രിക പ്രചോദനമായിത്തിരുന്നു. കഥയില്‍ പ്രധാനമായും രാഘവന്റെയും നന്ദി
നിയുടെയും കഥയാണ്‌ അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്‌. കഥയ്ക്കുള്ളില്‍ അനേകം
കഥകളായും ക്ഥാപാത്രങ്ങളായും മാറുന്ന ആഖ്യാനരിതി ഇതില്‍ കാണാം.
ocala ഒപ്പമില്ലാത്ത രതിയെ സൂചിപ്പിക്കാനാണ്‌ ആയിരത്തി രണ്ടാമത്തെ
രാവ്‌ എന്ന്‌ രാഘവന്‍ ഉപയോഗിക്കുന്നത്‌. ഇത്‌ തന്നെ കാലസുചകമാണ്‌ കഥ
പറച്ചിലിന്റെ ആഖ്യാന തന്ത്രമാണിവിടെ ഉപയോഗിച്ചിരിക്കുന്നത്‌. പിറന്നാള്‍
പാര്‍ട്ടി, സ്റ്റേഡിയം, നന്ദിനിയുടെ ഫ്‌ളാറ്റ്‌ , ജര്‍മ്മനി, രാഘവന്റെ ഫ്ളാറ്റു, ഷെഹ്‌റ
സാദിന്റെ കഥ, എന്നിങ്ങനെ ചിതറികിടക്കുന്ന സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ കഥയുടെ
ആഖ്യാനത്തിന്റെ പ്രധാന സവിശേഷതയാണ്‌.

“ആയിരത്തൊന്നു രാവുകളില്‍ കഥ പറഞ്ഞ്‌ കഥയുടെ മികവുകൊണ്ട്‌
മരണത്തിന്റെ പിടിയില്‍ നിന്നും രക്ഷപ്പെടുന്നത്‌ ഷെഹ്റസാദിന്റെ മഠത്തം
അനുഭവമല്ല. കഥയും ജിവിതവും തമ്മിലുളള ബന്ധം ആയിരത്തിരണ്ടാമത്തെ
രാവു മുതലുള്ള കഥപറയുന്ന തന്റെ കലയെ ഗനരവമായെടുക്കുന്ന ഓരോ
ആഖ്യാതാവിന്റെ വേവലാതിയാണ്‌ രസഭരിതമായി കഥപറയുക പുതുമ പുല
ര്‍ത്തി ക്ഥപറയുക ജീവിതസത്യം സ്ഫുരിക്കുന്ന കഥ പറയുക കഥാക്യത്തിന്റെ
ബാധ്യത വലുതാണ്‌ എന്‍ എസ്‌ മാധവന്‍ എന്ന ക്ഥാക്ൃത്ത്‌ പിന്തുടരുന്ന
കഥാഖ്യാന സമന്ധുകളെ ബോധ്യപ്പെടുത്തുന്നതാണ്‌ ഈ വാക്കും. ഷെഹ്‌സാ
ദീന്റെ കഥ ബിയാശ്രിസിലും കടന്നുവരുന്നത്‌ ഇതിനെ നാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്നു.
2.4.17 Goan

അമ്മ എന്ന കഥയില്‍ ബ്രിട്ടനിലെ ഒരു ചാനല്‍ ഏഷ്യാക്കാരികളെപ്പറ്റി
ഒരു ടി.വിസീരിയല്‍ ചെയ്യുന്നതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട സുസന്‍ എന്ന പ്രതപ്രവര്‍
CO കെ.എ. സരസമ്മ എന്ന വിപ്ലവകാരിയെ അഭിമുഖം ചെയ്യാനെത്തുന്നു.
സരസമ്മയുടെ ജീവിതം കമ്മ്യുണിസ്റ്റ്‌ ്രസ്ഥാനത്തിന്റെയും നക്സലിസ
ത്തിന്റെയും കാലഘട്ടത്തിലൂടെയാണ്‌ കടന്നുപോയത്‌. സംഭാഷണത്തി
നിടയ്ക്ക്‌ ഏ.കെ.ജിയെയും ഡാങ്കോയെയും കുറിച്ച്‌ പരാമര്‍ശിക്കുമ്പോള്‍

137
സൂസന്‌ അവര്‍ ആരെന്ന്‌ പോലും അറിയുന്നില്ല. സരസമ്മയുടെ ജീവിതത്തിലെ
പധാനനസംഭവമായി അവതരിപ്പിക്കപ്പെടുന്നത്‌ നിലേശ്വരം പോലീസ്‌ സ്റ്റേഷന്‍
ആരകമണമാണ്‌. കേളുനനമ്പ്യാര്‍ എന്ന ദുഷ്ടനായ പോലീസുകാരന്റെ
അതിക്രമങ്ങള്‍ സഹിക്കാന്‍ കഴിയാതെ അവിടത്തെ സ്ത്രീകളെല്ലാം ചേര്‍ന്ന്‌
പോലീസ്‌ സ്റ്റേഷന്‍ ആകമിക്കുന്നു. ഈ സംഭവത്തിന്റെ വാദിയുടെയും
്രതിയുടെയും അനുഭവസാക്ഷുങ്ങള്‍ സൂസന്‍ ചി്രീകരിക്കുന്നു. എന്നാല്‍
ഈ അനുഭവം ടെലികാസ്റ്റ്‌ ചെയ്തപ്പോള്‍ അതിന്റെ അവസാനം പേരക്കിടാ
വിനെ താലോലിക്കുന്ന സരസമ്മയെ അവതരിപ്പിച്ചുകൊണ്ട്‌ ഈ ധന്യനിമിഷ
ത്തില്‍ എത്തുവാന്‍ വേണ്ടി സരസമ്മ ജീവിച്ചു എന്ന്‌ സൂസന്റെ വാക്കുകളോടെ
അനുഭവകഥ അവസാനിപ്പിക്കുന്നു. 196൦70 കളില്‍ തീവ്ര ഇടതുപക്ഷ വര്‍
ത്തനങ്ങളുടെ കുടെ [പവര്‍ത്തിച്ച ഒരാളുടെ അനുഭവത്തെ സ്ഥലകാലബദ്ധമായി
ആവിഷ്കരിച്ചിരിക്കുന്നു. ഒരു കാലഘട്ടത്തില്‍ നാടിനുവേണ്ടി, സ്തീ
സമൂഹത്തിന്‌ വേണ്ടി പ്രവര്‍ത്തിച്ച, ജയില്‍വാസം വരെ അനുഭവിക്കേണ്ടി വന്ന
ഒരു സ്ത്രിയുടെ അനുഭവങ്ങളെ സീരിയലിന്‌ വിഷയമാക്കാനുളള ഒന്നാക്കി
മാറ്റുമ്പോള്‍ കാലപരമായ വൈരുദ്ധ്യം ദൃശ്യമാകുന്നു ഇവിടെ ബ്രിട്ടനിലെ
ചാനല്‍ ഏഷ്യക്കാരികളുടെ അനുഭവങ്ങളെ സിരിയലാക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുമ്പോള്‍
സ്ഥലപരമായ അനുഭവങ്ങളുടെ വ്യതിയാനത്തെ അവതരിപ്പിക്കുന്ന തോടൊപ്പം
ഒരു കാലഘട്ടത്തിന്റെ അനിവാരൃതകള്‍ കാലങ്ങള്‍ക്കിപ്പുറം രസനിയമായ
വിഭവം മാത്രമാകുന്നു. ആധുനിക സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ സംഭവങ്ങളില്‍ വരുത്തുന്ന
വൈരുദ്ധ്യം ഇവിടെ ദൃശ്യമാണ്‌.

“പകല്‍ ഉള്‍ഭാഗം. ഒരു കെട്ടിടത്തിന്റെ ഏഴാം നിലയിലെ ഇടനാഴി.
(പൂ.241)

“കൊച്ചിയിലെ വിമാനത്താവളത്തില്‍ നിന്ന്‌ ഒരു വിമാനം, സുര്യനില്‍
കത്തിത്തലപ്പുപോലെ 1968-ല്‍ അപ്പോഴേക്കും ബംഗാള്‍ ശരിക്കും തീ
പിടിച്ചിരുന്നു.” (പ.242)

138
“കറുത്തവാവ്‌ ആകട്ടെ നമുക്കെല്ലാം പോയി അയാളെ കൊല്ലാം.
അതാണ്‌ രാഷ്ട്രീയം. (പു. 247)

ഇത്തരത്തിലെല്ലാം സ്ഥലകാലങ്ങളെ അവതരിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്‌. സ്ഥലകാല
ങ്ങളുടെ ചിശ്രണം ക്ഥാഗതിയിലെ ്രധനേ അംശമാണ്‌. അറുപതുകളിലേയും
എഴുപതുകളിലെയും സംഭവങ്ങളെ ആഖ്യാനത്തില്‍ കൊണ്ടുവരുത്തുന്നതിന്‌
ഏഴുത്തുകാരന്‍ അവ ഓര്‍മ്മകളായി ആഖ്യാനം ചെയ്തിരിക്കുന്നു. സൂസനും
സരസമ്മയും തമ്മിലുളള സംഭാഷണം വര്‍ത്തമാനകാലത്തിലാണ്‌. ഭുതവര്‍ത്ത
മാനങ്ങള്‍ ഒരു സിനിമയിലെന്നതുപോലെ ഉപയോഗപ്പെടുത്തുന്ന എന്‍.എസ്‌.
മാധവന്‍ ക്യാമറയുടെ ചേനാ കനശലത്തെ ആഖ്യാനതന്ത്മായി സ്വീകരിച്ചിരി
ക്കുന്നു. ആധുനികോത്തരതയുടെ സ്വഭാവങ്ങള്‍ പ്രകടിപ്പിക്കുന്ന കഥയാണ്‌
അമ്മ. ഇതില്‍ നവീന മാധ്യമങ്ങളുടെ ചിത്രനംയോജനട്തെ ഫലപ്രദമായി
ഉപയോഗിച്ചിരിക്കുന്നു. തുടക്കം മുതല്‍ ക്യാമറ കണ്ണിലൂടെയാണ്‌ ആഖ്യാതാവ്‌
ആഖ്യാനം നിര്‍വഹിച്ചിരിക്കുന്നത്‌. സരസമ്മയില്‍ നിന്ന്‌ തുടങ്ങുന്ന സംഭവാ
ബഖ്യാനം കേളുനമ്പ്യാരിലേക്കും ബീഡിതെറുപുകാരായ സ്ത്രീകള്‍, വീണ്ടും
സരസമ്മ എന്ന ശ്രമത്തില്‍ വര്‍ത്തമാനകാലവും ഭൂതകാലം സമദമ്മിശ്രഭൂതകാ
ചാഖ്യാനമായി കടന്നു വരുന്നു. ഒരേ സംഭവത്തെ സരസമ്മയിലൂടെ കേളുന
ന്ദ്യാരിലൂടെയും അവതരിപച്ചിക്കുന്നതോടൊപ്പം പല വ്യക്തികളിലൂടെ പല കാല
ലെട്ടങ്ങളെ അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു. മാധ്യമങ്ങള്‍ക്ക്‌ പ്ധാനൃമുളള ഒരു കാല
ഘട്ടം ഇതില്‍ കടന്നു വരുന്നു. പുര്‍ബ്മികരുടെ അനുഭവങ്ങളെ തിരസ്കരിക്കുന്ന
ഒന്നായി കഥാവസാനം മാറുന്നു. നക്സല്‍കാലഘട്ടത്തില്‍ അസാധാരണമായ
ഇച്ഛാശക്തി പുലര്‍ത്തിയ സരസമ്മ വര്‍ത്തമാനകാലം ഏല്‍പിച്ച ആഘാത
ത്തില്‍ ഇരാളിലാണ്ടുപോകുന്നു. കഥാഖ്യാനത്തില്‍ കൃമാറയുടെ സാങ്കേതിക
മായ ചിത്രസംദയാോജനത്തെ ആഖ്യാതതന്രമായി തെതെഞ്ഞടുക്കുക വഴി കഥാ
ബഖ്യാനത്തിന്റെ പുതുമാതൃകയുടെ വക്താവായിത്തീരുന്നു എന്‍.എസ്‌ മാധവന്‍.

139
2,4.38 പുലപ്പേടി

വീടുകളില്‍ തളച്ചിടപ്പെടുന്ന, അതിനപ്പുറമുള്ള ലോകത്തിന്റെ വാതിലു
കള്‍ കെട്ടിയടക്കപ്പെട്ട സ്തീയെ പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുന്ന കഥയാണിത്‌. കേര
ളിയമായ സ്ഥലപരിസരമാണ്‌ ആവിഷ്കരിക്കപ്പെട്ടിട്ടുളളത്‌. സ്വാത്ര്ത്യത്തിനും
ശരീരത്തിനും നല്‍കുന്ന പ്രാധാന്യം കഥയ്ക്ക്‌ മറ്റൊരുതലം നല്‍കുന്നുണ്ട്‌.

പടിഞ്ഞാറ്റെ അറയുടെ മുകളിലെ സ്ത്രീകള്‍ക്കുള്ള മുറിക്ക്‌ തൊടിയി
ലേക്ക്‌ ദൃഷ്ടി ഇല്ലായിരുന്നു. അതുകൊണ്ട്‌ സാവിത്രി ദിനരാത്രങ്ങളെ അറി
ഞ്ഞിരുന്നില്ല. സ്ഥലവും കാലവും സാവിത്രിയുക്ക്‌ അന്യമായിരുന്നു. സന്ധ്യയെ
അവള്‍ അറിഞ്ഞിരുന്നത്‌ പുലയന്മാരുടെ കുകലില്‍ നിന്നാണ്‌. നടുമുറ്റവും
വരാന്തയും കോണിയും അടങ്ങുന്ന സ്ഥലത്താണ്‌ കഥ നടക്കുന്നതായി അവ
തരിപ്പിച്ചിട്ടുളളത്‌. തന്റെ സ്ഥലപരിമിതി സാവിത്രി തിരിച്ചറിഞ്ഞിരുന്നു. “ഞാന്‍
തൊടിയില്‍ നിന്ന്‌ മാത്രം കാണുന്ന ആകാശം. തൊടിക്കുപുറത്ത്‌ ഞാന്‍ ഭുമിയെ
മാത്രമേ കാണുന്നുളളു. അമ്പലത്തിലേക്കുളള വഴിയിലെ തൊട്ടാവാടികളും
ചെങ്കല്‍ത്തരികളും ചിലപ്പോള്‍ കറുകപ്പുല്ലിന്റെ രോമപ്പാളികളും. എന്റെ കേള്‍വി.
ഞാന്‍ ചെവി കുര്‍പ്പിക്കാറില്ല്‌* ഭര്‍ത്താവിന്റെ ഇളയസഹോദരന്റെ ലൈംഗി
കാതിക്രമത്തെ അനുവദിക്കാതിരുന്ന സാവിത്രിയ്ക്ക്‌ നേരെ അയാള്‍ സ്വഭാവ
ദുഷ്യാരോപണം ഉന്നയിക്കുന്നു. ഇല്ലത്ത്‌ നിന്ന്‌ പുറത്താക്കപ്പെട്ട സാവിത്രി
പുഴയിലേയ്ക്കുളള വഴിയിലുടെ നടക്കുമ്പോള്‍ സന്ധ്യ കനത്തിരുന്നു. ഇരുട്ട
തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ തന്നെ പൊന്തക്കാടുകളില്‍ നിന്ന്‌ മിന്നാമിനുങ്ങുകള്‍ ആളി.
കാലത്തെ, സമയത്തെ ഇ്പകാരമാണ്‌ കഥയില്‍ അവതരിപ്പിച്ചിടടുള്ളത്‌.

പുഴക്കരയാണ്‌ കഥ അവസാനിക്കുന്ന സ്ഥലം. പുഴക്കരയില്‍ കുടയും
മുടുതുണിയും ഒഴുക്കി കളയുന്ന സാവിത്രി ചാത്തനോട്‌ ചേര്‍ന്നുനിന്ന്‌ നടുവ
ഉച ഉറക്കെ കൂകി. സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ക്കപ്പുറം പുരോഗമനാശയങ്ങളുടെ ആവി
ഷ്കരണമാണ്‌ ഈ കഥ്‌.

140
മുന്തിരിങ്ങോടിന്റെ വിധവയുടെ വിധി എന്ന കഥയുമായി പാഠാനുബന്ധം
പുലര്‍ത്തുന്ന രചനയാണിത്‌. 1 ൦ വയസ്സില്‍ വിധവയായ സാവിത്രിയോട
ഭര്‍ത്താവിന്റെ സുഹൃത്ത്‌ വിവാഹാഭ്യര്‍ത്ഥന നടത്തുന്നതും അത്‌ നിരാക
രിക്കുന്ന അവര്‍ക്കെതിരെ ഭര്‍ത്യപിതാവിനോട വ്യാജം പറയുകയും തന്മുലം
അച്ഛന്‍ നമ്പുതിരി “ഇപ്പോപ്പോണം പടിപ്പുറത്ത്‌ ങ്നത്തോരക്ക്‌ പാര്‍ക്കാനുളള
സ്ഥലമല്ല ഇത്‌. പോവ്കോണ്ടു പുറത്ത്‌, അശ്രീകരം എന്ന്‌ അലറുമ്പോള്‍
ഇല്ലത്ത്‌ നിന്ന്‌ ഇറങ്ങിപോകുന്ന സാവിത്രി പുഴയില്‍ അഭയം തേടുന്നു.

രണ്ടുകഥയിലും സ്ഥലത്തില്‍ നിന്ന്‌ പുറത്താക്കപ്പടുന്ന സ്ത്രീകളാണ്‌
പധനേ കഥാപാത്രങ്ങള്‍. ഒരാള്‍ പുഴയില്‍ അഭയം (്രാപിക്കുമ്വോള്‍ മറ്റൊരാള്‍
വ്യവസ്ഥിതികളെ വെല്ലുവിളിച്ച്‌ പുതിയ സ്ഥലകാലങ്ങളിലേക്ക്‌ യാത്ര ചെയ്യു
ന്നു. മുകളിലത്തെ അറയില്‍ മാശ്രം കഴിച്ചു കുട്ടിയിരുന്ന സാവിത്രി പ്രകൃതി
യുടെ സ്വാഭാവികതയിലേക്ക്‌ ജറങ്ങിവരികയാണ്‌ കഗാവസാനം സംഭ
വിക്കുന്നത്‌.

ആഖ്യാനത്തില്‍ സ്ഥലം നമ്പുതിരി ഗൃഹം പുഴക്കര എന്നിവയാണ്‌.
ഭുതകാലാഖ്യാനം സാവിത്രിയുടെ ഭര്‍ത്താവിനെക്കുറിച്ചുളള ഓര്‍മ്മകളിലുടെ
അവതരിപ്പിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്‌. വര്‍ത്തമാനകാലമാണ്‌ പ്രധാന ആഖ്യാനകാലം.
2,4. 18 ശ്ഷ്ള്‍ിയ

ഫ്ളാഷ്ബേക്ക്‌ സങ്കേതമുപയോഗിച്ചുളള ആഖ്യാനമാണ്‌ ശേഷം എന്ന
കഥ. കഥയുടെ തുടക്കത്തില്‍ സ്മൃതിരുപേണ സംസ്ഥിതാ എന്നവരികള്‍ ഓര്‍
മമകളിലെ കഥപറച്ചിലിനെ സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്നു. കഥ നടക്കുന്നത്‌
ദില്ലിയിലാണ്‌. കഥയില്‍ കാലസൂചന പലതരത്തില്‍ കടന്നു വരുന്നുണ്ട്‌. നാട
ക്പവര്‍ത്തകനായ മുകുന്ദന്റെ മരണശേഷം അയാളൂടെ ഭാര്യയുടെ ഓര്‍മ്മക
ളാണ്‌ കഥയീല്‍ അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്‌ കഥാക്യത്ത്‌ സ്ഥലകാലങ്ങളെ കൃത്യ
മായീ ഉപയോഗപ്പെടുത്തിയിതിക്കുന്നു. കഥയുടെ തുടക്കത്തില്‍ ഉപയോഗിച്ചി
രിക്കുന്ന ആദ്യ വാകൃത്തില്‍ത്തന്നെ കാലബോധത്െക്കുറിച്ച്‌ എഴുത്തുകാര
നുള്ള കാഴ്ചപ്പാട വ്യക്തമാക്കുന്നു.

141
“മുകുന്ദന്‍ ചില നേരങ്ങളില്‍ എന്റെ ഭര്‍ത്താവ്‌, ചിലനേരങ്ങളില്‍ ഞങ്ങ
ളുടെ രണ്ടുകുട്ടികളുടെ അച്ഛന്‍, ചിലനേരങ്ങളില്‍ അവരുടെ രക്ഷാകര്‍ത്താവ്‌,
പിലനേരങ്ങളില്‍........... (_ു.262)

“രണ്ടുമുന്നു കൊല്ലം മുമ്പ്‌ തണുപ്പു വിട്ടുമാറാത്ത ഒരു മാന്തരികമെയ്മാ

bw ൨

സത്തില്‍ എന്റെ ദേഹത്ത്‌ നിര്‍പ്പോളന്‍ പൊന്തി'.(പു.266)

“മെയ്മാസം അത്ഭുതപവര്‍ത്തനം അവസാനിപ്പിച്ച്‌. (പൂ.267)

“രണ്ടാഴ്ചകാലം മുകുന്ദന്‍ എന്റെ അടുത്തുതന്നെയായി
രുന്നു. (942.267)

“ഒക്ടോബറില്‍ ഇലകള്‍ കൊഴടിയുന്നപോലെ” (പു.207)

“ഈ ചൂടുകാലത്ത്‌ മരുഭുമിയിലേക്കോ.” (പു.267)

“രദ്രതി മൂന്നുമണിക്ക്‌ മുകുന്ദന്‍ വിട്ടിൽ തിരിച്ചെത്തിയ
ഉടനെ.” (പൂ.269)

“സനാന്ദരൃത്തിനു പതം വന്ന മുപ്പത്തിയഞ്ചുകാരന്‍ മുകുന്ുന്റേതോ
യിരുന്നു. (പൂ.270)

“വളരെ കാലത്തിനുശേഷം. (പു.272)

“എനിക്കു ചില നേരങ്ങളിലെ ഭര്‍ത്താവ്‌, നിനക്ക്‌ ഇഷ്ടക്കാരന്‍.”
(പു.272)

കുറച്ചു കാലത്തിനുശേഷം. (പൂ.273)

“അടുത്ത ശനിയാഴ്ച ഞാന്‍ നളിനിയെ ഫോണില്‍ വിളിച്ചു. (ഫു.275)

“ഒടുവില്‍ എല്ലാ നേരങ്ങളിലേക്കുമായി ഒരു കാര്യം ചെയ്തു. മുകുന്ദന്‍
രണ്ടു മാനം മുന്പ്‌ മരിച്ചു. പി മുകുന്ദന്‍ (1954-1997). (പു.263)

“കാലത്തെ അനവധി കൊച്ചു വാക്യങ്ങളിലൂടെ കഥാകൃത്ത്‌ ഈ കഥ
യിലുടനീളം അടയാളപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്‌.'

142
“വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന ആ കൊച്ചുവര. (പൂ.263)

“മുകുന്ദന്റെ നാല്പത്തിമുന്ന്‌ വര്‍ഷങ്ങളുടെ ലറലുവത്ക
രണം. (പൂ.283)

“എഴുപതുകളുടെ മധ്യത്തില്‍ മുകുന്ദന്‍ ദില്ലിയില്‍ കോളജ്‌ വിദ്യാഭ്യാസം
പൂര്‍ത്തിയാക്കി.” (പൂ.263)

“രണ്ടുമാസം മുമ്പ്‌ കടല്‍പ്പാലത്തിന്റെ അല്പവിരാമം പോലെ അത്‌
മുറിഞ്ഞുനില്‍ക്കുന്നതുവരെ.” (പൂ.263)

“മുകുന്ദന്‍ മരിച്ചു ദിവസത്തെെക്കുറിച്ചുള്ള എന്റെ ഓര്‍മ തുടങ്ങുന്നത്‌
വൈകുന്നേരം ആറരമണിയോടെയാണ്‌.” (പൂ.263)

“കാനല്‍ വിതച്ച പകല്‍.” (പു.263)

“അന്നു വൈകുന്നേരം അനുശോചനക്കാരെല്ലാം.” (പൂ.265)

“പിറ്റേന്നു ക്കാലത്ത്‌ ഗാഡ്ദനിദ്രയില്‍ നിന്നുണര്‍ന്ന അലസത
Ole.” (ol). 265)

സ്ഥലത്തെക്കാള്‍ വ്രാധാന്യം കാലത്തിന്‌ ഈ കഥയിലുണ്ട്‌. പ്രധാന
ക്ഥപോഗശ്രമായ മുകുന്ദന്‍ ജനിച്ചത്‌ ത്സാന്‍സിയിലെ റെയില്‍വേ ആശുപ്രതി!
യിലാണ്‌. ദില്ലിയില്‍ പഠനം. ദില്ലിയിലെ പഗല്ഭനായ നാടകനടന്‍ എന്നിങ്ങനെ
അയാളെക്കുറിച്ചുള്ള വിവരങ്ങള്‍ ക്ഥാകൃത്ത്‌ അടയാളപ്പെടുത്തിയിടുണ്ട്‌.

“നമ്മള്‍ താമസിക്കുന്ന ഈ സ്ഥലത്ത്‌ മരങ്ങളില്ല. (പു.2ഗ)

“കമാനി ഓഡിറ്റോറിയത്തില്‍ ഏറ്റവും അവസാനം അവര്‍ അവതരി
പിച്ച നാടകത്തില്‍” ഇത്തരത്തില്‍ സ്ഥലസുചനകളുണ്ടെങ്കിലും കൃത്യമായി
അത്‌ അവതരിപ്പിച്ചിട്ടുളളത്‌ നളിനിയുടെ വീട്‌ അതിന്റെ അകത്തളങ്ങള്‍ എന്നി
വയാണ്‌.

143
“അങ്ങിങ്ങായി ഇട്ടിരുന്ന ചുരല്‍കസേരകളും നിലത്തിട്ടിരുന്ന മെത്ത
കളും മുറിയുടെ ലഘുത്വം വര്‍ദ്ധിപ്പിച്ചു. അതിന്റെ ഒരു മുലയ്ക്ക്‌ ഒരു ഒറ്റ
സ്പോട്ടലൈറ്റലിന്റെ താഴെ അവര്‍ തറവാട്ടില്‍ നിന്നു കൊണ്ടുവന്നിരുന്ന ഉരു
ളികളും കിണ്ടികളും നിലവിളക്കും ചങ്ങലവട്ടയും നാടകീയമായി സ്ഥിതിചെ
യ്തു. മേശപ്പുറത്ത്‌ ഒരു ചെറിയ പുച്ചെട്ടിയില്‍ ഗോളാകാരമായ ഒരു കള്ളിച്ചെ
ടിയും ഒരു നാടക സെറ്റില്‍ മുകുന്ദനോടൊത്തു നളിനി നില്‍ക്കുന്ന പടവും
ഉണ്ടായിരുന്നു,

കോഫിഷോപ്പില്‍ അവര്‍ ഇരുന്ന ഇടത്തില്‍ നിന്നു നേരെ നോക്കുമ്പോള്‍
പില്ലുപാളികള്‍ക്കപ്പുറം ഒരു നീല നീന്തല്‍കുളം കാണാമായിരുന്നു. ശേഷത്തില്‍
കാലത്തെ വളറെ ശക്തമായി അവതരിപച്പിച്ചിരിക്കുന്നു. ഓര്‍മ്മകളിലുടെയാണ്‌
കഥ പറയുന്നത്‌. കഥാഖ്യാനത്തില്‍ കഥപറച്ചിലിന്റെ തന്ത്രം സന്നിവേശിപ്പിച്ചി
രിക്കുന്നു. മുകുന്ദനെക്കുറിച്ചുളള പരാമര്‍ശങ്ങള്‍ അതിനുദാഹരണമാണ്‌. ഭുത
കാലത്തിലെ സംഭവങ്ങളുടെ അനുഭവകഥനം കഥയുടെ ആന്തരികസം
ഘര്‍ഷങ്ങളിലേക്ക്‌ സൂചനകളായി മാറുന്നു. പിന്നീട്‌ നളിനി എന്ന ക്ഥാപാ്ര
ത്െക്കുറിച്ചുളള സുചനകളിലുടെ കഥ വര്‍ത്തമാനത്തിലെത്തുന്നു. ഭാര്യയും
കാമുകിയും മുകുന്ദന്‍ എന്ന പുരുഷനെ ഓര്‍തെെടുക്കുന്നു. കഥയുടെ തുടക്ക
ത്തില്‍ സമൃതി രുപേണ എന്ന വാക്യം ഇതിനെ സാധുകരിക്കുന്നു. നളിനി
ഗര്‍ഭിണിയാണെന്ന അറിവ്‌ കഥയിലെ ആഖ്യാതാവായ രമണിയെ മാറ്റി മറി
യ്ക്കുന്നു. നളിനിയില്‍ മുകുന്ദന്റെ ചലനങ്ങളെ അവള്‍ കണ്ടെത്തുന്നു. ആഖ്യ
നത്തിലെ സംഭവങ്ങള്‍ക്ക്‌ ഭൂതകാലത്തില്‍ നിന്ന്‌ വത്തേമാനത്തിലേക്ക്‌
നീങ്ങുന്ന കഥാന്പഭാവമാണുള്ളത്‌.

2,4,20 കത്തിയേറുകാരന്‍

കാലത്തേക്കാള്‍ സ്ഥലത്തിന്‌ പ്രാധാന്യമുളള കഥയാണ്‌ കത്തിയേറു
കാരന്‍. കഗയുടെ തുടക്കത്തില്‍ മിന്നല്‍പോലെ തിളങ്ങുന്ന ദേവിയെ സ്തുതി
യ്ക്കുന്നു. സര്‍ക്കസ്‌ കൂടാരത്തില്‍ നടക്കുന്ന കഥയാണിതില്‍ അവതരിപ്പിച്ച
രിക്കുന്നത്‌. കത്തിയേറുകാരനായ പ്രമോദ്‌ പലകയില്‍ പ്രകടനത്തിനായി

144
നിര്‍ത്താറുള്ള അമ്മിണി ആശുപത്രിയില്‍ ആയത്‌ അറിഞ്ഞ്‌ അവളുടെ അനി
യത്തിയോട വിവരം അന്വേഷിച്ചുവരുന്നു. ജയലക്ഷമിയ്ക്ക്‌ അയാളോട്‌ പകയും
പേടിയും ആയിരുന്നു. എന്നാല്‍ അയാളോട്‌ ചായയിടട്ടെെ എന്ന്‌ അലസമായി
ദചാരിക്കുന്നു. ചായയിടുകൊണ്ടിരുന്ന അവളുടെ അരികിലെത്തുന്ന അയാളുടെ
ചോദ്യങ്ങളും പെരുമാറ്റവും ഇഷ്ടപ്പെടാത്ത അവള്‍ അയാളെ ആട്ടിയിറക്കുന്നു.
എന്നാല്‍ പിന്നീട്‌ ജയലക്ഷ്മി അയാള്‍ക്കെതിരെയുള്ള പലകയില്‍ കത്തിയേ
റിനായി വന്നുനില്‍ക്കുന്നു. കാലം കടന്നുവരുന്നത്‌ ഇപ്രകാരമാണ്‌.

“ത്വാസം നേരിയതായി കണ്ടുതുടങ്ങുന്ന ഒകടോബര്‍ തുടക്കത്തിലെ ഒരു
പുലരിയില്‍. (പു.276)

“പതിനൊന്നുമണി ആയപ്പോഴേക്കും അമ്മിണി കൈ പ്ലസ്സറിട്ട വിവരം
കാറ്റിന്റെ വേഗം മണിക്കൂറില്‍ ഉദ്ദേശം ഇരുപത്തിയഞ്ച്‌ കിലോമീറ്റര്‍. (പൂ.278)

“ധാരാളം സമയമെടുത്ത്‌ ഒരു ഗ്ലാസ്‌ വെള്ളം കുടിച്ച്‌ (പൂ.280) ഇത്തരം
സന്ദര്‍ഭാനുസരണമായി കാലത്തെ കഥാകൃത്ത്‌ അവതരിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്‌.'

“ജയലക്ഷ്മിയോട്‌ തന്തെ വിവാഹം കഴിക്കുന്നതിനായി അയാള്‍ പറ
യുന്ന യോഗ്യത എറിക്ക്‌ സ്വന്തമായി ഒരു തമ്വുണ്ട്‌ (പൂു.280) എന്നാണ്‌. താന്‍
സ്വന്തമായി സ്ഥലമുളളവനാണ്‌ എന്ന സുചന ഈ വാക്യം നല്‍കുന്നുണ്ട്‌.

കള്‌ പ്രമേയമായ കഥയാണിത്‌. ഗാര്‍ഹികാവസ്ഥ തന്നെയാണ്‌ സര്‍ക്കസ്‌
കൂടാരത്തിന്റെ വര്‍ണ്ണുനയിലും അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്‌. പ്രമോദ്‌ എന്ന കുത്തി
യേറുകാരന്‍ ജയലക്ഷ്മിയോട്‌ തോന്നുന്ന കാമമാണ്‌ ഈ കഥയിലെ ആഖ്യാ
നത്തിന്റെ പരിപ്രേക്ഷ്യത്തെ മുന്നോട്ട കൊണ്ടുപോവുന്നത്‌. ഒരാളുടെ ജീവന്‍
പണയം വച്ചുള്ള കളിയാണ്‌ കത്തിയേറ്‌. വിവാഹഭ്യര്‍ത്ഥന നിരസിച്ചുപോയ
ജയലക്ഷമി കത്തിയേറിനായി മുന്നില്‍ വന്ന്‌ നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ പ്രമോദ്‌ പതറി
പ്പോകുന്നു. അയാളുടെ ഏകാഗ്രത നഷ്ടമാകുന്നു. കഥാകാലം സുചനകളി
ലൂടെ വ്യക്തമാക്കപ്പെട്ടിടുണ്ട. രതിയുടെ ഒരുതലം ഈ ക്ഥയ്ക്കുണ്ട്‌. മോ
ദിന്റെ കത്തിയേറ്‌ അതിനെ ഉദാഹരിക്കുന്നു. ധവനിസാന്ദ്രമായ കഥയാണ്‌ കത്തി

145
യേറുകാരന്‍.
2.4.21 GG) പ്ണയകഥഗ

ആലഥ്രിക്കയിലെ ആനകളുടെ ചെവി, ആലഥ്രിക്കയുടെ ഭുപടം പോലെ
യാണെങ്കില്‍ എന്ന പ്രസ്താവനയോടെ തുടങ്ങുന്ന ഇതിന്റെ തുടക്കം സ്ഥല
സൂച്നയുണ്ടെങ്കിലും ആനയ്ക്കാണ്‌ ;പാധാന്യം. കുടുംബത്തില്‍ പാരമ്പര്യ
മായി ശാന്തുവരാറുണ്ട്‌. പ്രധാനകഥാപാത്രമായ രമണി ആ അവസ്ഥയിലാണ്‌.
മുറിയില്‍ ഒറ്റയ്ക്കിരിക്കുന്ന രമണി പക്ഷേ മറ്റാരു ലോകത്താണ്‌. അവിടെ
കരുണാകരന്‍ അവള്‍ക്ക്‌ കുട്ടുണ്ട. അയാളോടാണ്‌ അവള്‍ സംസാരിക്കുന്നത്‌.
കരുണാകരന്‍ അവളില്‍ തടന്ന കുടിയിരിക്കുന്ന അപരഡവ്യക്തിത്വമാണ്‌.

കഥ നടക്കുന്നത്‌ പ്രധാനമായും മേണിയുടെ മുറിയിലാണ്‌. അടുക്കള
യിലേക്കുള്ള ഇടനാഴിയിലേക്ക്‌ വാതില്‍ തുറന്നിരുന്ന ആ ചെറിയ മുറിയുടെ
നിലത്ത്‌ തലഭാഗത്ത്‌ എണ്ണക്കറുപ്പ്‌ വടുമിട്ട ഒരു തഴപ്പായ മാത്രമേ ഉണ്ടായിരു
ന്നിളളു. മുറിയുടെ മച്ചില്‍ നിന്ന്‌ ഒരു മുളയഴ തുങ്ങിക്കിടന്നിരുന്നു. അതിന്മേല്‍
രമണിയുടെ ഒന്നു രണ്ട്‌ ഉടുപ്പുകള്‍. മുറിക്ക്‌ ജനലുകളുണ്ടായിരുന്നില്ല. പകരം
ക്ലാവരിന്റേയും ഇസ്പേഡിന്റെയും മറ്റു ശീട്ടിനങ്ങളുടെയും രൂപത്തിലുണ്ടാക്കിയ
തുളകള്‍. ഒറ്റയ്ക്കിരുന്ന്‌ സംസാരിക്കുന്ന രമണി താമസിക്കുന്ന സ്ഥലമാണി
വിടെ അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്‌. കാലം രമണിയെ ഭയപ്പെടുത്തുന്ന ഒന്നാണി
തില്‍. വൈകുന്നേരങ്ങളെ രമണി ഭയപ്പെടുന്നു. സമയത്തെ അവള്‍ തിരിച്ചറി
യുന്നത്‌ ശബ്ദങ്ങളിലൂടെയാണ്‌.

“രമണിയുടെ ക്ലാവരകാശത്തില്‍ ചെമ്മാനം പൂത്തു തുടങ്ങി. ഈ സമ
യത്ത്‌ പതിവുപോലെ ഭൂമിക്ക്‌ മനനം സംഭവിക്കുമെന്ന്‌ അവള്‍ക്കറിയാമായിരു
ന്നു. നിഴലുകള്‍ വറ്റിയ ആ ഇടവേളയില്‍ എല്ലാ ശബ്ദങ്ങളും സ്പഷ്ടമാകു
ന്നു. ആദ്യം അമ്മയുടെ ദീപം വിളി. പിന്നെ തിരിഞ്ഞു പറക്കുന്ന അമ്പുമുനപ്പ
ക്ഷികളുടെ രമണിക്കുമാരതം കേള്‍ക്കാവുന്ന ചിറകടി. തൊഴുത്തില്‍ നിന്ന്‌ കറ
മ്പി, അമ്മിണി തുടങ്ങിയ അധികം ആലോചിക്കാതെ ഇടു പേരുളള പശുക്ക

146
ളുടെ ഇമന്വേകള്‍ തീരുമ്പോഴേക്കും ഇരുട്ട വീണിരിക്കും. ആ സമയത്താണ്‌ മേ
ണിക്ക്‌ സ്പര്‍ശം ഏറ്റവും കൂടുതല്‍ വേണ്ടിയിരുന്നത്‌.

രമണിയില്‍ ബാധയൊഴിപ്പിക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നത്‌ രാതിയിലാണ്‌. രാമര്‍
HANS APO രമണിയുടെ അസുഖത്തിന്റെ കാരണം കണ്ടുപിടിയ്ക്കുന്നു.
ചരിത്രത്തിലേക്കുള്ള ഒരു തിരിച്ചുപോക്ക്‌ സ്ഥലകാലങ്ങളിലുടെ അതാണ്‌
പിന്നീട്‌ അവതരിപ്പിച്ചിട്ടുളളത്‌. 1895-1914 കാലഘട്ടത്തില്‍ കൊച്ചി ഭരിച്ചിരുന്ന
രാമവര്‍മ്മ മഹാരാജാവിന്റെ കാലത്ത്‌ തൃപ്പുണിത്തുറ അമ്പലത്തിലെ ശീവേ
ലിക്ക്‌ കൊണ്ടുവന്ന അച്യുതനാനയ്ക്ക്‌ മദം പൊട്ടുകയും പാച്ചു എന്ന പാപ്പാന്‍
തളയ്ക്കുകയും ചെയ്തു. രമണിയുമായി ഈ കഥയ്ക്ക്‌ ബന്ധമില്ലെന്ന്‌ ്രത്യ
കക്ഷത്തില്‍ തോന്നാമെങ്കിലും സ്ഥലകാല അവതരണത്തിലൂടെ മേണി കരു
ണാകര ബന്ധം വെളിപ്പെടുത്തുന്നു. പത്തിരുപതു കൊല്ലം മുമ്പ്‌ ഇവാക്ചേ
ഷന്‍ കാലത്ത്‌ ഇരുമ്പുപാലത്തില്‍ വച്ചു ഒരാന ഒരു ചെറുപ്പക്കാരനെ കൊന്നി
രുന്നു. ആ ചെറുപ്പക്കാരനായ കുരുണാകരനാണ്‌ രമണിയിലുളളത്‌. കരുണാക
രന്‍ രമണിയുമായി സംഗമിക്കുന്നതെല്ലാം രാത്രിയിലാണ്‌. രാമന്‍മുസത്‌
രമണിയുടെ ബാധയൊടഴിപ്പിക്കുന്നതും രാത്രിയിലാണ്‌. ആ രാത്രി മുറിയിലെ
ത്തുമ്പോള്‍ കരുണാകരന്‍ പോകാന്‍ തയ്യാറാകുന്നു. അത്‌ മുസ്റതിനെ പേടി
ചചുല്ല. രമണിയെ പേടിച്ചാണ്‌. നിന്നില്‍ മദം ഉണ്ട ഏഎന്നാണയാള്‍ പറയുന്നത്‌.
കരുണാകരനെ പിന്നീടവള്‍ കാണുന്നത്‌ പടിപ്പുര തകര്‍ത്ത്‌ വീരരാഘവന്റെ
പുറത്ത്‌ കയറി പോകുന്നതായാണ്‌.

പഴയ കുടുംബവ്യവന്്ഥയ്ക്കകത്ത്‌ വീര്‍പ്പുമുട്ടി കഴിയുന്ന സ്ത്രിയുടെ
പതീകമാണ്‌ രമണി. പൂര്‍ത്തികരിക്കപ്പെടാത്ത കാമം തന്നെയാണ്‌ ഭ്രാന്തായി
മാറുന്നത്‌. മുറിക്കുള്ളിലേക്ക്‌ തനിയെ അടയ്ക്കപ്പെടുന്പോള്‍ അവള്‍ തനിക്കു
ളിലെ അപരനൊപ്പം ശരീരവും മനസ്സും പങ്കിടുന്നു. രമ്രതിയെ, അവള്‍ ഭയ
പ്പെടുന്നു. രമണി യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ ആ കാലഘട്ടത്തിലെ സദാചാരസങ്കല്‍പ
ങ്ങളെ തന്നെയാണ്‌ ഭയപ്പെടുന്നത്‌. അവളുടെ വീട്ടില്‍ ഭാന്തു വരുന്ന സ്ത്രീക്കും
പുരുഷനും ്രവത്യേകം മുറികളുണ്ട്‌. സ്ഥലപരിധിയിലേക്ക്‌ അടയ്ക്കപ്പെടുന്ന
വ്യക്തികളെയാണ്‌ രമണി പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുന്നത്‌.

147
രമണി മുറിക്കുള്ളില്‍ തന്റേതായ ലോകത്തെ, സ്ഥലത്തെ, പുനന്ധ്യ
ഷ്ടിയ്ക്കുന്നു. അതില്‍ സംതൃപ്തിയടയുന്നു. എന്നാല്‍ കരുണാകരന്‍ അവ
ളില്‍ മദമുണ്ടെന്ന്‌ തിരിച്ചറിയുന്നു. ആ തിരിച്ചറിവാണ്‌ അവളെ വിട്ട അയാള്‍
പോകാന്‍ ഇടയാക്കുന്നത്‌. ഫ്യൂഡല്‍ കാലഘട്ടത്തിന്റെ ജീവിത പശ്ചാത്തല
മാണ്‌ ഈ ക്ഥയില്‍ അവതരിപ്പിച്ചിട്ടുള്ളത്‌. കാലം ഇവാക്വഷന്‍ കാലഘ
ടത്തെക്കുറിച്ച്‌ പറഞ്ഞിട്ടുള്ളതില്‍ നിന്ന്‌ ണ്ടോം ലോകമഹായുദ്ധകാലമാണെന്ന്‌
മനസ്സിലാക്കാം. കരുണാകരന്‍ മരിച്ചത്‌ അപ്പോഴാണ്‌. അത്‌ ഇരുപതുകൊല്ലം
മുന്പണെന്ന്‌ പറയുന്നുണ്ട. അതില്‍ നിന്ന്‌ കാലസൂചന ലഭ്യമാണ്‌.

രമണിയില്‍ നിന്ന്‌ വിട്ടുപോകുന്ന കരുണാകരന്‍ വീരരോഘവന്‍ എന്ന
ആനയുടെ പുറത്ത്‌ കയറിയാണ്‌ പോകുന്നത്‌. തന്റെ ആഗ്രഹങ്ങള്‍ക്ക്‌
വിലങ്ങുതടിയായ പടിപ്പുരതകരുന്ന ശബ്ദം അവള്‍ കേള്‍ക്കുന്നുണ്ട്‌. അത്‌
അവളിലെ അപരന്‍ പോകുന്നതിന്റെ മാര്രമല്ല കാലത്തിന്റെ മാറ്റത്തെകുൂടി
ഉള്‍ക്കൊളളുന്നുണ്ട്‌.

കഥയില്‍ രമണി ജീവിക്കുന്നത്‌ ഭമാത്മകമായ സ്ഥലകാലങ്ങളിലാണ്‌.
മുറിയില്‍ സ്വന്തം ലോകത്തെ സ്യഷടിക്കുന്നു. ഉന്മാദത്തിന്റെ തീവ്രതയില്‍
അവള്‍ ഒരാളല്ല. അവളില്‍ കരുണാകരന്‍ എന്ന അപരവ്യക്തിത്വം നിറയുന്നു.
കഥാഖ്യാനം പുര്‍ണമായും രമണിയെ കേന്ദ്മാക്കിയാണ്‌ നീങ്ങുന്നത്‌. തനി
ക്കുളളിലെ അപരന്‍ അവളുടെ മുറിയിലെ സജിവസാന്നിധ്യമാണ്‌: ആ സാന്നി
ധൃത്തിന്റെ സുരക്ഷിതത്വത്തില്‍ ജീവിക്കുന്ന രമണി തനിക്കു ചുറ്റുമുള്ള
വയെക്കൂറിച്ച്‌ ആകുലയല്ല. സമ്മിശ്രഭൂതകാലാഖ്യാനമാണ്‌ ഈ കഥയുടെ
ആഖ്യാനതന്ത്രം. പണ്ട വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കുമുമ്പ്‌ മരിച്ചുപോയ കരുണാകരന്‍ എന്ന
ആനപപ്പനാണ്‌ രമണിയുടെ ഉളളിലെ അപരന്‍ .അത്‌ ഒരു വ്യക്തിയായി തന്നെ
യായി കഥയില്‍ കടന്നു വരികയും ചെയ്യുന്നു. ഭൃുതകാലത്തില്‍ നിന്ന്‌ വര്‍ത്ത
മാനത്തിലേക്ക്‌ കടന്നുവന്ന കുരുണാകരന്‍ എന്ന കഥാപാത്രം രമണിയുടെ
മനസ്സിന്റെ അവസ്ഥഭേദങ്ങളെ ബോധ്യപ്പെടുത്താന്‍ എഴുത്തുകാരന്‍ സൃഷ്ടിച്ച
ആഖബ്യാനതന്ത്രം തന്നെയാണ്‌. അവളിലെ മദം(കാമം) പേടിച്ചു കരുണാകരന്‍

148
ദേഹം വിട്ട പോകുന്നു. ഉന്മാദത്തിന്റെ കാരണത്തെ പരോക്ഷമായി ധ്വനിപ്പി
ക്കന്‍ കഥാകാരന്‍ സ്ൃഷ്ടിചെുടുത്ത ചിഹമാണ്‌ കരുണാകരന്‍ എന്ന ആത്മാവ്‌.
സ്ഥലകാലങ്ങളുടെ അസാധാരണമായ കുടിച്ചേരല്‍ കഥയെ സവിശേഷമാ
കുന്നു.
24,22 ശര്‍മ്മിഷ്ഠ

പ്രസിദ്ധമായ യയാതിയുടെയും ശര്‍മ്മിഷ്റയുടെയും കഥ തന്നെയാണ്‌
ഈ കഥയില്‍ കഥാകാരന്‍ അവതരിപ്പിച്ചിട്ടുളളത്‌. ശൃരകമഹര്‍ഷിയുടെ ശാപ
ത്താല്‍ ജരാനരകള്‍ ബാധിച്ച യയാതി തന്റെ മക്കളോട യയാവനം ചോദിക്കുന്ന
താണ്‌ ഈ കഥയില്‍ അവതരിപ്പിക്കുന്നത്‌. സ്ഥലകാലങ്ങളെ കഥാകൃത്ത്‌ തെര
ഞ്ഞെടുത്തിരിക്കുന്നത്‌ സുക്ഷമമായാണ്‌. “കൊടുക്കല്‍ വാങ്ങല്‍ നടന്നത്‌ ഒരു
ചന്തദിവസത്തില്‍ തന്നെയായിരുന്നു. ആകാശം മേഘങ്ങളെ മുയല്‍കുട്ടികളെ
പ്പോലെ പെരുപ്പിച്ച അശ്വിനത്തിലെ ഒരു വെള്ളിയാഴ്ച്ച. ദര്‍ബാര്‍ മുറിയോടു
ചേര്‍ന്നുള്ള സ്വകാര്യമുറിയില്‍ യയാതി തന്റെ പുശ്രന്മാരെ കാത്തിരുന്നു.”

ദേവയാനിയുടെ മക്കളെല്ലാം യയാതിയെ കൈയൊഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ശര്‍മ്മി
ഷഠയിലുണ്ടായ പുരു അച്ഛന്റെ വാര്‍ദ്ധക്യം സ്വീകരിക്കുന്നു. ശര്‍മ്മിഷ്ഠയുടെ
പിന്തകളിലൂുടെയാണ്‌ ക്വഥ തുടരുന്നത്‌. ആ നിമിഷം മുതല്‍ തന്റെ കുഞ്ഞ്‌
വ്യദ്ധനായി എന്ന്‌ അവള്‍ വേദനയോടെ ഓര്‍ക്കുന്നു. ദേവയാനിയെ വരിക്കേണ്ടി
വന്ന യയാതി രാജാവിനെ ശര്‍മ്മിഷഠ സ്വന്തമാക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നത്‌ രമത്രിയി
ലാണ്‌ “കളവുകള്‍ അവസാനിച്ചത്‌ ഒരു പനര്‍ണ്ണമിയില്‍, മേഘങ്ങള്‍ ഇല്ലാത്ത
ആകാശത്തില്‍ മഞ്ഞുപെയ്യിച്ചിരുന്ന ചന്ദ്രനെ നോക്കി നിന്നിരുന്ന യയാതിയെ
കണ്ടപ്പോഴാണ്‌”* അപ്രകാരം ആ ദിവസത്തെ ശര്‍മ്മിഷ്ഠ ഓര്‍ത്തെടുക്കുന്നു.
വര്‍ത്തമാനകാലത്തില്‍ മകനായ പുരു പിതാവിന്റെ ജരാനരകള്‍ സ്വീകരിച്ച്‌
കിടക്കുന്നു. കാലം വീണ്ടും നീങ്ങിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു എന്നതിന്റെ സൂചനയാണ്‌
വേനല്‍ തുടങ്ങിയപ്പോഴേക്കും പുരുവിന്റെ ഏങ്ങല്‍കൂടി” എന്ന പ്രയോഗത്തി
ലുടെ വ്യക്തമാകുന്നത്‌.

149
കഥയിലെ സംഘര്‍ഷാത്മകുതയാണ്‌ അതിനെ മുന്നോട്ടു നയിക്കുന്നത്‌.
തന്റെ മുറിയിലേക്ക്‌ യാവനം തിരിച്ചു കിട്ടിയതിനുശേഷം എത്തിച്ചേരുന്ന യയാ
തിയെ ശര്‍മ്മിഷാ തന്റെ മാതൃത്വം കൊണ്ട നേരിടുന്നു. തന്റെ മകന്റെ യവന
മാണ്‌ യയാതിയുടേത്‌. അത്‌ മകന്‍ തന്നെയാണ്‌. ആ തിരിച്ചറിവ്‌ യയാതിയെ
തിരസ്കരിച്ചുകൊണ്ട മുഖത്തടിയ്ക്കാനുളള ശക്തിയായി മാറുന്നു. പുരാണ
കഥയിലില്ലാത്ത ഈ പ്രതിസന്ധിയാണ്‌ ശര്‍മ്മിഷഠ എന്ന കഥയെ വ്യത്യസ്ത
മാക്കുന്നത്‌. സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ക്ക്‌ അപ്പുറം കൃതിയെ പുന:സ്യഷടിക്കപ്പെടുമ്പോള്‍
ലഭിക്കുന്ന പാഠഭേദം തികച്ചും വൃത്യസ്തമായ തലത്തിലേക്ക്‌ കഥയെ കൊണ്ടു
പോകുന്നു. അതോടൊപ്പം ഇതിഹാസകാലത്തെ ആഖ്യനേത്തിലേക്ക്‌ കൊണ്ടു
വരുന്നു.

ശര്‍മ്മിഷ്ഠ എന്ന കേന്രകഥാപാത്രത്തിലൂടെയാണ്‌ കഥാഖ്യാനം നിര്‍വ
ഹിച്ചിരിക്കുന്നത്‌. യയാതിയുടെ വര്‍ദ്ധക്ൃകാലം കഥയില്‍ അവതരിപ്പിക്കപ്പെട്ടി
ട്ടുണ്ട്‌. ആല്യൊനത്തിന്റെ കേന്ദ്രം ശര്‍മ്മിഷായിലേക്ക്‌ നീങ്ങുന്നതോടെ ഭാര്യ,
അമ്മ എന്നീ അര്‍ത്ഥങ്ങള്‍ കടന്നു. ഇത്‌ കഥയിലെ യയാതിയുടെ ലൈംഗിക
തയെ ്രശനവത്കതക്കുന്നു. കഥയിലെ കാലവും കഥ വ്യാവഹരിക്കപ്പെടുന്ന
കാലവും ആഖ്യാനകാലികതയെ സൃഷ്ടിക്കുന്നു. ശര്‍മ്മിഷ്ഠയുടെ കഗയില്‍
ജാതിബോധത്തിന്റെ അന്തരാര്‍ത്ഥങ്ങള്‍ സുചിതമായിട്ടുണ്ട്‌. ദേവയാനിയുടെ
ജാതിക്കോയ്മയാണ്‌ ശര്‍മ്മിഷ്ഠയുടെ ജീവിതത്തെ മാറ്റി മറിക്കുന്നത്‌. രാജപു
ത്രിയായിട്ടും ദേവയാനിയുടെ അടിമയായി ജീവിക്കാനാണ്‌ അവള്‍ക്ക്‌ വിധിച്ചത്‌.
ആഖ്യാനത്തിന്റെ ബഹുലകമായി (008) ആയി വര്‍ത്തിക്കുന്നത്‌ ശര്‍മ്മി
ഷ്ഠയുടെ പുത്ര വാത്സല്യമാണ്‌. താന്‍ പുരുവിന്റെ അമ്മയാണെന്ന
യാഥാര്‍ത്ഥ്യത്തെ ഹൃദയത്തിലേറ്റു വാങ്ങിയതു കൊണ്ടാണ്‌ ക്ഥഥയിലെ
ശര്‍മ്മിഷ്ഠ യയാതിയെ തിരസ്കരിക്കുന്നത്‌. ഈ തിരസ്കാരം ആഖ്യാനത്തിന
ത്തിന്റെ പരിപ്രേക്ഷ്യത്തിലേക്ക്‌ സ്ഥലകാലങ്ങളെ കുട്ടിയിണക്കുന്നു.സ്ഥലകാ
ലത്തിന്റെ മുദ്രകള്‍ അടയാളപ്പെടുത്തി കൊണ്ട്‌ യയാതി ശര്‍മ്മിഷ്ഠ ബാന്ധ
വത്തെ കഥാകൃത്ത്‌ അവതരിപച്പിച്ചിരിക്കുന്നു.

150
2.4.23 നിലവിളി

പരിത്രസ്ഥലങ്ങളിലേക്കുള്ള തിരിച്ചുദപാക്കാണ്‌ നിലവിളി എന്ന ക്ഥ
പങ്കുവെയ്ക്കുന്നത്‌. യഥാര്‍ത്ഥസംഭവത്തെ സ്ഥലത്തെ ആഖ്യാനത്തിലേക്ക്‌
കൊണ്ടുവരികയാണ്‌ ഈ കഥയില്‍. കാലത്തിന്റെ ആസുരതകള്‍ ദേശത്തെ
മനുഷ്യനെ ഇല്ലാതാക്കാന്‍ നോക്കുന്ന ദശാസന്ധിയെയാണ്‌ ഈ കഥ അനാവ
രണം ചെയ്യുന്നത്‌. അയോധ്യയില്‍ ബാബറി മസ്ജിദ്‌ തകര്‍ത്ത സ്ഥാനത്തെ
പണിതിട്ടില്ലാത്ത രാമക്ഷേതത്ത്ല്‍ കാര്‍സേവ നടത്ത്‌ മടങ്ങിയവര്‍ സഞ്ച
ച്ചിരുന്ന തീവണ്ടിയിലെ ഒരു ബോഗി ഗുജറാത്തിലെ ഗോധ്രസ്റ്റേഷനില്‍ 2002
ഫെബ്രുവരി 27 ന്‌ കത്തിച്ചതിനെ തുടര്‍ന്നുണ്ടായ ഗുജറാത്ത്‌ വംശഹത്യ
യാണ്‌ ഈ കഥയുടെ കഥാതന്തു. 58 പേര്‍ വെന്തുമരിച്ചു. പിന്നീടു നടന്ന ഗുജ
റാത്ത്‌ കലാപത്തില്‍ നിരവധി മുസ്ലീങ്ങള്‍ ആകരമിക്കപ്പെട്ടു. റോയിറ്റേഴ്സിന്റെ
അര്‍ക്കോ ദത്ത എടുത്ത വംശഹത്യയുടെ ചിത്രങ്ങളിലൊന്നില്‍ കുത്തബ്ുദ്ദിന്‍
അന്‍സാര്‍ എന്ന ചെറുപ്പക്കാരന്‍ ആള്‍ക്കൂട്ടത്തോട യാചിക്കുന്നതായിരുന്നു.
ഇതാണ്‌ നിലവിളി എന്ന കഥയുടെ ചരിശ്രപശ്ചാത്തലം. കുത്തബ്ദ്ദീന്‍
അന്‍സാരിയുടെ ആത്മഗതം എന്ന രുപത്തിലാണ്‌ ഈ കഥപറയുന്നത്‌. അയാള്‍
തന്നെ സ്ഥലത്തിന്റെ അഹമ്മദാബാദിന്റെ പതീകമായി തന്നെയാണ്‌ അവതരി
പിക്കുന്നത്‌. അയാള്‍ തന്നെ പരിചയനപ്പെടുത്തുന്ന വാക്കുകളില്‍ സ്ഥലകാല
ബന്ധം ദൃശ്യമാണ്‌. “അഹമ്മദാബാദിലെ ബാപുനഗര്‍ കോളനിയില്‍ ജീവിക്കു
ന്നവന്‍ ഞാന്‍ കാറ്റിന്റെ കാലമായ ജനുവരിയില്‍ ബാപുനഗറില്‍ ഏറ്റവും ഉയ
രത്തില്‍ ഈ വര്‍ഷം പട്ടം പറപ്പിച്ചു. (പൂ.307

തന്റെ കുടുംബത്തിന്റെ കൊച്ചു കൊച്ചു സന്തോഷങ്ങളുമായി ജിവി
ക്കുന്ന ഒരാള്‍ . ജീവിച്ചിരിക്കുന്ന ഒരാള്‍ ഒരു സ്ഥലത്തിന്റെ ചിഹമായി പ്രതിക
മായി മാറുന്നത്‌ സാധാരണമല്ല. സ്ഥലങ്ങളുടെ ചിഹമായി മാറുന്നത്‌ മന്ദിര
ങ്ങളോ ഗേഗ്റുകളോ മറ്റോ ആണ്‌. എന്നാല്‍ അടയാളമില്ലാത്ത അഹമ്മദാബാദ്‌
ഏന്ന സ്ഥലത്തിന്റെ ജിവിച്ചിരിക്കുന്ന പ്രതികമായീ അന്‍സാല്‍ി താന്‍ മാറിയ
കഥ പറയുന്നു. കാലം യഥാര്‍ത്ഥസംഭവകാലം തന്നെയാണ്‌. സ്ഥലകാല

1531
ഐക്കും നിലവിളി പാലിയ്ക്കുന്നുണ്ട്‌. അഹമ്മദാബാദിലെ പട്ടും പറപ്പിക്ക
ലുകള്‍, ഹസ്സന്‍ ഷേക്കിന്റെ പ്രാവുവളര്‍ത്തല്‍, തന്റെയും കുടുംബത്തിന്റെയും
കൊച്ചു സന്തോഷങ്ങള്‍ ഇവ അന്‍സാരി വിവരിക്കുന്നുണ്ട്‌.

കാലത്തിന്റെ രേഖപ്പെടുത്തലുകള്‍ ഇപ്രകാരമാണ്‌.

“2002 റമാണ്ടു തുടങ്ങിയതു പതിവിലും കുടുതല്‍ കാറ്റുമായിട്ടാണ്‌. (പൂ.302)

“ഇത്തവണ മകരസംക്രാന്തിയില്‍ ഞാന്‍ നിന്നെ തോല്പിക്കും. (പു.3)

“മകരസംക്രാന്തി ദിവസം ആകാശത്തില്‍ ഇടമുണ്ടായിരുന്നില്ല. (പു.3മേോ

“ഫെബ്രുവരിയില്‍ തന്നെ പതിയിരിക്കുന്ന ഏതോ ദുരന്തത്തെക്കുറിച്ചു
പ്രാവുകള്‍ മുന്നറിയിപ്പു നല്‍കി.” (പൂ.303)

'അന്നു രാത്രി എന്റെ മകളൊഴിച്ചു ആരും ഉറങ്ങിയിട്ടില്ല.” (൭.303)

ഗുജറാത്ത്‌ കലാപത്തിന്റെ ദാരുണമായ ഒരു ദൃശ്യമെന്ന നിലയില്‍
കുത്തബ്ദ്ദീന്‍ അന്‍സാരിയെ റോയിട്ടറിന്റെ ഫോട്ടോേഗാഫര്‍ ഒപ്പിയെടുക്കുന്നു.
അയാളുടെ നിലവിളി പത്രക്കടലാസില്‍ ഉറഞ്ഞുപോയിരിക്കുന്നു. കലാപകാ
രികളില്‍ നിന്ന്‌ രക്ഷപ്പെട്ട അന്‍സാരിയെ ഷാ അലം ക്യാമ്പില്‍ എത്തിച്ചു.

“ഞാന്‍ ചിഹ്നമായ നഗരത്തിന്റെ റോഡുകളില്‍ ശവങ്ങള്‍ കിടന്നിരുന്നു.
(പു. 305)

അയാള്‍ കലാപത്തിനു ശേഷമുള്ള സ്ഥലത്തെ രേഖപ്പെടുത്തുന്നതി
ങ്ങനെയാണ്‌. മുറികഷ്ണം കണ്ണാടിയില്‍ ചിരിക്കാന്‍ മറന്ന മാംസപേശികളു
മായി തിരിച്ചറിയാത്ത തന്റെ (പതിബിംബടത്ത നോക്കി നില്‍ക്കുന്ന അന്‍സാരി
ഓരോ മുറിവേറ്റ ഇന്ത്യക്കാരന്റെയും [പതിനിധിയാണ്‌. കലാപങ്ങള്‍ നടക്കു
ന്നത്‌ സ്ഥലങ്ങളില്‍ മാത്രമല്ല കാലങ്ങളില്‍ കൂടിയാണ്‌. മായ്ക്കാത്ത മുറിവു
കള്‍ അത്‌ കാലത്തില്‍ ഏല്‍പിക്കുന്നു. അഹമ്മദാബാദിന്റെ, എന്ന സ്ഥലത്തിന്റെ
ചീഹ്നം മാത്രമല്ല അന്‍സാരി ആ കാലത്തിന്റെ ചിഹ്നമായി അയാള്‍ മാറുന്നു.
കലംപേങ്ങളും യുദ്ധങ്ങളും എന്നിവ സ്യഷ്ടിക്കപ്പെടുന്നത്‌ യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ മനു

132
ഷ്യമനസ്സിലാണ്‌. അതു കൊണ്ടാണ്‌ താന്‍ തുന്നിയ വസ്ത്രങ്ങളണിഞ്ഞവര്‍
വാളുകളും കഠാരകളുമായി തന്നെ പൊതിഞ്ഞപ്പോള്‍ അന്‍സാരി നിസംഗ
നായി മാറിയത്‌. അയാളുടെ നിലവിളി എക്കാലത്തും മുഴങ്ങി കേള്‍ക്കുന്നതാണ്‌.
നിലവിളിയ്ക്കാന്‍ പോലും കഴിയാത്ത മരിച്ചുപോയ അനേകം മനുഷ്യരുടെ
നിലവിളിയാണ്‌ അത്‌.

അഹമ്മദാബാദ്‌ 2002 ഫെബ്രുവരി 27 ന്‌ ശേഷമുളള ദിവസങ്ങളാണ്‌
കഥയിലെ സ്ഥലകാലങ്ങള്‍. ഒരു സ്ഥലത്തെ കാലത്തെ ആഖ്ധാനത്തിലേക്ക്‌
കൊണ്ടുവരുമ്പോള്‍ ക്ഥാകാരന്‍ നിര്‍മ്മിച്ചെടുക്കുന്ന വത്യസ്തമായ വീക്ഷ
ണങ്ങള്‍ കഥയെ വൃതിരിക്തമാക്കുന്നു. രാഷ്ട്രിയ, മത, സംസ്കാരിക തലങ്ങ
ളില്‍ ഇന്ത്യ പുലര്‍ത്തുന്ന കപടബോധത്തിന്റെ തെളിവുകൂടിയാണ്‌ നിലവിളി.
കുറച്ചുപേര്‍ ചെയ്യുന്ന ദുഷ്പ്രവര്‍ത്തിയ്ക്ക്‌ നിഷ്കളങ്കരായ ഒരു ജനതയെ മുഴു
വന്‍ ഇല്ലാതാക്കാന്‍ ശ്രമിയ്ക്കുന്നു. മതസയഹാര്‍ദ്ദം ഓരോ സ്ഥലത്തും നില
നില്‍ക്കുന്നത്‌ തികച്ചും നൈമിഷികം മാത്രമാണ്‌. നീ അന്‍സാരിയാണ്‌
മോമീന്‍. നെയ്ത്തുകാരന്‍. ഒരിക്കലും നിന്റെ കൈകൊണ്ടു നുലുപൊട്ടരുത്‌
(പു.306) എന്ന്‌ നിലവിളിയില്‍ അമ്മ അയാളെ ഉപദേശിക്കുന്നുണ്ട്‌. നുലുപൊ
ടുന്നത്‌ അനേകം വര്‍ഷമായി ഇന്ത്യ കൊണ്ടു നടക്കുന്ന സയഹാര്‍ദ്ദത്തിന്റെ
നുലിഴകളാണ്‌. നൂല്‍ പൊട്ടിയ പട്ടും പോലെ അന്‍സാരിയുടെ ജീവിതം മാറുന്നു.

ഇന്ത്യയുടെ ചരിത്രത്തില്‍ നടന്ന അനേകം കലാപങ്ങളില്‍ ഒന്നു മാത്ര
മാണ്‌ ഗുജറാത്ത്‌ കലാപം. ഓരോ കാലവും സ്ഥലവും ഇത്തരം സംഭവങ്ങ
ളാല്‍ ചരിത്രത്തില്‍ രേഖപ്പെടുത്തപ്പെട്ടിരിയ്ക്കുന്നു. അനേകം കേള്‍ക്കാത്ത
നിലവിളികളും. റോയിട്ടറിന്റെ ഫോട്ടോഗ്രാഫര്‍ “എന്തെ നൂലുപൊട്ടിയ നഗര
ത്തിന്റെ പകരക്കാരനാക്കി” (പൂ.306) എന്ന്‌ അന്‍സാരി പറയുന്നുണ്ട്‌. സ്ഥല
ത്തിന്റെ മാശ്രമല്ല ആ കാലത്തിന്റെ എണ്ണമറ്റ അനേകം നിലവിളികളുടെ കൂടി
പതീകമാണ്‌ അന്‍സാത.

153
2,424 ചത്‌

ഹരിനാരായണന്‍ ഏന്ന പ്രഗത്ഭനായ വൃക്തിയെ പരിചയപ്പെടുത്തി
കൊണ്ടാണ്‌ ഈ കഥ ആരംഭിക്കുന്നത്‌. ഓരോ വയസ്സിലും ഓരോ സ്ഥലങ്ങ
ളിലും അയാള്‍ നേടിയ നേടുങ്ങള്‍ കഥാകൃത്ത്‌ എണ്ണിപറയുന്നുണ്ട്‌. എന്നാല്‍
മട്ട മാര്‍ച്ച്‌ മാം തിയതി അയാള്‍ വിവാഹമോചിതയായി. വിദേശത്തും സ്വദേ
ശത്തും നേട്ടങ്ങള്‍ കൊയ്ത അയാള്‍ അവസാനം കേരളത്തില്‍ കൊച്ചിയില്‍
താമസിക്കുന്നു. അപ്പോള്‍ കഥ നടക്കുന്ന സ്ഥലം കൊച്ചിയാണ്‌.

ഹരി ദൈവമല്ല എന്ന്‌ ഓര്‍മ്മിപ്പിച്ചു കൊണ്ടാണ്‌ സാവിത്രി പിരിഞ്ഞു
പോയത്‌. അപ്പോള്‍ തന്നെ ഹരി കാറെടുത്ത്‌ പാറ്രനയ്ക്കുള്ള ഫ്ളയ്റ് ബുക്ക്ചെ
യ്യുന്നു. ബീഹാറില്‍ നിന്ന്‌ തോക്ക്‌ വാങ്ങാനാണെന്ന്‌ ഒരാളോട്‌ പറയുന്നു.
പിന്നിട്‌ ബീഹാറിലേക്ക്‌ പോകുന്നു. ബീഹാറിന്റെ മാപ്പില്‍ നിന്ന്‌ ചമ്പാരന്‍
ജില്ലയിലെ റക്സോള്‍ എന്ന അതിര്‍ത്തിപ്പട്ടണത്തിലേക്കു പോകാന്‍ തീരുമാ
നിക്കുന്നു.

പേര്‍ മാറ്റി പാറ്റനയിലെ ഹോട്ടലില്‍ താമസിക്കുന്ന ഹരി പുറത്തിറങ്ങി
ഹോട്ടലിലേക്ക്‌ പല പേരുകളില്‍ വിളിച്ച്‌ അയാളെ തന്നെ അന്വേഷിക്കുന്നു.
അതിര്‍ത്തിയിലെ ചെക്ക്‌ പോസ്റ്റുകളിലേക്ക്‌ എല്ലാ വൈകുന്നേരവും ഹരി നട
ക്കുന്നു. അയാളെ തീവ്രവാദികള്‍ പിടിച്ചുകൊണ്ടു പോകുന്നു. എന്നാല്‍ താന്‍
ഒരു മനുഷ്യബോംബാണെന്ന്‌ പറഞ്ഞ്‌ അവരുടെ നേതാവിന്റെ അരികിലെത്തി
ക്കാന്‍ ഹരി ആവശ്യപ്പെടുന്നു. അവിടെയ്ക്കുളള സ്ഥലവര്‍ണ്ണന Minto
മാണ്‌.

“കൊയ്ത്തു കഴിഞ്ഞ ഗോതമ്പു വയലുകള്‍ക്കിടയിലെ ഒരു നാട്ടുപാ
തയിലേക്ക്‌ വണ്ടി വേശിച്ചു. ആ വഴി അവസാനിച്ചത്‌ ഒരു വലിയ വീടിന്റെ
മുറ്റത്താണ്‌.“

അക്കുബാബ എന്ന അവരുടെ നേതാവിന്റെ പക്കല്‍ നിന്ന്‌ തോക്കു
വാങ്ങി. ചതുരംഗം പോലെ ഒരു കളി കളിച്ച്‌ പോരുന്ന ഹരി പല തീവണ്ടികള്‍
134
കയറിയാണ്‌ നാട്ടിലെത്തുന്നത്‌. കാലതെുക്കുറിച്ചുളള പല വാക്യങ്ങളില്‍ നിന്ന്‌
കാലവും കഥയും നിങ്ങുന്നുവെന്ന്‌ വ്യക്തമാക്കുന്നു.

“സാവിശ്രിപോയി രണ്ടു മാസങ്ങള്‍ക്കുശേഷം ഒരു ദിവസം ഹരി സാവി
ത്രിയെ വിളിച്ചു. (പൂ.325)

‘2005 ജൂണ്‍ അഞ്ചാംതിയൃതി കാലത്ത്‌ അഞ്ചരമണിക്ക്‌ കൊച്ചിയില്‍
മഴ പെയ്തില്ല. ഹരിയുടെ ആവശ്യം അതു തന്നെ ആയിരുന്നു. മഴയില്ലാത്ത
ഒരു ഞായറാഴ്ച പുലരി. (പു.326)

“പകല്‍ പുലരിയെ ഗ്രസിക്കുന്ന വേള. (പു.328)

“സമയം കൃത്യം ആറര. അയാളുടെ വീട്ടുജോലിക്കാരായ ബീഹാറി
ദമ്പതികള്‍, സിയാറാമും രാം ദുലാരിയും വരുന്ന സമയം. ഏഴുമണിക്ക്‌
സിയാറാം കിടപ്പുമുറിയുടെ വാതിലില്‍ തട്ടി. (പൂ.329)

“ററ ജുലൈ 30 ൦൦ തീയ്യതി കാലത്ത്‌ അയാള്‍ക്ക്‌ ഒരു ഫോണ്‍ വന്നു്‌
(പു.333) എന്നിങ്ങനെ കൃത്യമായി സമയത്തെയും ദിനങ്ങളെയും കഥയില്‍
രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്‌. തോക്ക്‌ വാങ്ങിവന്ന ഹരി അതിന്റെ ലെന്‍സിലൂടെ പന
മ്പിള്ളി നഗറിലെ തന്റെ വിടിന്റെ ജനലിലുടെ ഉന്നം നോക്കുന്നു. ഒടുവില്‍ ഒരു
വനെ അയാള്‍ വെടിവെച്ചു വീഴത്തുന്നു. പിന്നീട അതൊരു പത്രവാര്‍ത്തയായി
വരുന്നു. എന്നാല്‍ ഹരിയുടെ ജീവിതത്തിലെ യാദൃശ്ചികത സ്യഷ്ടിക്കാനുളള
ഇത്തരം പ്രവ്യത്തി മറ്റൊരു തലത്തിലേക്ക്‌ കഥയെ എത്തിക്കുന്നു.

മാധ്യമങ്ങള്‍ കൊലപാതകം ഏറ്റെടുത്തതോടു കൂടി ഹരിയുടെ ദ്രവ്യ
ത്തിയ്ക്ക്‌, കൊലപാതകത്തിന്‌ തിീവ്വവാദവുമായും ഇസ്രേലിചാര പ്രവര്‍ത്തന
വുമൊക്കെയായി ബന്ധങ്ങള്‍ സ്യഷ്ടിയ്ക്കപ്പെടുന്നു. ഒടുവില്‍ സാവീത്രി അയാ
ളോട്‌ പിടി കൊടുക്കാന്‍ പറയുമ്പോള്‍ ഹരി അതുവരെ സൂക്ഷിച്ചിരുന്ന യാദ്യ
ശ്വികത ഇല്ലാതായി എന്‌ തിരിച്ചറിയുന്നു. അയാള്‍ മരിക്കാന്‍ തയ്യാറെടുക്കുന്ന.
ഈ കഥയുടെ തുടക്കം കൊച്ചിയിലും പിന്നിട ബീഹാറിലേക്കും അവസാനം
കൊച്ചിയില്‍ തന്നെ അവസാനിക്കുന്നതുമായ ആഖ്യനേമാണ്‌ നിര്‍വഹിച്ചിരി

15S
ക്കുന്നത്‌. അതോടൊപ്പം ജീവിതത്തില്‍ യാദൃച്ചികതകള്‍ ഇഷടപ്പെടുന്ന ഒരാള്‍
തന്റെ ജീവിതം നേരിടുന്നതില്‍ സംഭവിക്കുന്ന പാളിച്ചകളും ഈ കഥയില്‍
കാണാം. കാലത്ക്കുറിച്ച്‌ ഹരിയ്ക്ക്‌ വ്യക്തമായ കാഴ്ചപ്പാടുണ്ട്‌.
“വലുതായപ്പോള്‍ ദൈവം ഒരേ ഒരു സര്‍വശക്തിയായി, ഏകവചനമാ

യീ. കാലത്തിലേക്ക്‌ ഇടയ്ക്കിടെ സംഭവങ്ങള്‍ തുറന്നുവിടുന്ന ശക്തി. സംഭവ
ങ്ങളില്‍ യാദൃച്ികത കൊണ്ടുവരുന്ന ശക്തി.” ദൈവം യാദ്യച്ലികവ്ും തികച്ചും
സ്വതന്രത്വുമായ സംഭവങ്ങള്‍ കാലത്തിലേക്ക്‌ തുറന്നുവിടുന്നു

ഇത്തരത്തില്‍ യാദയച്തികസംഭവങ്ങള്‍ സൃഷ്ടിക്കാനുള്ള ദൈവമാകാനുള്ള
ശ്രമമാണ്‌ കൊലപാതകത്തില്‍ കലാശിച്ചത്‌. ചൂത്‌ സ്വയം നശിക്കുന്ന കളി
യായി മാറുന്നത്‌ പലപ്പോഴും പുരാണ കഥകളില്‍ കാണാം. ഇവിടെ ചുതിലെ
കുരുവിനെക്കുറിച്ചു ഹ്രി ചിന്തിക്കുന്നുണ്ട്‌. പക്ഷേ ജിവിതത്തില്‍ ആ കുരു അയാള്‍
തന്നെയായിരുന്നു. കാലത്തിന്റെ യാദ്യച്ചികതയിലേക്ക്‌ നടന്നുകയറാനാണ്‌
അയാള്‍ പരിശ്രമിച്ചത്‌.
2.4.25 നാനാര്‍ത്ഥം

അച്യുതന്‍നായര്‍ തന്റെ മകനെ തേടി പാറ്റനയിലേക്ക്‌ യാത്രതിരിയ്ക്കു
ന്നു. ജോലിയില്‍ നിന്ന്‌ വിരമിച്ചതിനുശേഷം ഭാര്യയുമായി നാട്ടിലായിരുന്നു
താമസം. ഏക മകന്‍ ദയാനന്ദന്‍ പാറ്റ്ന മെഡിക്കല്‍ കോളേജില്‍ എം ഡിക്കു
പഠിക്കുകയായിരുന്നു. ഒന്നാം കൊല്ലം പകുതിയായപ്പോള്‍ മണിയോര്‍ഡറുകള്‍
മേല്‍വിലാസക്കാരനില്ല എന്നെഴുതി തിരിച്ചു വരാന്‍ തുടങ്ങി. ഭാര്യയ്ക്ക്‌ കാന്‍സര്‍
ആയതിനാല്‍ ആ സമയത്ത്‌ മകന അന്വേഷിച്ചു വരാന്‍ സാധിക്കാതിരുന്ന
നായര്‍ അമ്മയുടെ ചിതാഭസ്മം മകനെകൊണ്ട്‌ ഗംഗയിലൊഴുക്കി കര്‍മ്മങ്ങള്‍
ചെയ്യിക്കാനായി എത്തിയതാണ്‌. മകനെ അന്വേഷിച്ച്‌ കോളേജിലും അമര്‍നഠഥ്‌
തിവാരി എന്ന വിദ്യാര്‍ത്ഥിയുടെ അരികിലും അയാള്‍ വഴി ദയാനന്ദന്‍ ഇടയ്ക്ക്‌
സന്ദര്‍ശിക്കാറുണ്ടായിരുന്ന ബദരി നാരായണന്‍ വിദ്രോഹി എന്ന കവിയെയും
കാണാന്‍ പോകുന്നു. അജ്ഞാത ശവങ്ങള്‍ വരെ അവര്‍ അന്വേഷിക്കുന്നു.

156
അതിന്റെ മാനസിക പീഡനം സഹിക്കാനാവാതെ അയാള്‍ ബോധം കെടുന്നു.
ഒടുവില്‍ വിദ്രോഹി പാറ്റനയിലെ ഏറ്റവും വലിയ ശ്മശാനത്തില്‍ ഒറ്റയ്ക്ക്‌
വരുവാന്‍ അയാളോട്‌ ആവശുപ്പെടുന്നു. ഏന്നാല്‍ അവിടെയെത്തുന്ന അയാള്‍
അഘോരിയായി ജീവിക്കുന്ന മകനെയാണ്‌ കാണുന്നത്‌. അയാള്‍ മകനോടും
അഘ്ലോരികളുടെ ഗുരുവിനോടും സംസാരിക്കുന്നുണ്ട്‌. മകന്‍ തിരിച്ചു വരി
ല്ലെന്നുറപ്പായപ്പോള്‍ ചിതാഭസ്മം ഗംഗയിലൊഴുക്കി അയാള്‍ തിരിഞ്ഞു നട
ക്കുന്നു. ഇതാണ്‌ കഥയിലെ പ്രതിപാദ്യം.

കഥയില്‍ സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ സൂക്ഷ്മമായി അവതരിപ്പിക്കപെട്ടിതിയ്ക്കുന്നു.
കഥ നടക്കുന്നത്‌ ബീഹാറിലെ പാറ്റനയിലാണ്‌. കഥയുടെ തുടക്കത്തില്‍ തന്നെ
സ്ഥലവും കാലവും ഒന്നായി മാറുന്ന അനുഭവമാണ്‌ അച്യുതന്‍ നായരിലുടെ
കഥാകൃത്ത്‌ അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്‌.

“ബീഹാറില്‍ ദുരം കാലമാണ്‌.എറണാകുളം പാറ്റ്ന എക്‌സ്പ്രസ്‌ കറുപ്പു
കുടുതലുള്ള ബീഹാര്‍ രാത്രിയിലുടെ മുന്നോട്ടു പോകുമ്വോള്‍, അച്യുതന്‍
നായര്‍ അയാള്‍ ജിവിച്ചു തിര്‍ത്ത വര്‍ഷങ്ങള്‍ ഓരോന്നായി തിരിച്ചു വരുന്നതു
കുണ്ടു.”

“ബീഹാറിലെ രാത്രിയുടെ കറുപ്പില്‍ മായം ചേരുവാന്‍ തുടങ്ങി.
(പൂ.307)

“പാറ്ന റെയില്‍വേ സ്റ്റേഷനിലെ രണ്ടാം നമ്പര്‍ പലാറ്ഫോമില്‍ ഇറങ്ങി
യപ്പോള്‍ ആദ്യമായി ഒരു സ്ഥലത്തു ചെല്ലുന്നതിന്റെ പുതുമ അച്യുതന്‍
നായര്‍ക്കു തോന്നിയില്ല. (പൂ.307)

ഹിന്ദുവാണെന്നതില്‍ അച്യുതന്‍ നായര്‍ അഭിമാനിക്കുന്നുവെന്ന്‌ അയാ

ളുടെ സംഭാഷണം വ്യക്തമാക്കുന്നുണ്ട്‌. മകനെ അന്വേഷിച്ചു പാറ്്ന സിറ്റിപോ

ലീസ്‌ സ്റ്റേഷന്‍ റെയില്‍വേ പോലിന്‌ സ്റ്റേഷന്‍, കോത്ത്‌ വാലി റാണാ എന്നി

ങ്ങനെ പലസ്ഥലങ്ങളിലും അയാളും കൂട്ടുകാരുമെത്തുന്നുണ്ട്‌. ഒടുവില്‍

വിദ്രോഹിയുമൊത്ത്‌ ഗംഗയുടെ തീരത്തുള്ള ബാന്‍സഘാട്ട പാറ്റനയിലെ
137
ഏറ്റവും വലിയ ശമശാനത്തിലെത്തുന്നു. ഇത്‌ നടക്കുന്ന സമയം അര്‍ദ്ധരാത്രി
യാണ്‌.

അഘോരിയായ തന്റെ മകനെ അയാള്‍ കടണണ്ടത്തുന്നു. കല്ലുബാബ എന്ന
ഗുരു അവനെക്കൊണ്ട്‌ ശവസാധന നടത്തിക്കാന്‍ പോകുന്നതാണ്‌ അയാള്‍
കാണുന്നത്‌. ഏന്നാല്‍ ദയായന്ദന്‍ പകുതിയില്‍ നിര്‍ത്തുന്നു. തന്റെ പിതാവ്‌
അവിടെയെത്തിയിട്ടുണ്ടെന്ന്‌ തിരിച്ചറിയുന്നു. മകനെ തിരിച്ചു കിട്ടാനായി കല്ലു
ബാബ്വരയോട്‌ അച്യുതന്‍നായര്‍ തര്‍ക്കിക്കുന്നു.

ആ സമയം കഴിഞ്ഞു. കല്ലുബാബ പറഞ്ഞു. ദയാനന്ദന്‍ ഇന്നു പരേത
നാണ്‌. പാറ്്നയില്‍ ഇരത്അധികം അഘോരികള്‍ എത്തിയതെങ്ങനെയെന്ന്‌
വിദ്രോഹി അന്വേഷിക്കുന്നു. ഹരിദ്വാര്‍, ഇലഹബാദ്‌, കാശി, കല്‍ക്കത്ത, ഗുവാ
ഹത്തി, മണികര്‍ണികഘട്ടു എന്നിവടങ്ങളില്‍ നിന്ന്‌ ആട്ടിയോടിക്കപ്പെട്ട അഘോ
രികള്‍ പാറ്റ്നയിലെത്തിയെന്നും ഇവിടത്തുകാര്‍ അവരെ ബഹുമാനിക്കുന്നു
വെന്നും അയാള്‍ പറയുന്നു. ചാരായവും കഞ്ചാവും വലിച്ചു മൃതദേഹങ്ങള്‍
തിന്ന്‌ ജീവിക്കുന്ന മകനെ അതില്‍ നിന്ന്‌ പിന്തിരിപ്പിക്കാനാവാതെ അയാള്‍
കുഴങ്ങുന്നുണ്ട്‌. ഹിന്ദുവിന്റെ സനാതന ധര്‍മ്മങ്ങള്‍ മറന്നോ എന്നു ചോദ്യ
ത്തിന്‌ ഞാനും ഹിന്ദുവാണ്‌ എന്ന്‌ മറുപടിപറയുന്നു. സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ക്കപ്പുറം
ജനതയില്‍ മുല്യബോധത്തിലുണ്ടാകുന്ന മാററം ഈ കഥ പങ്കുവെയ്ക്കുന്നുണ്ട്‌.
തലമുറകളിലെ മാറ്റം ഇവിടെ ദൃശ്യമാണ്‌.

പാറ്റ്ന എന്ന സ്ഥലം സ്യഷ്ടിക്കുന്ന നിസംഗത, ആഘോരികളുടെ ജീവി
തതെെൌക്കുറിച്ചുളള കാഴ്ചപ്പാട ഇവയെല്ലാം ഒരു കാലത്തിന്റെ നേര്‍രേഖകളാ
കുന്നു. കഥയുടെ തുടക്കത്തില്‍ യാത്രയാരഭിക്കുമ്പോള്‍ സ്ഥലവും കാലവും
ഒന്നായിരുന്നതുപോലെ കഥാവസാനവും അത്തരത്തിലുളളതാണ്‌. കിഴക്കന്‍
ഇന്തൃയില്‍ സുര്യന്‍ നേരത്തേ ഉദിക്കും. പുലര്‍ച്ചെ നാലു മണിയേ ആയിരു
ന്നുള്ളുവെങ്കിലും ഗംഗയുടെ മുകളിലെ ആകാശം ചുവന്നു തുടങ്ങിയിരുന്നു.
ഒരു മണല്‍ക്കുന്നിന്റെ മുകളില്‍ നിന്ന്‌ അച്യുതന്‍നായരും വിദ്രോഹിയും
തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോള്‍ അഘോരികള്‍ ന്യത്തം ചവിട്ടുന്നതു കണ്ടു. “അവ

158
രുടെ തലയ്ക്കുമേല്‍ കഞ്ചാവിന്റെ നീലമേഘം പുലരിമഞ്ഞുപോലെ കിടന്നി
രുന്നു. സുര്യന്റെ ആദ്യകിരണങ്ങളില്‍ നര്‍ത്തകര്‍ നിഴലുകളായി. വെയില്‍ മുത്തു
തുടങ്ങിയപ്പോള്‍ നിഴലുകളുടെ കനം കുറഞ്ഞു. ഒടുവില്‍ വെയിലിനു ചൂടുപി
ടിച്ചു. ഗഗേ വെട്ടിത്തിളങ്ങിയപ്പോള്‍ അഘോരികളെ കാണാതായി.”
2.4.26 ial ഒരു റോഡ്‌ കഥ

കിച്ന ഒരു റോഡ്‌ കഥ എന്ന കഥയിലെ നായികയാണ്‌ കിച്ന. ദ്രാപദി
എന്ന കഥാപാത്രവുമായി സാധര്‍മ്മ്യം വഹിക്കുന്ന നായികയാണ്‌. പുതിയ
സ്ഥലകാലങ്ങളില്‍ കൃഷ്ണ എന്ന കഥാപാത്രം പുനുസ്യഷടിക്കപ്പെടുന്നു.
നകസലിസത്തിന്റെ പശ്ചാത്തലത്തിലാണ്‌ ഈ കഥ രചിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്‌.
നകസലൈറ്റ്‌ കിഷന്‍ജിയുടെ സഹോദരി പുത്രിയാണ്‌ കിച്ന. 2007ല്‍
ഡിസംബറില്‍ ധന്‍ബാദിലുണ്ടായ സ്ഫോടനത്തില്‍ അച്ഛനും അമ്മയും
നഷ്ടപ്പെട്ട അവളെ കിഷന്‍ജിയുടെ ആജ്ഞപ്രകാരം അര്‍ജ്ജുന്‍ മഹത്തേ
റസൂുല്‍ബായി എന്ന വേശ്യസ്ശ്രീയുടെ വീട്ടിലെത്തിച്ചു. പോലിസുകാര്‍
സംശയിക്കില്ല എന്നതായിരുന്നു അതിനു കാരണം. എന്നാല്‍ അര്‍ജുന്‍ മഹത്തേ
ഒരു വര്‍ഷം കഴിഞ്ഞിട്ടും തിരിച്ചു വന്നില്ല. അവള്‍ ധരംസിങ്ങ്‌, ഭീം റെഡ്ഡി,
നക്കി, സഹേല്‍ എന്നിവരെ തന്റെ പതിവുകാരാക്കി. ഒടുവില്‍ അര്‍ജുന്‍ മഹത്തേ
അവളെ കൊണ്ടുപോകാന്‍ എത്തിയപ്പോള്‍ പോലീസ്‌ അറസ്റ്റു ചെയ്തു. അവരെ
കാട്ടിലൂടെ നടത്തികൊണ്ടു പോകുന്നു. പോലീസുകാര്‍ ലാത്തികൊണ്ട്‌
കിച്നയുടെ ശരീരത്തെ വനംവകുപ്പിന്റെ ക്യാമ്പിലെത്തിക്കുമ്പോള്‍ അവിടെ
വനിത ഡി.എസ്‌.പി. ശാരീരികമായി ഉപദഗവിക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നു. അവള്‍
കിഷ൯ന്‍ജിയുടെ സഹോദരിയാണെന്നറിയുമ്വോള്‍ പിന്തിരിയുന്നു. എന്നാല്‍
പോലിസുകാര്‍ അവളെ ഉപദ്രവിക്കാന്‍ തുടങ്ങുമ്പോള്‍ അവള്‍ കിഷാ എന്റെ
കകിഷന്‍ജി എന്ന്‌ വിളിച്ചു കരയുന്നു. അപ്പോള്‍ ബോംബ്‌ പൊട്ുന്നു. പിന്നീട
അവരെയെല്ലാം കൈയാമം വെച്ച്‌ നടത്തി ഓരോരുത്തരായി വെടിവെച്ചു
കൊല്ലുന്നു. ഒടുവില്‍ ധരംസിങ്ങും പട്ടിയും മാത്രമാവുന്നു. അയാളോട്‌
പാകാന്‍ കപില്‍ദേവ്‌ സിങ്‌ പറയുന്നു. എന്നാല്‍ പിന്നീട്‌ നില്‍ക്കാന്‍ പറഞ്ഞ്‌

159
തോക്കു ചുണ്ടികൊണ്ട്‌ കിഷന്‍ജി അഗര്‍സഞ്ജയ്‌ അഗര്‍വാളിന്റെ
പെട്രോള്‍പമ്പ്‌ തകര്‍ത്തു എന്ന്‌ പറഞ്ഞ്‌ കൊണ്ട്‌ അയാളെ വെടിവെയ്ക്കുന്നു.
ഒടുവില്‍ പട്ടിയുടെ ശബ്ദം മുഴങ്ങി കേള്‍ക്കുന്നു.

സമകാലിക ജീവിതത്തിലായാലും സ്ത്രീയനുഭവിക്കുന്ന വേദനകള്‍
മാറ്റമില്ലാതെ തുടരുന്നു. ദ്രപദി അഥവാ കുഷണ എന്ന മഹാഭാരതകഥാപാത്ര
ത്തിന്റെ ജീവിതാവസ്ഥകള്‍ തികച്ചും വ്ൃത്ൃസ്തമാണെങ്കില്‍ കൂടി അവള്‍
നേരിടുന്ന സമസ്യകള്‍ തന്നെയാണ്‌ ഈ കഥയിലെ കിച്നയും അനുഭവി
ക്കുന്നത്‌. നക്സലിസ്റ്റുവേട്ട അധികാരത്തിന്റെ ഭാഗമായി നടത്തുമ്പോള്‍ പല
പ്പോഴും ഇരയാക്കപ്പെടുന്നത്‌ സാധാരണക്കാരാണ്‌. അധികാരത്തിന്റെ നീതിയെ
ചോദ്യം ചെയ്യുകയാണിവിടെ. കിച്നയ്കോ കുടെയുളളവര്‍ക്കോ കിഷന്‍ജി
യുടെ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളുമായി ബന്ധമില്ല. പക്ഷേ അധികാരത്തിന്റെ നീതിയെ
ചോദ്യം ചെയ്യാന്‍ അവര്‍ക്കു സാധിക്കുന്നില്ല.
2,427 അഹല്യ

അഹല്യ, ദപദി, കുന്തി, താര, മണ്ഡോദരി, എന്നി പഞ്ചകന്യകമാരെ
നിത്യവും സ്മരിച്ചാല്‍ കൊടുംപാപങ്ങളില്‍ നിന്നും മോചനം ലഭിക്കും എന്ന
ശ്ലോകം ആമുഖത്തില്‍ കൊടുത്തിട്ടുളളതില്‍ നിന്ന്‌ ഇവരുടെ കഥയുമായി
സാധാര്‍മ്മൃമുണ്ടാവാം എന്ന സുചന മാധവന്‍ നല്‍കുന്നുണ്ട്‌. എന്‍.എന്‌.
മാധവന്റെ കാണി,കനകം,സാവിശ്രി, മുതലായ കഥകളില്‍ ms Lo
്രധാനകഥാപാത്രമായി കടന്നുവരുന്നുണ്ട. സ്ര്രീയുടെ ആത്മബോധത്തിന്റെ
നിസ്സഹായതയുടെ ചിത്രങ്ങളാണ്‌ ഈ ക്ഥകള്‍ പങ്കുവെയ്ക്കുന്നത്‌.

പഞ്ചകന്യകകളില്‍ ആദ്യത്തെ കഥയായ അഹല്യരാമായണത്തിലെ
അഹല്യയല്ല. പുതിയ സ്ഥലകാലങ്ങളില്‍ പുനഃസുഷ്ടിക്കപ്പെടുകയാണ്‌
അഹല്യ. കഥാഖ്യാനത്തിന്റെ കാലം ഭൂതമായിരുന്ന ഒരു ഘടും ഉണ്ടായിരുന്നു.
“എല്ലാക്കഥകളും പണ്ടു പണ്ടു നടക്കുന്ന അവസ്ഥ എന്നാല്‍ സാഹിതൃത്തിന്റെ
വളര്‍ച്ചയില്‍ പണ്ടത്തെക്കാലം കാലയവനികയില്‍ മറയുകയും വര്‍ത്തമാനം

160
കടന്നുവരികയും ചെയ്തു. എങ്കിലും ഭൂതകാലത്തിന്റെ പിടിയില്‍ നിന്നു വിട്ടു
മാറാന്‍ എഴുത്തുകാര്‍ക്കു കഴിഞ്ഞില്ല. വര്‍ത്തമാനസംഭവത്തില്‍ തുടങ്ങിയാലും
ഭൂതകാലത്തിലേക്ക്‌ ഓര്‍മ്മകളിലൂടെ മടങ്ങാനുളള ആവേശം അവര്‍
കാണിച്ചിരുന്നു. എല്ലാ സംഭവങ്ങളും നടന്നു. കഴിഞ്ഞ നിമിഷം തന്നെ ഭൂത
കാലത്തിലാവുന്നതിനാലാകാം ഈ ആഭിമുഖ്യം ശക്തമായി നിലനിന്നത്‌.
കാലത്തിലും അനുഭവങ്ങളിലും കാണുന്ന ഈ ഭൂതകാലാഭിമുഖ്യത്തെ
പ്തീരോധിക്കാന്‍ എഴുത്തുകാര്‍ ശ്രമിക്കുന്നിടത്താണ്‌ ആഖ്യാനത്തിന്റെ പുതിയ
പവണത ്രകടമായി തുടങ്ങുന്നത്‌.

കഥ നടക്കുന്നത്‌ എറണാകുളത്താണ്‌. കൃത്യമായി സ്ഥലം അഹല്യയുടെ
ഫ്ളാറ്റാണ്‌. സെബാസ്റ്യന്‍, അഷറഫ്‌, ്രിയ, സിതാര, മീര എന്നിവര്‍ സുഹൃത്തു
ക്കളായിരുന്നു. അവരുടെ കൂട്ടായ്മയില്‍ ഒരിക്കല്‍ അവരുടെ ജീവിതാഭിലാ
ഷങ്ങള്‍ പങ്കുവെയ്ക്കുന്നു. എന്നാല്‍ മീരയുടെ ചേച്ചിയായ അഹല്യ മനനം
അവലംബിക്കുന്നു. ഒടുവില്‍ അവരുടെ നിര്‍ബന്ധത്തിനു വഴങ്ങി തന്റെ
ആ്രഗഹം വ്യക്തമാക്കുന്നു. അഹല്യയുടെ ആരഗഹം പ്രേതമാകാനായിരുന്നു.
അതിനവള്‍ കടണ്ടത്തുന്ന ന്യായീകരണം “ആരും എന്നെ കാണില്ല, എനിക്ക്‌
എല്ലാവരെയും കാണാം. ഒന്നും തിന്നണ്ട, മീരമോളേ വലുതാകുമ്പോള്‍
നമ്മളെന്തിനാ എന്തെങ്കിലും ആവുന്നത്‌ ഉണ്ണാന്‍, ഉടുക്കാന്‍, പ്രേതമായാല്‍
അതൊന്നും വേണ്ട അതുകൊണ്ട്‌ എനിക്ക്‌ പ്രേതമായാല്‍ മതി”?
സ്ഥലകാലങ്ങളില്ലാത്ത ഒരു ലോകത്തെയാണ്‌ അഹല്യ സ്വപ്നം കണ്ടത്‌.

കുട്ടുകാര്‍ പലവഴിക്ക്‌ പിരിഞ്ഞുപോയി. വിവാഹത്തിനുദശഷം ഒരു നാള്‍
തലയ്ക്ക്‌ അടിയേറ്റ്‌ അഹല്യ കിടപ്പിലായി. മാധവന്റെ കഥയില്‍ ആവര്‍ത്തിച്ചു
വരുന്ന കഥാപഠ്രതസ്യഷ്ടിയാണ്‌ രാഘവന്‍. രാമായണത്തിലെ രാമനും
രാഘവന്‍ തന്നെ. ഡോക്ടറായി പഠനം പൂര്‍ത്തിയാക്കി തിരിച്ചെത്തിയ രാഘവന്‍
അഹല്യയെ ചികിത്സിക്കുന്നു. രാഘവന്‌ ഒരു സമയത്ത്‌ അഹല്യയോട്‌
ഒരൊകര്‍ഷണം തോന്നിയിരുന്നു. എന്നാല്‍ അന്ന്‌ അഹല്യ അതിനെ എതിര്‍ത്തു.
സ്‌ കോട്ടുലന്റുകാരിയെ വിവാഹം കഴിച്ച രാഘവന്‍ ആ ബന്ധത്തിന്റെ
തകര്‍ച്ചയ്ക്ക്‌ ശേഷമാണ്‌ നാട്ടിലെത്തുന്നത്‌.

181
അഹല്യയ്ക്ക്‌ എങ്ങനെയാണ്‌ തലയ്ക്ക്‌ അടിയേറ്റതെന്ന്‌ രാഘവനോട്‌
പറയുന്നു. ഗൌതമന്‍ എന്ന ഭര്‍ത്താവ്‌, ഫിലിംസ്താറായ ദേവരാജനുമായുളള
ബന്ധം, അതു മനസ്സിലാക്കിയ ഗനതമനാണ്‌ അഹല്യയെ കുപ്പികൊണ്ട്‌
തലയ്ക്ക്‌ അടിച്ചത്‌. അവഗണിക്കപ്പെടുന്ന സ്ത്രീജീവിതമാണ്‌ കഥയില്‍
കടന്നുവരുന്നത്‌. ദാമ്പത്യജീവിതത്തില്‍ സ്ത്രീക്ക്‌ യാതൊരു വിലയും ഗൌതമന്‍
നല്‍കുന്നില്ല. തന്റെ താല്‍പര്യങ്ങളനുസരിച്ച്‌ു മാ്രം ഭാര്യയെ ഉപയോഗിക്കുന്ന
ഒരാള്‍. അയാളുടെ ഇംഗിതത്തിനനുസരിച്ചു ജീവിക്കുന്ന ഭാര്യ ഈ പതിവു
ശൈലിയെ വെല്ലുവിളിച്ചുകൊണ്ടാണ്‌ അഹല്യ ദേവരാജനുമായി ബന്ധം
സ്ഥാപിക്കുന്നത്‌.

അസ്സുഖം മൂര്‍ച്ചിച്ച അഹല്യയെ ചികിത്സിക്കുന്ന രാലവന്‍ അവള്‍ക്ക്‌
കുട്ടു നില്‍ക്കാന്‍ പോയ ദിവസം അവള്‍ അയാളെ തന്നോട്‌ അടുപ്പിക്കാന്‍
ശ്രമിക്കുന്നു. ഏന്നാല്‍ അയാള്‍ *നോ” പറഞ്ഞ്‌ തിരിഞ്ഞു നടക്കുന്നു.

കഥ നടക്കുന്ന സ്ഥലം എറണാകുളമാണ്‌. വര്‍ത്തേമാനകാലമാണ്‌ കഥ
യുടെ തുടക്കത്തില്‍ അവതരിപ്പിച്ചിട്ടുളളത്‌. എന്നാല്‍ ഭുതകാലാഖ്യാനം സുഹൃ
ത്തുക്കളുടെ ഓര്‍മ്മകളായും അഹല്യയുടെ പിന്നിട്ട ജീവിതത്തേയും ആഖ്യ
നത്തിലേക്ക്‌ കൊണ്ടുവരുന്നു. സമ്മിശ ഭുതകാലാഖ്യാനമാണ്‌ അവതരിപ്പിച്ചി
ടുളളത്‌. ആഖ്യാതാവ്‌ അഹല്യ, മീര, രാഘവന്‍ എന്നിങ്ങനെ മാറിമറിയുന്നു.
Vartable Focalisation എന്ന ആഖ്യാന തന്ത്മാണ്‌ കഥാഗതിയെ മുന്നോട്‌
കൊണ്ടുപോവുന്നത്‌.
2.4.28 ഹുമയൂണിന്റെ ശവകുടിരത്തില്‍

ഹുമയൂണിന്റെ ശവകുടിരത്തില്‍ എന്ന കഥയില്‍ ചരിശ്രത്തിന്റെ
പ്രതീകമായി ഹുമയൂണിന്റെ ശവകുടീരം കടന്നുവരുന്നു. ആ സ്ഥലത്ത്‌
നടക്കുന്ന കഥയാണിത്‌. റിട്ടയേര്‍ഡ്‌ ്രിഗേഡിയറായിരുന്ന സുരേഷ മാത്തന്‍
പ്രഭാത സവാരിക്കിടെ ചമേലി എന്ന പുക്കാര്‌ പെണ്‍കുട്ടിയെ കണ്ടുമുട്ടുന്നു.
പമേലി അയാളെ ഹുമയൂണിന്റെ ശവകുടീരത്തിലെ മട്ടുപാവിലേക്ക്‌ അയാളെ
കൂട്ടികൊണ്ടുപോകുന്നു. എന്നാല്‍ കാവല്‍ക്കാരന്റെ കുണ്ണില്‍പ്പെടുന്ന അവരെ

162
പോലീസിലേല്‍പ്പിക്കുമെന്ന്‌ അയാള്‍ ഭീഷണിപ്പെടുത്തുന്നു. ചമേലി തന്റെ
മുത്തച്ഛനാണെന്ന്‌ പറഞ്ഞ്‌ സുരേഷ മാത്തനെ അവിടെ നിന്ന്‌ രക്ഷപ്പെടുത്തുന്നു.
അവസാനം അമ്പതു രൂപ അയാള്‍ നീട്ടിയപ്പോള്‍ കാര്‍ക്കിച്ചു തുപ്പികൊണ്ട്‌
അവള്‍ നടന്നു മറയുന്നു. കഥയില്‍ സ്ഥലകാലത്തിന്റെ മുകള്‍ ഇത്തരത്തില്‍
അടയാളപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു.

“വര്‍ഷങ്ങള്‍ ആദ്യം അറിയിപ്പു നല്‍കുന്നത്‌ കണ്ണുകളില്‍ കൂടിയാണ്‌”

46 Re > ,

UA കുറുക്കുവാന്‍ തുടങ്ങിയിരുന്നു. ഗോധൂളി സമയം പശുക്കള്‍
തൊഴുത്തിലേക്കു മടങ്ങുന്ന സമയം. പൊടി പാറിച്ചുകൊണ്ട ആകാശം മുഴുവന്‍
പൊടിയായിരിക്കും. പിന്നെ സുരൃന്റെ മങ്ങലും, നിഴലുകളില്ലാത്ത ഈ
നേരത്താണ്‌ പ്രേതങ്ങള്‍ പുറത്തിറങ്ങുക.”

“ഗോധുളി -പത്തറുപത്‌ വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്ക്‌ ശേഷമാണ്‌.” (പൂ.352)

“അന്നുരാത്രി ഉറക്കത്തില്‍ പപ്പ മരിച്ചു. (പൂ.353)

സുരേഷ്‌ മാത്തന്‍ കുടിക്കാലം കഴിച്ചു കുട്ടിയത്‌ യു.പി.യിലായിരുന്നു.
അമ്മയുടെ വീട വരാപ്പുഴയിലായിരുന്നു. കഥ നടക്കുമ്പോള്‍ ഹുമയൂണിന്റെ
ശവകുടീരത്തിനടുത്താണ്‌ താമസിക്കുന്നത്‌. നിസാമുദ്ദീന്‍ റെയില്‍വേ സ്റേഷന്‍,
കോണാട്ട പ്ലേസിലെ ഹനുമാന്‍ മന്ദിര്‍ എന്നിങ്ങനെ സ്ഥലങ്ങളെ
അടയാളപ്പെടുത്തിയിതിക്കുന്നു.

ഇന്ത്യ ചരിത്രത്തിലെ രാജാധികാരിയായിരുന്ന ഹുമയൂണിന്റെ ശവകു
ടീരത്തില്‍ നടക്കുന്ന ഒരു കൊച്ചു സംഭവമാണ്‌ കഥയിലെ പ്രമേയം. സുരേഷ
മാത്തന്റെ ഓര്‍മ്മകളിലൂടെ എറണാകുളവും വരാപ്പുഴയും കഥയിലേക്ക്‌ കട
ന്നുവരുന്നുണ്ട്‌. വര്‍ത്തമാനകാലത്തിലാണ്‌ സംഭവാഖ്യാനം നിര്‍വ്ുഹിച്ചിട്ടുളളത്‌.
2.4.29 കേസര്‍

കേസര്‍ എന്ന കഥയില്‍ ശിവജി എന്ന ചിത്രകാരന്റെ ഭാര്യയായിരുന്നു
ജയശ്രീ. അവളും ചിശ്രകാരിയായിരുന്നു. എന്നാല്‍ ആദ്യകാലത്ത്‌ ശിവജി

163
അവളെ നന്നായി പ്രോത്സാഹിപക്ചിക്കുമായിരുന്നു. ദില്ലിയിലെ ശൈതതൃത്തില്‍
നിന്നു രക്ഷപ്പെടാന്‍ മിറാമിര്‍ തിരത്തെ വീട്ടിലെത്തിയ ജയ്രശീ ദിവസവും
ചുവന്ന നിറത്തിലുള്ള ഒരു വീട്‌ സ്വപ്നം കാണാന്‍ തുടങ്ങി. ശിവജിയും അവ
രുടെ സുഹൃത്തായ റോബിനും ഗോവയില്‍ അങ്ങനെയൊരു വീടില്െന്ന്‌ ഉറ
പിച്ചു പറഞ്ഞു. എന്നാല്‍ റോബിന്‍ അങ്ങനെയൊരു വീട കണ്ടുപിടിച്ച അവളെ
അത്‌ കാണിക്കാന്‍ കൊണ്ടുപോകുന്നു. കെര എന്ന ഗ്രാമത്തിലെ കേസര്‍ബാ
യിയുടെ വീടാണത്‌. അവര്‍ ഹിന്ദുസ്ഥാനിയില്‍ പ്രഗത്ഭയായിരുന്നു. സംഗീതം
പഠിക്കാനുള്ള അവരുടെ ശ്രമം പലതവണ പരാജയപ്പെട്െങ്കിലും ഒടുവില്‍
ഹിനുസ്ഥാനി സംഗീതത്തില്‍ പ്രഗത്ഭനായിരുന്ന അല്ലാദിയഖാന്‍ പഠിപ്പിക്കാ
മെന്നു സമ്മതിച്ചു. അയാളുടെ മരണശേഷമേ വേദികളില്‍ കേസബോയി
പാടാന്‍ പാടുള്ളു എന്ന നിബന്ധന വെച്ചിരുന്നു. എന്നാല്‍ 1948ല്‍ അല്ലാദിയ
മരിക്കുമ്പോഴെക്കും കേസര്‍ബായിക്ക്‌ ട4വയസ്സായിരുന്നു. ഈ കഥയറിഞ്ഞ
ജയ്രശീ ശിവജിയെ വിട്ടുപോരുന്നു. അല്ലാദിയയുടെ മരണശേഷം കേസര്‍ബായി
പാടാന്‍ തുടങ്ങുന്നു.

ഈ കഥയില്‍ ചിത്രകാരിയായ ഭാര്യ അംഗീകരിക്കാതിരിക്കുന്ന ഭര്‍ത്താവ്‌,
തന്നെക്കാള്‍ മികച്ച പാട്ടുകാരിയാണ്‌ കേസര്‍ എന്ന മനസ്സിലാക്കുന്ന അല്ലാദി
യഖാന്‍ അവര്‍ ബോധപൂര്‍വ്ും പൊതുവേദികളില്‍ നിന്ന്‌ അവരെ ഒഴിവാക്കു
ന്നു. കേസര്‍ എന്ന ക്വാ നടക്കുന്നത്‌ ഗോവന്‍ കടല്‍ത്തീരത്താണ്‌ കൂടാതെ
കെരി എന്ന സ്ഥലവും കുടന്നുവരുന്നുണ്ട്‌.

“ഗോവയിലെ മിറാമിര്‍ ബീച്ചിലുള്ള വിടിന്റെ ഒന്നാം നിലയിലെ കിടപ്പു
മുറിയുടെ ജനല്‍ പതിവില്ലാതെ പുലര്‍ച്ചെ നാലരമണിക്ക്‌ ജയ്രശീ തുറന്ന
പ്പോള്‍, അറബിക്കടല്‍ കൂര്‍ക്കം വലിച്ചു ഉള്ളിലോട്ടു വലിഞ്ഞുകിടക്കുന്നത്‌ കണ്ടു.
അതിന്റെ തിരത്തലപ്പുകളിലെ പത ഇരുട്ടില്‍ തിളങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ആ ജന്നു
വരി മാസത്തിലെ ആകാശം മേഘരഹിതമായിരുന്നു.”” സ്ഥലകാലങ്ങളെ കഥ
യുടെ തുടക്കത്തിലെ ആഖ്യാനത്തിലേക്ക്‌ കൊണ്ടുവന്നിട്ടുണ്ട്‌. സ്ത്രീയുടെ (ako
ഭയെ മുടിവെയ്ക്കാനമ്രഗഹിച്ചുകൊണ്ട്‌ കാലങ്ങളോളം അവരെ ഒഴിവാ

164
ക്കുന്നതിനായി സ്വീകരിച്ച നിലപാടുകളാണ്‌ കഥയിലെ ആഖ്യാനപരിപ്രേക്ഷ്യ
മാവുന്നത്‌. കേസര്‍ബായിയും ജയശ്രീയും ജീവിത സാഹചര്യങ്ങളെ വെല്ലുവി
ളിച്ചുകൊണ്ട്‌ പുറത്തിറങ്ങുമ്പോള്‍ പുതിയകാലം സമാഗതമാകുന്നു.
2.5 സ്ഥലകാലങ്ങളുടെ അടയാളപ്പെടുത്തലുകള്‍

ഏഴുത്തുകാര്‍ കഥകളിലൂടെ അവതരിപ്പിക്കുന്ന സ്ഥലങ്ങള്‍ അവരുടെ
വ്യക്തി ജിവിതാനുഭവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടതായിരിക്കും. താന്‍ ജിവിക്കുന്ന സമു
ഹത്തോട്‌ ക്രിയാത്മകമായി വ്രതികരിക്കാനുളള എഴുത്തുകാരന്റെ മാധ്യമമാ
ണ്‌ അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൃതികള്‍. തന്റെ ദേശം ആഖ്യാനത്തില്‍ കൊണ്ടു
വരാത്ത എഴുത്തുകാര്‍ കുറവാണ്‌. ദേശം സംസ്കാരത്തെ നിര്‍ണ്ണയിക്കുക
മാശ്രമല്ല സാമൂഹിക രാഷ്ര്രീയാവസ്ഥകളെ തുറന്നു കാണിക്കുകയും ചെയ്യു
ന്നു. ഇത്തരത്തില്‍ ദേശവും എഴുത്തുകാരന്റെ ക്യാന്‍വാസില്‍ വന്നു നിറയു
മ്പോള്‍ അതിനെ സവിശേഷമായി ആവിഷ്കരിക്കുകയാണ്‌ അവര്‍ ചെയ്യുന്നത്‌.
സ്ഥലകാലങ്ങളാണ്‌ സംഭവങ്ങളുടെ തുടര്‍ച്ചയെ അനുഭവവേദ്യമാകുന്നത്‌. അപ്ര
കാരം സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ കഥയുടെ ശ്രിയാശത്തിലേക്ക്‌ നയിക്കുന്ന ഘടകങ്ങ
മായിത്തീരുന്നു.

എന്‍.എസ്‌. മാധവന്റെ കഥകളില്‍ കാലത്തെ സൂചിപ്പിക്കാന്‍ സാധാ
രണ നിത്വോപയോഗത്തിലുളള പദങ്ങള്‍തടന്ന കാണാം. അതുകൊണ്ടു തന്നെ
കാലത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്ന ്യോഗങ്ങളാണ്‌ താഴെ വിവരിക്കുന്നത്‌.

“കാലദുരങ്ങളുടെ ഗര്‍ഭപാത്രത്തിലെന്താണ്‌ എന്ന്‌ കാത്തു നിന്നു. പിന്നെ
രാത്രിയിലേക്കിറങ്ങി. (പൂ. 31)

“ഏഴുവര്‍ഷവും ഏഴുനാളും കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ മനലവിയെ തോല്‍പ്പിച്ചു.
(പ. 33)

“പ്രകവാളത്തിന്റെ കൃത്യം നടുവില്‍ ചുവന്നമേടസുര്യന്റെ മുമ്പില്‍, സൂര്യ
നിലെ കറുത്തപ്പെട്ടായി ഒരു ചെറിയ തല കണ്ടോ? (പൂ. 36)

165
“ഞാന്‍ പിറന്ന മുവന്തി, രണ്ടായി പിളര്‍ന്നെന്തെ കാക്കു ഇരുളെ വിഴുങ്ങു
(പു. 4%

“പെട്ടെന്ന്‌ എനിക്ക്‌ ഒറ്റയ്ക്കാകുവാന്‍ തോന്നി. എനിക്ക്‌ മാത്രമായി”
നാല്പതു പകലുകളും നാല്പതു രാത്രികളും. (0.48)

“അങ്ങനെ ആദ്യമായി അവള്‍ ജിബ്രാള്‍ട്ടറിലെ സമയത്തെ നിശ്ചലമാക്കി.
എപ്പോഴുമെപ്പോഴും. പുലരിയിലെ ആറുമണിയുടെ ഇളം തണുപ്പില്‍ മഹാകാ
ലത്ത അവര്‍ തളച്ചിട്ടു. (പു. 49)

'ജിരബ്ബാള്‍ട്ടറിലെ പുതുമ കൊത്തിപ്പറക്കുവാന്‍ വര്‍ഷ സൈബീരിയന്‍
എഏഎരണ്ടകളെപ്പോലെ വന്നും പോയും കൊണ്ടിരുന്നു.” (പു. 50)

“ശകുനങ്ങളുടെ കാലം അവസാനിച്ചിരിക്കുന്നു.' (ഫ.ദ)

ഞാന്‍ കാലത്തിനെ എഴുപതു രൂപയ്ക്കു വിറ്റു.” (പു.64)

< 5 a ou

നവംബറില്‍ നടക്കാനിരിക്കുന്ന മരണങ്ങള്‍ നിശ്ചല വൈദ്യുതി പോലെ
അന്തരീക്ഷത്തില്‍ കട്ടപിടിച്ചു കിടക്കുന്നതിന്റെ അനുഭവവുമായി. (പൂു.98)

“വെയില്‍ കനത്തു തുടങ്ങിയെങ്കിലും മഞ്ഞുകാലം തീരാത്തതുകൊണ്ട്‌
കാറ്റിന്‌ തുണുപ്പ്‌ ഉണ്ടായിരുന്നു.” (പു.16)

“പെട്ടെന്നു വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്ക്‌ മുമ്വേ എന്റെ തോളിലൂടെ വളഞ്ഞു കിടന്നു.
(പു. 13%

“ഒരു നുറ്റാണ്ട്‌ പഴക്കമുളള തന്റെ കൃഷ്ണമണികളില്‍ പതിയുന്ന തിളക്കം
കടലാണെന്ന്‌ ഉനഹിക്കാതെ തന്നെ പെരുമാളിന്‌ അറിയാമായിരുന്നു.
(പു. 152)

“ഞാനൊരു അര്‍ധരാത്രിയിലെ ശിശുവാണ്‌. റുഷദിയുടെ അര്‍ധരാത്രി
യിലെ ശിശുക്കളെപ്പോലെ 1947 ൽ ജനനം. (൮. 186)

“ആഴ്ചയിലെ ദിവസങ്ങള്‍ പലപ്പോഴും ടി.വി.തുടര്‍ക്കഥകളിലുടെയാണ്‌
ഞങ്ങള്‍ അറിഞ്ഞിരുന്നത്‌.” (പു. 189)

166
“വേട നിത്ചയിച്ചു വെളുത്തവാവിന്‌ പല ദിവസങ്ങള്‍ മുമ്പു തന്നെ”
(od). 180)

“മരക്കോണി കയറുവാന്‍ ഓരോ പടി ചവുട്ടുമ്പോഴും ശിവന്‍ താന്‍ രണ്ട്‌
ദശകം പുറക്കോട്ട പോകുകയാണെന്ന്‌ തോന്നി.” (പു.189)

“ഫിലിമില്‍ ബിംബങ്ങള്‍ വീഴാനുളള കുറെ നിമിഷാര്‍ധങ്ങളുടെ മീന്‍
കണ്ണുകളില്‍ ജീവിച്ചു തിര്‍ത്ത വര്‍ഷങ്ങള്‍ ഉറഞ്ഞിരുന്നു.” റൂ. 295)

“അസീസ്‌ ലോകത്തെ അറിഞ്ഞിരുന്നത്‌ അയാളുടെ കുട്ടികാലം കൊണ്ടാ
യിരുന്നു. (പു. 208)

“നാം കാലത്തിനെ പുഴയായി കാണുന്നതുകൊണ്ടാണ്‌ പുഴ? (പു. 228)

“അതെ പുഴ ഒരേ സ്ഥലത്ത്‌ രണ്ടുതവണ കാലു കുത്താന്‍ പറ്റാത്ത
പുഴ. എന്നാല്‍ നീ കാലത്തെ തടാകമായി കണ്ടു നോക്കു. എന്തു സംഭവിക്കും?
(പു. 226)

“കാലത്തെ ഒരു തടാകമായി കണ്ടാല്‍ ഒന്നും ഒഴുകിപ്പോകുന്നില്ല. എലാ

ou bu

സംഭവങ്ങളും അവിടെ തന്നെ കിടക്കും.” (പൂ.226)

“കറുത്തവാവായിരുന്നതുകൊണ്ട്‌ റോന്തു ചുറ്റുന്നത്‌ ഉഷാറാക്കിയിരുന്നു.'
(൨.246)

“ഗോധൂളി സമയം ചെകുത്താന്റെ മണിക്കൂറാണ്‌. (പു. 252)

¢ By 4 .

വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന ആ കൊച്ചുവര. അതിന്റെ കൃശ
ത്വം, അതിന്റെ നിസ്സാരമായ കിടപ്പു. അതു വരയ്ക്കുവാനുള്ള അനായാസത
മുകുന്ദന്റെ നാല്പത്തിമുന്ന്‌ വര്‍ഷങ്ങളുടെ ലഘുവത്കരണം. (പൂ. 263)

“കൊടുക്കല്‍ വാങ്ങല്‍ നടന്നത്‌ ഒരു ചന്തദിവസത്തില്‍ തന്നെയായി
രുന്നു. ആകാശം മേഘങ്ങളെ മുയല്‍കുട്ടികളെപ്പോലെ പെരുപ്പിച്ച അശ്വിന
ത്തിലെ ഒരു വെളളിയാഴ്ച. (പു. 294)

167
“കാറ്റിന്റെ കാലമായ ജനുവരിയില്‍. (പൂ.301)

“2002 മാണ്ടു തുടങ്ങിയതു പതിവും കൂടുതല്‍ കാറ്റുമായാണ്‌.'
(പു.302)

“ബീഹാറില്‍ ദുരം കാലമാണ്‌. എറണാകുളം പാറ്റ്ന എകസ്പ്രസ്‌
കറുപ്പു കുടുതലുള്ള ബിഹാര്‍ രാത്രിയിലൂടെ മുന്നോട്ടുപോകുമ്വോള്‍ . (പൂ.308)

“ദൈവം യാദൃശ്ചികവും തികച്ചും സ്വതന്ത്രവുമായ സംഭവങ്ങള്‍ കാല
ത്തിലേക്ക്‌ തുറന്നുവിടുന്നു.” (പു.332)

“ഇതൊരു മധ്യാഹത്തിനു മുമ്പുളള സമയത്തിലെ രംഗമാണ്‌. ഒരു
പ്തിനൊന്നുമണി രാഗം. ലങ്കാ ദഹനം സാരംഗ്‌ എന്നാണ്‌ പേര്‍.” (പൂ.348)

“ഒക്ടോബര്‍ മാസമാണിത്‌. ആകാശം ഏറ്റവും ഭംഗിവയ്ക്കുന്ന കാലം.
(പ.352)

പക്ഷി മണ്ഡോദരി താരാഫെര്‍ണാണ്ടന്‌ എന്നീ കഥകളില്‍ കടല്‍ത്തി
രത്താണ്‌ കഥ നടക്കുന്നത്‌. മണ്ഡോദരിയിലും താരാഫെര്‍ണാണ്ടസിലും ഗോവ
കടല്‍ത്തീരവും അതിനനുബന്ധമായ പ്രദേശങ്ങളും കഥാഗതിയില്‍ കടന്നുവ
രുന്നു. ദുരന്തത്തിന്റെ ജനനം തിരുവനന്തപുരം നഗരത്തിലാണ്‌ കഥ നടക്കു
ന്നത്‌. എനിക്കുമാ്രം, എന്റെ മകള്‍ ഒരു സ്ശ്രീ, കപ്പിത്താന്റെ മകള്‍ എന്നിവ
നഗരങ്ങളിലെ ഫ്ളാറ്റില്‍ നടക്കുന്ന സംഭവങ്ങളെ അടിസ്ഥാനമാക്കി! രചിച്ചിരി
ക്കുന്നു. ദാരിദ്രം വാര്‍ദ്ധക്യം മരണം, ചൂളൈയ്മേടിലെ ശവങ്ങള്‍, എന്റെ മകള്‍
ഒരു സ്ത്രീ, നാനാര്‍ത്ഥം എന്നീ കഥകള്‍ തീവണ്ടിയും തിവണ്ടിയാശ്രയും
കഥാപയഞ്ചാത്തലമായി കുടന്നുവരുന്നു. ഹ്രസക്തിയില്‍ ആശുപത്രി, രാജസം
തിരുനാവായ, ഇരുളെ വിഴങ്ങു എന്നിവയില്‍ ഏറണാകുളവും. ഈദില്‍ വീ
പുഠ, ചുളൈമേടിലെ ശവങ്ങളില്‍ ചുമളൈമേടും എന്നിവ കഥയിടങ്ങളായി
മാറുന്നു.

168
ഹിഗ്വിറ്റ എന്ന കഥയില്‍ നടക്കുന്നത്‌ തെക്കന്‍ദില്ലിയിലാണെങ്കിലും
തൃശ്ശൂര്‍, കുന്നംകുളം എന്നിവയും കഥാപശ്ചാത്തലമായി കടന്നു വരുന്നു.
മീററ്റിലെ ഒരു കന്യാസ്ത്രീമാത്തില്‍ നടക്കുന്ന കഥയാണ്‌ വന്‍മരങ്ങള്‍ വീഴു
മ്വോള്‍ ഒറീസ, ദില്ലി, എറണാകുളം എന്നിവ സ്ഥല സൂചനകള്‍ കഥയില്‍
കണ്ഠ.

കാര്‍മെന്‍ എന്ന കഥ തുടങ്ങുന്നത്‌ കുട്ടനാട്ടിലാണ്‌. കഥ വികസിക്കു
ന്നത്‌ പാരീസിലാണ്‌. അസിനദി, ഇറ്റലി എന്നീ സ്ഥലസുചനകളോടൊപ്പം കാശി,
ബനാറസ്‌, തൃപ്പൂണിത്തുറ എന്നിവയും കാണാം. ത്യപ്പുണിത്തുറയിലാണ്‌
കഥാവസാനം. ശുന്ദുകാശപ്പേടകത്തില്‍ നടക്കുന്ന കഥയാണ്‌ നാലാം ലോകം.
മസൂറി എന്ന സ്ഥലമാണ്‌ വിലാപങ്ങളില്‍ കടന്നുവരുന്നത്‌. തിരുത്തില്‍ പത്ര
മോഫീസിലാണ്‌ കഥ നടക്കുന്നത്‌. മുയല്‍വേട്ടയില്‍ കാട പശ്ചാത്തലമാകു
ന്നു. ബിയാഴ്രീസില്‍ പഞ്ചാബിലെ അമൃത്സറില്‍ നടക്കുന്ന കഥയാണ്‌. ജാലി
യന്‍ വാലാബ്ലാഗ്‌ കഥയില്‍ കടന്നുവരുന്ന പ്രധാന സ്ഥലമാണ്‌.

അനുഷ്റാനഹത്യകളില്‍ കഥ നടക്കുന്നത്‌ ഒരു വീട്ടിലാണ്‌. കാഠ്മണ്ഡു
യാത്രയും ഫോര്‍ട്ട്‌ കൊച്ചിയും കഥാപരിസരങ്ങളായി അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു.
മുബൈ എന്ന സ്ഥല നങ്കല്‍പത്തെ തന്നെ ചോദ്യം ചെയ്യുന്ന കഥയാണ്‌. മല
പ്പുറം ജില്ലയിലെ പാങ്ങ്‌ എന്ന നാട്ടിലെ അസീസ്‌ മുബൈയിലെ നരിമാന്‍
പോയിന്റില്‍ ജോലി ചെയ്യുന്നു. അയാളുടെ സ്ഥലത്തെ, ദേശത്തെ തന്നെ
ചോദ്യം ചെയ്തുകൊണ്ട്‌ നുഴഞ്ഞു കയറ്റുക്കാരനാക്കി മാറ്റുന്നു.

ആയിരത്തി രണ്ടാമത്തെ കഥ നടക്കുന്നത്‌ ദില്ലിയിലാണ്‌. ബാഗ്ദാദ്‌,
ജര്‍മ്മനി, ദരിയാഗങഞ്ച്‌, ഫ്ളാറ്റ എന്നിവ സ്ഥല സൂചനകളായി കടന്നു വരുന്നു.
അമ്മ എന്ന കഥയില്‍ സരസമ്മ ജീവിക്കുന്നത്‌ ഇപ്പോള്‍ ഫ്ളാറ്റിലാണ്‌. നീലേ
ശ്വരം പോലീസ്‌ ആക്രമണം, കല്‍ക്കത്തയിലെ ജീവിതം എന്നിവ ഓര്‍മ്മക
ളായി സ്ഥലത്തെഅടയാളപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു. ഹൂമയുണിന്റെ ശവകു
ടീരത്തില്‍ ഹുമയൂണിന്റെ ശവകുടീരം, കോണാട്ട പ്ലേസിലെ ഹനുമാന്‍ മന്ദിര്‍
എന്നിവ സ്ഥലസുചനകളായികാണാം.

169
കത്തിയേറുകാരന്‍ സര്‍ക്കസ്‌ കുമ്പനിയില്‍ നടക്കുന്ന കഥയാണ്‌. നില
വിളി ഗുജറാത്തിലെ അഹമ്മദാബാദിന്റെ ്രതീകമായിത്തീര്‍ന്ന കുത്ത്ബ്ുദ്ദീന്‍
അന്‍സാരിയുടെ കഥയാണിത്‌. അഹമ്മദാബാദിലാണ്‌ കഥ നടക്കുന്നുന്നത്‌.
നാനാര്‍ത്ഥത്തില്‍ മകനെ അന്വേഷിച്്‌ ബീഹാറിലെത്തുന്ന അച്ചുതന്‍നായരുടെ
കഥയാണ്‌. ബീഹാര്‍, ഇലഹാബാടദ്‌, കാശി, കല്‍ക്കത്ത, ഗുവഹത്തി, പാറ്റ്ന
എന്നിവ സ്ഥലസുചനകള്‍ കാണാം. ചൂത്‌ എന്ന കഥയില്‍ പാറ്റന, ബീഹാര്‍,
കൊച്ചി എന്നിവ കഥാപശത്ചാത്തലമായി കടന്നു വരുന്നു. വായനയില്‍ കൊച്ചി
യിലെ കായല്‍ക്കരയാണ്‌ കഥാപരിസരം.

സ്ഥലകാലങ്ങളെ അതീവ സുക്ഷ്മതയോടെ ആവിഷകരിക്കുകയാണ്‌.
എന്‍.എസ്‌ .മാധവന്റെ കഥകളില്‍ ചെയ്യുന്നത്‌. സ്ഥലകാലങ്ങളും,
കഥാപാത്രങ്ങളും ഇഴചേര്‍ന്ന്‌ സൃഷ്ടിക്കുന്ന അനുഭവതലം കഥയുടെ
അടിസ്ഥാനഭാവമാണ്‌.

“ഇരുളെ വിഴുങ്ങൂ” എന്ന കഥയില്‍ എറണാകുളം നഗരത്തിന്റെ വര്‍ണ്ണന
ഇപ്രകാരമാണ്‌.

“തേവരപ്പാലത്തിനപ്പുറം തിവണ്ടിപ്പാളങ്ങള്‍ക്കും അപ്പുറത്ത്‌ ശിവനു
മാത്രം അറിയാവുന്ന തിട്ടയിലിരുന്നു. ചുവന്ന സൂര്യനെതിരെ ആലുവാ
പാസഞ്ചര്‍ കടന്നുപോയപ്പോള്‍ മണ്ണ വിറച്ചു. ഭൂമിയുടെ ചലനം പിന്നെയും
കാലുകളെ നടക്കുവാന്‍ ക്ഷണിച്ചു. (പു. 38)

“കായലോരത്തിലൂടെ നടന്നപ്പോള്‍ യുദ്ധക്കപ്പലുകളുടെ ചാരനിറം
ശിവനെ ദുഃഖിപ്പിച്ചു.” (പൂ. 38)

സ്ഥലത്തിന്റെ സൂക്ഷ്മമായ അവതരണം കഥാപാത്രത്തിന്റെ
മാനസികാവസ്ഥ കൂടി വ്യക്തമാക്കുന്ന വിധത്തിലാണ്‌ മാധവന്റെ കഥകളില്‍
പപതൃക്ഷപെടുന്നത്‌. ്രമേ-നഗര സംഘര്‍ഷവും ഈ കഥയില്‍ കാണാം.
എറണാകുളം നഗരത്തിലെത്തിയശേഷം അപരിചിതനാല്‍ പീഡിപ്പിക്കപ്പെട്ട്‌
വിാന്തിയിലേക്കു തിരിച്ച; പോകുന്ന ശിവന്‍. സ്ഥലവും കാലവും

170
കഥാപാത്രത്തിന്റെ ജീവിതത്തില്‍ നിര്‍ണ്ണായകമായ സ്വാധീനം ചെലുത്തുന്നു.
കഗയിലെ സംഭവങ്ങള്‍ നടക്കുന്ന സ്ഥലത്തിന്റെ വിശദാംശങ്ങള്‍ ഒന്നും
ചേര്‍ന്നു പോകാതെ നഗരജിവിതത്തിന്റെ ആസുതേയെ ആഖ്യാനം
ചെയ്തുകൊണ്ട്‌ നഗരത്തെ, കഥയുടെ ഭാഗമാക്കി മാറ്റുന്നുണ്ട്‌ മാധവന്‍.

“പഴനിയില്‍ നിന്നു പാസഞ്ചര്‍ വണ്ടിയില്‍ അച്ഛന്റെ കുടെ തിരിച്ചു
വരുമ്പോള്‍ വാളയാറിലെ കാടുകള്‍ തീന്നേപ്പോള്‍ ഉറക്കം തുൂങ്ങിയിരുന്ന
എന്നെ തട്ടിയുണത്തി അച്ഛന്‍ ജനലില്‍ കുടി നോക്കുവാന്‍ പറഞ്ഞു. അച്ഛന്‍
എന്നെ അപൂര്‍വ്വമായേ തൊട്ടിരുന്നുളളു. ആകാശത്തില്‍ ഒന്നല്ല, രണ്ടു
മഴവില്ലുകള്‍ ഞാന്‍ കണ്ടു. ഇരട്ട മഴവില്ലുകള്‍ കണ്ടതിന്റെ ഹരത്തില്‍
അത്ഭുതപ്പെട്ട്‌ ഞാന്‍ കണ്ണുവിടര്‍ത്തി നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ മൂന്നാമത്തെ
മഴവില്ലുപോലെ അച്ഛന്റെ കൈ എന്റെ ചുമലുവഴി കഴുത്തിനെ വളഞ്ഞു.
(പൂ.128) താന്‍ കണ്ടറിഞ്ഞ (പകൃതി സനന്ദര്യം. പിതാവിന്റെ സ്നേഹം
കഥാപാത്രത്തിന്റെ അന്തര്‍ലോകത്ത്‌ മിന്നി മറയുന്നു. എന്‍.എസ്‌. മാധവന്റെ
കഥകളില്‍ മനുഷ്യനോടൊപ്പും ക്േരേന്ദസ്ഥാനത്തു നില്‍ക്കുന്നവയാണ്‌
സ്ഥലകാലങ്ങള്‍. പ്രകൃതി മനുഷ്യന്‍ മാ്രമുള്‍ക്കൊള്ളുന്ന തല്ല.
ജൈവലോകുവും അതിന്റെ ഭാഗമാണ്‌. അനുഭവങ്ങളെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയാണ്‌
കാലത്തെക്കുറിച്ചുളള സങ്കല്പങ്ങള്‍ രൂപപ്പെടുന്നത്‌.

എന്‍.എസ്‌. മാധവന്റെ കൃതികളില്‍ സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ ആവിഷകരിക്കപ്പെ
ട്ടിരിക്കുന്നത്‌ എഴുത്തുകാരന്റെ സാമുഹികരാഷ്ട്രീയ സംസ്കാരിക ബോധ്യ
ങ്ങളെ മുന്‍നിര്‍ത്തികൊണ്ടാണ്‌. എഴുത്തുകാരന്റെ ദേശം എന്ന സങ്കല്‍പത്തി
നപ്പുറം സ്ഥലത്തിന്‌ അതിരുകളില്ലാതെ കഥാലോകമാണ്‌ മാശവന്റെ കൂതി
കള്‍ പങ്കുവെക്കുന്നത്‌. എന്‍.എന്‌. മാധവന്റെ ചരിത്രത്തെ ്രശ്നവത്കരിക്കുന്ന
കഥകള്‍ കാലത്തിന്റെയും സ്ഥലത്തിന്റെയും അടയാളപ്പെടുത്തലുകളായി കണ
ക്കാക്കാവ്വുന്നത്‌. ആഖ്യാനത്തിന്റെ മുഖ്യുഘടകങ്ങളായി ആഖ്യാന സൈദ്ധാ
ന്തികര്‍ വിലയിരുത്തുന്ന സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ നോവലില്‍ എല.്രകാരം ഉപയോ
ഗിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു എന്നതാണ്‌ അടുത്ത അദ്ധ്യായങ്ങളില്‍ പഠനവിധേയമാ
ക്കുന്നത്‌.

171
കുറിപ്പുകള്‍

1, ബഷീര്‍ എം.എം, 2002, മലയാള ചെറുകഥ സാഹ്ത്യ ചരിശ്രംം, കേരള
സാഹിത്യ അക്കാദമി, പു. 21

2. രവികുമാര്‍ കെ.എനന്‍്‌, 1991, ചെറുകഥ വാക്ഷും വജ്യും, ഡി.സി.ബുക്സ്‌,
af}. 18,

3. രവികുമാര്‍.കെ.എസ്‌, 2602, കഥയും ഭാവ്യുകത്ച ചരിണാമവ്യം, ഡി.സി.
ബുക്സ്‌, കോട്ടയം, പൂു.1%.

4, Poul Ricoeur, 1954, Time and Narrative, University of Chicago Press,
പ്ു.22.

5.  ദകസരി വേങ്ങയില്‍ കുഞ്ഞിരാമന്‍ നായനാര്‍, (നമ്പാ. ലിസി മാത്യു)
2012, കേസര? വേങ്ങയില്‍ കുഞ്ഞിരാമന്‍ നായനാര്‍ സന്ധ്രര്‍ണ്ണക്യതികള്‍,
കേരള ഭാഷാ ഇന്‍സ്റ്റിറ്റുട്ട, പൂ.3.

6. ദകസരി വേങ്ങയില്‍ കുഞ്ഞിരാമന്‍ നായനാര്‍, (സമ്പാ. ലിസി മാത്യു)
2012, കേസര? വേങ്ങയില്‍ കുഞ്ഞിരാമന്‍ നായനാര്‍ സന്ധ്രര്‍ണ്ണക്യതികള്‍,
കേരള ഭാഷാ ഇന്‍സ്റ്റിറ്റുട്ട, പൂ.4.

7. ദകസരി വേങ്ങയില്‍ കുഞ്ഞിരാമന്‍ നായനാര്‍, (നമ്പാ. ലിസി മാത്യു)
2012, കേസര? വേങ്ങയില്‍ കുഞ്ഞിരാമന്‍ നായനാര്‍ സന്ധ്രര്‍ണ്ണക്യതികള്‍,
കേരള ഭാഷാ ഇന്‍സ്റ്റിറ്റുട്ട, പൂ.5.

8. കേസരി വേങ്ങയില്‍ കുഞ്ഞിരാമന്‍ നായനാര്‍, (നമ്പാ. ലിസി മാത്യു)
2012, കേസര? വേങ്ങയില്‍ കുഞ്ഞിരാമന്‍ നായനാര്‍ സന്ധ്രര്‍ണ്ണക്യതികള്‍,
കേരള ഭാഷാ ഇന്‍സ്റ്റിറ്റുട്ട, പൂ.6.

9 ദകസരി വേങ്ങയില്‍ കുഞ്ഞിരാമന്‍ നായനാര്‍, (സമ്പാ. ലിസി മാത്യു)
2012, കേസര? വേങ്ങയില്‍ കുഞ്ഞിരാമന്‍ നായനാര്‍ സന്ധ്രര്‍ണ്ണക്യതികള്‍,
കേരള ഭാഷാ ഇന്‍സ്റ്റിറ്റുട്ട, പൂ.6.

0. രാധാകൃഷ്ണന്‍ നായര്‍ ഡി, 2000, ആഖ്യാനവിജ്ഞാനം, കേരളഭാഷാ
ഇന്‍സ്സിറ്റുട്ട, പു.73.

൯ പവിശ്രന്‍.പി, 20, ആധുനികതയുടെ കുമ്ൃസമ്മതം, നാഷണല്‍

172
ബുകസ്റ്റാള്‍ കോട്ടയം, പൂ. 82.

2. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌, 201, എല്‍.എസ്‌. മാശവമന്റ്‌ കഥകള്‍ സന്ധ്ുര്‍ണ്ണും,
ഡി.സി.ബുകസ്‌, കോടുയം, പു. 26.

3. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌, 201, എന്‍.എസ്‌.മാധവന്‍ കഥകള്‍ സനമ്പ്യര്‍ണ്ണം,
ഡി.സി.ബുകസ്‌, കോട്ടയം, പൂ. 27.

4. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌, 201, എല്‍.എസ്‌.മാധവമന്‍്്‌ കഥകള്‍ സന്ധ്യര്‍ണ്ണം,
ഡി.സി.ബുക്സ്‌, കോട്ടയം, പൂ. 33.

5. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌, 201, എല്‍.എസ്‌. മാശവമന്റ്‌ കഥകള്‍ സസന്ധ്ുര്‍ണ്ണും,
ഡി.സി.ബുകസ്‌, കോടുയം, പു. 33.

6. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌, 201, എന്‍.എസ്‌.മാധവന്‍ കഥകള്‍ സന്പധ്യര്‍ണ്ണം,
ഡി.സി.ബുകസ്‌, കോട്ടയം, പൂ.34.

7. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌, 201, എല്‍.എസ്‌.മാധവമന്‍്്‌ കഥകള്‍ സന്ധ്യര്‍ണ്ണം,
ഡി.സി.ബുക്സ്‌, കോട്ടയം, പൂ. 34.

8. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌, 201, എല്‍.എസ്‌. മാശവമന്റ്‌ കഥകള്‍ സന്ധ്ുര്‍ണ്ണും,
ഡി.സി.ബുകസ്‌, കോടുയം, പു. 46.

9. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌, 201, എന്‍.എസ്‌.മാധവന്‍ കഥകള്‍ സന്പ്യര്‍ണ്ണം,
ഡി.സി.ബുകസ്‌, കോട്ടയം, പു. 48.

20. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌, 201%, എ൯.എസ്്‌.മാധവമന്‍്്‌ കഥകള്‍ സന്ധ്യര്‍ണ്ണം,
ഡി.സി.ബുക്സ്‌, കോട്ടയം, പു. 48.

2, ശശിധരന്‍.ഏന്‍, 1992, കഥ കാലം ദപോലെ കലാക്ഷേത്ര, കാസര്‍കോഡ്‌
പൂ.74.

22. അപ്പന്‍.കെ.പി, 1997, കഥ ആലഖ്യാനവ്യം അന്യഭവസത്തയും, ഡി.സി.ബു
കസ്‌, കോട്ടയം, പു.147.

23. അപ്പന്‍.കെ.പി, 1997, കഥ ത്തഖ്യാനര്യം അന്മുഭവനസത്തയും, ഡി.സി.ബു
കസ്‌, കോട്ടയം, പു. 147.

24. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌, 204, പഞ്ചകനമ്കകള്‍, ഡി.സി.ബുകസ്‌, കോടുയം,

173
പൂ.53

25. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌, 24, ചഞ്ചകമ്പ്കകള്‍, ഡി.സി.ബുക്‌സ്‌, കോട്ടയം,
പ.68

26. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌, 24, പഞ്ചകമ്കകള്‍, ഡി.സിബുകസ, കോടുയം,
പ.70

27. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌, 204, ചഞ്ചകന്യകകള്‍, ഡി.സി.ബുക്‌സ്‌, കോടുയം,
പൂ.103

28. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌, 24, ചഞ്ചകമ്പ്കകള്‍, ഡി.സി.ബുക്‌സ്‌, കോട്ടയം,
ad}. 190,

29. മാധവന്‍.എന്‍.എസ്‌, 21, എ൯.എസ്‌.മാധവന്റ്‌ കഥകള്‍ സസന്ധ്യര്‍ണ്ണം,
ഡി.സി.ബുക്സ്‌, പൂ.28.

30. പവിത്രന്‍.പി, 2000, ആശുതികതയുകട കുദൃസമ്മതം, നാഷണല്‍ ബുക്‌സ്‌
Tyous, കോട്ടയം, പൂ.8.

3൧ മാധവന്‍.എന്‍.എസ്‌, 201, എല്‍.എസ്‌.മാധവമന്റ്‌ കഥകള്‍ സന്ധയര്‍ണ്ണം,
ഡി.സി.ബുകന്്‌, കോട്ടയം, പൂു.31

32. മാധവന്‍.എന്‍.എസ്‌, 21, എ൯.എസ്‌.മാധവന്റ്‌ കഥകള്‍ സസന്ധ്യര്‍ണ്ണം,
ഡി.സി.ബുക്സ്‌, കോടുയം, പൂ.35

33. മാധവന്‍.എന്‍.എന്ന്‌, 211, എന്‍.എസ്‌. മാശവമന്റ്‌ കഥകള്‍്‌ സന്ധ്യര്‍ണ്ണം,
ഡി.സി.ബുകസ്‌, കോട്ടയം, പൂ.36

34. ഹരിക്കുമാര്‍ എം.കെ, 2002, കഥ ആധുനികതയ്ക്ക്‌ ശേഷം, (പ്രഭാത്‌ പ്രിന്റിംഗ്‌
& പണ്ണിഷിങ്ങ്‌ കോ. പ്രൈ.ലിമിറ്റഡ്‌, പുറം.159.

35. മാധവന്‍.എന്‍.എസ്‌, 21, എ൯.എസ്‌.മാധവന്റ്‌ കഥകള്‍ സസന്ധ്യര്‍ണ്ണം,
ഡി.സി.ബുക്‌സ്‌, കോട്ടയം, പൂു.41.

36. ഹരികുമാര്‍ എം.കെ, 2002, കഥ ആധുതികതയ്ക്ക്‌ ശേഷം, (പ്രഭാത്‌ പ്രിന്റിംഗ്‌
& പബ്ജിഷിങ്ങ്‌ കോ. പ്രൈ.ലിമിറ്റഡ്‌, പൂറം.162.

37. മാധവന്‍.എന്‍.എസ്‌, 201, എല്‍.എസ്‌.മാധവമന്റ്‌ കഥകള്‍ സന്ധയര്‍ണ്ണം,

174
ഡി.സി.ബുകസ്‌, കോട്ടയം, പു്‌.81

38. കൃഷ്ണന്‍.കെ.ഏട, 1998, ഭാഷാപോഷിണ്‌ - ആഖ്യാനശാസ്ശ്രം, നവം
ബ്വര്‍, പൂ.69.

39. മാധവന്‍.എന്‍.എസ്‌, 2011, എല്‍. എസ്‌.മാധവ്റെ കഥകള്‍ സന്ധ്യര്‍ണ്ണം,
ഡി.സി.ബുകസ, കോട്ടയം, പൂു.130

40. ്രസന്നരാജന്‍, 201, ഉത്മരാഥുന്നിക ചര്‍ച്ചകള്‍, നാഷണല്‍ ബുക്ക്‌ Tyo,
കോട്ടയം, പു. 178.

4. വത്സലന്‍ വാതുശ്ശേരി,2007, കഥയുടെ ന്വ്ൂക്ടിയസ്്‌, ഒലീവ്‌ പബ്ബിക്കേഷന്‍സ്‌,
പൂ.149

42. മാധവന്‍.എന്‍.എസ്‌, 201, എന്‍. എസ്‌.മാധവന്റെ കഥകള്‍ സന്ധ്യര്‍ണ്ണം,
ഡി.സിബുകസ്‌, കോട്ടയം, പൂ.151

43. രവികുമാര്‍ കെ.എസ്‌, 2002, കഥയും ഭാവകത്ഥ ചരിണാമവ്യക ഡി.സി.
ബുകസ്‌, കോടുയം, പു. 118

44. മാധവന്‍.എന്‍.എസ്‌, 201%, എ൯.എസ.മാശവമ്റെ കഥകള്‍ സസന്ധ്യര്‍ജഞ്ണും,
ഡി.സി.ബുകസ്‌, കോട്ടയം, പൂ.94.

45, ബ്വാനര്‍ജി ഇ. 20 സാഹ്ത്യലോകും ചര്തത്തിന്റെ SUL ONO kd UG,
01.25, 21.516.

4. മാധവന്‍.എന്‍.എസ്‌, 21, ഗഎ൯.എസ്‌.മാധവന്റ്‌ കഥകള്‍ സസ്ധ്യൂര്‍ണ്ണം,
ഡി.സി.ബുകസ്‌, കോട്ടയം, പൂ.163.

47. മാധവന്‍.എന്‍.എസ, 211, എന്‍്‌.എസ്‌.മാധവമന്റ്‌ കഥകള്‍ സന്ധ്യൂര്‍ണ്ണം,
ഡി.സി.ബുകസ്‌, കോട്ടയം, പു.126.

48, മാധവന്‍.എന്‍.എസ്‌, 2011, എല്‍. എസ്‌.മാധവ്റെ കഥകള്‍ സന്ധ്യര്‍ണ്ണം,
ഡി.സി.ബുക്‌സ്‌, കോട്ടയം, പൂ.124.

ക്ട. മാധവന്‍.എന്‍.എസ്‌, 21, ഗഎ൯.എസ്‌.മാധവമന്റ്‌ കഥകള്‍ സസന്ധ്യര്‍ണ്ണം,
ഡി.സി.ബുകസ്‌, കോട്ടയം, പു.11.

50. മാധവന്‍.എന്‍.എസ്‌, 201%, എന്‍.എസ.മാശവമന്റ്‌ കഥകശള്‍്‌ rena,
ഡി.സി.ബുകസ്‌, കോട്ടയം, ഫൂ.114.

175
51, രവികുമാര്‍ കെ.എസ്‌, 20, കഥയും ഭാവുകത്വ പരിണാമവും, ഡി.സി.
ബുകസ്‌, കോട്ടയം, കോട്ടയം, പു. 121

52, മാധവന്‍.എന്‍.എസ്‌, 201, എല്‍. എസ.മാശവ്റെ കഥകള്‍ സന്ധ്യര്‍ണ്ണം,
ഡി.സി.ബുകസ്‌, കോട്ടയം, പു.163

53. മാധവന്‍.എന്‍.എസ്‌, 21, എ൯.എസ്‌.മാധവമ്റ്‌ കഥകള്‍ സസന്ധ്യര്‍ണ്ണം,
ഡി.സി.ബുക്‌സ്‌, കോട്ടയം, പു.158

54. മാധവന്‍.എന്‍.എസ്‌, 201%, എന്‍.എസ.മാശവമന്റ്‌ കഥകശള്‍്‌ സന്ധ്യര്‍ണ്ണം,
ഡി.സി.ബുകസ്‌, കോട്ടയം, പൂ.164

ടട, നിതൃചൈതന്യയതി, ടട, മാഷാപോഷ്ണ്‌ മതസാഹാര്‍ദ്ദത്തെപ്പറ്റി. നവം.
ലക്കം, പൂ.41

56. മാധവന്‍.എന്‍.എസ്‌, 21, എ൯.എസ്‌.മാധവമന്റ്‌ കഥകള്‍ സസന്ധ്യര്‍ണ്ണം,
ഡി.സി.ബുകസ്‌, കോട്ടയം, ഫു.183

57. മാധവന്‍.എന്‍.എസ്‌, 201%, എന്‍.എസ.മാശവമന്റ്‌ കഥകശള്‍്‌ സന്ധ്യൂര്‍ണ്ണം,
ഡി.സി.ബുകസ്‌, കോട്ടയം, പൂ.183

ടട. മാധവന്‍.എന്‍.എസ്‌, 201, എല്‍. എസ.മാശവ്റെ കഥകള്‍ സന്ധ്യര്‍ണ്ണം,
ഡി.സി.ബുകനസ്‌, കോട്ടയം, പൂ.263

59. മാധവന്‍.എന്‍.എസ്‌, 21, എ൯.എസ്‌.മാധവമ്റ്‌ കഥകള്‍ സസന്ധ്യര്‍ണ്ണം,
ഡി.സി.ബുകസ്‌, കോടുയം, പൂു.205

60. മാധവന്‍.എന്‍.എസ്‌, 211, എനന്‍്‌.എസ്‌.മാധശവമന്റ്‌ കഥകള്‍ സന്ധ്യര്‍ണ്ണം,
ഡി.സി.ബുകസ്‌, കോട്ടയം, പൂ.201

61 മാധവന്‍.ഏഎന്‍.എസ്‌, 2011, എന. എസ്‌.മാധവമന്റ്‌ കഥകള്‍ സന്ധുര്‍ണ്ും,
ഡി.സി.ബുകസ്‌, കോട്ടയം, പൂ.202

62. രവികുമാര്‍ കെ.എസ്‌, 202, കഥയും ഭാവ്യുകത്വ പരിണാമവ്യം, ഡി.സി.
ബുക്സ്‌, കോടുയം, കോട്ടയം, പു.113

63. മാധവന്‍.എന്‍.എസ്‌, 211, എന്‍്‌.എസ്‌.മാധശവമന്റ്‌ കഥകള്‍ സന്ധ്യര്‍ണ്ണം,
ഡി.സി.ബുകസ്‌, കോട്ടയം, പൂു.256

176
64. മാധവന്‍.എന്‍.എസ്‌, 2, എന്‍. എസ്‌.മാധവമന്റെ കഥകള്‍ സന്പ്യര്‍ണ്ണം,
ഡി.സി.ബുക്സ്‌, കോട്ടയം, പൂു.261
ടട. മാധവന്‍.എന്‍.എസ്‌, 21, എ൯ന്‍.എസ്‌.മാധവന്റ്‌െ കഥകള്‍ സസന്ധ്യര്‍ണ്ണം,
ഡി.സി.ബുകസ്‌, കോട്ടയം, പു.271
66. മാധവന്‍.എന്‍.എസ്‌, 2, എന്‍.എസ്‌. മാധവഭമന്റ്‌ കഥകള്‍ സന്ധ്യര്‍ണ്ണും.
ഡി.സി.ബുകസ്‌, കോട്ടയം, പൂ.282
67. മാധവന്‍.എന്‍.എസ്‌, 2, എന്‍. എസ്‌.മാധവമന്റെ കഥകള്‍ സന്പ്യര്‍ണ്ണം,
ഡി.സി.ബുകസ്‌, കോട്ടയം, പു.294
ടട. മാധവന്‍.എന്‍.എസ്‌, 21, എ൯ന്‍.എസ്‌.മാധവന്റെ കഥകള്‍ സസന്ധ്യര്‍ണ്ണം,
ഡി.സി.ബുകസ്‌, കോട്ടയം, ഫൂ.297
ദ. മാധവന്‍.എന്‍.എസ്‌, 2, എന്‍.എസ്‌. മാധവഭന്റ്‌ കഥകള്‍ സന്ധ്യര്‍ണ്ണം.
ഡി.സി.ബുകസ്‌, കോട്ടയം, പൂ.324
70. മാധവന്‍.എന്‍.എസ്‌, 20%, എന്‍. എസ്‌.മാധശവമന്റെ കഥകള്‍ സന്ധ്യര്‍ണ്ണം,
ഡി.സി.ബുകസ്‌, കോട്ടയം, പൂ.326
71 മാധവന്‍.എന്‍.എസ്‌, 21, എ൯.എസ്‌.മാധവമന്റ്‌ കഥകള്‍ സന്വുര്‍ണ്ണം,
ഡി.സി.ബുകസ്‌, കോട്ടയം, പൂ.306
72. മാധവന്‍.എന്‍.എസ്‌, 21, എന്‍. എസ്‌.മാധവഭന്റ്‌ കഥകള്‍ സന്ധ്യര്‍ഞ്ണും.
ഡി.സി.ബുകസ്‌, കോട്ടയം, പൂ.318
73. ശശിധരന്‍.എന്‍, 19892, കഥ കാലം പോലെ, കലാക്ഷേത്ര, കാസര്‍കോഡ്‌
പൂു.76
74. മാധവന്‍.എന്‍.എസ, 2, പഞ്ചകന്പകകള്‍, ഡി.സി.ബുക്‌സ്‌, കോട്ടയം,
പ.15
7. മാധവന്‍.എന്‍.എസ്‌, 21, എന്‍. എസ്‌.മാധവഭന്റ്‌ കഥകള്‍ സന്ധ്യര്‍ണ്ണും.
ഡി.സി.ബുകസ്‌, കോട്ടയം, പൂ.251
76. മാധവന്‍.എന്‍.എസ്‌, 20%, എന്‍. എസ്‌.മാശവമന്റെ കഥകള്‍ സന്ധ്യര്‍ണ്ണം,
ഡി.സി.ബുക്സ്‌, കോട്ടയം, പു.252
77. മാധവ൯.എന്‍.എസ, 24, ചഞ്ചകന്പകകള്‍, ഡി.സി.ബുക്‌സ്‌, കോട്ടയം,
൨1.83
177
മായം 3
സ്ഥലകാലമുദ്രകള്‍
മലയാള നോവലുകളില്‍
3.1 നോവല്‍

പാശ്വാതൃലോകത്ത്‌ വ്യവസായിക വിച്ലവത്തിനുശേഷമുണ്ടായ നഗര
സംസ്കാരത്തിന്റെ ഭാഗമായാണ്‌ പുതിയ സാഹിത്യരുപങ്ങള്‍ ഉടലെടുത്തത്‌.
കടലാസു നിര്‍മ്മാണവും അച്ചടിവിദ്യയും വ്യാപകമായതോടെ ഗദുസാഹിതൃ
ത്തിന്‌ ദ്രുതഗതിയിലുള്ള വികാസവുമുണ്ടായി. അതിന്റെ ഭാഗമയി പുതിയ
സാഹിതൃരുപങ്ങളായ ചെറുകഥയുടെയും നോവലിന്റെയും ഉത്ഭവവും
പളര്‍ച്ചയുമുണ്ടായി.

“നടന്നതോ നടക്കുന്നതോ ആയ യ്ഥാര്‍ത്ഥജിവിതത്തെ പ്രതിനിധാനം
ചെയ്യുന്ന സംഭവങ്ങളെയും കഥാപാത്രങ്ങളെയും ചിത്രികരിക്കുന്ന സങ്കീര്‍ണ്ണത
കൂടിയതോ കുറഞ്ഞതോ ആയ ഒരു ഇതിവ്യത്തവും ഗണ്യമായ ദൈര്‍ഘ്യവും
ഉള്ള കലല്‍്പിതഗദ്യകഥയാണ്‌ നോവല്‍” എന്ന്‌ ഓക്സ്ഫോര്‍ഡ്‌ ഇംഗ്ലീഷ്‌
നിഘണ്ടുവില്‍ നോവലിനെ നിര്‍വചിക്കുന്നു. “അമ്പതിനായിരത്തിലേറെ വാക്കു
കുളുളള ഏതു കല്പിത ഗദ്യകഥയും* നോവലാകുമെന്ന്‌ ഇ.എം. ഫോസ്റ്ററും
കല്പിതഗദ്ൃകഥാരുപത്തിലുളള മനുഷ്യ ജിവിതവ്യാഖ്യാനമാണെന്ന്‌”
ഏണസ്റ്റ്‌ എ. ബേക്കറും നോവലിനെ നിര്‍വേചിച്ചിട്ടുണ്ട. എന്നാല്‍ നിര്‍വചന
ങ്ങള്‍ക്കപ്പുറം അനന്തമായ സാധ്യതകളുള്ള ഒരു സാഹിത്യരുപമാണ്‌ നോവല്‍.

ഇന്ത്ൃയില്‍ കോളനിവത്കരണത്തിന്റെ കാലത്ത്‌ നോവല്‍ എന്ന
സാഹിത്യരുപം പ്രചാരത്തിലായി. പ്രസ്തുതസാഹചര്യം തന്നെയാണ്‌ കേരള
ത്തിലും നോവലിന്റെ ഉത്ഭവത്തിന്‌ കാരണമായത്‌. കേരളത്തില്‍ പത്തൊ
മ്പതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ ്രാരംഭദശകങ്ങള്‍ വലിയമാറ്റങ്ങളുടെ കാലമായിരുന്നു.
ഇക്കാലത്ത്‌ ഗദ്യസാഹിതൃത്തിന്‌ ഗപാധാന്യവും വികാസവുമുണ്ടായി.
പത്രപ്രവര്‍ത്തനത്തിന്റ വളര്‍ച്ച ഈ മുന്നേറ്റത്തിന്‌ പശ്ചാത്തലമൊരുക്കുന്നതില്‍
നിര്‍ണ്ണായകമായ പങ്കുവഹിച്ചു. കേരളത്തില്‍ നവീന സാഹിത്യരൂപങ്ങളുടെ
വളര്‍ച്ചയും പുതിയ വീക്ഷണങ്ങള്‍ പുലര്‍ത്തുന്ന ജനതയും രൂപപ്പെട്ടു.
ഇഗ്ലീഷ്‌ വിദ്യാഭ്യാസത്തിന്റെ അനന്തരഫലമായി രൂപപ്പെട്ട സാമൂഹികവും
സാംസ്കാരികവുമായ പരിവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ മുഖ്യചാലകശക്തിയായി. പാശ്വാ

178
തൃമാത്ൃകയിലുള്ള വിദ്യാഭ്യാസം സ്വാത്രത്ര്യത്തെക്കുറിച്ചും സമത്വക്കുറിച്ചുമുളള
ആശയഗതികള്‍ ഇവിടേയക്ക്‌ കൊണ്ടുവന്നു. കേരളത്തിലെ ദേശീയതയുടെ
പശ്ചാത്തലവും ഇതുതന്നെയാണ്‌. ഇക്കാലഘട്ടത്തില്‍ വ്യവസായിക
വിപ്ലവത്തിന്റെ സംഭാവനയായ നവീന ഭനതികോപാധികളും (്പ്ചരിച്ചു.
ഇതെല്ലാം കൂടിച്ചേര്‍ന്നു സൃഷ്ടിച്ച നഗരസംസ്‌ കാരവും അതിന്റെ
സ്ഥാപനങ്ങളും ജീവിതരീതിയും ആശയപരിസരങ്ങളും നവോത്ഥാനത്തിന്‌
അടിത്തറയായി.
3,2 സ്ഥലകാലമുദ്രകകള്‍ ആദ്യകാലനോവലുകളില്‍

കേരളീയ സമൂഹം അതോടെ ജയിത്തത്തില്‍ നിന്ന്‌ മുതലാളിത്ത
സമ്്രദായത്തിലേക്കു നിങ്ങി, ആ പരിവര്‍ത്തന ദശയില്‍ നോവലും ചെറുകഥ
യുള്‍പ്പെടു നവിന ഗദ്യസാഹിത്യം കേരളിയ പരിസരങ്ങളെയും നവവചിന്ത
കളെയും ഉണര്‍ത്തുന്ന മാധ്യമമായി മാറി. ഈ ഭൂമികതന്നെയാണ്‌
ഇന്ദുലേഖയിലെ സ്ഥലത്തെ അടയളപ്പെടുത്തുന്നത്‌. കുടുംബബന്ധങ്ങ
ള്‍ക്കാണ്‌ ഇന്ദുലേഖയില്‍ പ്രാധാന്യം കല്‍പിക്കുന്നത്‌. അതിനുമുമ്പു വരെയുളള
കാലഘട്ടങ്ങളില്‍ തറവാടുകളില്‍ പിതാവിന്‌ കുടുംബവ്യവസ്ഥയില്‍
്പാഗാന്യമുണ്ടായിരുന്നില്ല. അമ്മാവനാണ്‌ കാര്യങ്ങളെല്ലാം നോക്കി
നടത്തുന്നത്‌. എന്നാല്‍ ഇന്ദുലേഖയില്‍ പിതാവായ ഗോവിന്ദന്‍കുട്ടി മേനോന്‍
പപാധാന്യം ലഭിക്കുമ്പോള്‍ ഒരു കാലഘട്ടത്തെ തിരുത്തിയെഴുതുകയായിരുന്നു
പന്തുമേനോന്‍. പഞ്ചുമേനോന്‍ കോപിഷഠാനാകുമ്പോള്‍ മാധവന്റെ പഠിപ്പിനാ
വശ്യമായ സാമ്പത്തികസഹായം നല്‍കാന്‍ പിതാവ്‌ തയ്യാറാകുന്നു. ഇത്‌
അക്കാലത്ത്‌ വിപ്ലവകരമായ ഒരാശയമാണ്‌. കാലഘട്ടത്തെ മാറ്റി മറിയ്ക്കുന്ന
കാഴ്ച നോവലിസ്റ്റ ഇത്തരത്തില്‍ നേരിട്ട വെളിവാക്കുന്നു. മരുമക്കത്തായ
വ്യവസ്ഥയില്‍ നിന്ന്‌ മക്കത്തായത്തിലേക്കുളള മാറ്റം നോവലിലെ
സ്ഥലകാലങ്ങളെ പുനര്‍നിര്‍വചിക്കുന്നു.

കേരളത്തിലെ അക്കാലത്തെ സാമൂഹിക ജീവിതത്തിന്റെ പ്രത്യേകത
യെക്കുറിച്ച്‌ നായര്‍ തറവാടുകളിലെ ജീവിത്രകമതെെക്കുറിച്ച്‌ കെ.പി.

179
ശരത്ചന്ദ്രന്‍ ഇ്പ്കാരം അഭി്രായപ്പെടുന്നു. “ തറവാട്ടുകാരണവന്മാര്‍ സ്വത്തു
മുഴുവന്‍ തങ്ങളുടെ അധിനതയില്‍ നിത്തോകയും ഭാര്യമാര്‍ക്കും മക്കള്‍ക്കും
മാ്രം ആവശ്യപോലെ വിനിയോഗിക്കാന്‍ കൊടുക്കുകയും ചെയ്യുന്ന
സന്ത്രദായവും അപൂര്‍വ്വമായിരുന്നില്ല. മരുമക്കത്തായ തറവാട്ടിലെ
അനന്തരവന്മാര്‍ ഈ അനീതിക്കെതിരെ ശബ്ദമുയര്‍ത്തുന്നതും ഇത്‌
ആത്യന്തികമായി മരുമക്കത്തായത്തെ തകര്‍ത്ത്‌ മക്കത്തായത്തെ
പ്രതിഷഠിക്കുന്നതും കേരളീയരുടെ സാമുഹികക്മത്തില്‍ വന്നുചേര്‍ന്ന ഒരു
മഹത്തായ പരിവര്‍ത്തനമാണ്‌ ””*

തറവാട്ടു കാരണവരായ പഞ്ചുമേനോന്‍ തന്നെ ധിക്കരിച്ച മാധവന്‍
ഇന്ദുലേഖയെ കൊടുക്കില്ലെന്നു ശപഥം ചെയ്യുന്നു. സൂരി നനമ്വുതിരിപ്പാടിനു
വിവാഹം ചെയ്തുകൊടുക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നു. പിന്നിട നടക്കുന്ന സംഭവങ്ങളാണ്‌
ഇന്ദുലേഖയുടെ ്രമേയം. ഇന്ദുലേഖയോട്‌ അക്കലേത്തുണ്ടായിരുന്ന
സംബന്ധവ്യവസ്ഥയെക്കുറിച്ച്‌ മാധവന്‍ സംസാരിക്കുന്നുണ്ട്‌. അപ്പോള്‍
സംബന്ധത്തെക്കുറിച്ചും ഭാര്യഭര്‍ത്ത്യ ബന്ധത്െക്കുറിച്ചും പുത്തന്‍ കാഴ്ചപ്പാട്‌
ഇന്ദുലേഖയുടെ വാക്കുകളിലുടെ ചന്തുമേനോന്‍ വ്യൃക്തമാക്കുന്നുണ്ട്‌.
സംബന്ധവ്യവസ്ഥ നിലനിന്നിരുന്ന ഒരു കാലഘട്ടത്തെ അടയാളപ്പെടുന്നതോ
ടെപ്പം ഭാര്യ ഭര്‍ത്തൃബന്ധത്തിന്റെ പുതിയ സ്ഥലകാലങ്ങളെ ആഖ്യാന
ത്തിലേക്ക്‌ കൊണ്ടുവരികയാണ്‌ നോവലിസ്റ്റ്‌ ചെയ്യുന്നത്‌.

ഇന്ദുലേഖയില്‍ കഥ നടക്കുന്ന സ്ഥലത്തിന്റെ തിരഞ്ഞെടുപ്പ്‌ ചന്തു
മേനോന്‍ നടത്തിയിരിക്കുന്നത്‌ വളരെ ശ്രദ്ധാപൂര്‍വുമാണ്‌. “വടക്കേ
മലബാറുകാരനായ ചന്തുമേനോന്‍ , തെക്കേ മലബാറില്‍ നടക്കുന്ന കഥയായി
ഇന്ദുലേഖയിലെ സംഭവങ്ങള്‍ ചിത്രികരിച്ചത്‌ യാഥാര്‍ത്ഥ്യത്തോടുളള അദ്ദേ
ഹത്തിന്റെ മമത വെളിപ്പെടുത്തുന്നു. വടക്കേ മലബാറില്‍ നായര്‍ സ്ത്രീകളെ
നമ്പൂതിരിമാര്‍ക്കു സംബന്ധം ചെയ്തുകൊടുക്കാറില്ലായിരുന്നു. ദാരിദ്ര്യം
കൊണ്ടും മറ്റും ചിലര്‍ അങ്ങനെ ചെയ്തത്‌ ആക്ഷേപകരമായി കണക്കാ
ക്കപ്പെട്ടിരുന്നു”*” കഥ പറയാനുളള സ്ഥലത്തെ ചന്തുമേനോന്‍ യാഥാര്‍ത്ഥു

180
ത്തോട്‌ ഇണങ്ങുന്നവിധത്തില്‍ രൂപപ്പെടുത്തുകയാണുണ്ടായതെന്ന്‌ ഇതില്‍
നിന്ന്‌ വ്യക്തമാണ്‌. ഇംഗ്ലീഷ്‌ വിദ്യാഭ്യാസം സമൂഹത്തില്‍ വലിയമാറ്റങ്ങള്‍ക്ക്‌
കാരണമായ കാലഘടുമാണ്‌. കുടുബബന്ധങ്ങളില്‍ അത്‌ കാണാന്‍ സാ
ഗിക്കും. മാധവന്‍ കാരണവരെ ധിക്കരിക്കുന്നതും ചിന്നനെ മദിരാശിയിലേക്ക്‌
കൂട്ടികൊണ്ടു പോകുന്നതും അതിനുദാഹരണമാണ്‌. ഈ കാലത്തു കുട്ടികളോട്‌
അധികം സംസാരിക്കാന്‍ പോകാതെ ഇരിക്കുന്നതാണ്‌ നല്ലത്‌. ഗുരുത്വം ലേശം
ഇല്ലാത്ത കാലമാണ്‌ എന്ന്‌ ശിന്നനെക്കുറിച്ചു പഞ്ചുമേനോന്‍ അഭിപ്രായപ്പെ
ടുന്നു. സ്വഭാവത്തിലെ മാറ്റം, കാലത്തിന്റെ മാറ്റമായി പഞ്ചുമേനോന്‍
മനസ്സിലാക്കുന്നു.

കഥ തുടങ്ങുന്നത്‌ തനി കേരളീയ പശ്ചാത്തലത്തിലാണെങ്കിലും മാധവ
നിലൂടെ മദിരാശിയെ ആഖ്യാനത്തിലേക്ക്‌ കൊണ്ടുവരുന്നുണ്ട്‌. മദിരാശിയില്‍
നിന്ന്‌ മടങ്ങി വരുന്ന മാധവന്‍ റെയില്‍വേ സ്സറേഷനില്‍വെച്ച്‌ ഇന്ദുലേഖയുടെ
വിവാഹം കഴിഞ്ഞെന്ന വ്യാജവാര്‍ത്ത കേട്ട കല്‍ക്കത്തയിലേക്ക്‌ നാടുവിടുന്നു.
മാധവന്‍ യാത്രചെയ്യുമ്പോള്‍ മലബാര്‍ തിരത്തുകുടി കടന്നുപോകുമ്പോള്‍
കാണുന്ന കേരളത്തിന്റെ ദൃശ്യം നോവലില്‍ ആവിഷ്കരിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്‌.
ഇങ്ങനെയെല്ലാമിരിക്കുമ്പോഴാണ്‌ “മലയളേത്തിനു നേരെ തൂക്കില്‍ കപ്പല്‍
എത്തിയത്‌. കപ്പലില്‍ നിന്ന്‌ കുഴല്‍ വെച്ചു നോക്കിയപ്പോള്‍ രാജ്യം നല്ലവണ്ണം
കണ്ടു." കൂടാതെ മാധവന്‍ എത്തിച്ചേരുന്ന ബോംബെ തുറമുഖത്തിന്റെ ദൃശ്യം
ഇ്പകാരമാണവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്‌ “ ബിലാത്തിയില്‍ നിന്നു വരുന്ന മഹാ
ന്മാരായ സകലജനങ്ങളും ഇവിടെയാണ്‌ ഒന്നാമത്‌ ഇറങ്ങുന്നത്‌. അങ്ങനെ
തന്നെ ഇന്ത്യയില്‍ നിന്നു ബിലാത്തിപോകുന്നവരും ഇവിടെ നിന്നാണു
സാധാരണയായി കപ്പല്‍ കയറുന്നത്‌. പിന്നെ പ്രായേണ സകലവിധ വിശേഷ
ചരക്കുകളും ഇന്ത്യയിലേക്ക്‌ ബിലാത്തിയില്‍ നിന്ന്‌ വരുന്നത്‌. ഒന്നാമത്‌ ഇറ
ങ്ങുന്നതും ഈ മഹത്തായ ബന്തറിലാണ്‌ അങ്ങിനെയുള്ള ഒരു സ്ഥലത്തിന്റെ
മഹിമയെക്കുറിച്ചു ഞാന്‍ വല്ലതു വര്‍ണ്ണിക്കേണ്ടതുണ്ടേോ? ”” സ്ഥലത്തിന്റെ ഈ
വര്‍ണ്ണന ആ കാലഘട്ടത്തെക്കുടി അടയാളപ്പെടുത്തുന്നുണ്ട. കൊളോണിയല്‍
കാലഘട്ടത്തിലെ കയറ്റുമതി ഇറക്കുമതി വ്യവസ്ഥകളെയും ഇതില്‍നിന്ന്‌
മനസ്സിലാക്കാം.

181
തുടര്‍ന്ന്‌ മാധവന്‍ കല്‍ക്കത്തയിലെത്തുമ്പോള്‍ ഗോവിന്ദനെന്നിന്റെ
ഗൃഹത്തെ നോവലില്‍ അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്‌ ഇങ്ങനെയാണ്‌.
“സ്വര്‍ല്ലോകത്തിലെ അമരാവതിയോടു തുല്യമായ അമരാവതി ബംഗ്ലാവില്‍
മാധവന്‍ അതിസുഖത്തോടെ ഒതു പത്തുദിവസം താമസിച്ചു.” കേരളം, മദിരാശി,
ബോംബെ, കല്‍ക്കത്ത എന്നീ സ്ഥലങ്ങള്‍ ആഖ്യാനത്തില്‍ കുടന്നുവരുന്നുണ്ട്‌.
ഫട്ടുഡല്‍ തറവാടുകളുടെ ചിത്രീകരണവും ഇംഗ്ലീഷ്‌ വിദ്യാഭ്യാസത്തിന്‌
ലഭിക്കുന്ന പ്രാധാന്യവും ഫ്യൂഡല്‍ കാലത്തെ മാശ്രമല്ല കൊളോണിയല്‍
കാലഘട്ടത്തെ കൂടി അനുവാചകരുടെ മുന്നിലേക്ക്‌ കൊണ്ടു വരുന്നു. ഇന്ദു
ലേഖയില്‍ ദൌയതിക സ്ഥലകാലങ്ങളെക്കാള്‍ ്പാധാന്യം സാമുഹിക
സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ക്കാണെന്ന്‌ കാണാം.

അധികാരബന്ധങ്ങളും രാഷ്ര്രീയവും പുതിയ കാലഘട്ടത്തിന്റെ
ഭാഗമാകുന്നത്‌ ജനത തിരിച്ചറിയുന്നത്‌ വിദ്യാഭ്യാസത്തിന്റെ വ്യാപനത്തോ
ടെയാണ്‌. അതു സാമുഹികമായ സ്ഥലകാലങ്ങളെ സ്യഷടിക്കുന്നു. പുതിയ
കുടുംബബന്ധങ്ങളുടെ തുടക്കം, മരുമക്കത്തായത്തിന്റെ തകര്‍ച്ച, സ്വാത
ന്ത്ൃബോധമുളള പുതിയ തലമുറ എന്നിങ്ങനെ പലതലങ്ങളില്‍ സാമൂഹിക
ജീവിതം മാറുന്നു. കാലഘട്ടത്തിന്റെ അനിവാര്യതയാണ്‌ ഈ പരിവര്‍ത്തനം.
ബ്രിട്ടിഷു ഭരണകാലഘട്ും കേരളത്തില്‍ ഏല്‍പ്പിച്ചു ദിശാബോഗധത്തിന്റെ
മാതൃകയായി ഇന്ദുലേഖയെന്ന നോവല്‍ കാലത്തിന്റെ മുദ്രകളെ ആവാഹി
പ്വിരിക്കുന്നു. കഥകളി മുതല്‍ ഫാക്ടറി, ഇന്ത്യന്‍ നാഷണല്‍ കോണ്‍ഗ്രസ്റ്റ
വര വ്യാപിച്ചു കിടക്കുന്ന അനുഭവത്തിന്റെ സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ സ്വാതന്ത്രൂപൂര്‍യ്തു
സ്ഥലകാലങ്ങളെ, ആഖബ്യാനപരിസരങ്ങളെ രേഖപ്പെടുത്തുന്നു.

നവോത്ഥാനകാല ദേശീയതനേങ്കല്പം, തികച്ചും വരേണ്യമായ
കാഴ്ചപ്പാടുകളാണ്‌ പുലര്‍ത്തിയിരുന്നത്‌. ഇന്ദുലേഖയിലും സി.വിയുടെ
നോവലുകളിലും ഇത്‌ കാണാന്‍സാധിക്കും. എന്നാല്‍ പോത്തേരി കുഞ്ഞമ്പു
വിന്റെ സരസ്വതി വിജയത്തില്‍ കീഴാള ജനതയോടുള്ള ആഭിമുഖ്യം ്രകടമാണ്‌.
ഈ കാലഘടുത്തിലെ മനുഷ്യന്‍ പൊതുവേ പുലര്‍ത്തിയിരുന്ന മനോഭാവം

182
സവര്‍ണമേധാവിത്വത്തിന്റെതായിരുന്നു. “നാട്ടുപാരമ്പര്യങ്ങളില്‍ നിന്നും
നാടോടി വാങ്മയങ്ങളില്‍ നിന്നും വിടുതി നേടി ഏകാത്മകമായ ദേശീയ
മാനവികതയുടെ പ്രതിനിധികളാവാനാണ്‌ ആ മനുഷ്യര്‍ പൊതുവേ ശ്രമിച്ചത്‌.
അതുപോലെ നവോത്ഥാന നോവലുകളിലെ സ്ഥലരാശിയും പ്രാദേശികതയില്‍
നിന്ന്‌ ദേശീയതയിലേക്ക്‌ ഉദ്രഗ്ഥിക്കുപ്പെടു ഒന്നായിരുന്നു. മലബാറില്‍ നിന്നും
കല്‍ക്കത്തയിലേക്ക്‌ യാത്ര തിരിക്കുന്ന മാധവന്‍ ഇത്തരമാരു ഉദ്ഗ്ഥഥന
പ്രകിയയെയാണ്‌ അടയാളപ്പെടുത്തുന്നത്‌. ദേശരാഷ്ഭ്ര സ്വരുപത്തിലേക്കും
വിളക്കിച്ചേര്‍ക്കപെടുന്ന നാട്ടു പഠരമ്പരൃത്തിന്റെ സൂചകമാണത്‌. നവോത്ഥാന
നോവലുകളിലെ സ്ഥലകല്‍പ്പരനയില്‍ ഇത്‌ കടന്നുവരുന്നത്‌ മറ്റൊരു
രൂപത്തിലാണ്‌. പ്രാദേശികസ്ഥലങ്ങള്‍ ദേശരാഷ്ട്രപരമായ സ്ഥലമാത്ൃകയുടെ
ചെറുരുപങ്ങളായി രൂപാന്തരപ്പെടുകയാണ്‌ അവിടെ ചെയ്തത്‌. ദേശരാഷ്ട്രം
അവിടെ ബക്തിനീയന്‍ സ്ഥല-കാല സംയുക്തത്തിന്റെ പദവി കൈയാളുന്നു.””
ഇന്ദുലേഖയിലെ സ്ഥലകാലമുഗ്രകള്‍ സാമൂഹികവും സാംസ്‌കാരികവും
ദേശീയവുമായ അനേകം തലങ്ങള്‍ സ്ൃഷടിക്കുന്നു. കേവലസ്ഥലകാലസങ്കല്‍പ
ങ്ങള്‍ക്കപ്പുറമുള്ള അര്‍ത്ഥവ്യാപ്തി ഇന്ദുലേഖ എന്ന നോവലിനു
ഭളതുകൊണ്ടുതന്നെയണ അത്‌ പ്രഥമപരിഗണനയ്ക്കര്‍ഹമാക്കപ്പെടുന്നത്‌.
ഇന്ദു ലേഖയ്ക്കുശേഷം പരിഗണനാര്‍ഹമായ നോവലുകളാണ്‌
സി.വി.രാമന്‍പിള്ളയുടേത്‌. പതിനെട്ടാം നൂറ്റാണ്ടിലെ തിരുവിതാംകുറിന്റെ സ്ഥല
പരവും കാലപരവുമായ ആഖ്യാനമാണ്‌ സി.വിയുടെ ചരിത്രാഖ്യായികകള്‍.
മാര്‍ത്താണ്ഡവര്‍മ്മ, ധര്‍മ്മരാജ, രാമരാജബഹദൂര്‍ എന്നി നോവലുകള്‍
തിരുവിതാംകൂര്‍ എന്ന സ്ഥലരാശിയെ ചരിത്രകാലവുമായി ബന്ധപ്പെടുത്തി
കൊണ്ടുളള രചനകളാണ്‌. മാര്‍ത്താണ്ഡവര്‍മ്മയില്‍ അധികാരതര്‍ക്കങ്ങളും
ഗര്‍മ്മരാജയില്‍ രാജവംശത്തോടുളള (പതികാരവും രാജ്യധര്‍മ്മവും രാമരാജ
ബഹദുറില്‍ രാജ്യത്തിനകത്തും പുറത്തും നടക്കുന്ന സാമൂഹിക രാഷ്ട്രീയ
സംഘര്‍ഷങ്ങളും പ്രജകളുടെ ജീവിതവും ആവിഷകരിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
183
സിവിയുടെ നോവലുകളില്‍ വേളിമല, പത്മനാഭപുരം കൊട്ടാരം
കിള്ളിയാറ്‌, പഞ്ചവന്‍കാട, യക്ഷിക്കഥകള്‍, കല്ലറകളും നിലവറകളുമുളള
ഭവനങ്ങള്‍, പണ്ടകശ്മാല, പലഹാരപ്പുര, മരുത്ധാന്‍ മല, ചിലമ്പിനഴിയം,
കള്പംകോട്ട തുടങ്ങിയ പദേശത്തെക്കുറിച്ചുളൂള പ്രാമര്‍ശങ്ങള്‍
ദേശപരിസ്ഥിതികള്‍ നല്‍കുന്നു.”
3.3 സ്ഥലകാല മൃദകള്‍ നവോത്ഥാനേനോവല്ൃകളില്‍
ഇരുപതാംനൂറ്റാണ്ടിന്റെ ആദ്യപാദം പിന്നിട്ടതോടെ സാമൂഹിക യാഥാര്‍
ത്ഥ്യങ്ങളിലേക്ക്‌ എഴുത്തുകാര്‍ ശ്രദ്ധ പതിപ്പിച്ചു. പി.കേശവദേവ്‌, തകഴി,
എസ്‌.കെ. പൊറ്റെക്കാട്‌, ഉറൂബ്‌, ബഷീര്‍ എന്നിവരുടെ രചനകള്‍ അക്കാല
ഘട്ടത്തിലെ സ്ഥലകാല മുദ്രകളെ ക്രിയാത്മകമായി ആവിഷകരിച്ചവയാണ്‌.
ഈ കാലഘട്ടത്തിന്റെ രചനകള്‍ക്ക്‌ ്രത്ൃയശാസ്ത്രപരമായ അടിസ്ഥാന
മുണ്ടായിരുന്നു. സാധാരണക്കാരായ റിക്ഷാക്കാരും, തൊഴിലാളികളും,
കര്‍ഷകരും സാഹിതൃത്തില്‍ മുഖ്യകഥാപാത്രമായി മാറുന്ന വിപ്ലവാത്മകമായ
മാറ്റത്തിന്റെ കാലഘട്ടത്തിന്‌ ഈ രചനകള്‍ സാക്ഷ്യം വഹിക്കുന്നു.
പി.കേശവദേഡവിന്റെ “ടെയില്‍ നിന്‌”? സാധാരണക്കാരനായ
റിക്ഷാക്കാര്റെ കഥയാണ്‌ പറയുന്നത്‌. സ്ഥലപശ്ചാത്തലത്തില്‍ വികസിക്കുന്ന
്രമേയമാണിത്‌. മനുഷ്യൂജീവിതത്തിലെ കഷ്ടപ്പാടുകളും രോഗങ്ങളും
ദുരിതങ്ങളും ആവിഷകരിക്കപ്പെടുന്ന ഓടയില്‍ നിന്ന്‌ കാലികമായി ഒരു
പരിവര്‍ത്തനഘട്ടുത്തെ അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു. “അയല്‍ക്കാര്‍” എന്ന നോവലി
ലെത്തുമ്പോള്‍ കേരളിയതയില്‍ നിന്ന്‌ ദേശീയതയിലേക്ക്‌ വികസിക്കുന്ന
പ്ദമയം സ്ഥലത്തെ അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു. ദേശീയ ്പസ്ഥാനത്തിന്റെ
കാലത്തെയാണ്‌ ഈ നോവല്‍ ആഖ്യാനത്തില്‍ കാണുന്നത്‌.
നവോത്ഥാനകാല ഘട്ടത്തില്‍ സ്വന്തം ദേശകാലങ്ങളുടെ മുഗ്രകള്‍
ആഴത്തില്‍ തന്റെ രചനകളില്‍ പതിപ്പിച്ച എഴുത്തുകാരനായിരുന്നു തകഴി
ശിവശങ്കരപ്പിളള. 1886ല്‍ രാജാവിന്റെ വിളംബര പകാരം നടപ്പിലാക്കപ്പെടുന്ന
184
ക്ടഴുത്തു മുതല്‍ 197-ലെ ഭൂപരിഷ്ക്കരണം വരെയുളള കേരളത്തിലെ
സാമൂഹിക-രാഷ്ട്രീയചിത്രം പ്രമേയമാക്കിയ കൃതിയാണ്‌ “കയര്‍”. ഭുസ്വത്തു
ക്കള്‍ അളന്നു തിരിക്കാനായി ചുമതലപ്പെട്ട ക്ലാസിഫയര്‍ ഉദ്യോഗന്ധ്ഥന്‍
വരുന്നതോടെയാണ്‌ നോവല്‍ ആരംഭിക്കുന്നത്‌. ഭൂവുടമ സമ്ത്രദായമാണ്‌ ആ
ദേശത്തില്‍ നടപ്പിലുളളത്‌. ക്ാസിഫയര്‍ അധികാരത്തിന്റെ പ്രതിനിധിയായതി
നാല്‍ ആ ദേശത്ത്‌ അയാള്‍ ന്വീകരിക്കപ്പെടുന്നു.

ക്ലാസിഫയറിന്‌ താമസിക്കാന്‍ ഉന്നതകുലജാതര്‍ മാ്രം താമസിക്കുന്ന
സ്ഥലമായ എരുമത്രമാഠം ലഭിക്കുന്നു. ഇത്‌ ദേശത്ത്‌ നിലനില്‍ക്കുന്ന ജാതി
വ്യവസ്ഥയെ തകിടം മറിക്കുന്ന ഒന്നാണ്‌. ഈ മാറ്റം ഭൂമിയുമായി ബന്ധപ്പെടു
കാര്യങ്ങളില്‍ മാത്രമല്ല സാമൂഹീക സാംസ്കാരിക ജീവിതത്തിലും വലിയ
മാറ്റങ്ങള്‍ കടന്നുവരാന്‍ പോകുന്നു എന്ന സൂചനയാണ്‌ നോവല്‍ നല്‍കുന്നത്‌.

“സ്ഥലകാലങ്ങളിലൂുടെ വളരുകയും വികസിക്കുകയും പരിണമിക്കു
കയും ചെയ്യുന്ന ജീവിത മഹാപ്രവാഹത്തെ ഒട്ൊന്നകന്നുനിന്ന്‌, അതിന്റെ
വിശദാംശങ്ങളോടെ, കാണാന്‍ കഴിയുക ഒരു സവിശേഷസിദ്ധിയാണ്‌. കാല്‍
പനികമായ മനസ്സുള്ളവര്‍ക്കുമാര്തം വിധിച്ചിട്ടുളളതാണത്‌. മനുഷ്യമനസ്സിന്റെ
നിഗുഡ്ദധ തലങ്ങള്‍, പേര്‍ത്തെടുക്കുന്നതിനെക്കാള്‍ ലഘുവായ ഒരു സര്‍ഗ്ഗ
വൃത്തിയായി അതിനെക്കാണുന്നതും ശരിയല്ല. ആവിഷ്കൃതമാകുന്ന
ജീവിതത്തോട്‌ സര്‍ഗ്ഗാത്മകമായ ഈ അകലം വിക്ഷിക്കാനുളളൂ സിദ്ധിയാണ്‌.
മറ്റു നവോത്ഥാന കാഗികന്മാരില്‍ നിന്നു തകഴിയെ വൃതൃസ്തനാക്കുന്നത്‌.
ഈ സവിശേഷസിദ്ധിയുടെ സാഫല്യമാണ്‌ കയറില്‍ നാം കാണുന്നത്‌”
കലാസിഫയര്‍ കൊച്ചുപിള്ളയും അതിരുകളിടുന്ന നാഗംപിളളയും കുട്ടനാട്ടി
ലെത്തുമ്പോള്‍ പണം കരമായി കൊടുക്കേണ്ട രീതിയിലേക്ക്‌ ഭരണസംവിധാനം
മാറുന്നു. പണിയെടുക്കാതെ ഭുമിയില്‍ വിളയുന്നതിന്റെ പങ്ക പറ്റിയിരുന്ന ഭുവുട
മകളുടെ കുടുബേങ്ങള്‍ തകരുന്നു. കോടന്തത്തറവാട്ടുകാര്‍ കൃഷി നിര്‍ത്തു
മ്പോള്‍ രത്രയെപ്പോലെ പുത്തന്‍ മുതലാളിമാര്‍ ക്യൃഷിയിടങ്ങള്‍ ന്വന്ത
മാകുന്നു. കൃഷിയും വ്യവസായവും കൂലിപ്പണിയുമുളള ഒരു പുതിയ സാമൂഹിക

185
ജീവിതത്തിലേക്ക്‌ ദേശവാസികള്‍ മാറുന്നു. മരുമക്കത്തായ വ്യവസ്ഥ
തകരുന്നതിന്റെ ചിത്രമാണ്‌ കാരണവര്‍ക്കെതിരെ അനന്തരവന്‍ കേസു
കൊടുക്കുന്നതിലൂുടെ ദൃശ്യമാകുന്നത്‌. നായര്‍ ആകട്‌ പ്രാബല്യത്തില്‍
വന്നതോടെ കുട്ടുകുടബസ്യമ്പദായവും തകര്‍ച്ചയിലേയ്ടക്കെത്തുന്നു.
സ്ഥലകാല സംബന്ധിയായി വന്നുച്ചേര്‍ന്ന ഈ പരിവര്‍ത്തനം കയറിന്റെ
ഇതിവ്യത്തത്തെ മുന്നോട്ടു നയിക്കുന്നു.
സ്ര്രീ പുരുഷബന്ധങ്ങളിലെ മാറ്റങ്ങള്‍ കയറില്‍ കാണാന്‍ സാധിക്കും.
നായര്‍ സമുദായത്തില്‍ സംബന്ധവ്യവസ്ഥയില്‍ അച്ഛനാരെന്ന്‌ അറിയേണ്ട
തില്ലാത്ത ശീലങ്ങളില്‍ നിന്ന്‌ മാറുന്ന കാഴ്ച നോവലില്‍ കാണുന്നു. കോട്രത
കുഞ്ഞമ്മയും കൊച്ചു പിള്ളയും കുഞ്ഞും തമ്മിലുളള വൈകാരികനിമിഷങ്ങള്‍
അതിനുദാഹരണമാണ്‌. ഇത്‌ കാലത്തിന്റെ മാറ്റമാണ്‌. സാമുഹിക ജീവിത
ത്തിലെ പുതിയ സ്ഥലകാലങ്ങളുടെ പുനരുത്പാദനം കയറില്‍ ്പതൃക്ഷ
മാകുന്നുണ്ട്‌.
കയര്‍ മനുഷ്യന്റെ മണ്ണിനോടുള്ള ദാഹത്തിന്റെ കഥയാണ്‌. അത്‌ സ്ഥലം
തന്നെയാണ്‌. അത്‌ സ്വന്തമാക്കാനാണ്‌ ൌത നാഗംപിളളയുടെ ജോലി
ക്കാരനാകുന്നതും പിന്നീട്‌ പണക്കാരാനാകുന്നതും. ക്യൃഷിയ്ക്കാണ്‌ ഈത
കുടുതല്‍ പ്രാധാന്യം നല്‍കുന്നത്‌. ക്രിസ്ത്യാനികള്‍ കുടുതലായി കൃഷി
യിലേക്ക്‌ ആകര്‍ഷിക്കപ്പെട്ടു. നാനാജാതിയില്‍പ്പെട്ട കുടുംബങ്ങളുടെ കഥയും
കയറില്‍ സമാന്തരമായി നിങ്ങുന്നുണ്ട.
കല്്യാണിയമ്മയില്‍ ക്ലാസിപ്പേരിനുണ്ടായ മകന്‍ താഴ്ന്ന ജാതിക്കാര്‍
ക്കുവേണ്ടി ന്ക്കുള്‍ തുടങ്ങാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നു. ഗ്രാമത്തിലെ ജാതിവ്യവസ്ഥയെ
തകിടം മറിയ്ക്കുന്നതാണ്‌ ഈ സംഭവം. ഗ്രാമത്തിലെ ഭൂമി കൃഷി ചെയ്യാതെ
ഇട്ടിരുന്ന കാലത്ത്‌ ദക്ഷ്രതഭുമിയാവുകയും പിന്നിട്‌ നമ്പൂതിരിമാര്‍ക്ക്‌
കീഴിലാവുകയും ചെയ്തു. ഭുമിയില്‍ പണി ചെയ്യാന്‍ അടിയാളന്മാരുണ്ടായി.
വിദ്യ അവര്‍ക്ക്‌ നിഷിദ്ധമായി. എന്നാല്‍ ആ കാലത്തില്‍ നിന്ന്‌ വിദ്യാഭ്യാസ
ത്തിന്റെ പുതിയ ഉണര്‍ച്ചയിലേക്ക്‌ കീഴാളര്‍ നീങ്ങുന്നതിന്റെ ചരിത്രം കൂടി
186
കയറില്‍ കാണാന്‍ സാധിക്കുന്നു. മുമ്പു നിലനിന്ന സ്ഥലകാല കേഗ്രിതമായ
വ്യവസ്ഥകളില്‍ നിന്ന്‌ സമൂഹം മാറി പുതിയ സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ സൃഷടിപരമാകു
ന്നതിന്റെ തെളിവുകളാണ്‌ ഭുമി, വിദ്യാഭ്യാസം എന്നിവയുടെ കൈമാറ്റത്തിലുടെ
സിദ്ധമാകുന്നത്‌.

കയര്‍ കുട്ടനാടിന്റെ ദേശകഥനം സാധ്യമാകുന്ന കൃതിയാണ്‌. തനി
കേരളീയമായ പശ്ചാത്തലത്തില്‍ നിന്നു കൊണ്ട്‌ ചരി്രപരമായി സംഭവിച്ച
പ്രിവര്‍ത്തനങ്ങളോട്‌ ഒരു ജനത എരപകാരം (പതികരിച്ചുവെന്നതിന്റെ
സാക്ഷ്യുമാണി നോവല്‍. ദേശത്തിന്റെ തനിമയ കളങ്കപ്പെടുത്താതെ നിവേധി
സംഭവങ്ങള്‍ കയറിന്റെ ആഖ്യാനത്തിലേക്ക്‌ കടന്നുവരുന്നുണ്ട. കോണ്‍
LA iiedg :പവര്‍ത്തനങ്ങള്‍, കമ്മ ദുണിസ്റ്റ്‌ പ്രസ്ഥാനം, സാമുഹിക പരിഷ്കരണ
:പവര്‍ത്തനങ്ങള്‍, രണ്ടാംലോക മഹായുദ്ധം, കര്‍ഷകത്തൊഴിലാളി പ്രസ്ഥാനം,
ക്വിറ്റ ഇന്ത്യാസമരം പുന്നരപവയലാര്‍ സമരം, കമ്മ്യുണിസ്റ്റ മരന്തിസഭ, ഭൂപരിഷക
രണം എന്നിങ്ങനെ നിരവധി സംഭവങ്ങള്‍ കുട്ടനാടിന്റെ ദേശസംസ്കൃതിയിലെ
കാലികമാറ്റങ്ങളും രേഖപ്പെടുത്തുന്നു.

ദദശത്തെ കാര്യങ്ങള്‍ തിരുമാനിച്ചിരുന്നത്‌ കരക്കുട്ടമാണ്‌. വീടുകളിലെ
കാരണവന്മാര്‍ ഒത്തുചേര്‍ന്നാണ്‌ അവിടത്തെ കാര്യങ്ങള്‍ തീരുമാനിച്ചിരുന്നത്‌.
സ്ഥലത്തിന്റെ മറ്റൊരു രൂപമാണ്‌ കര. കരക്കൂട്ടങ്ങള്‍ ഉത്സവങ്ങളും മറ്റും
നടത്തിയിരുന്നതായി കയറില്‍ സുചനയുണ്ട. കുട്ടനാട്‌ എന്ന ഭൂമികയിലെ
സ്ഥലപരവും കാലപരവുമായ സവിശേഷതകളെ കയറിന്റെ ആഖ്യാനത്തിന്‌
അടിത്തറയാക്കി മാറ്രിയിരിക്കുന്നു. എഴുത്തുകാരന്‍ തന്റെ ദേശം ഭനതികമായ
സ്ഥലരാശി മാത്രമല്ല അവന്റെ നിലനില്‍പ്പിന്റെ അടിസ്ഥാനം കൂടിയാണ്‌. ഭൂമി
നഷ്ടപ്പെടുക നിലനില്‍പിനെ ചോദ്യം ചെയ്യുക തന്നെയാണ്‌. കര്‍ഷകന്റെ
ആകുലത “കൃഷിക്കാരായിരിക്കണം തോട്ടം ഉണ്ടാക്കാനും മലഞ്ചരക്ക്‌ കച്ചവ
ടത്തിനും പോയാല്‍ ഇങ്ങനെയിരിക്കും * ഈ പരാമര്‍ശത്തില്‍ കാണാം.

കാലദേശങ്ങളെ കൃതികളില്‍ അടയാളപ്പെടുത്തുകയെന്നത്‌ എഴുത്തു
കാരുടെ സര്‍ഗ്ഗവൈഭവമനുസരിച്ചാണ്‌ തകഴിയുടെ ഏണിപ്പടികള്‍, രണ്ടിടങ്ങഴി,

187
ചെമ്മീന്‍, തോട്ടിയുടെ മകന്‍ എന്ന്‌ കൃതികളെല്ലാം വൃത്ൃസ്തമായ
സ്ഥലകാലങ്ങളെ ആവിഷ്കരിച്ചു രചനകളാണ്‌. ഏണിപ്പടികളില്‍ 1920-നും
1947Mjo ഇടയിലുളള തിരുവിതാംകുറിലെ സാമുഹികചരിത്രം ആവിഷ്കര
ച്ചിരിക്കുന്നു. രണ്ടിടങ്ങഴിയില്‍ കുട്ടനാട്ടിലെ കര്‍ഷകരുടെ ദുരിത ജീവിതത്തിന്റെ
പി്തവും തൊഴിലാളികളുടെ ഉയിര്‍ടത്തഴന്നേല്പും സ്ഥലകാലബന്ധമായി
ആവിഷ്കരിച്ചിരിക്കുന്നു. നീര്‍ക്കുന്നം കടപ്പുറം പശ്ചാത്തലമായ ഒരു പ്രണയ
കഥയാണ്‌ ചെമ്മീന്‍. മിത്തും മനുഷൂജിവിതവും കൂടി ചേര്‍ന്നതാണ്‌ ചെമ്മീ
നിന്റെ ആഖ്യാനതലം. ആലപ്പുഴപട്ടണത്തിലെ തോട്ടികളുടെ ജീവിതത്തെ
ആധാരമാക്കി തകഴി രചിച്ച തോട്ട്യുടെ മകന്‍ നവോത്ഥാനകാല (്രത്ൃയ
ശാസശടത്തെ പിന്‍പറ്റുന്ന രചനയാണ്‌.

സ്ഥലകാലങ്ങളുടെ സാമുഹിക രാഷ്ട്രീയ പശ്ചാത്തലത്തില്‍ രചി
ക്കപ്പെട്ട കൃതിയാണ്‌ എസ്‌.കെ. പൊറ്റെക്കാടിന്റെ “വിഷകന്യക. തിരുവിതാം
ക്കുറില്‍ നിന്ന്‌ മലബാറിലെ മലയോര പ്രദേശത്ത്‌ കുടിയേറി താമസിക്കാനെ
ത്തുന്നവരുടെ കഥയാണ്‌ അത്‌. സ്ഥലപരമായി മലബാര്‍ ്രദേശത്തെ
ആഖ്യാനത്തിലേക്ക്‌ കൊണ്ടുവരുന്ന ഈ രചേനയില്‍ കാലം കുടിയേറ്ൃറത്തിന്റെ
രാഷ്ട്രിയ സാഹചര്യമാണ്‌. തിരുവിതാംകൂറിലെ സി.പി.യുടെ ഭരണം,
ക്രൈസ്തവരോടുള്ള അതൃപ്തി, ലോകമഹായുദ്ധത്തിന്റെ ഭാഗമായുണ്ടായ
ദാരിദ്രവും പട്ടിണിയും ഇവയെല്ലാം കാലഘട്ടത്തിന്റെ നേര്‍ചിരതമായി
നോവലില്‍ കടന്നുവരുന്നു. മലയോരവപ്രദേശം സ്യഷടിക്കുന്ന മനോഹരമായ
കാഴ്ചകളും വന്യമായ കാടും അതിനെ കിഴടക്കി കൃഷി ചെയ്യാനുളള
മനുഷ്യന്റെ തൃഷ്ണയുമാണ്‌ നോവലിന്റെ [പമേയം.

എസ്‌.കെ. പൊറ്റെക്കാടിന്റെ 'ഒരു ദേശത്തിന്റെ കഥ്‌ പേര്‍ പോലെത്തന്നെ
അതിരാണിപ്പാടമെന്ന ദേശത്തിന്റെ കഥയാണ്‌. ഒരു തെരുവിന്റെ കഥയും
സ്ഥലപരിസരത്തെ ്രമേയമാക്കികൊണ്ട്‌ രചിച്ച കൃതിയാണ്‌. കഥയും
കഥാപാത്രങ്ങളും കാലദേശങ്ങളെ അതിജീവിക്കുന്നു. അതിരാണിപ്പാടം പണ്ട
ഒരു ചതുപ്പുനിലമായിരുന്നു. അതിലൂടെ ഒരു ചെറിയപുഴ ഒഴുകിയിരുന്നു.

188
പില്ക്കാലത്ത്‌ അതു വറ്റി തോടായി. പിന്നീട അതുമാറി അവിടെ മനുഷ്യ
വാസമുണ്ടായി. അതിരാണിപ്പാടത്ത്‌ പലദേശത്തു നിന്നും പാര്‍ക്കാന്‍ ആളു
കളളെത്തി. അതിലൊരാളാണ്‌ കൃഷ്ണന്‍ മാസ്റ്റര്‍. അയാളുടെ മകനാണ്‌ നോവ
ലിലെ കേന്രകഥാപാത്രമായ ശ്രീഗരന്‍. ശ്രീധരന്റെ വളര്‍ച്ചയോടൊപ്പം
കാലത്തിന്റെ പരിണാമവും അതിരാണിപ്പാടത്തെ സംഭവവികാസങ്ങള്‍
തിരുമലയുടെയും ചന്തോമന്റയും ദുരന്തം, പാണന്‍ കണാരന്റെ കഥകള്‍,
കീരന്‍ പൂശാരിയുടെ വെളിപാട്‌, പൊന്നമ്മയുടെ അപകടമരണം, ശ്രീധരന്റെ
ജീവിതത്തിലെ ്രധഗാനസംഭവങ്ങള്‍ എന്നിങ്ങനെ അതിരാണിപ്പാടത്തെ
സംഭവവികാസങ്ങള സ്ഥലകാലബന്ധിതമായി ആവിഷ്കരിക്കുന്ന.
സ്ഥലകാലങ്ങളുടെ സൂക്ഷമമായ വിന്യാസത്തിലൂടെ എസ്‌.കെ. പൊറ്റെക്കാട്‌
ഒരു ദേശസംസ് കൃതിയുടെ ഉള്ളറകളിലേക്ക്‌ വെളിച്ചം വീശുന്നു.
അതിരാണിപ്പാടത്തെ ദേശചരി്രവും അവിടെ ജീവിച്ചു മണ്ണടിഞ്ഞ മനുഷ്യരുടെ
ജിവിതവും കാലാനുക്രമമായി ആവിഷകരിച്ചിരിക്കുന്നു.

“തെരുവിന്റെ കഥ” മിഠായിത്തെരുവിന്റെ കഥപറയുന്നു. തെരുവ്‌ വലിച്ചെ
റിയപ്പെട്ട മനുഷ്യരെ ഉള്‍ക്കൊളളുന്നിടമാണ്‌. മനുഷ്യരും തെരുവുനായ്ക്കളും
എച്ചില്‍തൊട്ടിയില്‍ നിന്ന്‌ ഭക്ഷിച്ച്‌ കടത്തിണ്ണയില്‍ കിടന്നുറങ്ങുന്നു. തെരുവില്‍
ജീവിക്കുന്ന കൂനന്‍ കണാരനും, ആനപാപ്പാന്‍ അപ്പുനായരും, ഇറച്ചികണ്ടം
മൊയ്തീനും, പെരിക്കാലന്‍ അന്തരവും, ഒപ്പം നഗരജീവിതത്തിന്റെ ്രതിനിധി
കളായ രാധാകൃഷ്ണന്‍, ലക്ഷമി, മഞ്ച്‌ എന്നിവരുടെ ജീവിതവും സമാന്ര
രമായി ഈ നോവലില്‍ പൊറ്റെക്കാട്‌ ആവിഷകരിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും എലാ
റിനും സാക്ഷിയായ തെരുവും കാലവും തന്നെയാണ്‌ കേന്ദ്ര കഥാപാത്രങ്ങള്‍.
സ്ഥലവും കാലവും മനുഷ്യജീവിതത്തെ രുപപ്പെടുത്തുന്നത്‌ തെരുവിന്റെ പശ്ചാ
ത്തലത്തില്‍ അവതരിപ്പിക്കുന്നു. ഓാരങ്ങളിലേക്ക്‌ മാറ്റി നിര്‍ത്തപ്പെട്ട വ്യത്യസ്ത
സ്ഥലരാശിയില്‍ നിന്നും വന്നുചേര്‍ന്ന മനുഷ്യരുടെ കഥയാണ്‌ തെരുവിന്റെ
൭1൧.

189
ഉറുബിന്റെ പ്രധാനകൂതികളിലൊന്നായ സുന്ദരികളും സുന്ദരന്മാരും
സ്ഥലപരമായി മലബാര്‍ എന്ന പ്രദേശത്തിന്റെ സാംന്കാര്ക രാഷ്ട്രിയ ചല
നങ്ങളെ കാലവുമായി ചേര്‍ത്തുള്ള ആഖ്യാനരീതിയാണ്‌ പിന്തുടരുന്നത്‌. 1921ലെ
മലബാര്‍ കലാപത്തിന്റെ ഭാഗമായി രൂപപ്പെട്ട മതസംഘര്‍ഷങ്ങളുടെ കാലഘ
ടുത്തില്‍ മലബാറില്‍ രൂപപ്പെട്ട മതേതര സംസ്‌കാരത്തിന്റെ സൂചകങ്ങളാണ്‌
നോവലിസ്റ്റ അവതരിപ്പിക്കുന്നത്‌. ചരിശ്രത്തിന്റെ ആഖ്യാനത്തിനപ്പുറം അനുഭ
വത്തിന്റെ സംഘര്‍ഷമാണ്‌ ഈ കൃതിയില്‍ കാണാന്‍ സാധിക്കുന്നത്‌.

“സ്ഥലത്തിന്റെ പരപ്പിലും കാലത്തിന്റെ ദെദര്‍ഘൃത്തിലും കഥാപാത്ര
ങ്ങളുടെ എണ്ണത്തിലും ഇതിവ്യത്തത്തിന്റെ സങ്കീര്‍ണ്ണതയിലും മലയാളത്തില്‍
ഒരു പുതിയ ചുവടുവെയ്പ്പായിരുന്നു ഈ നോവല്‍.”

ബഷീറിന്റെ കൃതികള്‍ സ്ഥലകാലദര്‍ശനത്തിന്റെ വൃതൃസ്തരീതികള്‍
പിന്തുടരുന്നവയാണ്‌. “ബാല്യകാലസഖി പങ്കുവെയ്ക്കുന്ന പുതിയ ഭാവുകത്മും
അത്‌ ജീവിതാനുഭവങ്ങളുടെ, മുര്‍ച്ചയുളള ദുഃഖങ്ങളുടെ ആവിഷ്കാരമാകുന്നു.
'ന്റെപ്പുപ്പാക്കൊരാനേണ്ടാര്‍ന്ന്‌ മുസ്ലിം സമുദായത്തിന്റെ യഥാസ്ഥിതിക ചിന്താ
ഗതിക്കെതിരെ നിസാര്‍ അഹമ്മദ്‌ എന്ന ചെറുപ്പക്കാരനിലുടെ പുതിയ ചിന്തകള്‍
അവതരിപ്പിക്കുന്നു. കാലത്തെ തടഞ്ഞുനിര്‍ത്താന്‍ മനുഷ്യന്‍ സാധ്യമല്ല. കാല
ത്തിനൊത്ത്‌ മുന്നോട്ടുപോകണമെന്ന ചിന്താഗതി പുലര്‍ത്തുന്ന അയാള്‍
തനിക്കു ചുറ്റമുള്ളവര്‍ക്കു കൂടി നവിനാശയങ്ങള്‍ പകര്‍ന്നു നല്‍കുന്നു. മത
ത്തിന്റെ വേലികെട്ടുകള്‍ക്കപ്പുറം ആചാരങ്ങളില്‍ കുടുങ്ങി കിടന്ന കുഞ്ഞു
പാത്തുമ്മയുടെ കുടുംബത്തെ അതില്‍നിന്ന്‌ മാറ്റി മുന്നോട്ടു നയിക്കാന്‍
അയാള്‍ ശ്രമിക്കുന്നു. കാലഘട്ടത്തിനനുസരിച്ച്‌ നിര്‍മ്മിക്കപ്പെടുന്ന സ്ഥലപരി
സരങ്ങളെ കൂടി അടയാളപ്പെടുത്തികൊണ്ടാണത്‌ സാധിക്കുന്നത്‌.

“പാത്തുമ്മയുടെ ആട്‌ തലയോലപ്പറമ്പിലെ തന്റെ വീട്ടില്‍ നടക്കുന്ന
സംഭവമായാണ്‌ അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്‌. സ്നേഹത്തിന്റെയും വിശ്വാസത്തി
ന്റെയും മാതൃകകള്‍ നഷടപ്പെട്ടു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഒരു കാലഘലടുത്തില്‍ തന്റെ

190
കൊച്ചു വീട്ടില്‍ നീന്ന്‌ കൊണ്ട്‌ മനുഷ്യരെ മനസ്സിലാക്കുകയാണിതില്‍. കാലം
മാറ്റിമറിയ്ക്കുന്ന മനുഷ്യരുടെ സത്യസന്ധമായ ക്ഥയാണിത്‌.

ബഷിറിന്റെ കുതികളില്‍ സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ അനുഭവങ്ങളുമായി
ബന്ധപ്പെട്ടു നില്‍ക്കുന്നു. ആത്മാംശം ഭാവനാത്മകമായി അവതരിപ്പിച്ചിരി
ക്കുന്നു. വീട്ടില്‍ നിന്ന്‌ ഇറങ്ങി പുറപ്പെടു ഇന്ത്യയിലെ നിരവധി സ്ഥലങ്ങളില്‍
ജീവിച്ച ബഷീറിന്റെ അനുഭവങ്ങള്‍ക്ക്‌ സാര്‍വ്വ ലനകികമാനമുളളതാണ്‌.
നോവലിലെ കഥനടക്കുന്നത്‌ രണ്ടാം ലോകമഹായുദ്ാകാലത്താണ്‌. വീട്ടിലേക്ക്‌
തിരിച്ചെത്തുന്ന ബഷീര്‍ ജീവിതത്തിന്റെ ദുരന്തഭുമികയെ കണ്ടറിഞ്ഞവനാണ്‌.
താന്‍ വാങ്ങിയ സ്ഥലത്തില്‍ തനിക്കു മാശ്രമല്ല എല്ലാ ജീവജാലങ്ങള്‍ക്കും
അവകാശമുണ്ടെന്ന്‌ തിരിച്ചറിയുന്നവനാണ്‌. ജയില്‍, വീട്‌, വാടകമുറികള്‍
എന്നിങ്ങനെ നിരവധി സ്ഥലപരിസരങ്ങള്‍ ബഷീര്‍കൃതികളുടെ ആഖ്യാന
സ്ഥലമയി കടന്നുവരുന്നുണ്ട്‌. രണ്ടാംലോക മഹായുദ്ധത്തിനുശേഷമുണ്ടായി
പട്ടിണി, ദാത്രദ്യവും, സ്ഥലകാലങ്ങളുടെ മറ്റൊരു തലത്തെ അവതരിപച്പിക്കുന്നു.
“അനുഭവത്തിന്റെ ഒരു പുതിയ വന്‍കരയാണ്‌ ബഷീര്‍ മലയാളത്തിലേ
ക്കെത്തിച്ചത്‌.* എന്ന്‌ എം.എന്‍. വിജയന്റെ അഭിപ്രായം പ്രസക്തമാണ്‌.

എം.ടിയുടെ നോവലുകള്‍ സ്ഥലകാലങ്ങളെ ആവിഷ്കരിക്കുന്നത്‌
തികച്ചും വൃക്തൃനുഭവങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെടുത്തികൊണ്ടാണ്‌. എം.ടി.യുടെ
രചനകളില്‍ സ്ഥലപരമായ സാന്നിദ്ധ്യമായി തന്റെ ദേശമായ കൂടല്ലൂര്‍
കടന്നുവരുന്നു. ദേശത്തോടൊപ്പം എം.ടിയുടെ രചനകളില്‍ കാലമേല്‍പിച്ച
സംഘര്‍ഷങ്ങളുടെ ഭുമികയായി കഥാപാത്രങ്ങള്‍ മാറുന്നു. നവോത്ഥാന
കാലാനന്തര സാമൂഹിക പരിണാമത്തിന്റെ നേര്‍ചി്രമാണ്‌ “നാലുകെട്ട്‌.
കൂട്ടുകുടുംബത്തിന്റെ തകച്ചു, പുതിയ അണുകുടുംബങ്ങള്‍, മാറിയ തൊഴില്‍
മേഖല, നഗരസംസ്കാരം എന്നിങ്ങനെ നിരവധി മാറ്റങ്ങള്‍ സംഭവിച്ചു ഒരു
കാലഘട്ടത്തില്‍ വ്യക്തികളും സമുഹവും ഒരേസമയം പരിവര്‍ത്തനത്തിന്‌
വിധേയമായികൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു. നാലുകെടു ഇത്തരം മാറ്റങ്ങളുടെ
ദേശകാല പരിസരങ്ങളെ അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു. ഫ്യൂഡല്‍ കാലഘട്ടത്തില്‍

191
നിന്ന്‌ മുതലാളിത്ത കാലത്തേക്കുളള സാമൂഹികമാറ്റത്തില്‍ വ്യക്തിയ
നുഭവിക്കുന്ന ആന്തരികസംഘര്‍ഷങ്ങള്‍ എം.ടി.യുടെ രചനകളില്‍ കാണാം.
ഇരുണ്ട നാലുകെട്ട്‌ പൊളിച്ചു കളഞ്ഞ്‌ കാറ്റും വെളിച്ചവും കടക്കുന്ന ചെറിയ
വീട്‌ വെയ്ക്കണം എന്ന്‌ ചിന്തിക്കുന്ന അപ്പുണ്ണി പുതിയ സ്ഥലകാലങ്ങളെ
സ്വപ്നം കാണുന്നവനാണ്‌. അമ്മയെ പടിയടച്ചു പിണ്ഡം വെച്ച നാലുകെട്ടും
സ്ഥലവും സ്വന്തമാക്കുമ്പൊള്‍ അപ്പുണ്ണി സ്ഥലം മാത്രമല്ല സ്വന്തമാകുന്നത്‌
കഴിഞ്ഞകാലം ഏല്‍പിച്ചു മുറിവുകളുണക്കുന്ന പുതിയ കാലത്തെക്കുടിയാണ്‌.
നാലുകെട്ു അപ്പുണ്ണിയുടെയും കുടുംബത്തിന്റെയും കഥയാണെങ്കിലും അതിന്‌
സാമൂഹികമായ മാനം കൂടിയുണ്ട. ജന്മിത്തത്തിന്റെ പതനത്തിനുശേഷമുളള
നായര്‍സമുദായത്തിലുളളവരുടെ ജീവിതത്തെ അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു.
നാലുകെട്ടില്‍ കാലത്തെ കൃത്യമായി മനസ്സിലാക്കാന്‍ സാധിക്കും. കുടല്ലുരില്‍
നിന്ന്‌ വയനാട്ടിലേക്കും തിരിച്ച്‌ കൂടല്ലൂരിലേക്കുമുള്ള അപ്പുണ്ണിയുടെ ്രയാണം
സ്ഥലകാലങ്ങളെ സജീവമാക്കികൊണ്ടാണ്‌.

“കാലത്തിലെ സേതുവും സ്വന്തം ദേശകാലങ്ങളുടെ പ്രതിനിധിയാണ്‌.
സ്വന്തം ദേശത്ത്‌ നിന്ന്‌ നഗരത്തിലേക്കുളള സേതുവിന്റെ യാത്ര ഗ്രാമീണതയില്‍
നിന്ന്‌, സ്നേഹത്തില്‍ നിന്ന്‌, നാട്ടുഭാഷയില്‍ നിന്ന്‌ എല്ലാത്തില്‍ നിന്നുമുളള
ഒളിച്ചോട്ടമായിരുന്നു. എന്നാല്‍ നഗരസംസ്കാരത്തിന്റെ ആഡംബരങ്ങളില്‍
മദിച്ചു ജിവിച്ച്‌ ഒടുവില്‍ ശുന്ൃതമാത്രമായിത്തീരുന്ന ജീവിതത്തെയോര്‍ത്ത്‌
തിരിച്ചുവരുമ്പോള്‍ ഗ്രാമത്തിലെ പുഴ വരണ്ടുപോയതുപോലെ എല്ലാം
കാലപ്രവാഹത്തില്‍ ഇല്ലാതായി എന്നു തിരിച്ചറിയുന്നു. കാലം ഒരു സ്വാധീന
ശക്തിയാണെന്ന്‌ തന്റെ ദേശത്തില്‍ നിന്നും, വുക്ത്യാനുഭവങ്ങളില്‍ നിന്നും
മനസ്സിലാക്കി തിരിച്ചുപോകുന്ന സേതു സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ നഷ്ടപ്പെട്ടവനാണ്‌.
ആരോടും നിതി പുലര്‍ത്താതെ ജീവിച്ച സേതു കാലത്തിന്റെ പ്രയാണത്തി
ലൊതുങ്ങി പോകുന്നു.

എം.ടിയുടെ ദേശത്തെ അടയാളപ്പെടുത്തിയ എല്ലാ രചനകളും കഴിഞ്ഞു
പോയ കാലഘടുത്തോടുളള ഗാവടമായ മമതയാണ്‌ പങ്കു വെയ്ക്കുന്നത്‌.

192
തനിക്ക്‌ നഷ്ടപ്പെട്ട ബന്ധങ്ങളിലേക്കും സ്ഥലങ്ങളിലേക്കും തിരിച്ചുപോകാനാ
ഗ്രഹിക്കുന്ന മനുഷ്യന്റെ ഗൃഹാതുരമായ ആഗ്രഹങ്ങളാണ്‌ എം.ടിയുടെ
ക്ഥാപാ്രങ്ങള്‍ക്കുളളത്‌. ജത്‌ ഭുതകാലത്തെ വര്‍ത്തമാനകാലവുമായി
ബന്ധിപ്പിക്കുന്നു. സ്ഥലകാലങ്ങളുടെ ഈ സംഘര്‍ഷമാണ്‌ എം.ടി. കൃതികളുടെ
ആന്തരിക ചൈതന്യം.
3.4 സ്ഥലകാലങ്ങശ ആധശാനിക നോവലുകളില്‍

ആധുനികതയിലെത്തുമ്പോള്‍ സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ക്ക്‌ എഴുത്തുകാരന്റെ
ദേശം എന്ന സങ്കല്‍പത്തിനപ്പുറമുള്ള വിതാനങ്ങള്‍ കാണാന്‍ സാധിക്കും.
കാക്കനാടന്റെ നോവലുകള്‍ക്ക്‌ സ്ഥലകാലങ്ങളുമായി അനന്യമായ ബന്ധമുണ്ട്‌.
ആധുനിക നോവലുകളുടെ ്രധാന ആഖ്യാനസ്ഥലമായ നഗരജീവിതത്തിന്റെ
സംഘര്‍ഷങ്ങള്‍ പല നോവലുകളിലും കാണാം. സാക്ഷി, ഉഷ്ണമേഖല,
കോഴി, ഈ നായ്ക്കളുടെ ലോകം, ആരുടെയോ നഗരം എന്നീ കൃതികളില്‍
നഗരവത്ക്കരണത്തിന്റെ ്പ്ശ്നങ്ങളാണ്‌ അവതരിപ്പിക്കപ്പെടുന്നത്‌.
ഗ്രാമീണതയുടെ തനിമയില്‍ നിന്ന്‌ നഗരത്തിലേക്ക്‌ എത്തിച്ചേരുമ്പോഴുണ്ടാ
കുന്ന മാനസികസംഘര്‍ഷങ്ങള്‍, വ്യക്തിയെ നഗരത്തില്‍ നിന്ന്‌ അന്യവല്‍
കരിക്കുന്നു.

സാക്ഷി എന്ന നോവലില്‍ കോയിക്കല്‍ കിട്ടുകുറുപ് മരണാസന്നനായി
കിടക്കുമ്പോള്‍ സുഹൃത്തുക്കളുടെ നിര്‍ബന്ധത്തിനു വഴങ്ങി നാട്ടിലെത്തുന്ന
മകന്‍ നാരായണന്‍കുട്ടിയാണ്‌ (പധാന കഥാപാത്രം. മരണം പ്രതീക്ഷിച്ചുളള
കാത്തിരിപ്പിനൊടുവില്‍ മടുപുളവാക്കിയപ്പോള്‍ അയാള്‍ വീടിന്‌ പുറത്തേക്കു
പോകുന്നു. അയാളുടെ ഓര്‍മ്മകള്‍ പിന്നോട്ട്‌ പോവുകയും കഴിഞ്ഞകാലജീവിത
ത്തിലെ സംഭവങ്ങള്‍ ഓാര്‍മ്മയില്‍ തെളിയുകയും ചെയ്യുന്നു. ഒടുവില്‍
അയാളെത്തുന്പോള്‍ അച്ഛന്റെ മരണം കഴിഞ്ഞിരുന്നു. ഇ്രപകാരം
ജീവിതത്തിന്റെയും മരണത്തിന്റെയും സ്ഥലകാലങ്ങളുടെയും സാക്ഷിയായി
അയാള്‍ മാറുന്നു.

193
“'വസൂരി'യില്‍ കഥാഖ്യാനസ്ഥലമായ ഗ്രാമം മുഴുവന്‍ വസൂരി ബാധി
യ്ക്കുന്നു. “ഒറോത്‌ എന്ന നോവലില്‍ 2ോം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ ആദ്യശതകത്തില്‍
തിരുവിതാംകൂറിലെ ശക്രിസ്തൃന്‍ സമുഹം ഗഹൈറേഞ്ചിലേയ്ക്കും മലബാറി
ലേയ്ക്കു കുടിയേറിയ സാമൂഹികരാഷ്്രീയാവസ്ഥകളെ അവതരിപ്പിക്കുന്നു.
പാലായില്‍ നിന്നും ചെമ്പേഴിയിലേക്കുണ്ടായ കുടിയേറ്ൃറത്തിന്റെ കഥയാണ്‌
ഒറോത. തൊണ്ണുൂറ്റിയൊന്‍പതിലെ വെള്ളപ്പൊക്കത്തില്‍ ഒഴുക്കില്‍പ്ചെട്ടുവന്ന
വീടിനുള്ളില്‍ നിന്നും കിട്ടിയ ഒറോത എന്ന പെണ്‍കുഞ്ഞ്‌. അവള്‍ വളര്‍ന്ന്‌
കൂുടുംബിനിയാകുന്നതും സമൂഹത്തിനുവേണ്ടി [പവര്‍ത്തിക്കുന്നതും
അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. ചെമ്വേഴിയിലേക്ക്‌ വെള്ളമെത്തിക്കാനുളള സംഘടിത
ശ്രമത്തില്‍ അവള്‍ അപ്രതുക്ഷയാകുന്നു. അവള്‍ അപ്രതൃക്ഷമായേ കുന്ന്‌
ഒറോതകുന്ന്‌ എന്നറിയപ്പെടുന്നു. മിത്തും യാഥാര്‍ത്ഥ്യവും കഥാഖ്യാനത്തിലേക്ക്‌
കൊണ്ടുവന്ന്‌ സ്ഥലകാലപരിസരങ്ങളുമായി ബന്ധിപ്പിച്ച കഥപറയുകയാണ്‌
കാക്കനാടന്‍ ഈ നോവലില്‍ ചെയ്തിരിക്കുന്നത്‌. കമ്മ്യുണിസ്റ്റ്‌ പാര്‍ട്ടിയ്ക്ക്‌
ഭാരതമൊട്ടാകെ നിരോധയമുണ്ടായിരുന്ന സ്വാതന്ര്രാനന്തരം കാലഘട്ടത്തെ
'ഉഷ്ണമേഖല്‌ എന്ന നോവലില്‍ അവതരിപ്പിക്കുന്ന. അച്ഛന്റെ മരണശേഷം
തൊഴില്‍ തേടി നഗരത്തിലെത്തുന്ന ശിവന്റെ അനുഭവങ്ങളിലുടെയാണ്‌ കഥ
പറയുന്നത്‌.

മലയാള നോവല്‍ ചരി്രത്തില്‍ ഭാവുകത്യ പരിണാമം അടയാളപ്പെടു
ത്തിയ കൃതിയാണ്‌ ഖസാക്കിന്റെ ഇതിഹാസം. നോവലിലെ കഥനടക്കുന്നത്‌
രണ്ടാം ലോകമഹായുദ്ധകാലത്താണ്‌. ചിതലിമലയുടെ താഴ്വരയിലുളള
പപദേശമായ തസ്റാക്‌ കഥാസ്ഥലമായി കടന്നു വരുന്നു. ഉള്‍നാടന്‍
പാലക്കാടന്‍ ഗ്രാമത്തിന്റെ ചൈതന്യവും പഴമയും മിത്തുകളും പേറുന്ന
സ്ഥലപരിസരം നോവലില്‍ ഖസാക്ക്‌ എന്നറിയപ്പെടുന്നു. ഗ്രാമത്തിലെ ഏകാ
ധ്യാപകനായി്‌ കടന്നുവരുന്ന രവി എന്ന കഥാപാതത്തിലൂടെ ജനനമരണ
ങ്ങളുടെ നിഗുഡമായ അര്‍ത്ഥതലങ്ങളെ അന്വേഷിക്കുന്ന പുതിയ ആഖ്യാന
സ്ഥലത്തേയ്ക്ക്‌ വായനക്കാരെ ഈ നോവല്‍ കൂട്ടിക്കൊണ്ടു പോകുന്നു.

194
“കൂമന്‍കാവില്‍ ബസ്സു ചെന്നു നിന്നപ്പോള്‍ ആ സ്ഥലം രവിക്ക്‌
അപരിചിതമായിത്തോന്നിയില്ല. അങ്ങനെ പടര്‍ന്നു പന്തലിച്ച മാവുകള്‍ക്കിടയില്‍
നലേഞ്ച്‌ ഏറുമാടങ്ങളുടെ നടുവില്‍ താന്‍ വന്നെത്തുമെന്ന്‌ പണ്ടേ കരുതി
കാണണം. വരുംവരായ്കളുടെ ഓര്‍മ്മകളിലെവിടെയോ ആ മാവുകളുടെ
ജരയും ദീനതയും കണ്ടു കണ്ട്‌ ഹൃദ്യസ്ഥമായിത്തീര്‍ന്നതാണ്‌. കനിവുനിറഞ്ഞ
വാര്‍ദ്ധക്യം, കുഷ്ഠം പറ്റിയ വേരുകള്‍ എല്ലാമതുതന്നെ”™

സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ക്ക്‌ നോവലില്‍ ലഭിക്കുന്ന (പപാഗാന്യം ശ്രദ്ധേയമാണ്‌.
ഖസാക്കിന്റെ മണ്ണിലെത്തുമ്പോള്‍ അത്‌ പരിചിതമായ സ്ഥലാവസ്ഥകളെ
ഓര്‍മ്മിപ്പിക്കുന്നു. ഇതിന്‌ കാലവുമായി ബന്ധമുണ്ട്‌.

ഫഞ്ചില്‍ ഡെഷാവു (esavu - I have been here betore) എന്നു
പറയാവുന്ന വൈകാരികാനുഭവം സര്‍വ്ൂജനനിനമായ ഒന്നാണ്‌. ചില
സ്ഥലങ്ങള്‍ കാണുമ്വോള്‍, പുതിയ ചില പരിസരങ്ങളില്‍ ഏഎത്തച്ചെടുമ്പോള്‍
മുമ്പ്‌ എന്നോ നാമിവിടം സന്ദര്‍ശിച്ചതാണ്‌ എന്നതോന്നല്‍ നമ്മുടെ
അടിമനസ്സില്‍ തലനിട്ടുന്നു. യുക്തികൊണ്ടു വ്യാഖ്യാനിക്കാന്‍ കഴിയാത്ത,
കേവലമായ വാസ്തവബോധത്തിനു പുറത്തു നിലകൊളളുന്ന ഒരതീിന്ദ്രിയോ
നുഭവമാണിത്‌. തോമസ്മാനെയും മാഴ്സല്‍പ്രൂസ്തിനെയും പോലെ കാലം
കൊണ്ടു പരീക്ഷണം നടത്തിയിട്ടുളള നോവലിസ്റ്റുകള്‍ കൈകാര്യം
ചെയ്തിട്ടുളള ഒരവസ്ഥയാണിത്‌. ഖസാക്കിന്റെ ഇതിഹാസം ആരംഭിക്കുന്നത്‌
ഈയൊരു ഭാവം ആവാഹിച്ചുകൊണ്ടാണ്‌** എന്ന അഭിപ്രായം സ്ഥലകാല
ബന്ധത്തെ സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്നു.

പ്സാക്കിലെത്തുന്ന രവി ചുമട്ടുകാരനോടുളള സംഭാഷണത്തിനിടയില്‍
മഴയയെക്കുറിച്്‌ സംസാരിക്കുന്നുണ്ട്‌. ചുമട്ടുകാരന്‍ മഴ മായയാണെന്‌ പറയുന്നു.
കാലത്തിന്റെ പരിണാമമാണ്‌ മായയുണര്‍ത്തുന്നത്‌. ശിവരാമന്‍നായരുടെ
ഞാറ്റുപ്പുര സ്വന്തമാക്കുമ്പോള്‍ സ്ഥലത്തെത്തന്നെയാണ്‌ ന്വന്തമാക്കുന്നത്‌.
ഖസാക്കിന്റെ ഗ്രാമീണ തനിമയിലേക്ക്‌, ദേശസംസ്കൃതിയിലേക്കുളള രവിയുടെ
കടന്നുവരവു കൂടിയാണിത്‌. സ്ക്കുളിലെത്തുന്ന കുട്ടികള്‍, അവരിലെ

195
പ്രത്യേകതകള്‍ ഇവയെല്ലാം രവി തിരിച്ചറിയുന്നുണ്ട്‌. അശാന്തമായ അയാളുടെ
മനസ്സ്‌ ഖസാക്കിന്റെ ഭൂമികയില്‍ ആഴട്ന്നിറങ്ങുന്നു. അയാളനുഭവിക്കുന്ന
നിരര്‍ത്ഥകമായ ദുടഖത്തെക്കുറിച്ച്‌ നോവലില്‍ പരാമര്‍ശമുണ്ട്‌. ജത്‌
സ്ഥലകാലങ്ങളുമായിച്ചേര്‍ന്ന അനുഭവങ്ങളുടെ സംഘര്‍ഷത്തില്‍ നിന്നുണ്ടാ
WHI. സ്ഥലവും കാലവും സ്യഷ്ടിച്ച അസ്തിത്വദുഃഖം ഖസാക്കില്‍
രവിയെന്ന ക്ഥാപാത്രം നടത്തുന്ന അര്‍ത്ഥമറിയാതെ യാര്രകളായി പരിണ
മിക്കുന്നു. രവിയുടെ ആത്മബോധമായി മാറുന്ന നിരര്‍ത്ഥകത നോവലുടനിീളം
കാണാം. അതെക്കുറിച്ചു വി.സി. ശ്രീജന്‍ അഭിപ്രായപ്പെടുന്നതിപ്രകാരമാണ്‌.
“ഇതൊന്നും വ്യക്തിയുടെ ആത്മസ്വത്വത്തിന്റെ യാഥാര്‍ത്ഥൃത്തിന്റെയും
മിഗൃയുടെയും അപാരത ആത്മസ്വയത്വത്തിന്റെതല്ല. അസ്തിത്വ സ്വത്വ
ത്തിന്റെതുമല്ല. മറിച്ചു വസ്തു സ്വത്വത്തിന്റേതാണ്‌. സ്ഥലകാലങ്ങളുടെതാണ്‌.
ദുരൂഹമായ സ്ഥലകാലങ്ങളെക്കുറിച്ചുളള ഇതിഹാസത്തിലെ തത്വചിന്ത
കര്‍മ്മബന്ധം, പരിണാമം, ഉപനിഷത്തുക്കള്‍, താരഭനതികം തുടങ്ങിയവയെല്ലാം
ആശ്ശേഷിച്ചു കൊണ്ട്‌ രഹാത്മകവും അതിഭനതികവുമായ ഒരു ദാര്‍ശനിക
വ്യുഹമായി സംഘടിച്ചു നില്‍ക്കുന്നു. മനുഷുനും പ്രപഞ്ചവും തമ്മില്‍
പൂര്‍വ്നിശ്ചിതമായ ബന്ധമുണ്ടെന്നാണ്‌ ഇതിഹാസം സൂചിപ്പിക്കുന്നത്‌ *”

അപ്പുകിളി, കുഞ്ഞാമിന എന്നിങ്ങനെ തനിക്ക്‌ മുന്നിലിരിക്കുന്ന
കുട്ടികളുടെ അധ്യാപകനായി രവി ഖസാക്കിന്റെ ഭാഗമാകുന്നു. ഖസ്ധാക്കു
ക്കാരെക്കുറിച്ചുളള ഐതിീഹും പോലും സ്ഥലകാലസങ്കൽപ്പത്തിലധിഷ്ഠിത
മാണ്‌. ബദര്‍ പട വരുന്നത്‌ പനര്‍ണമി രാത്രിയാണ്‌. ഖസാക്കില്‍ അന്നു
താമസിച്ചു പടയുടെ അനന്തരവകാശികളാണ്‌ ഇന്നത്തെ ഖസാക്കുകാര്‍. നശിച്ചു
പോയ പന്ത്രണ്ടു പള്ളികളെക്കുറിച്ചു പരാമര്‍ശിക്കുന്നുണ്ട്‌. രാജാവിന്റെ പളളി
അതിലാണ്‌ ഖസാക്കിന്റെ അനന്തമായ കാലം തളം കെട്ടി നിന്നത്‌.

ഖസാക്കിലെ തുമ്പികള്‍ മരിച്ചുപോയവരുടെ ആത്മാക്കളാണെന്ന്‌
വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്നു. പറന്നുകളിക്കുന്ന തുമ്പികള്‍ പുര്‍വ്വുസ്മരണകളായി
നഷ്ടമായ സ്ഥലകാലങ്ങളെ അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു. ബാല്യവും കളങ്കമില്ലാത്ത
അപ്പുകിളി കാലത്തിന്റെ മറ്റൊരു (്രതികമാണ്‌.

196
ഖസാക്കില്‍ താമസിക്കുന്ന രവിക്ക്‌ സഹായങ്ങള്‍ ചെയ്തിരുന്ന
ശിവരാമന്‍നായര്‍, രവിയ്ക്ക്‌ അടുപ്പം തോന്നുന്ന മാധവന്‍ നായര്‍, മൈമുന
മുതല്‍ നിരവധി സ്ത്രീകള്‍, കുട്ടികള്‍ എന്നിങ്ങനെ നിരവധി പേര്‍ ഖസാക്കിലെ
രവിയുട ജീവിതത്തില്‍ കടന്നുവരുന്നു. നിര്‍വികാരതയോടെ ജീവിതത്തെ
നേരിടുന്ന രവി ഖനാക്കിന്റെ നാട്ടുവഴികളില്‍ അലഞ്ഞു തിരിയുന്നു.
കോടച്ചിയുമായുളള ബന്ധത്തിനുശേഷം വസൂരി പിടിപ്പെടുന്ന രവി
അറബിക്കുളത്തിനരികെയുളള രാജാവിന്റെ പളളിയിലെത്തുന്നു. അപ്പോഴാണ്‌
ഓര്‍മ്മകള്‍ രവിയെ പിന്തുടരുന്നത്‌. ഉനട്ടിയിലെ രവിയുടെ വീട നഷ്ടപ്പെട്ടു
പോയ സ്ഥലമാണ്‌. അമ്മയുടെ വയറില്‍ ചാരിക്കിടന്ന്‌ കല്‍പവ്യക്ഷത്തിന്റെ
തൊണ്ടുകള്‍ എണ്ണുന്ന രവിയ്ക്ക്‌ അതും നഷ്ടമായ ആദിമസ്ഥലമാണ്‌.
പിറ്റമ്മയില്‍ നിന്ന്‌ ഓടിയൊളിക്കാനായി തന്റെ പഠനവും ഉപരിപഠന
സാധ്യതകളും ഇല്ലാതാക്കിയുളള രവിയുടെ യാത്ര ഖസാക്ക്‌ എന്ന വഴിയമ്പല
ത്തിലെത്തുന്നു. അപരിചിതമായ ആ സ്ഥലം രവിയുടെ ജീവിതത്തിന്റെ ഭാഗ
മാകുന്നു. നോവലിന്റെ തുടക്കത്തില്‍ കൂുമന്‍കാവില്‍ നിന്ന്‌ ആറുകിലോമീറ്റര്‍
അകലെയാണ്‌ ഖസാക്ക്‌. അവിടെ കാലം നിശ്ചലമാക്കാന്‍ കൂട്ടാക്കുന്നില്ല
എന്ന്‌ പരാമര്‍ശിക്കുന്നുണ്ട്‌. ഇപ്രകാരം സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ ആഖ്യാനത്തെ നയി
ക്കുന്ന ഘടകമായി മാറുന്നു.

ശിവരാമന്‍നായരുടെ പരാതിയെ തുടര്‍ന്ന്‌ ജോലി നഷടപ്പെടുന്ന രവി
ഒടുവില്‍ ഖസാക്ക്‌ വിട്ടുപോകാന്‍ തയ്യാറാവുന്നു. കൂമന്‍ കാവില്‍ ബസ്സു
കാത്തുനില്‍ക്കുമ്പോള്‍ മണ്‍ ചുമരിന്റെ കട്ടുകള്‍ നിക്കി പുറത്തുവന്ന പാമ്പിന്റെ
കൊത്തേറ്റ്‌ മരണവും കാത്തുകിടക്കുന്നു. വീട്ടില്‍ നിന്ന്‌, ഹോസ്റ്റലില്‍ നിന്ന്‌,
തആൃശമത്തില്‍ നിന്ന്‌, പത്മയില്‍ നിന്ന്‌ എല്ലാം ഓടിയൊളിച്ച്‌ വഴിയമ്പലമായ
ഖസാക്കിലെത്തിയ അയാള്‍ ആദ്യമെത്തിയ അതേസ്ഥലത്ത്‌ കൂമന്‍കാവ്‌ ബസ്സു
സ്റ്റോപ്പില്‍ മരണവും കാത്തു കിടന്നു. “കാലത്തിന്റെ പടവുകളിലൂടെ തിരിഞ്ഞു
നടക്കുകയായിരുന്നു അയാശ്‌ എന്ന്‌ നോവലില്‍ പരാമര്‍ശിക്കുന്നുണ്ട്‌ . കാല
ത്തിന്റെ പ്രയയാണത്തിനിടയിലെത്തിച്ചേര്‍ന്ന വഴിയമ്പലം അഥവാ സ്ഥലമായി
ഖസാക്ക്‌ മാറുന്നു.

197
“ധര്‍മ്മപുരാണ'ത്തിലെത്തുന്പോള്‍ ഭീതിദമായ അധികാരം
സ്യഷ്ടിക്കുന്ന സ്ഥലകാലങ്ങളെ ആവിഷ്കരതരിച്ചിരിക്കുന്നു. പജാപേതി,
രുമണ്ബനു, വാതസേനന്‍, ശകുന്തള, കാഞ്ചനമാല എന്നിവരെല്ലാം വസിക്കുന്ന
സ്ഥലമാണ്‌ ധര്‍മ്മ പുരാണത്തിലെ ആഖ്യാനസ്ഥലം. സിദ്ധാര്‍ത്ഥന്റെ
യാ്രയിലുടെ ആരംഭിക്കുന്ന ധര്‍മ്മപുരാണത്തില്‍ സിദ്ധാര്‍ഥന്‍ നടത്തുന്ന
ഇടപെടലുകളാണ്‌ കഥഗഗതിയെ മുന്നോട്ടു നയിക്കുന്നത്‌. അധികാരത്തിന്റെയും
രാഷ്ര്രീയത്തിന്റെയും ഭൂമികയില്‍ നിന്നുകൊണ്ട്‌ അവയെ വ്രതീരോധിക്കാന്‍
എഴുത്തുകാരന്‍ ബോധപുര്‍വ്വും അശ്ലീലത്തെ കുട്ടുപിടിക്കുന്നു.

 പതിപക്ഷവും പ്ര്രങ്ങളും ഭരണകുടത്തിന്റെ സ്താതിപാഠകര്‍ മാത്ര
മാകുന്ന പ്രതിസന്ധി ഘട്ടമാണിവിടെ കാലം. ഈ കാലം ചരിശ്രം തന്നെയാണ്‌.
ചരിത്രമെന്നാല്‍ ഭുതകാലം. ഈ ഭൂതകാലത്തെ നോവലില്‍ കൊണ്ടുവന്ന്‌
വര്‍ത്തമാനകാല ക്രിയകള്‍ നടക്കുന്ന സജീവമായ ഭവത് കാലമാക്കി
മാറ്റുകയാണ്‌ വിജയന്‍. ധര്‍മ്മപുരിയുടെ വ്യവസായങ്ങള്‍ ശവം കയറ്റുമതിയും
നരമാംസവാണിഭവും അക്രമാസക്തമായ മറ്റ ്രിയകളുമാണ്‌. ധര്‍മ്മപുരിയുടെ
വിചിത്രമായ അന്തരീക്ഷം വര്‍ണ്ണിച്ചുകൊണ്ട്‌ ഭീതിജനകമായ സ്ഥലവും
കാലവും ആവിഷ്കരിക്കുന്നു.”* ധര്‍മ്മപുരാണത്തിലെ സ്ഥലകാലങ്ങളെ
സ്മിതാഗോപാല്‍ കണ്ടെടുക്കുന്നതിപ്രകാരമാണ്‌. രാഷ്ട്രിയവും ചരിത്രവും
അധികാരവും രാഷ്ട്രമെന്ന്‌ സ്ഥലരാശിയില്‍ നടത്തുന്ന ്രവര്‍ത്തനങ്ങളെ
പരോക്ഷമായി വിമര്‍ശിക്കുകയാണ്‌ ധര്‍മ്മപുരാണത്തില്‍ വിജയന്‍ ചെയ്യുന്നത്‌.

മധുരം ഗായതിയിലെ സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ ്രപഞ്ചവുമായും അതിന്റെ
നിലനില്പിനെ സംബന്ധിച്ചുമാണ്‌ നിലകൊളളുന്നത്‌. ഗുരുസാഗരവോം
പ്രവാചകന്റെ വഴിയും രാഷ്രടമെന്ന സ്ഥലരാശിയെ പിന്തുടരുന്ന രചനകളാണ്‌.
ലെ ബംഗ്ലാദേശ്‌ യുദ്ധമാണ്‌ ഗുരുസാഗരം എന്ന കൂതിയുടെ പശ്ചാത്തലം.
ഈ കാലഘട്ടത്തിന്റെ ദാരുണമായ അവസ്ഥകളെ ഈ കൃതിയില്‍ ആവിഷക
രിച്ചീരിക്കുന്നു. സ്വന്തം ദേശം എന്ന സങ്കല്‍പം തടന്ന ചോദ്യം ചെയ്യപ്പെടുകയും
സ്വദേശത്ത്‌ നിന്ന്‌ പലായനം ചെയ്യേണ്ടി വരികയും ചെയ്ത മനുഷ്യന്റെ
ധര്‍മ്മസങ്കടങ്ങളാണ്‌ ഗുരുസാഗരത്തിന്റെ സ്ഥലകാലങ്ങളെ നിര്‍ണ്ണയിക്കുന്നത്‌.

195
“പവാചകന്റെ വഴിയില്‍ ” എന്ന കൃതിയില്‍ സിക്കുകാരുടെ ജീവിതം,
പധാനമന്ത്രിയായിരുന്ന ഇന്ദിരാഗാന്ധി വധം, അമൃത്സറിലെ സുവര്‍ണ്ണ
ക്ഷ്രതത്തില്‍ നടന്ന സൈനിക നടപടി, സിക്ക്‌ കുടുക്കൊലകള്‍ എന്നിങ്ങനെ
നിരവധി സംഭവങ്ങള്‍ സ്ഥലകാലങ്ങളെ അനുഭവവേദ്യമാക്കികൊണ്ട്‌
കടന്നുവരുന്നു. വിവിധ സംസ്ഥാനങ്ങളില്‍ നിന്നുവന്‌ താമസിക്കുന്ന കുറെ
മനുഷ്യര്‍ അവരുടെ ജീവിതത്തിലൂടെ, ചിന്തകളിലൂടെ രാഷ്ര്രമെന്ന സങ്കല്പവും
അധികാരവും നിതിയും ചോദ്യചിഹമാക്കുന്നു.

“തലമുറകള്‍” എന്ന നോവലിന്റെ പേരു തന്നെ കാലസൂചകമാണ്‌.
കേരളീയമായ പശ്ചാത്തലത്തില്‍ രചിക്കപ്പെട്ട ഈ ക്തി പാദേശിക
സംസ്കൃതിയെ ആഖ്യാനത്തിലേക്ക്‌ കൊണ്ടുവന്നിരിക്കുന്നു. ഒ.വി. വിജയന്റെ
നോവലുകള്‍ സ്ഥലകാലങ്ങളുടെ തികച്ചും വ്യത്യസ്തമായ അവസ്ഥകളെ
പാരായണത്തിലേക്ക്‌ കൊണ്ടുവരുന്നവയാണ്‌.

വടക്കന്‍കേരളത്തിലെ ്രഞ്ച്‌ അധീനപ്രദേശമായിരുന്നു മയ്യഴി അഥവാ
മാഹി. അധിനിവേശത്തിന്റെ ചരിശ്രത്തില്‍ ഏറെ ്രാധാന്യമുളള വസ്തുത
കേരളത്തില്‍ ്രഞ്ചുജനതയോട്‌ മമതയുളള ഒരു ജനവിഭാഗം മയ്യഴിയില്‍
ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നതാണ്‌. മറ്റ അധിനിവേശ പ്രദേശങ്ങളില്‍ നിന്ന്‌ തികച്ചും
വത്യസ്തമായ സംസ്കാരമാണ്‌ മയ്യഴിയില്‍ ഉണ്ടായിരുന്നത്‌. ആ സംസ്കാര
ത്തിന്റെ നേര്‍ചിശ്രമാണ്‌ മയ്ുഴിപ്പുഴയുടെ തീരങ്ങളില്‍ എന്ന നോവലില്‍ മുകുന്ദന്‍
ആവിഷകരിക്കുന്നത്‌.

മയ്യഴിപ്പുഴയുടെ തീരങ്ങളില്‍ കോളനി വത്കരണകാലത്ത്‌ ജീവിച്ചിരുന്ന
മനുഷ്യരും അവരുടെ അനന്തരാവകാശികളും പുലര്‍ത്തുന്ന മനോഭാവങ്ങളിലെ
വ്യതിയാനത്തോടൊപ്പം, പ്രത്ൃയശാസ്ത്രങ്ങളുടെ സ്വാധിനതകള്‍, സാംസ്‌കാ
രിക സവിശേഷതകള്‍ ഇവയെല്ലാം ആവിഷകരിക്കുന്നതിന്‌ എഴുത്തുകാരന്‍
തിരഞ്ഞെടുക്കുന്ന സാമുഹൃസ്ഥലമാണ്‌ മയ്യഴി. മയൂൃഴി എന്ന സ്ഥലത്തിനെ
പശ്ചാത്തലമാക്കി അവിടെ ജീവിച്ചിരുന്ന മനുഷ്യരുടെ കഥകള്‍ ആവിഷകരി
ക്കുന്നു. കോളനി അധികാരികള്‍ മുതലുളളവരുടെ ഇടപെടലുകളെ
അവതരിപ്പിക്കുന്നു.

199
ഗ്രഞ്ച്‌ അധിനിവേശത്തിന്റെ കഥയാണ്‌ ലെസ്ലിസായ്വും കുടുംബവും
മയ്യഴിക്കാര്‍ക്കു നല്‍കുന്നത്‌. ്രഞ്ചുകാരുടെ ഇഷ്ടവിഭവമായിരുന്ന വീഞ്ഞ്‌
വിറ്റാണ്‌ അയാള്‍ ജീവിച്ചിരുന്നത്‌. അദ്ദേഹത്തിന്റെ വീഞ്ഞ്‌ കഴിക്കാത്ത ആരും
മയ്യഴിയിലുണ്ടായിരുന്നില്ല. ഫഞ്ചുകാര്‍ ഉപയോഗിച്ചിരുന്ന വീഞ്ഞ്‌ നാട്ടില്‍
ഏവര്‍ക്കും ലഭിക്കാന്‍ തുടങ്ങിയത്‌ ലെസ്സി സായ്‌വിന്റെ കാലത്താണ്‌.
അധിനിവേശകാലത്ത്‌ ഉന്നതമായ ജീവിതാവസ്ഥയില്‍ കഴിഞ്ഞിരുന്ന
ലെസ്ലിസായ്വിന്റെ കുടുംബം, ദേശീയബോധം ഉടലെടുത്തതോടെ
അധിനിവേശ വിരുദ്ധ മനോഭാവത്താല്‍ (പശ്നങ്ങളിലകപ്പെടുന്നു.
വിവാഹജീവിതത്തിലെ പരാജയത്താല്‍ വീടിന്‌ പുറത്തിറങ്ങാതിരുന്ന
സായ്വിന്റെ മകന്‍ ഗസ്റ്റണ്‍ മയ്യഴിയുടെ സ്വാതന്ത്രം നേടിയതിനുശേഷം
പുറത്തിറങ്ങുന്നു. അയാള്‍ക്ക്‌ പിന്നീട്‌ സംഭവിക്കുന്ന ദുരന്തവും നോവലില്‍
ആവിഷ്കരിച്ചിടുണ്ട്‌.

*സ്ഥലകാലങ്ങളെപ്പെറ്റി ആധുനിക എഴുത്തുകാരനുളള സങ്കലപങ്ങള്‍
നിരവധിയാണ്‌. ചരിത്രനോവലുകളില്‍ കാണുന്നതുപോലെ സ്ഥലവും കാലവും
തമ്മിലൂള്ള ഗാഡസമ്പര്‍ക്കമല്ല പുതിയ കലാകാരന്റെത്‌. വിശ്വാസങ്ങളെയും
കല്പനകളെയും വിശേഷവത്കരിക്കുന്നതിന്റെ ഭാഗമായി കാലം ഇവിടെ
കടന്നു വരുന്നു. മുകുന്ുന്റെ കഥയിലിത്‌ മനുഷ്യാവസ്ഥയെ വിശകലനം
ചെയ്യുന്ന രീതിയാണ്‌. സ്ഥലം മനുഷ്യമനസ്സാണ്‌. മനസ്സിന്റെ ആഴത്തില്‍
സ്പനിക്കുന്ന ഭുതവര്‍ത്തമാനകാലങ്ങളുടെ ്രസ്താവന രൂപങ്ങളാണ്‌
കാലമായി പരിണമിച്ചു നില്‍ക്കുന്നത്‌" ദൈവത്തിന്റെ വികൃതികള്‍ എന്ന
നോവലും മയ്യഴിയെ പശ്ചാത്തലമാക്കി രചിച്ചതാണ്‌.

ആനന്ദിന്റെ നോവലുകളിലെത്തുമ്പോള്‍ നഗരഭാവനയുടെ ആള്‍ക്കൂട്ട
ത്തെയാണ്‌ കണ്ടുമുട്ടുന്നത്‌. നഗരാനുഭവങ്ങള്‍ വ്യക്തിയിലേല്‍പ്പിച്ച ക്ഷതങ്ങള്‍
തികച്ചും യാന്തരികമായിത്തീരുന്നു. ഉപകരണങ്ങളായിത്തിരുന്ന മനുഷ്യന്റെ
സ്വത്വബോധത്തെ ആള്‍ക്കൂട്ടത്തിന്‌ നടുക്ക്‌ പ്രതിഷ്ഠിക്കുകയാണ്‌ ആനന.
അന്‍പതുകളുടെ അവസാനത്തിലെ ബോംബെ മഹാനഗരമാണ്‌ നോവലിലെ

206
സ്ഥലകാലങ്ങളെ നിര്‍ണയിക്കുന്നത്‌. യന്ത്വത്കരണവും ദാരിദ്യവും കൊടി
കുത്തി വാഴുന്ന ബോംബെ നഗരത്തിലൂടെ അലഞ്ഞു നടക്കുന്നവരാണ്‌
ആള്‍ക്കൂട്ടത്തിലെ കഥാപാത്രങ്ങള്‍. നഗരാനുഭവം സൃഷ്ടിച്ച സ്ഥലകാല
ബോധമാണ്‌ ഈ നോവലിന്റെ പ്രമേയം.

അധികാരവും സ്ഥലവും ചേര്‍ന്ന്‌ ജിവിതം നഷടപ്പെടാനിടയായ മനുഷ്യ
രുടെ കഥയാണ്‌ “മരുഭൂമികള്‍ ഉണ്ടാകുന്നത്‌ ” എന്ന നോവലില്‍ ആവിഷ്ക
രിച്ചിട്ടുളളത്‌. മരുഭൂമിയും രംഭാഗഡ്‌ കോട്ടയും സ്ഥലപരിസരങ്ങളായി കടന്നു
വരുന്ന ഈ നോവലില്‍ ഭരണകുടവും അധികാരവും കാലത്തെ അടയാള
ചെടുത്തിക്കൊണ്ട്‌ കടന്നുവരുന്നു.

“അഭയാര്‍ത്ഥി'കളില്‍ ഗംഗാസമതലവും സമീപ്രഗാമങ്ങളും
സ്ഥലരാശിയെ സുചിപ്പിക്കുന്നവയായി കടന്നുവരുന്നു. അഭയം തേടി നടക്കുന്ന
സാധാരണ മനുഷ്യരുടെ ജീവിതങ്ങളെ അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു. പുറംപോക്കു
കളില്‍ അഭയം തേടുന്ന ഇവര്‍ അധികാരത്തിന്റെ ബലിമ്യഗങ്ങളാണ്‌.
കാലഘട്ടത്തിനനുസരിച്ചു മാറി മറിയുന്ന സാമൂഹികാവശ്യങ്ങളെ നിറവേറ്രാ
നെന്ന മട്ടില്‍ കുടിയിറക്കപ്പെടുന്ന മനുഷ്യരുടെ ഗത്യന്തരമില്ലായ്മയുടെ ചരിത്രം
കുടിയാണ്‌ അഭയാര്‍ത്ഥികള്‍ പങ്കുവെയ്ക്കുന്നത്‌. ഇത്‌ ചരിത്രത്തെ വര്‍ത്ത
മാനകാല പരിസരവുമായി ഇണക്കിച്ചേര്‍ക്കുന്നു. ഭരണകുടവും അധികാരവും
സൂഷടിക്കുന്ന കുടിയിറക്കലുകളുടെ ഇരകളാണ്‌ പലപ്പോഴും സാധാരണക്കാര്‍.
ആ സത്യത്തെ ആവിഷകരിക്കുകയാണ്‌ അഭയാര്‍ത്ഥികള്‍. സ്ഥലകാലങ്ങളുടെ
വര്‍ത്തമാനകാല സമസ്യകള്‍ തന്നെയാണ്‌ ഈ നോവലില്‍ മുന്നോട്ടു
വെയ്ക്കുന്നത്‌.

സാറാജോസഫിന്റെ “ആലാഹയുടെ പെണ്‍മക്കള്‍ ” ആനിയെന്ന പെണ്‍
കുട്ടിയിലുടെയാണ്‌ കഥ പറയുന്നത്‌. ഒരു ഗ്രാമത്തിന്റെ കഥ പറയുന്നതോ
ടടെപച്പം ചരി്രത്തെക്കുറിച്ചുളള കാഴ്ചപ്പാടിനെ അവതരിപ്പിക്കുകയും
ചെയ്യുന്നുണ്ട്‌. ഈ കഥ. കോക്കാഞ്ചിറ എന്ന സ്ഥലമാണ്‌ ക്ഥാപേരിസരം.
സമുഹത്തിന്റെ മുഖ്യധാരയില്‍ നിന്ന്‌ മാറ്റി നിര്‍ത്തപ്പെട്ട കുറെ മനുഷ്യര്‍ അധിവ

a0
സിക്കുന്ന സ്ഥലമാണ്‌ കോക്കഞ്ചിറ. അവരുടെ അനുഭവങ്ങള്‍, പ്രതിഷേധങ്ങള്‍,
സ്വപ്നങ്ങള്‍ എല്ലാം സാധാരണമനുഷ്യരുടേതുപോലെ തന്നെ രധാനമാ
ണെന്ന്‌ ഈ കൃതി സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്നു. ആനിയുടെ കുടുംബത്തിന്റെ കഥ
മാതമല്ല ഈ നോവലിലുള്ളത്‌. ഒരുദേശത്തിന്റെ തന്നെ കഥയാണ്‌.
മാറ്റിനിര്‍ത്തപ്പെട്ട അനേകം മനുഷ്യരുടെ സംഭവബഹുലമായ കഥകളിലൂടെ
കോക്കാഞ്ചിറ എന്ന സ്ഥലരാശിയെ നോവലിഡ്റ അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു.

കാലത്തെ അടിമറിക്കുന്ന കഥകളുടെ ഈ ചരിശ്രാത്മകതക്കൊപ്പം
തൃശ്ശൂര്‍ പട്ടണത്തിന്റെ വളര്‍ച്ചയും കുടിയൊഴിക്കലിനെതിരെ ഏ.കെ.ജി.
നടത്തിയ സമരങ്ങളും മുണ്ടശ്ശേരിയുടെ വിദ്യാഭ്യാസ പരിഷ്കരണങ്ങളും
ക്രൈസ്തവ സഭ കമ്മ്യൂണിസ്റ്റുകള്‍ക്കെതിരെ നടത്തിയ നീക്കങ്ങളും മറ്റും
കുടന്നുവരുന്നതിലൂടെ നോവലില്‍ ഒരു കാലസാന്നിദ്ധയൃം അസ്പഷ്ടമായെ
ങ്കിലും സൂചിതമാകുന്നുണ്ട്‌. രേഖപ്പെടുത്തപ്പെടു കാലത്തിനും സ്ഥലത്തിനും
ചരിതത്തിനും ലഭിക്കുന്ന നാമമാത്രമായ ഈ (്രാതിനിധ്ൃത്തിലൂടെ
രേഖപ്പെടുത്താത്ത സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ക്കും ചരിത്ര സംസ്കാരങ്ങള്‍ക്കുമുളള
ഇടമാണ്‌ നോവല്‍ എന്ന നിര്‍വചനം ആലാഹ്യുടെ പെണ്‍മക്കള്‍ മുന്നോട്ടു
വെക്കുന്നു.”
3.5 സഥലകാലമുകള്‍ ആധുനികാനന്തര നോവല്യകളില്‍

ആധുനികതയ്ക്ക്‌ ശേഷം നോവല്‍ സാഹിത്യത്തില്‍ വലിയ മാറ്റങ്ങള്‍
ഉണ്ടായി. മാധ്യമ സംസ്കാരവും വ്യവഹാരങ്ങളും വൈജ്ഞാനിക ലോകവും
നോവലിന്റെ പ്രണയത്തിലേക്ക്‌ കടന്നു വന്നു. ദളിത്‌ അവബോധം, പാരിസ്ഥി
തിക ചിന്ത, സ്തീ സമത്വവാദം, എന്നിങ്ങനെ പാര്‍ശ്വവല്‍കരിക്കപ്പെട്ട വിഷയ
ങ്ങള്‍ എഴുത്തുകാര്‍ രചനയിലേക്ക്‌ കൊണ്ടു വന്നു. ആധുനികാനന്തര നോവ
ലുകളിലെ ദാര്‍ശനിക ബോധം തികച്ചും വ്യത്യസ്തമാണ്‌.

സി.ആര്‍. പരമേശ്വരന്റെ *“്രകൃതിനിയമം” സ്ഥലകാലങ്ങളെ സൂക്ഷമ
വിശകലനം ചെയ്യുന്ന കൃതിയാണ്‌. ഒരു കായല്‍ക്കരയെന്ന ്രാദേശികതയില്‍

PAE
നിന്ന്‌ ദേശീയതയിലേക്ക്‌ സ്ഥലം മാറുന്നു. എഴുപതുകളുടെ ഒടുവില്‍ കേരള
ത്തിലുണ്ടായ രാഷ്ര്രീയാവസ്ഥകളാണ്‌ നോവലിന്റെ പശ്ചാത്തലമായി
അവതരിപ്പിക്കുന്നത്‌. ഒരു വിപ്ലവകാരിയുടെ ജീവിതത്തിലൂടെ കടന്നുപോയ
കാലഘട്ടം അവശേഷിപ്പിച്ച നിസ്റംഗതയെ നോക്കിക്കാണുന്നു. വിപ്ലവാത്മകയും
സ്ഥലകാലബോധവും അന്തര്‍ധാരയായി പകൃതിനിയമത്തില്‍ കടന്നു
വന്നിരിക്കുന്നു. കായല്‍ക്കരയില്‍ നിന്ന്‌ മദ്േന്ത്യയിലേക്ക്‌ വളരുന്ന
സ്ഥലബോധം നിരവധി സത്യങ്ങളെ വിപ്ലവകാരിക്കു കാണിച്ചുകൊടുക്കുന്നു.
കാലത്തിന്റെ ഇത്തരം മാറ്റങ്ങളെ തിരിച്ചറിയുന്ന വിപ്ലവകാരി ഉറക്കത്തില്‍
നിന്നുണര്‍ന്നു. സ്ഥലകാലങ്ങളിലൂടെ മനുഷ്യ ജിവിതത്തിന്റെ വ്യതിയാനങ്ങളെ
അടയാളപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു.

കെ.ജെ.ബേബിയുടെ “മാവേലി മന്റം” വയനാട്ടിലെ ആദിവാസികളുടെ
ജീവിതത്തെ ്രതിപാദിച്ചിരിക്കുന്ന കൃതിയാണ്‌. ഭൂതകാലത്തിന്റെ നൈസര്‍ഗ്ലി
കത നഷ്ടമായ ഒരു ജനതയുടെ ഉള്‍തുടിപ്പുകളാണ്‌ നോവല്‍ പങ്കുവെയ്ക്കു
ന്നത്‌. അധികാരിവര്‍ഗ്ഗം തങ്ങളുടെ ജീവിതാഭിവൃദ്ധിക്ക്‌ ഉപയോഗപ്പെടുത്തുന്ന
ആദിവാസികള്‍. മാവേലി മന്‍റുവിന്റെ കാലം സ്വപ്നം കാണുന്നവര്‍. ആ
കാലം തിരിച്ചുവരുമെന്ന പ്രതീക്ഷയോടെയാണ്‌ അവര്‍ ജീവിക്കുന്നത്‌. മേലോര
ചുന്റെയും കിയോരുത്തിയുടെയും ഓര്‍മ്മകളിലൂടെയാണ്‌ കഥപറയുന്നത്‌.
നോവലിന്റെ അവസാനത്തില്‍ പുഴത്തീരം എന്ന കല്പന സ്ഥലപരമായ
ഒന്നാണ്‌. പുഴ കാലത്തിന്റെ പ്രതീകവും കുടിയാണ്‌. ഇപ്രകാരം സ്ഥലകാ
ലങ്ങള്‍ ഒരു പുതിയ ഉണര്‍വിനെ സൃഷ്ടിക്കുമെന്ന പ്രതീക്ഷയോടെയാണ്‌
മാവേലി മന്‍റം എന്ന നോവല്‍ പര്യവസാനിക്കുന്നത്‌. കോവിലന്‍, വി.കെ.
എന്‍., സേതു, പുനത്തില്‍ കുഞ്ഞബ്ദുള്ള, ടി.വി.കൊച്ചുബാവ, എന്‍.പ്രഭാക
രന്‍ തുടങ്ങിയവരുടെ നോവലുകളിലും സ്ഥലകാലങ്ങളെ അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കു
ന്നത്‌ കാണാന്‍ സാധിക്കും.

ഇത്തരത്തില്‍ കാലത്തിന്റെയും സ്ഥലത്തിന്റെയും മുഗ്രകള്‍
രേഖപ്പെടുത്തികൊണ്ടുള്ള നിരവധി നോവലുകള്‍ മലയാളത്തിലുണ്ടായിട്ടുണ്ട്‌.

ക
ഏന്നാല്‍ കാലത്തെയും ദേശത്തെയും ്പശ്നവല്‍ക്കരിച്ചുകൊണ്ട്‌
നിലനില്‍ക്കുന്ന ച്രിശ്രബോധത്തെ പുനരന്വേഷണമാക്കുന്ന നോവലാണ്‌
എന്‍.എസ്‌. മാധവന്റെ “ലന്തൻബത്തേരിയിലെ ലുത്തിനിയകള്‍.
അന്യദേശത്തിന്റെ നാമധേയത്തിലുള്ള സൈനിക താവളത്തെ ഒരു ദേശത്തിന്റെ
സംസ്കാരത്തിന്റെ ഭാഗമാക്കുകയാണ്‌ ഈ നോവലില്‍ ചെയ്യുന്നത്‌.
ലന്തൻബത്തേരിയിലെ ലുത്തിനിയകള്‍ എന്ന പേര്‍ ലഭിച്ചത്‌ ലുത്തിനിയകള്‍,
പ്രാര്‍ത്ഥനകള്‍ ചൊല്ലുന്ന ഒരു ദേശത്തെ, അവിടത്തെ ജീവിതത്തെ ആവിഷ്ക
രിച്ചിരിക്കുന്നതുകൊണ്ടാണ്‌.

വിസ്തൃതമയേ കാലത്തെയും സ്ഥലത്തെയും നോവല്‍ എന്ന മാധ്യമ
ത്തിലേക്കു കൊണ്ടുവരാന്‍ എഴുത്തുകാര്‍ പലമാര്‍ഗ്ഗങ്ങള്‍ ഉപയോഗപ്പെടു
ത്താറുണ്ട്‌. കഥയുടെ പശ്ചാത്തലമായി ഒരു സ്ഥലം തിരഞ്ഞെടുക്കുകയും
ആ പ്രദേശത്തെ സംബന്ധിച്ച സകലവിവരങ്ങളും ശേഖരിച്ചതിനുശേഷം
രചനയിലേര്‍പ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു. അബോധാത്മകമായി തന്റെ ദേശം
നോവലില്‍ ആവിഷകരിക്കപ്പെടുന്ന രീതിയും ഉണ്ടാവാം. എന്തായാലും
മനുഷ്യന്റെ ജനിച്ചു വളര്‍ന്ന ചുറ്റുപാടും സാമൂഹികരാഷ്ട്രീയ സംഭവവി
കാസങ്ങളും സ്ഥലകാലങ്ങളും സ്വാധീനിക്കുന്നുവെന്നത്‌ യഥാര്‍ത്ഥ്യമാണ്‌.

“സ്ഥലം, സാമാന്യനിലയില്‍ നോവലിലെ ക്രിയയ്ക്ക്‌ പശ്ചാത്തലമൊരു
ക്കുകയാണു വേണ്ടത്‌. ക്രിയ നടക്കാന്‍ ഒരു സ്ഥലം, കഥാപാത്രങ്ങള്‍ക്കും
ക്രിയയ്ക്കും ഇണങ്ങുന്ന സ്ഥലം. ആ സ്ഥലത്തെ മനുഷ്യര്‍ അങ്ങനെയാണ്‌.
അതു പര്‍വ്ൂത്രപദേശമാണ്‌. ഇത്‌ സമതലം. മറ്റേത്‌ തീരദേശം. അവിടെയുളള
ഗതാഗതം അങ്ങനെയായിരിക്കും. അവിടെയുളള കാലാവസ്ഥ മനുഷ്യരെ
അങ്ങനെ സ്വാധിനിക്കും. മനുഷ്യനും കടലും, മനുഷ്യനും പുഴയും, മനുഷ്യനും
കന്നിമണ്ണും, മനുഷൃനും താഴ്വരയും. മനുഷ്യനും പര്‍വ്വതവും. ഇങ്ങനെ
പശ്ചാത്തലവര്‍ണ്ുന പ്രാധാന്യമര്‍ജ്ജിക്കുന്നു. ചിലപ്പോള്‍ മനുഷ്യരെപ്പോലെ
സ്ഥലവും പാധാന്യമായിത്തീരുന്നു.

ad
തകഴിയുടെ കുട്ടനാട്‌, എം.ടിയുടെ കുടല്ലൂര്‍, കോവിലന്റെ കണ്ടാണിശ്ശേരി
എന്നിവ ഇത്തരം സ്ഥലപശ്ചാത്തലനിര്‍മ്മിതിക്കുദാഹരണമാണെങ്കില്‍
വില്യംഫോക്നറുടെ യാക്ക്ന പട്ടാഹ എന്നിവ സാങ്കല്‍പികമായി എഴുത്തുകാര്‍
സൃഷ്ടിച്ച സ്ഥലപശ്ചാത്തലങ്ങളാണ്‌. എന്‍.എസ്‌. മാധവന്റെ ലന്തന്‍ബത്തേരി
യിലെ ലുത്തിനിയകള്‍ എന്ന നോവലില്‍ ലന്തന്‍ബത്തേരി എന്ന സ്ഥല
പരിസരത്തെ ആഖ്യാനസ്ഥലമായി അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. കഥ നടക്കുന്ന
കഥയിടം എന്നു വിളിക്കാവുന്ന ഈ സ്ഥലം യാഥാര്‍ത്ഥ്യമല്ല. എഴുത്തുകാരന്റെ
ഭാവനാസ്ഥലമാണിത്‌. എന്നാല്‍ ഭാവന സ്ഥലപരിസരങ്ങളെ പുനര്‍സ്യഷ്ടി
ക്കുമ്പോള്‍ ക്ഥാഖ്യാനത്തെ മുന്തോട്ടുനയിക്കുന്നത്‌ ചരിശ്രമാണ്‌.
അതുകൊണ്ടു തന്നെ കേവലം സ്ഥലചരിത്രം മാത്രമല്ല ഒരു കാലഘട്ടത്തിന്റെ
പുനരാഖ്യാനം കൂടി ഈ നോവല്‍ നിര്‍വ്വൂഹിച്ചിരിക്കുന്നു. എന്‍.എസ്‌. മാധവന്റെ
ഈ നോവലിന്‌ ചരിത്രപരമായ ഒരു പശ്ചാത്തലമുണ്ട്‌. ലന്തക്കാര്‍ കേരളത്തില്‍
അവശേഷിപ്പിച്ചുപോയ അധിനിവേശത്തിന്റെ അടയാളമാണ്‌ ലന്തന്‍ബത്തേതി.
കേരളത്തില്‍ ഡച്ചുകാര്‍ ആധിപത്യം പുലര്‍ത്തിയിരുന്ന പദദശമാണ്‌
കൊച്ചിയും സമീപ്രപദേശങ്ങളും. ഈ ചര്്്വസ്തുതയെ സര്‍ഗാത്മകമായി
എഴുത്തുകാരന്‍ സമീപിച്ചപ്പോള്‍ നിര്‍മ്മിച്ചെടുത്ത സ്ഥലകാലങ്ങളാണ്‌
ലന്തന്‍ബത്തേരി എന്ന സ്ഥലപരിസരവും അവിടുത്തെ ജനസംസ്കാരത്തെയും
സാധ്യമാക്കിയത്‌. എന്‍.എസ്‌. മാധവന്റെ കൃതികളില്‍ ചരിത്രബോധം കടന്നു
വരുന്നത്‌ പുതിയ കാര്യമല്ലെങ്കിലും അവ സാങ്കല്‍പ്പിക ദേശത്തെ ആഖ്യാന
ത്തിലേക്ക്‌ കൊണ്ടുവന്നിട്ടില്ല.

പരിശ്രബോധം ഭുതകാലത്തോടുളള ആഭിമുഖ്യമാണ്‌. ഒരു രാജ്യത്തിന്‌
എഴുതപ്പെടു ചരിത്രവും എഴുതപ്പെടാത്ത ചരിത്രവും നിലനില്‍ക്കുന്നുണ്ട്‌. ഒരു
ചരിത്രാതീതകാലവും എല്ലാ ജനതയ്ക്കുമുണ്ട. ഇവ പലപ്പോഴും വാമൊഴി
യായോ കലാരുപങ്ങളിലോ നാടന്‍പാട്ടുകളിലോ ഈടുവെപ്പുകളായി
മാറിയിരിക്കാം. ഇവ നിലനില്‍ക്കുന്ന ചരിത്ര യഥാര്‍ത്ഥ്യത്തോട്‌ ഇണങ്ങുന്ന
വിധത്തിലാവണമെന്നില്ല. ഓരോ നാടിന്റെയും സംസ്കാരവും ചരിത്രവും
തികച്ചും വ്യത്യസ്തമാണ്‌.

കി
മിത്തുകള്‍, ജതിഹാസങ്ങള്‍, പുരാണങ്ങള്‍, ചരിതങ്ങള്‍ തുടങ്ങിയ
രുപങ്ങളിലൂുടെ നമ്മുടെ പൂര്‍വ്വികര്‍ ആവിഷ്കരിച്ചു ഭുതകാലാവബോധം
ചരി്രത്തെക്കുറിച്ചുളള പാങ്ചാതൃരുടെ ധാരണകളില്‍ നിന്ന്‌ തികച്ചും
വൃത്ൃസ്തമായിരുന്നു. ഇവയില്‍ മനുഷ്യനും ദൈവവും ഒന്നായി മാറുന്ന
ദൈവിക സങ്കല്‍പങ്ങള്‍ക്ക്‌ മുന്‍തുക്കം നല്‍കിയിരുന്നു. അവ ചരിത്ര രചനയില്‍
സഹായകമല്ല. വിരനായകന്മാരുടെ അപദാനേങ്ങളാണ്‌ ഗാഥകളില്‍ കാണുന്നത്‌.
അത്‌ ഭുതകാലത്തോടുളള താല്‍പര്യത്തെ കാണിക്കുന്നതായിരുന്നു.
ഇതിഹാസങ്ങളിലും ഭുതകാലമാണെങ്കിലും രാജാക്കന്മാരുടെ വംശാവലി
ഇവയില്‍ അവതരപ്പിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. എന്നാല്‍ ചരിശ്രത്തെക്കുറിച്ചുളള
സൈദ്ധാന്തികമായ തലത്തെ ഇത്‌ ത്യൃപ്തിപ്പെടുത്തുന്നില്ല. പക്ഷേ
സന്ഥലകാലങ്ങളിലൂടെ ്രവഹിച്ച ഒരു ജനതയെക്കുറിച്ചും അവരുടെ സംസ്കാ
രത്തെക്കുറിച്ചും അറിവു നല്‍കാന്‍ ഇവ ഉപകരിച്ചുവെന്നതില്‍ തര്‍ക്കമില്ല.

വേംശാവലികളെ സ്ഥലകാലഘടനയില്‍ പതിഷ്ഠിക്കുവാനുളള
ശ്രമങ്ങളാണ്‌ ചരിതങ്ങളുടെ രചനയ്ക്കു പിന്നില്‍. ചരിത്രവും ജീവിതചരിത്രവും
കൂടിക്കലരുന്ന തരം രചനകളാണ്‌ ചരിതങ്ങള്‍. രാജത്വത്തിന്റെ മഹത്ത്
വത്കരണവും രാജാധികാരത്തിന്റെ ദ്യവീകരണവഡും ഉറപ്പാക്കാന്‍ അവ ശമിച്ചു
പോന്നു. ചരിതങ്ങള്‍ പക്ഷേ ഏത്‌ രാജാവിനെക്കുറിച്ചും എളുപത്തില്‍ സാധ്യ
മാവുന്ന ഒന്നായിരുന്നില്ല. നിര്‍ണ്ണായകമായ ഒരു വിജയം വഴിയോ മറ്റോ
ഭരണവംശം സ്ഥാപകന്റെ പദവിയിലെത്തുന്ന രാജാവിനെയാണ്‌ ചരിതങ്ങള്‍
പൊതുവെ സ്തുതിക്കുന്നത്‌. സുദീര്‍ഘമായ ഒരു സ്ഥലകാലഘടന അതാ
വശൃപ്പെടുന്നു എന്നര്‍ത്ഥം. ചരിതങ്ങളുടെ ദീര്‍ഘമായ സ്ഥലകാലഘടനയ്ക്ക്‌
പകരാം വളരെ പരിമിതമായ സ്ഥലകാലഘലടനയില്‍ രാജാധികാരത്തെ സ്ഥാപി
ക്കുകയാണ്‌ വിജയങ്ങള്‍ ചെയ്യുന്നത്‌. ഒരു ചരി്രസന്ദര്‍ഭത്തെ അതിന്റെ
സാന്ദര്‍ഭികതയില്‍ വിവരിക്കുകമാശ്രമാണ്‌ വിജയങ്ങള്‍ ചെയ്യുന്നതൊന്നു
പറയാം. ആ അര്‍ത്ഥത്തില്‍ ചരിതങ്ങള്‍ ഇടം കിട്ടാത്തവരുടെ ചരിശ്രങ്ങള്‍
കുടിയാണ്‌

206
3.6 സഥലകാലമു്കള്‍ ലന്തന്‍ ബത്തേരിയിലെ ലുത്തിനിയകളില്‍

എന്‍.എസ്‌.മാധവന്റെ ്രഗഥമ നോവലായ ലന്തന്‍ ബത്തേരിയിലെ ലുത്തീ
നിയകള്‍ ലന്തന്‍ബത്തേ൪ എന്ന സാങ്കല്‍പിക ദേശം ആഖ്യാന ഭൂമികയായി
മാറുന്നു. പോഞ്ഞിക്കരയ്ക്കടുത്തുളള ്രദദശമായോണ ലന്തന്‍ബത്തേരി അവ
തരിപ്പിക്കപെട്ടിട്ടുളളത്‌. വിപിലെ ജനങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിന്‌ അധിനിവേശ ചരി
ത്രത്തോളം പഴക്കമുണ്ട്‌. ചരിതങ്ങളിലോ ചരിത്രത്തിലോ ഇടംകിട്ടാതെ പോയ
ജനവിഭാഗങ്ങളാണ്‌ പലപ്പോഴും സംസ്കാരത്തെ നിര്‍മ്മിക്കുന്നത്‌. ലന്തന്‍
ബത്തേരിയിലെ ല്ൃത്തിനിയകള്‍ ഏന്ന നോവലില്‍ നിലനില്‍ക്കുന്ന ചരിത്രത്തെ
ചോദ്യം ചെയ്യാതെ ചരി്തത്തിനപ്പുറം അടയാളപ്പെടുത്താതെപോയ ജന
സംസ്കാരത്തെ, സ്ഥലകാലങ്ങളെ സമമ്പയിപ്പിച്ചുകൊണ്ട്‌ ആവിഷ്കരിക്കുന്നു.
സ്വാതന്ത്രാനന്തര കാലമാണ്‌ നോവലില്‍ കടന്നുവരുന്നത്‌. പോഞ്ഞിക്കരയ്ക്കു
സമീപം ലന്തന്‍ബത്തേരി എന്ന ദീപില്‍ വസിക്കുന്ന ജനതയുടെ ജീവിതമാണ്‌
ഈ നോവലില്‍ അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്‌.

ഒരു സ്ഥലത്തിന്റെ അഥവാ ദേശത്തിന്റെ ഭുമിശാസ്തം, ചരിശ്രം,
സംസ്കാരം എന്നിവയെല്ലാം നോവലില്‍ കാണാന്‍ സാധിക്കും. ഏത്‌
ദേശത്തിന്റെ ചരിശ്രമായാലുംസംസ്‌ കാരമായാലും നോവലില്‍ അതിന്‌
ആവിഷ്കാരസാധ്യത ഏറെയാണ്‌. മലയാള നോവലിന്റെ ചരിത്രം പരിശോധി
ചാല്‍ ഈ സവിശേഷത കാണാന്‍ സാധിക്കും. സ്ഥലകാലങ്ങളെ അവഗണിച്ചു
കൊണ്ടുളള വായന അസാധ്യമാണ്‌. യുറോഫഷ്യന്‍ അധിനിവേശം, സ്വാതന്ത്ര
നന്തര സാമുഹിക സാംസ്കാരിക പരിണാമം, ആഗോളസംസ്കാരത്തിന്റെ
കടന്നുവരവ്‌ ഇവയെല്ലാം മലയാളനോവലിന്റെ ആഖ്യാനപരിസരത്തെ
നിര്‍ണയിച്ചിരുന്നു. ജാതിയില്‍ അധിഷ്ഠിതമായ കേരളീയസമൂഹം,
അധിനിവേശം അതില്‍ വരുത്തിയ മാറ്റങ്ങള്‍, സാംസ്കാരിക പൈത്യകം
ഇവയെല്ലാം ആഖ്യാനത്തിലേക്ക്‌ വരുന്നതോടൊപ്പം സ്വാതന്ത്രം, ദേശീയത
എന്നീ സങ്കല്‍പ്പനങ്ങള്‍ മലയാളനോവലിന്റെ ആഖ്യാനത്തിലേക്ക്‌ കടന്നുവന്നു.
ദേശവുംജനതയും ഒരു പോലെ പരാമര്‍ശിക്കപ്പെടുന്ന നോവലില്‍

PALL
സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ നിര്‍ണ്ണായക ഘടകമായി മാറുന്നു. “ സ്ഥലം വേരും, കാലം
ആകാശഡവ്ുമാകുന്ന ബഹുശാഖകളുളള ഒരു വ്യക്ഷത്തെപ്പോലെ പടര്‍ന്നു
കൊണ്ട്‌ യാഥാര്‍ത്ഥ്യത്തെ ആഖ്യാനത്തിലൂടെ നിര്‍മ്മിക്കുകയാണ്‌ നോവല്‍
എന്‍.എസ്‌. മാധവന്റെ ലന്തൻബത്തേരിയിലെ ലുത്തിനിയകള്‍ എന്ന
നോവലില്‍ ജെസിക്ക എന്ന പെണ്‍കുട്ടിയിലുടെയാണ്‌ കഥപറയുന്നത്‌.
ജെസീക്കയുടെ ജനനം മുതലുളള കഥയാണ്‌ നോവലില്‍ ആവിഷ്കരി
ചിട്ടുളളത്‌. അതായത്‌ 3951 ഏരപില്‍ 2നാണ്‌ ജെസീക്ക ജനിച്ചത്‌. നോവലില്‍
ടട മുതലുളള കഥ പറയുന്നത്‌ ജെസീക്ക തന്നെയാണ്‌. താന്‍ കേട്ടറിഞ്ഞതും
മനസ്സിലാക്കിയവയും ജെസിക്കയിലൂടെ കഥാഖ്യാനം നിര്‍വഹിക്കുമ്പോള്‍
നോവലിന്റെ ഗതിയില്‍ ജെസിക്കയോടൊപ്പം [പാധാന്യം ലഭിക്കുന്ന ഒന്നാണ്‌
സ്ഥലകാലങ്ങള്‍. നോവലിന്റെ ക്ഥാപഞ്ചാത്തലം മാത്രമല്ല സ്ഥലം. അത്‌
ജനതയുടെ ജീവിതപരിസരങ്ങളെയും സംസ്കാരങ്ങളെയും അടയാളപ്പെടു
ത്തുന്ന ചൈതന്യവത്തായ വസ്തു യഥാര്‍ത്ഥ്യമാണ്‌. ഇതിലെ എല്ലാ
പധാനസംഭവങ്ങളും കൃത്യമായ തിയതിയും, മാസം,വര്‍ഷം എന്നീ
കാലഗണനാസ്യരമ്പദായങ്ങളിലൂടെ അവതരിപ്പിക്കുന്നതോടൊപ്പം പ്രസ്തുത
കാലയളവിലെ രാഷ്ട്രീയ, സാമുഹിക, സാംസ്കാരിക അവസ്ഥകളെ
ആഖ്യാനത്തിലേക്ക്‌ കൊണ്ടുവരുന്നു. അതിനുദാഹരണമാണ്‌ ദ്ടലെ പ്രധാന
സംഭവവികാസങ്ങള്‍ കൂടി നോവലില്‍ കടന്നുവരുന്നത്‌. അതിലൊന്ന്‌ പതിനെട്ടു
അച്ചുകുത്തുപിളളമാര്‍ എറണാകുളത്തുനിന്ന്‌ കായല്‍ കടന്ന്‌ തുരുത്തു
കളിലെത്തി കുഞ്ഞുങ്ങളെ തിരഞ്ഞു പിടിച്ച്‌ അച്ചു കുത്തുന്നതാണ്‌.
എറണാകുളം, പോഞ്ഞിക്കര, ലന്തന്‍ബത്തേരി എന്നിവയാണ്‌
നോവലിലെ പ്രധാന ആഖ്യാനസ്ഥലങ്ങള്‍ എറണാകുളത്തിനു സമീപമുളള
കായല്‍ തുരുത്തുകളാണ്‌ പോഞ്ഞിക്കരയും മറ്റും. നോവലില്‍ ലന്തന്‍ബത്തേരി
ഒരു തുരുത്താണെന്ന്‌ ജെസീക്ക പറയുന്നുണ്ട്‌. “തുരുത്ത്‌ എന്നവാക്കിന്‌ വെളള
ത്താല്‍ ചുറ്റപ്പെട്ടു കിടക്കുന്ന ഒരു കര എന്നു മാത്രമേ അതിന്‌ അര്‍ത്ഥമുളളു.””*
ആ തുരുത്തിലെ ജനജിവിതമാണ്‌ നോവലില്‍ ആഖ്യാനം ചെയ്യപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്‌.
208
ലന്തന്‍ബത്തേരി എന്ന കായല്‍ തുരുത്തിലെ പുറംലോകവുമായി ബന്ധ
മില്ലാതെ ജിവിക്കുന്ന സാധാരണക്കാരായ ജനങ്ങള്‍ വസുരിക്കെതിരെയുളള
കുത്തിവെയ്പില്‍ നിന്നും കനേഷുമാരി കണക്കെടുപ്പില്‍ നിന്നും ഒളിച്ചോടുന്നു.
ദവീപുകള്‍ ഭൂമിശാസ്ത്രപരമായി ഒറ്റപ്പെട്ടു നില്‍ക്കുന്നവയാണ്‌. അതുപോലെ
അവിടത്തെ ജനതയും. നോവലിലെ സ്ഥലമെന്നത്‌ ഇവിടെ ആന്തരികമായ
അനുഭവ മേഖലയാകുന്നു. ഭാണകുടത്തിന്റെ അധികാരികളുടെ ഉത്തരവുകള്‍
നടപ്പിലാക്കുന്ന ഒരു വിഭാഗം അവ ഭീതിയോടെ നോക്കി കാണുന്ന ജനവിഭാഗം
ഇവ നോവലിലെ സ്ഥലകാല ബന്ധത്തെ നിര്‍ണയിക്കുന്ന ഒരു ഘടകമാണ്‌.
വസുരിരോഗം പടര്‍ന്നു പിടിച്ചു ആളുകള്‍ മരണപ്പെട്ടിരുന്ന കാലത്ത്‌ അതിനെ
തിരായുളള കുത്തിവെയ്പ്പ്‌ വ്യാപകമായി നടപ്പിലാക്കിയിരുന്നു.

നോവലിന്റെ തുടക്കത്തില്‍ നോവലിസ്റ്റ്‌ ചേര്‍ത്തിരിക്കുന്ന ഭൂപടം ഒരു
സാംസ്കാരിക നിര്‍മ്മിതിയാണ്‌. ഭനതികമായി നിലനില്‍പ്പില്ലാത്ത ഒരു
പ്രദേശത്തെക്കുറിച്ച്‌ ഒരു നോവല്‍ രചിക്കുമ്പോള്‍ അതിന്‌ പിന്‍ബലമായി ഒരു
സ്ഥലപരിസരം സ്യഷ്ടിക്കേണ്ടതുണ്ട്‌. ഇത്‌ സ്ഥാപിച്ചെടുക്കുകയാണ്‌ ഭൂപട
നിര്‍മ്മിതി.

മനുഷ്യജീവിതത്തെ കെട്ടിപ്പെടുത്ത സ്ഥലപരിസരങ്ങളെ കഥാഖ്യാനത്തി
നായി ഭാവനാത്മകമായി സ്ൃഷടിച്ചിരിക്കുന്നു. ജെസിക്കയുടെ ഓര്‍മ്മകളിലൂടെ
യാണ്‌ ലന്തന്‍ബതത്തേരിയുടെ കഥ പറയുന്നത്‌. “ഓര്‍മ്മകളില്‍ നിന്ന്‌ ഭുപട
നിര്‍മ്മാണം ഓരോ ജനതയും നടത്തിയിട്ടുണ്ട്‌. പറന്പ്‌, വയല്‍, കുന്ന്‌ തേമാലി
കണ്ടം, വഴികള്‍, പുഴയോരം, കാട്ടുഗ്പദേശം, കാവുകള്‍ തുടങ്ങിയവയും
പാദേശിക പൈത്യകഭൂപടത്തില്‍ രേഖപ്പെടുത്തണം. ഒരു പൈത്യകരുപം
അതാത്‌ ആദിവാസി ആവാസവ്യവസ്ഥയുടെ ചിഹഛങ്ങളുടെ തനിമയാര്‍ജ്ജിച്ചു
രൂപം കൊണ്ടതാണ്‌. ഇവയോരോന്നും കേരളത്തിന്റെ പൊതുവാര്‍ന്ന
രുപങ്ങളായിരിക്കെത്തന്തനെ തനിമയാര്‍ന്ന ്രാദേശിക കലാനിര്‍മ്മിതികള്‍
തന്നെയാണ്‌. ”* നോവലിസ്റ്റ്‌ രുപനല്‍കിയ ഭൂപടം കഥാപരിസരത്തെ
അടയാളപ്പെടുത്തുകയാണ്‌ ചെയ്യുന്നത്‌. ജനതയുടെ സാംസ്കാരിക സാമൂഹിക

209
ജീവിതത്തെ കെട്ടിയുയര്‍ത്താന്‍ നോവലിസ്റ്റ്‌ കണ്ടെത്തുന്ന കഥയിടമാണ്‌
ലന്തന്‍ബത്തേരി.

തികച്ചും സാങ്കല്പികമായ പ്രദേശമായ ലന്തന്‍ബത്തേരി എറണാ
കുളത്തിന്‌ പടിഞ്ഞാറ്‌ ഭാഗത്തായാണ്‌ അടയാളപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നത്‌.
നോവലില്‍ പരാമര്‍ശിക്കുന്ന കഥ നടക്കുന്ന സ്ഥലമാണിത്‌. ആയതിനാല്‍
സ്ഥലത്തെ സങ്കല്‍പത്തില്‍ മാതം നിര്‍ത്താന്‍ സാധിക്കുകയില്ല. കാലം അമു
ര്‍ത്തമായ സങ്കല്‍പ്പമാണെങ്കിലും സ്ഥലം അങ്ങനെയല്ല. ആ തിരിച്ചറിവാകാം
ഇത്തരമൊരു ഭുപട നിര്‍മ്മിതിക്ക്‌ നോവലിസ്റ്റിനെ പ്രേരിപ്പിച്ചത്‌.

“ഒവെമ്പനാട്ടുകായല്‍, പടിഞ്ഞാറെപ്പുഴ, കിഴക്കെപ്പുഴ, ജെട്ടിബോട്ടുപുര,
അരയക്കടവ്‌ പാലം, ലന്തന്‍കൊട്ടാരം, പീരങ്കി മൈതാനം തുടങ്ങിയവയൊക്കെ
പിശ്രത്തില്‍ നമ്പറിട്ട അടയാളപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്‌. നോവലില്‍ വിവരിക്കുന്ന ഒരു
വാസ്തവികതാ ബോധം വായനക്കാരില്‍ ഉണ്ടാകാന്‍ ചിത്രം ഉതകുന്നുണ്ട്‌.”*
എന്ന്‌ എം.ആര്‍. ച്ന്ദശേഖരന്‍ അഭിപ്രായപ്പെടുന്നു.

മത്തേവുശാരിയുടെയും മറ്റില്‍ഡയുടെയും മകളാണ്‌ ജെസീക്ക.
വൈപ്പിനില്‍ നിന്ന്‌ ലന്തന്‍ബത്തേരിയിലെത്തിയവരാണ്‌ ജെനീക്കയുടെ
കുടുംബക്കാര്‍. പോണി ഗ്യുസ്ലര്‍ എന്ന കപ്പല്‍പ്പണിക്കാരന്റെ മകന്റെ
കൈയില്‍നിന്ന്‌ കപ്പല്‍ കണക്ക്‌ മോഷ്ടിച്ചു അവിടെ നിന്ന്‌ പുറത്താക്കപ്പെടു
ളുയിസാശാരിയുടെ പരമ്പരയില്‍പ്പെട്ടവളാണ്‌ ജെസീക്കു. ഒരു ദേശത്ത്‌ നിന്ന്‌
പുറത്താക്കപ്പെട്ട ളൂയിസാശാരിയെത്തുന്ന സ്ഥലമാണ്‌ ലന്തന്‍ബത്തേരി. ആ
കുടുംബത്തിലെ ആശാരിമാര്‍ ജനിക്കുന്നത്‌ നെറ്റിയില്‍ കണക്കുകട്ട എന്ന
പാടുമായാണ്‌. അങ്ങനെ അവരുടെ വീട്ടുപേര്‍ കണക്കകടുത്തില്‍ എന്നായി
മാറി. കാലത്തെയും സ്ഥലത്തെയും അടയാളപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ട്‌ ബോട്ടിന്റെ
ശബ്ദങ്ങളും ടാറ്റ കമ്പനിയുടെ സൈറനുകളും ലന്തൻബത്തേരിയിലെ
ജനജീവിതത്തെയും സമയത്തെയും മുന്നോട്ടുനയിച്ചു.

210
നോവലില്‍ സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ക്ക്‌ പ്രാധാന്യം ലഭിക്കുന്നത്‌ ആധുനിക
തയുടെ കാലത്താണ്‌ എന്‍.എസ്‌.മാധവന്റെ ആദ്യകാല കഥകള്‍ ഈ പരി
സരത്ത്‌ നിന്ന്‌ എഴുതപ്പെട്ടതാണ്‌. എന്നാല്‍ നോവലിലും സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ക്ക്‌
പാധാന്യം കൊടുത്തിട്ടുളള ആഖ്യാനമാണ്‌ നിര്‍വഹികച്ചിരിക്കുന്നത്‌.

“ഭാവനാത്മക സ്ഥലങ്ങള്‍ യാഥാര്‍ത്ഥമെന്ന മട്ടില്‍ വ്യാപകമായ
വതരിപ്പിക്കപ്പെടുതും ആധുനികതയിലാണ്‌. സ്ഥലം തന്നെ ഒരു അതിയാഥാ
ര്‍ത്ഥ്യമായി മാറുന്ന ഘട്ടമാണ്‌ പിന്നീടു വന്നത്‌. ഇവിടെ നോവല്‍ ആദ്യമായി
സാങ്കേതിക കാലത്തിന്റെയും സംസ്കാരത്തിന്റെയും സ്ഥലസങ്കല്പങ്ങള്‍ കുടം
കൊളളുന്നു. കാലമെന്നതുപോലെ സ്ഥലവും യാഥാര്‍ത്ഥയത്തിന്റെ പഴയ
മാപിനികള്‍ കൊണ്ട്‌ അളന്നു തിട്ടുപ്പെടുത്താന്‍ കഴിയാത്തതരത്തില്‍ മാറിപ്പോയി
എന്ന്‌ കുരുതപ്പെട്ടിരുന്ന ഘട്ടം കൂടിയാണിത്‌ ൦”

ഒരു ദേശത്തെ രൂപപ്പെടുത്തുന്നത്‌ നിരവധി ഘടകങ്ങള്‍ കുടി
ചേര്‍ന്നാണ്‌. നാടന്‍ജീവിതത്തിന്റെ സവിശേഷതകള്‍ ഈ നോവലില്‍ കാണാന്‍
സാധിക്കും. മത്തേവുസാശാരിയുടെയും മറ്റില്‍ഡയുടെയും കുടുംബത്തിന്റെ
കഥ മാത്രമല്ല നോവലില്‍ അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്‌. ഒരു ജനതയുടെ തൊഴില്‍,
ആചാരാനുഷ്ഠാനങ്ങള്‍, മതവിശ്വാസം, കല എന്നീവ നിലനില്‍ക്കുന്നതിന്റെ
ചരിത്രം കുടി ഉള്‍പ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. വൈവിദ്ധ്യവും വൃത്ൃസ്തവുമായ സംസ്കാരം
കേരളീയര്‍ക്കുണ്ട്‌. ജീവിതത്തിന്റെ നാനാതലങ്ങളെ സ്പര്‍ശിക്കുന്ന ജീവിത
ശൈലിയിലുടെ സമഗ്രമായൊതു പാമ്പേര്യും നാം നിലനിര്‍ത്തി. ഒരു ദേശ
ത്തീന്റെ ജനതയുടെ സംസ്കാരമറിയണമെങ്കില്‍ ജനജീവിതത്തിന്റെ പൊതു
സവിശേഷതകളെല്ലാം ഉള്‍ക്കൊളളണം. ജനജീവിതത്തിന്റെ അടയാളങ്ങളുടെ
സമസ്‌്തരേഖകളും ആശ്രയിക്കണം നാട്ടുകലകള്‍, ഐതിീഹൃങ്ങള്‍,
പഴഞ്ചൊല്ലുകള്‍, ആചാരങ്ങള്‍, വിശ്വാസങ്ങള്‍, ഭക്ഷണം, പാര്‍പ്പിടം, കലകള്‍
എന്നിവയിലൂടെ നിലനില്‍ക്കുന്ന നാടിന്റെ തനിമ ദേശത്തിന്റെ പൊതുവായ
പരിരതത്തെ നിര്‍ണ്ണയിക്കുന്നു. ഇവയ്ക്ക്‌ ആധാരമാകുന്ന ജീവിതം
നിലനില്‍ക്കുന്നത്‌ സ്ഥലത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയാണ്‌.

ait
നോവലില്‍ സ്ഥലത്െെക്കുറിച്്‌ പരാമര്‍ശിക്കുന്നതി്രകാരമാണ്‌
“ഞങ്ങളുടെ തുരുത്തിന്‌, ലന്തന്‍ബത്തേരിക്ക്‌ ചെറുപ്പമാണ്‌. മണ്ണ്‌ ഉറച്ചിട്ടില്ല.
അല്‍പം കുഴിച്ചാല്‍ കക്കചിളുകളും അവ്രാചീനമായ സമുദ്രജിവികളുടെ
തോടുകളും കിട്ടുവാന്‍ തുടങ്ങും. പിന്നെയും താഴോട്ടു പോയാല്‍ നനവു
കലര്‍ന്ന ചരലും ഉപ്പുവെളളവും അതിനും താഴെ ഖനിക്കുവാന്‍ അധികമാരും
മുതിരാറില്ല. അടിമക്കാപ്പിരികളുടെ പ്രേതങ്ങള്‍ കാക്കുന്ന വെനീസിലെ
ആമാടങ്ങള്‍ നിറച്ചു പെട്ടികള്‍, ചിനപ്പട്ടിന്റെ കുറകളിലെ വ്യാളിക്കുഞ്ഞുങ്ങള്‍,
കര്‍മ്മലീത്ത അച്ചന്മാരുടെ കവടിവസികള്‍, ലന്തക്കാര്‍ തീവെച്ച കുരിശു
പള്ളികളുടെ കരിഞ്ഞ മദബഹകള്‍. അങ്ങനെ പലതും കിട്ടുവാന്‍ തുടങ്ങും.
ഞങ്ങളുടെ തുരുത്തിലെ പ്രധാന ഇറക്കുമതി വസ്തു ചരിത്രമായിരുന്നു.”*

പരി്രബോധമുണര്‍ത്തുന്ന ഈ ആഖ്യാനം നോവലിലെ സ്ഥലകാല
ങ്ങളിലേക്ക്‌ വെളിച്ചം വിശുന്നു. ഇതിന്‌ ഉപോദര്‍ബലകമായി കാണുന്ന ചരിശ്ര
പരാമര്‍ശം കൊച്ചിരാജ്യചരിത്രത്തില്‍ എറണാകുളത്തിനടുത്തുളള വീപുകളെ
സംബന്ധിച്ച വിവരണത്തില്‍ കാണാം.

ടട മുതൽ 1ടടേവരെ കേരളത്തിലുണ്ടായ പധാനസംഭവങ്ങളെ
നോവലിന്റെ ആഖ്യാനത്തിലേക്ക്‌ നോവലിസ്റ്റ്‌ കൊണ്ടുവരുന്നുണ്ട്‌.
കേരളചരിത്രത്തിലെ ചില ഏടുകള്‍ ഭാവനാത്മകമായി പുനരാവിഷ്കരിച്ചി
രിക്കുന്നു. കേരളത്തിലെ കിസ്ത്യാനികളുടെ ചരിത്രം., പോര്‍ച്ചുഗീസ്‌-ഡച്ച്‌
അധിനിവേശം, കൊച്ചി തുറമുഖത്തിന്റെ ചരിത്രം, മലയാളസിനിമയുടെ ചരിത്രം,
കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ്‌ പാര്‍ട്ടിയുടെ ചരിത്രം, വിമോചനസമരം എന്നിങ്ങനെ നിരവധി
പരി്രസന്ദര്‍ഭങ്ങളെ നോവലില്‍ അവതരിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്‌.

വൃതൃസ്തമായ പാഠനിര്‍മ്മിതിയാണ്‌ ഈ നോവലും നിര്‍വഹിക്കുന്നത്‌.
ലന്തന്‍ ബത്തേരി ചരിശ്രം നിറഞ്ഞ ദ്വീപാണ്‌. വെള്ളത്താല്‍ ചുറ്റപ്പെട്ട
ലന്തന്‍ബത്തേരിയില്‍ നിന്നും പുറത്തു കടക്കാന്‍ കഥകള്‍ വേണമെന്്‌ മാധവന്‍
പറയുന്നുണ്ട്‌. ദിവസവും കഥ കേള്‍ക്കാന്‍ അമ്മയോട്‌ ചേര്‍ന്നിരിക്കുന്ന
ജെസീക്ക നോവലില്‍ കഥപറച്ചിലുകാരിയാണ്‌. ലന്തന്‍ബത്തേരി എന്ന

ala
സ്ഥലത്തിന്റെ രുപീകരണത്െക്കുറിച്ച്‌ നോവലില്‍ പരാമര്‍ശിക്കുന്നതി
ങ്ങനെയാണ്‌.

“പൊതുശ്രതുവായ സാമുതിരിക്കെതിരെ കൊച്ചി രാജാവിനൊപ്പം
പടപൊരുതിയ പോര്‍ട്ടുഗീസുകാര്‍ കൊച്ചിയിലെ പലസ്ഥലങ്ങളും രാജാവില്‍
നിന്നു തീറെഴുതി വാങ്ങി. അതില്‍ടപ്പട്ടതായിരുന്നു കാടു പിടിച്ചു കിടന്നിരുന്ന
കായലിലെ ഒരു തുരുത്ത്‌. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ അതിനു നാമം ഉണ്ടായി.
കമ്പോഞ്ഞിക്കാട്‌ പില്ക്കാലത്ത്‌ അത്‌ പോഞ്ഞിക്കരയും ലന്തന്‍ബത്തേരിയും
ആയി 3929

കമ്പോഞ്ഞിക്കാട്‌ ലന്തക്കാര്‍ക്ക്‌ അധീനമായത്‌ പോര്‍ട്ടുഗീസുകാരെ
തോല്‍പിച്ചതിനുശേഷമാണ്‌. കൊച്ചിയിലെ രാജാധികാരടത്ത സംബന്ധിച്ചു
തര്‍ക്കത്തില്‍ ഡച്ചുകാര്‍ ഇടപ്പെടുകയും സാമൂതിരിയുമായി ചേര്‍ന്ന്‌
പോര്‍ട്ടുഗീസുകാരെ തോല്‍പിക്കുകയും ചെയ്തു. അങ്ങനെ പോര്‍ട്ടുഗിസുകാര്‍
കൈവശം വെച്ചിരുന്ന (പദേശങ്ങള്‍ ഡച്ചുക്കാരുടെ അധീനതയിലായി.
ഡച്ചുകാരും കൊച്ചിരാജാവുമായുളള ഏഴുത്തുകളില്‍ കമ്പനിയെ
ലന്തക്കുമ്പഞ്ഞി എന്നാണു വിളിച്ചിരുന്നതെന്ന്‌” * രേഖകള്‍ തെളിവുണ്ടെന്ന്‌
കെ.കെ.വാലത്ത്‌ അഭിപ്രായപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്‌. പോര്‍ച്ചുഗീസുകാരില്‍ നിന്ന്‌ കിട്ടിയ
പ്രദേശങ്ങളായിരുന്നു പോഞ്ഞിക്കരയുള്‍പ്പെടെയുളള തുരുത്തുകള്‍. ഡച്ചുക്കാര്‍
പോഞ്ഞിക്കരയില്‍ ബംഗ്ലാവുകള്‍ പണിതു. പെരിയാറിലൂടെ ഒഴുകിക്കൊ
ണ്ടിരിക്കുന്ന ഉള്‍നാടന്‍ കച്ചവടത്തില്‍ പിടിമുറുക്കുവാന്‍ പുഴ പടിഞ്ഞോട്ടു
തിരിയുന്ന ലന്തന്‍ ബത്തേരിയുടെ മുനമ്പില്‍, ലന്ത്ക്കാര്‍ അഞ്ചു പീരങ്കികള്‍
സ്ഥാപിച്ചതായി നോവലില്‍ പരാമര്‍ശിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്്‌. ഇതില്‍ നിന്നാവാം
ലന്തന്‍ബത്തേരി എന്നസ്ഥലനാമത്തിന്റെ ഉത്പത്തി നോവലിസ്റ്റ്‌ കണ്ടെ
ടുക്കുന്നത്‌.

“ആധുനികതയില്‍ സ്ഥലം പ്രമേയഭാഗമായ്‌ മാറി. കഥയുടെ വൈകാരി
കത അഭംഗുരം നിലനിര്‍ത്തുന്ന നിര്‍വഹണ പശ്ചാത്തലം എന്ന നിലവിട്ട
സംസ്കാരമണ്ഡലം എന്ന നിലയിലേക്ക്‌ സ്ഥലം മാറി കഥയ്ക്കു ജന്മം നല്‍കി,

213
കഥയിലുടനീളം അതാര്യമായ ഒരു രംഗപടം പോലെ സന്നിഹിതമാകുകയും
വിപുലമായി വിവരിക്കപ്പെടുകയും അവതരിപ്പിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നതിനു
പ്കരം, കഥയിലുടനീളം ഒരു സുതാര്യസാന്നിദ്ധ്യവും സാംസ്കാരികമായി
കഥയുടെ ഇഴയടുപ്പം നിലനിര്‍ത്തുന്ന ഉനര്‍ജ്ജമായി സ്ഥലം മാറുന്നത്‌
ആധുനികതയിലാണ്‌. ഇവിടെ സ്ഥലത്തിന്റെ സാമാനൃതക്കുപകരം സാകല്യ
തയും യാഥാര്‍ത്ഥ്യത്തിനുപകരം മിത്തുകളും കഥയില്‍ ്പധാനമാകുന്നു.
അഥവാ സ്ഥലം തന്നെ ഒരു അദൃശ്യ ആഖ്യാതാവായി മാറുന്നു 77%
അധിനിവേശ കാലഘട്ടത്തിലെ പ്രധാനപ്പെട്ട സംഭവങ്ങളിലൊന്നാണ്‌
ഡച്ച്‌- പോര്‍ട്ടുഗീസ്‌ യുദ്ധം. പോര്‍ട്ടുഗീസുകാരെ തോല്‍പിച്ച്‌ ഡച്ചുകാര്‍
ആധിപത്യം ഏറ്റെടുത്തു. ഡച്ചുകാര്‍ ഒച്രൊടുസ്റ്ററ്റ്‌ ശിസ്ത്യാനികളായിരുന്നു.
അവര്‍ കത്തോലിക്കരായ പോര്‍ച്ചുഗിസുകാരെ കൊടന്നാടുക്കുകയും
കൊച്ചിയിലെ പന്ത്രണ്ട്‌ പോര്‍ച്ചുഗീസ്‌ പളളികളില്‍ പത്തും നശിപ്പിക്കുകയും
ചെയ്തു. സാന്താകുന്ന്‌ പള്ളിയെ കുരുമുളക്‌ ഗുദാമാക്കി. ഡച്ചുകാര്‍ പിന്നിട്‌
മതം മാറിയവരും സങ്കരസേന്തതികളുമായി ഇവിടെയുണ്ടായിരുന്ന കത്തോലി
ക്കകാരോട ശ്രതുത മനോഭാവത്തോടെ പെരുമാറി. അത്‌ അസഹനീയമാ
യപ്പോള്‍ അവര്‍ പോഞ്ഞിക്കരയിലേക്ക്‌ പലായനം ചെയ്തു. സ്വന്തം
വിശ്വാസത്തെയും പ്രാണനെയും സംരക്ഷിക്കാന്‍ കമ്പോഞ്ഞിക്കാട്ടിലേക്ക്‌
പ്ലായനം ചെയ്തവരാണ്‌ ലന്തൻബത്തേരിയിലെ ദേശവാസികള്‍.
നോവലില്‍ ജെസീക്കയുടെ കുടുംബചരി്രം രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്‌
മത്തേവുശാരിയുടെയും മറ്റില്‍ഡയുടെയും മകളാണ്‌ ജെന്നീക്ക, വൈപ്പിനില്‍
നിന്ന്‌ ലന്തന്‍ബത്തേരിയിലെത്തിയവരാണ്‌ ജെസിക്കയുടെ കുടുംബക്കാര്‍.
പോണിഗ്യുസ്ലര്‍ എന്ന കപ്പല്‍പ്പണിക്കാരന്‍ അധിനിവേശകാലത്ത്‌ ഏറെ പ്രശ
സ്തനായിരുന്നു. അയാളുടെ മകനും കപ്പല്‍പണിയില്‍ വിദഗ്ദ്ധനായിരുന്നു.
പോണിഗ്യുസ്ലറുടെ മകനായ കൊര്‍ണ്ണെലിയസിന്റെ അരികില്‍
ജെസിീക്കയുടെ അപ്പൂപ്പന്റെ അപ്പനായ ളുയിയാശാരി കപ്പല്‍പണി പഠിക്കാന്‍
പോയെങ്കിലും അയാള്‍ (പ്രത്േകിച്ചൊന്നും പഠിപ്പിച്ചില്ല. 1364-ല്‍ കൊര്‍ണ്ണെ
ald
ലിയസ്‌ നിര്‍മ്മിച്ച ഫത്തേസവദ്‌ എന്ന കപ്പല്‍ കടലില്‍ ഇറക്കിയ ദിവസം
ളുയിശാരി പണിപ്പുരയില്‍ നിന്ന്‌ കപ്പല്‍പണിയുടെ കണക്കുകള്‍ മേഷടിച്ചു.
അവിടെ നിന്ന്‌ പുറത്താക്കപ്പെട്ട അയാള്‍ ലന്തന്‍ ബത്തേരിയിലെത്തി.
അയാളുടെ മകന്‍ മാര്‍ക്കോസ്‌ കടലില്‍ പോയി മരിച്ചെന്നു വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്നു.
മാര്‍ക്കോസിന്റെ മകനാണ്‌ മത്തേവുസാശാരി. പിന്നിട്‌ ആ കുടുംബത്തിലെ
ആശാരിമാര്‍ ജനിക്കുന്നത്‌ നെറ്റിയില്‍ കണക്കുകുട്ട എന്ന പാടുമായാണ്‌.
അങ്ങനെ അവരുടെ വീട്ടുപേര്‍ കണക്കുകടുത്തില്‍ എന്നായി മാറി.

ലന്തൻബത്തേരിയിലെ ലുത്തിനിയകളില്‍ സ്ഥലകാല പാരസ്പര്യം
ജെസിീക്കയുടെ ക്ഥാഖ്യാനത്തില്‍ നിന്ന്‌ തന്നെ തുടങ്ങുന്നു. കാലത്തിലൂുടെയും
സ്ഥലത്തിലുടെയും ഒരു ജനതയുടെ സംസ്കാരത്തെ അടയാളപ്പെടുത്തുന്വോള്‍
അത്‌ സാങ്കല്പികുമെന്നതിനപ്പുറം യാഥാര്‍ത്ഥ്യത്തോട്‌ അടുപ്പം കാണിക്കുന്ന
തായിരിക്കണം. അതുകൊണ്ടുതന്നെ സാങ്കല്‍പ്പിക ദീപിന്റെ കഥ പറയുമ്പോള്‍
തന്നെ യഥാര്‍ത്ഥ ദിപുകളില്‍ ജീവിച്ചിരുന്ന ജനതയുടെ സാമൂഹിക രാഷ്ട്രീയ
സാംസ്കാരികതലങ്ങളോട്‌ ചേര്‍ത്തുവെയ്ക്കുന്ന ആഖ്യാനമാണ്‌ നോവലില്‍
എഴുത്തുകാരന്‍ സ്വീകരിച്ചിരിക്കുന്നത്‌. സ്ഥലകാലങ്ങളെ ശുന്യൂുതയില്‍
നിര്‍ത്താനാവില്ല. അതിന്‌ ശക്തമായ അടിത്തറ എഴുത്തുകാരന്‍ കണ്ടെടു
ക്കുന്നത്‌ ചരിത്രത്തിലാണ്‌. ചരിത്രത്തിന്റെ പുനരാഖ്യാനമല്ല. പരിശ്രം ഉറങ്ങി
കിടന്ന സ്ഥലകാലങ്ങളിലുടെയുളള യാ്രയാണത്‌. അധിനിവേശകാലഘട്ട
ത്തോടൊപ്പം കഴിഞ്ഞ ദശകങ്ങളിലുണ്ടായ സാമൂഹികരാഷ്ട്രീയ പരിണാമങ്ങള്‍
ജനത ഏറ്റു വാങ്ങിയതിന്റെ സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തല്‍ കുടിയാണ്‌ ഈ നോവല്‍
പങ്കുവെയ്ക്കുന്നത്‌.

സ്ഥലകാലങ്ങളിലൂടെ പിന്നോട്ടും മുന്നോട്ടും സഞ്ചരിക്കുന്ന
കഥാപാത്രങ്ങളിലുടെ ഒരു കാലഘട്ടത്തിന്റെ ക്ഥപറയുകയാണ്‌. ഭൂതകാലം
സമ്പന്നമായ ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്തല്‍ മഠ്ൃതമല്ല ഭിന്നസംസ്‌ കാരങ്ങളെ,
വിഭിന്നവര്‍ഗ്ഗങ്ങളെ സ്ഥലത്തിന്റെ പരിധിയില്‍ കോര്‍ത്തിണക്കി കൊണ്ട്‌
നുതനസംസ്കാരം രൂപപ്പെട്ട ഒരു ദീപിലെ ജനങ്ങളുടെ ജീവിതം കുടിയാണ്‌.

213
ജെസിക്കയിലുടെ കാലം പിന്നോട്ടു നീങ്ങി ഭൂതകാലം ഇതള്‍വിടര്‍ത്തു
ന്നതോടൊപ്പം സമകാലികതയിലുടെ നടന്നുനിങ്ങുന്ന ആഖ്യാനം നോവലില്‍
കാണാം. കാലവും ജിവിതവും തമ്മിലുളള അഭേദ്യബന്ധം നോവലിന്റെ
അടിസ്ഥാനം തന്നെയാണ്‌. സാഹിതൃവും ചരിത്രവും തമ്മില്‍ നുലിഴകളുടെ
വൃത്യാസമേയുളളുവെന്്‌ തോന്നുന്ന രചനാവൈഭവം ഈ കൃതി നല്‍കുന്നു.
അതുകൊണ്ടു തന്നെ ഒരു നാടിന്റെ ജനതയുടെ കഥ പറയുമ്പോള്‍ അത്‌
ദദേശചരിത്രമായി പരിണമിക്കുന്നു. രാഷ്ര്രം/സ്ഥലം, ചരിത്രം/കാലം എന്നി
വേര്‍ത്തിരിവുകള്‍ക്കപ്പുറം മാറി വരുന്ന രാഷ്ട്രീയ ്രത്ൃയശാസ്ത്രങ്ങളുടെ,
സാമൂഹികസാഹചര്യങ്ങളുടെ സംഘര്‍ഷ ഭൂമികയില്‍ നിസ്റഹായരായി
പോകുന്ന കഥാപാത്രങ്ങളാണ്‌ ജെസീക്കയും രാഘവനും. പുതിയ
കാലഘട്ടങ്ങളെ സൃഷ്ടിക്കുന്ന ്രതൃയശാസ്ത്രവും സാമുദായികശക്തികളും
സമകാലികമായ ലോകത്തിനു മുമ്പില്‍ വെയ്ക്കുന്ന ഉദാത്തമാത്ൃകകള്‍
പലപ്പോഴും ശുന്ൃതമാ്തമാണ്‌ സൂഷ്ടിക്കുന്നതെന്ന്‌ നോവലിലുടെ
ആവിഷ്കരിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.

വ്ൃത്ൃസതരായ അനേകം വ്യക്തികള്‍ കഥാപാത്രങ്ങളായി കടന്നുവരുന്ന
വിശാലമായ ക്യാന്‍വാസാണ്‌ നോവലിന്റേത്‌. കഥാഗാത്രത്തിനു യോജിച്ച
വിധത്തിലുളള കഥാപാശ്രചിശ്രികരണമായിരിക്കണം നോവലില്‍
എഴുത്തുകാരന്‍ പിന്തുടരേണ്ടത്‌. ഓരോ ക്ഥാപാത്രത്തിനും ആന്തരികമായ
സ്വത്വബോധമുണ്ടായിരിക്കും. അയാള്‍ സമൂഹത്തോടും ഇതര വ്യക്തികളോടും
ജീവിതത്തോടും പുലര്‍ത്തുന്ന സമീപനങ്ങളും അതിനാല്‍ ്ധാനമാ
യിത്തീരുന്നു. നോവലില്‍ കടന്നുവരുന്ന ഒരു കഥാപാത്രമാണ്‌ സന്ത്യാഗു.
അദ്ദേഹത്തിന്റെ പിതാവ്‌ ചവിട്ടുനാടക കലാകാരനായിരുന്നു. അതിനാല്‍ ചനസിട്ടു
നാടകത്തോടുളള അദ്ദേഹത്തിന്റെ ബന്ധം ജന്മസിദ്ധമാണ്‌. കള്ളുഷാപ്പിലിരുന്ന്‌
പവിട്ടുനാടകത്തിന്റെ ശീലുകള്‍ പാടി തിമിര്‍ക്കുകയാണ്‌ സന്ത്യാഗുവ്ും കുട്ടരും.
കളളുഷാപ്പാണ്‌ ഇവിടെ കഥ നടക്കുന്ന സ്ഥലം. നാട്ടിന്‍പുറത്തെ സാധാരണ
ക്കാരുടെ ജീവിതത്തിന്റെ ഭാഗം തന്നെയാണ്‌ കള്ളുഷാപ്പുകള്‍. അതിനെ

216
പശ്ചാത്തലമാക്കി സന്ത്യാഗു ചവിട്ടു നാടകത്തിന്റെ ശിലുകള്‍ നീട്ടിപാടുന്നു.
“പാലത്തില്‍ നിന്ന്‌ അവര്‍ കിഴക്കേപ്പുഴയുടെ മറുകരയായ എറണാകുളത്തെ
വൈദ്യുതവിളക്കുകളെ നോക്കി. പടിഞ്ഞാറെപ്പുഴയ്ക്ക്‌ അപ്പുറത്തെ വിപുകളിലെ
രതിയെ സുചികുത്തുന്ന മുട്ടവിളക്കുകളെയും ൦ ഈ വര്‍ണ്ണനരാത്രിയെ
അടയാളപ്പെടുത്തുന്നതോടൊപ്പം പുഴയ്ക്കപ്പുറവും നഗരവത്കരണത്തിന്റെ
മാസ്മരികതയുടെ വൈദ്യുത ദ്വിപങ്ങളും ദിീപുകളിലാകട്ുെ മുട്ടവിളക്കു
കളുമാണ്‌ എന്ന പരാമര്‍ശം രണ്ട്‌ സംസ്കാരങ്ങളെ അവതരിച്ചിച്ചിരിക്കുന്നു.

സന്താഗു കളളുഷാപ്പിലിരുന്ന്‌ ചവിട്ടുനാടകത്തെ പുനരാവിഷകരി
ക്കുന്നു. അവിടെ കൂടി നിന്നിരുന്നവരെല്ലാം കഥാപാ്രങ്ങള്‍. മേശപ്പുറത്ത്‌
തന്വോറടിച്ചും ചുവടുവെച്ചാടിയും അവര്‍ ചവിട്ടുനാടകം അവതരിപ്പിക്കുന്നു.
ഗാന്ധിചരിതമാണ്‌ സന്ത്യാഗു അവതരിപ്പിച്ച ചവിട്ടുനാടകം. നാടകത്തില്‍
ഗോഡ്സെയെ വധിക്കുന്ന ഗാന്ധിയെയാണ്‌ സന്ത്യാഗു അവതരിപ്പിച്ചത്‌. ഇത്‌
ഒരു കാഴ്ച്പ്പാടാണ്‌. സാധാരണക്കാരന്റെ കാഴ്ചപ്പാടില്‍ നിന്നുകൊണ്ടു
ആരാണ്‌ യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ വധിക്കപ്പെടേണ്ടത്‌ എന്ന ചോദ്യത്തെ പുനര്‍വിചിന്ത
നത്തിന്‌ വിടേണ്ടതാണ്‌ എന്ന സാമൂഹികരാഷ്ട്രീയ പരിപ്രേക്ഷ്ൃയത്തിലേക്ക്‌
കൊണ്ടുപോകുകയാണ്‌ സന്ത്യാഗുവിലുടെ മാധവന്‍ ചെയ്യുന്നത്‌.
3,4 ലന്തൻബത്തേരിയിലെ രാഷ്ട്രീയ സ്ഥലകാലങ്ങള്‍

തണ്ണീര്‍മത്തന്‍ വര്‍ഷങ്ങള്‍ എന്ന രണ്ടാം അദ്ധ്യായത്തില്‍ ലന്തന്‍
ബത്തേരിയില്‍ മാര്‍കസിസം കുടന്നുവരുന്നതിനെ വ്യംഗ്യമായി അവത
രിപ്പിക്കുന്നു. ജെസീക്കയുടെ ജനനകാലത്ത്‌ കമ്മ്യുണിസ്റ്റ്‌ പാര്‍ട്ടി നിരോധന
ത്തിന്‌ കീഴിലായിരുന്നു. രാഘവനും ഷേണായിയുമായിരുന്നു ലന്തന്‍ബ
ത്തേരിയിലെ പ്രധാന കമ്മ്യൂണിസ്റ്റുകാര്‍. അവര്‍ മാര്‍കസിന്റെയും ലെനിന്റെയും
പി്രങ്ങള്‍ അവിടെ കൊണ്ടു വന്നു വെച്ചു. വൈപ്പിനില്‍ വെച്ചു മുഹമ്മദീയരും
കിസ്ത്യാനികളും തമ്മിലുണ്ടായ മിന്‍കച്ചവടത്തെപ്പറ്റിയുളള തര്‍ക്കത്തില്‍
പാര്‍ട്ടി ഏതു നിലപാടെടുക്കുമെന്ന്‌ രാഘവന്‍ ഷേണായിയോട്‌ ചോദിക്കുമ്പോള്‍
ലഭിക്കുന്ന മറുപടി ഇതാണ്‌.

PA
*“മേല്‍ക്കമ്മിറ്റി സഖാവിന്റെ റിപ്പോര്‍ട്ട ഭൂതക്കണ്ണാടി വച്ച്‌ പരിശോധിക്കും.
കത്തില്‍ തൊഴിലാളി ഐക്യം ഉണ്ടോ, രക്തസാക്ഷി ഉണ്ടോ എന്നെല്ലാം
നോക്കും. ഇല്ലങ്കില്‍ ശാസിക്കും. മതം മനുഷ്യനെ മയക്കുന്ന കുറുപ്ഛാണെന്ന
മാര്‍ക്സിന്റെ ക്വട്ടേഷനടിച്ച്‌ അവര്‍ വൈപ്പിന്‍ പ്രശ്നം പരിഹരിക്കും

യഥാര്‍ത്ഥ കമ്മ്യൂണിസത്തില്‍ നിന്ന്‌ എങ്ങനെ പാര്‍ട്ടി ്രവര്‍ത്തകര്‍
മാറി ചിന്തിക്കുന്നുവെന്ന്‌ വിമര്‍ശനാത്മകമായി വിലയിരുത്തേണ്ടതുണ്ട്‌.
രക്തസാക്ഷികളെ സ്ൃഷടിക്കുകയും പ്രത്യയശാസ്ത്രത്തെ അവഗണിച്ചുകൊണ്ട്‌
പ്രശ്നങ്ങളെ മുടിവെയ്ക്കുകയും പരിഹരിക്കാതിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന
സഖാക്കളെ നോവലില്‍ കാണാം. എന്നാല്‍ രക്തസാക്ഷികള്‍ ഉണ്ടാകുന്ന
അവസ്ഥ മാത്രമല്ല അവയ്ക്ക്‌ പുറകില്‍ കണ്ണീരണിഞ്ഞ അമ്മമാരുണ്ടെന്ന്‌
ഷേണായി മനസ്സിലാക്കിയിട്ടുണ്ട്‌. കെ.യു.ദാസ്‌ എന്ന രക്തസാക്ഷിയെക്കുറിച്ചു
നോവലില്‍ അനുസ്മരിക്കുന്നുണ്ട. “അന്ന്‌ മുതല്‍ രക്തസക്ഷേി എനിക്ക്‌ പാര്‍ട്ടി
വാക്കല്ല എന്റെ ്രണ്ടാണ്‌' എന്നയാള്‍ പറയുന്നുണ്ട്‌.

948 കാലത്തെ കേരളത്തിലെ കമ്മ്യുണിസ്റ്റുകാരുടെ ജീവിതത്തെ
നോവലില്‍ അടയാളപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്‌. നിരവധി സഹനങ്ങളിലുടെ ഉയിര്‍
കൊണ്ട പാര്‍ട്ടിയുടെ തുടക്കകാലത്തെ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ സുഗമമായിരുന്നില്ല.
ഭരണാധികാരികളുടെ നിരോധനങ്ങളും അടിച്ചമര്‍ത്തലുകളും കമ്മ്യുണിസ്റ്റ്‌
പാര്‍ട്ടി നേരിടുകയുണ്ടായി. ഈ വസ്തുതകളെ സത്യസന്ധമായി മാധവന്‍
നോവലില്‍ ആവിഷകരിച്ചിട്ടുണ്ട്‌. “ഏത്‌ പ്രകരണേവും അടിസ്ഥാനപരമായി
നിര്‍ണ്ണയിക്കപ്പെടുന്നത്‌ സ്ഥലകാലഘടകങ്ങളാണെന്നും സംഭവങ്ങളുടെയും
പ്രവ്യത്തികളില്യൂടെയും [പകൃതം നിര്‍ണ്ണയിക്കുന്ന രൂപപരമായ ്രത്ൃയശാ
സ്ത്രമാണ്‌ സ്ഥലകാലയുഗ്മം”

ഇത്തരത്തില്‍ കമ്മ്യുണിസം ലന്തന്‍ബത്തേരിയില്‍ യാഥാര്‍ത്ഥയമായും
കഥകളായും അവതരിപ്പിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. അഞ്ചുവയസ്സുളളപ്പോള്‍ പള്ളിയിലെ
അമ്പുപെരുന്നാളിന്‌ പോയ ജെസീക്ക ജനാധിപത്യ യുവജനസംഘത്തിന്റെ
ഓഫീസില്‍ എത്തിച്ചേരുന്നു. അവിടെത്തെ സഖാക്കളോട്‌ ഈ കുടുംബജീവിതം

218
നല്ലതാണോ ചീത്തയാണോ എന്നവള്‍ ചോദിക്കുന്നുണ്ട്‌. അതിന്‌ പിന്നെ
ഉത്തരം തരാമെന്ന്‌ പറഞ്ഞ്‌ ഷേണായി ഒഴിഞ്ഞുമാറുന്നു. ഏംഗല്‍സിന്റെ
“കുടുംബം, സ്വകാര്യസ്വത്ത്‌, ഭരണകുടം “എന്ന പുസ്തകുതെൌക്കുറിച്ചാണ്‌
ഇവിടെ രാമചന്ദരഷേണായി സൂചിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്‌.

ലന്തന്‍ബത്തേരി എന്ന ഭുമികയില്‍ കമ്മ്യൂണിസത്തിന്റെ പ്രചാരക
നായാണ്‌ ഷേണായി എത്തിച്ചേരുന്നത്‌. സ്വന്തം ദേശത്തു നിന്നും മറ്റൊരു
ദേശത്ത്‌ എത്തി അവിടെ പാര്‍പ്പുറപ്പിക്കുന്ന രാമച്ദരഷേണായി ദേശമെന്ന
സങ്കല്‍പത്തെ വെല്ലുവിളിക്കുന്നു. ചെല്ലുന്നിടമെല്ലാം സ്വന്തം ദേശമാകുന്ന
മാനവികതാ ബോധം ഇവിടെ ദൃശ്യമാണ്‌. കമ്മ്യൂണിസവും മറ്റാരു ദേശത്തു
നിന്ന്‌ പ്രചരിച്ച ്രത്യൃയശാസ്ത്രമാണ്‌. എന്നാല്‍ അത്‌ ജനതയെ സമുദ്ധരിക്കാന്‍
പ്രാപ്തമാണെന്ന തിരിച്ചറിവാണ്‌ അതിനെ കേരളത്തില്‍ പ്രസ്ഥാനവത്കരിച്ചത്‌.

ലന്തന്‍ബത്തേരിയുടെ സ്ഥലപരിസരത്തക്ക്‌ ജനാധിപതൃയുവജന
സംഘമായി കടന്നുവന്ന ഈ ്പരസ്ഥാനം പിന്നിട്‌ ശക്തിയാര്‍ജ്ജിച്ചു.
എം.കെ.കൃഷണന്‍, പി.വി.ചെറിയാന്‍, പി.കെ. കൊടിയന്‍, എം.എം.ലോറന്‍ന്‌
എന്നീ കുമ്മ്യുണിസ്ററ നേതാക്കന്മാരെക്കുറിച്ച്‌ നോവലില്‍ പരാമര്‍ശിക്കുന്നുണ്ട്‌.
ഇവരെല്ലാം ലന്തന്‍ബത്തേരിക്കാരല്ല. ദ്വീപുകളില്‍ പാര്‍ട്ടി ്പവര്‍ത്തനം
നടത്തിയിരുന്നവരാണ്‌. എം.എം.ലോറന്‍സ്‌ മുളവുകാടുകാരനായിരുന്നു.
പോലീസ്‌ സ്റ്റേഷന്‍ ഞ്രകമണത്തില്‍ പതിയായ അദ്ദേഹത്തെ തേടി
ലന്തന്‍ബത്തേരിയില്‍ പോലീസുകാര്‍ ചെന്നിരുന്നു. ഈ സംഭവങ്ങള്‍ നോവ
ബീല്‍ അവതരിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്‌. സംഭവപരിസരങ്ങളിലുടെ സ്ഥലകാലങ്ങളെ
മുന്നോട്ടു നയിക്കുന്നു. ആഖ്യാനമാണ്‌ നോവല്‍ പിന്തുടരുന്നത്‌. കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ്‌
പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ ചരിത്രം ലന്തന്‍ബത്തേരിയുടെ സാമൂഹികചലനമായിരുന്നു.

“രാവുണ്ണി മേനോനെ പോലീസ്‌ പിടിച്ചതിനെപ്പറ്റി നോവലില്‍
പറയുന്നുണ്ട്‌. നോവലിലെ മേനോന്‍ യ്ഥാര്‍ത്ഥജിവിതത്തില്‍ തമ്പനോയിരുന്നു.
പോലീസ്‌ മര്‍ദ്ദനം മൂലം മേനോന്‍ മണി മണിപോലെ എല്ലാവരുടെയും പേര്‍
പറഞ്ഞു. അതു വാസ്തവമാണ്‌. ആലുവ പ്രദേശത്താണ്‌ അറസ്റ്റുണ്ടായത്‌.

219
കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ്‌ പാര്‍ട്ടിയുടെ രഹനസ്ധുസംഘടനയുടെ കേന്ദ്രമാണ്‌ പൊളിഞ്ഞത്‌.
പ്രമുഖ നേതാക്കന്മാരായ ഇ.എം.എസ്സ്‌. നമ്പൂതിരിപ്പാടും, കെ.സി.ജോര്‍ജ്ജും
ഉഷല്‍ട്ൂര്‍ വിട്ടിറങ്ങി ഓടിപോലും. വിക്കുള്ള നമ്പൂതിരിപ്പാട്‌, മുടന്തുളള ജോര്‍ജ്ജ്‌.
രണ്ടുപേരും തിരിച്ചറിയപ്പെടാന്‍ എളുപ്പം. പക്ഷേ അവര്‍ പിടിക്കുപ്പെട്ടില്ല.
കമ്മ്യുണിസ്റ്റ്‌ പാര്‍ട്ടി വൃത്തങ്ങളില്‍ അവരുടെ രക്ഷപ്പെടല്‍ ഒരു ലജന്റായി
പ്രചരിച്ചിരുന്ന

നോവലില്‍ പരാമര്‍ശിക്കുന്ന കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ്‌ ചരിശ്രത്തിലെ പ്രധാനപ്പെട്ട
സംഭവങ്ങളാണ്‌ പാര്‍ട്ടിയിലെ പിളര്‍പ്പും വിമോചനസമരവും. ഇറ്റലിയില്‍ നിന്ന്‌
ഓരോ കാലഘട്ടങ്ങളില്‍ ഇന്ത്യയിലേക്ക്‌ വന്നവര്‍ ൧441-ല്‍ നിക്കാളസ്‌കോണ്ടി,
ആര്‍ച്ച്‌ ബിഷപ്പ്‌ ലുഡൊവികെ മാര്‍ട്ടിനി, എന്നിവരാണ്‌ 842ലൂം 1958
മാകറോണിയും പഞ്ഞമാസങ്ങളില്‍ അരി കിട്ടാതായതോടെ ഇറ്റലിയില്‍ നിന്ന്‌
നൃയേവിലക്കടകളില്‍ മാകറോണി എത്തിച്ചു. ലന്തൻബത്തേരിയിലെ
ജനാധിപത്യ യുവജനസംഘം അതിന്റെ (പചാരകരായി. എന്നാല്‍ ലന്തന്‍
ബത്തേരിയിലെ പ്രധാനസുവിശേഷ വ്രാസംഗികനായ ലോറന്‍സ്‌ പളളത്ത്‌
മകറോണിയെയും ഇ.എം.എസിനെയും വിമര്‍ശിച്ചു. ഭക്ഷ്യമന്രിയായ
ഉക.സി.ജോര്‍ജ്ജ്‌ വിതരണം ചെയ്യുന്ന മക്റോണി ഗോതന്വുമാവിന്റെ
വകഭേദമാണ്‌. കമ്മ്യൂണിസ്റ്റു മന്തിമാരായ ജോസഫ്‌ മുണ്ടശ്ശേരി, ഇ.എം.എസ്‌,
വി.ആര്‍.കൃഷ്ണ അയ്യര്‍, കെ.സി.ജോര്‍ജ്ജ്‌ എന്നിവര്‍ നടത്തുന്ന സാങ്കല്‍പിക
ജാശയെക്കുറിച്ചു ലോറന്‍സ്‌ പറയുന്നത്‌ സാത്താന്റെ ജാഗയെന്നാണ്‌. പട്ടിണി
കിടന്നാലും മക്റോണി വേണ്ടെന്ന്‌ അയാള്‍ പ്രസംഗിക്കുന്നു. അപ്പോഴാണ്‌
ജെസസീക്കയുടെ ചോദ്യം.

അപ്പോള്‍ തിരുവോസ്തിയോ ?

മക്റോണിയും തിരുവോസ്തിയും ഗോതന്വു മാവുകൊണ്ടുളളതാണെന്ന്‌
തിരിച്ചറിയുന്ന ജെസിക്ക ലോറന്‍സ്‌ പള്ളത്തിന്റെ രപസംഗത്തിലെ
അധാര്‍മ്മികത തിരിച്ചറിഞ്ഞതിന്റെ പേരില്‍ ദൈവനിഷേധിയാകുന്നു. അവള്‍

A209
പീഡനങ്ങളിലേക്ക്‌ വഴുതി വീഴുന്നു. രാജന്റെ കഥാര്രസംഗത്തിലെ
സത്യസന്ധതയില്ലായ്മ അവളെ കഥകളില്‍ നിന്നും അകറ്റി.

“പ്തൃയശാസ്ത്രം നിറച്ചു കഥകളോടുള്ള നായികയുടെ വെറുച്ച്‌ കഥ
യുടെ വിശുദ്ധിയെക്കുറിച്ചുള്ള എഴുത്തുകാരണ്റെ വിശ്വാസത്തിന്റെ പകര്‍പ്പ്‌ തന്നെ
യാണ്‌. ്രത്യയശാസ്ത്രം കഥയുടെ വിശുദ്ധി നശിപ്പിക്കുമെന്നും അത്‌ ഒഴിവാ
ക്കപെടണമെന്നുമുള്ള യുക്തി ഇവിടെ [പവര്‍ത്തനക്ഷമമാകുന്നുണ്ട്‌.”*

1959 ജൂണ്‍ ടാം തിയതി കമ്മ്യൂണിസ്റ്റുകാരെ ഭരണത്തില്‍ നിന്നും താഴെ
ഇറക്കുവാനുളള പ്രക്ഷോഭം ആരംഭിച്ചു. തുടര്‍ന്ന്‌ ലന്തന്‍ബത്തേരിയിലുണ്ടായ
സംഭവവികാസങ്ങള്‍ നോവലിസ്റ്റു വിശദമാക്കുന്നുണ്ട്‌.

“അരിക്ഷാമം രൂക്ഷമാവുകയും വില കുതിച്ചുയരുകയും ചെയ്തപ്പോള്‍
റേഷന്‍ കാര്‍ഡുടമകള്‍ക്ക്‌ ന്യായവിലയ്ക്ക്‌ അരി ലഭ്യമാക്കുന്നതിനുവേണ്ടി
ആഗ്രയില്‍ നിന്ന്‌ 500 ടണ്‍ അരി വാങ്ങാന്‍ സര്‍ക്കാര്‍ തീരുമാനിച്ചു.
അതിലാണ്‌ അഴിമതി നടന്നുവെന്ന്‌ കോണ്‍ഗ്രസ്സുകാര്‍ ആക്ഷേപിച്ചത്‌.
അനാവശ്യവും ദുരുപദിഷ്ടവുമായ ആരോപണമാണെന്ന്‌ എല്ലാവര്‍ക്കും
ഉറപ്പായിരുന്നു. എന്നിട്ടും സര്‍ക്കാര്‍ ജൂഡീഷ്യല്‍ അന്വേഷണത്തിന്‌ ഉത്തരവിട്ടു.
ജപി.ടി. രാമന്‍ നായര്‍ നടത്തിയ അന്വേഷണത്തില്‍ കെ.സി. ജോര്‍ജ്ജുള്‍
പ്പെടെയുളള കമ്മ്യുണിസ്റ്റുകാരുടെ ആദര്‍ശവിശുദ്ധി ആവര്‍ത്തിച്ചു
തെളിയിക്കപ്പെട്ട. പക്ഷേ കോണ്‍ഗ്രസ്സറുകാരുടെയും ജയിത്വ താല്‍പര്യക്കാരു
ടയും ക്രോധവും അങ്കലാപ്പും ആശങ്കയും അടങ്ങിയിരുന്നില്ല. അവര്‍
വിദ്യാഭ്യാസ ബില്ലിനെയും കാര്‍ഷികബന്ധാനിയമത്തെയും ദുര്‍വ്യാഖ്യാനം
ചെയ്തു. അതുവഴി സാമുദായികമതശക്തികളെ പ്രകോപിപ്പിക്കുവാനും
സര്‍ക്കാരിനെതിരെ രംഗത്തിറക്കുവാനും ആസൂത്രിതമായ ശ്രമം നടത്തി.
ക്രൈസ്തവ-നായര്‍ സമുദായങ്ങളും കോണ്‍ഗ്രസ്സും തോളോട്‌ തോളുരുമ്മി
നിന്നാണ്‌ വിമോചനസമരത്തില്‍ പങ്കുചേര്‍ന്നത്‌. പളളികളില്‍ ഇടയലേഖ
നങ്ങള്‍ വായിക്കുകയും മതവികാരം ഉദ്ദീപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. പളളിക്കുടങ്ങള്‍
അടിച്ചിട്ടു.

PPA
പ്രസ്തുത സംഭവങ്ങള്‍ സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ രേഖപ്പെടുത്തികൊണ്ട്‌
നോവലില്‍ അവതരിപ്ചിച്ചിട്ടുണ്ട. വിമോചനസമരത്തെതുടര്‍ന്ന്‌ നടന്ന
വെടിവെയ്പ്പും അതില്‍ മരിച്ചവരും ലന്തന്‍ബത്തേരിയില്‍ മുകത സ്യഷടിച്ചു.
വിമോചനസമരത്തിന്‌ മുദ്രവാകൃങ്ങളെഴുതാന്‍ സി.ജെ. തോമസും
ആര്‍.എസ്‌.പി.ക്കാരന്‍ കെ.ബാലക്ൃഷ്ണനും വന്നു. ്രദര്‍ വടക്കന്റെ
കമ്മ്യുണിസ്റ്റ്‌ വിരുദ്ധൃൂപസംഗം, 1956 നവംബറില്‍ ഇത്രെനാഗി എന്ന
കമ്മ്യുണിസ്റ്റുകാരന്‍ ഹങ്കറിയുടെ പ്രമാനമന്ത്രിയാവുന്നതും മറ്റം നോവലില്‍
ആവിഷ്കരിച്ചിട്ടുണ്ട്‌. നോവലിസ്റ്റ സ്ഥലകാലത്തോട ഇണങ്ങിയ ആഖ്യാനമാണ്‌
നോവലില്‍ പിന്തുടരുന്നത്‌. വര്‍ഷം, ദിവസം എന്നീ കാലസുചകങ്ങളും,
സംഭവങ്ങള്‍ നടന്ന സ്ഥലം എന്നിവയിലുടെ സ്ഥലസുചകങ്ങളും നോവലില്‍
കാണാം. ഇത്തരത്തില്‍ സ്ഥലകാല ഇഴയടുപ്പം നോവലിന്റെ കഥാഗതിയെ
മുന്നോട്ടു നയിക്കുന്നു.

ടട4-കല (പധാനസംഭവങ്ങളായി പറയുന്നത്‌ നയാപൈസ വെറും
ദപൈസയായി. കുടാതെ 1964 ഏപ്രില്‍ ലന്തൻബത്തേരിയിലെ കൊട്ടരം
കടവില്‍ എ.കെ.ജി.വന്നു. ലന്തന്‍ബത്തേരിയില്‍ വലതു കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ്‌ പാര്‍ട്ടി
അനുഭാവിയായി രാഘവന്‍ മമദ്തമേ ഉണ്ടായിരുന്നാളളു. രാഘവനും
ദഷണായിയും പാര്‍ട്ടി പിളര്‍ന്നതിനുശേഷം കണ്ടുമുട്ടുന്ന രംഗം നോവലില്‍
ആവിഷ്കരിച്ചിക്കുന്നതിപ്രകാരമാണ്‌.

രക്തസാക്ഷികള്‍ ഉണ്ടാക്കിയ സ്ഥലങ്ങള്‍ ആദ്യം വീതിച്ചെടുക്കാം.
ആയിരക്കണക്കിന്‌ സഖാക്കള്‍ മരിച്ചു വിണ വയലാര്‍ പുന്നപ്രയില്‍ തുടങ്ങാം.
സഖാവിന്‌ ഏത്‌ വേണം. വയലാറോ പുന്നപ്രയോ ഈ രണ്ടു വിരലുകളിലൊന്നു
തൊടു.”

രാഘവന്‍ ഷേണായിയോട്‌ പറയുന്ന ഈ വാക്കുകള്‍ കമ്മ്യൂണി
സത്തിന്റെ അപചയത്തിലേക്ക്‌ വിരല്‍ ചൂണ്ടുന്നു. പുതിയ പ്രതിക്ഷകളും
പ്രതൃയശാസ്ത്രവുമായി ജനങ്ങളുടെ ഇടയിലേക്ക്‌ കടന്നുവന്ന കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ
ആശയങ്ങള്‍ക്ക്‌ പില്‍ക്കാലത്ത്‌ സംഭവിച്ചു ദിശാമാറ്റം പല എഴുത്തുകാരുടെയും

aad
കൃതികളിലും സര്‍ശഴ്ഗാത്മകമായ പ്രതികരണങ്ങളായി കാണാന്‍ സാധിക്കും.
ധര്‍മ്മപുരാണത്തിലെ സ്ഥലകാലങ്ങളെക്കുറിച്ചുളള പഠനത്തില്‍
സ്മിതാഗോപാല്‍ ഇത്‌ വ്ൃക്തമാക്കുന്നുണ്ട്‌.

മനുഷ്യനിന്നു കിട്ടിയിട്ടുളളതില്‍ വെച്ച്‌ ഏറ്റവും സുന്ദരമായ
വാഗ്ദാനമാണ്‌ കമ്മ്യൂണിസം. ആവര്‍ത്തിക്കുന്ന വിപ്ലവത്തിലൂടെ കമ്മ്യൂണിസം
ദനടിത്തരുന്ന സ്വാതന്ത്യവും പൊട്ടിച്ചെറിയുന്ന വിലങ്ങുകളും വിജയനെ
ആദ്യകാലത്ത്‌ പ്രത്യാശാഭരിതനാക്കിയിരുന്നു. എന്നാല്‍ അധികാരാര്‍ജ്ജന
ത്തിനുശേഷം പിഡനയന്ത്രമായി പരിണമിച്ചു ഓരോ കമ്മ്യൂണിസ്ത്ുഭരണകുടവും
വിജയനെ നിരാശനാക്കി. ഈ കഠിനമായ നിരാശ ;കുരമായ ആക്ഷേപ
ഹാസ്ധൃമായി ധര്‍മ്മപുരാണത്തില്‍ ഉടനീളം പ്രതൃക്ഷപ്പെടുന്നു. ഇതിന്റെ
സൂചകമായാണ്‌ സോവിയറ്റ നാടുകളെ താര്‍ത്താരി കുരിശായി വിജയന്‍
്രതീകവത്ക്കരിച്ചിരിക്കുന്നത്‌. യുദ്ധം, കമ്മ്യൂണിസം, വിപ്ലവം, വംശീയത
എന്നിവയെ സംബന്ധിക്കുന്ന ്വശ്നങ്ങള്‍ വിജയന്റെ എല്ലാ കൃതികളി
ലുമുണ്ട്‌.””

നോവലിലെ രാഘവന്‍ എന്ന കഥപാത്രം നേരിടുന്ന ധാമ്കമിക
സംഘര്‍ഷം ഇതുതന്നെയാണ്‌ നിലനില്‍ക്കുന്ന വ്യവസ്ഥ, അധികാരം,
പൊതുസമൂഹം എല്ലാം പൂതിയ മാറ്റങ്ങളിലൂടെ കടന്നുപോകുമ്പോള്‍
ആദര്‍ശത്തിന്‌ വിലയില്ലാതാവുന്നു. പുസ്തകകടയിലെ റഹ്മാന്‍, സ്റ്റാലിന്റെ
പുസ്തകങ്ങള്‍ ചാക്കിലേക്ക്‌ ഇടുന്നു. റഷ്യന്‍ കടലാസ്‌ മാലപ്പടക്കം ഉണ്ടാക്കാന്‍
നല്ലതാണെന്ന്‌ പറയുമ്പോള്‍ മാര്‍ക്സിന്റെ “ദാസ്‌ ക്യാപ്പിറ്റലിനും' തോപ്പില്‍
ഭാസിയുടെ “ഒളിവിലെ ഓര്‍മ്മകള്‍ക്കും” ഇടയിലിരുന്ന “മാര്‍ക്സിസം ആന്റ്‌
നാഷണല്‍ ക്വസ്റ്റിന്‍ ”എന്ന പുസ്തകം ചാക്കിലിട്്‌ രാഷ്ട്രീയ (പവര്‍ത്തനം
നടത്തിയ സുഖത്തോടെ നടന്നുപോകുന്ന രാഘവന്‍ പുതിയ പാഠനിര്‍മ്മി
തിയുടെ വക്താവാണ്‌. പുസ്തകങ്ങള്‍ ജ്ഞാനരുപങ്ങളാണ്‌. ഒരു ജനതയെ
മുന്നോട്ടു നയിച്ച ആശയസംഹിതകള്‍ കാലഹരണപ്പെട്ടു പോകുന്നതായി
ചരിര്തം സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്നു. ധാര്‍മ്മികത നഷ്ടപ്പെട്ട, ആദര്‍ശം വലി

aad
ച്ചെറിഞ്ഞ്‌, ജനങ്ങളെ മറന്ന പാര്‍ട്ടിയോടും സഖാക്കളോടും രാഘവന്‍ പാര്‍ട്ടിയെ
രൂപപ്പെടുത്തിയ പത്യയശാസ്ത്രത്തെ വലിച്ചെറിഞ്ഞാണ്‌ ്രതികരിക്കുന്നത്‌.

രാഘവന്‍ തന്റെ പാര്‍ട്ടിയോടുള്ള ആത്മബന്ധം തീവ്രമാണ്‌. ആത്മാര്‍
ത്ഥതയാണ്‌ അയാളെ ഭരിക്കുന്നത്‌. ഷേണായിയോട്‌ അയാള്‍ വേദനയോടെ
വിളിച്ചുപറയുന്നുണ്ട്‌. “താന്‍ എന്നെ ഒരിക്കലും സഖാവെ എന്നു വിളിച്ചി
gegioeso ഈ ദുഃഖം രാഘവന്റെ ആത്മഭാവത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. തന്റെ
പാര്‍ട്ടിയുടെ ചിഹമായ അരിവാള്‍ ചുറ്റികയ്ക്കു പുറമെ ഒരു നക്ഷ്രതം കൂടി
കടന്നുവരുന്നത്‌ രാഘവന്‍ കാണുന്നു. ആ നക്ഷത്രം പക്ഷേ രാഘവന്‌
ഇരുട്ടാണ്‌. പുതിയ കാലസമസ്യകളോട ചേര്‍ന്നുപോകാന്‍ കഴിയാതെ
ആത്മസംഘര്‍ഷമായി കമ്മ്യുണിസം രാഘവനില്‍ നിറയുന്നു. ആ നിറവ്‌
നോവലിന്റെ അന്തര്‍ധാരയായി മാറുന്നു.

ജെസീക്ക പുഷ്പാംഗദ മാഷിന്റെ പീഡനത്തില്‍ നിന്ന്‌ രക്ഷപ്പെടു
മ്പോഴും നേതാക്കള്‍ പുഷ്പാംഗദന്‍മാഷിന്റെ ഒപ്പമാണ്‌ നില്‍ക്കുന്നത്‌. പുഷപാം
ഗദന്‍ മാഷില്‍ കുറ്റവാളിയെ സങ്കല്‍പ്പിക്കാന്‍ സഖാവ്‌ ജോസഫിനു സാധിക്കു
ന്നില്ല. ഇപകാരം ഇ.എം.എസ്‌. മന്തിസഭ, വിമോചന സമരം, പാര്‍ട്ടിയിലെ
പിളര്‍പ്പ്‌, അണികളിലെ ചേരിതിരിവ്‌ എന്നിങ്ങനെ പല സംഭവങ്ങളും
ലന്തന്‍ബത്തേര എന്ന സ്ഥലത്തിന്റെ പശ്ചാത്തലത്തില്‍ ആഖ്യാനം ചെയ്യുന്നു.

ഡച്ചുകാരുടെ ബന്ധത്തില്‍ നിന്നും മലയാളത്തിനു കിടിയ മികച്ചനേടും
ഹോര്‍ത്തുസ്‌ മലബാറിക്കസ്‌ എന്ന സസ്യശാസ്ത്രഗന്ഥം ആണ്‌. കേരള
ത്തിലെ ഏഴുന്നുറില്‍പ്ചരം ൌഷധസസ്യങ്ങളെക്കുറിച്ചുളള സചിത്രവിവരണ
മാണിത്‌. സസ്യങ്ങളുടെ പേര്‍ മലയാളം, അറബി, ദേവനാഗത, ലാറ്റിന്‍, ലിപി
കളില്‍ എഴുതിയിട്ടുണ്ട്‌. ഇല, പുവ്‌, കായ്‌, വേര്‍ എന്നിങ്ങനെ സസ്യദഭാഗങ്ങളുടെ
പീത്രവും ഉണ്ട്‌. ഓരോന്നിന്റെയും നിറം, മണം, ഒഷധഗുണം, ഉപയോഗം
ഇവ വിവരിക്കുന്നുണ്ട്‌ ”* ഹോര്‍ത്തുസ്‌ മലബാറിക്കസ്‌ എന്ന ഗ്രന്ഥത്തിന്റെ
രചനയെക്കുറിച്ച നോവലില്‍ പരാമര്‍ശിച്ചിരിക്കുന്നതിപ്രകാരമാണ്‌.

PPA
ഡച്ചു ഗവര്‍ണ്ണറായിരുന്ന വാന്റീഡ്‌, കൊച്ചിയിലെ സാന്താക്രൂസ്‌ പള്ളി
ക്കടുത്തുള്ള, കത്തോലിക്ക സഭയുടെ ഏഷ്യയിലെ ഏറ്റവും വലിയ വായന
ശാലയും ജസ്യുറ്റ്‌ കോളേജും കത്തിച്ചു കളഞ്ഞു. പിന്നിടാണ്‌ കത്തോലിക്ക
നായ കര്‍മ്മലീത്ത സഭയിലെ മത്തേവുസുപാതിരിയെ കണ്ടുമുട്ടിയത്‌. പാതിരി
വാന്‍നറീഡിന്‌ മലബാറിലെ സന്സങ്ങള്‍ കാണിച്ചുകൊടുത്തു. “അതോടെ
ലതക്കാരുടെ ക്ഷോഭം അടങ്ങി. വാന്റീഡും കൂട്ടരും മലയാളമണ്ണില്‍ നിന്നും
കത്തോലിക്കര്‍ക്കു പകരം നാട്ടുചെടികള്‍ പറിച്െടുത്തു. മത്തേവുസു പാതിരി
ച്ടികളെ വരച്ചു. കൊങ്ങിണി വൈദ്യന്മാര്‍ ഗുണദോഷം പറഞ്ഞു. ഒരു
കൊച്ചിക്കാരന്‍ അതിനെ പോര്‍ട്ടുഗിസ്‌ ഭാഷയിലേക്ക്‌ ആക്കി. മുന്നാമത്ത ഭാഷാ
ന്തരത്തില്‍ ചെടികള്‍ ലത്തീനിൽ ഹോര്‍ത്തുസ്‌ മലബാറിക്കുസ്‌ എന്ന
പുസ്തകം ആയി” എന്നാല്‍ ചിലപ്പോഴെങ്കിലും ചരിത്രത്തിലെ ചില പ്രധാന
സംഭവങ്ങള്‍ക്ക്‌ തന്റെതായ ചില വെട്ടിച്ചുരുക്കലുകള്‍ നോവലിസ്റ്റ നടത്തിയ
തായി കാണാം. ഉദാഹരണത്തിന്‌ ഹോര്‍ത്തുസ്‌ മലബാറിക്കസ്‌ എന്ന
കൂതിയുടെ രചനയില്‍ ച്രധനേ പങ്കുവഹിച്ച ഇട്ടി അച്യുതനെ പരാമര്‍ശിക്കു
ന്നില്ല.

ജെസീക്കയുടെ കുടുംബം വൈപ്പിനില്‍ നിന്ന്‌ ലന്തന്‍ബത്തേരിയില്‍
എത്തിയവരാണ്‌, ഇങ്ങനെ കൊച്ചിയിലേക്ക്‌ വന്നവരെക്കുറിച്ച്‌ ജെസിക്ക
പറയുന്നത്‌ ഇ്രപകാരമാണ്‌. “കൊച്ചിയിലെ വരത്തന്മാരുടെ ചരിത്രം ഒരു
അപ്പമായി കാണാമെങ്കില്‍ അതിനെ നുറ്റന്‍പത്‌ വര്‍ഷങ്ങളോളം വരുന്ന മുന്നു
തുണ്ടങ്ങളായി സമമായി മുറിക്കാം. ആദ്യത്തെ തുണ്ടത്തിന്‌ പറങ്കിയുടെ
എരിവായിരുന്നുവെങ്കില്‍ രണ്ടാമത്തേതിന്‌ ലന്തക്കാരുടെ ചവര്‍പ്പും.
മൂന്നാംഭാഗത്തിന്‌ ഇംഗ്ലീഷുകാരുടെ പച്ചവെളളച്ചുവയും

പാശ്ചാതൃ അധിനിവേശത്തിന്റെ സ്ഥലകാലങ്ങളെ അവതരിപ്പിക്കുന്ന
തോടൊപ്പം ജനതയില്‍ ഏല്‍പിച്ച സ്വാധീനത്തെ എരിവ്‌, ചവര്‍പ്പ്‌,
പ്ച്ചുവെളളചുവ എന്നിങ്ങനെ ചുരുങ്ങിയ വാക്കുകളിലുടെ വ്യക്തമാക്കിയിരുന്തു.

wae
1663 പോര്‍ട്ടുഗിസ്ുകാരതെ തോല്‍പിച്ച ഡച്ചുകാര്‍ മാനുവല്‍കോടു
പിടിച്ചെടുക്കുവാന്‍ വേണ്ടി നടന്ന യുദ്ധത്തില്‍ കത്തോലിക്കര്‍ പറങ്കികളെ
കൊന്നു. കൊച്ചിയിലെ പത്തുപളളികള്‍ നശിപ്പിച്ചു. സാന്താക്രൂസ്‌ പള്ളിയെ
കുരുമുളകു ഗുദാമാക്കി. പിന്നീട അവര്‍ മതം മാറിയ മുക്കുവരുടെയും മറ്റു
താണ ജാതിക്കാരുടെയും, പറങ്കികളുടെ സങ്കരസന്തതികളായ നാടന്‍
കുത്തോലിക്കരുടെയും നേരെ തിരിഞ്ഞു. അവര്‍ തങ്ങളുടെ വിശ്വാസടത്തയും
പപാണനെയും രക്ഷിക്കാന്‍വേണ്ടി അവിടെ നിന്ന്‌ പലായനം ചെയ്ത്‌
ലന്തന്‍ബത്തേരിയിലെത്തി. കാടുപിടിച്ചു കിടന്നിരുന്ന കമ്വോഞ്ഞിക്കാടില്‍
ജനങ്ങള്‍ താമസമുറപ്പിക്കാന്‍ തുടങ്ങിയത്‌ അങ്ങനെയാണ്‌. ലന്തന്‍ബത്തേ
രിയിലെ ജനങ്ങളില്‍ ഭുരിഭാഗം സാധാഞണേക്കാരായിരുന്നു. മീന്‍പിടുത്തം
കൊണ്ടു ജീവിക്കുന്ന അരയന്മാര്‍, പൂഴയ്ക്കപ്പുറത്തെ തുരുത്തുകളിലെ
വയലുകളില്‍ കൂലിപ്പണി ചെയ്തിരുന്ന പുലയന്മാര്‍, അതു കുടാതെ
പറങ്കിക്കപ്പേളയ്ക്ക്‌ അടുത്ത്‌ പോര്‍ട്ടുഗീസുകാര്‍ക്ക്‌ നാട്ടുസ്്തരീകളില്‍ ഉണ്ടായേ
സന്തതികള്‍ അവരെ ലന്തന്‍ബത്തേരിക്കാര്‍ പറങ്കികള്‍ എന്നാണ്‌ വിളിച്ചിരുന്നത്‌.
ഇവരെല്ലാമായിരുന്നു ദീപിലെ ജനങ്ങള്‍
3.6.2 അധിനിവേശവും സ്ഥലകാലമ്ദകളും

അധിനിവേശത്തിന്റെ വിവിധതലങ്ങള്‍ ജനതയില്‍ പല സാംസ്കാരിക
വിശേഷങ്ങളും ഉടലെടുക്കാന്‍ സഹായിക്കും. പടിഞ്ഞാറ്‌ കിഴക്കിനു മേല്‍
ചെലുത്തികൊണ്ടിരിക്കുന്ന ആധിപത്യം ആരംഭിക്കുന്നത്‌ ദാം നൂറ്റാണ്ടോടു
കുടിയാണ്‌. അധിനിവേശം അധിനിവേശിതനിലും അധിനിവേശകനിലും
ഉണ്ടാക്കുന്ന അവസ്ഥാന്തരങ്ങള്‍ വ്യത്യസ്തമാണ്‌. അധിനിവേശത്വം അഥവാ
കൊളോണിയലിസം എന്ന വാക്കിന്‌ ഓകസ്ഫോര്‍ഡ്‌ ഇംഗ്ലീഷ്‌ ഡിക്ഷനറിയില്‍
ഇപ്രകാരം അര്‍ത്ഥം നല്‍കിയിരിക്കുന്നു.

“ഒരു പുതിയ രാജ്യത്ത്‌ കുടിയേറിപ്പാര്‍ക്കുക. മാത്യരാജ്യത്തോട്‌
ബുന്ധിപ്പിച്ചുകൊണ്ടുളള ഒരു പുതിയ സമുദായത്തെ രുപീകരിച്ചുകൊണ്ട്‌ ഒരു
ജനസമൂഹം ഒരു പുതിയ പ്രദേശത്ത്‌ കുടിപ്പാര്‍പ്പ്‌ തുടങ്ങുന്നു. അങ്ങനെ

226
മാതൃരാജ്യവുമായുളള ബന്ധം നിലനിലക്കുന്നതുവരെയ്ക്കും ആദ്യം കുടിയേറി
പാര്‍ത്ത ജനതയും അവരുടെ പിന്‍തലമുറയും പിന്തുടര്‍ച്ചക്കാരുമടങ്ങുന്ന
സമുദായം രുപീകരിക്കപ്പെടുന്നു.?”*

തുരുത്തിനെക്കുറിച്ചു പറയുമ്പോള്‍ അവിടെ അധികം കഴിച്ചാല്‍
അടിമക്കാപ്പിതികളുടെ പ്രേതങ്ങള്‍ കാക്കുന്ന വെനിസിലെ ആമാടങ്ങള്‍ നിറച്ച
പെട്ടികള്‍, ചീനപ്പട്ടിന്റെ കുറകളിലെ വ്യാളിക്കുഞ്ഞുങ്ങള്‍, കര്‍മ്മലിത്ത
അച്ചന്മാരുടെ കവിടിവാസികള്‍, ലന്തക്കാര്‍ തിവെച്ച കുരിശുപള്ളിയുടെ
കരിഞ്ഞ മര്‍ബഹകള്‍ എന്നിവ പലതും ലഭിക്കുമെന്ന്‌ പറയുന്നുണ്ട്‌. വൈനീസ്‌,
ചൈന, പോര്‍ച്ചുഗിസ്‌, ഡച്ച്‌ എന്നീ രാജ്യങ്ങളുമായി പുരാതനകാലത്ത്‌ ആ
സ്ഥലത്തിന്‌ ബന്ധമുണ്ടായിരുന്നു എന്ന്‌ ഈ ചരിത്രാവശിഷ്ടങ്ങളില്‍ നിന്ന്‌
തെളിയുന്നു.

കേരളത്തില്‍ നാട്ടുരാജാക്കന്മാരാണ്‌ പതിനഞ്ചും പതിനാറും
നൂറ്റാണ്ടുകളില്‍ ്രബലശക്തികളായിരുന്നത്‌. കോഴിക്കോട, കൊച്ചി തിരു
വിതാംകൂര്‍, എന്നി പ്രമുഖനാട്ടുരാജ്യങ്ങക്കൊപ്പം അനേകം ചെറുനാട്ടുരാജ്യ
ങ്ങളുമുണ്ടായിരുന്നു. ശക്തനായിരുന്ന സാമൂതിരിയുമായി കൊച്ചി നിരന്തരം
യുദ്ധത്തിലേര്‍പ്പെട്ടിരുന്നു. പോര്‍ച്ചുഗിസുകാരുടെ വരവോടെ കൊച്ചി സാമൂതി
രിയെ തുറന്നെതിർക്കാൻ തുടങ്ങി. പോര്‍ച്ചുഗീസുകാരും സാമൂതിരിയും
ശ്തുക്കളായത്‌ കൊച്ചിയ്ക്ക്‌ സഹായകമായി ഭവിച്ചു. ഏന്നാല്‍ ഡച്ചുകാരുടെ
വരവോടെ ആ പ്രതപേം അവസാനിക്കുകയും പോര്‍ച്ചുഗിസുകാര്‍ കൊച്ചി
രാജാവില്‍ നിന്ന്‌ സ്വന്തമാക്കിയിരുന്ന സ്ഥലങ്ങളെല്ലാം ഡച്ചുകാര്‍ പോര്‍ച്ചു
ഗീസുകാരെ പരാജയപ്പെടുത്തിയതോടെ ഡച്ചുകാരുടെ കൈയിലാവുകയും
ചെയ്തു. ഇപ്രകാരം കാടുപിടിച്ചു കിടന്നിരുന്ന സ്ഥലമാണ്‌ കമ്പോഞ്ഞിക്കാട്‌.

ലന്തന്‍ബത്തേരിയില്‍ കൊളോണിയലിസം കടന്നുവരുന്നത്‌
പോര്‍ച്ചഗിസുകാരിലുടെയാണ്‌. അവരുടെ ആഡംബരത്തിനും സനഖ്യത്തിനും
വേണ്ടിയാണ്‌ ബംഗ്ലാവുകള്‍ പണിതത്‌. ഡച്ചുകാര്‍ ലന്തന്‍ബത്തേരിയില്‍
പീരങ്കികള്‍ സ്ഥാപിച്ചതും അവരുടെ സംരക്ഷണത്തിനായിട്ടാണ്‌. ഹോര്‍ത്തുസ്്‌

aad
മലബാറിക്കസ്‌ എന്ന കൃതി അധിനിവേശശക്തികളുടെ ദേശത്തനിമകളുടെ
പേറ്റന്റ്‌ തട്ടിയെടുക്കുന്ന പുതിയ രീതിയുടെ മറ്റൊരു പതിപ്പായി കാണാന്‍
സാധിക്കും. തങ്ങളുടെ പട്ടാളക്കാരുടെ ശുശ്രൂഷയ്ക്ക്‌ ഉപയുക്തമാക്കാന്‍
വേണ്ടിയാണ്‌ നാട്ടറിവുകള്‍ ശേഖരിക്കപ്പെട്ടത്‌. സാമ്രാജ്യങ്ങള്‍ കൈയ്യുടക്കാന്‍
പട്ടാളക്കാരുടെ സേവനത്തെ ലഭ്യമാക്കുക എന്ന അധിനിവേശ ലക്ഷ്യം
തന്നെയാണ്‌ ഇവിടെ മുന്നിട്ടു നില്‍ക്കുന്നത്‌.

അധിനിവേശം ഏതൊരു സ്ഥലത്തിന്റെയും സാംസ്കാരിക രാഷ്രീയ
മണ്ഡലങ്ങളെ നിര്‍ണ്ണായകമായി സ്വാധീനിക്കുന്ന ഒന്നാണ്‌. അധിനിവേശം
ജനതയില്‍ നിരവധി പീഡനങ്ങളും, മാനസിക ആഘാതങ്ങളും നല്‍കിയിരുന്ന
ഒന്നാണ്‌. എന്നാല്‍ ജാതി കേന്ദ്രികൃതമായ സാമൂഹികവ്യവസ്ഥയിലേക്ക്‌
കടന്നു വന്ന യൂറോപ്യന്‍ ശക്തികള്‍ തങ്ങളുടെ നിലനില്‍പിനായി നടപ്പിലാ
ക്കിയ വിദ്യാഭയാസപരിഷ്കാരങ്ങളും നിീതിന്യായങ്ങളും മറ്റൊരു തരത്തില്‍
സാമൂഹികമായ പരിവര്‍ത്തനത്തിന്റെ തുടക്കമായീ ഭവിച്ചു. അതുകൊണ്ടാണ്‌
പോര്‍ച്ചുഗീസുകാര്‍ വന്നത്‌ നന്നായി എന്നഭിപ്രായപ്പെടുന്നവര്‍ ലന്തന്‍
ബത്തേരിയിലുണ്ടായത്‌

“ഈ ഗാമ വന്നില്ലെങ്കില്‍ നമ്മളുടെ സ്ഥിതിയെന്താണ്‌. വല്ല നായ്രടെം
നമ്പൂതിരിടെം കണ്ടത്തില്‍ കളേം പറിച്ച്‌, വൈകുന്നേരം തൊപ്പിപ്പാളേല അവര്‍
വിഴ്ത്തണ കഞ്ഞിവെളേളാം കുടിച്ച്‌, ചിറിയും തൊടച്ച്‌ നമ്മള്‍ നടന്നേനെ.
കൈയില ഇഞ്ചുവടി വേണം. അറുപത്തിനാല്‌ അടീന്ന്‌ ഒരിഞ്ച്‌ കുറഞ്ഞ
നായരുടെ തല്ലുറപ്പാണ്‌. ഇപ്പളാ ? ന്റേന്ത്രക്കാ ബജ്ജീം കഴിച്ച്‌. (Sloflud
എക്സ്‌ രമ്മും കുടിച്ച്‌, ജീവിതനനകയിലെ പാട്ടും കേട്ട നമ്മള സെറ്റലായി
ജീവിക്കുന്നു?

അധിനിവചേശത്വത്തെ മനശാസ്‌ ്രപരമായ കാഴ്ചപ്പാടിലൂടെ
വിലയിരുത്തുന്ന ആഷിഷ നന്ദി അതിന്റെ അസ്തിത്വം മനസ്സില്‍ തന്നെയാണ്‌
കണ്ടെത്തുന്നത്‌.

aoe
“അധിനിവേശാവസ്ഥ സ്വയം ന്യായീകരിക്കാന്‍ വേണ്ടി ഒരു സാശ്രാജ്ൃത്വ
സിദ്ധാന്തം സ്ൃഷ്ടിക്കുന്നുവെന്നുളളത്‌ ഭാഗികമായി മാത്രമേ ശരിയാകുന്നുളളൂ.
അധിനിവേശകനിലും അധിനിവേശിതനിലുമുളള പാചിന സാമുഹ്യബോധ
ത്തില്‍ വേരുന്നിയിട്ടുളള മനഃശാസ്‌ ്രപരമായ ഒരവസ്ഥ കൂടിയാണ്‌
കൊളോണിയലിസം.”

ഇന്ത്യയിലേക്ക്‌ യുറോപ്യന്‍മാര്‍ വന്നത്‌ ഇന്ത്യയിലെ പ്രകൃതി വിഭവ
ങ്ങളുടെ സമൃദ്ധി കണ്ടായിരുന്നു. അതില്‍ പ്രധാനം കറുത്തപൊന്ന്‌ എന്നറിയ
പെടുന്ന കുരുമുളകിനു വേണ്ടിയായിരുന്നു. കരയിലൂടെയുളള വാണിജ്യമാള്‍ഗ്ഗ
ത്തിന്‌ തടസ്സം നേരിട്ടപ്പോള്‍ നിരവധി പരിര്ശമങ്ങള്‍ക്ക്‌ ശേഷമാണ്‌
പോര്‍ച്ചുഗിസുകാര്‍ക്ക്‌ കേരളത്തിലെത്താന്‍ സാധിച്ചത്‌.

“ഇപ്പോ ഞാന്‍ നുറുക്കിയ സവാള, അതാര്‍ തന്നു ? ഗാമ പിന്നെ കപ്പല്‌!
മുളുക. ഇതൊക്കെ ഇല്ലെങ്കി നമ്മക്ക്‌ ജീവിക്കാന്‍ പവ്വൊ നമ്മള ഗാമയ്ക്ക്‌
കൊടുത്ത കുരുമുളക്‌ നമ്മക്കും വേണ്ട ഗാമയ്ക്കും വേണ്ട. ഗാമ നമ്മക്ക്‌
തന്നത്‌ ദിവസോം വേണം. ഇക്കണ്ട ദൂരമെല്ലാം വെയര്‍ത്തൊലിച്ച്‌ ഗാമ
വന്നതെന്തിനാ ? കുരുമുളകിന്‌.

അധിനിവേശം യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ എന്തിനായിരുന്നു എന്ന ചോദ്യം ഈ
സംഭാഷണമുണര്‍ത്തുന്നുണ്ട. അധിനിവേശകാലഘട്ടത്തിന്റെ ആവശ്യങ്ങള്‍
പിന്നീട തമസ്കരിക്കപ്പെടുകയും അധിനിവേശം രാഷ്ട്രീയമായ അധികാരമായി
സ്ഥലങ്ങളെ കാല്‍കീഴില്‍ കൊണ്ടുവരുന്ന ഒന്നായി പരിവര്‍ത്തനം
സംഭവിക്കുകയും ചെയ്തു.

ലന്തന്‍ബത്തേരി എന്ന ദേശത്തിന്റെ ചരിത്രവും സംസ്കാരവും
രാഷ്ര്രീയവുമെല്ലാം നോവലിന്റെ ആഖ്യാനത്തിലേക്ക്‌ കടന്നുവരുന്നു.
അതുകൊണ്ടുതന്നെ സ്ഥലകാലങ്ങളെ മാറ്റി നിര്‍ത്തികൊണ്ടുളള വായന
സാധ്യമല്ല. യൂറ്യോപന്‍ അധിനിവേശം കേരളത്തിലെ ജാതികേന്ദ്രിതമായ
സാമൂഹ്ൃവ്യവസ്ഥിതിയെയും ദേശസംസ്‌കൃതിയെയുമെല്ലാം മാറ്റിമറിച്ചു

a29
ഒന്നാണ്‌. സ്വാതന്ത്രരാനന്തര സമൂഹത്തിലെ രാഷ്രീയ സാമൂഹിക
സാംസ്കാരികാവസ്ഥകള്‍ ലന്തന്‍ബത്തേരിയുടെ ആഖ്യാനത്തെ നിര്‍ണ്ണ
യിക്കുന്ന ഘടകങ്ങളാണ്‌. ദേശവും സമുഹവും പരസ്പരപൂരകമായ ഘടകങ്ങ
ളാണ്‌. അധിനിവേശാനന്തര കാലഘട്ടത്തിലും ദേശസംസ്കൃതിയുടെ തനിമ
അവിടുത്തെ ജനതയുടെ സാംസ്കാരിക സവിശേഷതകളാണ്‌. സ്ഥലകാല
ങ്ങളുടെ തുടര്‍ച്ചയില്‍ ഒരു ദേശത്ത്‌ സംഭവിച്ച മാറ്റങ്ങളെ അടയാളപ്പെടു
ത്തുകയാണ്‌ ചരിത്രം യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ ചെയ്യുന്നത്‌. ചരിത്രത്തിലൂടെ സ്ഥലകാ
ചങ്ങളുടെ മുദ്രങ്ങള്‍ അധിനിവേശ സംസ്കാരത്തില്‍ കണ്ടെത്താന്‍ സാധി
ക്കുന്നു. അത്‌ കേരളത്തിലെ ഭുതകാലത്തിന്റെ സ്പനിക്കുന്ന ചരിത്രരേഖകള്‍
കൂടിയാണ്‌.

3.6.3 സിനിമയുടെയും, സംഗീതത്തിന്റെയും സ്ഥലകാലങ്ങള്‍

ഒരു ദേശത്തിന്റെ സാംസ്കാരിക ചിഹങ്ങളായി കുടന്നുവരുന്നവയാണ്‌
കലകള്‍. ലന്തൻബത്തേരിയിലെ ലുത്തിനിയകള്‍ എന്ന നോവലില്‍
ചവിട്ടുനാടകത്തിന്റെ ഉത്പത്തിയും വളര്‍ച്ചയും വികാസവും ആവിഷ്കരിക്ക
ചെട്ടിട്ടുണ്ട്‌. ലന്തൻബത്തേരിയിലെ ജനങ്ങളെ ആകര്‍ഷിച്ചു മറ്റൊരു കലയാണ്‌
സിനിമ. യാഥാര്‍ത്ഥ്യത്തെ ്രതൃക്ഷമായോ, പരോക്ഷമായോ സ്വാംശികരി
ക്കുന്നവയാണ്‌ സിനിമകള്‍. മനുഷ്യാനുഭവങ്ങളാണ്‌ സിനിമയുടെ പ്രതിപാദ്യ
മാകുന്നത്‌.

“*വിദുരഭൂതകാലത്തിലുടെ രൂപപ്പെട്ടുവരുന്ന സങ്കീര്‍ണ്ണമായ മനുഷ്യാ
നുഭവങ്ങളുടെ പുനരാവിഷകാരമാണ്‌ മിത്തുകള്‍. ഈ മിത്തുകളെ സമകാലി
കമാക്കിയും മാറ്റിമറിച്ചും പരിഷ്കരിച്ചും സംദയാജിപ്പിച്ചു൦ം കൊണ്ടാണ്‌
സാങ്കേതികയുഗത്തിന്റെ കലയായ സിനിമ പുതിയ മിത്തുകള്‍ നിര്‍മ്മിക്കുന്നത്‌.
ഓരോ കാലത്തും സംഭവിക്കുന്ന സാമുഹിക-രാഷ്ട്രീയ സാമ്പത്തികപരിണാമം
സിനിമയുടെ മിത്തിക്കല്‍ സ്വഭാവത്തിലും അഴിച്ചുപണി നടത്താറുണ്ട്‌.
സിനിമയില്‍ ചില ഘട്ടങ്ങളില്‍ ചില പ്രത്യേകതരം ഉള്ളടക്കങ്ങള്‍ ഉടലെടു
ക്കുന്നതും പഴയവ പരിഷകരിക്കപ്പെടുന്നതും അതുകൊണ്ടാണ്‌. ജന്രപിയ

29
സിനിമ ഒരേ സമയം പ്രേഷക സമൂഹത്തിന്റെ ആഭ്യന്തര വൈരുധ്യങ്ങളുടെ
മ്ന്തിക കണ്ണാടിയും അവയെ അയഥാര്‍ത്ഥമായി പരിഹരിക്കുന്ന ആധുനിക
മിത്തുമാകുന്നു. ?*

സിനിമ നിര്‍വഹിക്കുന്ന ഈ ദനത്യം തിരിച്ചറിഞ്ഞുകൊണ്ടാണ്‌
നോവലില്‍ സിനിമയും സംഗീതവും കടന്നുവരുന്നത്‌. സ്ഥലകാലങ്ങളും
ജീവിതാനുഭവങ്ങളും ഇഴചേര്‍ന്ന സാംസ്കാരിക ജീവിതമാണ്‌ ലന്തന്‍
ബത്തേരിയിലെ ജനങ്ങളുടേത്‌. നോവലിലെ സ്ഥലത്തിന്‌ മാറ്റം സംഭവി
ക്കുന്നില്ല. എന്നാല്‍ ഓരോ കാലഘട്ടത്തിലും കടന്നുവരുന്ന മാറ്റങ്ങളുടെ
പട്ടികയില്‍ സിനിമയും ഉണ്ട്‌. സിനിമ സാധാരണക്കാരെ അത്രമേല്‍ സ്വാധീനി
ച്ചിരുന്നു. അതുകൊണ്ടാണ്‌ ലന്തന്‍ബത്തേരിക്കാര്‍ തൃപ്പുണിത്തുറയിലും
എറണാകുളത്തും വന്ന്‌ സിനിമ കണ്ടത്‌. സ്ഥലകാലങ്ങളെ അടയാളപ്പെടുത്താന്‍
എഴുത്തുകാരന്‍ സ്വീകരിച്ച ഒരാഖ്യാനതന്രതമാണ്‌ സിനിമ എന്ന നിലയിലാണ്‌
നോവലില്‍ പരാമര്‍ശിച്ച സിനിമകളെ അടയാളപ്പെടുത്തുന്നത്‌. ആ സിനിമകള്‍
ആ കാലഘട്ടത്തിന്റെ സാമൂഹിക സാംസ്കാരിക ചരിത്രത്തിലെ പ്രധാന
സവിശേഷതകളെ മുന്നോട്ടു വെയ്ക്കുകയും ചെയ്യുന്നുണ്ട.

മലയാളികളെ ഇന്ന്‌ ഏറെ സ്വാധിനിക്കുകയും വിസ്മയിപ്പിക്കുകയും
ചെയ്യുന്ന കലയാണ്‌ സിനിമ. ജീവിതത്തോട്‌ ഏറ്റവും പ്രകടമായ തരത്തില്‍
സത്യസന്ധത പുലര്‍ത്തുന്നു എന്നു തോന്നലുളവാക്കുന്ന സിനിമ എന്ന
മാധ്യമം ഓരോ കാലഘട്ടങ്ങളിലെ ആസ്വാദകരെയും സ്വാധീനിച്ചത്‌ പലതര
ത്തിലാണ്‌. സിനിമയുടെ സാങ്കേതികതയ്ക്കപ്പുറത്ത്‌ അതിന്റെ ദൃശ്യ
വിന്യാസവും ഗൃഹാതുരമായ കാഴ്ചകളും പ്രേക്ഷകരെ ആകര്‍ഷിച്ചു.

രാഷ്ട്രം എന്ന സങ്കല്പം സാമുഹിക ലോകത്തെ ഒരുപൊതുഭാവന
യിലുടെ ക്രമീകരിക്കുകയും ഏകിക്രിക്കുകയും അങ്ങനെ പ്രാപ്യവുമാക്കുന്നു.
അതിനുസമാനമായ ഒരു പ്രക്കിയയാണ്‌ സിനിമയുടെയും. ഒരു രാഷ്ട്രം അതിനെ
സ്വയം ഭാവന ചെയ്യുന്ന ശക്തമായ ഒരു മാധ്യമമാണു സിനിമ്‌്‌”

aol
മലയാളി സമൂഹത്തിന്റെ സാമൂഹിക രാഷ്ട്രീയ സാംസ്കാരിക ചരിത്ര
ത്തിലെ പരിവര്‍ത്തനങ്ങളുടെ ഒരു കാലഘട്ുടമായിരുന്നു സ്വാതന്ര്ൃത്തിനു
ശേഷമുളള കാലഘടും. ജാതിമതവ്യത്യാസങ്ങള്‍ക്ക്‌ എതിരെ നടന്ന സാമുഹിക
പരിഷ്കരണ (പസ്ഥാനങ്ങള്‍, കമ്മ്യുണിസ്റ്റ്‌ [പസ്ഥാനത്തിന്റെ വളര്‍കച്ചു,
ആധുനിക സമൂഹത്തിന്റെ ഉയിപ്പ്‌ എന്നിങ്ങനെ സംഭവബഹുലമായ
അന്തരീക്ഷത്തിലാണ്‌ ഭ്1ല്‍ ജീവിതനനക എന്ന സിനിമ പുറത്തിറങ്ങിയത്‌.
അത്‌ സിനിമാ ചരിത്രത്തിലെ വിപ്ലവം തന്നെയായിരുന്നു. രാജാക്കന്മാരുടെയും
വിരപുരുഷന്മാരുടെയും കഥകളില്‍ നിന്ന്‌ വ്യത്യസ്തമായി ഒരു സാധാരണ
കുടുംബത്തിന്റെ കഥയാണ്‌ ജീവിതനാകയില്‍ അവതരിപ്പിച്ചത്‌.

എന്‍.എസ്‌. മാധവന്റെ ലന്തൻബത്തേരിയിലെ ലുത്തിനിയകളില്‍ 1951
കാലഘട്ടത്തിന്റെ പ്രത്യേകതയായി അടയാളപ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്ന ഒന്നാണ്‌
ജീവിതനനക എന്ന സിനിമ. അതിനെക്കുറിച്ചുളള നോവലിസ്റ്റിന്റെ കാഴ്ചപ്പാട്‌
ഇ്പകാരമാണ്‌.

ട്ട ജിവിതനനകയുടെ വര്‍ഷം കൂടിയായിരുന്നു, ഞാന്‍ ജനിക്കു
ന്നതിനു മാസങ്ങള്‍ക്ക്‌ മുമ്പ്‌ എറണാകുളം ലക്ഷ്മണ്‍ ടാക്കീസില്‍ പുറത്തി
റങ്ങിയ ഈ ചലച്ചിത്രം, ഈറെടുത്ത്‌ എന്റെ അമ്മയ്ക്ക്‌ പുറത്തിറങ്ങുവാന്‍
പറ്റുന്നതുവരെ ഓടിക്കൊണ്ടിരുന്നു. പെരുന്നാളുകള്‍ക്ക്‌ വര്‍ഷങ്ങളോളം
ജീവിതനനക വളകള്‍ വിവല്റു. തുന്നല്‍ക്കാര്‍ വിവാഹ ബ്ലനസുകളുടെ കൈകള്‍
സിനിമയിലെ നായികയുടേതു പോലെ പഫ്‌ വച്ചു വീര്‍പ്പിച്ചു. കുമ്പസാര
ത്തിന്റെയും തേറ്റത്തിന്റെയും (പകാരങ്ങള്‍ പഠിക്കുന്നതിനുമുമ്പു തന്നെ ഞാന്‍
പാടി നടന്നിരുന്ന ഒരു ഇനരടി ഇതായിരുന്നു.

ജീവിതനനക കാണണമെങ്കില്‍

കൊട്ട നാലണ 7

സിനിമകഥയിലേക്ക്‌ നാടകീയത കടന്നുവന്നത്‌ ഈ സിനിമയിലൂടെ
യായിരുന്നു. ലന്തന്‍ ബത്തേരിയിലെ സാധാരണമനുഷ്യര്‍ സിനിമയുടെ ആരാധ

aad
കുരായി മാറുന്നത്‌ ആ കാലങ്ങളില്‍ ഇറങ്ങിയ നിരവധി സിനിമകളെ നോവ
ലിസ്റ്റ്‌ രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്‌.

ജാതിമത വ്യത്യാസങ്ങള്‍ ഉചുസ്ഥായിലായിരുന്ന ഒരു കാലഘട്ടത്തില്‍
പുരോഗമനാശയങ്ങള്‍ ഉള്‍ക്കൊളളുന്ന സിനിമയായിരുന്നു നീലക്കുയില്‍.
നവോത്ഥാന ക്ഥാക്യത്തുകളില്‍ ശ്രദ്ധേയനായ ഉറൂബിന്റെ കഥയെ
അടിസ്ഥാനമാക്കിയ ഇഞ സിനിമ സിനിമാച്ര്രതത്തിലെ മറ്റൊരു
നാഴികകല്ലാണ്‌.

“അന്നോളം വന്ന ഏതൊരു മലയാളചിത്രത്തിലൂുപരി കേരളീയത
പുലര്‍ത്തിയ ചിത്രമായിരുന്നു നിലക്കുയില്‍. ചിത്രത്തിന്റെ ഓരോ അടിയിലും
ത്തസിച്ചു നില്‍ക്കുന്ന കേരളീയ ഗഗാമാന്തരീക്ഷമുണ്ടായിരുന്നു. നിത്യ
ജിവിതത്തില്‍ നിന്നു പറിചെടുത്ത കഥാപാത്രങ്ങള്‍. അവരുടെ കൊച്ചു
നൊമ്പരങ്ങളും ആഹഛാദങ്ങളും. അതുവരെ പുറത്തുവന്ന ചീത്രങ്ങളെ കൃത്രി
മമായ അന്തരീക്ഷ സ്യഷ്ടിയുടെ സ്ഥാനത്ത്‌ സജിവവും രഷമളവും യാഥാര്‍
ത്ഥ്യാധിഷ്ഠിതവുമായ അന്തരിക്ഷമിണക്കിച്ചേര്‍ത്തു എന്നതാണ്‌ നിലക്കു
യിലിന്റെ ഏറ്റവും വലിയ പ്രത്യേകത.”

നവോത്ഥാനകാലത്തെ പുരോഗമനചിന്തയുടെ ദൃശ്യവല്‍ക്കരണമാണ്‌
നീലക്കുയില്‍. സിനിമ ഒരു കാലഘട്ടത്തിന്റെ ചിഹമാവുന്നത്‌ ദൃശ്യൂബിംബ
ങ്ങളിലുൂടെയാണ്‌. നിലക്കുയിലിലെ സംഭവങ്ങള്‍ സാധാരണമാണെങ്കില്‍
തന്നെയും (പതിപാദൃത്തിന്റെ ധീരതയാണ്‌ നീലക്കുയിലിനെ വഡൃത്യസ്ത
മാക്കുന്നത്‌. “ഒരു അന്തരാളകാലഘട്ടത്തിന്റെ കഥയാണ്‌ നീലക്കുയില്‍
പറയുന്നത്‌. ഫ്യൂഡല്‍ വ്യവസ്ഥയും അതിന്റെ ജീവിതവിശ്ചവാസ വ്യവസ്ഥയും
ഇവിടെ തകര്‍ച്ചയുടെ വക്കത്തും പുതിയ ഒന്നിലേക്കു പരിണമിക്കുന്നതിന്റെ
കുഴച്ചില്ും ആണ്‌

നോവലില്‍ നീലക്കുയില്‍ കാണാന്‍ പോയതിനെക്കുറിച്ച്‌ പരാമര്‍
ശിച്ചിരിക്കുന്നത്‌ ഇപ്രകാരമാണ്‌. “കമ്മ്യൂണിസ്ത്‌ മന്ത്രിസഭസ്ഥാനമേറ്റതിന്റെ

a3
അടുത്തദിവസം, 1957 ഏ്രില്‍ ആറാംതിയതി, ശനിയാഴ്ച ലന്തന്‍ബ
ത്തേരിയില്‍ നിന്ന്‌ ആദ്യമായി നാലു സ്തീകള്‍ തനിയെ-പുരുഷന്മാരുടെ
കൂട്ടില്ലാതെ-എറണാകുളത്തു നിന്ന്‌ ആറു മൈല്‍ ദുരെയുളള തൃപ്പൂണിത്തു
റയില്‍ സിനിമ കാണാന്‍ പോയീ

നീലക്കുയില്‍ ഒരു പലച്ചിത്രത്തിനു പകരം കുറെ പാട്ടുകളായി മാന്‍.
അതിലെ ജനപ്രിയഗാനങ്ങള്‍ ഏവരെയും ആകര്‍ഷിച്ചു. ഖന്തന്‍ബത്തേരിക്കാര്‍
ഏറ്റവും കുടുതല്‍ പാടിയ പാട്ടു മെഹ്ബുബിന്റെ “മാനെന്നും വിളിക്കില്ല
മയിലെന്നും വിളിക്കില്ല 'എന്ന ഗാനം ആയിരുന്നു. തൃപ്പൂണിത്തുറ സെന്‍ട്രല്‍
ടാക്കിസിലാണ്‌ അന്ന്‌ ആ പടം (പദര്‍ശിപ്പിച്ചിരുന്നത്‌. പെരിയാറിന്റെ തീരത്തെ
ആലുവയിലെ വളം കമ്പനിയിലേക്ക്‌ കൊച്ചി തുറമുഖത്തു നിന്ന്‌ ഗന്ധകം
എത്തിക്കുവാനുള്ള കുരാറെടുത്തിരുന്ന ടി.കെ. പരീക്കുട്ടിയാണ്‌ ഈ സിനിമ
നിര്‍മ്മിച്ചത്‌. കഥകള്‍ കേള്‍ക്കാന്‍ താല്‍പര്ൃമുണ്ടായിരുന്ന ജെസിക്ക തന്റെ
അമ്മയോട്‌ നീലക്കുയിലിന്റെ കഥ പറയാന്‍ വാശി പിടിച്ചിരുന്നു.

മധൃതിരുവിതാംകൂറില്‍ നടന്ന അമ്മാളുക്കുട്ടി കൊലക്കേസ്‌. “ഭാര്യ”
എന്ന പേരില്‍ കാനം ഇ.ജെ. നീണ്ടകഥ ആക്കിയിരുന്നു. അത്‌ പിന്നീട
സിനിമയായി. സിനിമയും സിനിമാഗാനങ്ങളും ലന്തൻബത്തേരിയിലെ ജനങ്ങളെ
ആഹ്ലാദിപ്പിച്ചു. ഭാര്യ സിനിമയായപ്പോള്‍ “ശേഷം വെള്ളിത്തിരയില്‍ എന്ന്‌
ഒരു സിനിമാ നോട്ടിസിലെഴുതുവാന്‍ പറ്റിയില്ല. 192-ലാണ്‌ ഈ സിനിമ
പുറത്തിറങ്ങിയത്‌. സ്ത്രീകളെ വളരെയധികം ആകര്‍ഷിച്ച സിനിമയായിരുന്നു
ഇത്‌. വയലാര്‍-ദേവരാജന്‍ ടിമായിരുന്നു ഭാര്യയിലെ സിനിമാ ഗാനങ്ങളുടെ
സഷ്ടാക്കള്‍. ഇതിനെക്കുറിച്ച്‌ നോവലില്‍ ഇപ്രകാരം പരാമര്‍ശിച്ചിട്ടുണ്ട്‌.

“ലനതതന്‍ബത്തേരിയുടെ കിഴക്കും പടിഞ്ഞാറും ഒഴുകുന്ന, അവിടേക്ക്‌
വൈദ്യുതി ചുരുത്തുന്ന പെരിയാറിനെക്കുറിച്ചു ഭാര്യയിലെ ഗാനം, ആകാശ
വാണിയുടെ തൃഷ്ണര്‍നിലയം ആഴ്ചയില്‍ ആറുദിവസം ചലച്ചിശ്രഗാനങ്ങള്‍
എന്ന പരിപാടിയിലുടെയും ഞായറാഴ്ച നിങ്ങള്‍ ആവശ്യപ്പെട്ട ഗാനങ്ങളിലു
ടെയും ആവര്‍ത്തിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.?”

aad
സിനിമയും സംഗീതവും ഇഴചേര്‍ന്ന്‌ സ്ഥലകാലങ്ങളെ ബോധ്യപ്പെടു
ത്തുന്നു. ഓരോ കാലഘട്ടത്തിലും ജനങ്ങളുടെ അഭിരുചികള്‍ വ്യതൃസ്തമാ
യിരിക്കും. സിനിമയുടെ സാംംസ്കാരികതയില്‍ നിന്ന്‌ സിനിമാസംഗീതം
കുടുതല്‍ ജന്വപിയമാക്കാന്‍ തുടങ്ങി. 1960 പുറത്തിറങ്ങിയ “ഉമ്മാ എന്ന
സിനിമയിലെ തേനാണ്‌ എന്ന ഗാനവും,ഭാര്യയിലെ പെരിയാറെ എന്ന ഗാനവും,
സ്നേഹസീമയിലെ കണ്ണും പൂട്ടി ഉറങ്ങുക, എന്ന ഗാനവും കണ്ടബെച്ചുകോട്ു
എന്ന സിനിമയിലെ ഗാനവും നോവലില്‍ കടന്നുവരുന്നുണ്ട്‌. 1968ന്റെ
പത്യേകതയായി നോവലില്‍ പറയുന്നത്‌ ചെമ്മീന്‍ സിനിമയെക്കുറിച്ചാണ്‌.
ആദ്യമായി ഒരു മലയാള ചലച്ചിര്രത്തിന്‌ ഇന്ത്യയിലെ ഏറ്റവും നല്ല
ചിത്രത്തിനുള്ള രാഷ്ട്രപതിയുടെ ഗോള്‍ഡ്‌ മെഡല്‍ ആ വര്‍ഷം ലഭിച്ചു.
കുടാതെ ബബുുല്മോര എന്ന ഒരദ്ധ്യായത്തില്‍ ഹിയദി സിനിമഗാനങ്ങളെക്കുറിച്ചു
പരാമര്‍ശിച്ചിരിക്കുന്നു.
3.6.4 കര്രെസ്തവസംസ്കാരേവും സ്ഥലകാലങ്ങളും

ജെസീക്ക തന്റെ കുടുംബത്തിന്റെ കഥപറയുന്നതു ഇപകാരമാണ്‌.
“എല്ലാവരും ഒരു ഉല്പത്തി പാപവുമായി ജനിക്കുമ്പോള്‍ ഞാന്‍ ജനിച്ചത്‌
രണ്ടെണ്ണമായിട്ടാണ്‌”* ബൈബിളിലെ ഉല്പത്തിയെക്കുറിച്ചു സൂചിപ്പിക്കുന്ന
തോടൊപ്പം കണക്കുകടു ളുയിസാശാരിയുടെ വംശത്തില്‍ പിറന്ന എല്ലാ
ആശാരിമാരും ജനിക്കുന്നത്‌ നെറ്റിയില്‍ കണക്കുകട്ട എന്ന പാടുമായാണ്‌.
ജനിക്കുമ്പോള്‍ തന്തെ കണക്കുകടുത്തില്‍ എന്ന പാപം കൂടി തനിക്ക്‌
ലഭിച്ചുവെന്ന്‌ സൂചിപ്പിക്കുന്നു.

അച്ചുകുത്തിനെ പേടിച്ച്‌ ഓടിയ മെറ്റില്‍ഡ തൊഴുത്തില്‍ (പസവിക്കുന്നു.
അതേസമയം സന്ത്യാഗുവും കൂട്ടുകാരും ഒരു ഉല്‍ക്ക വീഴുന്നത്‌ കാണുന്നു.
അത്‌ മത്തേവുനാശാരിയുടെ പുരയിടത്തില്‍ വീഴുന്നതായി കണ്ടപ്പോള്‍ അവര്‍
അങ്ങോട്ടു ചെല്ലുന്നു. ചവിട്ടുനാടകത്തെക്കുറിച്ചു ചര്‍ച്ച ചെയ്തിരുന്ന അവര്‍
തങ്ങളെ രജോക്കന്മാരൊയാണ്‌ പരിചയപ്പെടുത്തുന്നത്‌. “വിശുദ്ധ റോമസാ്മാ
ജ്ൃത്തിലെ പുതിയ പ്രജയ്ക്ക്‌ കൊടുക്കാനുള്ള സമ്മാനങ്ങള്‍ എന്റെ കയ്യലുണ്ട്‌

കഹത്‌
അല്‍ബിറന്തെ”* ഇകാരം പറഞ്ഞുകൊണ്ട്‌ ഹമാംസോപ്പ്‌, യുഡികോളൊണ്‍,
ഹെയര്‍ ഓായില്‍ എന്നിവ കുഞ്ഞിനു നല്‍കുന്നു. ഇഗ്ലകാരം ജെസിക്കയുടെ
ജനനദിവസം നടന്ന സംഭവങ്ങള്‍ ബൈബിള്‍ സ്ഥലകാലങ്ങളെ അനുസ്മരി
പിക്കുംവിധം നോവലില്‍ പുനഃസ്ൃഷ്ടിച്ചിരിക്കുന്നു. തൊഴുത്ത്‌, രമ്രതി,
കൊള്ളിമീന്‍ വീഴുക, രാജാക്കന്മാരുടെ വരവ്‌ യേശുവിന്റെ ജനനകഥയിലെ
സ്ഥലകാലപര്‍ിസരങ്ങളുടെ നേര്‍ക്കാഴ്ചയായി ഭവിക്കുന്നു.

ജെസീക്കയുടെ മാമ്മോദീസ ചടങ്ങ്‌ അക്കാലത്തെ ക്രിസ്തീയ
പടങ്ങുകളുടെ വിവരണത്തില്‍ വിശ്വാസികള്‍ പുലര്‍ത്തിപോന്ന മതത്തോടുളള
ആഭിമുഖ്യം വ്ൃക്തമാകുന്നുണ്ട്‌. മാമോദീസ നടന്ന കാലം, തിയതി 30/04/1951
എന്ന്‌ പളളിരേഖയില്‍ രേഖപ്പെടുത്തുന്നു. കുടാതെ മാമോദിസയ്ക്ക്‌ രണ്ടു
ദിവസം മുമ്പ്‌ രാത്രി പത്തരയ്ക്കാണ്‌ സഖാവ്‌ രാമചന്ദരഷേണായി ലന്തന്‍ബ
ത്തേരിയിലെത്തുന്നത്‌. കുടാതെ വൈപ്പിന്‍ [പശ്നം നടക്കുന്നതും ഇതോടൊപ്പം
സ്ഥലകാലബന്ധത്തെ ചുൂണ്ടിക്കാണിയ്ക്കുന്നു. ആദ്യ കുര്‍ബാന, അനമ്വു
പെരുന്നാള്‍ എന്നിങ്ങനെ നിരവധി ക്രിസ്തീയ ചടങ്ങുകള്‍ നോവലില്‍ കടന്നു
വരുന്നുണ്ട്‌. അതോടൊപ്പം നോവലില്‍ ഖ്രൈകസ്‌ തവജിീവിതത്തിന്റെ
പാപബോധവും ഉയിര്‍പ്പും ത്യാഗവുമെല്ലാം കടന്നുവരുന്നുണ്ട്‌.
3.7 നോവലും സ്ഥലവും

എന്‍.എസ്‌.മാധവന്റെ ലത്തന്‍ബത്തേരിയിലെ ലുത്തിനിയകള്‍ എന്ന
നോവലിലെ സ്ഥലസങ്കല്പ്പം തികച്ചും ഭാവനാത്മകമാണ്‌. “ദ പ്രൊഡക്ഷന്‍
ഓഫ്‌ സ്‌പെയ്‌സില്‍ ” മുന്നു തരത്തിലുളള സ്ഥല സങ്കല്പ്പങ്ങള്‍ ഹെന്റി ലെവ്റെ
രുപപ്പെടുത്തുന്നുണ്ട്‌. ആനുഭവിക സ്ഥലം, ജ്രന്ദിയഗോചരമായ സ്ഥലം, ഭാവ
നാത്മകുമായ സ്ഥലം എന്നിവയാണവ. ഇതില്‍ ഭാവനാത്മകമായ സ്ഥലമാണ്‌
ലന്തന്‍ ബത്തേരി.

2356
3.4.4, നത TOE

ഹെന്റി ലെവ്റെയുടെ ഭാവനാത്മക സ്ഥലം എന്ന സങ്കല്‍പവുമായി
ബന്ധിപ്പിക്കാവുന്ന ഒന്നാണ്‌ ലന്തന്‍ ബത്തേരി. പോര്‍ച്ചുഗീസുകാരുടെ കാലത്ത്‌
കൊച്ചിരാജാവില്‍ നിന്ന്‌ തീറെഴുതിവാങ്ങിയ കമ്പോഞ്ഞിക്കാട എന്ന സ്ഥലം
പിന്നീട ഡച്ചുകാര്‍ പോര്‍ച്ചുഗിസുകാരെ തോലിപ്പിച്ചുപ്പോള്‍ അവരുടെ കൈവ
ശമായി. കമ്പോഞ്ഞിക്കാട രണ്ടായി പോഞ്ഞിക്കരയും. ലന്തന്‍ ബത്തേരിയു
മായി. ഡച്ചുക്കാര്‍ പുഴയ്ക്കഭിമുഖമായി ഡച്ചുബാറ്ററികള്‍ സ്ഥാപിച്ചിരുന്നു. ഡച്ചു
ബാറ്ററി എന്ന വാക്കില്‍ നിന്നാണ്‌ ലന്തന്‍ ബത്തേരി എന്ന സ്ഥലനാമമുണ്ടായ
ത്‌. നോവലില്‍ ഭാവനാത്മകമായ സ്ഥലസ്യഷടി കാണാന്‍ സാധിക്കും. ലന്തന്‍
ബത്തേരിയുടെ ഭൂപടത്തില്‍ ഭാവനാത്മക സ്ഥലങ്ങളെ രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്‌.
37.2 ആനുഭവിക സ്ഥലം

നോവലിലെ സംഭവങ്ങളിലുടെ അനുഭവവേദ്യമായ സ്ഥലമാണ്‌ ആനു
ഭവികസ്ഥലം. ഇത്‌ കഥാജനകസ്ഥലം തന്നെയാണ്‌. നോവലിലെ കഥാപാ
ത്രങ്ങളുടെ ജീവിതവും സാമുഹിക സാംസ്കാരിക വ്യാപാരങ്ങളും നടക്കു
ന്നത്‌ ഈ അനുഭവികസ്ഥലത്ത്‌ തന്നെയാണ്‌. എന്നാല്‍ ലന്തന്‍ ബത്തേരി
യിലെ ആനുഭവലോകം ഭാവനാത്മ സ്ഥലപരിസരങ്ങളെ മാത്രമല്ല രേഖപ്പെടു
ത്തിയിരിക്കുന്നത്‌. യഥാര്‍ത്ഥത്തിലുള്ള നിരവധി സ്ഥലങ്ങളുമായി യോജിപ്പി
പുുകൊണ്ടാണ്‌ നോവലിന്റെ ആഖ്യാനസ്ഥലം മുന്നോട്ടു കൊണ്ടുപോകുന്നത്‌.
അത്തരത്തില്‍ ചരിത്രത്തിന്റെ ഒരു പിന്‍ബലം ഈ കഥയ്ക്ക്‌ ലഭിക്കുന്നതോടെ
യാഥാര്‍ത്ഥ്യം, സാങ്കല്പ്പികം എന്ന വൃത്യാസം മാഞ്ഞുപോവുകയും
ആനുഭവികസ്ഥല ത്തിന്‌ വിശാലമായ അര്‍ത്ഥതലങ്ങള്‍ സ്യഷ്ടിക്കാന്‍ സാധി
ക്കുകയും ചെയ്തു. മുളവുകാട്‌, പനമ്പുകാട്‌, കടമക്കുടി, പൊന്നാരിമംഗലം,
എടവനക്കാട്‌, പോഞ്ഞിക്കര, ഞാറയ്ക്കല്‍, വൈപ്പിന്‍, ലന്തന്‍ബത്തേരി, മുള
കകുപാടം, മുരുക്കിന്‍പാടം, വല്ലാര്‍പ്പാടം, എറണാകുളം, തേവര, തൃപ്പുണിത്തു
റ, ചോറ്റാനിക്കര, കൊച്ചി, മട്ടാഞ്ചേരി എന്നിങ്ങനെ നിരവധി സ്ഥലങ്ങള്‍ നോവ
ലിന്റെ ആഖ്യാനത്തില്‍ കടന്നുവരുന്നുണ്ട്‌.

ane
അനുഭവത്തിന്റെ സ്ഥലകാലമണ്ഡലം ഭൌതികമായി മാത്രമുളളവയാ
കണമെന്നില്ല. അതിന്‌ മാനസിക സ്ഥലകാലങ്ങളുമായും ഇഴയടുപ്പം ദര്‍ശി
ക്കാവുന്നതാണ്‌.
3,7,3 ഇന്ഭ്രിയഗോച്രമായ സ്ഥലം

ഭുമിശാസ്ത്രപരമായ ബിംബങ്ങളിലൂടെ വ്യക്തമാക്കുന്ന ഒന്നാണ്‌
ജ്രന്രിയഗോചരമായ സ്ഥലം. അധികാരത്തിന്റെയും സാംസ്കാരികതയുടെയും
മൃരദകള്‍ വഹിക്കുന്ന ഏതു സ്ഥാപനവും ഇന്രിയഗോചരമായ സങ്കല്പ്പത്തില്‍
കടന്നുവരുന്നു. നോവലില്‍ ലന്തന്‍കൊട്ടാരം, പറജികപ്പോള, ജനാധിപത്യ യുവ
ജനസംഘത്തിന്റെ ഓഫീസ്‌, മലാക്കാഹനസ്‌, പോലീസ്‌ സ്സറേഷന്‍, സെന്റ്‌
സെബാസ്തനോസ്‌ പളളി, പീരങ്കി മതനെം, ബോണിഫേസ്‌ പാലം, കൊട്ടാരം
ജെട്ടി, പോഞ്ഞിക്കര കളളുഷാപ്പ്‌, അരയക്കടവ്‌, സ്ക്കൂള്‍, പോഞ്ഞിക്കര പളളി,
മലബാര്‍ ഹോട്ടല്‍, ബോട്ടുപുര എന്നിങ്ങനെയുളള സ്ഥലങ്ങളുടെ ആഖ്യാന
ത്തിലൂടെ കഥയിലെ സംഭവങ്ങള്‍ ആവിഷകരിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഭൂമിശാസ്ത്ര
പരമായ ബിംബങ്ങള്‍ ഭുപ്രകൂതി തന്നെയാണ്‌. “ഭുപ്രകൃതിയ്ക്ക്‌ ഭനമസ്ഥലം
എന്നര്‍ത്ഥം മാത്രമല്ല ഉളളത്‌. ഭൂപ്രകൃതി നഗരങ്ങളുടെയും കടകളുടെയും തെരു
വുകളുടെയും വസ്തു പ്രദര്‍ശനത്തിലുളള ചില്ലുജനാലകളുടെയും മുറികളു
ടെയും അകത്തളങ്ങളുടെയും നിത്യോപയോഗ സാധനങ്ങളുടെയും ഫര്‍ണ്ണിച്ച
റിന്റെയും ഭൂഗ്രകൃതിയാണ്‌.” ഭൂപ്രകൃതിയെ ഓര്‍ഹന്‍ പാമുക്‌ ഇൃപകാരം
നീതിക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നു. ഈ ഭൂപ്രകൃതി തന്നെയാണ്‌. ഇന്ദ്രിയ ഗോപരമായേ സ്ഥല
ങ്ങളെ സൃഷ്ടിക്കുന്നത്‌. ഹെന്റി ലെവ്റെ കേവലസ്ഥലം, വൈജാത്യ സ്ഥലം,
മൂര്‍ത്ത സ്ഥലം എന്നിങ്ങനെ മൂന്നുതരത്തില്‍ കൂടി സ്ഥലത്തെ വിഭജിച്ചിട്ടുണ്ട്‌.
3.7.4 വല! TUDE

നാലുഭാഗവും വെളളത്താല്‍ ചുറ്റപ്പെട്ട ലന്തന്‍ ബത്തേരിയില്‍ ജിവിതം
തുടയ്ക്കുന്നത്‌ ജലമായി ബന്ധപ്പെട്ടുകൊണ്ടാണ്‌. രാത്രി പതിനൊന്നര മണി
ക്കാണ്‌ ലന്തന്‍ബത്തേരിയില്‍ ഭയം തുടങ്ങുക. “വല്ലാര്‍ പാടത്തുനിന്നുളള അവ

238
സാനത്തെ ബോടു കിങ്ങ്‌ ഓഫ്‌ കിങ്സ്‌, ലന്തന്‍ബത്തേരിയെ ഭൂമിയില്‍ നിന്നു
വിടര്‍ത്തികൊണ്ട്‌ എറണാകുളത്തേക്കു ഫുറപ്പെടുന്നതിനുമുമ്പുളള മണിയടി
ദകള്‍ക്കുമ്പോള്‍, ഒറ്റപ്പെടലിന്റെ നിസ്സഹായതയില്‍ - ആ രത്രി പിശാചിന്റെ
ഉപദ്രവങ്ങളായ മരണം, ദു:സ്വപ്നം എന്നിവ പേടിച്ച്‌ - തുരുത്തുകാര്‍ തിരിഞ്ഞും
മറിഞ്ഞും കിടക്കും.

തുരുത്തിന്റെ ഏകാന്തതയെകുറിച്ചുളള ഈ വര്‍ണ്ണന പ്രകൃതിയുടെ
നൈസര്‍ഗ്ലഗികത തന്നെയാണ്‌.

“അയ്യോ പൊതയണ വെളുവെളാന്നെളള പഞ്ചാരമണല്‌ വഴീന്ന്‌ എടുത്ത്‌

& 6 a | wo .

മറ്റൃതാരാണ്‌? എന്നട ചെരിപ്പടാതെ നടക്കാമ്പറ്റാത്തടാറിട്ടതാരാണ്‌. (പു.57)

തുരുത്തിന്റെ തനിമ നഷടപ്പെട്ടുപോയിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു എന്ത തിരിച്ച
റിവ ഈ വാക്യൃത്തിലുണ്ട. തുരുത്ത്‌ പുപ്പരുത്തികളും കണ്ടലുകളും നിറഞ്ഞ
ഒന്നാണ്‌. പടിഞ്ഞാറേപ്പുഴയും കിഴക്കേപ്പുഴയും സ്യഷ്ടിക്കുന്ന ജലവിതാനങ്ങ
ളാണ്‌ ലന്തന്‍ബത്തേരിയുടെ തനിമയെ നിലനിര്‍ത്തുന്നത്‌.

“ചുറ്റിലും കിടക്കുന്ന വെളളത്തില്‍ വീഴുന്നതു കൊണ്ട്‌ തുരുത്തിലെ മഴ
യ്ക്കു ശബ്ദം കുടും.” (പു.38)

കടലിന്റെ അടിയില്‍, പെട്ടെന്ന്‌ ഉയര്‍ന്നുവന്ന ഒരു ഭൂഖണ്ഡം പോലെ
തോന്നുന്ന ലന്തന്‍ബത്തേരി എല്ലാ ആ തവണയും ശാരദാമ്മയ്ക്ക്‌ അപരിചി
തമായി തോന്നി. ലന്തൻബത്തേരിയിലെ സസ്യജാലം, പതിവു തെങ്ങുകള്‍
ഒഴിച്ചാല്‍ കായലിന്റെ അപ്പുറത്തെ കിഴക്കന്‍ കരയില്‍ നിന്നു വേറിട്ടു നിന്നി
രുന്നു. പു. 59

ഹെന്റി ലെവ്റെയുടെ കേവലസ്ഥലം എന്ന പരികല്‍പനയോട യോജി
ക്കുന്നതാണ്‌ ലന്തന്‍ ബത്തേരിയിലെ ഭൂപ്രകൃതി. നൈസര്‍ഗികമായ പ്രകൃതി
യുടെ അംശങ്ങളാണ്‌ കേവലസ്ഥലത്തെ രുപപ്പെടുത്തുന്നത്‌.

29
3,75 മാര്‍ത്തസ്ഥലം

ടാറ്റാകമ്പനി, തൊഴില്‍ ശാലകള്‍, ബോട്ടുകള്‍ എന്നിവ തുരുത്തിനു
പൂറ്റും മാറ്റത്തിന്‌ വിധേയമായി കൊണ്ടിരിക്കുന്നു എന്ന്‌ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ലന്തന്‍
ബത്തേരിക്കാരുടെ നോട്ടങ്ങളെല്ലാം എറണാകുളത്തേക്കാണ്‌. ആഡംബര
ത്തിന്റെയും വ്യവസായത്തിന്റെയും പുതുലോകമായാണ്‌ എറണാകുളം നഗരം
ആവിഷകരിച്ചിട്ടുളളത്‌. തുരുത്തിനു ചുറ്റും മറ്റനേകം തുരുത്തുകള്‍ രൂപപ്പെട്ടു.
വില്ലിങ്ടണ്‍ ഐലന്‍ഡ്‌ അത്തരത്തില്‍ മനുഷ്യനിര്‍മ്മിതമായിരുന്നു. റോബര്‍ട്ട
ബ്രിസ്റ്റോ എന്ന ഇംഗ്ലീഷുകാരനാണ്‌ ഈ ഐലന്റിന്റെ ശില്പി.

തുരുത്തുകളിലൊന്നായ രാമന്‍ തുരുത്തില്‍ മഴുകുതിരി സുക്ഷിക്കുന്ന
സ്ഥലമായി മാറി. കൊച്ചി രാജ്യത്തില്‍ മെഴുകുതിരിയുടെ കുത്തക ആസ്പിന്‍
വാള്‍ കമ്പനിക്കായിരുന്നു. ഒരു രാജ്യത്തിനു വേണ്ട മെഴുകുതിരി സൂക്ഷിക്കു
വാന്‍ അവര്‍ പടിഞ്ഞാറന്‍ തുരുത്തുകളിലൊന്നായ രാമന്‍തുരുത്ത്‌ പാട്ടത്തിന്‌
എടുത്തു. മെഴുകുതിരി ഗുദ്ദാമുകള്‍ മാത്രമുണ്ടായിരുന്ന രാമന്‍തുരുത്തിന്റെ പേര്‍
കാന്റില്‍ ഐലന്റ്‌ എന്നായി. രാത്രിയില്‍ കായലിന്റെ ഇരുട്ടില്‍ കാന്റില്‍ ഐലന്റ്‌
മറ്്രം പിറന്നാള്‍ കേക്കു പോലെ, മെഴുകുതിരികള്‍ കുത്തിച്ചു നിന്നു. ഇപ്ര
കാരം സ്ഥലത്തിന്റെ പര്‍ മാറി. ഇത്‌ കാലത്തിന്റെ അടയാളപ്പെടുത്തല്‍ കൂടി
യാണ്‌.

ഹെന്‍റി ലെവ്റെ മൂര്‍ത്തസ്ഥലം എന്ന സജക്കല്പമാണ്‌ തുരുത്തിലും
എറണാകുള നഗരവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട കാണുന്നത്‌. കാലാന്തരത്തില്‍ സ്ഥലത്ത്‌
പുതിയ ഉത്പാദന വിപണനങ്ങള്‍ രൂപപ്പെടുകയും സ്ഥലങ്ങള്‍ മാറ്റത്തിന്‌ വിധേ
യമാവുകയും ചെയ്തു. പുതിയ തൊഴില്‍ സംസ്കാരം രൂപപ്പെട്ടു. ഇതിന്റെ
ഭാഗമായി രൂപപ്പെട്ട സ്ഥലബോധമാണ്‌ മൂര്‍ത്തസ്ഥലം. ്രകൃതിയില്‍ നിന്ന്‌
ഭിന്നമായി മനുഷ്യ നിമിതമായവയെയും ഈ സ്ഥലം ഉള്‍ക്കൊളളുന്ന.

240
3.7.6 ര്‍വ്ജാത സലാം

തുരുത്തിലെ ജീവിതപരിസരത്തേക്ക്‌ സിനിമ, മ്യൂസിക ക്ലബ്ബു, തിയ്യറ്റര്‍,
പള്ളിവാസല്‍ വൈദ്യുത പദ്ധതി, റേഡിയോ, കമ്മ്യുണിസം, സംഗീതം എന്നി
വയെല്ലാം കടന്നുവരുന്നു. ലെവ്റെ പറയുന്ന വൈജാത്യസ്ഥല സങ്കല്പമാ
ണിതെല്ലാം ഉള്‍ക്കൊളളുന്നത്‌. ടെക്നോളജിയും ്രായോഗികശാസ്ത്രവും
അറിവും ചേര്‍ന്ന്‌ സൃഷ്ടിക്കു ആധുനികാന്തര സ്ഥല സങ്കല്പമാണ്‌ വൈജാത്യ
സ്ഥലം. കാലത്തിന്റെ എല്ലാ നുതന പ്രവണതകളെയും ഇതുള്‍കൊളജളുന്നു.

സ്ഥലത്തിന്റെ ചരിശ്രത്തെപ്പറ്റിയുളള അപ്ര്രഥനത്തില്‍ സാമുഹികജി
വിയായ മനുഷ്യന്‍ ജിവിച്ചു സ്ഥലത്തും ്രധാനപ്പെട്ടവയായി മാറുന്നു. ഓരോ
കാലഘട്ടത്തിലും സ്ഥലത്തിന്‌ സംഭവിച്ച മാറ്റങ്ങളെ ലെവ്റെ പഠനവിധേയമാ
ക്കീയിരിക്കുന്നു. ചരിത്രവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടുകൊണ്ടുള്ള നിര്‍മ്മാണ പ്രകിയ
യാണ്‌ സ്ഥലത്തെ രുപപ്പെടുത്തുന്നത്‌. ചരി്രസംഭവങ്ങളുടെ അനുശ്രമം, സ്ര
ദായിക നിയമങ്ങള്‍, മൂല്യബോധം, സാമുഹൃ-സാമ്പത്തിക ഘടന, യവഥാര്‍ത്ഥ
ങ്ങളുടെ രൂപങ്ങളും [്പതിനിധാനങ്ങളും എന്നിവയെല്ലാം ചേര്‍ന്നതാണ്‌ ഒരു
സ്ഥലത്തിന്റെ ചത്ത.
3,൫ നോവലും കാലവും

നോവല്‍ അനുഭവങ്ങളെ അതിന്റെ സുക്ഷമതയില്‍ ആവിഷകരിക്കുന്ന
സാഹിത്യരുപമാണ്‌. നോവലെഴുത്ത്‌ കാലത്തെ ആവിഷ്കരിക്കുകയാണ്‌. കാല
ത്തിന്റെ അമുര്‍ത്തതലത്തെ യ്ഥാര്‍ത്ഥൃത്തിലേക്കു പരിവര്‍ത്തനം ചെയ്യപ്പെടു
കയാണ്‌ നോവലെഴുത്തില്‍ സംഭവിക്കുന്നത്‌. കാലത്തെ ആവിഷ്കരിക്കാതെ
നോവല്‍ രചന സാധ്യമല്ല. എഴുത്തുകാര്‍ സംഭവങ്ങളെ ആവിഷകരിക്കുന്നതിന്‌
കാലത്തിന്റെ സാധ്യതകളെ ഉപയോഗപ്പെടുത്തുന്നു. സംഭവങ്ങളുടെ രേഖീയ
ശ്രമം പലപ്പോഴും കൃതികളില്‍ കാണാറില്ല. എഴുത്തുകാരന്‍ തന്റെ കലാബോ
ധത്തെ സര്‍ഗ്ഗാത്മകമായി വിന്യസിക്കുകയാണ്‌ കൃതികളില്‍ ചെയ്യുന്നത്‌. മനു
ഷ്യമനസ്സിന്റെ സംസ്കാരവിശേഷമാണ്‌ കാലബോധത്തില്‍ കാണുന്നത്‌. ചരി

241
ശ്രവും സംഭവങ്ങളും മനുഷ്യമനസ്സില്‍ മായാതെ കിടക്കുന്നു. ചരി്തബോധം
അബോധാത്മകമായി എഴുത്തുകാരനെ ന്വ്വാധിനിക്കുന്നു.

എന്‍.എസ്‌. മാധവന്റെ ലന്തല്‍ ബത്തേരിയിലെ ലുത്തിനിയകളിലും കാലം
കടന്നു വരുന്നു. ചരിത്രപരമായും ഓര്‍മ്മകളായും വര്‍ത്തമാന സംഭവങ്ങളായും
അത്‌ രേഖപ്പെടുത്തപ്പെട്ട്രിക്കുന്നു. ചരിത്രബോധം നോവലിന്റെ പ്രധാന സവി
ശേഷതകളിലൊന്നാണ്‌. ചരിത്രവും കാലവും തമ്മില്‍ അഭേദ്യമായ ബന്ധമു
ണ്ട്‌. കാലം ഇകാരം ആവിഷ്കരിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. “പതിനെട്ടു അച്ഛചുകുഞ്ഞു
പിളൂളമാര്‍- എറണാകുളത്തു നിന്നു കായല്‍കുടന്ന്‌- തുരുത്തുകളിലെത്തി
കുഞ്ഞുകളെ തിരഞ്ഞു പിടിച്ചു അച്ചു കുത്തിയ ദിവസം ഞാന്‍ ജനിച്ചു.(ഫ.24)
ഏപ്രില്‍ 1957 (൦1.15)
ടട ജിവിതനനകയുടെ വര്‍ഷം കൂടിയായിരുന്നു (പുട)

6 ER we > E . 9 6
രാശ്രി പതിനൊന്നര മണിക്കാണ്‌ ലന്തന്‍ബത്തേരിയില്‍ ഭയം തുടങ്ങുക (പു.18)
“ഉയിര്‍പ്പു പെരുന്നാളിന്‌ മുമ്പ്‌, നോമ്പുകാലത്ത്‌” (പു)

1864 ല്‍ കൊര്‍ണ്ണെലിയസ്‌ നിര്‍മ്മിച്ച ഫത്തേ സവദ എന്ന കപ്പല്‍ കടലില്‍ ഇറ
ക്കിയ ദിവസം (പ.25.)

“കൊല്ലം ഇരുപത്തൊന്ന്‌ കഴിഞ്ഞിട്ടാണ്‌ ഗോതുരുത്ത്‌ പള്ളില്‌ (013.28)
“ഞാന്‍ ഉണ്ടായത്‌ 1950 - ലെ ഇടവപാതി മൂത്തു കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ആയിരുന്നു'
(പ.35)

"1406-03 ചൈനയില്‍ മിങ്‌ രാജവംശത്തിലെ വലിയ കപ്പിത്താനായ
ഴങ്ഹി, പടിഞ്ഞാറന്‍ തീരത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ രാജ്യമായ സാമൂതിരി
യുടെ കോഴിക്കോട എത്തി” (്രു.37)

“433 - ല്‍ ഴെങ്‌ ഹി കോഴിക്കോട്ടു വെച്ചു മരിച്ചു” (പു.37)

663 ല്‍ പോര്‍ട്ടുഗിസുകാരെ തുരത്തിയ ഡച്ചുകാരുടെ കൊടി കൊച്ചി
യില്‍ പറന്നു തുടങ്ങി (പൂ.37)

242
937 ജനുവരി മാസത്തില്‍, എറണാകുളം മഹാരാജാസ്‌ കോളേജില്‍
ബ്ിസ്സോ നടത്തിയ പ്രസംഗം (പൂ.43)

“രണ്ടു മൂന്നു വര്‍ഷങ്ങള്‍ കഴിഞ്ഞിട്ടാണ്‌ പിന്നെ എനിക്കെന്റെ മനസ്സ്‌
തിരിച്ചു കിട്ടുന്നത്‌. ഈ കാലത്ത്‌ ഒരു വലിയ ഇരുട്ടിലാണ്‌ ഞാന്‍ കഴിച്ചു കുട്ടി
യത്‌.” (പൂ.53)

36 കൊച്ചി മഹാരാജാവും, മദിരാശി ഗവര്‍ണ്ണര്‍ വില്ലിങ്ടണ്‍ സായിപ്പും
സകല മഹാന്മാരും എത്തി (പു.ടദു

“മാമുദീസയ്ക്ക്‌ രണ്ടുദിവസം മുമ്പ്‌, രറ്രതി'

“പത്തരയ്ക്ക്‌, എറണാകുളത്തു നിന്ന്‌ ഒരാള്‍ ലന്തന്‍

ബ്ത്തേരിയിലേക്ക്‌ പുറപ്പെട്ടു” (പൂ.6

“പീവിടുകള്‍ ഇല്ലാത്ത നിശബ്ദമായ രാത്രിയില്‍” (പു.

“രാത്രിയില്‍, കായലിന്റെ ഇരുട്ടിൽ കാന്റില്‍ ഐലന്റ്‌ മാത്രം” (പു.67.)

“മെഹ്ബുബാണ്‌ സൈഗാളിനെ ലന്തന്‍ബത്തേരിയിലേക്ക്‌ കൊണ്ടുവ
ന്നത്‌. അന്നെനിക്ക്‌ എട്ടുമാസം പ്രായമായിരുന്നു” (പു. 78.)

ടട സെപ്തബേര്‍ ദാം തിയതി അരയകുടിയിലെ പ്രേമചന്ദ്രന്‍ ....”
(പു.83).

“എനിക്ക്‌ രണ്ടര വയസ്സോളം പ്രായമുള്ളപ്പോള്‍, ഒരു രാരി, മാമൂദീസാ
വെള്ളം വീണ മുതല്‍ ഇരുട്ടായിത്തീര്‍ന്ന എന്റെ ഓര്‍മ്മയില്‍, ............൦ (൮.83)

ട്ടാ മയ്‌ 28 ന്‌ നമ്മുടെ ടെന്‍സിങ് ശ്രിവര്‍ണ്ണപതാക ഏവറസ്റ്റിന്റെ
ദമല്‍ കുത്തി (പു.87)

56-൪ ഇറ്റലിയിലെ നവോത്ഥാന സാഹിത്യത്തിന്റെ ഏറ്റവും മഹ
ത്തായ കഥകളില്‍ ഒന്നായ്‌” ഒര്‍ലാന്‍ഡോ ഫുറിയൊസേോ എന്ന ഹുസ്തകം
പനസിദ്ധികതിച്ചു.

243
“ട്ട ലെ വേനലില്‍ ലന്തന്‍ ബത്തേരിയിലെ...

സൂരി പിടിച്ചു മരിച്ച്‌ (പു.36)

ടട നവംബര്‍ 1ന ചരിത്രത്തിനും ഭുമിശാസ്ത്രത്തിനും ഐക്യം
ഉണ്ടായി” (പു.99)

“ആഴ്ചയിലെ ആദ്യത്തെ അഞ്ചു ദിവസം ഞാന്‍ വളരെക്കുറച്ചു മാത്രമേ
പാപം ചെയ്തിരുന്നുളള (ഫു. 105)

കമ്മ്യുണിസ്റ്റ്‌ മന്ത്രിസഭ സ്ഥാനമേറ്റതിന്റെ അടുത്ത ദിവസം, 1957
ഏൃപില്‍ ആറാംതിയതി ശനിയാഴ്ച, ലന്തല്‍ ബത്തേരിയില്‍ നിന്ന്‌........ സിനിമ
കാണുവാന്‍ പോയി.” (പു.105)

“പള്ളിവാസല്‍ പദ്ധതിയില്‍ നിന്ന്‌ കേരളത്തെ കിഴക്ക്-പടിഞ്ഞാറ്‌ മുറിച്ചു
കടന്ന്‌ വൈദ്യുതി എത്തിയതിന്‌ ഒരു മാസത്തിനകം ലന്തന്‍ബത്തേരിയില്‍
ആദ്യത്തെ റേഡിയോ വന്നു (ഫ.1.)

“ടർ ഏ(പില്‍ മാസം ഒന്നാം തിയതി, തൃശ്ണര്‍ ജില്ലയില്‍ നിന്ന്‌ വേര്‍പ്പെട്ടു,
എറണാകുളത്തെ പുതിയ ജില്ലയായി പഖ്യാപിക്കുന്ന ദിവസമായിരുന്നു
(പു.115)

“ഏപ്രിലില്‍ മാത്രമേ എറണാകുളംകാര്‍ പൂര്‍ണ്ണമായ അസ്തമയം കണ്ടി
രുന്നുളങ്ങ (പ). 16.)

“1441 - ല്‍ ഇറ്റലിയില്‍ നിന്നു നാടു കാണാന്‍ ഇറങ്ങിയ..........വഞ്ചി
അടുപ്പിച്ചു Cail. 119)

‘ . ut Ws r .

മറ്റൊരു ഇറ്റലിക്കാരനായ ആര്‍ച്ചു ബിഷപ്പ്‌ ലുഡൊവിീകോ മാര്‍ട്ടിനി
42 - ല്‍ (പൂ.120)

“ഇറ്റലിയില്‍ നിന്ന്‌ വന്നത്‌ മകറോണിയായിരുന്നു. ടട ജുലൈ-ആഗസ്റ്റ്‌
പഞ്ഞമാസങ്ങളില്‍” (പൂ.126)

244
“ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അന്തിക്രിസ്തു കേരള മുഖ്യമ്ര്തി ഇ.എം.
എസ്‌ (്൨രു.122)

“വിശുദ്ധ സെബസ്ത്യാനോസിന്റെ പെരുന്നാളായ 89 ജനുവരി ഇരു
പതാം തിയതി തൊട്ടു, വിമോചന സമരത്തെ തുടര്‍ന്ന്‌ ഇ.എം.ഏസ്‌ മന്ത്രിസ
ഭയെ പിരിച്ചുവിട്ട ആ കൊല്ലം ജൂലൈ മുപ്പത്തിയൊന്നാം തിയതി വരെ (പൂ.127)

“ലിയോ പതിമുന്നാമന്‍ മാര്‍പ്പാപ്ു 188൦-ല്‍ എഴുതിയ തിരുവെഴുത്ത്‌ തുട
ങ്ങിയത്‌ ഇങ്ങനെയാണ്‌. അതോടെ കത്തോലിക്കരുടെ ഭൂപടം മാറ്റി” (പു. 128)

359 ജൂണ്‍ 6-൦ തിയതി കമ്മ്യൂണിസ്റുകാരെ ഭരണത്തില്‍ നിന്നു താഴെ
ഇറക്കുവാ നുള്ള പ്രക്ഷോഭണം ആരഭിച്ചു (പു.130

“രണ്ടു വര്‍ഷത്തിനുശേഷം, 1958 ജൂണ്‍ പതിനാറാം തിയതി, നാഗിയെ
വധിച്ച വാര്‍ത്ത.....” (പു.138)

“അന്നു രാത്രി മുഴുവന്‍ മഴ പെയ്തിരുന്നു................... (വു.148)

961 ല്‍ ലന്തന്‍ ബത്തേരിയില്‍ ആദ്യത്തെ കുഴല്‍ കിണര്‍ ഗോമസ്‌
കുത്തിച്ചു. (൧.158)

“3962 -ല്‍ കോഴിക്കോടിന്റെ പത്രമായ മാതുഭൂമി എറണാകുളം പതിപ്പ്‌
ആരംഭിച്ചു (പ.172)

"1955 ല്‍ തകഴി ശിവശങ്കരപ്പിള്ള എന്ന്‌ പേരുള്ള എഴുത്തുകാരന്‍.........”
(പു.173.)

“പണ്ട്‌ പണ്ട്‌ ഈ ബോട്ടു സര്‍വ്വീസും മെഷിന്‍ പിടിപ്പിച്ചു ചങ്ങാടങ്ങളും
ഒന്നുമില്ലാത്ത കാലം” (൮.174)

.

രാശ്രികള്‍ എന്നെ പേടിപ്പിച്ചിരുന്നില്ല. പക്ഷേ കെട്ടുവളളപ്പണി തുടങ്ങി
രണ്ടു മാസം................നിര്‍ത്തി' (ഫു.

243
“1962 ലെ റീപ്പണ്ബലിക ദിനത്തോട്‌ അനുബന്ധിച്ച്‌ ദല്‍ഹിയില്‍ നടത്തുന്ന
നാടന്‍ ന്ൃത്തമേളയില്‍ ചവിട്ടുനാടകം അവതരിപ്പിക്കുവാന്‍ സെബീന റാഫിക്ക്‌
ക്ഷണം കിട്ടി റു. 190.)

“963 നവംബറില്‍ അമേരിക്കയിലെ ടെകസാണ്‌ പ്രവിശ്യയിലെ ഡല്ലാസ്‌
പട്ടണത്തില്‍ ഒരു കുരിശുമരണം നടന്നു (..193)

"1964 ല്‍ നയാപൈസ വെറും പൈസയായി” (പു.199)

1964 ഏൃപില്‍ മാസത്തില്‍ ഒരു രാത്രി, ബോട്ു............എ.കെ.ഗോപാലന്‍
വഞ്ചിയിറങ്ങി' (പു.199)

“നെഹ്റു മരിച്ചു. പോഞ്ഞിക്കര പള്ളിയിലെ മണി മരണം അറിയിച്ചു
കൊണ്ട്‌ അരമണിക്കൂര്‍ മുഴങ്ങി (പു. 263.)

ടട. ഏറണാകുളത്ത്‌ മസാലക്കപ്പലണ്ടി വന്ന വര്‍ഷം” (പൂ. 204)

ടട വേനലവധിയില്‍ ഞാന്‍ പത്താം ക്ലാസ്ററിലേക്കു ജയിച്ചതായി
അറിഞ്ഞു (പു.24)

“സെപ്തംബര്‍ മാസത്തിലെ ഒരു രറ്രതിയില്‍ ..... കൊച്ചിയുടെ ആകാശം
കത്തി (പു.223.) 1965-ല്‍ ഇന്ത്യയില്‍ സാഹിതൃത്തിനുള്ള ഏറ്റുവലിയ
സമ്മാന... ജ്ഞാനപീഠം നിലവില്‍ വന്നു. (പൂ.233).

“വേമ്പനാട്ടു കായലിന്റെ മുകളിലെ വൈകുന്നേരം പെട്ടെന്ന്‌ കുച്ചിച്ചില്ലു
കള്‍ പോലെ ചിതറുന്നത്‌ ഞാന്‍ കണ്ടു്‌ (൨൧.240.)

"1965 ലെ (കകിസ്തുമസ്‌ ദിവസം കിഴക്കേപ്പുഴയില്‍ ഒരു ശവം പൊന്തി
(പു.241)

& “ > 5 oi m

തുടര്‍ന്നുള്ള ദിവസങ്ങളില്‍ എന്റെ ജിവിതത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ ഏകാ
ന്തത എന്നെ ബാധിച്ചു (1.248)

246
“പെസഹ വ്യാഴാഴ്ച ഉച്ചയ്ക്കു മുന്നുമണിക്ക്‌, ഞങ്ങള്‍, ്രാര്‍ത്ഥനാ
മുറിയില്‍ (്പു.250)

“വേദന തിങ്ങുന്ന

കാലം വരുന്നു-

കണ്ണീരണിഞ്ഞ കാലം (വു.2582)
ഉയിര്‍പ്പു ഞായര്‍ കഴിഞ്ഞ്‌ രണ്ടു ദിവസത്തിനുശേഷം” (പൂ. 253.)

« 7 ¢ TE 3 f

അന്നു രാശ്രി എല്ലാവരും കിടന്നുറങ്ങിയപ്പോള്‍ ഞാന്‍ മെഴുകുതിരിയു
മായ്‌ പുറത്തേക്ക്‌ ഇറങ്ങി. (പു.254)

കഥാകാലവും ചരിത്രകാലവും സമ്മിശ്രമായി അവതരിപ്പിക്കുന്ന രീതി
യാണ്‌ നോവലിന്റെ ആഖ്യാനത്തില്‍ കാണാന്‍ സാധിക്കുന്നത്‌. 1951 മുതല്‍
ടട വരെയുളള കാലഘട്ടത്തിലെ സാമൂഹികവും സാമ്പത്തികവും രാഷ്ട്രീയ
വുമായ മാറ്റങ്ങളെ കാലവുമായി ബന്ധിപ്പിച്ചു അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു. നോവ
ലിന്റെ കഥാഗതിയെ മുന്നോട്ടു കൊണ്ടു പോകുന്നത്‌ ഈ കാലത്തിന്റെ ആവിഷ്‌
കരണമാണ്‌. സംഭവാഖ്യാനത്തിലെ കാലത്തിന്റെ അടയാളപ്പെടുത്തല്‍ നോവ
ലിന്റെ ആന്തരിക സവിശേഷതയായി മാറുന്നു.

ലന്തല്‍ ബത്തേരിയിലെ ലുത്തിനിയകള്‍ എന്ന നോവലിന്റെ ആഖ്യാന
ത്തില്‍ സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ക്ക്‌ പ്രാധാന്യമുണ്ടെന്ന്‌ ഇതില്‍ നിന്ന്‌ വ്യക്തമാക്കു
ന്നു. നോവലില്‍ അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന ഓരോ സംഭവങ്ങള്‍ക്ക്‌ ദ്വീപിന്റെ
ഉത്പത്തി മുതലുള്ളവ ആഖ്യാനതന്ത്മായി എഴുത്തുകാരന്‍ കണ്ടെടുത്ത കാല
ത്തിന്റെ മുദ്രകളാണ്‌. ആഖ്യാനത്തിലെ സ്ഥലകാലങ്ങളെ രൂപപ്പെടുത്തിയ ഘട
കങ്ങളെ അടുത്ത അദ്ധ്യായത്തില്‍ പഠന വിധേയമാക്കിയിരിക്കുന്നു.

247
ക്കുറിപ്പുകള്‍

1. Oxford Enghish Lnctionary, Oxford University, Press London vol 17
പു : 241

2. Forster E.M. , 1970, Aspects of the novel, penguin book, P .134

3, Richard Kroll, The History of the English Novel, Voll, 1957, Routledge
2 Park squre, Milton Park, Abingdon, Newyork.

4, ശരത്ചന്ദ്രന്‍ കെ.പി, ട്ട ചന്തുമോനോന്‍ അരങ്ങും അണിയറയും കേര
ഭാഷാ ഇന്‍സ്റസിറ്റുട്ടു, പു. 3

5. മൂര്‍ക്കോത്ത്‌ കുഞ്ഞാപ്പ, 1975, വിവേകോദയം ഡിസംബര്‍ 24, പൂ.3

6. ചന്തുമേനോന്‍. ഒ, 2064, ഇന്ദലേഖ ഡി.സി.ബുകന്‌,കോടുയംചപു. 159

7. ചന്തുമേനോൻ ഒ, അട, ഇന്ധലേഖ, കേരളസാഹിത്യ അക്കാദമി പു 195-196

8. ചന്തുമേനോന്‍ ഒ, 1995, ഇന്ദുലേഖ, കേരളസാഹ്‌ത്യു അക്കാദമി പൂ. 2

3. സുനില്‍ പി. ഇളയിടം, 2069, ദമിതം, കേരളഭാഷാ ഇന്‍സ്റസറിറ്റുട്ു, തിരുവ
നന്തപുരം, പൂ. 80

19. കല്‍പറ്റ ബാലേകൃഷ്ണന്‍, ഓടെ, ചതി്തനോവത്‌ മലയാളത്തില്‍, കേരള
സാഹിത്യ അക്കാദമി, തൃശ്ശൂര്‍ പൂ. 67

1 പത്മനരാമചന്ദന്‍ നായര്‍ (എഡി 2, നോവത്‌ ചാനങ്ങള്‍, കറന്റ്‌
ബുകസ്‌.പു. 32

2. തകഴി ശിവശങ്കരപിള്ള, 20, കയര്‍, ഡി.സി.ബുക്സ്‌ കോട്ടയം പൂ. 718

13. ഷാജി ജേക്കബ്‌, 2001, നോവത്ചതിതത്തിമ&്‌ പാഠദ്ഭദം, കറന്റ്‌ ബുകസ്‌,
തൃശ്ശൂര്‍ പു. 36

4. വിജയന്‍ എം.എന്‍, 1ടട, മരുഭൂമികള്‍ പൃക്ഷകുന്ധോള്‍, പാപ്പിയോൺ,
പു. 11

5. വിജയന്‍. ഒ.വി. 2, ഖസാക്കിമന്റ്‌ ഇതിഹാസം, ഡി.സി ബുകസ്‌, കോട്ടയം
പു. 9

16. പത്മനരാമചന്ദന്‍ നായര്‍ (ഏ.ഡി), 2ദേ, നോവല്‍പഠാനങ്ങള്‍, കറന്റ്‌
ബുകസ്‌, പു. 102.

248
17. ശ്രീജന്‍.വി സി., 1998. വാക്കും വാക്കും, സമീക്ഷ കണ്ണൂര്‍, പൂ. 74-75

8. സ്മിതാ ഗോപാല്‍, 2, ആധശധുനികതയുക് ഘടകങ്ങള്‍ ചിതകലയിലും
നോവലിലും, കേരളസര്‍വുകലാശാല തിരുവനന്തപുരം, പു.72-73

ടട. ബാലചന്ദ്രന്‍ വടക്കേടത്ത്‌, 20, ആശുനികതയ്ക്കും ഉത്തരാശുന്നിക
തയ്ക്കും ഇടയില്‍, പ്രണവം ബുക്സ്‌, കൊച്ചി, പു. 9

20. ഷാജി ജേക്കബ്‌, 201, നോവല്‍ ചരിതത്തി്്‌ പാഠഭേദം, കറന്റ്‌
ബുകസ്റ്റാള്‍, തൃശ്ശൂര്‍ പു.73

2൧ തരകന്‍ കെ.എം, 1982, ആധുനികനോവത്‌ ദര്‍ശനം, നാഷണല്‍
ബുക്സ്റ്റാള്‍, കോട്ടയം, പൂ. 145-146

22. സുനില്‍ പി ഇളയിടം, 2014, ഇന്ത്യ ചരിതം പാഠങ്ങളും പ്രത്യയശാസ്തവ്യും,
മാതൃഭുമി ബുക്സ്‌, പൂ. 27-28.

23. രാജശേഖരന്‍ പി.കെ. , 2088, അന്ധനായ െദവം, ഡി.സി.ബുക്‌സ്‌ കോട്ട
യം, പൂ. 117.

24. കോമാട്ടില്‍ അച്യുതമേനോന്‍, 1943, കൊച്ച്യിലെ സ്ഥലനാമങ്ങള്‍, മഗ
ളോദയം പബ്ബിക്കേഷന്‍സ്‌, പു. 12

25, സി. ആര്‍. രാജഗോപാലന്‍, 2, ഫോക്ലോര്‍ സിദ്ധാത്തങ്ങള്‍, കേരള
ഭാഷാ ഇന്‍സ്ററിറ്റയുട്ട. പു. 95

26. ച്ദരശേഖരന്‍ എം. ആര്‍, 2607, മലയാളനോവല്‍ ഇന്നും ഇന്നലെയും,
സമയം പണബ്ബിക്കേഷന്‍സ്‌, പൂ.33

27. ഷാജിജേക്കബ്‌ 260% (എഡി) മലയാള മന്നാവല്‍്‌ ദദശഭാവനയും രാഷ്ട്രിയ
ജുപടങ്ങളും, സാഹിത്യ അക്കാദമി, തൃശ്ശൂര്‍, പൂ. 78-79

28. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌, 2636 , ലത്ത൯ബ്ത്തേരിയിലെ ലുത്തിനിയകള്‍, ഡി.സി.
ബ്ുകസ്‌, കോട്ടയം, പൂ.16

29. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌, 2% , ലന്തന്‍ബ്വത്തരിയിലെ ലുത്തിനിയകള്‍, ഡി.സി.
ബുക്‌സ്‌, കോട്ടയം, ഫു. 37

30. ഷാജിജേക്കബ്‌, 2൬, മലയാളനോവതല്‍്‌ ദേശഭാവനയും രാഷ്ടിയ ഭുപട
ങ്ങളും, സാഹിത്യ അക്കാദമി പു. 78

31 മാശവന്‍ എന്‍.എസ്‌, 2% , ലന്തന്‍ബ്വഭത്മമിയിലെ ലുത്തിനിയകള്‍, ഡി.സി.
ബുകസ്‌, കോടുയം, പൂ.35

32. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌, 20. CIITA EAD ODIO ENOOIMTDaa GG, CULM.
ബ്വുകസ്‌, കോട്ടയം, പു. 65

33. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌, 2%, ലത്മല്‍ിഞ്ചത്തേരിയിലെ ല്യത്തിനിയകള്‍, ഡി.
സി. ബുക്സ്‌, പു.

34, ഷാജി ജേക്കബ്ബ്‌, 2010, മലയാള നോവല്‍, ദദേശഭാവനയും രാഷ്ടിയ
ഭുപടങ്ങളും, സാഹ്ത്യ അക്കാദമി, ഫു. 80

ടട. ഉണ്ണികൃഷ്ണന്‍ വി.പി, 2ടേ, കമ്മ്യൂണിസ്ത്‌ പാര്‍ട്ടിയും കേരളത്തിന്‍റെ നാള്‍
വഴികളും. പ്രഭാത്‌ ബുക്ക്‌ ഹനസ്‌ പൂ. 52- 53.

36. വിജയകുമാര്‍ വി, മാ രാഷ്രടീയത്തിന്റെ നേര്‍വ്വായനകള്‍്‌, ഏച്്‌. ൭ ൩.
ബുക്സ്‌, പു. 92

37. ഉണ്ണികൃഷ്ണന്‍ വി.പി, 2069, കമ്മ്യുണിസ്റ്റ്‌ ചസ്ഥാനത്തിരന്‍്റ ചരിതം.
പു. 52 - 53

38. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌, 20, ലചത്തന്‍ബ്വത്തരിയിലെ ല്യത്തിന്തിയകള്‍, ഡി.
സി. ബുക്‌സ്‌, പു. 202

39. സ്മിത ഗോപാല്‍, 2ടേ, ആശുതികതയുടെ ഘടകങ്ങള്‍ ചിതകലയിലും
നോവലിലും, കേരള സര്‍വ്വകലാശാല തിരുവനന്തപുരം, പുറം. 70

40, മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌, 2, ലന്തന്‍ബ്വരത്തമിയിലെ ലുത്തിനിയകള്‍, ഡി.
സി. ബുക്‌സ്‌, പു. 202

4. വസന്തന്‍ എസ്‌.കെ, 201 നമ്മള്‍ നടന്ന വഴികള്‍, മലയാളപഠനഗവേഷ
ഷകേന്ത്രം, തൃശ്ശൂര്‍, പു. 46

42. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌, 2, ലത്തന്‍ബ്ചത്തേമിയിലെ ല്യത്തിന്ിയകള്‍, ഡി.
സി. ബുക്സ്‌, കോട്ടയം പു. 37-38

43. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌, 2016, ലത്മന്‍ബ്ചത്തേരിയിലെ ല്ൃത്തിത്ിയകള്‍്‌, ഡി.
സി. ബുകന്ന പൂ. 58

44, Oxford English Dictionary Oxford University Press London vol 17

ക്ട. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌, 2%, ലന്തന്‍ബ്ചര്തമിയിലെ ല്യത്തിനിയകള്‍, ഡി.
സി. ബുക്‌സ്‌, കോട്ടയം പൂ. 59

46. Nandy Ashis, 1989, The Intimate Enenty, Oxford University Press.
p.2

4. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌, 2%, ലന്തന്‍ബ്ചര്തമിയിലെ ലുത്തിനിയകള്‍, ഡി.

220
സി. ബുകസ്‌, കോട്ടയം പു. 59

48. ജോണി ഒ.കെ, 200% സ്ിത്ിമയുടെ വര്‍ത്തമാനം, പാപ്പിയോൺ കാലിക്കറ്റ്‌,
പുറ. 47

4. വെങ്കിടേശ്വരന്‍ സി.എസ്‌, 2, മലയാളസ്‌ന്ന്മാ പഠനങ്ങള്‍, ഡി.സി.
ബുകസ്‌ കോട്ടയം പൂ. 122

50. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌, 20, ലന്തന്‍ബ്ത്തേര?ിയിലെ ല്ുത്തിന്നിയകള്‍,
ഡി.സി. ബുകസ്‌, കോട്ടയം പു. 15

51. വിജയ്കൃഷ്ണന്‍, 2കേ, ഭാഷാപോഷിണി, ഒകടോബര്‍ പു. 6

ടാ. വെങ്കിടേശ്വരന്‍ സി.എസ്‌, 2 മലയാളസിനിമാ പാനങ്ങള്‍, ഡി.സി.
ബുകസ്‌ കോട്ടയം പൂ. 124

63. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌, 2, ലത്തന്‍ബ്ചത്തേരിയികല ല്യത്തിതിയകള്‍,
ഡി.സി. ബുകസ്‌, കോട്ടയം പു. 195

54. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌, 20, ലന്തന്‍ബ്വതത്തരിയിലെ ലുത്തിന്നിയകള്‍,
ഡി.സി. ബുകസ്‌, കോട്ടയം പു. 183

55. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌, 2010, ലത്തന്‍ബ്ചത്തേരിയിലെ ല്യത്തിന്നിയകള്‍,
ഡി.സി. ബുക്സ്‌, കോട്ടയം പൂ. 24

56. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌, 20, ലത്ത൯ബ്ചത്തേരിയികല ല്ൃത്തിതിയകള്‍, ഡി.
സി. ബുകസ്‌, കോട്ടയം പു. 59

57. ഓര്‍ഹന്‍ പാമുക്ക്‌, (വിവ. മനോജ്‌ വര്‍മ്മ ആര്‍), 2083, നോവലിസ്റ്റിന്റെ
കല, ഡി.സി. ബുക്‌സ്‌, പൂ.83

ടട. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌, 2016, ലന്തന്‍ബ്ത്തേരിയിലെ ലുത്തിനിയകള്‍,
ഡി.സി. ബുക്സ്‌, കോട്ടയം പു. 18

aad
ദായം 4
നോവലിലെ ധാനതന്ത്രങ്ങളും
സ്ഥലകാലങ്ങളും
4 സ്ഥലകാലങ്ങളും നോവലും

ആധുനികാനന്തര നോവലുകളില്‍ സ്ഥലം ഒരു എഴുത്തുകാരന്റെ
സ്പത്വബോധത്തിന്റയും (പാദേശികാനുഭവത്തിന്റെയും ഭാഗമെന്ന നിലയില്‍
അടയളെപ്പെടുത്തപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്‌. സ്ഥലം ഭനതികാനുഭവം എന്നതലം വിട്ട
എഴുത്തുകാരന്റെ ആന്തരിക സംഘര്‍ഷത്തെയും വൈകാരികതലത്തെയും
ഉള്‍ക്കൊളളാനുളള ഭുമികയായി മാറുമ്പോള്‍ കാലം അവയെ മുന്തോടു
നയിക്കുന്ന സതൃമായി മാറുന്നു. ഒരു സ്ഥലത്തിന്റെ ഭൂപകൃതി, സാമൂഹ്യ
ജീവിതം, പ്രാദേശികചരിത്രം, രാഷ്ട്രീയാവസ്ഥ, സംസ്കാരികതലം എന്നീ
സര്‍വുഘടകങ്ങളെയും ഏഴുത്തുകാരന്‍ നോവലെഴുതാനുളള ഉറവിടങ്ങളായി
തെഞ്ഞെടുക്കപ്പെടുമ്പോള്‍ ആഖ്യാനത്തിന്റെ അടിസ്ഥാന ഘടകമായി
മാറുന്നത്‌ സ്ഥലകാലങ്ങളാണ്‌.

നാടിന്റെ സംസ്കൃതി ഉടലെടുക്കുന്നത്‌ ആ നാട്ടിലെ എല്ലാ ്രാദേശിക
സംസ്കൃതികളുടെയും കൂട്ടായ്മയില്‍ നിന്നാണ്‌. ഭൂപ്രകൃതി, കാലാവസ്ഥ
തുടങ്ങിയ പ്രാദേശികമായ സാഹചര്യങ്ങള്‍ ജനജീവിതത്തെയും സംസ്കാര
ത്തെയും രൂപപ്പെടുത്തുന്നു. തൊഴില്‍, ഭക്ഷണപാനീയങ്ങള്‍, കലാവിനോദ
ങ്ങള്‍, ഉത്സവാഘോഷങ്ങള്‍, ആരാധന എന്നിവയെല്ലാം ഉള്‍ക്കൊള്ളുന്ന
പാദേശിക സംനസ്കൃതിയെയാണ്‌ നോവലില്‍ ആവിഷകരിക്കപ്പെട്ടിട്ടുളളത്‌.
ദേശജീവിതത്തെ ഗാഡമായി സ്വാധീനിച്ച ചരിത്രപശ്ചാത്തലം, സാംസ്‌കാരിക
മാതൃകകള്‍ എഴുത്തുകാരനെ സംബന്ധിച്ചും ഗ്പധാനമാണ്‌. സാമൂഹിക
ജീവിതവും വൈയക്തികജിവിതവും ഇണങ്ങിച്ചേര്‍ന്ന ജിവിതാവസ്ഥകളുടെ
സമന്വയമാണ്‌ നോവലിന്റെ ആന്തരികതലത്തെ രുപപ്പെടുത്തുന്നത്‌.
ദേശത്തെയും ദേശസംസ്കൃതിയെയും ഉണര്‍ത്തുന്ന പാരമ്പരൃത്തിലേക്കും
കൂട്ടായ്മയുടെ സാംസ്‌ കാരികഘടകങ്ങളിലേക്കും എഴുത്തുകാരന്‍
ശ്രദ്ധചെലുത്തുമ്പോള്‍ അത്‌ ദേശകഥനത്തിന്റെ തലത്തിലെത്തുന്നു.

ഓരോ സമൂഹത്തിന്റെയും സ്വത്വനിര്‍മ്മിതി പാരമ്പര്യത്തെ അടിസ്ഥാന
മാക്കി നിര്‍ണ്ണയിക്കാന്‍ കഴിയും. ദേശകാലസംബന്ധിയായ ഒന്നാണ്‌ പാരമ്പര്യം.

aod
അത്‌, ഇന്നലെയുടെ സ്യഷ്ടിപരമായ സമ്പത്താണ്‌. കേരളത്തിലെ വൃത്യസ്ത
ഭൂമിശാസത്രമേഖലകളായ പ്രദേശങ്ങള്‍ സാംസ്കാരിക തനിമ നിലനിര്‍ത്തു
ന്നവയാണ്‌. ലന്തന്‍ബത്തേരിയും അത്തരത്തില്‍ പ്രാദേശികമായി തനിമ നിലനി
ത്തുന്ന ഭുമേഖലയാണ്‌. കായല്‍തുരുത്തുകള്‍ക്ക്‌ വൃതൃസ്തമായ ഭൂമി
ശാസ്ത്രപരമായ സവിശേഷതകളും ജീവിതമാര്‍ഗ്ഗങ്ങളുമാണുണ്ടായിരുന്നത്‌.
പോഞ്ഞിക്കരയ്ക്കും ലന്തന്‍ബത്തേരിയ്ക്കു (നോവലിലെ ഭൂപടത്തില്‍)
അടുത്തു കിടക്കുന്ന ഗ്രദേശമാണ്‌ മുളവുകാട്‌. അവിടെ കൃഷി (നെല്ല)
കൃഷിയും മറ്റും നടന്നിരുന്നു. തൊട്ുടുത്ത്‌ കിടക്കുന്ന എറണാകുളം വ്യവസായി
കമായി മുന്നിട്ടു നില്‍ക്കുന്ന നഗരവും മാത്രമല്ല വൃത്ൃസ്തജീവിതരീതികളും
ആധുനികസയകരുങ്ങളും നിറഞ്ഞതാണെന്ന്‌ തന്നെ സുചനയുണ്ട്‌.
“സാമാന്യൂജനങ്ങളുടെ സാംസ്കാരികരൂപങ്ങളെ പോയറ്റിക്‌ എന്ന പദം
കൊണ്ട്‌ ബക്തിന്‍ വിശേഷിപ്പിച്ചു. അധികാരഭാവം (പകടമാക്കുന്ന (്പസ്തുത
ആയഡ്്യസംസ്കാതത്തിന്റെ ഭാഷയെയും പ്രത്യയശാസ്ശ്രത്തെയും തിരസ്കരിച്ചു
ജനകീയ സാംസ്കാരിക ലോകത്തോട്‌ സനഹാര്‍ദ്ദം സ്ഥാപിക്കുന്ന
കലാരുപമായി ബക്തിന്‍ നോവലിനെ പരിഗണിക്കുന്നു.”
ദസ്തയോവസ്കിയുടെ കൃതികളളക്കുറിച്ചുളള പഠനവുമായി ബന്ധപ്പെടു
ബക്തിന്‍ ഉപയോഗിക്കുന്ന ഒന്നാണ്‌ ര്കോണോടോപ്പ്‌ എന്ന സംജ്ഞ. കൃതിയെ
സ്പാധീനിക്കുന്ന സ്ഥലകാലങ്ങളെപഠനവിധേയമാക്കുകയാണ്‌ അദ്ദേഹം
ചെയ്യുന്നത്‌.“*യഥാര്‍ത്ഥലോകത്തിനും പ്രതിനിധാനം ചെയ്യപ്പെട്ട ലോകത്തിനും
ഇടയ്ക്കുളള പാലമാണ്‌ ക്രോണോടോപ്പ്‌ സ്ഥലം/കാലം എന്ന ക്രോണോടോപ്പ്‌
എന്ന പദത്തിന്റെ വ്യാവഹാരികാര്‍ത്ഥം. സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ പരസ്‌പര
സംശിഷ്ടവും അവിഭാജ്യവുമാണ്‌. പാഠത്തില്‍ (1) പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുന്ന
കാലപരവും (tലസpഠകി) സ്ഥലപരവും ലച) ആയ ഗണങ്ങള്‍ സ്വഭാവ
വിശേഷങ്ങള്‍ അനുസരിച്ച്‌ പാഠത്തെ അപ്രഗഥീക്കുന്നതിനുളള മാര്‍ഗ്ഗമാണ്‌
ബാക്തീനിയന്‍ ക്രോണോടോപ്പ്‌”* ആഖ്യാനത്തില്‍ സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ കടന്നു
വരുന്ന യഥാര്‍ത്ഥമാണെന്ന തോന്നലുണ്ടാകണമെങ്കില്‍ അവ ഏതെങ്കിലും
കക
തരത്തിലുളള സ്ഥലകാലങ്ങളെ ഉള്‍ക്കൊള്ളണം.

നോവലില്‍ സംഭവങ്ങളെ കാലേത്തിലുടെയോ സ്ഥലത്തിലുടെയോ
ആവിഷ്കരിക്കുന്ന സംഭവങ്ങള്‍ക്ക്‌ പശ്ചാത്തലം എല്ലായിപ്പോഴും സ്ഥലം
തന്നെയാണ്‌. അത്‌ അയഥാര്‍ത്ഥമാണെങ്കില്‍ കൃതിയിലെ സംഭവങ്ങള്‍ക്ക്‌
വിശ്വാന്ധൂത അനുഭവപ്പെടുകയില്ല. എന്നാല്‍ കൃതികളില്‍ എഴുത്തുകാര്‍
ഭാവനാത്മകമായ സ്ഥലനിര്‍മ്മിതി നടത്താറുണ്ട്‌. അതിന്‌ വിശ്വാന്ധ്യമായ തല
ങ്ങളെ അവര്‍ എഴുത്തിലേക്ക്‌ കൊണ്ടുവരികയും ചെയ്യുന്നു. കഥയിലെ
സംഭവങ്ങള്‍ക്ക്‌ കാലികമായ ഒരു ഘടനയുണ്ട്‌. സംഭവങ്ങളുടെ അനുക്രമമായ
വികാസമാണ്‌ കാലതെക്കുറിച്ചു ബോശധ്യപ്പെടുത്തുന്നത്‌.

ആന്തരികമോ ബാഹ്യമോ ആയ ചോദനകളാല്‍ മുമ്പു പിമ്പ്‌ എന്ന
തിരിച്ചറിവിന്‌ സഹായിക്കുന്ന അനുഭവങ്ങളില്െങ്കില്‍ കാലം അര്‍ത്ഥശുന്യ
മാകും. എവിടെ സംഭവമില്ലാതിരിക്കുന്നുവോ അവിടെ കാലവുമില്ല എന്നു
സാരം”

ഭൂതം, വര്‍ത്തമാനം, ഭാവി എന്നീ അവസ്ഥകള്‍ കാലത്തിനുണ്ട്‌.
കഴിഞ്ഞുപോയ അനുഭവങ്ങള്‍ ഭൂതത്തിലേക്ക്‌ നിങ്ങുന്നു. വര്‍ത്തമാനകാലം
ക്ഷണികവും ഭാവികാലം പ്വചനങ്ങള്‍ക്കതിതവുമാണ്‌. സംഭവങ്ങളും അനു
ഭവങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ട കാലം ആനുഭവികകാലമെന്നും (Empirical time)
എന്നാല്‍ കാലം ജഇന്ദിയങ്ങള്‍ക്ക്‌ അതിീതമാണെന്ന ബോധ്യത്തില്‍
നിന്നുണ്ടാക്കുന്നതാണ്‌ അതിീന്ദ്രിയകാലം (Transcendental te) എന്നു
പറയുന്നു. മറ്റൊരുതരത്തിലുളള കാലബോധമാണ്‌ കാലം മനോജന്യമാണ്‌
എന്നത്‌. ഇതിനാണ്‌ മനേസികകാലം എന്നു പറയുന്നത്‌. പഴയകാലം മുതല്‍
തന്നെ മനുഷ്യന്‍ കാലത്തെ കൈ പിടിയിലൊതുക്കാനുളള ശ്രമമാരംഭിച്ചിരുന്നു.
ഇന്നു കാണുന്ന നൂതനമായ സമയമാപിനികളെല്ലാം മനുഷ്യന്റെ കാല
ബോധത്തെ ബോധ്യപ്പെടുത്തുന്നു.

aod
നോവലില്‍ സമയത്തെക്കുറിച്ച്‌ ജനങ്ങളെ ബോധ്യപ്പെടുത്തുന്നത്‌
ടാറ്റാകമ്പനിയിലെ സൈറണുകളും എറണാകുളത്തു നിന്നും ലന്തന്‍
ബത്തേരിയിലേക്കുളള യാ്രബോട്ടുകളുമാണ്‌. അവസാനത്തെ ബോട്ടും
പോയികഴിഞ്ഞാല്‍ തുരുത്തില്‍ ഭീകരമായ ഭയം കുടന്നുവരുന്നതായി
നോവലില്‍ പരാമര്‍ശിക്കപെട്ടിട്ടുണ്ട. കുടാതെ കാലഗണനയ്ക്ക്‌ നിലനില്‍ക്കുന്ന
കാലഗണനരീതി തന്നെയാണ്‌ പിന്തുടരുന്നത്‌. വര്‍ഷം, ദിവസം എന്ന
സാധാരണകാലഗണനതന്നെയാണ്‌ നോവലിലുളളത്‌.

 പദദശങ്ങളെ നിര്‍ണ്ണയിക്കുന്നതില്‍ പശധാനമായും രണ്ടുതരം പ്രവണ
തകളുണ്ട്‌. ഒന്ന്‌ ഭരണപരമയേത്‌, രണ്ട്‌ സാംസ്കാരികമായത്‌. ഒന്നാമത്തേത്‌
ഭരണസൌനകര്ൃത്തിനുവേണ്ടി ഭരണാധികാരികള്‍ ഉണ്ടാക്കിയതും രണ്ടാമത്തേത്‌
പാരമ്പര്യവും സംസ്കാരവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട രൂപം കൊണ്ടതുമാണ്‌. ഇങ്ങനെ
സങ്കല്പിച്െടുക്കുന്ന പ്രദേശത്തെ സമഗ്രമായ ചരിത്രമാണ്‌ ്രാദേശിക
ചരിശ്രം

പ്രാദേശികമായ ചരിത്രനിര്‍മ്മിതി നിലനില്‍ക്കുന്ന ചരിത്രബോധവുമായി
ഇണങ്ങുന്ന വിധത്തിലാണ്‌ ലന്തൻബത്തേരിയിലെ ലുത്തിനിയകളില്‍
ആവിഷകരിച്ചിടുളളത്‌. ഏന്നാല്‍ ഈ ചര്്രബോധത്തില്‍ നിന്നുകൊണ്ടു
തന്നെ തുരുത്തിന്‌ തനതായ ഒരു ചത്ത്രം നിര്‍മ്മിക്കുകയാണ്‌ ചെയ്യുന്നത്‌.
ആ ചരിത്രം രൂപപ്പെടുന്നത്‌ വാമൊഴിയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടാണ്‌.

ഓരോ ദേശത്തിലും വാമൊഴിയായി നിലനില്‍ക്കുന്ന ചരി്തബോധ
മുണ്ടായിരിക്കും. ലന്തന്‍ ബത്തേരിയിലെ ലുത്തിനിയകളില ചരിത്രം
രേഖപ്പെടുത്തുന്നത്‌ ഓര്‍മ്മകളിലുടെയാണ്‌. തുരുത്തിന്റെ രാഷ്രടീയഭുമികയും
കൊച്ചി തുറമുഖം രൂപം കൊണ്ടതും. പിന്നീട റോബടടു ബ്രീസ്സ്രോ, ആധുനിക
കൊച്ചിയെ രൂപപ്പെടുത്തിയതും വില്ലിംങ്ഗണ്‍ ഐലന്‍ഡിന്റെ നിര്‍മ്മിതിയും
കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ്‌ രപസ്ഥാനവും വിമോചനസമരവും എല്ലാം കഥകളായും
ഓര്‍മ്മകളായും ആഖ്യാനം ചെയ്യപ്പെട്ടിതിക്കുന്നു. ഭൂതകാല സംഭവങ്ങള്‍
കുട്ടായ്മയില്‍ കഥകളായി പുനര്‍ജ്ജനിക്കുന്നു. ഒാര്‍മ്മ അത്തരത്തില്‍

ക്ത
വിശ്വാസ്യത നല്‍കുന്ന ചരിശ്രദര്‍ശനമായി മാറുന്നു. വാമൊഴിയായി
കഥാപാത്രങ്ങള്‍ ചവിട്ടുനാടകത്തിന്റെ നാശത്തിന്‌ കാരണമായ കഥയും
നോവലിന്റെ ആഖ്യാനപരിസരത്തേയ്ക്ക്‌ കൊണ്ടുവരുമ്പോള്‍ കടന്നുവരുന്നു.

അനാഭവക്വഥനത്തില്‍ ്രാദേശിക വ്യക്തിത്വങ്ങളെ പരാമര്‍ശിക്കുന്ന
തിനപ്പുറം തുരുത്തിന്റെ ജനതയുടെ മുഴുവന്‍ അനുഭവത്തെ ആഖ്യാനം
ചെയ്യുന്നു. ഇവയെല്ലാം സാധ്യമാക്കുന്നത്‌ ജെസീക്കയുള്‍പ്പെടുന്ന അനേകം
വ്യക്തികളുടെ ഓര്‍മ്മകളിലുടെയാണ്‌. അതോടൊപ്പം കുടുംബപുരാണവും
നോവലില്‍ കടന്നു വരുന്നുണ്ട്‌. കണക്കുകടുത്തില്‍ വീട്ടുപേരു ലഭിച്ചതും പാര
മ്പര്യമായി ആശാരിപ്പണി പൈതുകമായി മാറിയതും കുടുംബപുരാണത്തില്‍
ഉള്‍പ്പെടുന്നു.
4.2 നവലും ത്കൃഖബ്യാന്വും

ആഖ്യാനത്തിനായി എഴുത്തുകാര്‍ വൃത്യസ്തമായ ആഖ്യാനത്ന്തങ്ങള്‍
ആവിഷകരിക്കാറുണ്ട. എഴുത്തുകാരന്റെ മയലികതയും സര്‍ഗാത്മകതയും
സമമ്പയിപ്പിച്ചുകൊണ്ടാണ്‌ ആഖ്യാനതന്ത്രങ്ങള്‍ ഉടലെടുക്കുന്നത്‌. യഥാര്‍ത്ഥമോ
സാങ്കല്പ്പികമോ ആയ സംഭവങ്ങള്‍ തങ്ങളുടെ ആവിഷ്കാരരുപങ്ങളില്‍
ചേര്‍ത്തുവച്ചുകൊണ്ട എഴുത്തുകാര്‍ സൃഷ്ടിക്കുന്ന ലോകം തികച്ചും വ്യത്യ
സ്തമായിരിക്കും. ഭുതകാലവും ഭാവികാലവും ആഖ്യാനത്തില്‍ കടന്നുവരിക
സ്വഭോവികമാണ്‌. ഭുതാഖ്യാനത്തെ Aഥചിണt എന്നും ഭാവികഗനത്തെ Pro-
pt എന്നും ജെറാള്‍ഡ്‌ ജെന്നറ്റ്‌ വേര്‍ത്തിരിക്കുന്നുണ്ട്‌. ആഖ്യാനത്തില്‍
വര്‍ത്തമാനകാലസംഭവങ്ങള്‍ കടന്നു വരിക സ്വാഭാവികമാണ്‌. രേഖീയമായ
കാലക്രമം ദീക്ഷിക്കുന്നതില്‍ വര്‍ത്തമാനകാലത്തിന്‌ സാധ്യതകളുണ്ട്‌.

ആഖ്യാനത്തില്‍ പുര്‍വുക്ഥാഖ്യാന മാതൃകകള്‍ ഒഓര്‍മ്മകളായും സംഭാ
ഷ്ണങ്ങളിലുടെയും വനിപ്പിക്കുന്ന രീതിയുമുണ്ട്‌. സൂചിതമായോ വ്യംഗ്യമായോ
അവതരിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യാറുണ്ട്‌. ആഖ്യാനത്തില്‍ സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ വളരെയ
ധികം ്രാധാനൃമുണ്ട. കാലത്തിന്റെ അനന്തമായ വ്യതിയാനങ്ങള്‍ മനുഷ്യമ

2൭6
നസ്സിനെ എന്നപോലെ (്പത്യേകിച്ച്‌ കലാകാരന്മാരെ സ്വാധീനിക്കുകയുണ്ടായി.
നിതൃജീവിതത്തിലെ കാലസമസ്യകളോട്‌ പാഠത്തിലെ (1 കാലം ഏതുത
രത്തിലെല്ലാം ബന്ധപ്പെടുന്നുവെന്ന്‌ കണ്ടെത്തുകയാണ്‌ ആഖ്യാനശാസ്ത്ര
ത്തില്‍ ചെയ്യുന്നത്‌.

ആഖ്യാനശാസ്ത്രത്തില്‍ കഥാകാലം (Story സല്‍) ആഖ്യാനകാലം
(Narrative tne) എന്നിങ്ങനെ രണ്ടുതരം കാലസങ്കല്പം കാണപ്പെടുന്നു. കഥ
യില്‍ സന്നിവേശിപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന കാലസുചനകളിലുടെയാണ്‌ കാലം അഭിവ്യ
ക്തമാകുന്നത്‌. ഇത്തരം സൂചനകള്‍ കാലത്തിന്റെ നിരന്തരമായ ചലനത്തോട
ബന്ധപ്പെട്ട സംഭവങ്ങളിലൂടെ ആഖ്യാനം ചെയ്യപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. കാലം ഒരു
പ്രവാഹമാണെന്ന്‌ സങ്കിപ്പിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. നാം നിരന്തരം അനുഭവിക്കുന്ന
ഭനതികലോകത്തു നിന്നും എഴുത്തുകാരന്‍ സ്യഷടിച്ചെടുക്കുന്ന കാലബോധം
തികച്ചും വൃത്ൃസ്തമായിതിക്കും. എഴുത്തുകാരുടെ കാലം മാനസികകാലം
കുടിയാണ്‌. താനറിഞ്ഞ ലോകത്തെ വ്യത്യസ്തമായി നോക്കി കാണുന്ന എഴു
ത്തുകാരന്റെ കാലദര്‍ശനം സൃഷ്ടികളില്‍ കാലത്തിന്റെ നിരന്തര പ്രവാഹത്തെ
കീഴ്മേല്‍ മറിച്ചുകൊണ്ടുളള ഭാവനലോകം പണിതുയര്‍ത്താന്‍ സാധ്യമാക്കുന്നു.

“കാലം മുറിവും അതിരും ആവര്‍ത്തനവുമില്ലാതെ ഒരേ വഴിയ്ക്കു
പോകുന്ന ഒരു (പ്രവാഹമാണെങ്കിലും അതിനെ സാങ്കല്പ്പികമായി മുറിച്ചു മുറിച്ച്‌
അതിരും അളവും നല്കി, ആവര്‍ത്തനത്തിന്റെ ഛായ കലര്‍ത്തി രുപപ്ചെടു
ത്തുവാൻ നാം ശ്രമിയ്ക്കുന്നു. വ്വകൃതിയാണ്‌ ഇതിനുളള വഴികാണിച്ചുതരു
ന്നത്‌. സുര്യന്‍ ഉദിയ്ക്കുന്നു, ഉയരുന്നു, അസ്തമിക്കുന്നു, രാത്രിയാകുന്നു.
പക്ഷെ അപരിചിതമായ ഒരു സംഭവമല്ല പിന്നെ വരുന്നത്‌. വീണ്ടും ഒരു ഒരു
ഉദയമുണ്ടാകുന്നു. രണ്ടാമത്തെ ഉദയം ആദ്യത്തേതില്‍ നിന്നു ഭിന്നമാണ്‌. അതു
വാസ്തവത്തില്‍ ഒരു പുതിയ സംഭവമാണ്‌. തുടര്‍ച്ചയായ നശ്വരത്വത്തിന്റെ
ഫലം തന്നെയാണ്‌.” കാലത്തിന്റെ സ്വാഭാവികതയെ ദര്‍ശിക്കുന്ന മനുഷ്യന്‍
അവയില്‍ ചാക്രികത ആരോപിക്കുന്നുവെന്നുമാശ്രം. ഇത്തരത്തില്‍ ആഖ്യാന
ത്തിലും ആവര്‍ത്തനം കടന്നുവരാറുണ്ട്‌. ഇതിനെ ആവൃത്തി എന്ന്‌ പറയുന്നു.

aod
സ്ഥലവും കാലവും പരസ്പര പുരകമായാണ്‌ ആഖ്യാനത്തില്‍ കടന്നു
വരുന്നത്‌. സ്ഥലപരമായി നടക്കുന്ന സംഭവങ്ങളുടെ അനുക്രമമായ വികാസ
മാണ്‌ ആഖ്യാനത്തില്‍ കാണുന്നത്‌. ആഖ്യാനസ്ഥലം മാനസികമോ
യാഥാര്‍ത്ഥ്യമോ ആകാം. അമൂര്‍ത്തതയും സ്ഥലത്തിന്റെ സ്വഭാവങ്ങളിലൊ
ന്നാണ്‌. സ്വര്‍ഗ്ഗനരകങ്ങള്‍ അമൂര്‍ത്തമായ സ്ഥലപരിസരങ്ങളെ അടയാളപ്പെടു
ത്തുന്ന പ്രയോഗമാണ്‌.

“അധികാരം വിവിധ വ്യവഹാരങ്ങളിലുടെ സ്ഥലപരമായി ബന്ധപ്പെ
ടുന്നു. സകുള്‍, ആശുപത്രി, ജയില്‍, മാനസിക രോഗാശുപ്ത്രി എന്നിവ സ്ഥലവ
ത്കൃത അധികാര രുപങ്ങളാണെന്ന്‌ മിഷേല്‍ ഫുക്കോ വ്ൃക്തമാക്കുന്നു.”””

നോവലിലെ ഇതിവൃത്തവും സ്ഥലവും ഒരുപോലെ ്രധാനപ്പെടുതാണ്‌.
സ്ഥലത്തെ കേന്ദ്രമാക്കി രചിക്കുന്ന കൃതികളില്‍ ഭുമിശാസന്ശ്രപര സവിശേഷ
തകള്‍ വര്‍ണ്ണിക്കുക അതിന്റെ ലക്ഷ്യമല്ല. സുമൂഹികവും സാംസ്കാരികവും
രാഷ്ര്രിയവുമായ പ്രാതിനിധ്യ സ്വഭാവമുളളവയാണ്‌ സ്ഥലങ്ങള്‍. അതുകൊ
ണ്ടുതന്നെ സ്ഥലകാലങ്ങളിലുടെ കടന്നുപോകാതെ സംഭവങ്ങളെ അടയാള
പ്പെടുത്തുക സാധ്യമല്ല.

43 ആഖ്യാനവും സ്ഥലകാലങ്ങളും

ജെസ്സിക്ക എന്ന പെണ്‍കുട്ടിയെ കേന്രമാക്കിയുളള ആഖ്യാനഘടനയാണ്‌
ഈ നോവലിനുള്ളത്‌. ്രാദേശികവും അതോടൊപ്പം നാഗരികവുമായ അനുഭ
വങ്ങളെ സമമ്പയിപ്പിച്ചുകൊണ്ട്‌ ഭൂതകാലത്തെയും വര്‍ത്തമാനകാലത്തെയും
കഥാഖ്യാനത്തിലേക്ക്‌ കൊണ്ടുവരുന്നു. അധിനിവേശത്തിന്റെ ചിഹങ്ങള്‍ നില
നില്‍ക്കുന്ന ്രാദേശികതയുടെ ആഖ്യാനം കൂടിയാണീ നോവല്‍. നോവലിന്റെ
തുടക്കത്തില്‍ ചേര്‍ത്ത ഭൂപടം ആഖ്യാനത്തില്‍ വലിയ പക്ക വഹിക്കുന്നുണ്ട്‌
ഭൂപടങ്ങള്‍ നിര്‍മ്മിക്കപ്പെടുന്നത്‌ സ്ഥലവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട അധികാരങ്ങള്‍
ഉടലെടുക്കുന്ന കാലഘട്ടത്തിലാണ്‌. എന്നാല്‍ നോവലില്‍ ഭാവനാത്മകമായ
സ്ഥലസ്യഷ്ടിയുടെ മുന്നൊരുക്കമാണ്‌.

208
ലന്തന്‍ കൊട്ടാരം, പറങ്കിക്കപ്പേള എന്നിവ അധിനിവേശ സംസ്കൃതി
യുടെ മുദ്രകള്‍ നിലനിര്‍ത്തുന്ന സ്ഥാപനങ്ങളാണ്‌. ക്ഥാഖ്യാനത്തില്‍ ലന്തന്‍
കൊട്ടാരത്തിന്‌ ഒരു സാംസ്കാരിക നിര്‍മ്മിതിയെന്ന പരിമിതാര്‍ത്ഥം മാത്രമേ
കല്‍പിക്കപ്പെടുന്നുള്ളു. എന്നാല്‍ പറങ്കിക്കപ്പേള സജീവ സാന്നിധ്യമാണ്‌. പറ
ങ്കികപ്പേളയ്ക്കടുത്ത്‌ താമസിക്കുന്നവരെക്കുറിച്ചും അവിടെ നിന്ന്‌ നോവലിലെ
പ്ല കഥാപാത്രങ്ങളും പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുന്നതും കഥാഖ്യാനത്തില്‍ കടന്നുവരുന്നുണ്ട്‌.

ടടലാണ്‌ ജെസീക്കയുടെ ജനനം. ആഖ്യാനത്തില്‍ ഭുതകാലഖ്യാനം
ജെസ്സിക്ക നിര്‍വഹിക്കുന്നതാണ്‌. അവ തനിക്ക്‌ മറ്റുളളവര്‍ പറഞ്ഞുതന്നതാ
ണെന്ന്‌ പറയുന്നുണ്ട്‌. നോവലിന്റെ ക്ഥാഖ്യാനത്തില്‍ കടന്നുവരുന്ന ജെസീ
ക്കയുടെ പിറവി സംബന്ധിക്കുന്നവ ജെസിക്കയ്ക്ക്‌ അറിയുന്നത്‌ ഏങ്ങനെ
യെന്ന ചോദ്യം ഉയരുക സ്വാഭാവികമാണ്‌. ഇവിടെ യ്ഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ ഗ്രന്ഥകാ
രാഖ്യാനമാണ്‌ നടക്കുന്നത്‌. ബാഹ്ൃകാലത്തെയും ആന്തരിക കാലത്തെയും
ഒരേ സമയം മനസ്സിലാക്കാന്‍ കഴിയുക സാധ്യമല്ല. എന്നാല്‍ ജെസിക്ക പറയു
ന്നത്‌ പുറമേയുണ്ടാവുന്ന മാറ്റങ്ങളെ അറിഞ്ഞിരുന്നുവെന്നാണ്‌.

“മറ്റില്‍ഡയുടെ വയറ്റില്‍ കിടക്കുമ്പോള്‍തന്തനെ ഞാന്‍ ചുറ്റുപാടുമുള്ള
മഹാജലത്തെ അറിഞ്ഞിരുന്നു. തെക്കേക്കായല്‍ വാവുകളില്‍ നടുവളച്ചു
മേലോടു ആയുമ്വപോള്‍ ഞാന്‍ കിടന്നിരുന്ന വെളളത്തിന്‌ വേലി പിടിക്കും. കര്‍ക്കി
ടകത്തില്‍ കുത്തിയൊലിച്ചു വരുന്ന പെരിയാര്‍ ലന്തന്‍ബത്തേരിക്കു കിഴക്കും
പടിഞ്ഞാറുമുള്ള പുഴകളെ ചെങ്കല്ലുനിറമാക്കുമ്പോള്‍, എന്റെ അമ്മയുടെ വയ
റിലെ വെള്ളവും തിരളുമായിരുന്നു””

സ്ഥലകാലത്തുള്ള അന്നുമുതല്‍ തിരിച്ചറിയുന്നവളാണ്‌ ജെസിക്ക. തന്റെ
കുടുംബപേരിന്റെ ഉത്പത്തിയെക്കുറിച്ച്‌ വിവരിക്കുന്നുണ്ട. ബൈബിളിലെ
ഉല്പത്തി പാപം എന്ന ബിംബം ജെസീക്കയെ പിന്തുടരുന്നുണ്ട്‌. കണക്കുകടു
ളുയിയാശാരിയെ ശപിച്ചതാണ്‌ ഉല്പത്തി പാപമായി ജെസിക്ക കാണുന്നത്‌.
ക്ഥാന്തരത്തില്‍ ജെസിക്ക കണക്കില്‍ മോശമായിരുന്നുവെന്ന്‌ ആവിഷ്കരി

229
ക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട. ഇകാരം ഭാവി സൂചനകളിലൂടെ അവതരിപ്പിക്കുന്നതാണ്‌ ഭാവി
കഥനം എന്ന ആഖ്യാന രീതി.

സന്ത്യാഗുവും കൂട്ടുകാരും ചനിട്ടുനാടകം അവതരിപ്പിക്കുന്നത്‌ ആവി
ഷ്കരിച്ചിട്ടുണ്ട്‌. ചവിട്ടുനാടകങ്ങള്‍ പള്ളി മുറ്റങ്ങളില്‍ വളര്‍ന്നവയാണ്‌. എന്നാല്‍
നാശത്തിലേക്ക്‌ നീങ്ങികൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഒരു കലാരുപമായിരുന്നു അത്‌. ചവി
ടടുനാടകത്തിനായി വേദിയില്ലാതെപോയ കലാകാരന്മാര്‍ അത്‌ കളളഷാപ്പ്‌ എന്ന
സ്ഥലത്ത്‌ അവതരിപ്പിക്കുന്നു. ഇത്‌ പുതിയ സ്ഥലകാല നിര്‍മ്മിതിയാണ്‌.
കുടാതെ കാറല്‍മാന്റെയും ബ്രിജീന പുണ്യാളത്തിയുടേയും കഥ പറഞ്ഞി
രുന്ന ചന്പിട്ടുനാടകത്തില്‍ സന്ത്യാഗു കള്ളുഷാപ്പിലവതരിപ്പിക്കുന്നത്‌ ഗാന്ധി
ചരിതമാണ്‌. എന്നാല്‍ സന്ത്യാഗുവിന്റെ ചവിട്ടുനാടകത്തില്‍ ഗോഡ്സെയെ
വധിക്കുന്ന ഗാന്ധിയെയാണ്‌ അവതരിപ്പിക്കുന്നത്‌. അതിനെ ചോദ്യം
ചെയ്തയാളോട്‌ സന്ത്യാഗു പറയുന്നതിപ്രകാരമാണ്‌.

“അത്‌ നിന്റെ കഥ ഗാന്ധിമ്മാന കൊന്നടു നീ എന്ന കൊണ്ട്‌ തോറ്റ
വിരുത്തം പാടിക്കൂല്ലേ? ആറാം പുരയ്ക്കല്‍ ഇന്ന്‌ വര ആരും തോറ്റ വിരുത്തം
പാടുട്ടില്ല. ഇനി പാടാനൊട്ട്‌ പോണൂുല്ല്‌*

ചവിട്ടു നാടകത്തോടുള്ള അയാളുടെ ആത്മബന്ധം മാത്രമല്ല ഈ വരി
കളിലുളളത്‌. ചരിത്രസന്ധികള്‍ സ്യഷ്ടിച്ച ഗാന്ധി വധത്തെ പുനര്‍നിര്‍മ്മിക്കു
കയാണിവിടെ. “ഗാന്ധിജിയെ കൊന്നത്‌ 1ദേഡിഗ്രി പനിയിലായിരുന്നു”” എന്ന്‌
തിരുത്ത്‌ എന്ന കഥയില്‍ മാധവന്‍ എഴുതിയിട്ടുണ്ട്‌. ചരിശ്രസന്ധികളില്‍ പനി
പിടിയ്ക്കുന്ന കഥാപാത്രം മുന്നോട്ടുവെയ്ക്കുന്ന ചരി്രബോധം തന്നെയാണ്‌
സന്ത്യാഗുവിനെകൊണ്ട്‌ ഗോഡ്സെയെ കൊല്ലുന്ന ഗാന്ധിജി സൃഷ്ടിച്ചത്‌. കഥാ
ഖ്ൃാനത്തിന്റെ, ചരിത്രത്തിന്റെ ഈ അസാധാരണമായ ഇണക്കിചേര്‍ക്കല്‍
നോവലിന്‌ വ്ൃത്ൃസതമാനങ്ങള്‍ നല്‍കുന്നുണ്ട്‌.

ലന്തന്‍ബത്തേരിയിലേക്ക്‌ കമ്മ്യൂണിസ്റ്റു പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ പ്ചാരകനായി
രാമചന്ദരഷേണായി എത്തുന്നു. രാഘവന്‍ അയാള്‍ക്ക്‌ മലാക്കാഹയസില്‍ താമ

260
സമമൊരുക്കുന്നു. വൈപ്പിനില്‍ നടന്ന സംഘര്‍ഷതെക്കുറിച്ചും പാര്‍ട്ടി നിലപാ
ടുകളെയും കഥാപാത്രങ്ങളിലുടെ പുനര്‍വിചിന്തനം നടത്തുന്നുണ്ട്‌ എഴുത്തു
കാരന്‍. നോവലിന്റെ ആഖ്യാനത്തില്‍ ചവിട്ടുനാടകത്തിന്റെ സ്വാധീനം കാണാം.
വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കുശേഷം ഗോതുരുത്തിലച്ചന്‍ ചവിട്ടുനാടകം അവതരിപ്പിക്കാന്‍
അനുമതി നല്‍കുന്നു. പക്ഷേ കണ്ടിഷനുണ്ടായിരുന്നു. “നമ്മുടെ റോള്‍ദാന്‍,
കിഴക്കിലെ റോമാ ച്കവര്‍ത്തി കോണ്‍സ്റ്റയിന്റെ ഒത്താശയോടെ കുരിശുയുദ്ധം
നടത്തി. സകല ജോനകരേയും തുരത്തി യേരുശലേം തിരിച്ചുപിടിക്കണ കഥ
യായിരിക്കണം കളിക്കേണ്ടത്‌.” 8

“വൈപ്പിന്‍ കടപ്പൊറത്ത്‌ മാസത്തി ഒരു പ്രാവശ്യാങ്കിലും ക്രിസ്ത്യാനി
കളും മുസ്ലിങ്ങളും തമ്മി പൊട്ടലും ചീറ്റലും നടക്കുമന്പ ഈ യേശുശേലം പിടി
ക്കണ കഥ തന്നെ വേണോഴ്‌*" ഗില്‍ബര്‍ട്ടിന്റെ ഈ ചിന്ത എഴുത്തുകാരന്റെ
സാമൂഹിക ബോധത്തെ തന്നെയാണ്‌ പുനരുത്പാദിപ്പിക്കുന്നത്‌. ജ്രസായേല്‍
-പാലസ്തീന്‍ സംഘര്‍ഷത്തിന്റെ വര്‍ത്തമാനകാല പരിസരത്തു നിന്നു
കൊണ്ടാണ്‌ കഥയിലെ ഈ കാഴ്ചപ്പാടിനെ നോക്കിക്കാണേണ്ടത്‌. നോവലിന്റെ
ആഖ്യനേത്തിലേക്ക്‌ വര്‍ത്തമാനകാല സമസ്യകള്‍ ഈ രീതിയില്‍ സന്നിവേ
ശിപ്പിക്കുന്നതിലൂടെ നോവലിസ്റ്റ്‌ തന്റെ പക്ഷം വ്യക്തമാക്കുന്നു.

837 ജനുവരി മാസത്തില്‍ എറണാകുളം മഹാരാജാസ്‌ കോളേജില്‍
ബ്രിസ്റ്റോ നടത്തിയ (പസംഗം എഡ്വിന്‍ എന്ന കഥാപാത്രത്തിലൂടെ അവതരി
പിച്ചിരിക്കുന്നു. കൊച്ചിതുറമുഖം ഉണ്ടായതിന്റെ ചരിഗ്രം വിവരിക്കുന്നു. കഥാ
ഖ്യാനത്തിലേക്ക്‌ ഭൂതകാലം കടന്നുവരുന്നു. വില്ലിങ്ടണ്‍ ഐലന്റ്‌ നിര്‍മ്മിച്ചത്‌
റോബര്‍ര്‍ട്ടു ്രിസ്തരോയാണ്‌. എന്നാല്‍ [ബ്രീസ്റ്രോയ്ക്ക്‌ ഉന്മാദം പിടിപ്പെട്ടു. അദ്ദേഹം
ലണ്ടനിലായിരുന്നപ്പോള്‍ സര്‍ ഗോര്‍ഡന്‍ ഹിയേന്‍സിനെ കണ്ടു. പേഷവാര്‍
കന്റോണ്‍മെന്റ്‌ സ്റേഷനില്‍ നിന്ന്‌ അഫ്ഗാന്‍ അതിര്‍ത്തിയായ ഡയൂറന്റ്‌
ലൈന്‍വരെ ഖൈബര്‍ ചുരത്തിലുടെ തീവണ്ടിപ്പാത നിര്‍മ്മിച്ചത്‌ ഇദ്ദേഹമായി
രുന്നു. അദ്ദേഹത്തിനും ഉന്മാദമായിരുന്നു.

“ഇന്ത്യയില്‍ സ്യഷ്ടി നടത്തിയാല്‍ ഇതാണു ഫലം ഉന്മാദം”

atl
ചെറുകഥകളില്‍ പലതിലും ഉന്മാദം കടന്നുവരുന്നുണ്ട്‌. കനകം, ഇരുളേ
വ്ഴുങ്ങു എന്നിവ ഉദാഹരണം.

വിമോചനസമരം നോവലിന്റെ ആഖ്യാനത്തില്‍ കടന്നുവരുന്ന ഒരു
പ്രധാന സംഭവമാണ്‌. കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ്‌ മന്ത്രിസഭയുടെ കാലത്ത്‌ അരിക്ഷാമം ഇല്ലാ
താക്കാന്‍ വേണ്ടി ഇറക്കിയ മക്രോണി വിമര്‍ശനങ്ങള്‍ ഏറ്റുവാങ്ങുന്നു. പള്ളി
കളും ന്യുനപക്ഷ സമുദായങ്ങളിലും മന്തിസഭയോടുള്ള വെറുപ്പ്‌ നിറയുന്നു.
എന്നാല്‍ അവരെ ജെസിക്ക കാര്യകാരണ സഹിതം ചോദ്യം ചെയ്യുന്നുണ്ട്‌.
ഈ ചോദ്യങ്ങള്‍ ജെനിക്കയ്ക്ക്‌ കഥയുടെ ലോകത്ത്‌ നിന്നുളള നിഷ്കാസന
മായിത്തീരുന്നു.

“വസ്തുനിഷ്ഠാനുഭവത്തിനു വിരുദ്ധവും അസത്യ്യമെന്ന്‌ അവളുടെ ഉളളം
ഉറപ്പിച്ചതുമായ രാജന്റെ കഥ ചൊല്ലലാണ്‌ കഥയോടുള്ള മമതയെ ജെസീ
ക്തയില്‍ നിന്നും തട്ടിപ്പറിച്ചത്‌. കഥയില്‍ കളവാകാമെങ്കിലും അത്‌ ജീവിത
ത്തിന്‌ നേരനുഭവത്തിനു വിരുദ്ധമായ ചതിയാകരുതെന്ന്‌ ജെസിക്ക ഉറപിക്കുന്നു.
ജീവിതത്തിലെ ആനുഭവിക യാഥാര്‍ത്ഥ്യങ്ങളെ നിഷേധിക്കുന്ന പ്രവണതകള്‍
അനീതിയോട്‌ സന്ധി ചെയ്യുന്നവയും ധര്‍മ്മവിരുദ്ധവുമാണെന്ന സാര്‍ത്ഥക
മായ ധാരണയാണ്‌ ഇവിടെ പ്രേഷിക്കപ്പെടുന്നത്‌.” കഥയെക്കുറിച്ചുള്ള എന്‍.
എസ്‌.മാധവനെന്ന കഥാകാരന്റെ നിലപാടുകൂടിയാണിത്‌. സ്ഥലകാലങ്ങളിലാണ്‌
എഴുത്തുകാരന്‍ തന്റെ ക്ഥയെ സ്ധൃഷടിക്കുന്നത്‌. കഥാഖ്യാനത്തിലും ക്ഥാ
പാത്ര വികാസത്തിലും സ്ഥലകാലങ്ങളുടെ നൈരന്തര്യചലനം അത്യാവശ്യ
വുമാണ്‌.

കഥാപാത്രനിര്‍മ്മിതിയില്‍ ഒരാളുടെ വ്യക്തിപരമായ ചിന്താഗതികളും,
സാമൂഹികബോധം, മനോവ്യത്തി എന്നിവ എഴുത്തുകാരന്റെ കൂടി സ്വത്വബോ
ധത്തെ അടയാളപ്െടുത്തുന്നു. ജെസീക്കയെ പുഷപാംഗദന്‍മാഷ്‌ അപമാനി
ക്കുമ്പോള്‍ സമൂഹം അവളെയാങ്‌ കൂറ്റപ്പെടുത്തുന്നത്‌. മറ്റില്‍ഡ, പീലാത്തോ
സച്ചന്‍, സഖാവ്‌ തോമസ്‌, ജെസീക്കയുടെ കൂട്ടുകാരികള്‍ എന്നിങ്ങനെ നിരവ
ധിപേര്‍ ജെസിക്കയെ നിശബ്ദയാക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നു.എന്നാല്‍ ജെസീക്ക തന്റെ

262
നിലപാടില്‍ ഉറച്ചു നിന്നുകൊണ്ട്‌ പുഷ്പാംഗദന്‍ മാഷിന്റെ മാന്യതയെ ചോദ്യം
ചെയ്യുന്നു. എന്നാല്‍ കഥാഗതിയില്‍ മറ്റൊരു സന്നിഗ്ധാവസ്ഥ സൃഷ്ടിച്ചുകൊണ്ട്‌
പുഷ്പാംഗദന്‍ മാഷ്‌ പുഴയില്‍ ചാടി മരിക്കുന്നു. ഇതൊടെ സമൂഹത്തിന്‌
മുമ്പില്‍ ജെസീക്ക തീര്‍ത്തും ഒറ്റപ്പെട്ടവളാകുന്നു. ആത്മഹത്യയെകുറിച്ച്‌ ചിന്തി
ക്കന്ന അവളോട മുത്തച്ഛന്‍ മാര്‍ക്കോസാശാരി പറഞ്ഞു കൊടുത്ത വഴിയാണ്‌
ഉന്മാദം അഭിനയിക്കുന്ന എന്നത്‌. പക്ഷെ ജെസീക്ക ചരിഗ്രം കയറ്റിയ കപ്പലു
കള്‍ വെളിച്ചം കാട്ടുന്ന ലൈറ്റ്‌ ഹാസായി സ്വയം സങ്കല്‍പ്പിക്കുന്നു. ഒടുവില്‍
ശഭാന്താശുപ്്്രിയുടെ ടേബിളില്‍ കുറന്റടിപ്പിക്കാന്‍ കിടത്തുമ്പോള്‍ അഭിനയം
മതിയാകാന്‍ ആവശ്ൃയപ്പെടുന്നുണ്ടെങ്കിലും ഉന്മാദം സത്യമായി പരിണമിക്കുന്നു.

“ഒഴുകുന്ന വെളളത്തിന്റെ തണുപ്പ്‌ ഞാന്‍ അറിഞ്ഞു. നദി മൈലാഞ്ചി
ക്കാടുകളുളള, മയിലുകള്‍ പീലി വിടര്‍ത്തിയാടുന്ന കുന്നില്‍ ജനിച്ചതേയുളളു.
കൊച്ചു ചോലകളില്‍ വെളളത്തിന്റെ കുമിളകള്‍ പൊട്ടുന്ന ശബ്ദം ഞാന്‍ കേട്ടു.
മലകളുടെ ചെറിയ രഗന്ധങ്ങളിലുടെ, മാലാഖമാരുടെ കുഴലൂത്തിന്റെ ശബ്ദ
ത്തില്‍ ഒഴുകുന്ന വെളളം വളര്‍ന്നു. പളളിവാസലില്‍ എത്തിയപ്പോള്‍ പെരി
യാര്‍ തടാകമായീ. ഞാന്‍ വെളളത്തില്‍ ഉളിയിട്ടു.......... ആലുവ മണപ്പുറവും
കുടന്ന്‌ ഞാന്‍ ലന്തന്‍ ബത്തേര്‌ വഴി കൊച്ചി അഴിയിലെ കടലിലേക്കു നീങ്ങി.
പുതിയ ജയമത്തെകുറിച്ചുളള സ്വപ്നം ഇവിടെ ജെസിക്ക പങ്കുവെയ്ക്കുന്നുണ്ട്‌.
ഒപ്പം അമ്മയുടെ ഉദരത്തില്‍ വെച്ച അറിഞ്ഞ ജലത്തിന്റെ സാന്നിധ്യത്തിലേ
ക്കുളള തിരിച്ചു പോകലായി കടലിലേക്കുളള പ്രയാണം മാറുന്നു. തനിക്ക്‌ ഇട
മില്ലാത്ത ഒരു സ്ഥലത്ത്‌ നിന്ന്‌ മറ്റൊരു സ്ഥലം തേടിയുള്ള പ്രയാണമാണ്‌
ജെസിക്കയുടേത്‌. ഓര്‍മകളില്ലാത്ത, ചരിശ്രമില്ലാത്ത ഒരു സ്ഥലത്തേക്ക്‌ നീങ്ങുന്ന
ജെസിക്ക കഥാഖ്യാനത്തില്‍ പുതിയ സഞ്ചാപേഥങ്ങള്‍ സ്യഷടിക്കുന്നു.
4.3.1 വാമൊഴി സംസ്കാരം

വാമൊഴികള്‍ വ്യക്തിപരമായ മൊഴികളാണ്‌. തന്റെ ദേശത്തിന്റെ
സംസ്കൃതിയെ രൂപപ്പെടുത്തിയ സംഭവങ്ങളെക്കുറിച്ച്‌ അവിടെത്തെ
ജനങ്ങള്‍ക്ക്‌ പറയാനുളള കഥകള്‍ വാമൊഴി സംസ്കാരത്തിന്റെ ഭാഗമാണ്‌.

ക
ഒരു ദേശത്തെ രൂപപ്പെടുത്തുന്നത്‌ നിരവധി ഘടകങ്ങള്‍ കുടി
ചേര്‍ന്നാണ്‌. നാടന്‍ ജീവിതത്തിന്റെ മുദകള്‍ ഈ നോവലില്‍ കാണാം.
മത്തേവുസാശാരിയുടെയും മറ്റില്‍ഡയുടെയും കുടുംബത്തിന്റെയും കഥ
മാത്രമല്ല നോവലില്‍ അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്‌. ഒരു ജനതയുടെ തൊഴില്‍,
ആചാരാനുഷ്ഠാനങ്ങള്‍, മതവിശ്വാസം, കല എന്നിവ നിലനില്‍ക്കുന്നതിന്റെ
ചരിത്രം കൂടി ഇതില്‍ ഉള്‍ച്ചേര്‍ന്നിരിക്കുന്നു. വൈവിദ്ധ്യവും വ്യത്യസ്തവുമായ
സംസ്കാരം കേരളീയര്‍ക്കുണ്ട്‌. ജീവിതത്തിന്റെ നാനാതലങ്ങളെ സ്പര്‍ശിക്കുന്ന
ജിവിതശൈലിയിലുൂടെ സമ്ഗമായൊരു പാരമ്പര്യം നാം നിലനിര്‍ത്തി. ഒരു
ദേശത്തിന്റെ ജനതയുടെ സംസ്കാരമറിയണമെങ്കില്‍ ജനജീവിതത്തിന്റെ
പൊതുസവിശേഷതകളെല്ലാം ഉള്‍ക്കൊളളണം. ജനജിവിതത്തിന്റെ അടയാള
ങളുടെ സമന്ന്തരേഖകളും ആശ്രയിക്കണം. നാട്ടുകഗഥകള്‍, ഐതിഹ്യങ്ങള്‍,
പഴഞ്ചൊല്ലുകള്‍, ആചാരങ്ങള്‍, വിശ്വാസങ്ങള്‍, ഭക്ഷണം, പാര്‍പ്പിടം, കലകള്‍
എന്നിവയിലൂടെ നിലനില്‍ക്കുന്ന നാടിന്റെ തനിമ ദേശത്തിന്റെ പൊതുവായ
പരിഗശ്രത്തെ നിര്‍ണ്ണയിക്കുന്നു. ജെസ്സിക്ക എന്ന പെണ്‍കുട്ടിയുടെ ഓാര്‍മ്മകളി
ലൂടെയാണ്‌ ലന്തന്‍ബത്തേരിയുടെ കഥ പറയുന്നത്‌.

“മനുഷ്യനും സ്ഥലവും തമ്മിലുളള ഒരു ഭുമിശാസ്ത്രരപശ്നമല്ല
എഴുത്തില്‍. കൃതിയില്‍ നോവലിസ്റ്റ നടത്തുന്ന സ്ഥല്രപയോഗങ്ങള്‍ ഏപ്പോഴും
ഭുവിജ്ഞാനിയത്തിന്റെ യുക്തികളെ ലംഘിക്കുന്നു. ചരിത്രത്തിലേക്കും
സാംസ്കാരിക ബോധത്തിലേക്കും ഭുമിശാസ്ത്രത്തെ അതിവര്‍ത്തനം ചെയ്യുന്ന
പ്രവര്‍ത്തനമാണ്‌ നോവലിലെ ആഖ്യാനം. സ്ഥലപ്രയോഗങ്ങളുടെ ഒരു
വിതരണശ്യംഖലയാണ്‌ നോവലില്‍ സ്യഷടിക്കപ്െടുന്നത്‌. സ്വതന്ത്രമായി
നിലനില്‍ക്കുന്ന സ്ഥലം എന്നൊന്നില്ല. മനുഷ്യാസ്തിത്വത്തിന്റെ അടിസ്ഥാന
സംവര്‍ഗ്ഗങ്ങളായ സ്ഥലകാലങ്ങളെത്തന്തനെയാണ്‌ നോവലിന്റെ ആഖ്യാന
[HAO ആധാരമാക്കുന്നത്‌. സ്ഥലകാലത്തിലെ വ്യക്തി ജീവിതങ്ങളെ
അഴിച്ചെടുത്ത്‌ പുതിയൊരു സ്ഥലകാല മണ്ഡലം ഓരോ എഴുത്തുകാരനും
കൃതിയില്‍ നിമ്മിക്കുന്നു. ഓര്‍മ്മ പ്രസക്തമാകുന്നത്‌ ഇവിടെയാണ്‌. ഓര്‍മ്മ

aod
യിലൂടെയാണ്‌ നോവലിസ്റ്റ്‌ കൃതിയില്‍ സ്ഥലകാലം വീണ്ടെടുക്കുന്നത്‌.
അതോടെ ഓര്‍മ്മയാല്‍ നിര്‍മ്മിക്കപ്പെട്ട ഒരു കാവ്യസ്ഥല (Poetic ടഇകല) ആയി
കൂതി മാറുന്നു? യെഴുതുന്നതെല്ലാം താന്‍ കണ്ടും കേട്ടും
അറിഞ്ഞതാണ്‌. ചിലതെല്ലാം താന്‍ ഉണ്ടാക്കിയ കഥകളാണ്‌. എന്ന്‌ ജെസീക്ക
ഏറ്റു പറയുന്നുണ്ട്‌. ഇരപകാരം ഓര്‍മ്മയിലുടെയാണ്‌ നോവലിന്റെ ആഖ്യാനം
തുടരുന്നത്‌.

ച്രി്രാത്മകത ഈ നോവലിന്റെ സവിശേഷതയാണ്‌. അധിനിവേശ
സംസ്‌ കാരത്തിന്റെ അവശേഷിപ്പുകളാണ്‌ ലന്തന്‍ബത്തേരിയില്‍ നില
നില്‍ക്കുന്നത്‌. നോവലില്‍ ദ മുതല്‍ 1964 വരെയുളള കേരളത്തിലെ ്രധാന
സംഭവങ്ങള്‍ ആഖ്യാനത്തില്‍ കടന്നുവരുന്നുണ്ട്‌. കേരളത്തിലെ അധിനി
വേശത്തിന്റെ പരിശ്തത്തോടൊപ്പം കിസ്ത്യാനികളുടെ ചരിതം, കപ്പല്‍
പണിക്കരുടെ ചരി്രം, കൊച്ചിതുറമുഖത്തിന്റെ ചരിത്രം, കേരളത്തിലെ
കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ്‌ പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ ചരിത്രം ഇ.എം.എസ്‌. മന്ത്രിസഭ, വിമോചന
സമരം എന്നിങ്ങനെ നിരവധി ചരിശ്രസന്ദര്‍ഭങ്ങളെ സൂക്ഷമമായി നോവലില്‍
അവതരിപ്പിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഇവയെല്ലാം ആവിഷകരിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്‌
ജെസിക്ക ഉള്‍പെടുന്ന കഥാപാത്രങ്ങളുടെ ഓര്‍മ്മയിലൂടെയാണ്‌. ഓര്‍മ്മയിലൂടെ
ആവിഷകരിക്കപ്പെടുക എന്നത്‌ നാടോടി സംസ്കാരത്തിന്റെ സവിശേഷത
യാണ്‌. ലന്തന്‍ബത്തേരി എന്ന ദേശത്തെ ആചാരങ്ങളും വിശ്വാസങ്ങളും
മിത്തുകളും ഭാഷയും സംസ്കാരങ്ങളും നാടന്‍ സംസ്കൃതിയുടെ വേറിട്ട
മുഖത്തെ അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു.

അധിനിവേശ കാലാനന്തരസമൂഹമാണ്‌ നോവലില്‍ അവതരിപ്പിക്കപ്പെട്ടി
ടുളളത്‌. ജെസീക്കയുടെ ഓര്‍മ്മകളിലൂടെയും വാമൊഴിയിലൂടെയുമുളള
കഥപറച്ചില്‍ വാമൊഴി സംസ്കാരത്തിന്റെ ഭാഗമാണ്‌.ജെസീക്ക താന്‍
ജനിച്ചതുമുതലുളള കഥ പറയുന്നുണ്ട്‌. കഥ കേള്‍ക്കാന്‍ ഇഷടമുളള കുട്ടി
യായിരുന്നു അവള്‍. എല്ലാദിവസവും അമ്മയുടെ മടിയിലിരുന്ന്‌ കഥ
കേള്‍ക്കുന്നു. അമ്മയുടെ കഴുത്തിലെ ചുവന്ന അരിമ്പാറ ഞെരടിക്കൊണ്ടി

263
രിക്കുമ്പോള്‍ അമ്മ കഥപറയാന്‍ തുടങ്ങും. ലന്തന്‍ബത്തേരിയില്‍ പലപ്പോഴും
കഥകള്‍ ഉണ്ടായിരുന്നത്‌ സ്പര്‍ശം കൊണ്ടാണ്‌ എന്ന നിഗമനത്തില്‍ അവള്‍
എത്തുന്നു. ലന്തന്‍ബത്തേരി ഉണ്ടായതിനെക്കുറിച്ചും പോര്‍ച്ചുഗീസ്‌, ഡച്ച്‌,
അധിനിവേശം, വില്ലിംഗ്ടണ്‍ ഐലന്റ്‌ നിര്‍മ്മിതി കേരളപിറവി, എറണാകുളം
ജില്ല രൂുപികൃതമായത്‌ എന്നിങ്ങനെ ചരിത്രസംഭവങ്ങള്‍ സ്ഥലകാല ബന്ധിത
മായി നോവലില്‍ കടന്നുവരുന്നു. “ ഓര്‍മ്മയ്ക്ക്‌ അനേകം സ്ഥലമാനങ്ങളുണ്ട്‌.
ദേശചരി്രവുമായി ഇലചേരുമന്വപോള്‍ ഓര്‍മ്മ സവിശേഷമായൊരു സ്ഥല-കാല
ഭൂമിശാസ്ശ്രത്തിലേക്കു വികസിക്കുന്നു.”

തലമുറകളായി ഒരു പ്രദേശത്ത്‌ ജീവിക്കുന്ന മനുഷ്യര്‍ സ്യഷടിക്കുന്ന
അറിവുകളും ആശയങ്ങളും വിശ്വാസങ്ങളും അവരുടെ സ്വത്വനിമ്മിതി
കുടിയാണ്‌. സംംസ്കാരികമായ സ്വത്വനിര്‍മ്മിതി ഓരോ ദേശവും ഉള്‍ക്കൊ
ളുന്നുണ്ട്‌. സ്ഥലപുരാണം, ദേശചരിത്രം, പ്രാദേശിക ചരിത്രം എന്നിങ്ങനെ
ചരിശ്രവുമായി ഫോക്ലോര്‍ ബന്ധപ്പെടുന്നു. ഒരു ദേശത്തിന്റെ നാടോടി
വിജ്ഞാനം അപ്രകാരം അവരുടെ ചരിത്ര നിര്‍മ്മിതിയെ സാധ്യമാക്കുന്ന
ഘടകമായി പരിണമിക്കുന്നു. ഇത്‌ നോവലില്‍ വാമൊഴിയായി കുടന്നുവരുന്നു.
ചരി്രത്തെ കഥകളായി അവതരിപ്പിക്കുന്നു. അത്‌ ച്രിത്രരഗന്ഥങ്ങളെ
അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ള ചരിത്രത്തെക്കാള്‍ കേട്ടറിഞ്ഞ കഥകളുായിട്ടാണ്‌
നോവലില്‍ കടന്നുവരുന്നത്‌.

ആഖ്യാനത്തില്‍ ഭാഷയോടുള്ള ആഭിമുഖ്യം പ്രകടമാണ്‌. ആഖ്യാനത്തില്‍
സ്ഥലകാലങ്ങളെ രുപപ്പെടുത്തുന്നതില്‍ വലീയ പങ്ക വഹിക്കുന്നത്‌ വാമൊഴി
യോട്‌ അടുത്ത്‌ നില്‍ക്കുന്ന ഭാഷയാണ്‌. ഭുതകാലം ഓാര്‍മ്മകളിലുടെ കടന്നുവ
രുന്നു. റിഫ്ളുകടര്‍ എന്ന ആഖ്യാനത്തിന്റെ പ്രതീകമായാണ്‌ ജെസിക്കയുടെ
കഥാഖ്യാനം കടന്നുവരുന്നത്‌ “ജനിക്കുന്നതിന്‌ മുമ്പും ഒമ്പതാം വയസ്സിലും
ഒരേ ഭാഷയാണ്‌ അവള്‍ക്ക്‌. പാട്ടിന്‌ ഭാഷയുണ്ടോ എന്നവള്‍ ഒരിക്കല്‍ സംശ
യിക്കുന്നുണ്ട്‌. ഹിന്ദിയും ഇംഗ്ലീഷും ബംഗാളിയും മലയാളവും ഗ്രഞ്ചും തമിഴും
എല്ലാം കടന്നുവരുന്നുണ്ടതില്‍. വികസിതമാകുന്ന പദകോശത്തിലൂടെയല്ല

266
അവള്‍ അനുഭവങ്ങളെ സ്വീകരിക്കുന്നത്‌. ക്രിയാപദങ്ങളുടെ പട്ടികയിലുടെയാണ്‌
അനുഭവങ്ങളെ അവള്‍ അന്വേഷിക്കുന്നത്‌.” ആഖ്യാനത്തില്‍ വാമൊഴി
സംസ്കാരത്തോടുള്ള ആഭിമുഖ്യം പകടമായി മാറുന്നു. വൃത്യസത സ്ഥല
കാലങ്ങളെ രൂപപ്പെടുത്തുന്ന കഥാഘടനയെ ഏകാത്മകബോധത്തിലേക്ക്‌ നയി
ക്കുന്നത്‌ വാമൊഴി സംസ്കാരമാണ്‌.

4.3.2 ര്ര്രേശവ്വും ച്രിത്രവും

:പദേശത്തിന്‌ അര്‍ത്ഥം സങ്കല്‍പ്പിക്കുമ്പോള്‍ ദേശം, കര, തറ
എന്നിങ്ങനെ പലതുമാകാം. ഒരു (്പദേശത്തിന്റെ രുപവത്‌കരണത്തില്‍
സ്വാധിനം ചെലുത്തുന്ന ഒന്ന്‌ ഭരണപരമായ അതിര്‍ത്തി സങ്കല്‍പ്പമാണ്‌.
മറ്റാന്ന്‌ അവിടുത്തെ ജനത അവര്‍ ജീവിക്കുന്ന നാടിനെക്കുറിച്ചു അവരുടേതായ
തിരിച്ചറിവ്‌ സുക്ഷിക്കുന്നുമുണ്ട്‌. അത്‌ സംസ്കാരവുമായി ജീവിതാനുഭവ
ങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ടതാണ്‌. ഒരു ഗ്രാമത്തിന്‌ ഭരണാതിര്‍ത്തികള്‍ ഉണ്ടെങ്കിലും
അവിടുത്തെ ജനങ്ങള്‍ അതിനെ തിരിച്ചറിയുന്നത്‌ പഴയ ദേശത്തിന്റെ നാടിന്റെ
ഓര്‍മ്മകളുമായി ബന്ധപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ടാണ്‌. സാംസ്കാരിക ജീവിതവുമായും,
പൈതൃകവുമായും അതിനു ബന്ധമുണ്ട്‌. ചരി്രശ്രന്ഥങ്ങളില്‍ പദേശം
സാശ്രാജ്ൃത്വത്തിന്റെ ചരിശ്രങ്ങള്‍, ഭരണത്തിന്റെ ചതിത്രങ്ങള്‍ എന്നിവയായി
മാറുന്നു.

“പാദേശികചരിത്രം എന്നതുകൊണ്ട്‌ ആ ചരിത്രം ഒരു പ്രദേശത്തെ
നാം നിര്‍വചിക്കുന്ന, സങ്കല്‍പ്പിക്കുന്ന ഒരു ഗ്പദേശത്തെ സമ്രഗമായ
ചരിതമാണ്‌.” പ്രാദേശിക ചരിത്രത്തില്‍ ഐതീഹ്യങ്ങള്‍ക്കും ആ
പ്രദേശത്തെ ജനതയുടെ ഓര്‍മ്മകള്‍ക്കും പ്രാധാന്യമുണ്ട്‌. ഒരു കാലഘട്ടത്തിലെ
സാമുഹികബോധതെെക്കുറിചുറിയാന്‍ ഐതിഹ്യങ്ങള്‍ സഹായിക്കുന്നു.
ഓര്‍മ്മകളിലൂടെ ചരിത്രത്തെ നിമ്മിക്കുമ്പോള്‍ അതിന്റെ രണ്ട്‌ ഉറവിടങ്ങളാണ്‌
വാമൊഴിചരിത്രവും വാമൊഴിപാത്പര്യവും. ഒരു ചരിത്രസന്ദര്‍ഭത്െക്കുറിച്ചുളള
ഓര്‍മ്മകളുളള വരില്‍ നിന്ന്‌ നാം വീണ്ടെടുക്കുമ്പോള്‍ അത്‌ വാമൊഴി
ചരീത്രമാവും, വാമൊഴി പാരമ്പര്യം ഒരുവന്‍ തന്റെ ജീവിതവുമായി ബന്ധപ്പെടു

at?
നില്‍ക്കുന്ന സ്വത്വബോധവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടതാണ്‌. അതിന്‌ പ്രദേശത്തെ
ക്കുറിച്ചുള്ള അബോധമായ ചില കാഴ്ചപ്പാടുകള്‍ അയാളെ സ്വാധീനിക്കുന്നുണ്ട്‌.
അത്‌ തിരിച്ചറിയുക എന്നത്‌ ്രധാനപ്പെട്ട ഒന്നാണ്‌. അവയാണ്‌ പ്രദേശത്തിന്റെ
ചരിത്രത്തെ നിര്‍മ്മിക്കുന്നത്‌.

ഓരോ ദേശത്തിനും പദേശത്തിനും തനതായ പാരമ്പര്യവും,
സാംസ്കാരിക പൈത്യകവുമുണ്ട്‌. അതെല്ലാം അറിയുവാന്‍ ചരിത്രത്തെ
സഹായിക്കുന്നത്‌ ചരിശ്രത്തോട ചേര്‍ന്നു നില്‍ക്കുന്ന നാട്ടറിവുകളാണ്‌. ആ
അറിവുകള്‍ ചരിത്രരചനയ്ക്ക്‌ ര്പയോജനപ്പെടുത്തുവാനുള്ള സംരംഭം
പലയിടത്തും നടക്കുന്നുണ്ട്‌.

ബുക്കാള്‍ട്ട ചരിത്രത്തെ ഇപ്രകാരം നിര്‍വ്കൂചിക്കുന്നു. “ബോധത്തിന്റെ
ഉണര്‍ഡ്മ്‌ മുലം ഉണ്ടാകുന്ന പകൃതിയുമായുള്ള വിച്ഛേദനമാണ്‌ ചരിത്രം.”
“മനുഷ്യന്റെ വിവേചന ശക്തിക്ക്‌ രൂപം നല്‍കുന്ന സവിശേഷമായ പ്രത്യയ
ഭാവനയാണ്‌ ചരിത്ര എന്ന്‌ ഇ.ഏച്ച്‌.കാര്‍ പറയുന്നു.

നിര്‍യ്യൂപനത്തിനപ്പുറം അനവധി സാധ്യതകള്‍ കല്‍പ്പിക്കപ്പെടുന്ന
വിജ്ഞാനമാണ്‌ ചരിത്രം. ചരിത്രത്തെ ചരിത്രകാരനും എഴുത്തുകാരനും ഒരേ
രീതിയിലല്ല നോക്കിക്കാണുന്നത്‌. എഴുത്തുകാരന്‍ ചരിത്രം രൂപപ്പെടുത്തിയ
പ്രദേശികതകളെയും വൈകാരിക സമസ്യകളെയും ഉള്‍ക്കൊള്ളുമ്പോള്‍
പ്രി്രകാരന്‍ തെളിവുകള്‍ക്കൊപ്പം നില്‍ക്കുന്ന സതൃുങ്ങള്‍ക്കാണ്‌ വില
കല്‍പ്പിക്കുക. ഈ മാറ്റം എഴുത്തുകാരനില്‍ നിന്നും ചരിര്രകാരനെ പ്രായോഗിക
വാദിയാക്കുന്നു.

ചരിത്രം രുപപ്പെടുത്തുന്നത്‌ തന്തെ ദേശരാഷ്ദ്രങ്ങളുമായി ബന്ധ
പെട്ടാണ്‌. മനുഷ്യചരിത്രം, രാജ്യത്തിന്റെ ചരിത്രം എന്നിങ്ങനെയുള്ള പരികല്‍
പനകള്‍ പരിഗണിക്കുമ്പോള്‍ ദേശചരിര്ത്തിന്‌ അനവധി തലങ്ങളുണ്ട്‌.
ജനതയുടെ സംസ്കാരം, രാഷ്ട്രിയാവസ്ഥ, സാമുഹിക ജിവിതം, സാമ്പത്തി
കാവസ്ഥ, മതം എന്നിവയെല്ലാം ദേശചരിത്രത്തില്‍ പ്രധാനമാണ്‌. ഇന്ത്യയുടെ

268
പരിശ്രം എന്നു പറയുന്നത്‌ ഇന്ത്യ എന്ന ദേശത്തിന്റെ ഭുമിശാസ്ത്രപരമായതും
രാഷ്രടീയസംഭവങ്ങളുടേയും ദേശീയതയുടേയുമെല്ലാം ചരിശ്രമാണ്‌.
ദേശീയതയില്‍ ഉള്‍ച്ചേര്‍ന്നിരിക്കുന്നത്‌ പുതിയൊരു ചരിതബോധമാണ്‌.
രാജ്യചരിത്രത്തിലേക്കുണരുകയും പുതിയൊരു ദിശയിലൂടെ ചലിക്കാന്‍
തുടങ്ങുകയും ചെയ്യുന്നു, അങ്ങനെ ദേശത്തിന്റെ ചത്ര്തം ആരംഭിക്കുകയും
ചെയ്യുന്നു.

““പേര്‍ഷ്യന്‍യുദ്ധങ്ങളില്‍ ഏതന്‍സിന്റെ അധിപതൃത്തിന്‌ ഹെറഡോസ്‌
ധാര്‍മിക ന്യായീകരണം കണ്ടെത്തുന്നുണ്ട്‌. ചിതിക്കുന്ന ഗ്രീക്കുകാര്‍ അവ
രുടെ ച്രകവാളങ്ങള്‍ വികസിപ്പിക്കേണ്ടതുണ്ടെന്ന്‌ കാണിച്ചു കൊണ്ട്‌, കുടു
തല്‍ ജനങ്ങളില്‍ലേക്കും സ്ഥലങ്ങളിലേക്കും അന്വേഷണം വ്യാപിപ്പിക്കാന്‍
ആ യുദ്ധങ്ങള്‍ ഹെറഡോട്ടസിനെ പ്രേരിപ്പിച്ചു. ചരി്രത്തെക്കുറിച്ചുള്ള അറബ്‌
കാഴ്ച്ചപാട്‌ ദേശാടന ജീവിതരിതിയോടുള്ള അനുഭാവത്താല്‍ ശക്തമായി
മ്വാധീനിക്കുപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്‌. വറ്രകികവും നിരന്തരവുമായ ഒരു (പ്രകിയായിട്ടാണ്‌
അറബികള്‍ ചരിത്രത്തെ കണ്ടത്‌ . ഇതില്‍ പട്ടണങ്ങളും മരുപ്പചുകളിലും താമ
സിക്കുന്നയാളുകളെ കുടിയറക്കി മരുഭുമിയില്‍ ഇടയന്മാര്‍ കടന്നു കയറുന്നു.
ഇവര്‍ താമസമുറപ്പിച്ചു കഴിഞ്ഞാല്‍ മരുഭൂമിയില്‍ നിന്നുള്ള പുതിയ തരംഗങ്ങള്‍
അവരെ കീഴടക്കുകയും ചെയ്യും.

ഏത്‌ രാജ്യത്തിന്റെ ചരിത്രവും രേഖപ്പെടുത്തപ്പെടുവ മാത്രമല്ല ചരിശ്ര
ത്തിന്റെ വായനകളില്‍ നിരവധി വംശചരിത്രങ്ങളും ദേശചരിശ്രങ്ങളും കടന്നു
വരികയുണ്ടായി. അത്‌ രാഷ്ട്രമെന്ന സങ്കല്‍പത്തിന്റെ തലത്തിലേക്ക്‌ ഉയര്‍ത്ത
പെടുമ്പോഴാണ്‌ ചരിത്രം പാരായണം സാധ്യമാക്കുന്നത്‌. ചരിത്രത്തിന്റെ നില
നില്‍പ്‌ അത്‌ മനുഷ്ൃചരിത്രത്തിന്റെ സമസ്തമേഖലകളെയും കൈകാര്യം
ചെയ്യാനും വിനിമയം ചെയ്യാനും സാധ്യമാക്കുന്ന ഒരു വിജ്ഞാനശാഖയായി
വികസിക്കുമ്പോഴാണ്‌. പ്രാദേശികചരിഗ്രം ജനതയുടെ കുട്ടായ്മയെക്കുറിച്ചുളള
അവബോധം സ്ൃഷ്ടിക്കുന്നഒന്നാണ്‌. പ്രാദേശികചരിത്രത്തിന്റെ സാധ്യതകളെ
എഴുത്തുകാര്‍ ഉപയോഗപ്പെടുത്തുന്നത്‌ വിഭിന്നമായ രീതിയിലാണ്‌ വ്യത്യസ്ത

269
കാലവും സംഭവങ്ങളും ചേര്‍ത്തുവെച്ചുകൊണ്ട്‌ നോവല്‍ ആഖ്യാനമാത്ൃക
കള്‍ സ്യഷടിക്കുന്നു. എഴുത്തില്‍ സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ സ്യഷ്ടിക്കുന്ന നൈരന്തര്യം
മറ്റാരുതലത്തില്‍ സംഭവങ്ങളെ നോക്കി കാണാന്‍ ഏഴുത്തുകാരനെ സഹാ
യിക്കുന്നു. വര്‍ത്തമാനകാലഘട്ടത്തില്‍ നിന്ന്‌ കൊണ്ട്‌ ഭുതകാലത്തിലേക്കുളള
തിരിഞ്ഞുനോട്ടം പല കൃതികളിലും ഓര്‍മ്മകളുടെ വിവരണം മാത്രമാകുമ്പോള്‍
ചരിത്രം രേഖപ്പെടുത്താതെപോയ അരികുസത്യങ്ങളെ കഥകളിലേക്ക്‌ കൊണ്ടു
വരികയാണ്‌ എന്‍. എസ്‌ മാധവന്റെ കഥകളിലൂടെ ചെയ്യുന്നത്‌. അനുഭവക
ളിലെ സ്ഥലകാല ചരി്രാഭിമുഖ്യത്തെ പ്രതിരോധിക്കാന്‍ മാധവന്‍ ആഖ്യാന
ത്തില്‍ വ്യത്യസ്തതകള്‍ ന്വീകരിക്കുന്നു.

പരിത്രാത്മകത എന്‍. എസ്‌. മാധവന്റെ കൃതികളുടെ ഒരു സവിശേഷത
യാണ്‌. നിലനില്ക്കുന്ന ചരിശ്രരചനയ്ക്ക്‌ ഒരു പശ്ചാത്തലമുണ്ട്‌. ഹിസ്റ്ററി എന്ന
വാക്ക്‌ മനുഷ്യചരിത്രത്തെ ്രതിനിധാനം ചെയ്യുന്നു. രാജാക്കന്മാരുടെയും ച്ശ്ര
വര്‍ത്തിമാരുടെയും ജയപരാജയങ്ങളും അക്കാലത്തെ രാഷ്്രീയാവ
സ്ഥകളുമാണ്‌ ചരിത്രമെന്ന നിലയില്‍ കരുതപ്പെട്ടിരുന്നത്‌. ചരിത്രം സ്വാഭാവി
കമായി രൂപപ്പെടുന്ന ഒന്നായി കണക്കാക്കാന്‍ കഴിയില്ല. പരി്രം, നാടിന്റെ
ജനതയെയും ജീവിതത്തെയും അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു. ഇന്നു കാണുന്ന ചരിശ്ര
രചനാരിതിക്ക്‌ തുടക്കമിടുന്നത്‌ പാശ്ചാതൃരാണ്‌.

ഇന്ത്യയ്ക്ക്‌ ചരിത്രരചനയ്ക്ക്‌ ഉപയുക്തമാക്കുംവിധത്തിലുള്ള ചരിത്ര
പാരമ്പരുയമില്ല എന്ന്‌ പാശ്ചാത്യര്‍ വിശ്വസിച്ചിരുന്നു. എന്നാല്‍ ചരിത്ര രചന
യുടെ വ്യത്യസ്തമാര്‍ഗ്ഗങ്ങളുപയോഗിച്ച ചരിത്ര രചേന നടത്തിയ കൊസംബി
യെപോലുള്ളവര്‍ ചരിത്രരചനയുടെ പരമ്പരാഗത ശൈലികളെ വെല്ലുവിളിച്ചു
കൊണ്ട്‌ ഇന്ത്യാചരിത്രത്തെ രൂപപ്പെടുത്താന്‍ ശ്രമിച്ചു.

“രാഷ്ര്രം എന്നു പറയപ്പെടുന്ന മനുഷ്യ ഘടനയ്ക്ക്‌ അന്യാദ്യശമോ
ദിവ്യത്വമോ പവിശ്രമോ പുരാതനത്വമോ ഉണ്ടെന്നു പറയാവുന്നതല്ല. ഇടക്കാ
ലത്താണ്‌ അതിന്റെ ഉത്ഭവം. രാഷ്ടത്തിനു മുമ്പു വര്‍ഗ്ഗങ്ങളും വര്‍ഗ്ഗങ്ങള്‍ക്കു
മുമ്പു കുടുംബങ്ങളുമുണ്ടായിരുന്നു എന്ന്‌ ചരിത്രം തെളിയിക്കുന്നു.

270
അര്‍ത്ഥശാസ്ത്രത്തിലാണ്‌ രാഷ്രടത്തെക്കുറിച്ചുളള ഒരു നിര്‍വചനം
കാണുന്നത്‌ രാഷ്ട്രത്തിന്‌ ഏഴ്‌ അംഗങ്ങള്‍ ഉണ്ട്‌. അതിനാലാണ്‌ സപതാംഗ
സിദ്ധാന്തം എന്ന്‌ ഇത്‌ അറിയപ്പെടുന്നത്‌. കാടില്യന്‍ സ്വാമി, അമാത്യന്‍, ജന
പദം, ദുര്‍ഗം, കോശം, ദണ്ഡം, ചിശ്രം, എന്നി സപ്താംഗങ്ങള്‍ രാഷ്ട്രത്തില്‍
ഉള്‍പ്പെടുന്നതായി പറയുന്നുണ്ട്‌.

അധിപതി, രാഷ്ടത്തിന്റെ ഉടമസ്ഥവകാശം മുളള ആള്‍, ജയമാന്‍ എന്നി
വയെയാണ്‌ സ്വാമി പദം കൊണ്ട്‌ അര്‍ത്ഥമാക്കുന്നത്‌. അമാതൃന്‍ എന്നത്‌ മന്ത്രി
യെക്കുറിക്കുന്ന പദമാണെല്കിലും അമാതൃന്മാര്‍ സ്ഥിമോയ സേവനവിഭാഗമാ
യാണ്‌ അര്‍ത്ഥ ശാസ്ത്രത്തില്‍ പറയുന്നത്‌. ജനപദം പ്രദേശത്തെ സൂചിപ്പി
ക്കുന്നു. അര്‍ത്ഥ ശാസ്ത്രത്തിലെ ജനപദത്തിന്റെ നിര്‍വചനം സൂചിപ്പിക്കുന്നത്‌
ജനങ്ങളും ഭുപ്രദേശവും ഈ സംജ്ഞയില്‍ ഉള്‍കൊള്ളുന്നു എന്നാണ്‌. നാലാ
മത്തെ അംഗമയേ ദുര്‍ഗം കോട്ടയാല്‍ പരിരക്ഷിതമായ തലസ്ഥാന നഗരിയെ
സൂചിപ്പിക്കുന്നു. കോശം ഖജനാവാണ്‌ അതാണ്‌ രാജ്യത്തെ നിലനിര്‍ത്തുന്നത്‌.
ദണ്ഡാംം എന്നതില്‍ കുതിര, തേര്‍, കാലാള്‍ എന്നിവ അടങ്ങുന്നുണ്ട്‌ സൈനിക
മായ കാര്യങ്ങളെ അത്‌ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ഏഴാമത്തെ ഘടകം മിശ്രമാണ്‌ .നല്ല
സുഹൃത്ത്‌ ബന്ധത്തെയാണ്‌ അത്‌ ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്‌ ഇപ്രകാരം രാഷ്ര്രം ഏന്ന
നങ്കല്‍പനത്തില്‍ സകലഘടകങ്ങളെയും ഇണക്കിചേര്‍ത്തിരിക്കുന്നതാണ്‌
അര്‍ത്ഥശാസ്ത്രത്തിലെ സപ്താംഗസിദ്ധാന്തം. ദേശീയതയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട
സങ്കല്‍പനങ്ങള്‍ക്ക്‌ ആധുനിക കാലത്ത്‌ വലിയ പരിവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ ഉഇണ്ടായി.
ചരിത്രവും ദേശീയതയും ഒരേപോലെ സാഹിത്യ കൃതികളില്‍ കടന്നുവരികയും
അവയിലെ അധികാരത്തെയും രാഷ്രരസങ്കല്‍പ്പത്തെയും പുനര്‍ പാരായണ
ത്തിന്‌ വിധേയമാക്കുകയും ചെയ്തു.

നാട്‌, ദിക്ക്‌, കര, രാജ്യം, ഗ്രാമസമുഹം എന്നിങ്ങനെ പല അര്‍ത്ഥങ്ങളും
പറയാവുന്ന ഈ വാക്ക്‌ ഗ്രാമത്തിന്റെ ചെറിയൊരു ഭാഗം മുതല്‍ മുഴുവന്‍
രാജ്യം വര പലതിനേയും ഒരേ സമയം സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ദേശത്തിനും രാഷ്ട്ര
ത്തിനുമിടയില്‍ വംശിമ (ലസ) ഭാഷ, സംസകാരം, ചരിത്രം, സാമ്പത്തിക

aid
ഐക്കും, പൊതുപാരമ്പര്യം, ഭരണകൂടം ര്മലു) എന്നിങ്ങനെ പല സംവര്‍
ഗങ്ങള്‍ ഉല്‍പ്പാദിപ്പിക്കുന്ന വ്യവഹാരങ്ങള്‍ ഇടപെടുന്നു. ആത്മനിഷ്ഠമായ
പ്രതിഭാസങ്ങളിലുടെയോ വസ്തുനിഷ്ഠമായ യാഥാര്‍ത്ഥുങ്ങളിലൂുടെയോ
ആഖ്യാനം ചെയ്യാവുന്ന സങ്കല്‍പ്പനമാണ്‌ രാഷ്ട്രം.

എന്‍.എസ്‌. മാധവന്റെ ലന്തൻബത്തേരിയിലെ ലുത്തീനിയകളില്‍ ചരിത്രം
ഒരു ്രധാന ആഖ്യാന ഘടകമാണ്‌. “ജെസികെയുടെ ചരിത്രസാഗ്രികള്‍
തികച്ചും വ്യത്യസ്തമാണ്‌. സിനിമാ നോട്ടിസുകളും പാട്ടുകളും കഥകളുമാണ്‌
അവയില്‍ പ്രധാനം. “ജീവിത നാക്‌ എന്ന സിനിമയാണ്‌ ഒരു ചരിത്ര ഘടകും.
മരങ്ങളുടെ അരഞ്ഞാണ്‍ വലയങ്ങള്‍ പോലെ , ജലത്തിന്റെ തരംഗവലയങ്ങള്‍
പോലെ പൂര്‍ണ്ണതയുള്ള ആദ്യവും അന്തവുമില്ലാത്ത ചരി്രമാണ്‌ അവള്‍ തേടു
ന്നത്‌. കഥകള്‍ എന്ന കാല്‍പനികുതയാണ്‌ അവള്‍ക്ക്‌ ചരിത്രം. വസ്താതാപര
മല്ല. അനുഭവപരമാണത്‌. കാനം.ഇ.ജെ, മുടുത്ത്‌ വര്‍ക്കി, എം.ടി.വാസുദേവന്‍
നായര്‍, പോഞ്ഞിക്കര റാഫി, ജി.ശങ്കരക്കുറുപ്്‌, മെഹബ്ബുബ്‌, കെ.ജെ.യേശു
BOTS coo തുടങ്ങിയവരാണ്‌ അടിത്തട്ടിലേക്ക്‌ എത്തുന്നത്‌. ശക്തന്‍ തമ്പു
രാന്‍, ഇ.എം.എസ്‌., മുണ്ടശ്ശേരി, തുടങ്ങിയവര്‍ ഉപരിതലത്തിലൂടെ ഒഴുകിപ്പോ
കുന്നവരാണ്‌.” എന്ന്‌ നോവലിലെ ചരിത്രത്തെക്കുറിച്ച്‌ പി.സോമനാഥന്‍
അഭിപ്രായപ്പെടുന്നു.

പോഞ്ഞിക്കരയിലെ ദേശവാസികളുടെ ജീവിതങ്ങളെ ആവിഷക്കരിച്ച
എഴുത്തുകാരനാണ്‌ പോഞ്ഞിക്കര റാഫി. സ്വര്‍ഗ്ഗദുതന്‍ ഓരാ ഒഖ്രൊനോബീസ്‌,
പാപികള്‍ തുടങ്ങിയ രചനകളിലൂടെ മലയാള സാഹിതൃത്തില്‍ അനിഷേധ്യമായ
സാന്നിദ്ധ്യമായി മാറിയ അദ്ദഹത്തിന്റെ സ്വര്‍ഗ്ദദുതന്‍ എന്ന നോവലില്‍
ബാലനായ സൈമനിന്റെ മനസ്സിലുടെയുള്ള സഞ്ചാരമാണ്‌. ബൈബിള്‍മിത്തും
പോഞ്ഞിക്കരയും കേരളവും സംഗീതവും ചവുട്ടുനാടകവും ബാലമനഃശാസ്‌
ത്രവും പാപബോധവും പറുദീിസയും പെട്ടകവും ഉല്പത്തിയുമെല്ലാം
ബ്ോോധധാര എന്ന ആഖ്യാന സങ്കേതത്തിലൂടെ ആവിഷിക്കരിച്ചിരിക്കുന്നു. ഓരാ
ഒഖ്രൊനോബീസ്‌ എന്ന കൃതിയില്‍ ഡച്ചുകാരോട്‌ തോറ്റ പോര്‍ച്ചിഗീസുകാര്‍

aid
അവരുടെ സമ്പത്തെല്ലാം കുഴിച്ചിട്ട അത്‌ സംരക്ഷിക്കാനായി കാപ്പിരി മുത്തപ്പനെ
കുടിയിരുത്തുന്ന കഥയാണ്‌ അവതരിപ്പിച്ചിട്ടുളളത്‌. കൊച്ചിയുടെ സാമുഹിക
സാംസ്ക്കാരിക ലോകത്ത്‌ വ്യക്തിമുദ്ര പതിപ്പിച്ച എഴുത്തുകാരനാണ്‌
പോഞ്ഞിക്കര റാഫി. ഇപ്രകാരം ചരിതത്തില്‍ ഇടം നേടിയ നിരവധി
വൃക്തിത്വങ്ങളെക്കുറിച്ച്‌ ലന്തൻബത്തേരിയിലെ ലുൂത്തീയിയകള്‍ എന്ന
നോവലില്‍ പരാമര്‍ശിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്‌.
4.3.3 ശനം ദേശീയതയും

ദേശമാണ്‌ ഒരു സമൂഹത്തെ രുപപ്പെടുത്തുന്നത്‌. ഭനതിക (niyo
ക്കകത്തതാണ്‌ ഇന്ന്‌ നാം സമൂഹത്തെ അടയാളുപ്പെടുത്തുന്നത്‌. അതിരുകളും
വരമ്പുകളും കെട്ടി പരന്നുകിടക്കുന്ന ഭു്രദേശങ്ങളെ മനുഷ്യന്‍ വരുതിയി
ലാക്കുമ്പോള്‍ അതിന്‌ ദദശമായും ഗ്രാമമായും രാഷ്ട്രമായും മാറുന്ന ഭനതിക
മായ തലം ലഭിക്കുന്നു. സ്ഥലം ദേശമായി മാറുന്നു. ഈ ദേശം മനുഷ്യന്‍
അധിവസിക്കുന്ന അവന്റെ പരിസ്ഥിതി തന്നെയാണ്‌ ദേശമെന്ന വാക്ക്‌ ചെറിയ
പ്രദേശം, രാഷ്ട്രം, ഗ്രാമം എന്നിവയെല്ലാം (പതിനിധാനം ചെയ്യുന്നുണ്ട്‌.

മലകളും കായലുകളും വരമ്പുകളും അതിര്‍ത്തി കുറ്റികള്‍ നിര്‍ണ
യിക്കുന്ന ദേശസങ്കല്പം സമൂഹത്തില്‍ ഇന്നും നിലനില്‍ക്കുന്നുണ്ട്‌. നമ്മുടെ
നദിതട സംസ്കാരങ്ങള്‍ ദേശപരമായ പ്ത്യേകകുള്‍ കൊണ്ട്‌ സവിശേഷ
ശദ്ധയാകര്‍ഷിച്ചവയായിരുന്നു. കേരേത്തില്‍ സംഘക്കാലത്ത്‌ നിലനിന്നിരുന്ന
പഞ്ചനില വ്യവസ്ഥയും ദേശാധിഷ്ഠിതമായിരുന്നു.

അധിനിവേശത്തിന്റെ കാലഘട്ടത്തിലാണ്‌ ദേശ സങ്കല്പത്തിന്‌
ദേശീയത എന്ന നങ്കല്‍പ്പനത്തിനും വ്യത്യസ്ത മാനങ്ങള്‍ സൃഷ്ടിക്കാന്‍
കഴിഞ്ഞത്‌. ഒരു രാജ്യത്തിലെ ജനങ്ങള്‍ക്കുണ്ടാകുന്ന ഏകതാ ബോധ
ത്തെയാണ്‌ ദേശീയത എന്നു പറയുന്നത്‌. “ദേശീയ വിമോചന സമരക്കാലത്തു
തന്നെ വ്യക്തമായിത്തുടങ്ങിയതും ഭരണഘടനാ സമിതിയില്‍ ഇഴ ചികഞ്ഞുളൂള
ചര്‍ച്ചകള്‍ക്കു വിധേയമായതും മാനവികാടിത്തറയുള്ള ബദല്‍ ദേശീയത

ats
യായിരുന്നു. ന്വാതന്ര്ൃത്തിനും സാമ്പത്തിക നീതിക്കും സാമൂഹിക ഐക്ക
ത്തിനും സ്ഥാനം കലിപിച്ചിരുന്നു. മതത്തെയും സംസ്‌കാരത്തെയും
വ്യാമിശ്രമാക്കുന്ന വര്‍ഗ്ഗീയ രാഷ്ശ്രീയത്തിന്റെ പുനരുത്ഥാനത്തോടെ ഇന്നു
ബലിക്കല്ലില്‍ കിടക്കുന്നത്‌ സദ്ഗുണങ്ങളുള്ള ദേശീയാവബോധമാണ്‌.”

ആധുനികതയാണ്‌ ഇന്ത്യ എന്ന ദേശീയ വികാരത്തെ ഉണര്‍ത്തിയെ
ടുത്തത. നമ്മുടെ ദേശീയതാ സങ്കല്പം തികച്ചും വൃത്ൃയസ്തമായിരുന്നു.
വരേണ്ടുവര്‍ഗത്തിന്റെ സംസ്‌കാരത്തെയാണ്‌ അത്‌ പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുന്നത്‌.
അതിനിടയില്‍ പാര്‍ശ്വവത്കരിക്കപ്പെട്ട അനേകം ജനവിഭാഗങ്ങളെ കൂടി
ഉള്‍ക്കൊളളിക്കുന്ന തരത്തില്‍ ദേശീയത സങ്കല്പം വ്യാപിക്കുന്നത്‌ സ്വാതന്ത്യ
സമരകാലഘടുത്തിലാണ്‌.

ഭാഷയുടെയോ സംസ്കാരത്തിന്റെയോ പേരില്‍ നിര്‍ണയിക്കുന്ന
അതിര്‍ത്തികളോടെയുള്ള ഭുൃപദേശങ്ങളും അതില്‍ പ്രമാധികാരം
പുലര്‍ത്തുന്ന ദേശീയ ഭരണകുടങ്ങളുടെ സങ്കല്പവും രുപീകരണവുമാണ്‌
ആധുനികതയുടെ ്രധാനപ്പെടു സങ്കല്പങ്ങളിലൊന്നായി കരുതുന്നത്‌. പക്ഷേ
പലപ്പോഴും ഇങ്ങനെ നിര്‍ണയിക്കുന്ന ദേശീയതയും സംസ്കാരവും
യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ ജൈവപരമായി വികാസം ച്രാപിക്കുന്ന ഒന്നായി തിരാറില്ല.
നാട്യങ്ങളുടെയോ വെറും വിശ്വാസങ്ങളുടെയോ നിര്‍ബന്ധങ്ങളുടെയോ
പ്രേരണകളുടെയോ അധികാര ്രയോഗങ്ങളുടെയോ ഒക്കെ ഫലമായിട്ടാ
യിരിക്കാം ദേശീയന്വത്വം എന്ന പരികല്‍പ്പന തന്നെ പലപ്പോഴും രുപപ്പെടുന്നത്‌.
ദേശസംസ്കൃതിയും അതിന്റെ സ്വത്വരുപികരണവും ഒരു പ്രത്യേക ഭൃപദേശത്ത്‌
തന്നെയുള്ള പ്രവര്‍ത്തനഫലമായാണഞ്‌ നിര്‍മ്മിക്കപ്പെടുന്നത്‌. ഒരു രാഷ്ട്രം, ദേശം
എന്തൊക്കെയുള്ളതു തന്തെ വൃത്യസ്ത തലങ്ങളില്‍ നിര്‍മ്മിക്കുന്ന ഒരു
സാങ്കല്‍പ്പിക സമൂഹമാണ്‌. ഒരു രാഷ്ട്രത്തെ അതിന്റെ സംസ്കാരത്തെ
നിര്‍മിച്ചെടുക്കുന്നതും ആ സമൃഹത്തിനുളളില്‍ ഒരു പൊതു ദേശീയത തുപം
കൊള്ളുന്നതും മനുഷ്യര്‍ക്ക്‌ പൊതുവായി പരസ്പരം പങ്കിടാനുള്ള വിശ്വാസ
ങ്ങളുടെയും ആചാരങ്ങളുടെയും വീടിന്റെയും ഭക്ഷണത്തിന്റെയും ജിവിതരിതി

aid
കളുടെയുമൊക്കെ പൊതു അടയാളങ്ങളിലുടെയാണ്‌. ഇങ്ങനെ നിര്‍മിക്കുന്ന
അടയാളങ്ങളുടെ ്രാതിനിധ്യങ്ങളില്‍ നിന്നാണ്‌ ദേശീയതയും സംസ്കാരവും
ബലപ്പെടുന്നത്‌.

അധിനിവേശത്തിന്‌ നൂറ്റാണ്ടുകളോളം പാരമ്പരുമുള്ള ഇന്ത്യന്‍
സംസ്കാരത്തെ പൂര്‍ണ്ണമായി ഇല്ലാതാക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല. ബിട്ടീഷുകാര്‍
നടപ്പിലാക്കിയ പല നയങ്ങളും ആശങ്കയോടെയാണ്‌ സമുഹം കണ്ടത്‌. ഭിന്ന
അഭിരുചികള്‍ നിലനില്‍ക്കുന്ന ഇന്ത്യയില്‍ ഇംഗ്ലീഷ്‌ വിദ്യാഭ്യാസവും
നവോത്ഥാന മൂല്യങ്ങളും ഗ്രബലമായേതോടെയാണ്‌ ദേശീയബോധം ഉട
ലെടുത്തത്‌. എന്നാല്‍ സ്വാത്രന്ത്യ സമര കാലഘട്ടത്തിനുശോഷം ദേശീയതയ്ക്ക്‌
ഒറ്റ രാഷ്രടസങ്കല്‍പങ്ങള്‍ക്കപ്പുറത്തി്‌ അനേകം മാനങ്ങള്‍ കടന്നു വന്നു. വെട്ടി
മുറിയ്ക്കപ്പെട്ട ദേശസങ്കല്പം ജനതയില്‍ ഏല്‍പിച്ച മുറിവുകള്‍ ഒരു പുത്തന്‍
ദേശീയതയെക്കുറിച്ച്‌ ചിന്തിക്കാന്‍ പ്രേരണ നല്‍കുന്നു. രാഷ്ര്രിയബോധം
ഉള്‍ക്കൊള്ളേണ്ട ജനാധിപതൃപാര്‍ട്ടികള്‍ വര്‍ഗീയതയും മതാത്മകതയും
ഏഎടുത്തണിഞ്ഞതോടെ ദേശീയബോധം സങ്കുചിതമാകുന്ന രാഷ്ഭ്രീയ
സംസ്കാരികാന്തരിക്ഷം ഉടലെടുത്തു. ഇക്കാലത്താണ്‌ ബദല്‍ ദേശീയത
രൂപപ്പെടുന്നത്‌

ആധുനിക കാലത്ത്‌ സമൂഹത്തില്‍ ജാതിമത, വര്‍ഗ ഭേദങ്ങളെ
രാഷട്രിയപരമായി മുതലെടുക്കുവാന്‍ തുടങ്ങി. ജനാധിപത്യം, സമത്വം എന്നിവ
എല്ലാ ജനവിഭാഗങ്ങളെയും ത്യപ്തിപ്പെടുത്തുന്നില്ല. ഇന്ത്യന്‍ സമൂഹത്തില്‍
ആഗോളവത് കരണത്തിന്‌ വലിയ സ്വാധീനം ച്ലുത്താന്‍കഴിഞ്ഞു. മാറി
വരുന്ന ഗവണ്‍മെന്റുകളും അതിന്‌ പ്രേരകമായി. വിവരസാങ്കേതിക വിദ്യയുടെ
വളര്‍ച്ച ദേശിയ അതിര്‍ത്തികള്‍ക്കപ്പുറം ആഗോള ഗ്രാമമായി ലോകത്തെ മാറ്റി.

“ആധുനികാനന്തര നോവലുകളുടെ ഒരു പ്രത്യേകത അത്‌ ചരിത്രത്തെ
എഴുതുന്നു എന്നതാണ്‌. ആധുനിക രാഷ്ടത്തിന്റെ യുക്തിയില്‍ നിന്ന്‌ മാറി
പ്രാദേശികതയും സ്വത്വ നിര്‍മ്മിതിയിലേക്ക്‌ പോകുമ്പോള്‍ ഭൂതകാലത്തില്‍
നിന്ന്‌ പലതും കണ്ടെടുക്കേണ്ടി വരുന്നു. ചരിത്രത്തിന്റെ വസ്തുനിഷ്ഠത ഗ്രന

ats
വല്‍ക്കരിക്കുകയും യാഥാര്‍ത്ഥ്യത്തെ സംബന്ധിച്ച പുതിയ നിലപാടുകളും ദേശ
ത്തിന്റെ മിത്തുകളും വിണ്ടെടുക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു. കൊച്ചിയിലെ വരത്ത
ന്മാരുടെ ചരിഗ്രം, ഭക്ഷണത്തിന്റെയും പാചകകലയുടെയും ചരിത്രം, ചവിട്ടു
നാടകത്തിന്റെ ചരിത്രം ഇങ്ങനെ നിരവധി പ്രാദേശിക ചരിശ്രങ്ങള്‍ രാഷ്ട്ര
ചരിത്രത്തില്‍ നിന്ന്‌ വ്യത്യസ്തവുമാണ്‌. പോച്ചുഗിീസ അധിനിവേശവുമായി
ബന്ധപ്പെട്ട ലന്തന്‍ബത്തേരിയുടെ ചരിത്രം വിവരിക്കുന്നത്‌ പ്രാദേശികതയുടെ
പൂര്‍വ്വൂചരി്ത അന്വേഷണത്തിന്റെ ഭാഗമാണ്‌.”

43,4 ഭപ്ടനിര്‍മ്മാണവും ലന്തന്‍ബത്തേരിയും

വിസ്തൃതമായ ഭുഗോളത്തെ മനുഷ്യരുടെ കണ്ണുകള്‍ക്ക്‌ ദൃശ്യമാകുക
എളുപ്പമല്ല. അനന്തമായ ജീവിതവൈചിത്രുങ്ങള്‍ നിലനില്‍ക്കുന്ന ഭൂമിയിലെ
ഒരു ്രതലത്തിലെക്ക്‌ പകര്‍ന്നുവെയ്ക്കുകയാണ്‌ ഭൂപടങ്ങള്‍ ചെയ്യുന്നത്‌.
ഭൂമിയില്‍ കരയായും കടലായും വ്യാപിച്ചു കിടക്കുന്ന സ്ഥലങ്ങളെ ഭുപടങ്ങള്‍
പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുന്നു. സ്ഥലങ്ങളെ അടയാളപ്പെടുത്തുന്ന മുര്‍ത്തമായ
രേഖാചിത്രങ്ങളായി ഭൂപടങ്ങള്‍ മാറുന്നു. ഭൂപടത്തില്‍ രേഖപ്പെടുത്തുന്ന
ചിഹവ്യവഹാരങ്ങള്‍ക്ക്‌ നിരവധി അര്‍ത്ഥങ്ങളുണ്ട്‌. ഭുപടങ്ങള്‍ക്ക്‌ പ്രാധാന്യം
കൈവരുന്നത്‌ ലോകത്ത്‌ അധിനിവേശം ആരംഭിക്കുമ്വോഴാണ്‌, രാജ്യങ്ങള്‍
കയുടക്കാനും ആധിപത്യം നേടാനും പുതുരാജ്യങ്ങള്‍ തേടാനും ഭുൂപടരചന
സഹായിച്ചു. കോളനിവല്‍കൃത രാജ്യങ്ങളില്‍ ഭുപടങ്ങള്‍ പിന്നിട്‌ ദേശീയതയുടെ
ചിഹമായി മാറി. ദേശീയബോധത്തെ ഉണര്‍ത്തുന്ന രേഖകളായി ഭൂപടം മാറി.
ആധിപതൃത്തിന്റെയും ചെറുത്തുനില്‍പ്പിന്റെൈയും സ്വാതന്ത്രത്തിന്റെയും
പര്്രത്തെക്കുട്‌ ഭൂപടങ്ങള്‍ അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു.

“തു്രദേശങ്ങളെ രേഖാപരുപങ്ങളായി പ്രതിനിധാനം ചെയ്യുന്ന കലയും
ശാസ്ര്രവുമായാണ്‌ ഭുപടവിജ്ഞാനീയം അറിയപ്പെട്ടു വരുന്നത്‌. പ്രകട
മായൊരര്‍ത്ഥത്തില്‍ നിഷ്പക്ഷവും മുല്യൃനിരപേക്ഷവുമായ ആധുനികജ്ഞാന
രുപങ്ങളുടെ ഉത്തമമാത്യകയാണത്‌. ഭൂമിശാസ്ത്രം എന്ന ജ്ഞാനശാഖയുടെ
ആധാര സാമ്രശികളിലൊന്നായി എല്ലാക്കാലത്തും ഇത്‌ പരിഗണിക്കപ്പെട്ടു

2716
പോന്നിട്ടുമുണ്ട്‌. ഭൂപ്രദേശങ്ങളുടെ രേഖാരുപങ്ങളോടൊപ്പം, രാഷ്രരീയവും
സാംസ്കാരികവും മറ്റുമായ ഭുമിശാസ്‌ ഗ്രേേതരമായ അറിവുകളെ ഉള്‍
ക്കൊളളാനും ഭുപടങ്ങള്‍ക്ക്‌ കഴിവുണ്ട്‌.”

നാടുംമേടും മലകളും ദേശങ്ങളുമായി പരന്നുകിടക്കുന്ന ഭൂതലത്തെ
അതിരുകള്‍ നിശ്ചയിച്ചു രാജ്യങ്ങള്‍ വേര്‍തിരിച്ചു കാണിക്കുന്ന രേഖയാണ്‌
ഭൂപടങ്ങള്‍. അത്‌ മനുഷ്യരെയും സ്ഥലങ്ങളെയും അതിരുകള്‍ക്കുളളി
ലാക്കുന്നു. അതിര്‍ത്തികള്‍ നിശ്ചയിച്ച്‌ മതിലും വേലികളും കെട്ടിതിരിക്കുന്ന
സ്ഥലങ്ങള്‍ നല്‍കുന്ന സാംസ്കാരിക പൈതൃകമാണ്‌ പലപ്പോഴും രാജ്യ
ത്തിന്റെ പൊതുബോധമാകുന്നത്‌.

ലന്തൻബത്തേരിയിലെ ലുത്തിനിയകള്‍ എന്ന നോവലിന്റെ തുടക്കത്തില്‍
നോവലിസ്റ്റ്‌ ചേര്‍ത്തിരിക്കുന്ന ഭൂപടം ഭുപടവിജ്ഞാനീയത്തെ രേഖപ്പെടുത്തു
ന്നതിനപ്പുറം തന്റെ ആഖ്യാനസ്ഥലത്തെ രേഖപ്പെടുത്തുകയാണ്‌. ചരിത്ര
പരമായും ഭനതികമായും നിലനില്‍പ്പില്ലാത്ത ഒരു ്രദേശതെെൌക്കുറിച്ച്‌ ഒരു
നോവല്‍ രചിക്കുമ്പോള്‍ അതിന്‌ പിന്‍ബലമായി ഒരു സ്ഥലപരിസരം
സ്ൃഷ്ടിക്കേണ്ടതാണ്ട്‌. ജത്‌ സ്ഥാപിച്ചെടുക്കുകയാണ്‌ ഭൂുപടനിര്‍മ്മിതി
ഇപ്രകാരം ക്ഥഥയിടത്തെ ഭാവനാത്മകമായി പുനര്‍നിര്‍്മിക്കുന്നു ഈ ഭൂപടം.

ALO നടക്കുന്ന സ്ഥലം ലന്തന്‍ബത്തേരിയാണ്‌. ലന്തക്കാര്‍ കേരളത്തില്‍
ആധിപത്യം പുലര്‍ത്തിയിരുന്ന ഒരു കാലത്തെ ആ പേര്‍ അടയാളപെടുത്തു
ന്നുണ്ട്‌. ഡച്ചു ഈസ്സ്ിത്യ്യാകമ്പനിയെ കൊച്ചിയിലെ ചരിത്രരേഖകളില്‍ ലന്തക്കു
മ്പഞ്ഞി എന്നുവിളിച്ചിരുന്നു. പോഞ്ഞിക്കരയ്ക്ക്‌ അടുത്ത്‌ കാണുന്ന ഒരു കൊച്ചു
ദീപാണ്‌ ലന്തന്‍ബത്തേരിയായി നോവലിന്റെ തുടക്കത്തില്‍ അടയാള
ഒപ്പെടുത്തിയിട്ടുളളത്‌.

ഡച്ച്‌ ഈസ്സിന്ത്യാക്കമ്പനി കൊച്ചിയില്‍ അധികാരമുറപ്പിച്ചതു മുതല്‍
കൊച്ചിരാജാവും കമ്പനിയുമായുള്ള എഴുത്തുകുത്തുകളില്‍ കമ്പനിയെ ലന്‌
ക്കുമ്പഞ്ഞി എന്നാണു വിളിച്ചിരുന്നതെന്നതിനു രേഖകള്‍ തെളിവാണല്ലോ.

aid
ലന്തക്കാര്‍ (കുമ്പഞ്ഞിക്കാര്‍) താമസിച്ച മുളവുകാടിന്റെ ഭാഗമായ സ്ഥലത്തിനു
നാട്ടുകാര്‍ കുമ്പഞ്ഞിക്കര എന്നു പേരിട്ടു. അത്യകമേണ പോഞ്ഞിക്കരയായി
ലോപിച്ചു. ഇന്നു മുളവുകാടിന്റെ തെക്കേഭാഗത്തെ ്രശസ്തമായ സ്ഥലമാണ്‌
പോഞ്ഞിക്കര”?

പോഞ്ഞിക്കര എന്ന ഭു്രദേശത്തെ യഥാര്‍ത്ഥ ഭുപടത്തില്‍ കാണാന്‍
സാധിക്കും. എന്നാല്‍ ലന്തന്‍ബത്തേരി നോവലിസ്റ്റ്‌ ഭുപടത്തില ചേര്‍
ത്തിരിക്കുന്ന ഭാവനാസ്ഥലമാണ്‌. കൊച്ചിയില്‍ ലന്തക്കാര്‍ക്ക്‌ സ്വാധീനമുണ്ടാ
യിരുന്നു. ഈ അധിനിവേശകാലത്തെ അടയാളപ്പെടുത്തുകയാണ്‌ ലന്തന്‍
ബത്തേരി എന്ന നാമധേയം. നോവലില്‍ ഈ സ്ഥലചരിത്രത്തെ അടയാള
പ്െടുത്തിയിരിക്കുന്നത്‌ ഇങ്ങനെയാണ്‌.

"4433-08 ഴെങ്ഹി കോഴിക്കോട്ടുവെച്ചു മരിച്ചു. അതിനുശേഷം ഒരു
നൂറ്റാണ്ടു തികയുന്നതിനു മുമ്പ്‌ മറ്റൊരു വലിയ കപ്പിത്താന്‍, വാസ്കോഡഗാമ,
കൊച്ചിയിൽ വച്ചും. പൊതുശത്രുവായ സാമൂതിരിക്കെതിരെ കൊച്ചിരാജാവി
നൊപ്പം പടപൊരുതിയ പോര്‍ട്ടുഗിസുകാര്‍ കൊച്ചിയിലെ പലസ്ഥലങ്ങളും
രാജാവില്‍ നിന്നും തീറെഴുതി വാങ്ങി. അതില്‍പ്പെട്ടതായിരുന്നു കാടുപിടിച്ചു
കിടന്നിരുന്ന കായലിലെ ഒരു തുരുത്ത്‌. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ അതിനുനാമം
ഉണ്ടായി. കമ്പോഞ്ഞിക്കാട്‌. പില്ക്കാലത്ത്‌ അത്‌ പോഞ്ഞിക്കരയും ലന്തന്‍
ബത്തേരിയും ആയി ?

പോര്‍ട്ടുഗീസുകാര്‍ പരാജയപ്പെട്ടപ്പോള്‍ അവരുമായി നാട്ടുരാജ്യങ്ങള്‍
ഏര്‍പ്പെട്ടിരുന്ന എല്ലാ ഉടമ്പടികളും ഡച്ചുക്കാര്‍ സ്വന്തമാക്കി. “സിലോണിലെ
ഡച്ചുസേനയുടെ സഹായത്തോടെ ഒരു സൈനികമുന്നേറ്റം നടത്തി കൊല്ലം,
കൊച്ചി, കൊടുങ്ങല്ലൂര്‍, കണ്ണൂര്‍ എന്നിവിടങ്ങളിലെ പോര്‍ട്ടുഗീസ്‌ കോട്ടകളും
സെനികത്താവളങ്ങളും പിടിചെടുത്തു. അതോടെ കേരളത്തില്‍ ഡച്ചുക്കാരുടെ
അടിത്തറയുറച്ചു- പോര്‍ട്ടുഗീസുകാരുടെ പരാജയം അവര്‍ക്ക്‌ അധീന
മായിരുന്ന എല്ലാ പ്രദേശങ്ങളും ഡച്ചുകാരുടെ അധികാരത്തിന്‍ കീഴില്‍ വരാന്‍
കാരണമായി. ആഖ്യാനഭൂമികയെ സ്ൃഷടിക്കുകയാണ്‌ ഭൂപട നിര്‍മ്മിതിയിലുൂടെ

2718
സാധ്യമാവുന്നത്‌. ഇത്‌ ആഖ്യാനത്തിന്റെ പുതിയ മേഖലയെ അടയാളപ്പെടു
ത്തുന്നു. താന്‍ നിര്‍വ്വഹിക്കുന്ന കഥപറച്ചിലിന്‌ എഴുത്തുകാരന്‍ സ്ധൃഷടിക്കുന്ന
വിശ്വാസ പ്രമാണമാണ്‌ ഭുപട നിര്‍മ്മിതി. ഇപ്രകാരം ആഖ്യാനത്തിന്റെ marl
നത ഈ നോവല്‍ പങ്കുവയ്ക്കുന്നു. ആഖ്യാനഭുമികുയെ സ്യഷടിക്കുകയാണ്‌
ഭൂപടനിര്‍മ്മിതിയിലൂടെ സാധ്യമാവുന്നത്‌. ഇത്‌ ആഖ്യാനത്തിന്റെ പുതിയ മേഖ
ലയെക്കുടി അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു.
4303 ഭുമിശാസ്്രപരമായ പതേൃകതകള്‍

ഭൂപ്രകൃതി, കാലാവസ്ഥ തുടങ്ങിയവ ജനജീവിതത്തെയും സംസ്കാര
ത്തെയും നിയ്ന്തിക്കുകയും രുപപെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്ന ഘടകങ്ങളാണ്‌.
മനുഷ്യജീവിതം അവന്റെ ചുറ്റുപാടുകളുമായി അഭേദ്യമായി ബന്ധപ്പെ
ടിരിക്കുന്നു. ഓരോ പ്രദേശത്തിനു തനതായ സംസ്‌കാരമുണ്ട്‌. “ഒരു ദേശ
ത്തിന്റെ ചരിത്രം തുടങ്ങുന്നത്‌ അവിടത്തെ ജനവിഭാഗങ്ങളുടെ ഓര്‍മ്മകളില്‍
നിന്നാണ്‌. ഭരണാധികാതികളുടെ ചരിത്രം മാശ്രമല്ലല്ലോ ഒരു പ്രദേശത്തിന്റെ
ചരിത്രം. ഇവിടത്തെ ജനങ്ങള്‍ കഴിഞ്ഞ നൂറ്റാണ്ടുകളില്‍ എങ്ങനെ ജീവിച്ചു
എന്നതാണ്‌ പ്രധാനം, ചരിശ്രത്തിന്‌ പലപ്പോഴും ലിഖിത രുപങ്ങളൊന്നുമില്ല.
അവ സ്യഷ്ടിക്കച്ചെടുന്നുവെന്നു മാത്രം. കേട്ടു കേള്‍വികളും ഇതിഹാസകഥ
കളും അന്ധവിശ്വാസങ്ങളും കൂടിക്കുഴഞ്ഞാണ്‌ ചരിത്രത്തിന്റെ നിലനില്‍പ്‌.
അത്‌ ഒരിക്കലും വാസ്തവമാവണമെന്നില്ല.”

ലന്തൻബത്തേരിയിലെ ലുത്തിനിയകള്‍ എന്ന നോവലില്‍ ലന്തന്‍
ബത്തേരിയെ അടയാളപ്െടുത്തിയിട്ടുണ്ട്‌. ഭൂമിശാസ്്രപരമായി എറണാകുളം
ജില്ലയ്ക്കു പടിഞ്ഞാറുഭാഗത്തായി വേമ്പനാട്ടു കായലിനും പോഞ്ഞിക്കരയ്ക്കും
ഇടയില്‍ കിടക്കുന്ന തുരുത്താണ്‌ ലന്തന്‍ബത്തേരി. എറണാകുളം കായലും
വേമ്പനാട്ടുകായലും തുരുത്തിനു ചുറ്റും വ്യാപിച്ചുകിടക്കുന്നു. എന്നാല്‍
യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ അറബിക്കടലില്‍ നിരവധി തുരുത്തുകള്‍ കാണാമെങ്കിലും
ഇത്തരത്തില്‍ ഒരു തുരുത്ത്‌ കാണുന്നില്ല. എന്നാല്‍ നോവലില്‍ പരാമര്‍ശിക്ക
പെട്ടിട്ടുളള പോഞ്ഞിക്കര, മുളവുകാട്‌, ഡച്ചുപാലസ്‌ എന്നിവ യഥാര്‍ത്ഥ

279
വസ്തുതകളുമാണ്‌.

നോവലിലെ സംഭവങ്ങള്‍ നടക്കുന്ന ആഖ്യാനസ്ഥലത്തിന്‌ സാംസ്‌കാ
രികവ്വും ച്രിത്രപരവുമായേ പശ്ചാത്തലം ഒരുക്കുകയാണ്‌ ഭുഭാഗങ്ങളെ
ചിത്രികരിക്കുന്നതിലുടടെ നിര്‍വഹിക്കുന്നത്‌. കഥാഖ്യാനത്തില്‍ ആവിഷ്കരിക്ക
പ്പെടുന്ന സ്ഥലം ന്വന്തം ദേശത്തെയും ജനതയെയും കുറിച്ചുളള അവബോധ
ത്തില്‍ നിന്ന്‌ ഉരുത്തിരിയുന്നതാണ്‌. എഴുത്തുകാരന്‍ തനിക്ക്‌ പരിചിതമായ
സ്ഥലത്ത്‌ നിന്ന്‌ തനിക്കാവശ്യമായ അസംസ്കൃതവസ് തുവായ മനുഷ്യ
ജീവിതങ്ങളെ കണ്ടെടുക്കുകയാണ്‌. ച്രസ്തുതനോവലില്‍ പ്രാദേശികാനുഭ
വങ്ങളുടെ ആവിഷകാരം കൊണ്ട്‌ ചരിത്രത്തിന്റൈയും സംസ്കാരത്തിന്റെയും
ഘടനാസവിശേഷതകള്‍ ആഖ്യാനം നടത്തുകയാണ്‌ മാധവന്‍ ചെയ്യുന്നത്‌.
സ്ഥലകാലങ്ങളെ ആഖ്യാനത്തിലേക്ക്‌ എഴുത്തുകാരന്‍ കൊണ്ടുവരുന്നത്‌.
COLD >a wise നോവലിലെ സചേതനമായ സാന്നിദ്ധ്യമാണ്‌
സ്ഥലകാലങ്ങള്‍.

ദേശം എന്ന ആശയവുമായി സ്ഥലത്തിന്‌ അഭേദ്യമായി ബന്ധമുണ്ട്‌.
ദേശവും ദേശീയതയും പരസ്പരപുരകമാണ്‌. ഒന്ന്‌ സ്ഥലവുമായും രണ്ടാ
മത്തേത്‌ വികാരവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ദേശത്തിന്റെ കീര്‍ത്തിയില്‍
ആഹ്ദാദിക്കുന്നവരെല്ലാം ഓരോ ദേശത്തിന്റെ സന്തതിയാണ്‌. അതില്‍
നിലനിന്നുകൊണ്ടാണ്‌ നാം അസ്തിത്വം സ്ഥാപിച്ചെടുക്കുന്നത്‌. മണ്ണും മരവും
വായുവും ജലാശയവും ചുറ്റുമുളള മനുഷ്യനിര്‍മ്മിതികളുമെല്ലാം നമ്മുടെ
ജീവിതവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടു നില്‍ക്കുന്നവയാണ്‌. ദേശം എന്നത്‌ സാമാന്യമായി
സ്ഥലം തന്നെയാണ്‌.

മലയാളസാഹിതൃത്തിലെ ്രാചീനക്യതികളില്‍ സ്ഥലവര്‍ണ്ണനകള്‍ക്ക്‌
വലിയ പ്രാധാന്യം നല്‍കിയിരുന്നു. സന്ദേശകാവ്യങ്ങളിലെ പ്രധാനമര്‍മ്മമായി
കരുതിയിരുന്നത്‌ ഇത്തര മാര്‍ഗ്ഗവര്‍ണ്ണനകളായിരുന്നു. അതിലെ ദേശവര്‍ണ്ണ
നകള്‍ക്ക്‌ പ്രാദേശികചരിത്രവുമായി ബന്ധമുണ്ട്‌. അവയിലെ സ്ഥലവര്‍ണ്ണന
ശദ്ധേയമാണ്‌.

PAN
ആധുനിക നാഗരിക ജീവിതത്തിന്റെ കടന്നു വരവ്‌ കേരളീയ ഗ്രാമ
ങ്ങളെയും ്രാമജീവിതത്തെയും മാറ്റി മറിച്ചു. ഗ്രാമീണമായ സംസ്കൃതിയും
സ്ഥലങ്ങളും കാലപ്രവാഹത്തില്‍ മാറ്റങ്ങള്‍ക്ക്‌ വിധേയമായി. ആധുനിക
കാലഘട്ടത്തില്‍ നാഗരികതയുടെ കടന്നുവരവ്‌ മനുഷ്യജിവിതത്തെ
സങ്കീര്‍ണ്ണമാക്കി. പുതിയ കാലഘടുത്തിന്റെ ജീവിതരീതികളും കാഴ്ചപ്പാടുകളും
(ഗാമജിവിതത്തിന്റെ താളത്തെയും തനിമയെയും ജുല്ാാതാക്കി. ഈ മാറ്റം
എഴുത്തുകാരില്‍ തന്റെ വേരുകള്‍ അന്വേഷിക്കാനുളള പ്രേരണയുണ്ടാക്കി.
അവര്‍ കണ്ടെത്തിയ വേരുകള്‍ ഉനന്നി നിന്നത്‌ തന്റെ ദേശവുമായി,
സ്ഥലങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ടായിരുന്നു.

എഴുത്തുകാരന്റെ ഈ തിരിച്ചറിവ്‌ തന്റെ കൃതികളില്‍ ദേശം അഥവാ
സ്ഥലം എന്നിവയെ മൂര്‍ത്തമായോ അമൂര്‍ത്തമായോ അടയാളപ്പെടുത്താന്‍
ഇടയാക്കി. ഭാവനയെ സ്വാധീനിക്കുന്ന ്പാദേശികമായ അറിവുകള്‍ ഈടു
വെയ്പുകളായി മാറി. ഒരു ദേശത്തിന്റെ ചരിശ്രം എന്നു പറയുമ്പോള്‍
സാമുഹിക ജീവിതം, സ്ഥലങ്ങള്‍, സംഭവങ്ങള്‍, കല, ഭക്ഷണം, ആചാരങ്ങള്‍,
വിശ്വാസങ്ങള്‍ എന്നിവയുമായി അഗാധമായ ബുന്ധമുണ്ടായിരിക്കും എന്ന
തിരിച്ചറിവ്‌ കലയില്‍ പുതിയ മാനങ്ങള്‍ സ്യഷ്ടിച്ചു. ഭൂമിശാസ്ത്രപരമായ
പ്രത്യേകതകള്‍ ക്ഥാവിവരണങ്ങള്‍ എന്ന നിലയില്‍ ആവിഷകരിക്കപ്പെടുക
സാധാരണമാണ്‌. എന്നാല്‍ ഇ നോവലില്‍ കഥാപാത്രങ്ങളുടെ മാനസികാവ
സ്ഥയോട ഇണങ്ങുന്ന വിധത്തില്‍ ആവിഷകരിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ജെസിക്ക
യുടെ എറണാകുളം യാത്രയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട വരുന്ന ്രകൃതി വര്‍ണ്ണന ഇതിന്‌
ഉദാഹ്രണമാണ്‌. എഴുത്തില്‍ സ്വികരിക്കുന്ന ഈ രീതി ഭൂമിശാസ്ത്ര ഘടക
ങ്ങള്‍ക്ക്‌ ആഖ്യാനത്തില്‍ സവിശേഷമായ അര്‍ത്ഥതലം സ്യഷടിക്കാന്‍ കഴി
യുന്നു. ആഖ്യാനത്തിന്റെ പശ്ചാത്തലമെന്ന നിലവിട്ട ഭൂമിശാസ്ത്രപരമായ ഘട
കങ്ങള്‍ മാനസിക വ്യാപാരത്തിന്റെ പ്രതിഫലനമായി മാറുന്നു.

aed
4,3, ലന്തൻബത്തേരിയിലെ നസ്യജാലങ്ങള്‍

ഓരോ ദേശവും ഭൂമിശാസ്ത്രപരമായ പ്രത്യേകതകള്‍ കൊണ്ട്‌ സമ്പന്ന
മായിരിക്കും. ഓരോ നാടിനും സാംസ്കാരികമായ തനിമ നിലനിര്‍ത്താന്‍
സഹായിക്കുന്ന സവിശേഷ സാഹചര്യങ്ങളുണ്ട്‌. ഭുപ്രകൃതി, ജാതിമതവിശ്വാ
സങ്ങള്‍, ആചാരാനുഷ്ഠാനങ്ങള്‍, കലകള്‍ ഏന്നിവകളില്‍ വൃത്യസ്ത
പുലര്‍ത്തുന്നവരാണ്‌ ഓരോ ദേശക്കാരും. ഓരോ ദേശത്ത്‌ സസ്യജാലങ്ങളും
ജീിവിസമുഹവും വളരെ വ്യത്ൃസ്തമായിരിക്കും. ഇത്‌ ആ ദേശത്തെ ജന
ജീവിതത്തെ സ്വാധിനിക്കുന്ന ഘടകമാണ്‌.

“ലന്തന്‍ബത്തേരിയുടെ കൊട്ടാരം ജെട്ടി അടുക്കുന്തോറും ദുരക്കാഴ്ച
യായിരുന്ന ഘനശ്യാമമായ ഇടതുര്‍പ്പ്‌, പുപ്പരുത്തികളും ഉറക്കും തുങ്ങി മരങ്ങളും
വേരുകളുടെ പൊയ്ക്കാലുകളില്‍ തത്തുന്ന കണ്ടലുകളും കായലിലേക്കു നടു
വളഞ്ഞ തെങ്ങുകളുമായി ജാതി തിരിയുന്നത്‌ ശാരദമ്മ കണ്ടു.”

തുരുത്തു മുഴുവന്‍ ഉണങ്ങിയ തെങ്ങോല കൊണ്ടുണ്ടാക്കിയ വേലി
ക്കട്ടുകള്‍ കൊണ്ടു നിറഞ്ഞിരുന്നു. അവയ്ക്കുള്ളില്‍ കൊച്ചിയിലെ
ആകാശവുമായി ഇനിയും ഇണങ്ങാത്ത മരങ്ങള്‍. ചുണങ്ങു പേര, ഉറക്കിട്ടു
ഇലകളുളള കശുമാവ്‌, വളളം പണിക്കാര്‍ക്കു (പിയപ്പെട്ട ആഞ്ഞിലി,
പരിണാമത്തിന്റെ ഇടയില്‍ അലസിപ്പോയതിനാല്‍ ഛിദഗ്രിച്ച ഇലകളുളള
ശീമപ്ലാവ്‌?

“ലന്തന്‍ബത്തേരിയില്‍ അവര്‍ (ലന്തക്കാര്‍) കണ്ട ചെടികളും മരങ്ങളും
വ്ൃത്ൃസതമായിരുന്നു. പോര്‍ട്ടുഗീസുകാര്‍ ഒതക്കന്‍ അമേരിക്കയില്‍ നിന്നു
കൊണ്ടുവന്ന പേര, ശീമപ്ലാവ്‌, കശുമാവ്‌, അണ്ണാര്‍ചക്ക, സപ്പോട്ട, കയ്പങ്ങ
ആത്തചക്ക, തുടങ്ങിയ മരങ്ങള്‍ പടിഞ്ഞാറേപ്പുഴയുടെ തീരത്തു
വളര്‍ന്നിരുന്നു

നോവലില്‍ ലന്തന്‍ബത്തേരിയുടെ നാടന്‍ സംസ്കാരത്തോടൊപ്പം
അധിനിവേശ സംസ്‌കാരത്തിന്റെ ഭാഗമായി കടന്നുവന്ന സസ്യജാലങ്ങളും

a
പരാമര്‍ശിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ജെസിക്കയുടെ പിതാവ്‌ മത്തേവുസാശാരി
ലന്തന്‍ബത്തേരിയുടെ നിശബ്ദതയെ തുടയില്‍ ഉളിവെച്ച്‌ കുടം കൊണ്ട്‌ അടിച്ചു
അതിനെ ഭേദിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. ആഞ്ഞിലി മരത്തക്കുറിച്ചു ജെസസീക്കയ്ക്ക്‌
അയാള്‍ പറഞ്ഞുകൊടുക്കുന്ന കഥ കാലത്തിന്റെ കഥ കൂടിയാണ്‌. ഓരോ
പിറന്നാളിനും മാലാഖയുടെ കൈയില്‍ ഓരോ അരഞ്ഞാണം ദൈവം
കൊടുത്തയ്ക്കും. ഒരു കൊല്ലം കഴിഞ്ഞാല്‍ അങ്ങനെ മരത്തിന്‌ ഒരഞ്ഞാണം
കിട്ടും. ഇങ്ങനെ കാലത്തിന്റെ കടന്നുപോകലില്‍ മരങ്ങളിലുണ്ടാകുന്ന മാറ്റം
തിരിച്ചറിയുന്നയാളാണ്‌ മത്തേവുസാശാരി.

ആഖ്യാനത്തില്‍ സസ്ധ്യലതാദികളെ കൊണ്ട്‌ വരുന്നത്‌ ഭമപ്രകൃതിയുടെ
ഭാഗമായാണ്‌. ആഖ്യാനത്തിലുപയോഗിക്കുന്ന ദേശത്തിന്‌ സ്വാഭാവികമാണെന്ന
പ്രതീതിയുണ്ടാക്കാന്‍ ഇത്‌ ഉപകരിക്കുന്നു. എഴുത്തുകാരന്‍ ആഖ്യാനത്തിന്റെ
തന്ത്രമായി രൂപപ്പെടുത്തുന്ന ഈ വര്‍ണ്ണനകള്‍ സാങ്കല്‍പികദേശത്തെ
യാഥാര്‍ത്ഥ്യമാണെന്ന തോന്നലുളവാക്കുന്നു.

4.3.7 ഭക്ഷണ സംസ്കാരവും ജീവിതവും

മനുഷ്യന്റെ സാമുഹികജീവിതത്തില്‍ ഏറെ പ്രാധാന്യമുളള ഒന്നാണ്‌
അവന്റെ ഭക്ഷണസംസ്കാരം. ഓരോ രാജ്യത്തെ ഭക്ഷണരീതി മാത്രമല്ല ഓരോ
(പദേശത്തിന്റെ ഭക്ഷണരിതി തന്തെ വ്യത്യസ്തമാണ്‌. ഭക്ഷണവസ്തുക്കളുടെ
ലഭൃതയ്ക്കനുസരിച്ച്‌ ഭക്ഷണ പദാര്‍ത്ഥങ്ങള്‍ക്ക്‌ മാറ്റമുണ്ടാകും. ഓരോ
കാലഘട്ടത്തിലും ഉപയോഗിക്കുന്ന ഭക്ഷണവും അത്തരത്തില്‍ മാറ്റം
സംഭവിച്ചതാണ്‌. ചുരുക്കത്തില്‍ മനുഷ്യന്റെ ഭക്ഷണസംസ്‌കാരം മാറ്റത്തിന്‌
വിധേയമായി കൊണ്ടിരിക്കുന്ന.

“സാധാരണഗതിയില്‍ കേരളത്തിലെ എല്ലാ വീടുകളിലും ഉച്ചഭക്ഷണം
ചോറോ കുഞ്ഞിയോ തന്നെയാവണമെന്നുളളത്‌ നിര്‍ബന്ധമാണ്‌. ചോറിന്‌
കുറഞ്ഞത്‌ ഒരു അച്ചാറും ഉപ്പേരിയും ഉണ്ടാവണമെന്നുള്ളത്‌ നമ്മുടെ
ബോധത്തിന്റെ ഭാഗമാണ്‌. വിവാഹസദ്യയ്ക്ക്‌ ഇന്നിന്ന ഇനങ്ങള്‍ വേണമെന്ന്‌

കഴ
ഓരോ സമൂഹത്തിനും നിര്‍ബന്ധങ്ങളുണ്ട്‌. ചില ചടങ്ങുകളോടനുബന്ധിച്ച്‌
ചില സവിശേഷ ഭക്ഷണപദാര്‍ത്ഥങ്ങള്‍. വേണമെന്നുണ്ട്‌. “വയനാട്ടു കുലവന്‍
ഉതയ്യം കെട്ടിന്‌ ' വരുന്നവര്‍ടക്കൊക്കെ ഉനണണ്‍ കൊടുക്കണമെന്നും ആ ഉനണിന്‌
വേട്ടയാടിക്കൊണ്ടുവന്ന മൃഗത്തിന്റെ മാംസംവിളമ്പണമെന്നും നിയമമുണ്ട്‌.
കേരളത്തിലെ എല്ലാജില്ലകളിലും ഭക്ഷണസംസ്കാരത്തില്‍ വ്യത്യാസ
മുളളതുപോലെതന്തെ മതം, ജാതി എന്നിവയ്ക്കനുസരിച്ച്‌ ഭക്ഷണത്തില്‍
വ്യത്യാസങ്ങള്‍ കാണാന്‍ സാധിക്കും. ഇത്തരം വൃത്യാസങ്ങളാണ്‌ ഭക്ഷണ
സംസ്കാരത്തിന്റെ വൈവിധ്യത്തെ അടയാളപ്പെടുത്തുന്നത്‌.
“ഭക്ഷ്യവിഭവങ്ങളുടെ ഉത്പാദനവും വിതരണാദികളും ഉപകരണങ്ങളുടെ
നിര്‍മ്മോാണര്രരകിയയുമമൊക്കെ പാചകവിദൃയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടവയാണ്‌.
കാര്‍ഷിക UL), MIDS, മത്സ്യബന്ധനം തൊടുളള ജിവിതവ്യത്തികള്‍
അതിനെ ന്വാധിീനിക്കുന്നുണ്ട. ഗാര്‍ഹികോപകരണങ്ങളില്‍ നല്ലൊരു വിഭാഗം
ഭക്ഷ്യവസതുക്കള്‍ സൂക്ഷിക്കുവാന്‍ വേണ്ടി ഉപയോഗിക്കുന്നവയാണ്‌. ആ
നിലയില്‍ പാചകകലയ്ക്ക്‌ ഭാതിക സംസ്കാരവുമായുളള ബന്ധം സുദ്യ
വമാണ്‌. ഭതികവസ്തുക്കളുമായി കുടി കലര്‍ന്നതും ബന്ധപ്പെട്ടതുമായ വിഷ
യമെന്ന നിലയില്‍ അത്‌ ഭനതിക സംസ്കാര പഠനത്തിന്റെ ഭാഗമായി വരുന്നു?
ചില മതവിഭാഗങ്ങളില്‍പ്പെട്ടവര്‍ മാംസം പൂര്‍ണ്ണമായി ഒഴിവാക്കി
കൊണ്ടുളള ജീവിതരിതി പുലര്‍ത്തുന്നവരാണ്‌. എന്നാല്‍ ചിലര്‍ക്ക്‌ മാംസം
ഒഴിച്ചു കുടാനാവാത്ത വിഭവമാണ്‌. വ്രതം, അനുഷ്ഠാന കര്‍മ്മങ്ങള്‍ എന്നിവ
യുളളപ്പോള്‍ മദ്യം, മാംസം എന്നിവ ഒഴിവാക്കുന്നവരുണ്ട്‌. ഏകാദശി,
ശിവരാത്രി, തിങ്കളാഴ്ച്രവതം മുതലായ (വതങ്ങള്‍ക്ക്‌ ചോറ്‌ ഭക്ഷിക്കാറില്ല.
കേരളത്തിലെ ഭക്ഷണരിതികളില്‍ ്രധാനേഭക്ഷണം അരിയും
പച്ചക്കറികളും മത്സ്യമാംസാദികളുമാണ്‌. എന്നാല്‍ കേരളത്തിലെ തെക്കോട്ടും,
വടക്കോട്ടും ഉളള പ്രദേശങ്ങളില്‍ പാചകരീതികളില്‍ വ്യത്യാസം കാണാന്‍
കഴിയും. ഭക്ഷണം പാചകം ചെയ്യുന്നതില്‍ ജാതി, മത, ചാദേശികത
എന്നിവയ്ക്കനുസരിച്ചുളള മാറ്റങ്ങള്‍ ദൃശ്യമാണ്‌.
കഴ
ക്കിസ്ത്യാനികള്‍ പന്നിയിറച്ചി വിശിഷടമായി കരുതുമ്പോള്‍ മുസ്ലീങ്ങള്‍
അതിനെ വര്‍ജ്ജിക്കുന്നു. മാന്തള, തെരണ്ടി, സ്രാവ്‌ തുടങ്ങിയ മത്സ്യങ്ങളും,
ഞണ്ട്‌, കടവാതില്‍, തവള എന്നിവയും മുസ്ലീങ്ങളുടെ ഭക്ഷണത്തില്‍ നിന്ന്‌
അകറ്റി നിര്‍ത്തപ്പെടുന്നവയാണ്‌. തലയും ഉടലും വേര്‍പ്പെടുത്തുന്ന കഴുത്തില്ല
എന്നതാണ്‌ ഈ ജന്തുക്കളുടെയെല്ലാം വ്രത്യേകത. ഏതു ജന്തുവിനെയും
ഭക്ഷിക്കുന്നതിനു മുമ്പ്‌ അതിന്റെ കഴുത്തറുത്ത്‌ ദൈവത്തിന്‌ ബലി
നല്‍കണമെന്നാണ്‌ ഇസ്ലാം മതവിശ്വാസം.”

ഭക്ഷണം വാമൊഴി പാരമ്പര്ൃത്തിലൂടെ കൈമാറ്റം ചെയ്യപ്പെടുന്നുണ്ട്‌.
ജാതി-മത വ്യത്യാസങ്ങള്‍ക്കപ്പുറത്ത്‌ അത്‌ പുനരാവിഷകരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
സദ്യകള്‍, അനുഷ്ഠാനങ്ങള്‍, ആഘോഷങ്ങള്‍, കളികള്‍ എന്നിങ്ങനെ എന്തും
കൂട്ടായ്മയെ സ്യഷടിക്കുന്നു. കൂട്ടായ്മ സ്യഷടിക്കുന്ന ഭക്ഷണവ്യവസ്ഥ ഒരു
സംസ്കാരത്തിന്റെ ഭാഗമാണ്‌. ഭക്ഷണത്തിന്റെ വൈവിധ്യങ്ങള്‍ക്കപ്പുറത്ത്‌ അത്‌
വിശ്വാസത്തിന്റെ ഭാഗമായി മാറുന്നു. മതാനുഷ്ഠാനവുമായി ബന്ധപ്പെടു
ഭക്ഷണങ്ങള്‍ അ(രപകാരം വിശ്വാസത്തിന്റെ ചിഹമായി മാറുന്നു.

ടക്കിസ്ത്യാനികള്‍ക്കിടയിലെ അനുഷ്ഠാനഭക്ഷണമാണ്‌ ഒഓഷ്ടി.
ആഘോഷവേളയില്‍ തയ്യാറാക്കുന്ന മറ്റ വിഭവങ്ങളെല്ലാം ജാതിമതഭേദമെന്യേ
വിതരണം ചെയ്യുമെങ്കിലും ഓഷടി എന്ന വിഭവം ശ്രിസ്ത്യാനികള്‍ക്കിടയില്‍
മാത്രമേ വിതരണം ചെയ്യു. ഒഠഷ്ടിയും വിഞ്ഞാം ദിഡ്യബലിയെ ഒഓാര്‍മ്മി
പിക്കുന്നതാണ്‌. പെസഹാവ്യാഴത്തിന്‌ കുരിശിന്റെ ആകൃതിയില്‍ തയ്യാറാക്കുന്ന
കുരിശപ്പവും ഇത്തരത്തിലുളള ഒരനുഷഠാനഭക്ഷണമ്ത്ര’ >

ജന്തുക്കളെ കൊന്ന്‌ ഭക്ഷിക്കുന്ന തീതി ഗോത്രകാലം മുതലേ
നിലനില്‍ക്കുന്നതാണ്‌ കാലാവസ്ഥ, ഭുപ്രകൃതി, പ്രാദേശികത, മതവിശ്വാസം
എന്നിവയ്ക്കനുസരിച്ചു ഭക്ഷണ വ്യവസ്ഥ വ്യത്യാസപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. മനുഷ്യന്‍
തന്റെ അനുഭവങ്ങള്‍ക്കൊണ്ട്‌ പരിഷകരിച്െടുത്ത ഭക്ഷണരീതികളാണ്‌ നാടിന്റെ
ഭക്ഷണവൈവിധ്യൃത്തിന്‌ കാരണമായിത്തീരുന്നത്‌. കാലദേശവ്യത്യാസമനു
സരിച്ചു ഭക്ഷണവ്യവസ്ഥയില്‍ മാറ്റം കാണാന്‍ സാധിക്കും.

aes
ഒരു നാടിന്റെ സംസ്കാരത്തെ, ചരിത്രത്തെ രുപപ്പെടുത്തുന്നത്‌ വേഷം,
ഭാഷ, കല, ആഹാരം, വസ്ത്രം എന്നിവയിലെ വൈവിധ്യമാണ്‌. നോവലില്‍
പ്രധാന കഥാപാത്രമായ ജെസീക്കയുടെ മാമ്മോദീസ ചടങ്ങിന്‌ ബിരിയാണി
വെയ്ക്കുന്നതിന്റെ സൂക്ഷ്മമായ വിവരണം നോവലിസ്റ്റ്‌ നല്‍കിയിട്ടുണ്ട്‌.

ബിരിയാണിയുണ്ടാക്കുന്ന എഡ്വിന്‍ മത്തേവുസാശാരിയുടെ
ബന്ധുവാണ്‌. അയാളുടെ പിതാവ്‌ തോബിയാസ്‌ കൊച്ചിതുറമുഖം നിര്‍മ്മിച്ചു
ബ്രിസ്റ്റോ സായിപ്പിന്റെ പാചകക്കാരനായിരുന്നു. ബിരിയാണിക്ക്‌ കേരളത്തില്‍
രണ്ടു ചിടുയുണ്ടെന്ന്‌ എഡ്വിന്‍ പറയുന്നുണ്ട്‌. വടക്കന്‍ചിടുയും തെക്കന്‍ചിട്ടയും.

“ന്നാമത്തത്‌ വടക്കന്‍ചിടു, ലക്നോസൈഡിന്നാണ്‌ അത്‌. അവര്‍
എറച്ചിം അരീം വെവ്െറെ വേവിച്ച്‌ അസംബ്ള്‍്‌ ചെയ്ത്‌ ദം വച്ച്‌ ബീര്യാണി
ഉണ്ടാക്കും. പിന്നെ തെക്കിനിച്ചിട സൈസാമിന്റെ നാട്ടിലെ ഹൈദരാബാദിലെ
സ്റ്റെല്‍ എല്ലാവിട്ട അവിയല്‍ പോലെ ഒരുമിച്ച്‌ വേവിക്കും ഇപ്പോ ഉണ്ടാക്കണ
ബിരിയാണി വടക്കന്‍ ചിട്ടയാണ്‌. ?”

“വിശേഷാല്‍ ബിരിയാണി (9% ക്രി.പി)” എന്നിങ്ങനെയാണ്‌ ബിരിയാ
ണിയുടെ ചാര്‍ത്ത്‌ നോവലില്‍ അവതരിപ്പിച്ചിട്ടുളളത്‌. അതോടൊപ്പം പാചക
വിധിയും. ദം പൊട്ടിക്കുന്നതു വരെയുളള കാര്യങ്ങള്‍ സൂക്ഷമമായി വിവരി
ച്ിട്ടുണ്ട്‌.

ലന്തന്‍ബത്തേരിയില്‍ മസാലദോശ കടന്നുവരുന്നതും ഫലുദ എന്ന
വിഭവതെെക്കുറിച്ചുമുളള സൂചനകള്‍ നോവലിലുണ്ട്‌. അരിക്ഷാമം നേരിട്ട
കാലത്ത്‌ ഇ.എം.എസ്‌ സര്‍ക്കാര്‍ ഇറക്കിയ മകറോണിയെക്കുറിച്ച്‌ വിശദമായി
വിവരിക്കുന്നു. മക്റോണി പായസം ഉണ്ടാക്കുന്നതിന്റെ പാചകവിധി
നോവലിലുണ്ട്‌. മട്ടന്‍ വിന്താലു, മക്റോണി, ഉപ്പുമാവ്‌, റൊട്ടി, കള്ള്‌,
അരിനെല്ലിക്കാകറി, കരിമീന്‍, മട്ടന്‍ പനന്ത, തേങ്ങയിട്ട കാരച്ചെമ്മിന്‍ കറി
എന്നിങ്ങനെ നിരവധി വിഭവങ്ങളെക്കുറിച്ച്‌ നോവലില്‍ പരാമര്‍ശിച്ചിട്ടുണ്ട്‌.

286
ലന്തന്‍ബത്തേരി പോര്‍ച്ചുഗീസുകാരും ഡച്ചുകാരും ഭരിച്ചിരുന്ന പ്രദേ
ശമാണ്‌. അതുകൊണ്ടു തന്നെ നാടന്‍ വിഭവങ്ങള്‍ക്കൊപ്പം മറ്റനാടുകളില്‍
നിന്ന്‌ വന്നുചേര്‍ന്ന വിഭവങ്ങളും അവരുടെ ഭക്ഷണ സംസ്കാരത്തിന്റെ ഭാഗമാ
യിത്തീര്‍ന്നിരിക്കുന്നു. ഒരു ജനതയ്ക്ക്‌ സവിശേഷമായ ഭക്ഷണസംസ്കാരം
രൂപപ്പെടുന്നത്‌ കൈമാറ്റങ്ങളിലുടെയാണ്‌. ഏത്‌ ദേശത്തെ ഭക്ഷണവും സ്വകീയ
മാക്കുകയും ഒരു പുതിയ ഭക്ഷണസംസ്കൃതി ജനതയുടെ ഭാഗമാവുകയും
ചെയ്യുന്നു.

കേരളത്തിലെ ഭക്ഷണസംസ്കാരവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട പല വിശ്വാസ
ങ്ങളും രീതികളും നിലവിലുണ്ട്‌. എന്നാല്‍ നോവലില്‍ അത്‌ വ്ൃതൃസ്തമായ
ഒരു ഘടകമെന്ന നിലയില്‍ ആഖ്യാനം ചെയ്യപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ലന്തന്‍ബത്തേരി
അധിനിവേശത്തിന്റെ ഭൂമികയാണ്‌. അവിടേയ്ക്ക്‌ പല വിഭവങ്ങളും കടന്നു
വരികയാണ്‌. “ടട, എറണാകുളത്ത്‌ മസാലക്കപ്പലണ്ടി വന്ന വര്‍ഷം” ഇപ്ര
കാരം സ്ഥലകാലങ്ങളെ ഭക്ഷണ സംസ്കാരത്തിന്റെ ഭാഗമാക്കുന്നു. ഇത്‌
ആഖ്യാനത്തില്‍ കഥാഘടനയോട്‌ ഇണങ്ങുന്ന വിധത്തിലാണ്‌ അവതരിപ്പിച്ചി
ടുളളത്‌. മക്രോണി ഇറക്കുമതി അതുകൊണ്ടുള്ള വിഭവങ്ങളുടെ പ്രചാരണം
എന്നിവ രാഷ്ട്രിയ സ്ഥലകാലങ്ങളെ ആഖ്യാനത്തിലേക്ക്‌ കൊണ്ടുവരുന്നത്‌
ഇതിന്‌ ഉദാഹരണമാണ്‌.
43.8 ഉത്സവങ്ങളും ആഘോഷങ്ങളും

സാമുഹികാചാരങ്ങളില്‍ ഉള്‍പ്പെടുന്നവയാണ്‌ ഉത്സവങ്ങളും ആഘോഷ
ങ്ങളും മനുഷ്യന്‍. കുട്ടായ്മയില്‍ താല്‍പര്യം കാണിക്കുന്നവരാണെങ്കിലും
അടിസ്ഥാനപരമായി വ്യക്തികളാണ്‌: സാമൂഹികമായി മനുഷ്യന്‌ ഐക്യ
പ്െടുവാനും കൂട്ടായ്മയുടെ ഭാഗമാകാനും സഹായിക്കുന്നവയാണ്‌ ഉത്സവ
ങ്ങളും ആഘോഷങ്ങളും. പ്ല വിഭാഗത്തില്‍പ്പെടുന്ന, പല കാഴ്ചപ്പാടുകളില്‍
വിശ്വസിക്കുന്ന, പല മതസാഹചര്യത്തില്‍ വളര്‍ന്ന മനുഷ്യരാണ്‌ ഉത്സവാഘോ
ഷങ്ങളില്‍ പങ്കെടുക്കുന്നത്‌. ജനങ്ങളില്‍ സാമുഹികബോധവും മതനിരപേ
ക്ഷതയും സൃഷ്ടിക്കുന്നതില്‍ ഉത്സവാഘോഷങ്ങള്‍ വലിയ

ae?
പങ്കുവഹിക്കുന്നുണ്ട്‌ “നിശ്ചിതമായ ലക്ഷ്യത്തോടും താത്പര്യത്തോടും കൂടി
പ്രസ്‌ പരാ്രയത്വത്തിലും സഹവര്‍ത്തിത്വത്തിലും ഉരൌന്നികൊണ്ടു
വന്നുചേരുന്ന സമാനമായ സംസ്കാരമുള്‍ക്കൊളളുന്ന സംഘത്തെയാണ്‌
സമൂഹമെന്നു.** പറയുന്നത്‌

ജനങ്ങള്‍ തമ്മിലുളള സമ്പര്‍ക്കമാണ്‌ ഉത്സവാഘോഷങ്ങളിലൂടെ
യുണ്ടാവുന്നത്‌. മതപരമായും അല്ലാതെയുമുള്ള നിരവധി ആഘോഷങ്ങള്‍
ഉണ്ടാക്കും. പല ആഘോഷങ്ങള്‍ക്കും നൈരന്തരൃമുണ്ടാകും. ദേശകാലാടി
സ്ഥാനത്തില്‍ അവ: ആവര്‍ത്തിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കും. സാംസ്കാരികമായ ഒരു
സംക്രമണം തന്നെ ഇതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട നടക്കുന്നുണ്ട്‌. മനുഷ്യന്റെ
സാമുഹികസാംസ്കാരിക ജിവിതത്തില്‍ ഉത്സവാഘോഷങ്ങള്‍ വലിയ പങ്കു
വഹിക്കുന്നുണ്ട്‌. ജനങ്ങള്‍ മതപരവും ഗോശ്രപരവുമായ വിശ്വാസങ്ങള്‍ ഇത്തരം
ആഘോഷങ്ങള്‍ക്ക്‌ കല്പിക്കാറുണ്ട്‌.

ലന്തൻബത്തേരിയിലെ ലുത്തിനിയകളില്‍ അവരുടെ കൂട്ടായ്മയെ
അവതരിപ്പിക്കുന്ന ഒന്നാണ്‌ വിശുദ്ധ സെബസ്ത്യാനോസിന്റെ പളളിയിലെ
അമ്പുപെരുന്നാള്‍. പോഞ്ഞിക്കരയിലും മറ്റു ദ്വീപുകളിലും കുറെപേര്‍
വസുരിപിടിച്ചു മരിച്ചു. പഞ്ഞം, പട, വസന്ത വസൂരി, ഈത്ബാധ തുടങ്ങിയവ
തടയാനുളള മാര്‍ഗ്ഗമായാണ്‌ അമ്പെഴുന്നള്ളിക്കുവാന്‍ തീരുമാനിച്ചത്‌.

“അന്ന്‌ കാലത്ത്‌ ഞാനും അപ്പനും അമ്മയും പള്ളിയില്‍ പോയി
കുമ്പസാരിച്ച്‌, ദിവ്യകാരുണ്ടുവും സ്വീകരിച്ച്‌ വീട്ടിലെത്തി. വേലിപ്പടിയില്‍ അമ്മ
ചാണകം മെഴുകി. ചാണകത്തുരുത്തിന്റെ നാലു മുലകളില്‍ മുളനാട്ടി കയറ്‌
വലിച്ചുകെട്ടി അതില്‍ കുരുത്തോല നിരത്തി. തോരണങ്ങളുടെ നടുവില്‍ വാഴ
ത്തണ്ടില്‍ കുരുത്തോല വളച്ചുകെട്ടി ഉണ്ടാക്കിയ മത്തങ്ങകള്‍ തൂക്കി. പന്തലിന്റെ
നടുവില്‍ എഴുന്നള്ളിച്ചു വരുന്ന അമ്പിനെ സ്വീകരിക്കുവാന്‍ ഒരു പീഠത്തില്‍
പുവന്ന വിരിയിട്ട അതിന്റെമേല്‍ സില്‍ക്ക്‌ തുണി പലതായി മടക്കിമെത്തപോലെ
വച്ചു. നാലുമെഴുകുതിരികള പീഠത്തിന്റെ നാലുകോണുകളിലും കത്തിക്കാതെ
കുത്തി നിര്‍ത്തി ?

295
പാദേശികമായ ആലഘലോഷമാണ്‌ അന്പെഴുന്നള്ളിച്ച്‌. അതിന്റെ
മുന്നൊരുക്കങ്ങളാണ്‌ മേല്‍സുചിപ്പിച്ചത്‌. ഇത്‌ ജനങ്ങളുടെ ജീവിതത്തെയും
ജീവിതപരിസരങ്ങളെയും അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു. നാട്ടുസംസ്കൃതിീയിലെ
ജനങ്ങള്‍ പിന്തുടരുന്ന അലങ്കാരങ്ങളും ലാളിത്യവും ഇവിടെയും കാണാന്‍
സാധിക്കും. മതപരമായ ഒരു തലത്തോടൊപ്പം അന്പെഴുന്നളളിപ്‌ ഒരു
കൂട്ടായ്മയെ അവതരിപ്പിക്കുന്നു.

പാദേശികമായ തനിമ പള്ളിയിലെ കച്ചവടക്കാരെക്കുറിച്ച്‌ പറയുന്ന
തിലും കാണാന്‍ സാധിക്കും. ചാക്കില്‍ പകുത്തുവച്ചിരുന്ന കപ്പണ്ടിയുടെ ചെറിയ
കുന്നുകള്‍. ചെറിയ മുളനാഴിയില്‍ കുമിഞ്ഞുവച്ചിരിക്കുന്ന കടലയും പഠാണി
പയറും, വലിയചാക്കുകളില്‍ അരിപ്പൊരി, പനയോല കൊണ്ട്‌ മെടഞ്ഞ വലിയ
കുട്ടകളില്‍ ഈന്തപ്പഴം, മുളംചട്ടയില്‍ ബലൂണുകള്‍ എന്നിവയെല്ലാം നാടന്‍
സംസ്കൃതിയുടെ കച്ചവടസംസ്കാരത്തെയും വസ്തുക്കളെയും ഓാര്‍മ്മി
പിക്കുന്നു.

സാമുഹികാചാരത്തിന്റെ ഗണത്തില്‍പ്പെടുന്ന നോവലിലെ രണ്ടു
സംഭവങ്ങളാണ്‌ മാമോദിസയും ആദ്ൃകുര്‍ബാനയും. ജെസിക്കയുടെ
മാമോദിസയും ആദ്യ കുര്‍ബാനയും ഖ്രൈകസ്തവ സംസ്കാരത്തിന്റെ
അടയാളപ്പെടുത്തലായീ നോവലില്‍ കടന്നുവരുന്നു.

ലത്തന്‍ബത്തേരിയിലെ ലുത്തിനിയകള്‍ എന്ന നോവലില്‍ വളളം
പണിത്‌ കുടലില്‍ ഇറക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ച്‌ മുന്നിടങ്ങളില്‍ പരാമര്‍ശിക്കുന്നുണ്ട്‌.
ആദ്യത്തേത്‌ കൊച്ചിയിലെ വെള്ളം പണിക്കാരുടെ ചരി്രം പരാമർശി
ക്കുന്നിടത്താണ്‌. കൊച്ചിയിലെ പേരുകേട്ട പോണി ഗ്യൂസ്ലര്‍ എന്ന കപ്പല്‍
പണിക്കാരന്റെ മകനായിരുന്ന കൊര്‍ണ്ണെലിയസ്‌ നിര്‍മ്മിച്ച വളളമിറക്ക്‌ ചടങ്ങ്‌
നോവലില്‍ ഇപ്രകാരം അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു.

“864- ല്‍ കൊര്‍ണ്ണെലിയസ്‌ നിര്‍മ്മിച്ച ഫത്തേസവദ്‌” എന്ന കപ്പല്‍
കടലില്‍ ഇറക്കിയ ദിവസം വൈപ്പിനില്‍ വലിയ പെരുന്നാളിന്റെ

299
ഉത്സവമായിരുന്നു. കടമക്കുടിയില്‍ നിന്നെത്തിയ മൂപ്പന്മാര്‍ ഫത്തേസവദിന്റെ
അണ്യം മുതല്‍ അമരം വരെ കുരുത്തോലയുടെ തോരണങ്ങള്‍ തുക്കി.
പതിവനുസരിച്ച്‌ കപ്പല്‍ കടലില്‍ ഇറക്കിയിരുന്നത്‌ ലിസ്ബണില്‍ നിന്നു
കൊണ്ടുവന്ന ഒരു കുപ്പി ബ്രാണ്ടി അമിയത്തില്‍ അടിച്ചു ഉടച്ചിട്ടായിരുന്നുവെങ്കില്‍
ഫത്തേസവദിന്റെ ഉടമന്ഥ്ഥരായ മട്ടാഞ്ചേരിയിലെ മുസ്ലീം മുതലാളികള്‍,
പിത്രപ്പണി ചെയ്ത സ്ഫടികത്തിന്റെ കുപ്പിക്കകത്തുനിറച്ച ബെയ്റൂട്ടില്‍ നിന്നു
കൊണ്ടുവന്ന അത്തറ്‌ കൊണ്ടാണ്‌ ഈ ചടങ്ങ്‌ നടത്തിയത്‌” അന്നാണ്‌ വലിയ
ജുയിആശാര്‍ി കപ്പല്‍ കണക്ക്‌ മോഷ്ടിച്ചത്‌. പിന്നീട്‌ ജൂയിസാശാരിയുടെ മകന്‍
മാര്‍ക്കോസസാശാരി വൈപ്പിനില്‍ മീന്‍പിടുത്തക്കാരന്‍ കരുണാകരനുവേണ്ടി
ആഞ്ഞിലിയുടെ പഴയതടിയില്‍ തീര്‍ത്ത വഞ്ചി പടിഞ്ഞാറേപ്പുഴയില്‍
ഇറക്കിയപ്പോള്‍ അത്‌ മറിഞ്ഞു. കരുണാകരന്‍ വേവലാതിയോടെ അത്‌ തനിക്ക്‌
കടലില്‍കൊണ്ടു പോകാനുളളതാണെന്ന്‌ പറയുമ്പോള്‍ മാര്‍ക്കോസാശാരി
ഇ്പകാരം മറുപടി പറയുന്നു.

“എറക്കിന്റെ കൊഴുപ്പാണ്‌. ഞാന്‍ പണിഞ്ഞവള്ളം മറിയോണങ്കി
നോഹട ടൈമില വെള്ളപ്പൊക്കോം മഴേം വരണം” വളളൂമിറക്ക്‌ ശ്രദ്ധിച്ചു
ചെയ്യണമെന്ന ധ്വനി ഇതിലുണ്ട്‌. എന്നാല്‍ കരുണാകരന്റെ സംശയം തീര്‍ക്കാന്‍
കടലില്‍ പോകുമ്പോള്‍ മാര്‍ക്കോസാശാരി കുടെ പോകുന്നു. ഏന്നാല്‍
കനത്തമഴയില്‍ വളളം മറിഞ്ഞു മാര്‍ക്കോസാശാത്യെ കാണാതായി. അദ്ദേഹം
കടലില്‍ പോയി മരിച്ചുവെന്ന്‌ നാട്ടുകാര്‍ വിശ്വസിച്ചു. എന്നാല്‍ അദ്ദേഹം തിരിച്ചു
വരുന്നു. അതിനുശേഷം അദ്ദേഹത്തിന്റെ മകന്‌ കെട്ടുവള്ളം ഉണ്ടാക്കുന്ന
പണിയുടെ കരാര്‍ കിട്ടുന്നു. വളളം ഇറക്കുന്നതിന്റെ സന്തോഷം നാട്ടുകാര്‍ക്ക്‌
മുഴുവനുമുണ്ടായിരുന്നു.

“വളളം ഇറക്കുന്നതിന്റെ തലേന്നാള്‍ എഡ്വിന്‍ ചേട്ടനും പണിക്കാരും
കുഞ്ഞുഞ്ഞിന്റെ വീട്ടില്‍ ബിരിയാണി സദ്യ നടത്തി. പിറ്റേന്ന്‌ കെട്ടുവള്ളം
ഇറക്കുന്നതു കാണാന്‍ ലന്തന്‍ബത്തേരിക്കാരില്‍ മിക്കവരും ഞങ്ങളുടെ
വീട്ടിലെത്തി. കോട്ടും ടെടയും കറുത്ത കണ്ണടയും ധരിച്ച അപ്പൂപ്പന്റെ വെളുത്ത

290
പൂരല്‍ അന്ന്‌ ഞാനായിരുന്നു. ഞാന്‍ അപ്പുപ്നെ, പിലാത്തോസച്ചന്‍ വള്ളത്തെ
ആശീര്‍വേദിച്ചു ്രസംഗിക്കുന്നിടത്ത്‌, മുന്‍പന്തിയില്‍ കൊണ്ടുചെന്നു നിര്‍ത്തി.
നെടുമ്പുരയില്‍ നിന്ന്‌ പടിഞ്ഞാറേപ്പുഴയിലേക്കു വളളത്തെ ആളുകള്‍ കട്ടപ്പാര
കൊണ്ടുപൊക്കി, ഐലസോം വിളിച്ച്‌ തള്ളിയിറക്കി*
പുതുവളൂളമിറക്കുന്നതിനു നടത്തുന്ന ആചാരങ്ങള്‍ നോവലില്‍
അവതരിപ്പിച്ചിതിക്കുന്നത്‌. തുരുത്തിലെയും സമീപദേശങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ട
മനുഷ്യജീവിതത്തിന്റെ സജീവതയും കൂട്ടായ്മയും വ്യക്തമാക്കുന്നു.
4. നാട്ടുവൈദ്യ

രോഗത്തെ നിയ്ന്തരിക്കാനും ്രതിരോധിക്കാനുമുളള മാര്‍ഗ്ഗങ്ങള്‍ ഓരോ
ദദശത്തും ഗ്രചരേത്തിലുണ്ട്‌. അനുഭവനമ്പത്താണ്‌ നാടന്‍ മരുന്നുപ്രയോഗ
ത്തിന്റെ ആധാരശിലയായി വര്‍ത്തിക്കുന്നത്‌. റിച്ചാര്‍ഡ്‌ എം.ഡോര്‍സണ്‍
സാമൂഹികാചാരങ്ങളില്‍പ്പെടുത്തുന്നതാണ്‌ നാട്ടുവൈദ്യം.

“ചുക്കുപൊടിയും കുരുമുളകും തുളസിയിലയുമിട്ട കരിപ്പെട്ടിക്കാപ്പി അമ്മ
ഉണ്ടാക്കി, ചുടും ഏരിവും കാരണം ഏന്റെ കണ്ണുനിറഞ്ഞു. അന്നനാളത്തിന്റെ
കിടപ്പ്‌, ദാവുകംപോയ വഴിയിലൂടെ, ഞാന്‍ അറിഞ്ഞു. കുറെനേരം ഞാന്‍
ഏക്കിട്ടമിട്ടു. നെറ്റിയില്‍ വിയര്‍പ്പുപൊടിഞ്ഞപ്പോള്‍ പനി മാറിയതായി
എനിക്കുതോന്നി ?* പുഷ്പാംഗദന്‍മാഷിന്റെ പീഡനശ്രമത്തില്‍ നിന്ന്‌ രക്ഷപ്പെട്ടു
പനിപിടിച്ചു കിടക്കുന്ന ജെന്നീക്കയ്ക്ക്‌ പനി മാറാന്‍ അമ്മ നാട്ടുവൈദ്യം
പ്രയോഗിക്കുന്നു.

ടട: ലാണ്‌ അച്ചുകുത്ത്‌ നടത്താന്‍ തുരുത്തില്‍ ശാരദാമ്മ വരുന്നത്‌.
ടടടലും വസൂരി പിടിച്ചു ആളുകള്‍ മരിക്കുന്നുണ്ട്‌. ഗ്-ാം നൂറ്റാണ്ടിലാണ്‌
വാന്റീഡിന്റെ നേതൃത്വത്തില്‍ ഹോര്‍ത്തുസ്‌ മലബാറിക്കൂസ്‌ രചിക്കുന്നത്‌.
സ്ഥലകാലങ്ങളുടെ കൃത്യമായ ഒരു വിവരണം നോവലിലെ എല്ലാസംഭവ
ങ്ങളുടെ വിവരണത്തിലും കാണാന്‍ കഴിയും. അതോടൊപ്പം ദേശകാലാനുസ്യ
തമായി വിശ്വാസങ്ങളും രോഗ്രപതിരോധവും വൃത്യസ്തമായിരിക്കുമെന്നുളള
സുപ്നയും നോവല്‍ നല്‍കുന്നു.

ao]
കൊച്ചിരാജ്യത്ത്‌ വസൂരി കീറിവയ്ക്കുക എന്ന സനമ്്രദായം വളരെ
മുമ്പ്‌ 802-മാണ്ടില്‍ തന്നെ നടപ്പാക്കുകയും 1812 മുതല്‍ക്ക്‌ അത്‌ പരിചയിച്ചി
ട്ടുള്ള 6 വാക്സിനേറ്റര്‍മാരെ ഇവിടെ നിയമിക്കുകയും ചെയ്തുവെങ്കിലും
ലധികം സംവത്സരകോലത്തോളം അതിനു വളരെ കുറച്ച്‌ മാത്രം പ്രചാരമേ
ഉണ്ടായിരുന്നുളളു... കുത്തിവെയ്പ്പില്‍ ജനങ്ങള്‍ക്ക്‌ വിശ്വാസമുണ്ടായിരുന്നില്ല
എന്ന്‌ മാത്രമല്ല അതിനെ അവര്‍ വസൂരിയോളം തന്നെ ഭയപ്പെടുകയും ചെയ്തി
രുന്നു എന്ന്‌ കൊച്ചിന്‍ സ്റ്റേറ്റ മാനുവലില്‍ സി. അച്യുതമേനോന്‍ രേഖപ്പെടു
ത്തിയിടുണ്ട്‌.” ഈ ചരിത്ര ബോധമാണ്‌ അച്ചുകുത്ത്‌ ആഖ്യാനത്തിലേക്ക്‌
കടന്നുവരുന്നതിന്റെ സംഗതുൃം.
43,16 വാസ്തുവിദ്യ

കേരളത്തിന്‌ തനതായ ഒരു വാസ്തുവിദ്യപാരമ്പര്യമുണ്ട്‌. വീടു
നിര്‍മ്മാണത്തിനു മാത്രമല്ല ദേവാലയം, വളളം, തൂണുകള്‍, ദാരുശില്പങ്ങള്‍
എന്നിങ്ങനെ വാസ്തു വിദ്യയില്‍ പ്രനഡമായ സാംസ്കാരികത പുലര്‍ത്തുന്നു

ആലയനിര്‍മ്മാണതത്ത്വങ്ങള്‍ മനുഷ്യാലയങ്ങള്‍ക്കും ദേവാലയ
ങ്ങള്‍ക്കും വൃത്യാസമുണ്ട്‌. മനുഷ്യാലയങ്ങളില്‍ത്തന്നെ കൊട്ടാരങ്ങള്‍,
ദകാവിലകങ്ങള്‍, .ബ്ഹ്മാലയങ്ങള്‍, സാധാരണ ഭവനങ്ങള്‍ എന്നിവയുടെ
നിര്‍മ്മാണരിതിയ്ക്ക്‌ വത്യാസം കാണാം. പഞ്ചപകാരങ്ങളോടു കുടി
സുവണ്ണ്ണ ക്ഷേരേതങ്ങളുടെയും അതില്ലാത്ത പള്ളിയറകളുടെയും നിര്‍മ്മാ
ണരീതികള്‍ ഭിന്നമാണ്‌. ചക്കാല, ഗോശാല, കുത്തമ്പലം തുടങ്ങിയവയുടെ
നിര്‍മ്മാണത്തിനും ്രതേകപ്രമാണങ്ങളുണ്ട്‌.”*

നോവലില്‍ ജെസിക്കയുടെ കുടുംബചരിശ്രം ആദേഭിക്കുന്നതു
വാസ്തുവിദ്യയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടാണ. കേരളത്തിലെ ആഞ്ഞിലി, തേക്ക്‌,
എന്നിവ കപ്പല്‍പണിക്ക്‌ ഉപയോഗിച്ചിരുന്നതായി കേരളചരിത്രം രേഖപ്പെടു
ത്തിയിട്ടുണ്ട്‌. കൊച്ചിയില്‍ പോണിഗ്യുസ്ലര്‍ എന്ന കപ്പല്‍പണിക്കാരന്‍ ഉണ്ടാ
യിരുന്നു. ഇംഗ്ലണ്ടിലെ രാജാവ്‌ കൊച്ചിയില്‍ കപ്പല്‍നിര്‍മ്മാണശാല തുടങ്ങി.

a9
കൊച്ചിയിലെ മരക്കപ്പലുകള്‍ പ്രസിദ്ധമായിരുന്നു. പോണിഗ്യുസ്ലറുടെ മകന്‍
ഉകൊര്‍ണ്ണലിയസിന്റെ അരികില്‍ കപ്പല്‍ പണി പറിക്കാന്‍ പോയ ളൂയിസാശാ
രിയുടെ വംശത്തിലാണ്‌ ജെസീക്ക പിറന്നത്‌. ഏന്നാല്‍ തുഴയുണ്ടാക്കാനും
തടി മിനുസ പ്പെടുത്തുവാനും മറ്രതമേ കൊര്‍ണ്ണെലിയസ്‌ ളൂയിയെ
അനുവദിച്ചിരുന്നുളളു. 8കല്‍ ഫത്തേസവദ്‌ എന്ന കപ്പല്‍ കൊര്‍ണ്ണെലിയസ്‌
നിര്‍മ്മിച്ച്‌ കടലിറക്കിയദിവസം ളുൂയിസാശാരി കപ്പല്‍ചിശ്രങ്ങളും കണക്കു
ചാര്‍ത്തുകളും മോഷ്ടിച്ചു. വൈപ്പിനില്‍ നിന്ന്‌ ഓടിക്കപ്പെട്ട ളൂയി ലന്തന്‍
ബ്വത്തേരിയിലെത്തി വള്ളങ്ങള്‍ നിര്‍മ്മിച്ചു ജീവിച്ചു. ഇപ്രകാരം കണക്കുകടു
ൂുയിസാശാരിയുടെ കുടുംബത്തിന്‌ കണക്കുകടു എന്ന കുടുംബപേറ ലഭിച്ചു.

ജെസിക്കയുടെ പിതാവ്‌ മത്തേവുസാശാര്‍ി കൂടം കൊണ്ട്‌ മരത്തിലടച്ച്‌
ലന്തന്‍ബത്തേരിയുടെ നിശബ്ദതയെ ഭേദിച്ചു. മത്തേവുസാശാരിയുടെ പിതാവി
താന്‍പണിത വള്ളത്തില്‍ പോയി കാണാതായി വിശ്വസിച്ചിരുന്നു. അദ്ദേഹം
തിരിച്ചു വന്നതിനുശേഷം കെട്ടുവളളപ്പണിക്കുളള കരാര്‍ മത്തേവുസിന്‌
ലഭിക്കുന്നു. കെട്ടുവെളളങ്ങള്‍ക്ക്‌ ആവശൃമായിവന്ന കാലമായിരുന്നു അതിന്റെ
കാരണമായി പറയുന്നത്‌ ഇതാണ്‌. “എറണാകുളംകാര്‍ കെട്ടിടംപണി
തകൃതിയായി തുടങ്ങിയത്‌ ഇക്കാലത്താണ്‌. പുതുതായി കിട്ടിയ സ്വകാര്യ
ജീവിതത്തെ ഏറണാംകുളംകാര്‍, കിടപ്പുമുറി, സ്വികരണമുറി, കോലായ,
അടുക്കള, തീന്‍മുറി, പണിസ്ഥലം, കുളിമുറി, ഇനശ്ചരന്‍ ഒരു മുല എന്നിങ്ങനെ
ആയിരത്തില്‍പ്പരം ചതുര്രശയടികളുളള കോണ്‍ക്രീറ്റ്ക്കട്ടകളില്‍ വാശിയോടെ
ഒതുക്കുവാന്‍ തുടങ്ങി. അവര്‍ ജീവിതത്തില്‍ ഒരിക്കല്‍ പണിയുന്ന കെട്ടിടങ്ങള്‍
എന്ന്നെന്നേക്കും നിലനില്ക്കണമെന്ന്‌ എറണാകുളംകാര്‍ ആശിച്ചു.
അതുകൊണ്ട്‌ നല്ല ഇഷ്ടിക, നല്ല സിമന്റ്‌ എന്നിവയ്ക്ക്‌ പുറമെ മണല്‍, പുഴ
മണല്‍ തന്നെ ആയിരിക്കണമെന്ന്‌ അവര്‍ക്ക്‌ നിര്‍ബന്ധമായിരുന്നു.
ആലുവയില്‍ നിന്നും മലയാറ്റൂരിൽ നിന്നും പെരിയാറിലെ മണല്‍ എറണാ
കുളത്തേക്ക്‌ എത്തിക്കുവാന്‍ കെട്ടുവള്ളങ്ങള്‍ കുടുതലായി വേണ്ടി വന്നു.”

വ്ൃവസായസനമ്പന്നമായ എറണാകുളത്ത്‌ പുതിയരീതിയുളള ഭവന

കഴ
നിര്‍മ്മാണം ആരഭിക്കുന്നു. അതിന്‌ മണലെടുക്കുന്നതിനായാണ്‌ മത്തേവു
സാശാരിയോട കെട്ടുവള്ളങ്ങള്‍ നിര്‍മ്മിക്കാനാവശൃൃപ്പെടുന്നു. അദ്ദേഹം
കെട്ടുവള്ളം നിര്‍മ്മിക്കുന്നതിന്റെ സൂക്ഷമമായ വിവരണം നോവലിലുണ്ട്‌.

മാര്‍ക്കോസാശാ൪ി കടലില്‍പോയി വള്ളം മറിഞ്ഞപ്പോള്‍ തിരണ്ടി
വാലുകൊണ്ടുളള അടിയേറ്റ്‌ കടലില്‍ കിടന്നപ്പോള്‍ ഒരു ചരക്കുകപ്പലുകാര്‍
രക്ഷിച്ചു. അവര്‍ അയാളെ നൈജിരിയയിലെ ലാഗോസ്‌ തുറമുഖത്ത്‌ ഇറക്കി
വിട്ടു. പിന്നീട ചികിത്സിയ്ക്ക്‌ ശേഷം അദ്ദേഹം അവിടെ ഈബോവര്‍ഗ്ൃക്കാര്‍ക്കു
വേണ്ടി മേശ, കസേര, തുടങ്ങിയ വീട്ടുരുപ്പൂടികള്‍ ഉണ്ടാക്കി. കാഴ്ച്‌
കുറഞ്ഞപ്പോള്‍ മരക്കുരിശുകള്‍ മാത്രം നിര്‍മ്മിച്ചു. ഇത്തരത്തില്‍ വാസ്തു
വിദ്യയുമായ ബന്ധപ്പെട്ട വിവരങ്ങള നോവലിന്റെ ആഖ്യാനത്തില്‍ കാണാന്‍
സാധിക്കും.
4.31% സംഗിതം

സംഗീതത്തിന്‌ മനുഷ്യന്റെ ജീവിതത്തില്‍ വലിയ സ്വാധീനം ചെലു
ത്താന്‍ കഴിവുണ്ട്‌. പ്രകൃതിയില്‍ നിന്ന്‌ മനുഷ്യന്‍ കേട്ടുപഠിച്ച പ്രകൃതിയുടെ
ശബ്ദതാളങ്ങള്‍ പരിണമിച്ച്‌ ഇന്നു കേള്‍ക്കുന്ന സംഗീതമായി പരിണ
മിച്ചിരിക്കുന്നു. നാടന്‍ സംസ്കാരത്തിലാകട്ട ആര്‍ജ്ജിതാനുഭവങ്ങും അറിവു
കളും വാമൊഴിയായി പാട്ടുകളിലും കഥാഗാനങ്ങളിലും, ശേഖരിക്കപ്പെട്ട.
വാമൊഴിയായി പചരിച്ചു ഇവയ്ക്ക്‌ ദേശകാലഭേദങ്ങളുമുണ്ടായിരുന്നു പല
സംസ്‌കാരങ്ങളിലും ജനനം മുതലുളള എല്ലാ സംഭവങ്ങളിലും പാടു
കടന്നുവരാറുണ്ട്‌.

ലത്തന്‍ബത്തേര്ിയിലെ ലുത്തിനിയകളിലെ ജനങ്ങള്‍ക്ക്‌ സംഗീതത്തോട
അപാരമായ അഭിനിവേശമുണ്ടായിരുന്നു. നാടന്‍പാട്ടുകളെ പോലെ ജനപ്രിയ
സംസ്കാരത്തിലുള്‍പ്പെടുന്നതാണ്‌ സിനിമാസംഗിീതവും. 7951 ഇറങ്ങിയ ജീവിത
നനകയിലെ പാട്ടുകള്‍ ലന്തന്‍ബത്തേരിക്കാര്‍ ഏറ്റുപാടി. “ആനത്തലയോളം”,
“വനനായികേ, വാനില്‍ വരു ” എന്നീപാട്ടുകള്‍ ലന്തന്‍ബത്തേരിിക്കാരുടെ

കഴക
ഹൃദയത്തിലിടം നേടി. കായലരികത്ത്‌ എന്ന നീലക്കുയിലിലെ ഗാനവും
മൊഹബുൂബ്‌ പാടിയമാനെന്നും വിളിക്കില്ല , എല്ലാരും ചൊല്ലണ്‌, എങ്ങനെ നീ
മറക്കും കുയിലേ മുതലായവ കേരളക൦ ഏറ്റുപാടാന്‍ തുടങ്ങി. ലന്തന്‍ബത്േ
രിക്കാര്‍ക്ക്‌ മെഹബ്ുബിന്റെ പാട്ടിനോട്‌ പ്രത്യേക താല്‍പര്യമുണ്ടായിരുന്നു.

ടൽ പുറത്തിറങ്ങിയ തേനാണ്‌ പാലാണ്‌, സ്നേഹസിമയിലെ
AAAS! ഉറങ്ങുക, ഭാരൃയിലെ പെരിയാറെ, കണ്ടംബെച്ചുകോട്ടയിലെ
കണ്ടംബെച്ചൊരു കോട്ടാണ്‌ എന്ന ഗാനവും ലന്തന്‍ബത്തേരിയുടെ നിതൃ
ജീവിതത്തെ സംഗിീതാത്മകമാക്കി. കുടാതെ ജനാധിപത്യ യുവജനവേദിക്ക്‌
സമീപം കുന്തന്‍ മ്യൂസിക്‌ ക്ലബി ആരംഭിച്ചിരുന്നു. സൈഗാളിനെയും മെഹ
ബ്ുബിനെയും ലന്തന്‍ബത്തേരിക്കാര്‍ ആരാധിച്ചു.

ബാബുല്‍ മോര എന്ന ഒരദ്ധ്യായത്തില്‍ ഹിന്ദിസിനിമഗാനങ്ങളെക്കുറിച്ച്‌
പറയുന്നുണ്ട്‌. ആകാശവാണിയില്‍ കൂടി ആളുകള്‍ പാട്ടുകള്‍ ശ്രദ്ധയോടെ
കേട്ടു. കൊച്ചി അഗസ്തിന്‍ ജോസഫ്‌ ഭാഗവതരുടെ മകന്‍ കെ.ജെ.യേശുദാസ്‌
കലല്‍്പാടുകള്‍ എന്ന സിനിമയില്‍ പിന്നണി ഗാനം പാടിയത്‌ പരാമര്‍ശിക്കപപെ
ടിട്ടുണ്ട്‌. ഇകാരം സിനിമയെക്കുറിച്ചും സിനിമാസംഗീതത്െക്കുറിച്ചുഠ
താല്‍പര്യവും അറിവുമുളളൂവരായിരുന്നു ലന്തന്‍ബത്തേരിക്കാര്‍.

ഓരോ സ്ഥലത്തിനും സവിശേഷമായൊരു സംഗീത പാരമ്പര്യമുണ്ടാവും.
കര്‍ണ്ണാട്ടിക്‌, ഹിന്ദുസ്ഥാനി, ആഥ്രിക്കന്‍, അറബിക എന്നിങ്ങനെ വ്യത്യസ്ത
ദേശ സംസ്കൃതിയുടെ അടയാളപ്പെടുത്തല്‍ കുടിയാണ്‌ സംഗീതം. സംഗീതം
കാലത്തിന്റെ കലയാണ്‌. ഷഡ്കാല ഗോവിന്ദമാരാര്‍ ആറുകാലങ്ങളില്‍ പാടാന്‍
കഴിവുണ്ടായിരുന്ന വ്യക്തിയാണ്‌. നോവലില്‍ ഹിന്ദി, മലയാളം, ബംഗാളി എന്നി
വയിലുള്ള സിനിമാഗാനങ്ങള്‍ കേള്‍ക്കുന്ന കഥപോത്രങ്ങളെ സ്ൃഷ്ടിച്ചിരി
ക്കുന്നു. ഇത്‌ ആഖ്യാന ഭൂമികയെ തുരുത്തിന്റെ പരിമിതികളില്‍ നിന്ന്‌ മോചി
തരാക്കി ദേശമെന്ന വിശാലമായ തലത്തിലേക്ക്‌ മാറ്റുന്നു.

കയ
4.3.12 BOs

കേരളത്തിലെ പബലമായ ഒരു മതവിഭാഗമാണ്‌ ക്രിസ്ത്യാനികള്‍.
ശ്രിസ്തുവിന്റെ ആദൃശിഷ്യൂരില്‍ ഒരാളായിരുന്ന വിശുദ്ധ തോമാശ്ശീഹ
ദകരളേത്തില്‍ വന്നുവെന്നും വേദപ്രചരണം നടത്തിയെന്നും മേൽജാതിക്കാരില്‍
നിന്ന്‌ കുറച്ചുപേര്‍ അദ്ദേഹത്തിന്റെ കുടെ ചേര്‍ന്നെന്നുമാണു പുരാതനമായ
ഐതീഹ്യം. അവര്‍ ഇവിടെ തദ്ദേശീയരായ ജനവിഭാഗങ്ങളോടൊപ്പം ജീവിച്ചു
പോന്നിരുന്നു. പിന്നിട്‌ യുറോപ്യന്‍ മിഷനറിമാര്‍ കേരളത്തില്‍ വന്നുചേര്‍
ന്നതിനുശേഷമാഞ്‌ മത്രപചരണം നടക്കുന്നത്‌. &- ഠം ശതകത്തില്‍ കേരള
ത്തിലെത്തിയ ദപാര്‍ട്ടുഗീസുകാരാണ്‌ ക്രിസ്ത്ൃന്‍മതത്തിലേക്ക്‌ മതപരിവര്‍
ത്തനം നടത്താന്‍ മുന്‍കൈ എടുത്തത്‌. ഇവിടെയുണ്ടായിരുന്ന പഴയ ക്രിസ്ത്യാ
നികള്‍ *ന്രസാണി മാപ്പിളമാര്‍ എന്ന പേരിലാണ്‌ അവര്‍ സാധാരണ
അറിയപ്പെട്ടിരുന്നത്‌.

ദപാര്‍ട്ടുഗീസുകാര്‍ കേരളത്തില്‍ വരുമ്പോള്‍ ഇവിടെയുണ്ടായിരുന്ന
ക്രിസ്ത്യാനികള്‍ കേരളീയ ഹിന്ദുക്കളില്‍ നിന്ന്‌ വൃത്ൃസ്തരായിരുന്നില്ല.
“കേരളത്തിലെ പഴയ ക്രിസ്ത്യാനികള്‍ അതായത്‌ സെന്റ്‌ തോമസ്‌
ശ്രിസ്ത്യാനികള്‍ സുറിയാനിഭാഷയിലാണ്‌ കുര്‍ബാന സ്വീകരിച്ചിരുന്നത്‌
അവരില്‍ ബാബിലോണിലെ പാശ്രിയാര്‍ക്കിനായിരുന്നു സ്വാധീനം.
പഴയകിസ്ത്ൃന്‍ വിഭാഗക്കാരെ റോമിലെ പോപ്പിന്റെ അധികാരത്തിലേക്ക്‌
കൊണ്ടുവരാന്‍ പോര്‍ട്ടുഗീസുകാര്‍ ശമിക്കുന്നു. 1599 ജൂണ്‍മാസത്തിലാണ്‌
ഉദയംപേരൂര്‍ സുന്നഹദോസ്‌ നടന്നത്‌. നെസ്സ്രോറിയന്‍ മിഥ്യവാദത്തെ ഉന്മുലനം
ചെയ്യുകയും കേരളത്തിലെ ക്രൈസ്തവ സമുദായത്തെ റോമന്‍സഭയുടെ
ആധിപതൃത്തില്‍ കൊണ്ടുവരികയുമായിരുന്നു സുന്നഹദോസിന്റെ ലക്ഷ്യങ്ങള്‍.
സുന്നഹദാസ്‌ സുറിയാനി ഗ്രന്ഥങ്ങള്‍ പരിശോധിക്കുകയും ഹിതകരമായി
തോന്നാത്തവ എടുത്തുമാറ്റി സുറിയാനിഭാഷയിലുളള കുര്‍ബാന ഏര്‍ട്പടുത്തു
കയും ചെയ്തു.” എന്നാല്‍ ഇതിനെതിരെ പ്രതിഷേധമുണ്ടാക്കുകയും 1853-ലെ
കുനന്‍കുരിശു കലാപത്തോടെ കേരളീയ ക്രിസ്ത്യാനികളെ ലത്തീന്‍സഭയ്ക്കു
കീഴില്‍ കൊണ്ടുവരാനുള്ള പോര്‍ട്ടുഗീസ്‌ ശ്രമങ്ങള്‍ പരാജയപ്പെട്ടു.

296
4.3.13 ച്വവിളുനാടകം

കേരളത്തിലെ കിസ്തീയസമുഹം വിവിധവിഭാഗങ്ങളായി മാറിയത്‌
ക്കുനന്‍ കുരിശുകലാപത്തോടെയാണ്‌ ഉദയംപേരൂര്‍ സുന്നഹദോസിനുശേഷം
ങ്കിസ്ത്യാനികളുടെ കലാവാസേനയെ പരിപോഷിപ്പിക്കാനായി കലാരുപങ്ങള്‍
സൃഷ്ടിക്കേണ്ടത്‌ ആവശ്യമായിത്തീര്‍ന്നു. അര്‍ണ്ണോസുപാതിരിയുടെ
പുത്തന്‍പാന അകാലത്ത്‌ സ്ൃഷടിക്കപ്പെടുതായിരുന്നു. അത്തരത്തില്‍ റോമന്‍
കത്തോലിക്കാ മതത്തിന്റെ സന്ദേശങ്ങള്‍ (പചരിപ്പിക്കുന്നതിന്‌ രൂപപ്പെടുത്തിയ
ഒരു പുതിയ കലാരുപമായിരുന്നു പവിട്ടുനാടകും.

പതിനാറാം ശതകത്തിലാണ്‌ ചവിട്ടുനാടകത്തീന്റെ ഉദയം. പോര്‍ച്ചു
ഗീസുകാര്‍ കേരളത്തില്‍ ആധിപത്യം പുലര്‍ത്തിയിരുന്ന കാലത്ത്‌ ക്രിസ്ത്യന്‍
മിഷനറിമാരാണ്‌ ഈ കലാരൂപത്തിന്‌ രൂപം നല്‍കിയത്‌. കേരേത്തിലെ
ക്ലാസിക്കല്‍ കലകളായ കൂത്ത്‌, കൂടിയാട്ടം, യൂറോപ്പിലെ ഒപ്പറ എന്ന
സംഗീതനാടകരീതിയും ചവിട്ടുനാടകത്തെ സ്വാധിീനിച്ചിട്ടുണ്ട. അതോടൊപ്പം
കര്‍ണ്ണാടക സംഗീതത്തിന്റെ താളരീതികളും ഇതില്‍ ഉപയോഴഗപ്പെടുത്തിയിട്ുണ്ട.
ചവിട്ടുനാടകം രചിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്‌ അന്നുണ്ടായിരുന്ന ചെന്തമിഴിലാണ്‌.

ടാം നൂറ്റാണ്ടില്‍ കേരളത്തില്‍ നിരവധി കളരികള്‍ നിലനിന്നിരുന്നു.
പൂരക്കളി, കോല്‍ക്കളി, കണ്യാര്‍ക്കളി എന്നിങ്ങനെ പലനാടന്‍കലകളിലും
കളരിയുടെ സവിശേഷതകള്‍ കാണാന്‍ സാധിക്കും. ചവിട്ടുനാടകത്തിലും
ആയോധനവ്ൃയത്തിയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട നല്ല മെയ്‌ വഴക്കം അത്യാവശ്യ
മായിരുന്നു. അത്തരത്തില്‍ ചസിട്ടുനാടകത്തിന്‌ കളരിസമ്വ്രദായങ്ങളുമായി
ആഴത്തിലുളള അടുപ്പമുണ്ടായിരുന്നു.

തികച്ചും ജനകീയമായ കലയാണ്‌ ചവിട്ടുനാടകം. ചവിട്ടുനാടകം
പിടുപ്പെടുത്തിയത്‌ തമിഴ്നാട്ടില്‍ നിന്ന്‌ വന്ന അണ്ണാവിമാരാണ്‌. ചിന്നതമ്പി
അണ്ണാവിയാണ്‌ ഇവരില്‍ ഏറെ പ്രസിദ്ധന്‍. അദ്ദേഹത്ക്കുറിച്ച്‌ നോവലില്‍
പരാമര്‍ശമുണ്ട്‌. ചവിട്ടുനാടകങ്ങളില്‍ വേഷരീതികള്‍ക്കും ഉടുത്തുകെട്ടിനും
വലിയ പ്രാധാന്യമുണ്ട്‌. ഉടുത്ത്‌ കെട്ടുകള്‍ തയ്യാറാക്കുന്നവര്‍ പണ്ടു കാലത്ത്‌
അത്‌ രംഗത്ത്‌ അവതരിപച്പിക്കുന്നത്‌ വരെ പുറമെ കാണിക്കുകയില്ല.

207
ചവിട്ടുനാടകത്തിന്റെ വേഷവിതാനങ്ങള്‍ രാജകീയ പ്രനഡിയുളളവയാണെ
ങ്കിലും അത്‌ രംഗത്ത്‌ അവതരിപ്പിക്കുന്നത്‌ സാധാരണക്കാരോണ.

തീരദേശത്തെ ക്രിസ്തീയ മത്സ്യത്തൊഴിലാളികള്‍ ഏന്ന നാടന്‍
സമൂഹമാണ്‌ ചവിട്ടുനാടകം അവതരിപ്പിച്ചു വരുന്നത്‌. കര്‍ത്താവ്‌ ആരെന്ന
റിയുന്ന ലിഖിതപാഠം ഓരോ ചവിട്ടു നാടകത്തിനും ഉണ്ടെങ്കിലും ലിഖിതപാഠ
ത്തേക്കാളുപരി തലമുറകളിലൂടെ കൈമാറ്റം ചെയ്യപ്പെടുന്ന വാമൊഴി
പാഠങ്ങളാണ്‌ ഉപയോഗിക്കുന്നത്‌.

നാടോടിസാഹിതൃത്തിന്റെ (സഷ്ടാവിനെയും അതിന്റെ ഉത്ഭവത്തെയും
കുറിച്ചു അന്വേഷിക്കുന്നത്‌ പലപ്പോഴും വ്യഥാവിലാകും. അതിന്‌ ്പധാനമായും
രണ്ട്‌ കാരണങ്ങളുണ്ട്‌ “*() അതിന്റെ ്രസരണശേഷി എത്രയോ വിപുലമാണ്‌.
കാലത്തില്‍നിന്ന്‌ കാലത്തിലേക്കും. സ്ഥലത്തില്‍ നിന്ന്‌ സ്ഥലത്തിലേക്കും
അത്‌ പ്രചരിക്കും. ഒരാളില്‍ നിന്ന്‌ പലരിലേക്കും പലരില്‍ നിന്ന്‌ ഒരാളിലെക്കും
എന്ന രീതിയില്‍ സഞ്ചരിക്കും. (2) ഓരോ കാലഘട്ടത്തിലും സമൂഹത്തി
ലുണ്ടാകുന്ന ചലനം നാടോടി സാഹിത്യത്തെ സ്വാധീനിക്കുകയും പരിണമിപ്പി
ക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ചവിട്ടുനാടകത്തിന്റെ പാഠരൂുപം വാമൊഴിയായി കൈമാറി വന്നതാണ്‌.
അണ്ണോവിമാരിലൂടെ പകര്‍ന്നുകിട്ടിയ ചവിട്ടുനാടകകഥയാണ്‌ കലാകാരന്മാര്‍
അവതരിപ്പിക്കുന്നത്‌. “ഭാഷയില്‍ സ്ഥിരമായ ഒരടിസ്ഥാന ഘടകമെന്നോണം
ഇയൊരു മൊഴിപരതയെ (ot) ക്കുറിച്ച്‌ വാള്‍ട്ടര്‍ ജെ.ഓങ്
വിശദീകരിക്കുന്നുണ്ട്‌. വാമൊഴിയിലൂടെ കാതോട്‌ കാതോരം കൈമാറുന്ന
വയാണ്‌ വാമൊഴി സാഹിത്യം. ഏത്‌ ഫോകലോര്‍ വസ്തുതകളുടെ പ്രസാ
ണവും തലമുറയില്‍ നിന്ന്‌ തലമുറയിലേക്കും ദേശത്തു നിന്നു ദേശത്തേക്കും
ആണ്‌. ഒന്ന്‌ കാലപരം, മറ്റൊന്ന്‌ ദേശപരം പാട്ടായും പറച്ചിലായും വെളി
പ്പെടുന്ന നാടോടിസാഹിത്യം വാമൊഴിയിലുടെയാണ്‌ കൈമാറ്റം ചെയ്യ
പ്പെടുന്നത്‌. കേള്‍വി പാഠം മൊഴി പാഠമാവുകയും ചെയ്യുന്ന നൈരന്തര്യം
ഫോകസാഹിത്യത്തെ ലിഖിതസാഹിത്യത്തില്‍ നിന്ന്‌ വേര്‍തിരിച്ചു

295
നിര്‍ത്തുന്നു.”

ദനാവലില്‍ ചവിട്ടുനാടകത്തെക്കുറിച്ച്‌ നിരവധി പരാമര്‍ശങ്ങളുണ്ട്‌.
ഗോതുരുത്ത്‌ പള്ളിയില്‍ കൊല്ലം ഇരുപത്തൊന്ന്‌ കഴിഞ്ഞതിനുശേഷം
പ്ളളിലച്ചന്‍ ചവിട്ടുനാടകം കളിക്കാന്‍ സമ്മതം മുളിയ കാര്യം സന്ത്യാഗു കൂട്ടു
കാരോട്‌ പറയുന്നുണ്ട്‌. ഇരപത്തൊന്ന്‌ കൊല്ലം മുമ്പുനടന്ന ചവിട്ടുനാടക
ത്തെക്കുറിച്ച്‌ ഗ്ഥാന്‍സിസ്‌ അയവിറക്കുന്നതി്രകാരമാണ്‌. ഗോതുരുത്ത്‌
പ്ളജിയില്‍ കാറല്‍മാന്‍ ചരിതം ഒന്നാംദിവസം ചിന്നറവോള്‍ദാന്‍ചരിശ്തം
കളിക്കാന്‍ തീരുമാനിച്ചതിന്റെ തലേന്ന്‌ പള്ളിലച്ചന്‍ കളി പകല്‍ മതിയെന്ന്‌
പറഞ്ഞു. എന്നാല്‍ ആരും സമ്മതിച്ചില്ല. മൂന്ന്‌ ഞായര്‍ പളളിയില്‍ പരസ്യമായി
മരക്കുരിശും പിടിച്ച്‌ കുര്‍ബ്രാന കാണണം എന്ന്‌ പളളി വിലക്ക്‌ പ്രഖ്യാപിച്ചു.
ചവിട്ടുനാടകത്തോടുളള താല്‍പര്യം നിമിത്തം ജനങ്ങള്‍ പകല്‍ നാടകം
കളിക്കാന്‍ തയ്യാറായില്ല.

ചവിട്ടുനാടകം ആരഭിച്ചതും അതിനു വേണ്ട എല്ലാ പിന്തുണയും
നല്‍കിയിരുന്നതും വൈദികുന്മാരായിരുന്നു. എന്നാല്‍ അവരുടെ ഭാഗത്തു
നിന്നുണ്ടായ നിസഹകരണം ഈ കലയെ നാശോന്മുഖമാക്കാനുളളൂ
കാരണമായിത്തീര്‍ന്നു. നോവലില്‍ പറയുന്ന അതേ സംഭവത്ക്കുറിച്ച്‌
സെബീന റാഫി ഇപ്രകാരം പരാമര്‍ശിക്കുന്നു.

“പില്ക്കാലത്ത്‌ രാശ്രികാലങ്ങളിലുളള ഇത്തരം നാടകപരിപാടികള്‍,
ജനങ്ങളെ വഴിതെറ്റിക്കുവാന്‍ കാരണമാകുമെന്നു പറഞ്ഞു നിരോധിക്കു
കയുണ്ടായി. ചവിട്ടുനാടകത്തിലെ വര്‍ണ്ണോജ്ജലമായ വേഷം ശരിയായി
ശോഭിക്കണമെങ്കില്‍, രാത്രികാലങ്ങളില്‍ (്പദര്‍ശിപ്പിച്ചെങ്കിലേ പറ്റു താനും.
ഇങ്ങനെ വന്നപ്പോള്‍ ജനങ്ങള്‍ ധര്‍മ്മസങ്കടത്തിലായി. ക്രി. 193൦-ല്‍ ഗോതുരു
ത്തില്‍ രണ്ടുകൊല്ലത്തെ നിരന്തരമായ ചൊല്ലിയാടുത്തിനുശേഷം ചിന്നറോശദാന്‍
നാടകം അരങ്ങേറുന്നതിന്റെ തലേന്നാളാണ്‌ “രത്രി നാടകം കളിച്ചു കൂടാ ”
എന്നും ആളുകള്‍ നാടകം കാണരുതെന്നും പളളിമുടക്ക്‌ ഉണ്ടായത്‌. ലംഘി
ക്കുന്നവര്‍ക്കുളള ശിക്ഷയും പ്രഖ്യാപനം ചെയ്തു. അതായത്‌ മുന്നു ഞായ

299
റാഴ്ച പള്ളിയില്‍ മരക്കുരിശു പരസ്യമായി പിടിച്ച്‌ കുര്‍ബ്പാന കാണണമെന്ന്‌.
എന്നിട്ടും നാടകം നടക്കുകയും പതിനായിരകണക്കിന്‌ ആളുകള്‍ ശിക്ഷ
യേല്‍ക്കുവാനൊരുങ്ങിക്കൊണ്ടു നാടകം കാണുകയും ചെയ്തു. പക്ഷേ
അതോടെ നാട്ടില്‍ ചവിട്ടുനാടകത്തിന്റെ കലാശം ചവിട്ടി. നോവലില്‍ ചവി
ടടുനാടകത്തിന്റെ ഉയര്‍ച്ചയ്ക്കായി സെബീനാറാഫി നടത്തിയ പരിശ്രമങ്ങളും
അതിന്റെ ഭാഗമായി ഡല്‍ഹിയില്‍ ചവിട്ടുനാടകം അവതരിപ്പിച്ചതും ആഖ്യാന
ത്തില്‍ കടന്നുവതുന്നുണ്ട്‌.

ദിപുകളില്‍ വളരെ പ്രചാരത്തിലുണ്ടായിരുന്ന കലാരുപമാണ്‌ aicils)
നാടകം. അതുകൊണ്ടു തന്നെ ദ്വീപിലെ ജനജിവിതവുമായി ബന്ധപ്പെടു
ആഖ്യാനം നിര്‍വ്വഹിക്കുമ്വോള്‍ ചവിട്ടു നാടകം കടന്നു വരിക സ്വാഭാവികം
മാ്രമാണ്‌. എന്നാല്‍ നോവലില്‍ ആഖ്യാനത്തിന്റെ പരിപ്രേക്ഷ്യത്തെ രൂപപ്പെ
ടുത്തുന്നതില്‍ പ്രധാന പങ്ക വഹിക്കുന്ന ഒന്നായി ചവിട്ടുനാടകത്തെക്കുറിച്ചുളള
പരാമര്‍ശങ്ങള്‍ മാറുന്നു. ചവിട്ടു നാടകത്തിന്റെ ചരിത്രത്തോടൊപ്പം അതിന്റെ
സമകാലികാവസ്ഥയും നോവലില്‍ അവതരിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്‌. ഭുതകാലവും വര്‍ത്ത
മാനകാലവും സമ്മി്ശമായി കടന്നുവരുന്നു. ചവിട്ടുനാടകത്തിന്റെ പരിസര
ത്തുനിന്നാണ്‌ ഗോഡ്സെയോട്‌ തോല്‍ക്കാത്ത ഗാന്ധിയേയും മുസ്സിം
ക്രൈസ്തവ സംഘര്‍ഷതഞതെക്കുറിച്ചുമുള്ള എഴുത്തുകാരന്റെ നിലപാടുകളും
വ്യക്തമാക്കിയിട്ടുളളത്‌. സെബിന റാഫി, നെഹ്‌റു, എന്നീ വ്യക്തികളെ ചവിട്ടു
നാടകവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട പരാമര്‍ശിച്ചിരിക്കുന്നു. നോവലിന്റെ ആഖ്യാനകാലം
രൂപപ്പെടുത്തുന്ന എഴുത്തുകാരന്റെ തന്ത്രമാണ്‌ ചവിട്ടുനാടകത്തെ ആഖ്യാന
വുമായി ബന്ധിപ്പിച്ചതിലുടെ വ്യക്തമാകുന്നത്‌.
4.3.14 തൊഴില്‍

കായല്‍ തുരുത്തായതിനാല്‍ പ്രധാന തൊഴില്‍ മീന്‍പിടുത്തം തന്നെ
യാണ്‌. അതിന്റെ മൊത്തകച്ചവടത്തെക്കുറിച്ചും പരാമര്‍ശിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്‌.
കുടാതെ സന്ത്യാഗു മുതലായവര്‍ ടാറ്റ കമ്പനിയിലെ ജോലിക്കാരാണ്‌. ലന്തന്‍
ബത്തേരിയില്‍ നിന്നു നോക്കിയാല്‍ കാണുന്ന എറണാകുളത്തിന്റെ വ്യവസായ

306
സ്ഥാപനങ്ങളില്‍ ലന്തന്‍ബത്തേരിയില്‍ നിന്ന്‌ നിരവധി പേര്‍ ജോലിക്ക്‌
പോയിരുന്നു. തിവണ്ടി സ്റ്റേഷനില്‍ നിന്നുളള ആവിപുക, മണ്ണൈണ്ണ
ബര്‍ജ്ജുകള്‍, കച്ചവടക്കപ്പലുകള്‍, ആലുവ വളം ഫാകടരറി, ടാറ്റാകമ്പനി,
ടി.കെ.പി. യന്ത്രബോട്ട, ലേഡി വെല്ലിംങ്ടണ്‍ എന്ന മണ്ണുമാന്തികപ്പല്‍ എന്നിവ
വുൃവസായവല്‍ കൂതമായ എറണാകുളം നഗരത്തിന്റെ കാഴ്ചകളായി
കടന്നുവരുന്നു.

“പ്രേമചന്ദ്രനും ലത്തന്‍ബത്തേരിയിലെ ഒന്നു രണ്ട്‌ ചെറുപ്പക്കാരും
ദിവസവും അതിരാവിലെ മട്ടാഞ്ചേരിയിലെ വാര്‍ഫുകളില്‍ ചരക്ക്‌ ചുമക്കു
വാനുളള പണി തേടി പോയിരുന്നു. ഈ പണിക്ക്‌ ആളെ തിരഞ്ഞെടുത്തി
രുന്നത്‌ ചെമ്പിന്റെ വട്ടുകള്‍-ചാപ്പകള്‍ തൊഴിലാളി കൂട്ടത്തിന്റെ മുകളിലേക്ക്‌
എറിയും ചാപ്പ കിട്ടുന്നവന്‍ പണി. കുടാതെ ജെസിക്കയുടെ പിതാവായ മത്തേവു
സാശാരി വള്ളം പണിതു കൊടുക്കുന്നവനായിരുന്നു. കൂടാതെ കപ്പല്‍ പണി,
പ്ചേകവിദ്യ എന്നിവ ചെയ്യുന്നവരും ലന്തന്‍ ബത്തേരിയിലുണ്ടായിരുന്നു.
4.3.15 ഹോര്‍ത്തുസ്‌ മലബാറിക്കുസും സ്ഥലകാലങ്ങളും

ലോകത്തിന്‌ ഡച്ചുകാരുടെ സംഭാവനയാണ്‌ ഹോര്‍ത്തൂസ്‌ മലബാറി
ക്കൂസ്‌. കേരളത്തിലെ ഈൌഷധസസ്യങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള സചി്രവിവരണം
ഉള്‍ക്കൊള്ളുന്ന കൃതിയാണിത്‌. ഹെന്റി വാന്‍റീഡിന്റെ നേതൃത്വത്തിലാണ്‌
ഈ ഗ്രന്ഥരചന നടന്നത്‌. കേരളത്തിന്റെ ഈഷധങ്ങളെക്കുറിച്ച്‌ ലോകത്തിന്‌
അറിവ്‌ ലഭിക്കുന്നത്‌ ഹോര്‍ത്തുസ്‌ മലബാറിക്കുസിലുടെയാണ്‌. ഇത്തരത്തി
ലുള്ള ഒരു ശ്രന്ഥരചനയ്ക്ക്‌ കാരണമായി ഭവിച്ചത്‌ അറിവുശേഖരണത്തിന്റെ
ഭാഗമായി മാത്രമാണ്‌ എന്ന്‌ കുരുതുക വയ്ു. അക്കാലത്ത്‌ സാശ്രാജത്വശക്തി
കള്‍ ഭുവിഭാഗങ്ങളെ തങ്ങളുടെ ഭരണത്തിന്‍കീഴില്‍ കൊണ്ടുവരാന്‍ ശ്രമിച്ചി
രുന്ന കാലഘട്ടമായിരുന്നു. അതിനായി നിരവധി യുദ്ധങ്ങളിലും അവര്‍ പങ്കെ
ടുക്കുകയുമുണ്ടായി. സൈനീകരുടെ ശുശ്രൂഷയ്ക്ക്‌ ഏറ്റവും എളുപ്പത്തില്‍ ലഭി
ക്കാവുന്നതും ചെലവുകുറഞ്ഞതുമായ െഷധങ്ങള്‍ തദ്ദേശീയമായി നില
നില്‍ക്കുന്നവയാണെന്ന തിരിച്ചറിവാകാം ഇത്രയും ബ്യഹത്തായ ഗ്രന്ഥരച്‌

S01
നയ്ക്ക്‌ കാരണമായി ഭവിച്ചത്‌.

ഹോര്‍ത്തുസ്‌ മലബാറിക്കൂസിന്റെ മുഖ്യഭാഷ ലാറ്റിന്‍ ആയിരുന്നുവെ
ലും ചെടികളുടെ പേരുകള്‍ നാലുഭാഷകളില്‍ അച്ചുടിച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു. മല
യാളലിപി അച്ചടിച്ചുവെന്ന സവിശേഷത കുടി ഈ ഗ്രന്ഥത്തിനുണ്ട്‌. അധിനി
വേശകാലഘടുത്തില്‍ നമ്മുടെ ദേശത്ത്‌ പ്രചാരത്തിലുണ്ടായിരുന്ന നാട്ടറിവുക
ളുടെയും നാട്ടുചികിത്സാരിതികളും നഷധപാരമ്പര്യവും വ്യക്തമാക്കുന്ന കൃതി
കുടിയാണ്‌ ഹോര്‍ത്തുസ്‌ മലബാറിക്കൂസ്‌. അന്നത്തെ കേരളീയ സമുഹത്തിന്റെ
പ്രത്യേകിച്ച്‌ മലബാറിന്റെ ആചാരങ്ങളും വിശ്വാസങ്ങളും നാട്ടറിവുകളും ചിത്ര
ങ്ങളായും വിവരണങ്ങളായും ഈ ഗ്രന്ഥത്തില്‍ കാണാം. നമ്മുടെ നാട്ടിലെ
അക്കാലത്തെ [പധാനപ്പെട്ട ചികിത്സാരീതി ആയിരുന്നു ആയുര്‍വേദം.
ആയുര്‍വേദം പ്രകൃതിയെ അടിസ്ഥാനമാക്കി നിര്‍മ്മിക്കപ്പെട്ട ശാസ്ത്രമാണ്‌.

കേരളത്തിലെ വൈദ്യുപാരമ്പര്യത്തില്‍ സമുന്നതനായിരുന്ന ഇട്ടി അച്യ;
തനാണ്‌ ഈ ഗ്രന്ഥരചനയില്‍ വാന്‍റീഡിനെ സഹായിച്ചത്‌. മലയാളത്തിലുളള
ഹോര്‍ത്തുസ്‌ മലബാറിക്കുസിന്റെ മുലകൃതി തയ്യാറാക്കിയത്‌ ഇട്ടി അച്യുത
നാണ്‌. വാന്‍റീഡ്‌ ഈ ഗ്രന്ഥരചന നടത്താന്‍ ആദ്യം നിയോഗിച്ചത്‌ ശ്രിസ്തിയ
പുരോഹീതനായ ഫാദര്‍ മാത്തേവൂസ്‌ ആയിരുന്നു. അദ്ദേഹം ഈ ഗ്രന്ഥത്തിന്റെ
ആദ്യഘട്ടത്തില്‍ പങ്കെടുത്തിരുന്നു. എന്നാല്‍ പിന്നീട വാന്‍റീഡ്‌ അദ്ദേഹത്തെ
ഒഴിവാക്കുകയാണുണ്ടായത്‌. എന്നാല്‍ പൂര്‍ണ്ണമായും ഒഴിവാക്കിയില്ല. മാത്യൂസ്‌
പഠാതിരിയാണ്‌ ചെടികളുടെ പേരുകള്‍ അറബി ലിപിയില്‍ എഴുതാന്‍ സഹായി
ച്ചത്‌. ഈ ഗ്രന്ഥരചനയില്‍ പങ്കെടുത്തവരെല്ലാം ഓരോ സാക്ഷ്യപ്രതങ്ങള്‍
നല്‍കിയിട്ടുണ്ട്‌. മാത്യുസ്ന പാതിരിയുടെ മുഖവുരയില്‍ അദ്ദേഹം പറയുന്നത്‌
ഇപ്രകാരമാണ്‌. “പള്ളി സംബന്ധിച്ച ബഹുമുഖങ്ങളായ കടമകള്‍ കാരണം
ഈ ബൃഹത്തായ ഗ്രന്ഥനിര്‍മിതിയില്‍ കാര്യമായ സഹായം ചെയ്യാന്‍ എനിക്ക്‌
സമയം കിട്ടിയില്ല”

ഹോര്‍ത്തുസ്‌ മലബാറിക്കുസിന്റെ രചനയില്‍ സഹായിച്ചു മറ്റ്‌ വ്ൃക്തിക
ളാണ്‌ രംഗഭട്ടു, വിനായകഭട്ടു, അപ്പുഭട്ട എന്നിവര്‍. കൊങ്കിണി ബ്രാഹ്മണരായി

302
രുന്ന അവര്‍ തങ്ങളുടെ ആധികാരിക രൌെഷധവിജ്ഞാന കോശമായി ഉപയോ
ഗിച്ചിരുന്ന മഹാനിഘണ്ടുവാണ്‌ അടിസ്ഥാനമായി സ്വീകരിച്ചത്‌. ദഹാര്‍ത്തുസ്്‌
മലബാറിക്കുസിന്റെ നിര്‍മ്മാണത്തില്‍ കൊങ്കിണി ്രാഹ്മണരുടെ പങ്കു കുറ
വായിരുന്നു. “ഹോര്‍ത്തുസില്‍ ചേര്‍ക്കാന്‍ ഇട്ടി അച്യുതന്‍ നിര്‍ദേശിച്ച സസ്യ
ങ്ങളെപ്പറ്റി മഹാനിഘണ്ടുവില്‍ എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടെങ്കില്‍ അത്‌ എന്താ
ണെന്നും അതിനേക്കാള്‍ കുടുതലായി അവര്‍ക്ക്‌ എന്തെങ്കിലും അറിയാമെ
ങ്കില്‍ അതും പറഞ്ഞുകൊടുക്കുക മാത്രമായിരുന്നു അവരുടെ ്രധാന ഉത്തര
വാദിത്വം* ഇതില്‍ നിന്നെല്ലാം ഇട്ടി അച്യുതനാണ്‌ ഹോര്‍ത്തൂസ്‌ മലബാറി
ക്കുസ്‌ എന്ന സസ്യവിജ്ഞാനഗ്രന്ഥം രചിച്ചത്‌ ഏന്ന്‌ വുൂക്തമാവുന്നു.

“ദഹോര്‍ത്തുസിന്റെ നിര്‍മിതിയില്‍ ഇട്ടി അച്യുതന്‍ ഒരു സാങ്കേതിക
സഹായി ആയിരുന്നുവെങ്കിലും തീര്‍ച്ചയായും അതിനും അപ്പുറമായിരുന്നു
ഹോര്‍ത്തൂസിന്റെ ഉള്ളടക്കത്തില്‍ ഇട്ടി അച്യുതന്റെ പങ്ക. ചെടികളുടെ Dosw
മുല്യത്തെക്കുറിച്ചുള്ള വിവരങ്ങള്‍ മാത്രമല്ല അദ്ദേഹം ഹോര്‍ത്തൂസ്‌ മലബാറി
ക്കുസിന്‌ പകര്‍ന്നത്‌. പതിനേഴാം നുറ്റാണ്ടില്‍ മലയാളക്കരയില്‍ (nialoe
ത്തിലുണ്ടായിരുന്ന നാട്ടറിവുകളുടെ പരിഛേദമായും ഹോര്‍ത്തുസ്‌ മലബാറി
ക്കുസിനെ മാറ്റുന്നതില്‍ ഇട്ടി അച്യുതന്‍ മുഖ്യുപഞങ്കുണ്ടായിരുന്നു. അന്നത്തെ
കേരളിയസമൂഹത്തിന്റെ ജിവിതരിതി, അവരുടെ ആചാരങ്ങള്‍, ആരാധനാ
സമ്ത്വദായങ്ങള്‍, അന്ധവിശ്വാസങ്ങള്‍ തുടങ്ങിയവയെക്കുറിച്ചുളള സൂചനകള്‍,
ചിലയിടങ്ങളിലൊക്കെ (പ്തൃക്ഷമായും പലപ്പോഴും അങ്ങനെയല്ലാതെയും
ഹോര്‍ത്തൂസ്‌ മലബാറിക്കുസില്‍ തെളിയുന്നുണ്ട്‌. ഇക്കാര്യങ്ങളെ സംബന്ധി
ക്കുന്ന ഒരു പാരമ്പര്യ വിജ്ഞാന രജിസ്‌്രി (Registry of Indigenous knowl-
ട്ട] ആയി ഹോര്‍ത്തുസ്‌ മലബാറിക്കുസിനെ പരിണമിപ്പിച്ചത്‌ അച്യുതനാ
യിരുന്നു.”

ഇട്ടി അച്യുതനെ ഗ്രന്ഥത്തില്‍ കൊല്ലാട്ടുവൈദ്യന്‍ എന്നാണ്‌ പരാമർശി
ചിരിക്കുന്നത്‌. ആലപ്പുഴ ജില്ലയിലെ ചേര്‍ത്തല താലൂക്കിലാണ്‌ ഇട്ടി അച്യുത

303
ന്റെ ജന്മദേശമായ കടക്കരപ്പള്ളി പഞ്ചായത്തും കൊല്ലാട്ടു പറമ്പും കടല്‍ നിങ്ങി
കരയായ ഭൃപദേശമാണു കരപ്പുറം. നാട്ടുവൈദ്യത്തിനു കേള്‍വികേടു സ്ഥല
മായിരുന്നു അത്‌. അതോടൊപ്പം പച്ചമരുന്നുകള്‍ സമൃദ്ധമായി വളര്‍ന്നിരുന്നു.

ആലുവ; വാടത്തോടു മുതല്‍ വടക്ക്‌ അരൂര്‍ (കൈതപ്പുഴ) കായല്‍ വരെ
നീളത്തിലും പടിഞ്ഞാറ്‌ അറബിക്കടല്‍ മുതല്‍ വേമ്പനാട്ട കായല്‍ വരെ വീതി
യിലും കിടക്കുന്ന ഭൃപദേശമാണ്‌ പണ്ട്‌ കരപ്പുറം എന്നറിയപ്പെട്ടിരുന്നത്‌. കര
പുറത്ത്‌ ഈഴവര്‍ ജനസംഖ്യാനുപാതത്തില്‍ കുടുതലായിരിന്നു. കരപ്പുറത്ത്‌
സംസ്കൃതവിലാന്മാര്‍ ഒരുപാടു പേരുണ്ടായിരുന്നു. “ഹോര്‍ത്തുസ്‌ ഇന്‍ഡി
ക്കൂസ്‌ മലബാറിക്കുസിന്റെ മുഖ്യരചയിതാവായ ഇട്ടി അച്യുതന്‍ വൈദുര്‍ക്ക്‌
പുറമേ മലയാളത്തിലെ ആദ്യത്തെ ആയുര്‍വേദ നിഘണ്ടുവിന്റെ കര്‍ത്താവായ
കിട്ടുത്തനാശാനും കരപ്പുറത്തുകാരാണ്‌. ചേര്‍ത്തല കണ്ടമംഗലം ക്ഷേ്രേതസ
ന്നിധിയില്‍വെച്ച്‌ ഈഴവപണ്ഡിതന്മാര്‍ നടത്തിയിരുന്ന വിദ്വല്‍ സദസ്സുക
ളില്‍ കേരളത്തിലെ വിവിധഭാഗങ്ങളില്‍ നിന്ന്‌ മാശ്രമല്ല, അയല്‍രാജ്യങ്ങളില്‍
നിന്നുപോലും പണ്ഡിതന്മാര്‍ പങ്കെടുത്തിരുന്നു.”

ബുദ്ധമതവുമായി ബന്ധമുണ്ടായിരുന്ന ദേശമായിരുന്നു കരപ്പുറം. കര
പുറത്തെ കടക്കരപ്പള്ളിയില്‍ ബുദ്ധമതത്തിന്റെ ദക്ഷിണേന്ത്യയിലെ സര്‍വക
ലാശാല ഉണ്ടായിരുന്നുവെന്ന്‌ വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്നു. ബുദ്ധമതത്തില്‍ ജാതിമ
തകക്ഷി ഭേദങ്ങള്‍ ഒന്നു തന്തെയുണ്ടായിരുന്നില്ല. അക്കാലത്ത്‌ ആയുര്‍വേദം
പഠിച്ചിരുന്ന വൈദ്യൃന്മാര്‍ക്ക്‌ സമൂഹത്തില്‍ വലിയ ആദരവ്‌ ലഭിച്ചിരുന്നു. ബുദ്ധ
മതദേവാലയങ്ങള്‍ ആതുര്ശുഷകേന്രങ്ങളായിരുന്നു. ബുദ്ധമതപാരമ്പര്യത്തില്‍
നിന്നാണ്‌ കരപ്പുറത്ത്‌ ആയുര്‍വേദവൈദ്യന്മാര്‍ ജന്മംകൊണ്ടത്‌. “ആ വൈദ്യ
പാരമ്പര്യത്തിന്റെ പിന്‍ഗാമിയായ ഭീഷഗന്വരനായിരുന്നു. ഇട്ടി അചുതന്‍ വൈദ്യര്‍.
ബുദ്ധമതവുമായിട്ടുള്ള ബന്ധത്തിന്റെ ഉത്തമമായ തെളിവാണ്‌ അദ്ദേഹത്തിന്റെ
കയ്യൊപ്പില്‍ ആലില ചിഹത്തിന്റെ പ്രതിരുപമുളളത്‌””

ാം നൂറ്റാണ്ടിലും അതിനുമുമ്പും കേരളത്തിലെ സാമാന്യജനങ്ങള്‍ക്കി
ടയില്‍ പ്രചരിച്ചിരുന്ന നാട്ടറിവുക൭ളെയക്കുറിച്ചുള്ള ഏറ്റവും അമൂല്യമായ സമാ

304
ഹരമാണ്‌ ഹോര്‍ത്തൂസ്‌ മലബാറിക്കുസ്‌. ആയുര്‍വേദ പാരമ്പര്യത്തെ മാത്ര
മല്ല, അത്‌ പിന്തുടരുന്നത്‌ നാട്ടുവൈദ്യപാരമ്പര്യത്തെക്കൂടിയാണ്‌. ഇട്ടി അച്യു
തന്‍ ആധാരമാക്കിയത്‌ ചൊല്‍ക്കോടു പുസ്തകം ഏന്ന താളിയോലഗ്രസ്ഥമാ
ണ്‌. മുന്‍തലമുറയില്‍ നിന്ന്‌ ചൊല്ലിക്കേടുവയായിരിക്കാം ഈ പുസ്തകത്തിലൂ
മൂളത്‌. വാമൊഴിയായി സ്വരൂപിച്ച അറിവാണ്‌ അപ്പോള്‍ ഹോര്‍ത്തുസ്‌ മലബാ
റിക്കുസിന്റെ രചനയ്ക്ക്‌ അവലംബമായത്‌.

ഇട്ടി അച്ചുതനെ തമസ്കരിക്കാനുള്ള ശ്രമങ്ങള്‍ പലഭാഗത്തും നിന്നും
ഉണ്ടായിരുന്നു. പകരം മാത്യുസ്‌ പാതിരിയെ ഹോര്‍ത്തുന്ന്‌ മലബാറിക്കസിന്റെ
കര്‍ത്താവാക്കാനുളള പരിശ്രമങ്ങള്‍ നടക്കുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്‌. എന്നാല്‍ മുന്‍പ്‌
പറഞ്ഞ മാത്യുസ്‌ പാതിരിയുടെ സാക്ഷ്യപ്തത്തില്‍ നിന്നുതന്നെ മാത്യുന്്‌
പാതിരി ഹോര്‍ത്തുസിന്റെ നിമ്മോണത്തില്‍ ആദ്യഘടുത്തില്‍ പങ്കാളിയാവു
കയും എന്നാല്‍ ആ കര്‍ത്തവ്ൃത്തില്‍ നിന്ന്‌ അദ്ദേഹത്തെ വാന്‍റീഡ്‌ തന്നെ
ഴിവാക്കുകയുമാണുണ്ടായത്‌. ഇട്ടി അച്യുതനാണ്‌ പ്രസ്തുതഗ്രന്ഥം രചിച്ചത്‌
എന്നത്‌ ഹോര്‍ത്തുസിന്റെ പരിഭാഷകനായിരുന്ന ഇമ്മാനുവല്‍ കാര്‍ന്നതെരുവിന്റെ
സാക്ഷ്യപത്രം തന്നെ തെളിവാണ്‌.

“കാച്ചി നഗരസ്വദേശിയും ഒരു റോമന്‍ ക്രിസ്ത്യാനിയും ഇന്ത്യന്‍
സൊസൈറ്റി (്രച്ചുകമ്പനിുയുടെ സത്യപതിജ്ഞയെടുത്തിട്ടുള്ള ദിഭാഷിയു
മായ ഇമ്മാനുവെല്‍ കര്‍ണെരു ഏന്ന ഞാന്‍, ഗവര്‍ണര്‍ ഹെന്റി വാന്‍റീഡിന്റെ
സതൃപ്തിജ്ഞ പ്രകാരം, മലയാളി വൈദ്യന്മാരുടെ പുസ്തകത്തില്‍ എഴുതി
യിട്ടുള്ളുതും, ഈഴവജാതിക്കാരനും, കരപ്പുറം എന്നദേശക്കാരനും കൊല്ലാടന്‍
എന്ന പേരും ഉള്ള (അക്രിസത്യാനി)യായ ഒരു വൈദ്യന്‍ പറഞ്ഞുതന്നത്‌ കേടു
പ്രകാരം, മലബാര്‍ ച്രദേശത്തു വളരുന്ന വൃക്ഷങ്ങള്‍, ചെടികള്‍, ഈഷധസ
സ്ധയങ്ങള്‍, വളളികള്‍, എന്നിവയുടെ പേരുകളും ഈഷധശഗക്തികളും ഗുണങ്ങളും
മലയാളഭാഷയില്‍ നിന്ന്‌ പോര്‍ത്തുഗിസ്‌ ഭാഷയില്‍ വിവരിച്ചു കൊടുത്തതിന്‌
സാക്ഷ്യമായി ഇത്‌ ഞാന്‍ എഴുതി ഒപ്പിട്ടിരിക്കുന്നു. 1675-0൦ ആണ്ട്‌ ഏപ്രില്‍
-ാം തിയ്യതി നഗരത്തില്‍ വച്ചു നല്‍കിയത്‌.”

303
എന്‍.എസ്‌.മാധവന്റെ ലന്തന്‍ ബത്തേരിയിലെ ലുത്തീനിയകളില്‍
മാത്യുസ്‌ പാതിരിയിലാണ്‌ ഹോര്‍ത്തുസ്‌ മലബാറിക്കസിന്റെ കര്‍ത്തൃത്വം ആരോ
പിക്കുന്നത്‌. എന്നാല്‍ കൊങ്കിണി ബ്രാഹണരെ പരാമര്‍ശിക്കുകയും ചെയ്തി
ട്ടുണ്ട്‌.

“കേരളത്തില്‍ വളരുന്ന 742 സസ്യങ്ങളെപ്പറ്റിയുളള ഗന്ഥമാണ്‌
ഹോര്‍ത്തുസ്‌. സസ്യശാസ്ത്രം, ഇവയും മറ്റുപയോഗക്രമങ്ങളും രേഖപ്പെടു
ത്തിയ മാംസങ്ങള്‍, ലോഹങ്ങള്‍, ധാതുക്കള്‍ എന്നിവയെ പറ്റിയെല്ലാം മഹാനി
ഘണ്ടുവിലുണ്ട്‌. ഹോര്‍ത്തുസില്‍ ഇവയൊന്നും രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടില്ല. ഇതില്‍
നിന്നെല്ലാം വ്യക്തമാകുന്ന, തെളിയുന്ന സത്യം, കട്ടീത്തിരശ്ശിലയിട്ട mame
രിച്ചിട്ടാണ്‌ ചില ചരിത്രകാരന്മാര്‍ കൊങ്കണിമാരുടെ പ്ജിനെപ്പറ്റി Lad boda)
ക്കുന്നത്‌. മനുവെല്‍ക്കന്‍ന്നേരു എഴുതി ഹോര്‍ത്തുസില്‍ ചേര്‍ത്തിരിക്കുന്ന രണ്ട്‌
സാക്ഷൃപ്രതങ്ങളിലും കൊങ്കിണിമാരെ്പെറ്റി യാതൊന്നും പറയുന്നില്ല.

കൊച്ചിയില്‍വെച്ചാണ്‌ ്രന്തുത്്രന്ഥം രചിക്കപ്പെടുടത്‌. കാലം പതിനേഴാം
നുറ്റാണ്ട്‌ സ്ഥലകാലത്തിന്റെ മുഗശ്രകള്‍ വഹിക്കുന്ന ്രധാനരേഖയാണ്‌ ഈ
ശഗന്ഥം. നോവലിന്റെ ആഖ്യാനത്തിലേക്ക്‌ കൊച്ചിയുടെ ചരിത്രം കടന്നുവരു
ന്നത്‌ ഇത്തരത്തിലാണ്‌. ഇത്‌ കഴിഞ്ഞുപോയ കാലഘട്ടത്തിന്റെ അടയാളപ്പെ
ടുത്തലുകളാണ്‌. സ്ഥലകാലങ്ങളുടെ അനുസ്യൂതമായ തുടര്‍ച്ചയില്‍ പലതും
തമസ്കരിക്കുകയും പുതിയവ കടന്നുവരികയും ചെയ്യുക ആഖ്യാനത്തില്‍
നോവലിസ്റ്റ്‌ നിര്‍മ്മിക്കുന്ന പാഠഭേദം മാത്രമാണ്‌. നിലനില്‍ക്കുന്ന ചരിത്രസ
ത്ൃങ്ങളില്‍ നിന്ന്‌ വിഭിന്നമായി ഭാവനാത്മകമായ ചരിത്ര നിര്‍മ്മിതി സാധ്യമാ
ണ്‌. നോവല്‍ എന്ന മാധ്യമത്തില്‍ അത്‌ സാധുകരിക്കപ്പെടുമെങ്കിലും ചരി്രപ
രമായി അസത്യം തന്നെയായി തുടരുന്നു.

കാലം യാഥാര്‍ത്ഥ്യമാണെങ്കിലും മനുഷ്യന്‌ പിടിതരാതെ മുന്നോട്ടുപോ
യിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. എഴുത്തുകാരന്‍ കാലത്തിന്റെ സ്വപ്നങ്ങളെ തൊട്ടറിയു
ന്നവനാണ്‌. കാലത്തെ പുറകോട്ടും മുന്നോട്ടും ചലിപ്പിക്കാന്‍ എഴുത്തുകാര്‍
ആഖ്യാനത്തില്‍ പല രീതികളും അവലംബിക്കാറുണ്ട്‌. ആഖ്യാനത്തിലെ സംഭ

306
വങ്ങള്‍ക്ക്‌ സ്ഥലത്തേക്കാള്‍ കാലത്തിനോടാണ്‌ കുടുതല്‍ ബന്ധം കാണാന്‍
കഴിയുക. “കഥയിലൂടെ വിവരിക്കുപെടുന്ന സംഭവങ്ങള്‍ക്കും (പവ്യൃത്തികള്‍ക്കും
കാലികമായ ഒരു ഘടനയുണ്ട്‌. ഇവയെ ഭൌതിക ലോകവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടു
നില്‍ക്കുന്ന കാലത്തോട്‌ ചേര്‍ത്ത്‌ വിശകലനം ചെയ്യാവുന്നതാണെന്ന്‌ മിക്കി
ബാല്‍ നിരീക്ഷിക്കുന്നു.” ലന്തന്‍ബത്തേരിയില്‍ അക്കാലത്തു നടന്ന പല സംഭ
വങ്ങളും ആഖ്യാനം ചെയ്യപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്‌.

“സ്ഥലകാലങ്ങളെ കുറിച്ചുളള നവീനബോധവും സാങ്കേതിക വിദ്യ
ഉയര്‍ത്തിയ വെല്ലുവിളിയും ലോകകമത്തിലെ രൂുപാന്തരങ്ങളും സംസ്കാ
രത്തെക്കുറിച്ചുളള വിക്ഷണത്തിലുണ്ടായ ആശയപരമായ പരിവര്‍ത്തനങ്ങളും
നോവലിന്റെ ഘടനയില്‍ വരുത്തിയ മാറ്റം ചെറുതല്ല. ദേശം, സ്ഥലം, കാലാ
നുശക്രമത തുടങ്ങിയവയെകുറിച്ചുള്ള ആധുനികാശയങ്ങള്‍ വെല്ലുവിളിക്കപ്പെട്ു
കാലത്തിലുടെ കടന്നുപോന്ന നോവലിനും ഈ പരിവര്‍ത്തനം ഉള്‍ക്കൊളളാ
തിരിക്കാന്‍ സാധ്യമല്ലായിരുന്നു.”*

44 ലന്തന്‍ബ്ത്തേരിയിലെ സ്ഥലങ്ങള്‍

അരയക്കടവ്‌, ലന്തന്‍കൊട്ടാരം, ബോടുപുര, പീരങ്കി മൈതാനം, കൊട്ടാരം
ജെട്ടി, മലാക്കാ ഹാസ്‌, പറങ്കിക്കപേള എന്നിവയാണ്‌ ലന്തൻബത്തേരിയിലെ
പ്രധാനസ്ഥലങ്ങള്‍. ആദി എന്ന ആദ്യത്തെ അദ്ധ്യായത്തില്‍ ബോണിഫേസ്‌
പാലം പണിതതിനെക്കുറിച്ച്‌ വിവരിക്കുന്നുണ്ട്‌. പോത്തിക്കരയിലേക്കുളള
പാലമാണ്‌ ബോണിഫേസ്‌. പോഞ്ഞിക്കരയുമായി അതിര്‍ തിരിയുന്ന
വടക്കേത്തോട്‌ കുറിയതായിരുന്നു. ഒറ്റത്തെങ്ങുകൊണ്ടുളള പാലത്തിലുടെ
യായിരുന്നു വളരെക്കാലം ലന്തന്‍ബത്തേരിക്കാര്‍ പോഞ്ഞിക്കരയിലേക്കു
പോയിരുന്നത്‌. ലന്തന്‍ബത്തേരിക്കാര്‍ക്ക്‌ ആത്മാവിനു വേണ്ടത്‌ ലഭിച്ചിരുന്നത്‌
വിശുദ്ധ സെബസ്‌ ത്ൃാനോസിന്റെ പള്ളിയില്‍ നിന്നും പോഞ്ഞിക്കര
കുളുളുഷാപ്പില്‍ നിന്നുമായിരുന്നു. കള്ളുകുടിച്ച്‌ തിരിച്ചുവരുന്ന പലരും തോട്ടില്‍
വിഴുക പ്തിവായിരുന്നു. എറണാകുളം ഹജൂര്‍ക്കച്ചേരിയില്‍ ദിവാന്റെ
ശിപായിയായിരുന്ന ബോണിഫേസ്‌ തോട്ടില്‍ വീണു മരിച്ചു. അന്നത്തെ

307
ദിവാനായിരുന്ന ആര്‍.കെ. ഷണ്‍മുഖം ചെട്ടി ഉടനെ പാലം പണിയുവാന്‍
ഉത്തരവിട്ടു. ലന്തൻബത്തേരിയിലെ കുടിയന്മാര്‍ കള്ളിന്റെ പത വിരലുകൊണ്ട്‌
തെറ്റിച്ച്‌ ബോണിഫേസിനെ സ്മരിക്കുന്നു.
4.4.1 അരയക്കടവി

പടിഞ്ഞാറേപ്പുഴയുടെ അരികിലാണ്‌ അരയക്കടസവ്‌ സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നത്‌
അരയമാക്കുടികളായിരുന്നു അവിടെയുണ്ടായിരുന്നത്‌. വൈപ്പിന്‍ കടപ്പുറത്ത്‌
ഒരു ശവം പൊന്തിയതിനെത്തുടര്‍ന്നുണ്ടായ സംഘര്‍ഷത്തില്‍ നിന്ന്‌ രക്ഷതേടി
ഗീവരന്മാര്‍ അരയക്കുടിയിലെത്തിയിരുന്നു.അരയക്കുടിയിലെ പ്രേമചന്ദ്രന്‍
നോവലിലെ ഒരു കഥാപാത്രമാണ്‌. അറിയപ്പെടുന്ന കമ്മ്യൂണിസ്റ്റുകാരനാ
യിരുന്നു അയാള്‍.
44,2 ലനത്തന്‍കകൊടുാരം

കമ്പോഞ്ഞിക്കാട ലനക്കാര്‍ക്ക്‌ അധീനമായപ്പോള്‍ പോഞ്ഞിക്കരയും
ലന്തന്‍ബത്തേരിയുള്‍പ്പെടെ അവരുടെ കീഴിലായി. ആലുവയില്‍ കുടിവെള്ളം
കൊണ്ടുവരാനുള്ള കുത്തക നേടിയപ്പോള്‍ ലന്തക്കാര്‍ പോഞ്ഞിക്കരയില്‍
ബംഗ്ലാവുകള്‍ പണിതു. ലന്തന്‍ബത്തേരിയില്‍ ഗവര്‍ണര്‍ക്ക്‌ ഒരു കൊട്ടാരവും
ഇതാണ്‌ പിന്നീട ലന്തന്‍കൊട്ടാരം എന്നറിയപ്പെട്ടത്‌. ലന്തന്‍കൊട്ടാരം
കാണുവാന്‍ എറണാകുളത്ത്‌ നിന്ന്‌ കോളേജ്‌ വിദ്യാര്‍ത്ഥികള്‍ വന്നിരുന്നു.
കൊട്ടാരത്തിന്‌ ചുറ്റുവരാന്തയുണ്ട്‌. കൂറ്റന്‍ ജനാലകളും അവയിലൂടെ
നോക്കിയാല്‍ ചുറ്റും കസേരേളില്ലാത്ത, ഏകാന്തമായ ഒരു വലിയ തിന്‍മേശ
കാണും. മച്ചില്‍ നിന്ന്‌ തുങ്ങിക്കിടക്കുന്ന പങ്കകളുടെ കാന്‍വാസ്‌ കീറിയിരുന്നു.
അവയുടെ കഴുക്കോലുകളില്‍ കടവാതിലുകള്‍ തലകീഴായി കിടന്നിരുന്നു.
ലന്തൻബത്തേരിയിലെ ചരി്രമുറങ്ങുന്ന പ്രധാന സ്ഥലമാണ്‌ ലന്തന്‍കൊട്ടാരം.
അതിന്റെ സൂക്ഷിപ്പുകാരന്‍ മുഹമ്മദ്‌ എന്നയാളായിരുന്നു.

308
4.4.3 ബോോടിപ്ര

ലന്തന്‍ കൊടള്ടാരത്തിനടുത്ത്‌ പടിഞ്ഞാറെപ്പുഴയുടെ ഓരത്താണ്‌
ബോട്ടുപുര സ്ഥിതിചെയ്യുന്നത്‌. ബോട്ടുകള്‍ കെട്ടിയിരുന്നത്‌ കോണ്‍ക്രീറ്റിന്റെ
ഉത്തരത്തിന്റെ മേല്‍ ആയിരുന്നു. ബോട്ടുപുരയുടെ താക്കോൽ കൊട്ടാരം
സൂക്ഷിപ്പുകാരനായ മുഹമ്മദിന്റെ കൈയിലായിരുന്നു. ഒരിക്കല്‍ ഒറ്റയ്ക്കിരിക്കു
വാന്‍ ജെസീക്ക മുഹമ്മദിന്റെ ഭാര്യ സൈനബയുടെ കൈയില്‍ നിന്ന്‌ താക്കോല്‍
വാങ്ങുന്നുണ്ട്‌. ബോട്ടുപുരയിലിരുന്നു കൊണ്ട്‌ അവള്‍ ്രാര്‍ത്ഥനകള്‍
ഉരുവിടുന്നു.
4,44 പിരജം മൈതാനം

പെരിയാറിലുടെ ഒഴുകിക്കൊണ്ടിരുന്ന ഉള്‍നാടന്‍ കച്ചവടത്തില്‍ പിടി
മുറുക്കുവാന്‍, പുഴ പടിഞ്ഞാറോട്ടു തിരിയുന്ന ലന്തന്‍ബത്തേരിയുടെ മുനമ്പില്‍
അഞ്ചു പീരങ്കികള്‍ സ്ഥാപിച്ചിരുന്നു. കൊട്ടാരം തോട്ടത്തിലെ പരല്‍പ്പാതയിലുടെ
നടന്നാല്‍ ഇങ്ങോട്ടെത്താം. പീരങ്കി സ്ഥാപിച്ച ഈ പ്രദേശമാണ്‌ പീരങ്കി
മൈതാനം. എവറസ്റ്റ്‌ ജേതാവ്‌ ടെന്‍സിങ്ങിനെ അഭിനനദിക്കാനുളള
പൊതുയോഗം 1953 ഒക്ടോബര്‍ ദനു വൈകുന്നേരം 4 മണിക്ക്‌ പീരങ്കി
മൈതാനത്തു നടക്കുന്നതായി നോവലില്‍ അവതരിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്‌.
4.4.5 പിറങ്കിക്കപ്പേള

ബോണിഫേസ്‌ പാലത്തിനും മലാക്കാ ഹനസിനും ഇടയിലുളള ആരാധ
നാകേന്ദ്രമാണ്‌ പറങ്കിക്കപ്പേള. പറങ്കിക്കപ്പേളയ്ക്ക്‌ അടുത്താണ്‌ പോര്‍ട്ടുഗീ
സുകാര്‍ക്ക്‌ നാട്ടുസശ്രീകളില്‍ ഉണ്ടായ സന്തതികള്‍ താമസിച്ചിരുന്നത്‌.
അവരെയും പറങ്കികള്‍ എന്നാണ്‌ വിളിച്ചിരുന്നത്‌. ലനത്തന്‍കൊട്ടാരത്തിനടുത്ത്‌
പടിഞ്ഞാറെപ്പുഴയുടെ ഓരത്താണ്‌ ബോട്ടുപുര സ്ഥിതിചെയ്യുന്നത്‌. ബോട്ടുകള്‍
കെട്ടിയിരുന്നത്‌ കോണ്‍ക്രീറ്റിന്റെ ഉത്തരത്തിന്റെ മേല്‍ ആയിരുന്നു.
4.4.6 മലാക്കാ ഹനസ്‌

ഫെഡറെറ്റഡ്‌ മലായ്‌ സ്റ്റേറ്റസിലെ ഒരു റബര്‍തോട്ടത്തില്‍ മാനേജരാ

309
യിരുന്ന ഇസാക്ക്‌ തിരിച്ച്‌ ലന്തന്‍ബുതത്തേരിയില്‍ തിരിച്ചെത്തിയപ്പോള്‍
സമ്പാദിച്ചതെല്ലാം ചെലവാക്കി ഒരു രണ്ടുനിലക്കെട്ടിടം പണിതു. അതിന്‌
മലാക്കാ ഹാസ്‌ എന്നു പേരിട്ടു. മലാക്കാ ഹനസിന്റെ ഒന്നാം നിലയുടെ
പുറച്ൂമരില്‍ ചാടുന്ന മലയായിലെ പുലിയുടെയും തോക്കില്‍ കാഞ്ചി
അമര്‍ത്തി നില്‍ക്കുന്ന വേട്ടക്കാരന്റെയും പൊന്തിനില്‍ക്കുന്ന ശില്പം ഇസാക്ക്‌
നിര്‍മ്മിച്ചു. മലാക്കാ ഹനസിന്റെ താഴത്തെ നിലയില്‍ പീടികമുറികളായിരുന്നു
ആദ്യത്തെ പീടിക ലോനന്റെ പലചരക്കു കടയും തൊടുടുത്തകട വില്‍്ഥഡിന്റെ
തായിരുന്നു. അതിനുമപ്പുറത്ത്‌ പനലോസിന്റെ ചായക്കട. മലാക്കാഹനസിന്റെ
പുറകുവശത്തെ മുറികളില്‍ വാടകക്കാരായ രാഘവനും പുഷ്പാംഗദനും
താമസിച്ചിരുന്നു. കുടാതെ മലാക്കാ ഹാസിന്റെ ഒന്നാംനിലയിലെ ആദ്യത്തെ
മുറി ജനാധിപത്യ യുവജനസംഘത്തിന്റെ ആപ്പിസായി (്പവര്‍ത്തിച്ചിരുന്നു.
44,7 ഒകകാടാരം ജെട്ടി

കിഴക്കേപ്പുഴയുടെ ഓരത്ത്‌ പീരങ്കി മൈതാനത്തിനടുത്താണ്‌ കൊട്ടാരം
ജെട്ടി. എറണാകുളത്തു നിന്നുളള ബോടുകളടുക്കുന്നത്‌ ഇവിടെയാണ്‌.
ഘലനശുന്യമായ ഇടതുര്‍പ്്‌, പുപ്രരുത്തികളും ഉറക്കം തുങ്ങിമരങ്ങളും വേരുകളും
ഷപൊയ്ക്കാലുകളില്‍ തത്തുന്ന കണ്ടലുകളും കായലിലേക്കു നടുവളഞ്ഞ
തെങ്ങുമുള്ള സന്ധ്യ സമൃദ്ധി നിറഞ്ഞ ലന്തന്‍ബത്തേരിയുടെ ഒരു ഭാഗമാണ്‌
കൊട്ടാരം ഞെട്ടി.
4.5 സ്ഥലനാമങ്ങള്‍

നാടോടികഥകള്‍ ജനതയുടെ കഥപറച്ചിലിന്റെ സംസ്കാരത്തെ
അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു. നാടോടികഥകള്‍ക്ക്‌ പലപ്പോഴും ഐതിഹ്യത്തിന്റെ
പരിവേഷമുണ്ടാകാറുണ്ട്‌. നാടോടിക്കഥകളുടെ വിഭാഗത്തില്‍പ്പെട്ട ഒന്നാണ്‌
സ്ഥലനാമപുരാണങ്ങള്‍. ഓരോ ദേശത്തും സ്ഥലനാമങ്ങള്‍ ഉടലെടുത്തതിനെ
സംബന്ധിച്ച്‌ കഥകള്‍ ്രചാരത്തിലുണ്ടാകാം. ചില സ്ഥലനാമത്തിന്റെ
ഉല്പത്തിയെക്കുറിച്ച്‌ പല കഥകളുണ്ടാകാം. ഒരു സ്ഥലരാശി, അതിന്റെ
നാമധേയം, ചരിതം, സംസ്കാരം എന്നിവയുടെ ഉള്ളിലേയ്ക്ക്‌ വെളിച്ചം

316
വീശുന്നവയാണ്‌ സ്ഥലനാമപുരാണങ്ങള്‍

സ്ഥലം (മലല ഇടം (ടമ എന്നിവ സ്ഥലവാചിയായ രഞണ്ടുപദ
ങ്ങളാണ്‌. ആധുനികതയില്‍ ഇടങ്ങള്‍ സ്ഥലങ്ങള്‍ തന്നെയായി പരിണമിച്ചു.
ഓരോ സ്ഥലരാശിയും സംസ്കാരത്തിന്റെ ഭൂമികയാണ്‌. ഒരു ജനതയെ
രുപപ്പെടുത്തുന്നതില്‍ സ്ഥലരാശി വഹിക്കുന്ന പങ്ക അവഗണിക്കാവുന്നതല്ല.
അത്‌ ജനസാമാനൃത്തിന്റെ സമസ്ത അറിവുകളുടെയും ആധാരമാണ്‌.
അതുകൊണ്ടുതന്നെ സ്ഥലത്െക്കുറിച്ചുളള അറിവ്‌ സംസ്കാരത്തെക്കുറിച്ചുളള
അറിവായി മാറുന്നു. നോവലില്‍ നിരവധി സ്ഥലങ്ങള്‍ പരാമര്‍ശിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്‌.
4.5.1 മുളവുകാട്‌

എറണാകുളത്തിനു വടക്കുപടിഞ്ഞാറായി സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന ദീപാണ്‌
മുളവുകാട്‌. അതിന്റെ തെക്കെ അറ്റത്താണ്‌ ലന്തന്‍ കൊട്ടാരം സ്ഥിതി ചെയ്യു
(MO. WEED അതുപണിയിച്ചത്‌. എന്നാല്‍ പിന്നിട്‌ പുതുക്കി പണിയലു
ക്കള്‍ നടത്തിയിട്ടുണ്ട്‌. യുറോപ്യന്‍ ഗ്രന്ഥങ്ങളില്‍ ബോള്‍ഗാട്ടി എന്ന പേരില്‍
പരാമര്‍ശിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ബോള്‍ഗാട്ടിപാലസിന്റെ മൂന്നുവശവും ജലാശയ
മാണ്‌. മുളവുകാട്‌, പനങ്ങാട്‌, മഞ്ഞനക്കാട, കടമക്കുടി എന്നിവ വലിപ്പമേറിയ
വയാണ്‌. പണ്ട്‌ കാലത്ത്‌ മുളവുകാട ്രദേശം കുമ്പഞ്ഞിക്കര എന്നറിയപ്പെട്ടി
രുന്നു. പനമ്പുകാട്‌, രാമന്‍തുരുത്ത്‌, ഡൈമന്‍കുടു, കുറുക്കോട്ട, മുലമ്പിളളി എന്നി
വയെല്ലാം മുളവുകാട ദ്ീപിനോട ചേര്‍ന്ന്‌ കിടക്കുന്ന തുരുത്തുകളാണ്‌. മുളവു
കാടിന്റെ തെക്കേ ഭാഗത്തെ [പദേശം പോഞ്ഞിക്കര എന്നറിയപ്പെട്ടിരുന്നു.
ബ്രീട്ടീഷ്‌ റെസിഡണ്ടിന്റെ ആസ്ഥാനമായിരുന്നു ഇത്‌.
4,5,2 പ്നമ്പുകാട്‌

റസിഡന്‍സിക്ക്‌ ഒന്നരമൈല്‍ വടക്കുപടിഞ്ഞാറ്‌ സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന
ദിപാണ്‌ പനമ്പുകാട്‌. അവിടെ ഒരു ക്രിസ്ത്യന്‍പളളി സ്ഥിതി ചെയ്തിരുന്ന

SUE
തായി വി.വി.കെ.വാലത്ത്‌ “കേരള സ്ഥലനാമചരിശ്രം എറണാകുളം ജില്ല എന്ന
ഗ്രന്ഥത്തില്‍ രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്‌. ഡച്ചുരേഖകളില്‍ ഇതിന്‌ പമ്പാ എന്നാണ്‌
പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത്‌.
4.5.3 കടമക്കൂടി

കൊച്ചി അഴിമഖത്തുനിന്ന്‌ 8 കി.മീറ്റര്‍ വടക്കുകിഴക്കായി കിടക്കുന്ന
ദ്ദീപാണ്‌ കടമക്കുടി. കട മുക്കുവക്കൂടിയാണ്‌ പിന്നീട കടമക്കുടി എന്നറിയപ്പെ
ടൂത്‌. തിരുവിതാംകൂര്‍ നാട്ടുരാജ്യത്തിന്റെ അതിര്‍ത്തിയായിരുന്നു ഈ ഗ്രദേശ
ത്തിന്റെ പടിഞ്ഞാറ്‌ ഭാഗം കീരന്‍ പുഴയാണ്‌.
4.5.4 ഞാറയ്ക്കല്‍

മട്ടാഞ്ചേരിയില്‍ നിന്ന്‌ 8 നാഴിക വടക്ക്‌ കടപ്പുറത്തുളള ഒരു സ്ഥലമാണ്‌
ഞാറയ്ക്കല്‍. ഞാറയ്ക്കല്‍ പളളി ഏറ്റവും പഴയ പള്ളികളിലൊന്നാണ്‌. കൊച്ചി
കഴിഞ്ഞാല്‍ പിന്നെയുണ്ടായിരുന്ന ്രധാന തുറമുഖമായിരുന്നു ഞാറയ്ക്കല്‍.
പാലിയത്തച്ഛന്‍ വെളിയത്തുപറമ്പില്‍ ഒരു ക്ഷ്രേതം നിര്‍മ്മിച്ചിരുന്നു. പ്രാകൃത
മായ ശിക്ഷാവിധികള്‍ ഭാം നൂറ്റാണ്ടുവരെ ഈ ക്ഷ്രേതത്തില്‍ നിലനിന്നി
രുന്നു. എളങ്കുന്നപുഴയ്ക്ക്‌ ഒന്നരമൈല്‍ വടക്കോട്ടു മഞ്ഞനക്കാട്‌, പടിഞ്ഞാറെ
മഞ്ഞനക്കാട്‌ എന്നീ ദേശങ്ങള്‍ക്കുടി അടങ്ങുന്നതാണ്‌ ഞാറയ്ക്കല്‍.
4.5.5 പോഞ്ഞിക്കര

മാളവുകാടിന്‌ അടുത്ത്‌ കിടക്കുന്ന ര്രദേശമാണ്‌ പോഞ്ഞിക്കര. ഡച്ചു
കാര്‍ ഇവിടെ ബംഗ്ലാവുകള്‍ കെട്ടി സുഖവാസം ആരംഭിച്ചതില്‍ നിന്നാണ്‌ ഈ
സ്ഥലത്തിന്‌ “പോഞ്ഞിക്കര്‌ എന്നുപേരുവന്നത്‌. ലന്തക്കാര്‍ താമസിച്ചു മുളവു
കാടിന്റെ തെക്കേ ഭാഗത്തായാണ്‌ ഇത്‌ സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നത്‌. എറണാകുളത്തിനു
തൊട്ടുപടിഞ്ഞാറെ കായലിന്നക്കരെയായും വില്ലിങ്ങങണ്‍ ഐലന്റിനുവടക്കു

au ( ¢ 6
ഭാഗമായും ഇതു വരുന്നു. ഈ പ്രദേശത്താണ്‌ ലന്തന്‍ കൊട്ടാരം സ്ഥിതിചെ
യ്യുന്നത്‌.

312
4.5.6 കൊച്ചി

കൊച്ചിയുടെ സ്ഥലനാമം ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്‌ 1341ലെ പെരിയാറി
ലുണ്ടായ വെള്ളപ്പൊക്കവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടാണ്‌. കൊടുങ്ങല്ലൂര്‍ അഴിമുഖം നിക
ന്നതിന്റെ ഭാഗമായി ഒരു ചെറിയ അഴി ഫോര്‍ട്ടു കൊച്ചിക്കും മട്ടാഞ്ചേരിക്കും
മധ്യയുണ്ടായി ഇത്‌ പിന്നീട്‌ കൊച്ചുഴിയായി. അക്കാലത്തെ വലിയ തുറമുഖം
കൊടുങ്ങലൂര്‍ ആയതുകൊണ്ട്‌ പിന്നീടുണ്ടായ അഴിക്ക്‌ ചെറിയ അഴി ഏന്നര്‍ത്ഥ
ത്തില്‍ കൊച്ചഴി എന്ന്‌ വിളിക്കപ്പെട്ടു. കാലാന്തരത്തില്‍ സംസാരഭാഷയില്‍
വന്ന മാറ്റം അനുസരിച്ച്‌ കൊച്ചഴി ലോപിച്ച്‌ കൊച്ചിയായിത്തീര്‍ന്നു.
45.7 ഏറണാകുളം

1958 ഏ്രീല്‍ നാണ്‌ എറണാകുളം ജില്ല രൂപികൃതമായത്‌. കേരള
സംസ്ഥാന രൂപീകരണത്തിന്‌ ശേഷം പഴയ നാട്ടുരാജ്യങ്ങളായ തിരുവിതാം
കൂര്‍, കൊച്ചി എന്നിവയുടെ ്രദേശങ്ങള്‍ കൂട്ടിച്ചേര്‍ത്താണ്‌ എറണാകുളം ജില്ല
യുണ്ടായത്‌. കുടുതലും തിരുവിതാംകൂര്‍ രാജ്യത്തിന്‌ കിഴിലുണ്ടായിരുന്ന പ്രദേ
ശങ്ങളാണ്‌ എറണാകുളം ജില്ലയില്‍ ഉള്‍പ്പെട്ടത്‌. കടലിനോട്‌ ചേര്‍ന്ന്‌ കിട
ക്കുന്ന പ്രദേശമായിരുന്നതിനാല്‍ പണ്ടു മുതല്‍ വാണിജ്യപരമായി പ്രസിദ്ധി
യാര്‍ജ്ജിച്ചിരുന്നു. കൊച്ചി തുറമുഖം വഴി നിരവധി വിദേശീയരുമായി വ്യാപാ
രബന്ധമുണ്ടായി.

ഏറണാകുളം എന്ന പേരിന്‌ പിന്നില്‍ ഒരു ഐതിഹ്യമുണ്ട്‌. കുലുമുനി
യുടെ ശിഷ്യനായിരുന്ന ദേവലന്‍ ഗുരു നിന്ദ കൊണ്ട്‌ ശാപഗ്രസ്തനായി നാഗ
മായി മാറി. എന്നാല്‍ ശാപമോക്ഷത്തിന്‌ ശേഷം ബഹുളാരണ്യത്തിലെ ഒരു
നാഗം സൂക്ഷിച്ചിരുന്ന ശിവലിംഗവും കൊണ്ട്‌ സഹൃപര്‍വ്വതത്തിന്റെ പടിഞ്ഞാ
GOOG കടല്‍ സഞ്ചരിക്കുകയും കടല്‍തീരത്തെത്തിയപ്പോള്‍ ശിവലിംഗം അവിടെ
വച്ചു. എന്നാല്‍ പിന്നീട അത്‌ എടുക്കാന്‍ സാധിച്ചില്ല. അങ്ങനെ ശിവലിംഗം
ഉറച്ചുപോയ സ്ഥലത്തിന്‌ ളൂഷിനാഗക്കുളം എന്ന്‌ പേര്‍ വന്നു. പിന്നീട ശിവ
ക്ഷേത്രം നിര്‍മ്മിക്കപ്പെട്ടു. ടൂഷിനാഗക്കുളം ലോപിച്ചു ഏഎറണാകുളമായി.

313
ഇരണിയല്‍ എന്ന ഒരു ചേറിന്റെ പേരിലാണ്‌ ഈ പേരുണ്ടായത്‌ എന്ന
അഭിപ്രായവും ഉണ്ട്‌. ശിവനെ തമിഴില്‍ ജറൈവന്‍, ജറയനാര്‍ എന്നി പേരുക
ളീല്‍ വിളിക്കപ്പെട്ടിരുന്നു. ആ പേരില്‍ നിന്നാണ്‌ സ്ഥലനാമമുണ്ടായതെന്നും
കരുതപ്പെടുന്നു.
4.58 തൃപ്പുണിത്തുറ

കണയന്നൂര്‍ താലൂക്കില്‍ എറണാകുളത്തിന്‌ ട കി.മി തെക്കു കിഴക്കായി
കിടക്കുന്ന ്രദേശമാണ്‌ തൃപ്പുണിത്തുറ. കപലടുക്കുന്ന തുറ എന്ന അര്‍ത്ഥ
ത്തില്‍ പൂണിത്തുറ എന്നറിയപ്പെട്ടിരുന്നു. കൊച്ചി രാജവംശത്തിന്റെ ആസ്ഥാ
നമായ ഹില്‍പാലസ്‌ ത്യപ്പൂണിത്തുറയിലാണ്‌ സ്ഥിതിചെയ്യുന്നത്‌. കുടാതെ
ശ്രീപൂര്‍ണ്ണ്തയിശ ക്ഷേ്രം ഇവിടെയാണ്‌ സ്ഥിതിചെയ്യുന്നത്‌. പുണി ഏന്നാല്‍
കപ്പല്‍, തുറ എന്നാല്‍ തുറമുഖം. ഈ വാക്കുകളില്‍ നിന്നാണ്‌ സ്ഥലനാമ
ഉല്‍പ്പത്തി. പൂണിത്തുറയോട തിരു എന്ന ്രത്യയം ചേര്‍ത്ത്‌ ഉപയോഗിച്ചിരു
ന്നത്‌ രാജ്യ തലസ്ഥാനമായതുകൊണ്ടോ, ക്ഷേത്രം നിലനില്‍ക്കുന്നതിനാലോ
ആയിരിക്കണം. സംസ്കൃതത്തിന്റെ പ്രഭാവ കാലത്ത്‌ “തിരു” തയ്‌ ആയി പരി
ണമിച്ചു പുണിത്തുറയോട്‌ ചേര്‍ന്ന്‌ ത്ൃപ്പുണിത്തുറയായി.
4.5.9 ഗോതുരുത്ത്‌

എറണാകുളത്തിന്റെ തെക്കുഭാഗത്ത്‌ തേവരയോട ചേര്‍ന്ന്‌ കിടക്കുന്ന
പ്രദേശമാണ്‌ ഗോതുരുത്ത്‌. പ്രാകൃതികമായ ആകൃതിയെ അവലംബമാക്കി
കോന്തുരുത്ത്‌, കോണ്‍തുരുത്ത്‌ എന്നിങ്ങനെ വിളിക്കപ്പെട്ടിരുന്നു. കോതുരു
ത്തിന്റെ സംസ്കൃതവല്‍ക്കരണമാണ്‌ ഗോതുരുത്ത്‌. നോവലില്‍ ചവിട്ടു നാടക
വുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഈ സ്ഥലം കടന്നുവരുന്നു.
4.5.10 വില്ലിംഗടണ്‍ ഐല

വെണ്ടുരുത്തിക്കടുത്ത്‌ കിടക്കുന്ന കൃതിമമായ തുരുത്താണ്‌ വില്ലിംഗ്ടണ്‍
ഐലന്റ്‌ . മദാസ്‌ ഗവര്‍ണര്‍ ആയിരുന്ന ലോഡ്‌ വെല്ലിംഗ്ടണിന്റെ പേരിലാണ്‌

314
ഈ ദ്വീപ്‌ അറിയപ്പെടുന്നത്‌. കൊച്ചി ഹാര്‍ബറിന്റെ വികസനത്തിനായി
പ്രവര്‍ത്തിച്ച റോബര്‍ട്ട [ബിസ്റോ എന്ന [ബിട്ടീഷുകാരന്‍ തുറമുഖത്തെ ആഴ
ക്കടലുമായി ബന്ധിച്ചിച്ചുകൊണ്ടു കടല്‍പാത നിര്‍മ്മിച്ചപ്പോള്‍ ഏഎടുത്തുമാറ്റിയ
മണ്ണാണ്‌ വെല്ലിംഗ്ടണ്‍ ഐലന്റിലെ സ്ൃഷടിയ്ക്ക്‌ കാരണമായത്‌. മണ്ണുമാന്തി
ക്കപ്പലിന്റെ DON DAD ്രവര്‍ത്തനഫലമായി കായലില്‍ നിന്നു പൊന്തി
വന്ന കരയ്ക്ക്‌ വെല്ലിംഗ്ടണ്‍ എന്ന പേര്‍ ലഭിച്ചു. മണ്ണുമാന്തികപ്പലുകളില്‍ ഏറ്റ
വും ്രധാനമായിരുന്നത്‌ ലേഡി വെല്ലിംഗ്ടണ്‍ എന്ന കപ്പലാണ്‌. റോബര്‍ട്ട
ബ്രിസ്ത്രോയും ഐലന്തിന്റെ നിര്‍മ്മിതിയും നോവലിന്റെ ആഖ്യാനത്തില്‍ കടന്നു
വരുന്നുണ്ട്‌.
4,6 പര്സ്ഥിതിയം സ്ഥലകാലങ്ങളും

പരിസ്ഥിതിയെ നിലനിര്‍ത്തുന്ന അനവധി ഘടകങ്ങളുണ്ട്‌. “ഒരു സവിശേ
ഷമായ ആവാസവ്യവസ്ഥയില്‍ പരസ്പരം പ്രതിപ്രവര്‍ത്തിക്കുന്ന ജൈവ
സമൂഹവും അവ ജിവിക്കുന്ന പരിസരവും ചേര്‍ന്ന സംഘാതത്തെയാണ്‌
ഇക്കോ വ്യൂഹം എന്ന്‌ വിശേഷിപ്പിക്കുന്നത്‌. അജൈവ ഘടകങ്ങള്‍, ഉത്പാദകര്‍,
ഉപഭോക്താക്കള്‍, വിഘാടകര്‍ എന്നിവയാണ്‌ ഇക്കോ വ്യൂഹത്തിന്റെ
പധാനഘടകങ്ങള്‍. കാലാവേസ്ഥ ഭുസ്ഥിതി, മണ്ണിന്റെ സ്വഭാവം എന്നിവയുടെ
പപത്യേകതകള്‍ ഇക്കോ വ്യൂഹത്തിന്റെ ജൈവഘടനകളെ നിര്‍ണയിക്കുന്നു.
ഇവ ഉയര്‍ജ്ജവിനിമയത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തില്‍ പരസ്പരം ബന്ധപ്പെട്ടി
രിക്കുന്നു.”

പരിസ്ഥിതി സ്ഥലഭാവനയുടെ മൂര്‍ത്തരുപമാണ്‌. മനുഷ്യന്‍ നില
നില്‍ക്കുന്ന പകൃതി സ്ഥലനങ്കല്‍പ്പത്തിന്റെ പൂര്‍ണ്ണരുപമാണ്‌. പരിസ്ഥിതിയെ
അവലംബമാക്കിയാണ്‌ ലോകത്ത്‌ നിരവധി സംസ്കാരങ്ങള്‍ നിലനിന്നിരുന്നത്‌.
സംസ്കാരം എന്ന വാക്കിന്‌ അംഗീകരിക്കപ്പെട്ട ്രധാനനിര്‍വചനങ്ങളിലൊന്ന്‌
റെയ്മണ്ട്‌ വില്യംസിന്റെതാണ്‌. അതിന്‌ മൂന്ന്‌ ്രധാനതലങ്ങളുണ്ട്‌.
“1 സംസ്കാരം ഒരു ്രത്യേകകാലത്തും സ്ഥലത്തും സവിശേഷമായി

313
ജീവിക്കുന്ന ഒന്നാണ്‌. അത്‌ കാലത്തിലും സമയത്തിലും ജിവിക്കുന്ന
ഏതൊരാള്‍ക്കും മുഴുവനായി എത്തിപ്പിടിക്കാവുന്നതും മനസ്തസിലാകു
ന്നതുമാണ്‌.

2. സമൂഹത്തില്‍ രേഖപ്പെടുത്തപ്പെട്ട ഒരു സംസ്കാരമുണ്ട. കലകള്‍തൊട്ു
ദൈനംദിന വസ്തുക്കള്‍ വരെ എല്ലാം ആ കാലഘടുത്തിലെ സംസ്കാ
രമാണ്‌.

3. ജൈവികമായ സംസ്കാരത്തോടു കാലഘട്ടസംസ്കാരത്തോടും ഒപ്പം
തന്നെ ഒരു പാരമ്പര്യസംസ്കാരവും നിലവിലുണ്ട്‌. പിന്നിടാണ്‌ സംസ്കാ
രത്തെ ഒരു സര്‍ഗ്ഗാത്മക പ്രവര്‍ത്തനം എന്നും സമഗ്രജീവിതവഴി എന്നു
മുളള നിലപാടില്‍ വില്യംസ്‌ എത്തിയത്‌.

റെയ്മണ്ട്‌ വില്യംസിന്റെ സംസ്കാരത്തെക്കുറിച്ചുളള നിര്‍വചനത്തില്‍
അതിന്‌ സ്ഥലകാലങ്ങളോടുളള ബന്ധം കാണാന്‍ കഴിയും. അതായത്‌.
സംസ്കാരം മനുഷ്യന്‍ ആര്‍ജ്ജിച്ചെടുത്തതാണ്‌. സാംസ്കാരിക ചിഹങ്ങള്‍
രൂപ്പെടുന്നതും സ്ഥലത്തെ പ്രകൃതിസ്ഥിതിയെ അടിസ്ഥാനമാക്കികൊണ്ടാണ്‌.
സ്ഥലത്തെ പരിസ്ഥിതിയെ പരിഗണിക്കാതെ മനുഷ്യന്‌ നിലനില്‍പ്പില്ല.
സംസ്‌കാരം പ്രകൃതിക്ക്‌ അനുഗുണമായ വിധത്തിലാണ്‌ നിലനില്‍ക്കേണ്ടത്‌.
മനുഷ്യന്‍ രൂപം കൊടുക്കുന്ന സാംസ്കാരിക പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ സ്ഥലത്തെ,
പ്രകൃതിയെ നശിപ്പിക്കുന്നതായി മാറുമ്പോള്‍ മനുഷ്യനും സംസ്കാരവും
ഒരുപോലെച്രതിക്കുട്ടിലാകുന്നു. സ്ഥലത്തിന്റെ നാശം മനുഷ്യന്റെ തന്നെ
നാശത്തിന്‌ ഹേതുവായി മാറുന്നു. പാരിസ്ഥിതിക ദുരന്തങ്ങള്‍ ഓര്‍മപ്പെടു
ത്തുന്നതും ഇതു തന്നെ. ഇപ്രകാരം സ്ഥലവും പരിസ്ഥിതിയും അനുപൂരകമായി
മുന്നോടു പോകുന്നവയാണ്‌. നാട്‌, കാട്‌ എന്നീ സങ്കല്പങ്ങള കടന്നുവരു
ന്നതും പരിഷ്ക്ൃതം, അപരിഷകൃതം എന്നിങ്ങനെ ജനങ്ങളെ വേര്‍തിരിക്കുന്നത്‌
പ്രകൃതിയോട്‌ അകന്നവര്‍, പ്രകൃതിയുമായി ഇണങ്ങി ജീവിക്കുന്നവര്‍ എന്ന
യാഥാര്‍ത്ഥ്യത്തെ കൂടി വരച്ചുകാടുന്നുണ്ട്‌.

“ഇക്കോളജി എന്ന പദം ജര്‍മ്മന്‍ പണ്ഡിതനായ ഏണസ്റ്റ്‌ ഹെയ്ക്ക

316
ലിന്റെ സൃഷ്ടിയാണ്‌. ജീവികളും അവയുടെ ചുറ്റുപാടും തമ്മിലുളള പരസ്പര
ബന്ധതെക്കുറിച്ചുളള പഠനം എന്ന നിലയില്‍ ആരഭിച്ചു ഇപ്പോള്‍ ഭാതിക
ലോകവും ഭനതികേതരലോകവും ആശയലോകവും മനോലോകുവുമെല്ലാം
ജൈവപരീസ്ഥിതിയുടെ ഭാഗങ്ങളായി മാറിയിട്ടുണ്ട്‌. ഇതെല്ലാം ചേര്‍ന്നതാണ്‌
നമ്മുടെ സാംസ്കാരിക ഇക്കോവ്യവസ്ഥ. മനുഷ്യന്റെ ആവിര്‍ഭാവം തൊട്ടു
ഈ സംസ്‌കാരിക ഇക്കോ വ്യവസ്ഥയും പരിണാമങ്ങള്‍ക്കു വിധേയമായിക്കൊ
ണ്ടിരിക്കുന്ന.”

ഇന്ന്‌ കാണുന്ന പാരിസ്ഥിതികാവബോധം ഉടലെടുത്തിട്ട അധികകാല
മായിട്ടില്ല. എന്നാല്‍ പരസ്ത്ൃസാഹിത്യചിന്തയിലും സാഹിത്യത്തിലും
പകൃതി മനുഷ്യരില്‍ നിന്ന്‌ ഭിന്നമായിരുന്നില്ല. വനദേവത, വംശവൃക്ഷം
എന്നിങ്ങനെയുളള സങ്കല്പനങ്ങള്‍ക്ക്‌ ഗോ്രസംസ്കാരത്തോളം പഴക്കമുണ്ട്‌.
ദൃഗ്വേദത്തിലും അഥഗര്‍വബ്പുവേദത്തിലും പ്രകൃതിയെ സംബന്ധിച്ച പരാമര്‍ശങ്ങള്‍
കാണാന്‍ സാധിക്കും. അവ പ്രകൃതിയുടെ വരദാനങ്ങളോട്‌ മനുഷുനുളള
ആരാധനയുടെ സാക്ഷ്യപ്തങ്ങള്‍ കാണാന്‍ സാധിക്കും.

ഭാരതീയ ദര്‍ശനങ്ങളുടെ ഉറവിടങ്ങള്‍ പലപ്പോഴും കാട്ടില്‍ വസിച്ചിരുന്ന
ദേഷികളായിരുന്നു. ആര്‍ഷഭാരതസംസ്കാരം പിറവിയെടുത്തത്‌ കാടിനെയും
മനുഷ്യനെയും ഒന്നായി കാണുന്ന ദര്‍ശനങ്ങളുടെ പിന്‍ബലത്തിലാണ്‌.
കാളിദാസന്റെ ശാകുന്തളം മുന്നോട്ടുവെയ്ക്കുന്ന കാഴ്ചപ്പാടും അതുതന്നെ
യാണ്‌. മനുഷ്യനെ ്രകൂതിയുടെ ഭാഗമായി കാണുന്നതോടൊപ്പം പരസ്പര
സ്നേഹ്സഹകരണങ്ങളുടെ വിശാലമായ തലമാണ്‌ ശാകുന്തളം മുന്നോട്ടു
വെയ്ക്കുന്നത്‌.

മലയാളസാഹിതൃത്തിലാകടെുെ പരിസ്ഥിതികബോധം ആത്മ
ചെതന്യമായി കടന്നുവരുന്ന കൃതികള്‍ ഉടലെടുത്തത്‌ അവബോധം എന്ന
സങ്കല്പം രൂപമെടുക്കുന്നതിന്‌ മുമ്പേതന്നെ അത്തരമൊരു ചിന്ത

317
കാണാവുന്നതാണ്‌. ഇടശ്ശേരിയുടെ കുറ്റിപ്പുറം പാലം, നെല്ലുകുത്തുകാരി
പാറുവിന്റെ കഥ, വൈലോപ്പിള്ളിയുടെ ജലസേചനം, മലതുരക്കല്‍, സര്‍പ്പക്കാട
എന്നീ കവിതകളില്‍ അതിന്റെ ആദ്യകിരണങ്ങള്‍ കാണാന്‍ സാധിക്കും.
മലയാളകവിതയില്‍ സൈലന്റ്‌ വാലി പക്ഷേോഭവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട മലയാള
ത്തിലെ ്രമുഖകവികള്‍ ഒത്തുച്ചേര്‍ന്ന്‌ പരിസ്ഥിതിയെ നിലനിര്‍ത്തേണ്ടതിന്റെ
ആവശ്യകതയെ മുന്‍നിര്‍ത്തി രചനകളില്‍ ഏര്‍പ്പെട്ടു. നിരവധി സാംസ്കാരിക
പ്രവര്‍ത്തകരുടെയും വിദ്യാര്‍ത്ഥികളുടെ പിന്തുണയും അവര്‍ക്ക്‌ ലഭിച്ചു.
ഒ.എന്‍.വിയുടെ ഭൂമിക്ക്‌ ഒരു ചരമഗീതം, വൈലോപ്പിള്ളിയുടെ വളര്‍ത്തു
മൃഗങ്ങള്‍, മൃതസഞ്ജീവനി, കടമ്മനിട്ടയുടെ കാട്ടാളന്‍, കുഞ്ഞേ മുലപ്പാല്‍
കുടിക്കരുത്‌, ഡി.വിനയചന്രന്റെ കാട, സുഗതകുമാരിയുടെ മരത്തിന്‌ സ്തുതി,
തംസ്‌ നദിയോട്‌, എന്‍.വി കൃഷ്ണവാരൃരുടെ മരങ്ങളും വള്ളികളും
എന്നിങ്ങനെ നിരവധി കവിതകള്‍ ഈ പശ്ചാത്തലത്തില്‍ എഴുതപ്പെട്ടതാണ്‌.

പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷിക്കപ്പെടേണ്ടതാണെന്ന ധാരണ പരത്താന്‍ ഈ
പരിശ്രമങ്ങള്‍ക്ക്‌ സാധിച്ചു. ആക്ഷേപങ്ങള്‍ക്കിടയിലും ഈ സംരംഭം മുന്നോട്ടോ
വെയ്ക്കുന്ന സാമൂഹ്യനൈതികപ്രശ്നങ്ങളെ അവഗണിക്കാന്‍ സാധിക്കുകയില്ല.
നമുക്കുശേഷവും പ്രകൃതി നീലനില്‍ക്കുമെന്ന മനുഷ്യചിന്തയെക്കുറിച്ചു മിഷേല്‍
ഫൂക്കോ, അഭിപ്രായപ്പെടുന്നതിഗ്പകാരമാണ്‌.

“ഈശ്വരനെയും ്പകൃതിയെയും മനുഷ്യനില്‍ നിന്ന്‌ വേര്‍പ്പെടുത്താ
നുളള പ്രവണതയാണ്‌ നമുക്കുള്ളത്‌. ഉദാഹ്രണമായി, ശാസ്ത്രസമ്മതമായ
കൃഷിരിതികളും മനുഷ്യന്റെ ഇതരവ്യാപാരങ്ങളും പ്രകൃതിയെ നശിപ്പിക്കു
മ്പോള്‍, അവസാനം, മനുഷ്യരും ചത്തു മണ്‍മറയുമെന്ന്‌ അംഗീകൃത യാഥാര്‍
തഥ്യമാണെങ്കിലും മിക്കവാറും ആള്‍ക്കാരുടെ മനസ്സില്‍ പൊന്തിവരുന്ന ചോദ്യം
അപ്പോള്‍ പ്രകൃതി വീണ്ടും സ്വയം വേരുറപ്പിക്കില്ലേ എന്നാണ്‌. ജീവ വിജ്ഞാനി
യത്തിന്റൈയും പരിസ്ഥിതി വിജ്ഞാനീയത്തിന്റെയും നിര്‍വചനത്തില്‍ വരുന്ന
പ്രകൃതി മനുഷ്യന്റെ ആവിര്‍ഭാവത്തിനു മുമ്പുതന്നെ നിലനിന്നിരുന്നു. അത്‌
മനുഷ്യന്റെ തിരോധാനത്തിനുശേഷവും നിലനില്‍ക്കുമെന്നാണ്‌ അനുമാനം.

318
ഈശ്വരനെയും ബുദ്ധനെയും പ്രകൃതിയെയും സര്‍വ്വാതിശായികളെന്നു
വിശേഷിപ്പിക്കുമ്പോള്‍ നാം സംശയരഹിതമായി വിശ്വസിക്കുന്നത്‌, നശിപ്പി
ക്കപ്പെട്ടാല്‍ പോലും, അവ എങ്ങനെയോ അവശേഷിക്കുമെന്നാണ്‌. ലേശം
ഹാനികരമാണ്‌ ഇമ്മാതിരി ചിന്ത ൦ മനുഷ്യ മഹത്വത്തില്‍ മാത്രം വിശ്വസി
ക്കുന്നവര്‍ ദാരുണമായ [പകൃതി ദുരന്തങ്ങളെ അവഗണിക്കുന്നു.

മലയാളനോവലില്‍ പാരിസ്ഥിതിക അവബോധം അതിന്റെ അന്തര്‍
ധാരയായി മാറുന്നതിന്മുമന്പ്‌ ബഷീര്‍ കൃതികളില്‍ കൃതിയുടെ ജൈവ
സാന്നിദ്ധ്യം സൃഷ്ടിക്കുന്ന സനന്ദര്യാത്മകതലത്തെ അവതരിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്‌.
എന്നാല്‍ മനുഷ്യന്റെ നിലനില്‍പുമായി ബന്ധപ്പെട്ട പരിസ്ഥിതിയെ മനസ്സി
ലാക്കുന്നതിനായുളള രാഷ്ട്രീയ-സാമുഹിക സംസ്കാരികതലങ്ങളെ അപര
ഥിക്കാനുളള ശ്രമങ്ങള്‍ ആരംഭിക്കുന്നത്‌ അറുപതുകള്‍ക്കുശേഷമാണ്‌. ആന
നിന്റെ മരുഭൂമികള്‍ ഉണ്ടാകുന്നത്‌, ഒ.വി.വിജയന്റെ മധുരം ഗായതി, ധര്‍മ
പുരാണം, ആര്‍.പരമേശ്വന്റെ ്രകൃതി നിയമം, സി.രാധാക്യഷ്ണന്റെ മുന്‍പെ
പറക്കുന്ന പക്ഷികള്‍, തോമസിന്റെ വിഷഭൂമികളില്‍ മയങ്ങുന്നവര്‍,
ബാലകുഷണന്‍ മാങ്ങാടിന്റെ ഭൂമിയുടെ കണ്ണ്‌, അംബികാസുതന്‍ മാങ്ങാടിന്റെ
എന്‍ മകന്‍ജെ, മരക്കാപ്പിലെതെയ്യുങ്ങള്‍ എന്നി നോവലുകളില്‍ പരിസ്ഥിതിക
ചിന്തകളെ ്രശ്നവത്കരിക്കുന്നു. ഹരിതാഭമായ ലോകത്ത്‌ നിന്ന്‌ മാറ്റി
നിര്‍ത്തപ്പെടുന്ന കഥാപാതങ്ങളുടെ ദാരുണമായ അവസ്ഥകളാണ്‌ ഈ
നോവലുകളില്‍ അവതരിപ്പിക്കപ്പെട്ടത്‌. ഈ ്രദേശങ്ങളില്‍ നിന്ന്‌ തികച്ചും
വ്യത്യസ്തമായ പാരിസ്ഥിതികാവബോധം ലന്തൻബത്തേരിയിലെ ലുത്തിനി
യകള്‍ എന്ന നോവലില്‍ മാധവന്‍ മുന്നോട്ട വെയ്ക്കുന്നുണ്ട. വീപിന്റെ മനുഷ്യ
വാസയോഗ്യമായ സവ്ിശേഷസാഹചര്യത്തെ ഭാവനാത്മകമായി പുനര്‍നിര്‍
മ്മിക്കുന്ന ഈ രേനയില്‍ പരിസ്ഥിതി മനുഷുനില്‍ നിന്ന്‌ ഭിന്നമല്ല. അവര്‍
പ്രകൃതി തന്നെയാണ്‌.

കായല്‍ തുരുത്തുകളിലൊന്നായ ലന്തൻബത്തേരിയിലെ ജനവിഭാഗങ്ങള്‍
തുരുത്തിന്റെ പ്രകൃതിയോട്‌ ഇണങ്ങി ജീവിക്കുന്നവരായിരുന്നു. തുരുത്തിന്റെ

319
സ്വാഭാവികതയിലേക്ക്‌ കുടന്നുകയറുന്നവരായതിനാലാണ്‌ അച്ചുകുത്തിന്‌ വന്ന
ശാരദാമ്മയെ കണ്ട്‌ ദീപുനിവാസികള്‍ ഓടി കതകടച്ചത്‌. വസുരിയ്ക്ക്‌ നമ്മുടെ
നാട്ടിൽ നിലനില്‍ക്കുന്ന പാരമ്പര്യചികിത്സാരിതികളുണ്ട്‌. അതില്‍ നാട്ടു
ജീവിതത്തിന്റെ സചേതനമായ തലം ഉള്‍ച്ചേര്‍ന്നിരിക്കുന്നു. അവയ്ക്കുപകരം
കടന്നുവരുന്ന അച്ചുകുത്തിനെ ദ്ധീപുനിവാസികള്‍ ഭയക്കുന്നു. ഒന്നിനെ
നശിപ്പിക്കാന്‍ മറ്റാരു വൈറസിനെ കയറ്റി വിടുന്ന ആധുനിക ചികിത്സാ
സ്പ്ദായത്തെ അച്ചുകുത്ത്‌ സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്നു. അച്ചുകുത്തുകാരെ
പേടിച്ചാണ്‌ ഒമെറ്റില്‍ഡ തൊഴുത്തില്‍ പ്രസവിക്കുന്നത്‌.

“ഞ്ഞാന്‍ ജനിച്ചദിവസം ലന്തന്‍ബത്തേരിയുടെ കിഴക്കും പടിഞ്ഞാറും
കിടന്നിരുന്ന പുഴകളില്‍ തെളിനീര്‍ എറങ്ങി. തുരുത്തുകാരുടെ ഭാഷയില്‍
വെളളം മാറി. പെരിയാര്‍ അതിന്റെ വെള്ളത്തില്‍ കലര്‍ന്ന ഉപിനെ കടലിലേക്കു
തിരിച്ുയ്ക്കുമ്പോഴാണ്‌ ഇതു സംഭവിക്കുക. തുടര്‍ന്ന്‌ വെളളത്തില്‍ പുറപ്പാട്‌
നടക്കും. വാലുകളില്‍ ചെകുത്താന്‍ ആന്തങ്ങളുള്ള തിരണ്ടി കുടുംബങ്ങളാണ്‌
ആദ്യം പുഴവിടുക.” തന്റെ ജനനവും പകൃതിയും അത്രമേല്‍ അഗാധമായി
ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നതായി ജെസിക്ക വിലയിരുത്തുന്നു.

ദീപിന്‌ തൊടുടുത്ത്‌ കിടക്കുന്ന എറണാകുളം നഗരത്തിന്റെ ചി്രം
പരിസ്ഥിതിയുടെ മേലുളള ആധിപത്യത്തെ അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു. തിവണ്ടി
സ്റ്റേഷനില്‍ നിന്നുളള ആവി പുക, അതിനു പിറകില്‍ കാല്‍റ്റെകസിന്റെയും
ബര്‍മ്മാഷെല്ലിന്റൈയും അലുമിനിയം പെയ്ന്റില്‍ തിളങ്ങുന്ന മണ്ണെണ്ണ
സംഭരണികള്‍, ടാറ്റാ കമ്പനിയുടെ പുഴക്കുഴലുള്ള കൂറ്റന്‍ ഫാക്ടറി കെട്ടിടം
ഇ്രപകാരം യ്രന്തവത്‌ കൃതനഗരത്തിന്റെ കാഴ്ചകള്‍ നോവലില്‍ ചിര്രീ
കരിച്ചിട്ടുണ്ട്‌. ഒന്ന്‌ തികച്ചും ജൈവ പ്രകൃതിയെ അടിസ്ഥാനമാക്കി ജീവിക്കുന്ന
ദ്ദീപുനിവാസികളും മറ്റൊന്ന്‌ നഗരവത്കൃത ജനതയും. ഇത്തരത്തില്‍
വൈരുദ്ധ്യാത്മകമായ ലോകത്തെ നോവലിസയ്റ്റ ഈ കൃതിയില്‍ അടയാള
പ്പെടുത്തി വെച്ചിരിക്കുന്നു.

നോവലിന്റെ തുടക്കത്തില്‍ നോവലിസ്റ്റ്‌ വരച്ചുചേര്‍ത്തിരിക്കുന്ന ഭൂപടം

320
ഭൂമിശാസ്ത്രമായ പ്രത്യേകതകളെ അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു. അത്‌ വീപിന്റെ
പരിസ്ഥിതിയെ രേഖപ്പെടുത്തുന്നു. “ “പരി “സ്ഥിതി” എന്നീ രണ്ട്‌ സംസ്കൃത
ധാതുക്കള്‍ ചേര്‍ന്നുണ്ടായതാണ്‌ പരിസ്ഥിതി എന്ന വാക്ക്‌. വാച്യാര്‍ത്ഥത്തില്‍
പുറ്റപാടുകള്‍ അല്ലെങ്കില്‍ വലയം ചെയ്തിരിക്കുന്നത്‌ എന്നൊക്കെ ഇതിന്‌
അര്‍ത്ഥം പറയാം” ജലത്താല്‍ വലയം ചെയ്യപ്പെട്ടിരിക്കുന്നതാണ്‌ ലന്തന്‍ബ
ത്തേരിയുടെ പരിസ്ഥിതിയെ രുപച്ചെടുത്തിയിരിക്കുന്നതിലെ ്രധാനഘടകം.
നഗരത്തിലെ പരിഷക്യൃതജീവിതത്തില്‍ തികച്ചും വിഭിന്നമായ ഒരു സംസ്കാരം
രൂപപ്പെടാനും ഇത്‌ കാരണമായി.

ജെസീക്കയുടെ ബന്ധുവായ എഡ്വിന്‍ 1341ലെ വെള്ളപ്പൊക്ക
ത്െെക്കുറിച്ചും കൊച്ചിതുറമുഖം സ്യഷ്ടിക്കപ്പെട്ടതിനെക്കുറിച്ചും (ബീസ്ധോ,
സായിപ്പ്‌ നടത്തിയ (്പസംഗത്തെക്കുറിച്ചു പരാമര്‍ശിക്കുന്നതിപ്രകാരമാണ്‌.
“മണ്‌ കുമിഞ്ഞ്‌ പതുക്കെ കരകള്‍ ഉണ്ടാകുവാന്‍ തുടങ്ങി. കുറച്ചു നേരത്തേക്കു
മാത്രം. ്രപഞ്ചശക്തികളുടെ ഉന്തലില്‍പ്പെട്ട അവ ഇല്ലാതാകുകയും ചെയ്തു.
ആലപ്പുഴയില്‍ ഒരു തുറ തുറന്നിരിക്കാം. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ അതു
അടിഞ്ഞു പോയിരിക്കാം. ്പപഞ്ചശക്തികള്‍ക്ക്‌ ഒരുമ ഉണ്ടായി. അവ
ഇല്ലാതാകുകയും ചെയ്തു. ആലപ്പുഴയില്‍ ഒരു തുറ തുറന്നിരിക്കാം. കുറച്ചു
കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ അതു അടിഞ്ഞുപോയിരിക്കാം. ദ്രപഞ്ചശക്തികള്‍ക്ക്‌ ഒരുമ
ഉണ്ടായി. അവ കൊച്ചിയുടെ GAG BOLUM നോടും ഉറപ്പിച്ചു. വേലിയേറ്റവും
വന്‍തിരകളും ്രപഞ്ചശക്തികളുടെ സഖ്യകക്ഷികളായി ഇവയെല്ലാം മ്വരുപിച്ചു
ഒരു നീളന്‍ ഉന്ത്‌-ഉനക്കിലൊരു ഉന്ത്-പസിദ്ധമായ കൊച്ചി മണല്‍ത്തിട്ട കടലില്‍
മറഞ്ഞൂ.”

കൊച്ചിതുറമുഖത്തിന്റെ ശില്പിയായ ബ്രിസ്റ്റോ മണ്ണുമാന്തിക്കപ്പല്‍
കൊണ്ട്‌ വന്ന്‌ തുറമുഖത്തിന്റെ ആഴം കൂട്ടുവാന്‍ തുടങ്ങി. അക്കാലത്ത്‌
വിലിങ്ടണ്‍ ഐലന്റ്‌ എന്തൊരു തുരുത്ത്‌ കായലില്‍ നിന്നു പൊന്തിത്തു
ടങ്ങിയിരുന്നു. ്രീസ്റോവിന്റെ കാലുകള്‍ക്ക്‌ താഴെ കൊച്ചിയുടെ അഗാധതയില്‍
നിന്നു കോരിയെടുത്ത മണ്ണ്‌ കുത്തിയൊലിച്ചു. (പകൃതി സ്വയം സ്യഷ്ടിച്ചെടുത്ത

321
സ്വാഭാവികമാറ്റങ്ങളും മനുഷ്യനിര്‍മ്മിത ഐലന്‍ഡുകളും കൊച്ചിയുടെ
ഭൂപ്രകൃതിയുടെ ഭാഗമാക്കുന്ന കാഴ്ചയാണ്‌ നോവലിസ്റ്റ്‌ അവതരിപ്പിക്കുന്നത്‌.

“ഒരോ ദേശത്തിനും ജൈവലോകം ഉണ്ടായിരിക്കും ഒരു ്രദേശത്തെ
സസ്യങ്ങളും ജന്തുക്കളും ഉള്‍പ്പെട്ട ജിവസമുഹവും അവിടത്തെ അജൈവ
ലടകങ്ങളും മണ്ണ്‌, വായു, വെള്ളം തുടങ്ങിയവ ചേരുന്നതാണ്‌ ആ
പ്രദേശത്തെ ആവാസവ്യവസ്ഥ”? നാലുവശവും വെള്ളത്താല്‍ ചുറ്റപ്പെട്ട
ലന്തൻബത്തേരിയിലെ ജീവിതം തുടിക്കുന്നത്‌ ജലവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടാണ്‌
ലന്തന്‍ബത്തേരി നിലനില്‍ക്കുന്നത്‌ ജലവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടാണ്‌. പൂപ്പരുത്തി,
കണ്ടലുകളും, തെങ്ങുകളും കൊണ്ടു നിറഞ്ഞ ലന്തന്‍ബ്ത്തേരിയില്‍
അധിനിവേശത്തിന്റെ ഭാഗമായി കടന്നുവന്ന പേര, കശുമാവ്‌, ശീമ പ്ലാവ്‌,
അണ്ണാര്‍ചക്ക, സപ്പോട്ട, കയ്പങ്ങ, ആത്തചക്ക, തുടങ്ങിയവയും വളളപ്പണി
ക്കുപ്യോഗിക്കുന്ന ആഞ്ഞിലിയും ലന്തന്‍ബത്തേരിയുടെ ്രകൃതിയെ
രുപ്പ്പെടുത്തിയിരിക്കുന്നു.

മാര്‍ക്കോസാശാരി തിരിച്ചുവരുന്ന സമയത്ത്‌ തന്റെ നാടിന്റെയും
നാട്ടുകാരുടെയും മണത്തിനു മാത്രമല്ല വായീവെളളം വരണ മിങ്കുക്ക്‌ കേക്കണ
ഈ കായലിന്ന്‌ ഇപ്പ്‌ കേക്കണത്‌ മുഴുവനും കപ്പലുകളുടെ സൈറനാണല്ലേ
ഏന്ന മാറ്റവും അയാള്‍ തിരിച്ചറിയുന്നു. ബോട്ടില്‍ യാത്ര ചെയ്യുമ്പോള്‍ കടകുട
മച്ചു കേള്‍ക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ച്‌ ചോദിക്കുമ്പോള്‍ അരവിന്ദാക്ഷന്‍ അതിനു
മറുപടി പറയുന്നു. ബ്രിസ്റ്റോ നാട്ടിലേക്ക്‌ തിരിച്ചു പോയെങ്കിലും ഇപ്പോഴും
മണ്ണുമാന്തിക്കപ്പല്‍ കൊണ്ട്‌ കായലിന്റെ അടിയില്‍ നിന്ന്‌ ചെളി വരുന്നതാണ്‌
ആ ശബ്ദം. അതുകേട്ടപ്പോള്‍ “അയ്യോ കായല്‍ കുഴിച്ചു കുഴിച്ചു ചെകുത്താന്മാര്‍
അത്‌ മുഴുക്കോം ഐലന്റുകളാക്ക്യാ? ലന്തന്‍ബത്തേരിക്ക്‌ അഴിലേക്കുളള ദൃഷ്ടി
ഇല്ലാതാക്കൃ? വൃദ്ധന്റെ അയ്യോ വിളികള്‍ യമാ്രതയില്‍ ഇടയ്ക്കിടെ
മുഴങ്ങിക്കൊണിരുന്നു

പരിസ്ഥിതി കാലക്രമേണ മാറുന്നു മനുഷ്യന്റെ ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ അതിന്‌

322
ആക്കം കൂട്ടുകയും ചെയ്യുന്നു. ഇവിടെ മാര്‍ക്കോസാശാരി തന്റെ ദേശത്തെ
കായലുകള്‍ മുഴുവനും ദീപുകളായി മാറികൊണ്ടിരിക്കുകയാണെന്നും അത്‌
കടലില്‍ ചെന്ന്‌ അവസാനിക്കാനുളള കടലിന്റെ സ്വാഭാവിക ഒഴുക്കിനെ
തടസ്സപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യുന്നു എന്ന്‌ മനസ്സിലാക്കുന്നു. ഈ തിരിച്ചറിവാണ്‌
അയാളുടെ നിലവിളികളുടെ ആന്തരാര്‍ത്ഥം. എന്നാല്‍ മനുഷ്യന്റെ വികസന
മെന്ന വാക്കിന്റെ അര്‍ത്ഥങ്ങള്‍ കണ്ടെത്തുന്നത്‌ പലപ്പോഴും പ്രകൂതിയുടെ
സന്പാഭാവികതയെ നശിപ്പിച്ചുകൊണ്ടാണ്‌. കഥാപാത്രങ്ങളെ അടിസ്ഥാനമാക്കി
യാണ്‌ പ്രകൃതിപോലും നീങ്ങുന്നത്‌. ജെസിക്കയെ എറണാകുളത്തേക്ക്‌
പറഞ്ഞയക്കാന്‍ തീരുമാനിച്ച ദിവസം “അന്നുരാതി മുഴുവന്‍ മഴ പെയ്തിരുന്നു.
പിറ്റേന്നു രാവിലെ പടിഞ്ഞാറന്‍ ആകാശം, ഒറ്റ മേഘങ്ങളില്ലാതെ, ദൂരത്തിന്റെ
നിറമായ നിലയില്‍ കിടക്കുന്നതു ഞാന്‍ കണ്ടു. പടിഞ്ഞാറെ പുഴയ്ക്കും
വല്ലാര്‍പാടം തൊട്ടു വടക്കോട്ടുള്ള തുരുത്തുകള്‍ക്കും തുടച്ചു വൃത്തിയാക്കിയ
പളുങ്കുപാളിയില്‍ കൂടി കാണുന്നപോലെ കണ്ണുവേദനപ്പിക്കുന്ന വ്യക്തത
ഉണ്ടായിരുന്നു. പുഴയില്‍ വെള്ളം മാറിയിരുന്നു. മേശപ്പുറം പോലെ അതു
പരന്നുകിടന്നു.”? ശൂന്യമായ ജൈെസീക്കയുടെ മനസ്സിനെ (പകൃതി
ഏറ്റെടുത്തിരിക്കുന്നു.

നോവലിലെ പ്രധാനകഥാപാത്രം സ്ത്രീയാണ്‌. ്രകൃതിയെ സ്ത്രീ
യായോണ്‌ സങ്കൽപ്പിച്ചിരിക്കുന്നത്‌. ഇവിടെ സ്ത്രീ തന്നെയാണ്‌ പകൃതി.
ജീവിതത്തിലെ എല്ലാ സന്ദര്‍ഭങ്ങളോടും [കിയാത്മകയായി ്പതികരിക്കു
ന്നവളാണ്‌. ജെസിക്ക. പള്ളിയുടെയും പാരോഹിതൃത്തിന്റെ ചിട്ടവട്ടങ്ങള്‍ക്ക്‌
ഒപ്പം നില്‍ക്കാത്ത അവള്‍ തന്റേതായ ലോകത്തെ സൃഷ്ടിക്കുന്നു. അവള്‍
നങ്കടങ്ങള്‍ പറയുന്നത്‌ കായല്‍കരയില്‍ ഒറ്റയ്ക്കിരുന്ന്‌ കായലിനോടാണ്‌.
പുഷ്പാംഗദമാഷിന്റെ പീഡനത്തില്‍ നിന്ന്‌ രക്ഷപ്പെട്ട രോഗാതുരയായി മാറുന്നു.
അത്‌ ലോകത്തോട്‌ വിളിച്ചു പറയുന്നതിലുടെ വീട്ടുകാരും കൂട്ടുകാരും അവളെ
ഒറപ്പെടുത്തുന്നു. പുഷ്പാംഗദന്‍മാഷ്‌ ആത്മഹതൃചെയ്യുമ്പോള്‍ ലോകം
അവളെ കുറ്റപ്പെടുത്തുന്നു. ഇതില്‍ നിന്ന്‌ രക്ഷപ്പെടാന്‍ മരണത്െക്കുറിച്ചു

323
ചിന്തിക്കുന്ന ജെസിക്കയോട്‌ മാര്‍ക്കോസാശാരി ശാന്ത്‌ അഭിനയിക്കാന്‍
ആവശ്യപ്പെടുന്നു. എന്നാല്‍ ഉന്മാദത്തില്‍ അഭയം കണ്ടെത്താന്‍ (ശമിക്കുമ്പോള്‍
അത്‌ സതൃമായി പരിണമിക്കുന്നു. അവിടെയും ജെസിക്ക കായല്‍കുരയിലാണ്‌
എത്തുന്നത്‌. ചരിത്രം കയറ്റിയ കപ്പലുകള്‍ക്ക്‌ വെളിച്ചം കാണിച്ചു കൊടുക്കുന്ന
തരത്തില്‍ ഉന്മാദം അവളെ കീടഴ്ടങ്ങുന്നു. തന്റെ ഓര്‍മ്മകളെ കുടിയിറക്കി,
പെരിയാറിലെ വെള്ളത്തിലേക്ക്‌ ഉുളിയിട്ടു കൊണ്ട്‌ കൊച്ചി സമുദത്തിന്റെ
ആഴത്തിലേക്ക്‌ നീങ്ങുന്ന ഓര്‍മ്മയായി ജെസീക്ക മാറുന്നു.

അമ്മയുടെ ഉദരത്തില്‍ വെച്ച്‌ തന്നെ ്രകൂതിയുടെ നസ്പന്ദനമറിഞ്ഞ
ജെസിക്ക ഒടുവില്‍ പ്രകൃതിയുടെ ആഴങ്ങളിലേക്ക്‌ ഓര്‍മ്മകളെ കുടിയിറക്കി
നീങ്ങുന്നു. മനുഷ്യനും പ്രകൃതിയും ഒന്നായ പാരിസ്ഥിതിക ദര്‍ശനത്തോടൊപ്പം
മനുഷ്യനിര്‍മ്മിത വൈദ്യുത പദ്ധതികളെക്കുറിച്ചം സൂചനകളുണ്ട്‌.
മാര്‍ക്കോസാശാരിയുടെ വാക്കുകളില്‍ നിറയുന്ന പാരിസ്ഥിതികബോധം
കഴിഞ്ഞുപോയ തലമുറയുടെ പരിദേവനം മാ്രതമായി അവഗണിക്കപ്പെടുന്നു.
വികസനത്തിന്റെയും ടൂറിസത്തിന്റെ സാധ്യതകള്‍ തേടി കായലുകള്‍
ഇല്ലാതാക്കി ജലത്തിന്റെ ഒഴുക്കിനെ തടയുന്നവര്‍ ്രകൃതിയുടെ ദുരന്തമേറ്റു
വാങ്ങുന്ന കാലം വിദുരമല്ല. പരിസ്ഥിതി ലോല പ്രദേശങ്ങളില്‍ ഉള്‍പ്പെടുന്ന
വയാണ്‌ എറണാകുളവും കൊച്ചിയുമെന്ന അടുത്തകാലത്ത്‌ വന്ന പഠനങ്ങള്‍
തെളിയിക്കുന്നു. അത്തരത്തില്‍ ചിനിക്കുമ്പോള്‍ മനുഷ്യന്റെ യന്ത്വത്കര
ണത്തിന്റെയും വികസനഭാന്തിന്റെയും അനന്തരഫലം നാശം വിതയ്ക്കുമെന്ന്‌
ചരിത്രം സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്‌. ലന്തൻബത്തേരിയിലെ ലുത്തിനിയകള്‍
എന്ന നോവലില്‍ പറയാതെ തന്നെ പറഞ്ഞിരിക്കുന്ന പാരിസ്ഥിതിക
ചിന്തകള്‍ക്ക്‌ അത്തരമൊരു പശത്ചാത്തലത്തിലാണ്‌ പ്രസ്കതിയുണ്ടാവുന്നത്‌.

ആധുനികതയുടെ കാലത്ത്‌ രചനയാരംഭിച്ചു എന്‍.എസ്‌. മാധവന്റെ കൃതി
കള്‍ക്ക്‌ സ്ഥലകാലങ്ങളോടുളള ആഭിമുഖ്യം കൃതികളിലൂടെ പഠനത്തില്‍ നിന്ന്‌
വ്യക്തമാവുന്നു. ചരിത്രാവബോധത്തോടെ യാഥാര്‍ത്ഥ്യങ്ങളോട്‌ എഴുത്തുകാ
രന്‍ പുലര്‍ത്തുന്ന മനോഭാവങ്ങള്‍ രചനയിലെ സ്ഥലകാലങ്ങളെ നിര്‍മ്മിക്കുന്നു.

324
എന്‍.എനസ്‌.മാധവന്റെ കഥകളില്‍ സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ ചരിത്രം, നക്സലിസം,
എന്നിവയുടെ പുനര്‍പാരായണം സാധ്യമാകുന്നു. അധികാരത്തിന്റെ കൈയില്‍
ദേശം തന്നെ പ്രശ്നവത്ക്കരിക്കപ്പെടുന്നു.അതിന്റെ ഫലമനുഭവിക്കുന്നവരുടെ
നിലവിളികള്‍ ചരിത്രത്തില്‍ ഉറഞ്ഞു പോയിരിക്കുന്നു. കഥാഖ്യാനത്തിലും കഥാ
പാശ്രനിര്‍മ്മിതിയിലും എഴുത്തുകാരന്‍ പുലര്‍ത്തുന്ന ജാഗ്രത സമകാലിക കാല
ഘട്ടത്തില്‍ ഏറെ പ്രാധാന്യമുള്ളതാണ്‌. ജന്മസ്ഥലം, കരസ്ഥലം, മന:സ്ഥലം,
ജീവിത സ്ഥലം എന്നിവ കൃതിയിലെ സ്ഥലത്തിന്‌ അടിസ്ഥാനമാകുമ്പോള്‍
കാലം എഴുത്തുകാരനെ സ്വാധീനിക്കുന്ന പ്രധാന ഘടകമാണ്‌. കാലത്തിന്റെ
പവാഹമെന്ന ചിന്തയോടൊപ്പം മാധവനില്‍ തളംകെട്ടി നില്‍ക്കുന്ന കാലത്തെ
ക്കുറിച്ചുള്ള സങ്കല്‍പനവഡും വരുന്നു. നോവലില്‍ തുരുത്ത്‌ എന്ന സ്ഥലം കാല
ഭാവനകൂടിയായി മാറുന്നു. നാലു ഭാഗവും വെള്ളത്താല്‍ ചുറ്റപ്പെട്ട ഭുവിഭാഗ
ത്തിലെ ജനതയുടെ സ്ഥലകാലബോധം അതിരുകള്‍ക്കുള്ളില്‍ തളച്ചിടപ്പെട്ടതു
തന്നെയാണ്‌. സ്ഥലരാശിയിലൂടെ ഓരോ ക്ഥാപാതവും സഞ്ചരിക്കുന്നത്‌
വ്യത്യസ്ത വിതാനങ്ങളിലേക്കാണ്‌. ആഖ്യാനത്തിന്റെ രൂപഭാവതലങ്ങള്‍ ശ്രിയ
കളില്‍ സന്നിഹിതമായിരിക്കുന്നത്‌ കാലബോധവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടാണ്‌. വര്‍ത്ത
മാനകാലത്തില്‍ ക്രിയകളെ നിബന്ധിച്ച്‌ കഥാപാത്രങ്ങളുടെ ജീവിതാഖബ്യാന
ത്തിലൂടെ കഥയുടെ ആന്തരിക ലോകത്തേക്ക്‌ കടക്കാന്‍ വായനക്കാരനെ സാധ്യ
മാക്കുന്നത്‌. സ്ഥലകാല വിന്യാസത്തിലുടെയാണ്‌.

സ്ഥലത്തിലുളള വസ്തുക്കളുടെ പ്രതിനിധാനം വിവരണങ്ങളിലൂടടയും
കാലം ക്രിയയിലുടെയും കൃതികളില്‍ ആവിഷ്കരിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. എഴുത്തു
കാരന്‍ സ്യഷടിക്കുന്ന സ്ഥലം അയാളുടെ അനുഭവങ്ങളുടെ ഭാഗമാണ്‌. അതിനെ
നയിക്കുന്നത്‌ കാലവുമാണ്‌. ഓരോ എഴുത്തുകാരന്റേയും കൃതികളിലെ പ്രമേ
യങ്ങള്‍ രൂപപ്പെടുന്നത്‌ ആനുഭവിക ലോകവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടാണ്‌. ലോകവീ
ക്ഷണം രൂപപ്പെടുന്ന ദേശകാലങ്ങള്‍ അതുകൊണ്ടുതന്നെ പ്രധാന ഘടകമാ
ണ്‌. സ്ഥലകാലാനുസൃതമായി പ്രമേയത്തിലും ആഖ്യാനത്തിലും പുതുമ
കൊണ്ടുവരുമ്പോഴാണ്‌ കൃതികള്‍ കാലാതിര്‍ത്തികളാവുന്നത്‌. എന്‍.എസ്‌.മാ
ധവന്റെ കൃതികള്‍ അത്തരത്തിലുള്ള ആഖ്യാനത്തിന്റെ സാക്ഷ്യപത്രമാണ്‌.

3235
ക്കുറിപ്പുകള്‍

1. സോമന്‍ കടല്ലൂര്‍, 202, ഫോകലോറും സാഹിത്യവ്യം, ആല്‍ഫവണ്‍ പബ്ദി
ക്കേഷന്‍ന്‌ , പൂ.59

2. Pam Morris (Ed.) 1981, Bakhtin reader The Dialogic imagination
Ed Michal Hoiguit (trans. C Emerson & M Holquist) University of
Texas Press, Austin Tex, പൂ).185

3. സഹദേവന്‍. പി, 202, സമയരഥത്തിത്‌ ഒരു യാത, ക്ലാസിക ബുകസ്‌,
തിരുവനന്തപുരം, 0.9.10

4. പ്ന്രരമോഹന്‍ (എഡ്‌ി),24, Calo CELIO വര്‍ത്തമാനം, പൊലിക
ഫോക്‌ ലോര്‍ [ന്റ്്‌, പൂ.118

ട. ഭാസ്കരന്‍നായര്‍. കെ, 3952, കലയും കാലരവ്യം, മാതൃഭൂമി (പിന്റിംഗ്‌
ആന്റ്‌ പബ്ബിഷീംഗ്‌, കോഴിക്കോട്‌. പൂ.11

6. Michal Foucault, 1977, Discipline and Punish, Patheon Books. ൨4.285

7. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌, 2%, ലത്മന്‍ബ്രത്തരിയിലെ ലുത്തിനിയകള്‍, ഡി.
സി.ബുകന്ന്‌, പു.17

8. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌, 20%, ലത്തന്‍ബഞ്ചത്തേരിയിലെ ല്യത്തിന്നിയകള്‍, ഡി.
സി.ബുക്‌സ്‌, പൂു.17

9, മാധവ്വന്‍ എന്‍.എസ്‌, 201%, എ൯.എസ്‌.മാധവമന്മ്‌ കഥകള്‍ സന്ധ്യര്‍ണ്ണം,
ഡി.സി.ബുക്സ്‌, കോട്ടയം, പു.163

0. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌, 20%, ലത്തന്‍ബ്ത്തേരിയില ല്യത്മിനിയകള്‍, ഡി.
സി.ബുകസ്‌, കോട്ടയം, പൂ.75

11. മാധവന്‍ ഏന്‍.എസ്‌, 20%, ചത്തയബ്രത്മരിയിലെ ലുത്തിനിയകള്‍, ഡി.
MLNS, കോട്ടയം, പു.95

12. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌, 2൯1, ലന്തൻബത്തേരിയിലെ ലുത്തിനിയകള്‍, ഡി.
സി.ബുകസ്‌, കോട്ടയം, പൂ.45

3. വിജയകുമാര്‍.വി, 208, രാഷ്ട്രീയത്തിന്റെ നേര്‍വായനകള്‍, എച്ച്‌ & സീ
ബുക്‌സ്‌, പൂു.91-92

326
4. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌, 2016, ലത്മന്‍ബ്വത്തേമിയില ലുത്തിനിയകള്‍, ഡി.
സി.ബുകന്‌, കോട്ടയം, പൂ.256

15, മോഹന്‍രാജ്‌ എ.ടി, (എഡി), 1996, വംശപ്പരുമ, കോവില൯ള്‍ കലയും
ജിവിതവ്യം, സമിക്ഷ കണ്ണൂര്‍, പൂ.59-60

6. മോഹന്‍രാജ്‌ എ.ടി (എഡി), 1996, വംശപ്പെരുമ, കോവിലല്‍ കലയ്മും ജീവി
തവ്യം, സമീക്ഷ, കണ്ണൂര്‍, പൂു.59 - 60

7. സണ്ണി.ഏഎന്‍.എം.(എഡി),2ദേ, ന്തോവല്‍്- വായന അന്മുഭവം, മീഡിയ
ഹാസ്‌, കോഴിക്കോട്‌, പൂ.215

18. പണിക്കര്‍.കെ.എന്‍, 28, ാദേശിക ചരിഗശ്തരചനയും സാംസ്കാരിക
പതിരോശവ്യം, മാതൃഭൂമി ആഴ്ചുപതിപ്പ്‌, ഏര്പില്‍, പൂ.34

3. എഡ്വേര്‍ഡ്‌ ഹാലറ്റകാര്‍, 2008, (പരിഭാഷ, പി.കെ. മുഹമ്മദാലി) എന്താണ്‌
പരി്രം, കേരളഭാഷാ ഇന്‍സ്റ്റിറ്റയുട്ു, പൂ.242

20. എഡ്വേര്‍ഡ്‌ ഹാലറ്റകാര്‍, 208, (പരിഭാഷ, പി.കെ. മുഹമ്മദാലി) എന്താണ്‌
ഛമ്ഥഗതാ, കേരളഭാഷാ ഇന്‍സ്റ്റിറ്റുടു, ൨.60

21 എഡ്വേര്‍ഡ്‌ ഹാലറ്റകാര്‍, 208, (പരിഭാഷ, പി.കെ. മുഹമ്മദാലി) എത്താണ്‌
ചരിതം, കേരളഭാഷാ ഇന്‍സ്റ്റിറ്യുട്ട, പൂ.60-61

22. എം.പിപോള്‍, 1954, ഗദ്ൃഗതി, നാഷണല്‍ ബുക്ക്‌ സ്റ്റാള്‍, കോട്ടയം, പൂ.80

23. ഇ.വി.രാമകൃഷ്ണന്‍, 2ഴേ, ദേശീയതയും സാഹിത്യവും, ഡി.സി.ബുക്‌സ്‌,
കോട്ടയം, ഫു. 18

24. സണ്ണി എന്‍.എം.(എഡിു, 2633, ഭന്നോവല്‍, വായന, അനുഭവം, മീഡിയാ
ഹനസ്‌, കാലിക്കറ്റ, പൂ.214

25. പണിക്കര്‍.കെ.എന്‍, 20, സംസ്കാരവും ദേശീയതയും, കറന്റ്‌ ബുക്‌സ്‌,
പു.48

26. രാജേഷ്‌.എം.ആര്‍, 2, നോവല്‍ ദേശം ആധുനികത, സാഹിത്യലോകം,
പ.31, ലക്കം 4

27. സുനില്‍ പി.ഇളയിടം, 2007, ഉൃതിയ്മാട്ടം, ഡി.സി.ബുക്സ കോട്ടയം, പൂ.30

28. വാലത്ത്‌, വി.വി.കെ, 2, കേരളത്തില സ്ഥലതാമചരിതങ്ങള്‍, എറ
ണാകുളം ജില്ലാ കേരള സാഹിത്യ അക്കാദമി, പു.275

327
29. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌, 208, ലത്തല്‍്‌ ബത്തേരിയിലെ ല്യത്തിതിയകള്‍, ഡി.
സി.ബുകസ്‌, കോട്ടയം, പൂ.37

30. അച്യുതവാര്യര്‍.എസ്‌. 20, കേരളസംസ്കാരം, കേരളഭാഷാഇന്‍സിറ്റി
റടുടു. തിരുവനന്തപുരം, പു.151

31. രാജഗോപാലന്‍. സി.ആര്‍, (എഡി), 208, നാഴ്ടുചരിഗ്തം, ഡി.സി.ബുക്‌സ്‌,
ദകാടുയം, പൂു.146

32. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌,2%, ലത്തന്‍ഞ്ചത്തേരിയിലെ ലൃത്തിന്നിയകള്‍, ഡി.
സി.ബ്ുകസ്്‌, കോട്ടയം, പൂു.21

33. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌,2%, ലന്തന്‍ബ്ചത്തതിയിലെ ലുത്തിനിയകള്‍, ഡി.
സി.ബുകസ്‌, കോട്ടയം, പൂ.65

34, മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌2൦%, ലത്തന്‍ഞ്ചത്മേരിയിലെ ല്യത്തിന്നിയകള്‍, ഡി.
സി.ബ്ുകസ്‌, കോട്ടയം, പൂ.38

35. രാഘവന്‍ പയ്യനാട്‌, 2006, ഫോകലോര്‍, കേരളഭാഷാ ഇന്‍സ്റ്റിറ്യുട്ട ഫു.4ട9

36. വിഷ്ണുനമ്പുതിരി, എം.വി, 207, നാടടോട? വിജ്ഞാനിയം, ഡി.സി.ബു
കസ്‌, കോട്ടയം, പു.295

372. അനില്‍.കെ.എം. (എഡി, 26, നാടുറിവ്‌ ഭാഗം രണ്ട്‌, ചിന്ത പബ്ദിക്കേ
ഷന്‍ന്ന്‌, പൂ.8

3. അനില്‍.കെ.എം. (എഡി), 2%, നാട്ടറിവ്‌ ഭാഗം തണ്ട്‌, ചിന്ത പബ്ദിക്കേ
ഷന്‍സ്‌, പൂു.14

39. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌, ലത്തന്‍ഞ്ചത്മേരിയിലെ ല്യത്തിന്നിയകള്‍, ഡി.
സി.ബുകസ്‌, കോട്ടയം, പൂ.57-58

40. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌,2046, ലത്തന്‍ഞ്ചത്തേരിയിലെ ല്യത്തിന്നിയകള്‍, ഡി.
സി.ബുകസ്‌, കോടുയം, പൂ.204

41. വിഷ്ണുനമ്പുതിരി, എം.വി, 2007, നാടോട്‌ വിജ്ഞാനീയം, ഡി.സി.ബു
ക്സ്‌, കോട്ടയം, പൂ.98

42. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌,2%, ലത്തന്‍ബ്ത്തേരിയിലെ ലുത്തിനിയകള്‍, ഡി.
സി.ബുക്സ്‌, കോട്ടയം, പൂ.96

43. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌,2ഗ, ലന്ത൯ഞ്ചത്തേരിയിലെ ല്യത്തിന്ിയകള്‍, ഡി.
സി.ബുകസ്‌, കോട്ടയം, പൂ.25

328
44. മാധവന്‍ എന്‍.എന്‌,ാ, ലത്തന്‍ബ്ചത്തേരിയിലെ ലുത്തിനിയകള്‍, ഡി.
സി.ബുക്‌ന്നു, കോട്ടയം, പൂ.42

45. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌,2ഗേ, ചന്തന്‍ബ്ത്തേരിയികല ല്യത്തിനിയകള്‍, ഡി.
സി.ബുകസ്‌, കോട്ടയം, പൂ.189

46. മാധവന്‍ ഏന്‍.എസ്‌,2േ, ലത്തന്‍ബ്ചത്തേരിയിലെ ലുത്തിനിയകള്‍, ഡി,
സി.ബുകസ്‌, കോട്ടയം, പൂ.213

4. സി. അച്യുതമേനോന്‍, (വിവ. കുഞ്ഞന്‍മേനോന്‍) 19%3, കൊച്ചില്‍ സ്സ്‌
മാസവല്‍, മംഗളോദയം പ്രസ്‌, തൃശൂര്‍, പൂ.494

4. വിഷ്ണുനമ്പൂതിരി, എം.വി, 20, നാടോടിവിജ്ഞാനം, ഡി.സി.ബുക്സ്‌,
കോട്ടയം, പൂ.,272

49. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌,20, ലന്തൻബത്തേരിയിലെ ലുത്തിനിയകള്‍, ഡി.
സി.ബുക്‌നസ്‌, കോട്ടയം, പൂ.184

ടല. തോമസ്‌.പി.ജെ, ട്ട, മലയാള സാഹിത്യവും കിസ്ത്യാതികകും, ഡി.
സി.ബുകസ്‌, കോട്ടയം, പു.25

51 ശ്രീധരമേനോന്‍. എ.20609, കേരളചരിതം, ഡി.സി.ബുകന്ന, കോട്ടയം, പൂ.229

ട2. സോമന്‍ കടല്ലൂര്‍, 2032, ഫോക്‌ ലോറും സാഹിത്യവും, ആല്‍ഫ വണ്‍പ
ബ്ജലിക്കേഷന്‍സ്‌, പൂ.23

53. സോമന്‍ കുടല്ലൂര്‍, 212, ഫോക്‌ ലോറും സാഹിത്യവ്യംം ആല്‍ഫ വണ്‍പ
ബണ്വിക്കേഷന്‍സ്‌, o4}.20

54, സൌെബീനറാഫി, 2%, ചവിട്ടുനാടകം, പ്രണത ബുക്‌സ്‌, പൂ.155

55. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌,2ഗ, ലന്തന്‍ബ്ത്തേരിയിലെ ല്യത്തിനിയകള്‍, ഡി.
സി.ബുകസ്‌, കോട്ടയം, പൂ.83

56. വേലായുധന്‍ പണിക്കശ്ശേരി, 20ടേ, പോര്‍ട്ടുഗീസ്‌ ഡച്ച്‌ ആധിപത്യം കേര
ത്തില്‍, കറന്റ്‌ ബുക്‌സ്‌, പൂു.147

s7. Manilal, 2003, Pretace to English editions of Horthus Malabarics
University of Kerala ,Trivandrumay.15

5B. അരുണ്‍കുമാര്‍ എന്‍.എസ്‌, 24, ഹോര്‍ത്തുസ്‌ DLIIINANAD ചരിതവും
ശാസ്രത്തവ്യം; കേരളഭാഷാ ഇന്‍സ്ററിറ്റയുട്ട, പു.47

58. വേലായുധന്‍ പണിക്കശ്ശേരി, 1998, കകേരളചതിത്രപഠനങ്ങള്‍, കറന്റ്‌ ബുക്‌സ്‌,

329
൨.137

59. ചിദംബരന്‍ എ.എന്‍, 201, ഹോര്‍ത്തുസ്‌ മലഞ്ചാതിക്കുസ്ധും ഇടി അച്യു
തന്മും സത്യയും മിഥ്യയും, ദകരളസാഹിത്യ അക്കാദമി, പു.1%8

60. അരുണ്‍കുമാര്‍ എന്‍.എസ്‌, 204, ഹോര്‍ത്മുസ്‌ മലബ്ചാറിക്കുസ്‌ ചരിതവും
ശാസ്രതവ്യം. കേരളഭാഷാ ഇന്‍സ്സറിറ്റുട്ട, പു.

61. ചിദംബരന്‍ എ.എന്‍, 201, ഹോര്‍ത്തുസ്‌ മലഞ്ചാറിക്കുസ്ധും ഇട്ടി അച്ധാ
തനും സത്യയും മിഥ്യയും, കേളേസാഹിത്യ അക്കാദമി, പൂ.107

62. Micke Bal.1985, Narratology, Introduction to the theory of nature
(Trans- christian Van Bohlemen Toronoto} P-92

63. രാജശേഖരന്‍ പി.കെ., 2, ഏകാന്തനഗരങ്ങള്‍, ഡി.സി.ബുകസ്‌, കോടു
യം, പൂ.150

64. എ.അഷ്യുതന്‍, 2ദ്, പരിസ്ഥിതി ചാനത്തിന്‌ ഓാരാമുഖ്ം, കേരളശാസ്ത്ര
സാഹിതൃഹിഷത്ത്‌ പൂു.40

65. ഷിീബ.എം.കുര്യന്‍, 2൫2, റെയ്മണ്ട്‌ വില്യാത്‌ സംസ്കാരം സാഹ്ത്യം
രാഷ്ടിയം, ചിന്ത പണ്ജിക്കേഷന്‍സ്‌, തിരുവനന്തപുരം, പൂ.43

66. പൊതുവാള്‍ പി.പി.കെ, 2ഗേ, പതിസ്ഥിതിബ്ോശവ്ും സംസ്കാരവും, മാത്യ
ഭൂമി ബുകസ്‌, ഫൂ.

67. മസനോബ്ഡു ഫുക്കുവോക്ക (വിവ.കെ.എം.ആര്‍ മോഹന്‍, 1999, ചകൃതി
യിലേക്ക്‌ മടങ്ങാന്‍, ഡി.സി.ബുകന്ന്‌, കോട്ടയം, പൂ.256

8. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌,20%, ലത്തന്‍ബ്ചമതത്മമിയിലേ ലുത്തിനിയകള്‍, ഡി.
സി.ബുകസ്‌, കോട്ടയം, പൂ.17

69. ്രതാപന്‍ തായാട (എഡി,ാദേട, പരിസ്ഥിതിദര്‍ശനം, കേരളഭാഷാ
ഇന്‍സ്റിറ്റുട്ട, തിരുവനന്തപുരം, പൂ.173.

70. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌, 2൧, ലത്തന്‍ബ്രത്തരിയിലെ ലുത്തിനിയകള്‍, ഡി.
സി.ബുകസ്‌, കോട്ടയം, പൂു.43

71 ഇറാച്ചു ബറുച്ചറവിവ. പ്രശാന്ത്‌ കുമാര്‍. ആര്‍) ചതിസ്ഥിതി ചാനം, ഡി.
സി.ബുക്സ്്‌ , 20%, പൂ.92

72. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌, 2൧0, ലത്തന്‍ബ്രത്തരിയിലെ ല്യത്മിനിയകള്‍, ഡി.
സി.ബുകസ്‌, കോട്ടയം, പൂ.151

336
ഉപ്ദര്‍ശനങ്ങള്‍
സ്ഥലകാല ബോധം സര്‍വ്ുജനിനമാണ്‌. ഏതൊരു ആഖ്യാനവും
സ്ഥലകാലേ സുഘടിതമായിരിക്കണം. അതുകൊണ്ടു തന്നെ സാഹിത്യ
കൃതികളെ പറന വിധേയമാക്കുമ്പോള്‍ സ്ഥലകാലങ്ങളെ അവഗണിക്കുക
അസാധ്യമാണ്‌. വിഭിന്ന സ്ഥലകാലങ്ങളില്‍ രചിക്കപ്പെടുന്ന കൃതി
യായാലും അനുവാചകന്‍ തന്റെ പാരായണത്തിലൂടെ സൃഷ്ടിക്കുന്ന
സ്ഥലകാല ബോധം വൃത്യസ്തമായിരിക്കും. സ്ഥലകാലമുഗശുകള്‍ ഒരു
കൃതിയുടെ സമസ്ത ഘടകങ്ങളെയും നിര്‍ണ്ണയിക്കാനുതകുന്ന ഒന്നാണ്‌.
ആയതിനാല്‍ ഏതു സാഹിതൃകൃതിയുടെയും സാമുഹിക സാംസ്കാരിക
രാഷ്രീയ പശ്ചാത്തലം മനസ്സിലാക്കുന്നതിനുളള ഉപാധിയായി
സ്ഥലകാലങ്ങളെ പരിഗണിക്കാവുന്നതാണ്‌.
സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ എഴുത്തുകാരന്‍ തന്റെ രചേനകളിലേക്ക്‌ സന്നിവേശി
പിക്കുന്നത്‌ കേവലം സംഭവങ്ങളുടെ പശ്ചാത്തലഘടകം എന്ന നിലവിട്ട
എഴുത്തുകാരന്റെ കാഴ്ചപ്പാടുകളുടെ, അന്തര്‍ സംഘര്‍ഷങ്ങളുടെ
ഭുമികയായി മാറുന്നു.
സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ എഴുത്തുകാരന്റെ സാമാന്യബോധത്തിന്റെ അതിരുകള്‍
ക്കപ്പുറം ആുത്മനിഷ്ഠമായ, സര്‍ഗപരമായ ച്രതി്രവര്‍ത്തനമായി
കൃതികളില്‍ വായിച്ചെടുക്കാവുന്നതാണ്‌. മാധവന്റെ ചരിത്രത്തിലേക്കുളള
തിരിച്ചു പോക്കുകള്‍ പുതിയ പാറനിര്‍മ്മിതികള്‍ മുന്നോട്ടു വെയ്ക്കുന്നു.
വ്യവസ്ഥാപിതമായി നിലനില്‍ക്കുന്ന ചരിത്രബോധത്തെ കീഴ്മേല്‍
മറിച്ചുകൊണ്ട്‌ പുതിയ സ്ഥലകാലേങ്ങള്‍ സ്യഷ്ടിക്കുന്നു. കഥകളില്‍
സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ സംഭവാഖ്യാനത്തിന്റെ നേര്‍സാക്ഷ്യങ്ങളാണ്‌. ഏതു
കൂതിയും ഇത്തരം പാരായണത്തിന്റെ അനവധി അര്‍ത്ഥതലങ്ങള്‍
ശേഷിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്‌.

331
സ്ഥലകാലബദ്ധമായി നിങ്ങികൊണ്ടിതിക്കുന്ന മനുഷ്യജിവിതമാണ്‌
സാഹിതൃക്ൃതികളുടെ സ്രോതസ്സ്‌. ആദ്യകാലങ്ങളില്‍ കാലത്തിന്‌
പാധഗാന്യം കൊടുത്തുകൊണ്ടുളള നിരീക്ഷണങ്ങളാണ്‌ കാണുന്നത്‌.
എന്നാല്‍ ഇരുപതാം നസൂറ്റാണ്ടായപ്പോഴേക്കും സ്ഥലത്തിനും പ്രാധാന്യം
കൊടുത്തു. സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ അത്തരത്തില്‍ വേര്‍തിരിഞ്ഞ്‌ നില്ക്കുന്ന
ഒന്നല്ല. അവ അഭേദ്യമായി ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. കാലത്തെ പ്രവാഹ
മായും ച്കമായും പരികല്പന നടത്തിയപ്പോള്‍ അവ നിലനിലക്കുന്ന
സ്ഥലത്തെ വേണ്ടത്ര പരിഗണിച്ചില്ല. സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ ഇഴച്ചേര്‍ന്നാണ്‌
മനുഷ്യ ജീവിതത്തെ സാധ്യമാക്കുന്നത്‌. ഇത്‌ മനുഷ്യന്‌ മാ്രമല്ല സര്‍വമത
പരാചരങ്ങളുടെയും അസ്തിത്വം നിലനിര്‍ത്തുന്നു.
എന്‍.എസ്‌.മാധവന്‍ തന്റെ കൃതികളിലുടനിളം ചരി്രസൂചനകള്‍
അടയാളപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്‌. ചരിത്രം സ്ഥലകാലങ്ങളുമായി ബന്ധ
പ്പെട്ടതാണ്‌. ചരിത്രത്തില്‍ രേഖച്ചെടുത്താതെ പോയ അരികുവശങ്ങളെ
കഥകളില്‍ ആവിഷര്‍കരിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്‌. മാനുഷികതയ്ക്ക്‌ മുന്‍തൂക്കം
നല്‍കുന്ന ആഖ്യാനപരിസരം കഥകളില്‍ കാണാം. എഴുത്തുകാര്‍ പക്ഷം
പിടിക്കേണ്ടത്‌ ഏത്‌ ധാര്‍മ്മികതയെയാണ്‌ എന്ന ചോദ്യമുയരുന്ന കാല
ഘട്ടത്തില്‍ നിന്നാണ്‌ ഈ നിലപാടുകളെ വിലയിരുത്തേണ്ടത്‌. ഇത്‌
ഏത്‌ എഴുത്തുകാരനെയും സംബന്ധിച്ചും പ്രസക്തമാണ്‌.
എന്‍.എസ്‌.മാധവന്റെ നോവലിലേക്കെത്തുമ്പോള്‍ അധിനിവേശത്തിന്റെ
പരിത്ര സൂചനകള്‍ ദൃശ്യമാണ്‌. അധിനിവേശാധിഷ്ഠിത സമൂഹിക
മനസ്സിന്റെ സൃഷ്ടി തന്നെയാണ്‌ ഈ നോവല്‍. അധിനിവേശാനന്തരവും
പല രീതിയില്‍ കോളനിവത്കരിക്കപ്പെട്ട ഇന്ത്യയുടെ ചെറിയ പ്രതിനി
ധാനം തന്നെയാണ്‌ ഈ നോവലും. ലന്തന്‍ബത്തേരി കോളനിവത്കരണം
മൂലമുണ്ടായ സത്‌ ഫലങ്ങളെ ്കീര്‍ത്തിക്കുന്ന കഥാപാത്രങ്ങളെ
നോവലില്‍ കാണാം. ഇതൊരു നൈതിക പ്ശ്നം കൂടിയാണ്‌.
അടിച്ചമര്‍ത്തപ്പെട്ടവന്റെ ലോകം അതാഗഗഹിച്ചിരുന്നു. ഈ സാംസ്കാരിക
332
അവസ്ഥ നിലനില്‍ക്കുന്ന നിരവധി രചനകള്‍ ഇന്ത്യയിലുടനീളം
ആവിഷര്‍കരിക്കപ്പെട്ടു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ഈ സമസ്ധയെ എഴുത്തുകാരന്‍
എ്ൃ്പകാരം സമീപിക്കുന്നുവെന്നത്‌ ്രധാനമാണ്‌. അത്തരത്തില്‍
അധിനിവേശാനന്തര പൊതു ബോധമുണര്‍ത്തുന്ന രചനകള്‍ക്ക്‌ പാരായണ
സാധ്യതകള്‍ ഏറെയാണ്‌.

നോവലിലെ സംഭവങ്ങള്‍ക്ക്‌ പനര്‍വ്വാപര്യര്രമം ദിക്ഷിച്ചിരിക്കുന്നതായി
കാണാം. സ്ഥലകാലങ്ങളെ സമ്മിശ്രമായി അവതരിപ്പിച്ചുകൊണ്ട്‌
ഭാവനാത്മകമായ സ്ഥലപര്‍ിസരത്തെ സൃഷ്ടിക്കുക വഴി എഴുത്തുകാരന്‍
പുതിയ സാധ്യതകള്‍ മുന്നോള്ുവെയ്ക്കുന്നു. സാഹിത്യം ഭാവനയാ
ണെങ്കില്‍ കഥ നടക്കുന്ന സ്ഥലം ഭാവനയായി മാറുമ്പോള്‍ നിലനില്‍
ക്കുന്ന സ്ഥലബോധം മാറിമറയുന്നു. സ്ഥലനിര്‍മ്മിതി ഒരു സാംസ്കാരിക
നിര്‍മ്മിതി കുടിയാണ്‌. ഒരു കാലഘട്ടത്തിലെ സംഭവങ്ങളെ ആഖ്യാനം
ചെയ്യാന്‍ യഥാര്‍ത്ഥ സ്ഥലം ആവശ്യമില്ല. സ്ഥലത്തെയും കാലത്തെയും
സാങ്കല്‍പ്പികമാക്കി കൊണ്ട്‌ നോവല്‍ രചേനയ്ക്ക്‌ പുതിയ പന്ഥാവുകള്‍
ഇനിയും സാധ്യമാണ്‌ എന്ന്‌ ഈ നോവല്‍ സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തുന്നു.
വ്യവസ്ഥാപിതമായ ചരിത്രബോധത്തില്‍ നിന്ന്‌ മുക്തി നേടികൊണ്ട്‌
ജനങ്ങള്‍ സംസ്കാരത്തെ രുപപ്പെടുത്തുന്നു. അധിനിവേശചരിത്രത്തിന്റെ
അവശേഷിപ്പുകള്‍ ജനതയില്‍ അലിഞ്ഞു ചേര്‍ന്നിരിക്കുന്നു. ഏതൊരു
ദേശത്തിന്റെ ആദ്യകാലചരിത്രം ഓര്‍മ്മയില്‍ സൂക്ഷിക്കപ്പെട്ടവയും
ഓര്‍മ്മയിലുടെ പകര്‍ന്നു വന്നവയുമാണ്‌. എഴുത്തുകാരന്‍ ഒരു ദേശത്തെ
രചനയില്‍ കൊണ്ടുവരുമ്പോള്‍ ജനങ്ങളുടെ മണ്‍മറഞ്ഞ കാലത്തെ ചരി
ത്രത്തെ പുറത്തുകൊണ്ടുവരുന്നു. എഴുതപ്പെട്ട ചരിശ്രത്തില്‍പ്പെടാതെ
പോയ സമ്പന്നമായ അരികുകളെ അടയാളപ്പെടുത്തുകയാണ്‌ എന്‍.എസ്‌.
മാധവന്റെ ലന്തന്‍ ബത്തേരിയിലെ ലുത്തിനിയകള്‍. ദേശത്തയും
പരിത്രത്തേയും സമമ്വയിപ്ചിക്കുന്ന ഈ ആഖ്യാനത്ന്ത്രം ചരിത്രത്തിന്റെ
പുനരുത്പാദനമാണ്‌. ദേശത്തെയും ചരിത്രത്തെയും ആഖ്യാനം ചെയ്യുന്ന

333
നോവലുകള്‍ക്ക്‌ ഇത്തരത്തിലുളള പാരായണ സാധ്യത
നിലനില്‍ക്കുന്നുണ്ട്‌.
എന്‍.എസ്‌.മാധവന്റെ കഥകളില്‍ സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ ദുശ്യ സാന്നിധ്യ
മാകുന്ന തോടൊപ്പം എഴുത്തുകാരന്റെ ആന്തരികസംഘര്‍ഷങ്ങളെ
ഏറ്റെടുക്കുന്നവയായി സ്ഥലകാല മുദ്രകള്‍ മാറുന്നു. എന്‍.എസ്‌.മാധവന്റെ
കഥകള്‍ക്ക്‌ ചരിത്രവുമായി അഭേദ്യമായി ബന്ധമുണ്ട്‌. ചരിത്രസംഭവ
ങ്ങളില്‍ ആഖ്യാനത്തിലേക്ക്‌ കടന്നുവരുന്ന സംഭവങ്ങള്‍ സ്ഥലകാല
മുദ്രകളെ അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു. സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ ആഖ്യാനപാഠത്തിന്റെ
നിരന്തരമായ ധാരയായി മാറുന്നു. പശ്ചാത്തലമെന്ന നിലവിട്ട കഥയുടെ
ക്കിയാംശത്തെ നയിക്കുന്ന മുഖ്യാഘടകമായി മാറുന്നു.
എഴുത്തുകാരന്റെ ദേശം, ചേക്കേറിയ ദേശം എന്നീ സകങ്കല്പനങ്ങള്‍
കണക്കി ലെടുത്താല്‍ കേരളം, ബീഹാര്‍ എന്നീ സ്ഥലങ്ങള്‍ ആലഖ്ധൊന
ത്തില്‍ കടന്നുവരുന്നുണ്ട്‌. എന്നാല്‍ എന്‍.എസ്‌.മാധവന്റെ രാഷ്ട്രീയ
പരിത്രകഥകള്‍ കേരളിയ ദേശീയ രാഷ്ട്രീയ പരിസരങ്ങളുടെ നൈതിക
തയെ ചോദ്യം ചെയ്യുന്നു. എന്‍.എസ്‌. മാധവന്റെ രചനകള്‍ ചരിത്രപരവും
രാഷ്ര്രീയവുമായ വൃത്യസ്ത കാഴ്ചപ്പാടുകള്‍ പുലര്‍ത്തുന്നതുകൊണ്ട്‌
തുടര്‍ പഠനത്തിനുള്ള സാധ്യത ഏറെയാണ്‌.
തുരുത്തുകളായി മാറുന്ന മനുഷ്യരാണ്‌ എന്‍.എസ്‌.മാധവന്റെ കഥാ
ലോകത്ത്‌ കാണുന്നത്‌. അതിനുയോജിച്ച സ്ഥലകാല സൂചകങ്ങളാണ്‌
അതിനായി തെരഞ്ഞെടുക്കുന്നത്‌. കഥകളില്‍ ഒറ്റപ്പെട്ടു നില്‍ക്കുന്ന
തുരുത്ത്‌ ജിബ്രാൾട്ടർ, ഈദ്‌, വിലാപങ്ങള്‍ എന്നിങ്ങനെയുളള കഥകളില്‍
കടന്നു വരുന്നു. ഒറ്റപെടല്‍ എന്ന അവസ്ഥാഭേദങ്ങള്‍ പല കഥകളിലും
കാണാന്‍ സാധിക്കും. മുഖ്യധാരയില്‍ നിന്‌ ഒറ്റപ്പെട്ടു നില്‍ക്കുന്ന ജനത,
മുഖ്യ ഭൂവിഭാഗത്തില്‍ നിന്ന്‌ അടര്‍ത്തി മാറ്റപ്പെട്ട ദേശം എന്നിവ
നോവലില്‍ സ്ഥലകാലമുദ്കളെ സ്യഷ്ടിക്കുന്നു. ആഖ്യാനതന്ത്രത്തിന്റെ
വ്യത്യസ്തമാര്‍ഗ്ഗങ്ങളുടെ സന്നിവേശം കൊണ്ട്‌ എഴുത്തുകാരന്‍ സൃഷ്ടി
334
ക്കുന്ന കഥകളില്‍ സ്ഥലകലേങ്ങള്‍ക്ക്‌ ലഭിക്കുന്ന പ്രാധോന്യും സവിശേ
ഷമായ അര്‍ത്ഥതലങ്ങള്‍ സൃഷ്ടിക്കുന്നു.

ഖ്രൈകസ്തവ ദര്‍ശനത്തിനുശേഷം മാനവസമൂഹത്തിന്റെ സമ്രഗപരി
വര്‍ത്തനത്തിന്‌ വഴിയൊരുക്കിയ ചരിര്രസംഭവമാണ്‌ മാര്‍കസിസത്തിന്റെ
ഉദയം. മാര്‍കസിസിത്തോട്‌ താത്ത്വികമായി യോജിക്കുകയും എന്നാല്‍
അതിന്റെ ചില ്രവര്‍ത്തനങ്ങളോട്‌ വൈമുഖ്യം (പകടിപ്പിക്കുകയും
ചെയ്യുന്ന ശരാശരി മലയാളിയുടെ (പ്രതിനിധിയായി നോവല്‍ ഏഴുത്തു
കാരനെ അടയാളപ്പെടുത്തുന്നു. മുഖ്യ ധാരയില്‍ നിന്ന്‌ പുറത്താക്കപ്പെടുന്ന
മനുഷ്യരുടെ അഭയകേന്ദ്രമായാണ്‌ തുരുത്തിനെ അടയാളപ്പെടുത്തി
യിരിക്കുന്നത്‌. ഹിഗ്വിറ്റ, കാര്‍മെന്‍, നാലാംലോകം എന്നീ കഥകളിലും
ദേശരാഹിതൃത്തിന്റെ ശ്മാത്മകമായ സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ കടന്നുവരുന്നു.
അതിര്‍ത്തികള്‍ക്കുള്ളില്‍ കാലത്തെ തുടച്ചിടുന്ന മനോഭാവം എന്‍.എസ്‌.
മാധവന്റെ കഥകളില്‍ കാലബോധത്തെയുണര്‍ത്തുന്നു. കാലത്തെ തടാ
ക്മായി കാണുന്നു. കാലത്തെ ഒരു പ്രവാഹമായി കാണുന്നതില്‍ നിന്ന്‌
വൃതൃസ്തമായ കാലത്തെ തടഞ്ഞു നിര്‍ത്തിയ അതിര്‍ത്തികള്‍
നിശ്ചയിക്കാവുന്ന ഒന്നായി വിഭാവനം ചെയ്തിരിക്കുന്നു. തളും കെട്ടി
നില്ക്കുന്ന കാലം, കാലം സ്ഥിരമാണെന്ന ദര്‍ശനിക ചിന്ത തന്നെയാണ്‌
ഇവിടെ തുരുത്ത്‌, തടാകം എന്നീ നങ്കല്പങ്ങള്‍ സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ വേര്‍തി
രിക്കാന്‍ കഴിയാത്ത ആഖ്യാനഭുമികയായി മാറുന്നു.

തുരുത്തില്‍ നിന്ന്‌ എറണാകുളത്തേക്കുള്ള നോട്ടങ്ങള്‍ വിശാലമായ ഒരു
ലോകത്േക്കുള്ള കണ്‍തുറക്കലുകളാണ്‌. എന്‍.എസ്‌. മാധവന്റെ
രാഷ്ട്രീയ ചരിത്രകഥകള്‍ ദേശീയതയുടെ രാഷഴദ്രിയ പരിസരങ്ങളുടെ
നേര്‍ക്കുള്ള കണ്‍തുറക്കലുകളും തിരിച്ചറിവുകളുമാണ്‌. ലോകത്ത്‌
എല്ലായിടത്തും പാര്‍ശ്വവത്ക്കരിക്കപ്പെടുന്ന, നീതി നിഷേധിക്കപ്പെടുന്ന
മനുഷ്യര്‍ക്ക്‌ ഓരേ മുഖമാണെന്നും ഒരേ അവസ്ഥയാണെന്നും മനസ്സിലാ

333
ക്കുന്ന എഴുത്തുകാരന്‍ ദേശത്തിന്റെ അതിര്‍ത്തികള്‍ ഭേദിക്കുന്ന
വിശ്വമാനവികതാബോധത്തെയാണ്‌ അവതരിപ്പിക്കുന്നത്‌.

സമകാലിക അവസ്ഥയില്‍ ദേശം ഏതെന്ന ചോദ്യം സ്വത്വബോധത്തിനു
നേരെ ഉയരുന്ന പരിസ്ഥിതി നിലനില്‍ക്കുന്നു. ദേശത്തിന്റെ അതിര്‍ത്തികള്‍
മനുഷ്യന്‍ സ്യഷ്ടിച്ചവയാണെന്നും വിശാലമായ മാനവികതാബോധമാണ്‌
നമുക്ക്‌ വേണ്ടതെന്നും തിരച്ചറിവില്ലാത്ത സാമൂഹിക പരിസരം
നിലനില്‍ക്കുന്നു. സ്ഥലം ദേശമായാണ്‌ മനുഷ്യന്‍ മനസ്തസിലാക്കുന്നത്‌
അതിന്റ നഷടം സ്വയം നഷടപ്പെടലാണ്‌ ഇപ്രകാരത്തിലുള്ള അന്യവത്ക്ക
രണത്തിന്റെ സാക്ഷ്യങ്ങളായി തിരുത്ത്‌, മുംബെയ്‌, നിലവിളി എന്നി
കഥകള്‍ എന്‍.എസ്‌. മാധവന്‍ എഴുതിയിട്ടുണ്ട്‌. തന്റെ ദേശം തന്റേതല്ലെന്ന്‌
വരുത്തിതിര്‍ക്കുന്ന അധികാര കേേര്ദങ്ങളെ മുംബെയ്‌ എന്ന കഥയില്‍
എഴുത്തുകാരന്‍ അവതരിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട. വര്‍ത്തമാനകാലത്ത്‌ ഈ ചോദ്യം
ചെയ്യലിന്‌ മൂര്‍ച്ചയേറിയിരിക്കുന്നു. ഇത്‌ എഴുത്തുകാരന്റെ ദര്‍ശനമാണ്‌.
ഇപ്രകാരം എന്‍.എസ്‌. മാധവന്‍ കാലത്തിന്റെ പ്രവാചകനാവുന്നു.

336
ഗ്രന്ഥസൂചി

1: അച്യുതന്‍ എ, 2033, ചതിസ്ഥിത്‌ പഠനത്തിന്‌ ഒരാമുഖം, കേരള ശാസ്ത്ര
സാഹിത്യ പരിഷത്ത്‌.

2, അച്യുതന്‍.എം, 1996, മചറുകഥ ഇന്നലെ ഇന്ന്‌, ഡി.സി.ബുക്ക്സ്‌, കോട്ടയം.

3. അച്യുതന്‍ എം., 1997, പാശ്ചാത്യ സാഹിത്യ ദര്‍ശനം, കറന്റ്‌ ബുക്ക്സ്‌.

4.  അച്യുതവാര്യര്‍ എസ്‌., കേരളസംസ്കാരം, കേരളഭാഷ ഇന്‍സ്റിറ്റയുട്ട, തിരു
വനന്തപുരം.

5. അജിത്കുമാര്‍ എന്‍., 2, ഫോകലേോറും സാഹിത്യന്ിരുചഷണവ്യും
OOO ചയേോഗവ്യും, കേരളഭാഷ ഇന്‍സ്സിറ്റുടു, തിരുവനന്തപുരം.

6. അനില്‍ കെ.എം., ( എഡി), 20%, താട്ടനിവ്‌ ഭാഗം 2, ചിന്തപബ്ബലിഷേഴ്സ്‌,
തിരുവനന്തപുരം.

7. അപ്പന്‍ കെപി., 1999, കഥ ആഖ്യാനവ്യ൦ അന്യഭവസത്തയും, ഡി.സി.
ബുക്ക്സ്‌, കോട്ടയം.

8. അപ്പന്‍ കെ.പി., 1997, ഉത്മരാശുന്ികത വര്‍ത്തമാനവും വംശാവലിയും,
ഡി.സി.ബുക്ക്സ്‌ കോടുയം.

9. അപ്പന്‍ കെ.പി., 1996, സമയ്രപവാഹവും സാഹ്ത്ച കലയും, ഡി.സി.
ബുക്ക്സ്‌ കോട്ടയം.

10. അയ്യപ്പപ്പണിക്കര്‍.കെ, 1999, ഇത്ചന്‌ സാഹ്ത്യന്സിദ്ഥാന്തം ചനസക്തിയും
സാധ്യതയും, കേരള ഭാഷ ഇന്‍സ്റ്റിറ്റുട്ു, തിരുവനന്തപുരം,

11. അരുണ്‍കുമാര്‍ എന്‍.എസ്‌, 204, ഭഹോര്‍ത്മുസ്‌ മലഞ്ചാറിക്കുസ്‌, ചതിഗ്രവ്ധം
ശാസ്രതവ്യം, കേരള ഭാഷ ഇന്‍സ്ററിറ്റുടു. തിരുവനന്തപുരം.

12. ആന്‍സി സെബാസ്റ്യന്‍, (എഡി) മദ, ചാരമ്പര്യവ്യം ആഖ്യാനവും, ന്മ
കാലിക കഥയില ലാവണ്യാതുഭവങ്ങള്‍, കൈരളി ബുക്‌സ്‌.

3. ഇ.വി.രാമക്യഷണന്‍, 2, ദേശീയതകളും സാഹിത്യവും, ഡി.സി.ബുക്സ്‌
കോട്ടയം.

4. ഇറാച്ച്‌ ബറുച്ച., (വിവ. പ്രശാനത്കുമാര്‍ .ആര്‍) 20, പരിസ്ഥിതിപാനാം.
ഡി. സി.ബുക്ക്സ്‌ കോട്ടയം.

337
ട. ഇണ്ണിക്ൃഷണന്‍ എ.എം. 2ദേ, നവിനത മലയ്മാള ചെറുകഥയില്‍, കറന്റ്‌
ബുക്ക്സ്‌ കോഴിക്കോട്‌.

6. ഉണ്ണികൃഷ്ണന്‍ വി.പി., 209, കമ്മ്യുണിസ്റ്റ്‌ പാര്‍ട്ടിയും കേരളത്തിന്‌ നാള്‍വ
ഴികളും, പ്രഭാത്‌ ബുക്ക്‌ ഹനസ്‌

7. ഉണ്ണി എന്‍.പി, 201, 728 ഉപനിഷത്ത്‌ (ഉപനിഷത്‌ ഗപപഞ്ചം), (്രശാന്തി
പണ്ലിഷേഴ്സ്‌, തിരുവനന്തപുരം.

8. ഓര്‍ഹന്‍ പാമുക്ക്‌, (വിവ. മനോജ്‌ വര്‍മ്മ ആര്‍, 23, നോവലിസ്റ്റിനെ
കല, ഡിസി ബുക്‌സ്‌.

19. എഡ്വേര്‍ഡ്‌ ഹാലറ്റ്കാര്‍, 208, (പരിഭാഷ, പി.കെ.മുഹമ്മദാലി) എന്താണ്‌
ചരിത്രം, കേരളേ ഭാഷാ MBRIONS.

24. എം.പി.പോള്‍, 1954, ഗദ്ൃഗത്ി, നാഷണല്‍ ബുകസ്ത്രാള്‍, കോട്ടയം.

2. ഓകസ്‌്ഫോര്‍ഡ്‌ ഇംഗ്ലീഷ്‌ ഡിക്ഷനറി.

22, കേണല്‍ നായര്‍ എന്‍.ബി, 26ദേ, മലയാളം തിസോറസ്‌, ഡി.സി.ബുകസ്‌,
കോടയം.

23. കല്‍പറ്റ ബാലകൃഷ്ണന്‍, മടേ, ചര്/തനോവത്‌ മലയാളത്തില്‍, കേരളേ
സാഹിത്യ അക്കാദമി, തൃശൂര്‍

24. കേശവന്‍നായര്‍ കെ. (വിവ) 72, ഭര്‍ത്യഹരിദര്‍ശനം, ശ്രീരാമക്യഷ്ണാ
ശ്രമം, പുറനാടുക്കര

25. കേശവന്‍നായര്‍ പി., 1996, ത്കിഫല്‍ ഹാക്കിങ്ങിന്റ്‌ ചചഞ്ചം, ഡി.സി.
ബ്ുകസ്‌, കോട്ടയം.

26. കേസരി, വേങ്ങയില്‍ കുഞ്ഞിരാമന്‍ നായനാര്‍ (സമ്പ. ലിസി മാത്യു),
2012, കേസര? വേങ്ങയിത്‌ കുഞ്ഞിരാമ നായനാര്‍ സന്ധര്‍ണ്ണക്ൂ തികള്‍.

27. ഗദണള്‍ കെ.എന്‍, 2, കേരളത്തിന്റെ ഇന്നലകള്‍, കേരള ഭാഷാ ഇന്‍ന്റ്റി
റ്ുട

28. ഗോപാലകൃഷ്ണന്‍ കെ. (സമ്പാ) 1987, കേസതിനായനാരുടെ കൃതികള്‍,
മാതൃഭുമി ്രന്റിംഗ്‌ ആന്റ്‌ പബ്ബിഷിങ്ങ്‌ കമ്പനി, കോഴിക്കോട.

ടു. ഗോപാലപ്പണിക്കര്‍.എന്‍., ബൃഹദ്‌ യോഗാവസിഷ്ഠം കെരളി
വ്യാഖ്യാനം ഒന്നാം വാല്യം, യോഗാവാസിഷഠം പബ്ജിക്കേഷന്‍സ്‌.

338
30. ചന്തുമേനോന്‍.ഒ, 2കേ, ഇന്ദുലേഖ, ഡി.സി.ബുകസ്‌, കോട്ടയം

31, ചന്തുമേനോന്‍.ഒ, 2, കന്ദുലഖ, കേരള സാഹിത്യ അക്കാദമി, തൃശ്ലൂര്‍

33. ചിദബരന്‍ എ.എന്‍, 2, ഹോര്‍ത്തുസ്ധും ഇട്ട്‌ അച്യുതല്‍ സത്യവ്ഥം
മ്ഥ്യയും. കേരള സാഹിത്യ അക്കാദമി, തൃശ്ശൂര്‍.

3. പ്രമോഹന്‍, 2, Caleb CEng വര്‍ത്തമാനം, പൊലിക ഫോക്ലോര്‍
ന്റ്‌.

34. ചന്ദശേഖരന്‍. ഏം.ആര്‍., 2607, മലയാളനോവത്‌ ഇന്തും ജന്നലയും,
സമയം പബ്ജിക്കേഷന്‍സ്‌.

5. ജോര്‍ജ്ജ്‌ ഇരുമ്പയം, 2012, മലയാളനോവല്‍ 19-90 സുമാഞ്ജില്‍്‌, കേരള
സാഹിത്യ അക്കാദമി, തൃശ്ശൂര്‍

36. ജോര്‍ജ്ജ്‌ ഗാമോവ്‌, 1992, ഒന്ന്‌ രഞ്ഞ്‌ മുന്ന്‌... അനന്തം, ഭാഷാ ഇന്‍സ്റ്റി
റ്യുടു, തിരുവനന്തപുരം.

37. ജോണി ഒ.കെ, 200% സിന്തിമയുകട വര്‍ത്തമാനം, പാപ്പ്!യോണ്‌, കാലിക്കറ്റ്‌

38. ജോസഫ്‌ വി.പി., 201, ചവിട്ടുനാടകം സാഹിത്യവ്യം സംഗീതവും, കേരള
സാഹിത്യ അക്കാദമ്‌, തൃശ്ശൂര്‍.

39. തകഴി ശിവശങ്കരപിളള, 2ടേ, കയര്‍, ഡി.സി. ബുക്‌, കോട്ടയം.

4. തരകന്‍ കെ.എം., 1982, ആധുന്നികനോവല്‍ ദര്‍ശനം, നാഷ്ണല്‍ ബുക്ക്‌
സ്മാള്‍, കോട്ടയം.

4. തോമന്‌ പി.ജെ, 1989, മലയാള സാഹിത്വവ്ും കിസ്ത്യാനികളും, ഡി.
സി. ബുക്ക്സ്‌. കോട്ടയം.

42. നന്വുതിരിപ്പാട്‌ ഒ, എം.സി, 1986, ഉദ, ദേവിപ്രസാദം ഭാഷ, EH
8, കൈരളി ബുക്‌സ്‌, തൃശ്ശൂര്‍.

43. നാസര്‍ ടി.പി, 1994, കഥയും കലയും, മള്‍ബറി പബ്ഡിക്കേഷന്‍സ്‌. കോഴി
ക്കാട്‌.

44. നുജും എ, 1997, സംവാദത്തിന്റെ ഞലത്ന്തം, ആശാന്‍ കവിത
പുനര്‍വായന. കറന്റ്‌ ബുക്ക്സ്‌.

45. നെല്ലിക്കല്‍ മുരളീധരന്‍, 2068, വിശ്ചസാഹ്ത്യ ദര്‍ശനങ്ങള്‍, ഡി.സി.ബു
ക്സ്‌, കോട്ടയം,

339
46. പത്മനരാമചന്ദരന്‍നായര്‍, 2013, ന്നോവത്‌ പഠനങ്ങള്‍, കറന്റ്‌ ബുക്ക്സ്‌,
തൃശ്ശൂര്‍.

47. പത്മനാഭമേനോന്‍ കെ.പി., 1989, കൊച്ചി? രാജ്യചതി/തം. മാതൃഭുമി പ്രിന്റിംഗ്‌
& പബ്ജിഷിംങ്ങ്‌ കമ്പനി, കോഴിക്കോട

48. പരമേശ്വരന്‍ മുസത്‌ (വാള്യം) 206, അമരകോശം, എസ്‌.പി.എസ്‌.
കോടുയം

49. പൊതുവാള്‍ പി.പി.കെ, 2007, പരിസ്ഥിതിബോധഗവ്യം സംസകാരവ്യം, മാത്യ
ഭൂമിബുക്ക്സ്‌, കോഴിക്കോട്‌.

50. ര്രതാപന്‍ തായാട്‌ ( എഡ്‌, 2068, പര്‌സ്ഥിതി ദര്‍ശനം, കേരള ഭാഷാ
ഇന്‍സ്പസിറ്റുടു, തിരുവനന്തപുരം.

51. പവിശ്രന്‍ പി, 2000, ആശുന്നികതയുക്ട കുറസമ്മതം, നാഷണല്‍ ബുക്‌സ്‌,
കോട്ടയം.

52. (്സന്നഠോാജന്‍, 201 ഉത്തരാധുനികചര്‍ച്ചകശ്‌, നാഷണല്‍ ബ്വുകസ്റ്റാള്‍,
കോടുയം.

5. ഭാസ്കരന്‍നായര്‍ കെ, 56, കലയും കാലവും, മാതൃഭൂമി ഗ്രിന്റിംഗ്‌ ആന്റ്‌
പബ്ജിഷിംങ്ങ്‌ കമ്പനി കോഴിക്കോട.

64. ബാലക്യഷണന്‍ വി. ലീലാവതി .ആര്‍.,(വ്യാഖ്യാ) 1978, അഥര്‍വവേദം,
വിദ്യാര്‍ത്ഥിമി്രം ബുക്ക്സ്‌.

ടട. ബാലചന്ദ്രന്‍ വടക്കേടത്ത്‌, 2063, ആശുനികതയ്ക്കും ഉത്തരാധുനിക
തയ്ക്കും ഇടയില്‍, പ്രണവം ബുകനസ്‌ കൊച്ചി.

56. ബഷീര്‍ എം.എം, 2062, മലയാളസാഹ്ത്വ ചരിതം, കേരളസാഹിത്യ
അക്കാദമി, തൃശൂര്‍

57. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌, 1996, തിരുത്ത്‌, ഡി.സി. ബുക്ക്ന്‌, കോട്ടയം.

58. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌, 22, പര്യായകഥകള്‍, ഡി.സി.ബുക്ക്സ്‌, കോട്ടയം.

ടട. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌, 2018, ഹിഗ്വിറ , ഡി.സി. ബുക്ക്സ്‌, കോട്ടയം.

60. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌, 201, ചളയ്മേടിലെ ശവങ്ങള്‍. ഡി.സി.ബുക്ക്സ്‌,
കോടുയം.

6. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌, 204, പജ്ചകന്യകകള്‍, ഡി.സി.ബുക്ക്സ്‌, കോടുയം.

346
62, മാധവന്‍ ഏന്‍.എസ്‌, 2010, നിലവിളി, ഡി.സി. ബുക്ക്സ്‌, കോട്ടയം.

63. മാധവന്‍ എന്‍.എസ്‌. ,2011 കത്ത ബ്വത്തേരിയിലെ ല്ൃത്തിതിയകള്‍,
ഡി.സി. ബുക്ക്സ്‌, കോട്ടയം.

64, മദനാജ്‌ എ.ബി, 2൯, ദേശം ദേശ? മാര്‍ഗ? സാഹിത്യം ഏന്ന ഉപാദാന
സാമഗ്രി, പാപ്പിറസ്‌ ബുക്‌സ്‌.

ടട. മഹേഷ്‌ എം. ആര്‍, 22, മലയാളനോവേലും ദദശ്യതയും. കേരളസര്‍വ്വു
കലാശാല, തിരുവനന്തപുരം.

66. മോഹന്‍രാജ്‌ എ.ടി. (എഡി), 1996, വംശംച്ചരുമ കോവിലല്‍ കലയും
ജിവിതവും. സമീക്ഷ, കണ്ണൂര്‍

67. മണ്ണാര്‍ക്കാട മാത്യു, 201 , എഴുത്തില്‍ ഇടംപ്ചെടുന്വോള്‍, കറന്റ്‌ ബുക്ക്സ്‌,
തൃശ്ശൂര്‍.

68. രാഘവന്‍ പയ്യനാട്‌, 2006, ഫോകലോര്‍, കേരളഭാഷ ഇന്‍സ്പിറ്റയുട്ു, തിരുവ
നന്തപുരം.

69. രാജഗോപാലന്‍ ഇ.പി, 2066, നിശബ്ദതയും നിര്‍മ്മാണവും - ചെറുകഥ
യുട കേരളാചരിത്ത്തിലുടെ, കേരളഭാഷ ഇന്‍സ്പിറ്റുട്ട, തിരുവനന്തപുരം.

70, രാജഗോപാലന്‍ സി.ആര്‍, (എഡിമടദേ, നാട്ടുചരിതം, ഡി.സി.ബുക്സ്‌,
കോട്ടയം.

7. രാജശേഖരന്‍ പി.കെ, 1999, അന്ധനായ മമദവാം മലയാള നോവലിലെ
നുറുവര്‍ഷങ്ങള്‍, ഡി.സി.ബുക്സ്‌, കോട്ടയം

72. രാജശേഖരന്‍ പി.കെ, 2, ഏകാന്തനഗരങ്ങള്‍, ഡി.സി.ബുക്സ്‌, കോട്ടയം.

73. രാജശേഖരന്‍ പി.കെ, 207, കഥാത്തരങ്ങള്‍, മാതൃഭൂമി ബുക്‌സ്‌, കോഴി
ക്കാട്‌

74. രാജശേഖരന്‍ പി.കെ. (എഡി, മാകെ, സമകാലിക കഥ, കേരള സാഹിത്യ
അക്കാദമി, തൃശൂര്‍.

75, രാജേശ്വരി സി, ബിന്ദു നരവത്ത്‌, 204, ദേശം സംനക്കാരവ്യം സാഹ്‌?
ത്വ്ം, ലാല്‍ ബുകസ്‌, തൃശൂര്‍

76. രാജേന്ദ്രന്‍ ഡി, 2006, പുതുവ്വായന, ഡി.സി.ബുകസ്‌, കോട്ടയം

77. രാധാകൃഷണന്‍ നായര്‍ ഡി, 2000, ആഖ്യാന വിജ്ഞാനം, കേരള ഭാഷാ
ഇന്‍സ്റ്റിറ്റയുടു, തിരുവനന്തപുരം.

341
78. രവികുമാര്‍ കെ.എസ്‌, 399, ചചരുകഥ വാക്കും വഴിയും, ഡി.സി.ബുക്സ്‌

79, രവികുമാര്‍ കെ.എസ്‌, 2, കഥയും ഭാവ്യുകത്ഥ പരിഞണാമഡ്ധും,
ഡി.സി.ബുക്‌സ്‌, കോട്ടയം.

80. രവികുമാര്‍ കെ.എസ്‌, 2, ആഖ്യാനത്തിന്‌ അടരുകള്‍, കാന്റ്‌ ബുക്‌സ്‌,
തൃശൂര്‍

8. രവീ നമ്പൂതിരിപ്പാട, 20ദേ, ഗാതുതിഘണ്ടു, തൃശ്ശൂര്‍.

82. രവീന്ദ്രന്‍ പി.പി, 1999, ആശുതികാത്തരം വിചാരം, വായന, കറന്റ്‌ ബുക്‌,
തൃശുര്‍

83. ലിസി മാത്യു, 22, ഇവള്‍ ഫുക്ഷും ഇലഞ്ഞിമരങ്ങള്‍, കേരള ഭാഷാ ഇന്‍സ്റ്റി
OVS, തിരുവനന്തപുരം

84. വത്സലന്‍ വാതുശ്ശേരി, 2007, കഥയുക്ട ന്യ്യൂക്ടിയസ്‌, ഒലീവ്‌ പബ്ജിക്കേ
ഷന്‍സ്‌, കോഴിക്കോട്‌

85. വസന്തന്‍ എസ്‌.കെ, 201൯ നമ്മള്‍ നടന്ന വഴികള്‍, കേരള ചരിത്രവും
സംസ്ക്കാരവും, മലയാള പാന ഗവേഷണ കേന്ദ്രം, തൃശൂര്‍

86. വള്ളത്തോള്‍ നാരായണമേനോന്‍, 79381, ്വദസംഹിത. വാല്യം ഒന്ന്‌,
ദകേരള സര്‍വുകലാശാല, തിരുവനന്തപുരം

8. വാലത്ത്‌ വി.വി.കെ., 20, കേരളത്തിലെ സ്ഥലനാമ ചരിതങ്ങള്‍, എറ
ണാകുളം ജില്ല കേരള സാഹിത്യ അക്കാദമി, തൃശൂര്‍

8. വിജയകുമാര്‍ മേനോന്‍, 2, സ്ഥലം കാലം കല, കേരളു സാഹിത്യ
അക്കാദമി, തൃശൂര്‍

89. വിജയകുമാര്‍ വി., 2068, രാഷ്ടിയത്തിന്റ്‌ നേര്‍ വായനകള്‍, എച്ച്‌ & സി.
ബുക്സ്‌

90. വിജയന്‍ ഒ.വി., 2002, ഖ്രസാക്കിമ്& ഇതിഹാസം, ഡി ൩സ!ഞ്യുകസ്‌. കോട്ടയം

9. വിജയന്‍ പിളള എം, 20, നോവലും ആഖ്യാനകലയും, പച്ചമലയാളം
പബ്ബിക്കേഷന്‍സ്‌, കൊല്ലം

92. വിവേകാനന്ദന്‍, 1962, വിവേകാനന്ദ സാഹ്ത്യ സര്‍വസ്വം രങ്ങാാഭാഗം,
ജ്ഞാനയോഗം, ശതാബ്ദ സ്മാരക പ്രസിദ്ധികരണം.

93. വിഷണുാനമ്പുതിരി എം.വി, 2007, നാടോടി വിജ്ഞ്ഞാനിയം, ഡി.സി.ബു
കസ്‌, കോടുയം

342
94. വേലായുധന്‍ പണിക്കശ്ശേരി, 2007, കേരള ചത്ത പഠനങ്ങള്‍. കറന്റ്‌
ബുക്സ്‌, തൃശ്ശൂര്‍.

ട്ട. വേലായുധന്‍ പണിക്കശ്ശേരി, 2, പോര്‍ട്ടുഗിസ്‌ ഡച്ച്‌ ആധിപത്യം-കേര
ത്തില്‍, കറന്റ്‌ ബുക്സ്‌, തൃശ്ശൂര്‍

96. ശരത്ചന്ദ്രന്‍ കെ.പി, 1985, ചന്തുമമന്നോല്‍ അരങ്ങും അണഞിയായും, കേരേ
ഭാഷാ ഇന്‍സ്റ്റിറ്യുടു, തിരുവനന്തപുരം.

ടഃ. ശശീധരന്‍ എന്‍, 1992, കഥ കാലം പോലെ , കലാക്ഷ്േത, കാസര്‍കോഡ്‌,

8. ്രീകണ്ദേശ്വരം പത്മനാഭപിള്ള, 20, ശബ്ദ താരാവലി, ഡി.സി.ബുക്‌സ്‌,
കോടുയം.

ടട. ശ്രീകുമാര്‍ ടി.ടി, 200, ഉത്തരാധുനികതയ്ക്കച്ചുറം, ഡി.സി.ബുക്‌സ്‌,
കോട്ടയം

00. ശ്രീജന്‍ വി.സി, ടട, ആശുതികോത്മരം വിശകലനവ്യം വിമര്‍ശനവും,
എസ്‌.പി.സി.എസ്‌. കോട്ടയം

101 ശ്രീജന്‍ വി.സി, 1999, ഹിഗ്വി എഴുത്തും അധികാരവും (ഒരു സംഘം
ലേഖകര്‍, ഹോംപേജ്‌, കോഴിക്കോട്‌

102. ശ്രീധരന്‍ എ.എം, 2012, ആഖ്യാനം കാലം കഥ, നാഷണല്‍ ബുക്ക്‌ Tuas,
കോടുയം.

03. ശ്രീധരമേനോന്‍ എ, 2069, കേരളചമിതം, ഡി.സി.ബുക്സ്‌, കോട്ടയം,

104. ശ്രരശ്ി.രവിശങ്കര്‍, (വിവ) പി.എന്‍.നമ്പുതിരി, കാലം, വ്യക്തി വികാസ്‌
കേന്ദ്ര ഇന്ത പ്രസിദ്ധീകരണം.

105. ഷാജി ജേക്കബ്‌, 2 നോവല്‍ ചരതി പാഠഭേദം, കറന്റ്‌ ബ്വുകസ്‌,
തൃശൂര്‍

106. ഷാജി ജേക്കബ്ബ്‌ (എഡി) 20%, മലയാള നോവല്‍ ദശഭാവനയും GIA STO
ഭൂപടങ്ങളും, കേരള സാഹിത്യ അക്കാദമി, തൃശൂര്‍

107. ഷീജ എം.കുര്യന്‍, 2, ഒറെയ്മണ്ട്‌ വില്യംസ്‌ സംസ്ക്കാരം, സാഹ്ത്യം,
GIA STB, aha പബ്ജിക്കേഷന്‍സ്‌, തിരുവനന്തപുരം.

108. സര്‍വ്വവിജ്ഞാനകോശം, 1978, സ്നേറ്റ്‌ ഇന്‍സ്റ്ിര്യുട്ട ങാഫ്‌ പണഞ്ണിക്കേഷന്‍,
തിരുവനന്തപുരം.

343
09. സണ്ണി എന്‍.എം. (എഡി), 2, നോവത്‌ വായന അനുഭവം, മീഡിയ
ഹ്നസ്‌, കോഴിക്കോട്‌.

1. സഹദേവന്‍ പി, 2002, സമയരഥത്തില്‍ ഒരു യത, ക്ലാസിക ബുകസ്‌,
തിരുവനന്തപുരം.

1. സുഗീഷ്‌ വി.ആര്‍, 1999, കഥാന്തരം, ഹരിതം ബുകസ്‌, കോഴിക്കോട്‌

142. സുനില്‍ പി.ഇളയിടം, 2007, ഉര്യാടം, ഡി.സി.ബുകസ്‌, കോട്ടയം

13. സുനില്‍ പി.ഇളയിടം, 2, ദമ്തം ആധുനികതാവാദത്തിമെ രാഷ്ടിയ
അജബ്ചോഗം, കേരള ഭാഷാ ഇന്‍സ്പിറ്റയുടു, തിരുവനന്തപുരം

114. സനില്‍ പി.ഇളയിടം, 2012, ഇന്ത്യാചരിഗശ്ത വിജ്ഞാന ദേശം, ദേശിയത
ദദശചരിതം, ്രതീക്ഷ ബുക്സ്‌ ,കോഴിക്കോട

ദ. സുനില്‍ പി.ഇളയിടം,2കേ, ചരിതം പ്ഠരുപങ്ങളും ഗചത്യയശാസ്ശ്തവ്യും,
മാതൃഭൂമി ബുക്സ്‌,കോഴിക്കോട

16. സുനില്‍ പി.ഇളയിടം, 1999, അശിനിവേശവ്വം ആധുനികതയും, ചലനം
പണ്ഡിക്കേഷന്‍സ്‌

137. സെബ്ീന റാഫി, 2%, ചവിട്ടുനാടകം, ്രണത ബുകസ്‌

8. സ്മിത ഗോപാല്‍, 29, ആഥഗുനികതയുട്ട ഘടകങ്ങള്‍ ചിതതകലയില്ും
നോവലിലും, കേരള സര്‍വ്വകലാശാല തിരുവനന്തപുരം

19. (yen ദഹാക്കിങ്ങ്‌, വിവ.രാജഗോപാല്‍ കമ്മത്ത്‌, കാലത്തിന്റ ആഷ്യത്‌!.
ല്പോേഗേസ്‌ പബ്ബിക്കേഷന്‍, കോഴിക്കോട്‌.

20. സോമന്‍ കടലൂര്‍, 2012, ഫോക്മലോറുക സാഹിത്യവ്യം, ആല്‍ഫ വണ്‍
പബണ്ബിഷേഴ്സ്‌.

121. സോമന്‍ നെല്ലിവിള, 2ദേ, സ്ഥലം കാലം ചെറുകഥ, കറന്റ്‌ ബുകസ്‌,
തൃശ്ശൂര്‍

122. ഹരികുമാര്‍ എം.കെ, 26, കഥ ആധുനികതയ്ക്ക്‌ ശേഷം, പ്രഭാത്‌ ബുകസ്‌
തിരുവനന്തപുരം

23. ഹാരിസ്‌ വി.സി., 1999, എഴുത്തും വായനയും, സാഹിത്യ ്രവര്‍ത്തക
സഹകരണ സംഘം ,കോടുയം

344
ആന)കാലികങ്ങള്‍

1. അയ്യപ്പപണിക്കര്‍.കെ,1997, ഭാഷാപോഷ്ണഞ്‌, ആഖ യാനശാസ്ത്രം, ജനു,
പ.25

2. അസിസ്‌ കെ.എ, 3998, സംസ്ക്കാര കേരളം, ചരിത്രസന്ധികളുടെ തിരുത്ത്‌,
ജുലായ്‌, സെപ്തം., പൂ.64

3. കൃഷണന്‍. കെ.എം., 1998, ഭാഷാപോഷിണി, ആഖ്യാനശാസ്ത്രം, നവം.
പൂ.69.

4. പ്ണിക്കര്‍ കെ.എന്‍, 2066, മാത്യഭുമ? ആഴ്ചപതിച്ച്‌, ്വാദേശിക ചരിത്രര
ചനയും സാംസ്ക്കാരിക പ്രതിരോധവും, പൂ.32

5. നിത്യ ചൈതന്യയതി, 1993, ഭാഷാപോഷ്‌ണ്‌, മതസരയഹാര്‍ദ്ദത്തെപ്പറ്റി,
നവം., ൨.39

6. രാജഗോപാലന്‍ ഇ.പി., 2004, മാതൃഭുമ? ആഴ്ചപതിപ്പ്‌, അധികാരവും -
ക്ഷണഗാഥയിലെ സ്ഥലസങ്കല്‍പം, പൂ.13.

7. രാജശേഖരന്‍ പി.കെ., 200% മാത്യഭൂമി ആഴ്ചച്ചതിച്, തിരുത്തിയെഴുത്ത്‌,
നവം. പൂ.35

8. രാജേഷ്‌ എം.ആര്‍, മട്ട, സാഹിത്യലോകം, നോവല്‍ ദേശം ആധുനി
കത, പു. 29

9. രാധാകൃഷ്ണന്‍ ഡി, 200, ഭാഷാപോഷ്ണി, ആഖ്യാനത, നവം., പ.

. രാമച്രനദന്‍ കെ.പി, 1999, സാഹിത്യ ലോകം, ലജ്ജയും തിരുത്തും, പ;.99

345
it. Chatman Seymore, 1980, Story and discourse, Narrative Structure
in the fiction and film, Cornell University Press Ithaca and London.

2 D NYS (Trans.Sidny A Raemers) ,1942, Cosmology, VOI,
University ot Notre Dame, The Bruce Publishing company, USA

3. Forster E M, 1970, Aspects of Novel, Penguin Book,

4, Herbert CS, 1978. Time-A Metaphysical study,College Book
House, Trivandrum

5,  Jadunath Sinha, 1961, Introduction of Philosophy, Third Edition.sinha
Publishing House Culcutta.

6. Jonathan culler, 2001, The Persuit of signs, The story and discourse
in the analysis of Narrative, Cornel University Press.

7. Manilal K.S, 2003, Preface to English Editions of Horthus
Malabaricus University of Kerala, Thiruvanathapuram,

S$. Mike bal, 1985, Narratology Introduction to the theory of Narrative
(Trans. Christian Van Bohemen), Tornoto.

9. Maichal Foucault, 1977, Discipline and Punish, Patheon Books.

10. Nandy Ashis, 1989, The Intimate Enemy, Oxford University Press,

li. Pam Morris (Ed.), 1981, Bakhtin reader, The Dialogic imagination,
University of Texas Press Austin tex.

12. Poul Ricoeur, 1984, Time and Narrative, University of Chicago Press.

13. Prince Gerald, 1990, On Narratology (Past, Present, Future) French
Literature Series Amsterdom, Nether lands, Vol. 17,

14, Prince Gerald, 1987, A Dictionary of Narratology, University ot
Nebraska Press London.

346
iS. Prop. Valadmer (Trans. Laurence SCO, 1968, Morphology of the
folktale, University of Texas

16. Richard Kroll, The History of the English Novet, Volt, 1957, Routledge
2 Park squre, Milton Park, Abingdon, Newyork,

17. Roland Barthes,( Trans.Stephen Heath),1978, finage and Music Text
wlarrar straus and girous(Pub)

is. Scholes Robert and Kellogy Robert, 19606, The Nature of Narrative,
Oxford University Press, London.

19, The Oxford English DictionaryVoi.17, Oxford University Press,
London

20. Traugott and pratt, 1980, Linguistics for students of Literature,
Harcourt College pub, Orlando Florida ,USA

21. William labov, 1972, Language in the innercity, University of
Pennsylvania Press.

347